- 5/21/2025
Category
📺
TVTranscript
00:00ม.ค
00:02รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วปาย สามารถรับชมได้ทุกวัย
00:06ม.ค
00:08ม.ค
00:10ม.ค
00:12ม.ค
00:14ม.ค
00:16ม.ค
00:18ม.ค
00:20ม.ค
00:22ม.ค
00:24ม.ค
00:26ม.ค
00:28ม.ค
00:30ม.ค
00:32ม.ค
00:34ม.ค
00:36ม.ค
00:38ม.ค
00:40ม.ค
00:42ม.ค
00:44ม.ค
00:46ม.ค
00:48ม.ค
00:50ม.ค
00:52ม.ค
00:54ม.ค
00:56ม.ค
00:58ม.ค
01:00ม.ค
01:02ม.ค
01:04ม.ค
01:06ม.ค
01:08ม.ค
01:10ม.ค
01:12ม.ค
01:14ท่านเสดียฐี มีอะไรจะพูดกับข้า
01:16ก็พูดมาเถอะขอรับ
01:22ข้าอยากจะคุยเรื่องท่านหมื่นกับแม่แพล
01:27ข้าตัดสินใจแล้ว
01:30ข้าจะยอมให้ท่านหมื่น
01:32กลับมาคบกับแม่แพร่เหมือนเดิม
01:35โดยไม่กี่การเดินเลยทั้งสิ้น
01:41จริงเหรอเจ้าพ่อ
01:51ขอบคุณนะขอรับท่านเสที
01:54ท่านเสทีขอรับ
01:57ถ้าข้าจะไปขอหาเรือกยามมาสู่ขอบแม่แพร่อีกครั้ง
02:02ท่านเสทีมีอะไรขัดคล่องหรือไม่ครับ
02:06ก็ตามแต่ที่ท่านหมื่นจะเห็นสมควร
02:09ข้าไม่ขัดคล่อง
02:23ข้าวายจ้ะพ่อ
02:24ข้ามีความสุขเหลือเกิน
02:32ปลูกเรือนต้องตามใจผู้อยู่
02:35ในเมื่อหมื่นคิลี
02:37รักไคล่มั่นคงอยู่กับแม่แพร่
02:41การที่พ่อจะฝืนบังคับเรื่องแม่พิมพ์
02:43ก็ไม่ก่อประโยชน์ใดๆทั้งสิ้น
02:46และสุดท้าย
02:48ลูกทั้งสองคนก็จะไม่มีความสุข
02:54น่ารัก
02:57น่ารัก
02:59น่ารัก
03:17พ่อนะพ่อ
03:18ไหนบอกว่ารักข้านักรักข้าหน่าไง
03:20ทำไมพี่ถึงมีความสุข ได้ทุกอย่างที่ข้าอยากได้ตั้งแต่เล็กจนโต
03:30ทำไมข้าต้องเป็นคนแพ้ตลอด
03:38ถ้าข้าไม่มีความสุข ก็อย่าหวังว่าใครจะมีความสุข
03:50ทำไมข้าต้องมีความสุข ก็อย่าหวังว่าใครจะมีความสุข
04:21ถึงแม้ว่าข้าจะรักพี่มินṀพียงไร แต่ข้าก็รักแม่พิม์น้องสาวของข้าเช่นกัน
04:28หากพิมินมีใจให้แม่พิมิด้วยละก็ ข้าเองก็ไม่คิดจะขัดขวาง
04:32หากแม่ Häusiผมจะเป็นเมียพี่มินอีกคน
04:36คุณหนู...คุณหนูคงรักคุณหญิงพิมพรประมาทเลยซินะเจ้าค้า
04:40นะ เจ้าค้า
04:41แน่เสียจ๊ะ
04:42อย่าลืมนะว่าพวกค่าแม่ได้เป็นแค่พี่น้องกัน
04:45แต่เป็นป้ aa แฟด ๆ ก่อนเชิญน๊า
04:56นี่เองเอาตำรับพี่พี่เพลิงชายกับพี่แพท์ หล่อมาให้ค่าอย่างเนื้อ
04:59ถ้าไม่เสียงไม่เอา
05:01ค่าคืดหลานให้ก็ได้นะ ขอรับ
05:04ไม่ต้อง
05:05ทำไมเงียบไปล่ะเอียง
05:10จริงสิ
05:11เมื่อเย็น
05:12ยังมีเรื่องอะไรจะบอกข้ากับพี่หมื่นกันหรือ
05:20เอ่อ
05:21ไม่มีอะไรเจ้าค่ะ
05:23เอ่อ เปล่าแค่
05:25อยากให้คุณหนูกับท่านหมื่น
05:27ระวังตัวไว้นะเจ้าค่ะ
05:29ขอบคุณค่ะ
05:35อยากได้บอกเรื่องร้อนใจ
05:37ที่จะทำให้คุณหนูเป็นทุกเลยจะดีกว่า
05:59หุบยิ้มซะบ้างก็ได้
06:01ตั้งแต่เจ้ากลับมาเนี่ย
06:03จนถึงแบบนี้เนี่ย
06:05ยังไม่ได้หุบยิ้มเลยนะ
06:07ก็ข้าดีใจเนี่ยขอรับป๊าอ่อน
06:09เสียดาย
06:11ที่เจ้าคุณพ่อของข้าไม่อยู่
06:13ไม่งั้นข้าจะให้ไปสู่ขอแม่แพร่เสียวันนี้วันพรุ่ง
06:17หรือว่าป๊าอ่อน
06:19จะไปสู่ขอแม่แพร่
06:21ให้ข้าเริ่มได้เป็นขอรับ
06:23อุ๊ย.. pour
06:24จะเย็น เย็น เย็น เย็น
06:26อุ๊ย อย่างไรก็ต้องรวบ พ้ออำ
06:28กลับมาจัดการเรื่องนี้
06:30ไหนจะไปต้องกลงกันเรื่องสินไสร
06:32อีกล่ะ
06:34ก็ข้าใจร้อนเนี่ยขอรับ
06:36กว่าจะถึงวันนี้ได้
06:38ข้าต้องฝากฝานุปสรรค llettungเมากมาย
06:42อ้าว แอย่งนี้ก็แล้วกัน
06:44ป๊าจะไปหาหลงพ่อ
06:46พ่อให้ท่านหาเรื่องขายยามวายก่อน
06:49พอพระอำกลับมาจะได้มีเรื่องมียามไปคุยกับท่านเสียทีมิ่ง
06:55เพราะยังไงวันพรุ่งป่ะก็ต้องไปวัดทำบุญอยู่แล้ว
07:00พ่ออ่อนจะไปวัดทำไมครับ
07:02พรุ่งนี้ไม่ใช่วันพลาดวันโกรธซะหน่อย
07:07เอ่อ...
07:08ป่าแค่อยาก...อยากจะ...
07:11เอาของประถวายท่านแค่นั้น
07:31สบายใจขึ้นแล้วใช่ไหมโยม
07:34เจ้าค่ะ
07:35ได้ทำบุญทำกุศล
07:37ก็สบายใจขึ้นเยอะเจ้าค่ะ
07:39เมื่อคืนนี้แทบนอนไม่หลับเลยนะเจ้าค่ะ
07:43อย่าไปคิดมากเลยนะโยม
07:45เรื่องความฝัน
07:47คนเราบุญทำกรรมแต่ง
07:49เราไม่รู้หรอกว่าเคยก่อกรรมอะไรไว้ในชาติก่อน
07:53ชาตินี้ทำดีทำไว้ให้มาก
07:56เผื่อจะผ่อนหนักให้เป็นเบา
08:00เจ้าค่ะ
08:03หลงพ่อ...
08:05ข้ามีเรื่องจะรบกวนหลงพ่ออีกเรื่องเจ้าค่ะ
08:08คือ...
08:11อยากให้หลงพ่อหาเลิกยามงานแต่งงานให้หลานชาย
08:16นี่เป็นดวงของหลานชายและคนที่เขารักเจ้าค่ะ
08:24ได้สิ
08:30หลงพ่อครับ
08:31ได้เวลาแล้วครับ
08:33โยม
08:34วันนี้หลงพ่อมีคิดที่หมด
08:36คงดูเลิกยามให้ไม่ได้
08:39เดี๋ยวให้หลงพ่อกลับมาแล้วจะดูให้ใหม่
08:42เจ้าค่ะ
08:43ขอบคุณนะท่านเจ้าค่ะ
08:57บาวไว้เจ้าค่ะคุณท้าว
08:59ไปวัดมาหรือเจ้าค่ะ
09:01แม้คืนข้าฝันไม่ดี
09:03ข้าฝันไร้
09:04ฝันว่าฝันหัก
09:07ตกใจแทบแย้
09:09ใจคอไม่ดีเลย
09:10ก็เลยทำบุญที่วัด
09:12ก็เลยถือโอกาสดูเลิก
09:14แต่งงานให้พ่อคิรีกับแม่แผ่โทร
09:17สะด้วยเลย
09:18ได้เลิกได้ยามแล้วหรือเจ้าค่ะ
09:21ยังหรอก
09:22หลงพ่อท่านติดกิจดินม้น
09:28หนูจะให้
09:29คุณท้าวออนมีเรื่องไม่สบายใจหรือเจ้าค้า
09:33ข้าก็กำลังไปเรื่อยนั่นแหละ
09:35ได้แต่หวังว่าคงจะไม่มีเรื่องร้ายเกิดขึ้น
09:40คุณท้าวเจ้าค้า
09:43บ่าวมีเรื่องอยากจะเล่าให้ฟังเจ้าค้า
09:50ตาย ท่านร้ายกาดนั่งแม่พิมพันนี่
09:54ข้าไม่อยากจะเชื่อเลย
09:55ว่าแม่พิมพันกับแม่แผลผลอน่ะ
10:02ว่ากันได้
10:04จิตใจอาทั่งต่างกันราวฟ้ากับเฮว
10:09แต่ขาเห็นด้วยกับเจ้าน่า
10:11ที่เจ้าไม่นำเรื่องนี้ไปเล่าให้แม่พร์ทองฟัง
10:15แม่แผลทองจะได้ไม่ทุกใจ hi었เปล่า
10:22例えばก็ต้องคอยจับตาดูแม่พิมพันนะ
10:23อย่าวางใจ
10:25แม่พิมพันเนี่ยร้ายกาศนะ
10:29เจ้าค่ะ
10:30เบาก็กังวลเหลือเกินเจ้าค่ะ
10:33ยิ่งคนหนูพิมพัน
10:35ซื้อหายาสน่านั้นอีก
10:39เห็นทีข้าจะต้องเตือนพ่อคีรี
10:41ให้ระวังแม่พิมพันไว้บ้าง
10:54ข้าจะทำอย่างไรดี
10:56ถึงจะหาโอกาสใช้สีพึ่งกับพี่มือนได้
11:24แม่พิมพันรู้แล้วใช่ไหม
11:26พ่อให้แม่แพงกับมือนกีรี
11:29กลับไปคบกัน
11:32แต่ข้ารู้แล้ว
11:35ใครๆเขาก็รู้กัน
11:37ว่าพ่อคืนคำ
11:47เห็นใจพ่อใช่ไหม
11:49พ่อมีเหตุผลที่ต้องทำเช่นนี้
11:51อย่าได้เสียใจไปเลย
11:54ข้ามันคงไม่มีวาศนา
11:57พี่มือนถึงไม่ได้สนใจใหญ่ดี
11:59จะรับข้าเป็นเมียรอง
12:01ถึงข้าจะวอยวายไป
12:03ก็ไม่เกิดประโยชน์อันใดขึ้นมา
12:06ได้แต่ก้มหน้ารับ
12:10ยังไงเสีย
12:12พี่แพร่ก็เป็นพี่สาวคนเดียวของข้า
12:21ขอบคุณนะ
12:27คิดได้เช่นนั้นก็ดี
12:29วันข้างหน้า
12:31เจ้าจะต้องเจอคนดีๆ
12:33เยอะ
12:35เชื่อพ่อเถอะ
12:41เอาอย่างงี้ไหม
12:43เจ้าอยากได้อะไร
12:45ถ้าไม่เหลือบากกว่าแรง
12:47พ่อจะให้
12:49ถ้าข้าอยากได้ส่อยเพชรนยะอะจะพ่อ
12:51พ่อจะให้ข้าได้หรือไม่
12:55ส่อยเส้นนั้นน่ะ
12:57แม่มมาลีเขายกให้แม่แพร่ไปแล้ว
12:59น่ะมันก็ป็น
13:01มรดอกตกทอดของตกุติแม่เขา
13:04ที่จะต้องยกให้ลูกสาวคนโตเท่านั้น
13:07ยังไง cupcake
13:09ยังไงสิ มันก็จะตกเป็นของไม่แพร่อยู่ดี
13:14ขออย่างอื่นสิ
13:19เอาอย่างนี้ไหม
13:21พ่อกำลังจะไปที่เกรือนเศรษฐีเรือง
13:25เห็นว่าเพิ่งกลับมาจากพนคร
13:27มีเสื้อผ้าเครื่องหอมกลับมามากมาย
13:31จะเอาไปกับพ่อ
13:32อยากได้อะไร พ่อซื้อให้
13:39ตอนนี้ข้าเข้าใจดีทุกอย่างแล้ว
13:42ทุกอย่างที่ข้าอยากได้
13:45รวนตัดเป็นของผิดแพร่ทั้งสิ้น
13:54พ่อไม่ต้องกังวลไปนะจ๊ะ
13:57รีบไปเถอะ
13:59เดี๋ยวจะค่ามืด
14:00ข้าจะเตรียมสำหรับเย็นไว้ให้
14:10ในเมื่อขอดี ๆ ไม่ให้
14:13ข้าก็ต้องหาทางแย่งทิ้งออกมาจนได้
14:29เอ๊ะ เอียง
14:30ข้ากำลังจะให้คนไปตามเจ้าอดีเลย
14:33ไปที่เรือนพี่หมื่นกัน
14:35ข้าจะเอาของไปฝากป๊าอ่อน
14:38ข้าจะกลับมาเย็น ๆ ค่ำ ๆ นะจ๊ะ
14:40เผื่อพ่อถามหา
14:42เจ้าข้า
14:43ท่านเศรษฐีไม่อยู่เรือนเจ้าค่ะ
14:45ออกไปเมื่อคู่นี้เองเจ้าค่ะ
14:48ไป
15:03น่าเสียดายจังเลย
15:06แม่แพร่มาเสียเที่ยว
15:08พ่อคิลีน่าไม่อยู่เรือน
15:11เพราะขาวว่ามีจนมาดักชุดผู้หญิงท้ายหมู่บ้าน
15:15พ่อคิลีเร็ว ๆ รีบไปดู
15:17ไม่เป็นไรเลยเจ้าค่ะ
15:19ได้มาเจอป๊าอ่อนข้าก็ดีใจมากแล้ว
15:23ข้ามีของมาฝากด้วยนะเจ้าค่ะ
15:25อ่าหรอ
15:29โอ้ย ป๊าอยากได้ผักพวกนี้อยู่แล้ว
15:34พวกนี้อยู่แล้วทีเดียว
15:36ป้าขันไม้ขันมือมาหลายวันเลย
15:39อยู่ในวังเนี่ย แกะสลักทุกวัน
15:42ฝีมือระดับหัวหน้าค่าหลวงของป้าอ่อน
15:45คงจะสวยงามป้านิดมากเลยนะเจ้าค่ะ
15:50เออ แม่แผลอยากเรียนบ้างไหมล่ะ
15:53ป้าจะสอนให้
15:54เจ้าค่ะ
15:55อืม ดีๆๆ
15:58อ้าว แย่จริงเชียว
16:01ข้าลืมหยิบขวดน้ำพึ่งเดือนห้ามา
16:04ข้าเพิ่งได้มาจากพวกขายของป้า
16:06ตั้งใจจะเอามาให้ป้าอ่อนเจ้าค่ะ
16:08แต่ดันลืมเสียงนี้
16:10ไม่เป็นไร ๆ นะ
16:12เรามาแกะสลักดีกว่า
16:14ป้าอยากจะสอนเต็มแกะแล้ว
16:19เราเริ่มอันนี้ ฝักทอบอันนี้แกะง่าย
16:23ง่าย ๆ เดี๋ยวเราจะต้องปลอง
16:25เสร็จก่อนละ
16:33อ้าว มาครับทีม
16:36เอ๊ย เอ็งจะไปไหนอีกล่ะนั่น
16:38เป็นสาว เป็นนางนี่อาจอยู่ดิดเรื่องซะบ้าง
16:43ข้าจะไปไหน ก็ไม่ใช่กรงการอะไรของพี่เพลิง
16:46อย่ามาสั่ง ข้าไม่ชอบ
16:48อ้าว นี่ นี่ นี่ นี่
16:50ข้าไม่ได้สั่งโว้ย
16:52เพราะข้ารู้ถ้าข้าพูดไปก็�มื่นสีซอร์ให้ควายฝั่ง
16:55ไม่ได้อะไรขึ้นมาหรอก
16:57แต่อันอัน 2 วันมานี้มันมีขาว รู้ว่าเจนมันชุม
17:01แล้วก็ดักฉุดผู้หญิงไปปู้หยี่ปู้ยำ
17:04ข้าก็เลยมาเตือนเองน่ะ
17:05ไม่อยากให้เองได้ macho แบบไม่ท่านตั้งตัว
17:08ก็เลยมาเตือนเองอ่ะ
17:09ไม่อยากให้เองได้ผัวแบบไม่ทันตั้งตัว
17:11เลยเตือนด้วยความหวังดีนี่แหละ
17:15แปลกจริงๆ
17:16ชั่วหน้าตาปีที่วางตะเคียนไม่เคยมีข่าวอะไรแบบนี้
17:25แต่จริงๆ
17:26ข้าว่าคนที่น่าจะฉุดผู้หญิงออกไปปล่ำเนี่ย
17:29น่าจะเป็นพี่เพลิงมากกว่า
17:31เพราะว่าไม่มีปัญญา
17:33ไปทำให้ผู้หญิงเขามารักมะ
17:34โช
17:37ขอตั้งทีเลย
17:38ปากดีนะไอ้น้องเวนี่
17:40เดี๋ยวก็แช้นให้โดนด์ชุดซะเลย
17:42เอ๊ะ
17:45จริงสิพี่เพลิง
17:46ข้าได้ข่าวมาว่า
17:47ไอ้โฮงมันกลับมาแล้วอย่างนั้นหรือ
17:49เฮ้ย เจ๋ เอ็ง Ô๘ ไป
17:53ข้าเรียกมันกลับมาช่วยงาน
17:54เผื่อว่ามันจะมีอะไรต้องเรียกใช้
17:55เพราะว่าไอ้ยงมันเป็นบ่าวที่ข้าไว้ใจมากที่สุดแล้ว
17:59พี่ก็ระวังไว้ให้ดีๆก็แล้วกัน
18:01อย่าให้พวกพี่หมื่นเห็นเข้าเด็ดขาด
18:03ไม่อย่างนั้นจะตัวยกันทั้งเรือน
18:05เออน่ะ ข้ารู้แล้ว
18:07ข้าให้มันกบดานอยู่เงียบๆ
18:09ไม่ได้ให้ออกไปไหน
18:20ท่านหมื่นครับ
18:21เราเดินกลับมาตั้งนานแล้ว
18:22ยังไม่ได้บอกแสอะไรเลยนะครับ
18:25ข้าว่ามันแปลกๆ
18:27มีคนลือกันเสี่ยยกใหญ่
18:29ว่ามีโจรชุดผู้หญิงมา
18:31แต่ระหวั้งทางก็ไม่มีใครรู้เรื่องจริงเสียที
18:33มิตะบอกว่าฟังเขามาอีกที
18:35หรือว่ามน่ะเป็นขาวลือ
18:40งั้นเราเลือกตามหาเดี๋ยวครับ
18:41จะได้ไม่เสียเวลา
18:43ไม่ได้
18:44ข้าต้องรู้ให้ได้ ว่ามันเป็นเรื่องจริงหรือไม่
18:48ถ้างั้นเราแยกกันหา
18:50เจ้าไปทางนู้น ส่วนข้าจะไปทางนี้
18:53ขอรับ
18:55เดี๋ยวก่อน ถ้าเจ้าไม่เจอบ่อแสอะไร ก็กลับเรือนเจ้าไป
19:00ไม่ต้องย้อนกลับมาหาข้าที่นี่อีก
19:02ขอรับ
19:15อุ้ย อุ้ย
19:17อุ้ย Orchest
19:19ลุงหนีไล่มา
19:21ข้าวันนี้วิ่งหนี ข้ามาตามหากันในช่วยนักนูมัน
19:25โขยน หนูไปช่วยหน่อยเธอ
19:27ข้าเห็นผู้หญิงทtake shootอยู่ชายป่าด้านนูนอ่ะ
19:31แล้วทำไมลุงไม่ช่วย
19:33ตากลายแล้ว เธอเลยไปสู้กับมันได้
19:41เธอยัดเย็นไปเถอะ เดี๋ยวไม่ทันการ
19:44ช่วยด้วย
19:45ช่วยด้วย
19:46ช่วยด้วย
19:47ช่วยด้วย
19:48ช่วยด้วย
19:49ช่วยด้วย
19:50ช่วยด้วย
19:51ช่วยด้วย
19:52ช่วยด้วย
19:53ช่วยด้วย
19:54ช่วยด้วย
19:55ช่วยด้วย
19:56ช่วยด้วย
19:57ช่วยด้วย
19:58ช่วยด้วย
19:59ช่วยด้วย
20:00ช่วยด้วย
20:01ช่วยด้วย
20:02ช่วยด้วย
20:03ช่วยด้วย
20:04ช่วยด้วย
20:05ช่วยด้วย
20:06ช่วยด้วย
20:07ช่วยด้วย
20:08ช่วยด้วย
20:09ช่วยด้วย
20:10ช่วยด้วย
20:11ช่วยด้วย
20:15มานี่
20:17แป๊บพิมพ์ดิ
20:20ไปค่ะ
20:22ไปค่ะ
20:23ไป
20:25ช่วยด้วย
20:26ช่วยด้วย
20:40เจ้าหนู
20:41เจ้าหนู
20:42เจ้าหนู
20:43แป๊บพิมพ์
20:44เอาไว้ก่อน
20:49ไม่เป็นไรนะแม่พิมพ์
20:51เจ้าปลอดภัยแล้ว
20:53ข้ากลัวน่ะเกิน
21:14ท่านหมื่นขอรับ
21:18เกิดอะไรขึ้นเหรอขอรับ
21:20ข้าเจอโจรที่เราตามหาแล้ว
21:21แต่มันหนีไปได้
21:24แม่หญิงเป็นอย่างไรบ้างเหรอขอรับ
21:29ข้าไม่เป็นไรจ้ะ
21:33พี่หมื่นมาช่วยข้าได้ทันเวลาพอดี
21:39ท่านหมื่น
21:41แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้นแม่พิมพ์
21:44ทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้
21:56พวกเราปล่อยข่าวตามที่คุณหนูจังแล้วขอรับ
21:59ดี
22:00แล้วจะให้เราทำยังไงต่อขอรับ
22:03ข้าจะไปซื้อของที่ตลาด
22:06แต่คงถึงข้าวเค้า
22:08เลยไปเจอไอ้ชั่วช้านั่น
22:14เจ้าไม่ควรไปไหนมาไหนคนเดียว
22:16ควรมีบาวติดตัวไปด้วย
22:19เดี๋ยวข้าจะไปส่งแม่พิมพ์ที่เรือน
22:21ส่วนเจ้าไปตามหาไอ้โจรนั้น
22:23เพื่อไม่มีใครเห็น
22:24ขอรับ
22:26ขอรับ
22:28ไปเถอะแม่พิมพ์
22:37อ๊อต
22:58อุ๊ย
22:59ว้าย
23:00คุณหนูเป็นอะไรเจ้าคะ
23:02ทำไมต้องประคองกันมาแบบนี้ด้วยเจ้าคะ
23:04อย่าถามให้มากความ
23:06ไปตามแม่แพร่ชอง
23:07หรือแม่กระสิทธิ์นิ่งมาเร็ว
23:08โอ๊ย
23:09ไม่มีใครอยู่บนเรือนเลยเจ้าค่ะ
23:22น้ำตาล
23:24น้ำตาล
23:26น้ำอิ่ม
23:28เอ็งไปตลาด
23:29ไปหาซื้อน้ำมันทาแก้ฟุกชำให้ข้าที
23:32โอ๊ย
23:33บนเรือน
23:34ไปซื้อให้ข้าที
23:37เจ้าคะ
23:38รีบไปเดี๋ยวนี้เจ้าคะ
23:55โอ๊ย
24:26เข้าห้องกันดีกว่าเจ้าคะพี่หมื่น
24:28อย่าเสียเวลาตรงนี้เลย
24:56เดี๋ยวก่อนคะพี่หมื่น
24:59เดี๋ยวก่อนเจ้าคะ
25:08โอ๊ย
25:09โอ๊ย
25:10โอ๊ย
25:20อะไรหน่อย
25:21โอ๊ย
25:22โอ้ย
25:24โอ้ย
25:28ปลาอ่อนไม่เห็นต้องมาโดยตัวเองเลยนะเจ้าค้า
25:31เดี๋ยวข้าให้คนเอาน้ำผึ้งไปให้ก็ได้
25:33อื้ม..ไม่เป็นไร
25:35ปลาจะต้องเดินเถินไปไหนมาไหน
25:38จะได้ออกแรงเซาบ้าง
25:40ข้ารณ์นี้แย่จริงๆ
25:42คmercial implication คิดลูกคิดลืมปลานี้
25:44ไม่เป็นไรน่ะ
25:46ก็ปลาบอกแล้วว่าปลาอยากเดิน
25:48ถึงไม่ได้เดินไปเรือนแม่แพร่เนี่ย
25:51ป้าก็ต้องหาเรื่องเดินไปที่อื่นอยู่ดี
25:55เดี๋ยวค้ากับเบาเดินไปส่งนะเจ้าค้า
25:59ดีๆ
26:18โปรดติดตามตอนต่อไป
26:48โปรดติดตามตอนต่อไป
26:54โปรดติดตามต่อไป
27:12โปรดติดตามต่อไป
27:40โปรดติดตามต่อไป
28:08โปรดติดตามต่อไป
28:29โปรดติดตามต่อไป
28:42ลูกตกเป็นของพี่มือนไปแล้วเจ้าค้า
28:45ไม่จริง ข้ามาทันเวลาพอดี
28:47แม่ผิวยังไม่ได้เป็นเมียพี่มือน
28:49เอ็งรู้ได้ยังไง
28:50โถ ข้าเห็นสภาพข้าก็รู้แล้วอย่าง ว่ามันไปถึงไหนกันแล้ว
28:55รู้ดีนักนะ พูดอย่างกับเคยมีผัวเคยเสียตัวงั้นแหละ
29:05แม่ผิว เอ็งจะมาปากพ้อยใส่ข้าแบบนี้ไม่ได้นะ
29:08ข้าไม่ได้ปากพ้อย ให้ข้าพูดไหมล่ะ ว่าเอ็งเคยได้เสียกับใคร ที่ไหน ยังไร
29:19หยุด หยุดทั้งสองคนนั่นแหละ
29:25แม่ทัพทีม กัดเรือนไปก่อน
29:30ไปสิ
29:37นังเยี่ยม ไปเอาคนมาพาหมื่นคีรีกัดเรือน
29:43เมาไม้สลบสลายไม่ได้สติ ปลุกยังไงก็ไม่ตื่น ไป
29:47เจ้าค่ะ
29:56แม่ทัพทีมเจ้าค่ะ
29:58นังเยี่ยม คัดใจหายหมด
30:02เบามารอรับอัดเจ้าค่ะ
30:04แหม เบาอุศาคาบขาวไปบอก แม่ทัพทีมดันวิ่งตาตั้ง มีให้อัดเบาสักสลึงเดียว
30:13คืนค่าพีรีพีรายให้อัดเอง มีหวัง คีหมื่นคงเสร็จนังคุณหนูของเองเป็นแน่แท้
30:20แต่เองทำดีมาก เองจำไว้เลยนะ คราวหน้าถ้าเกิดเองเห็นอะไรไม่ชอบหมาพากลที่เรือนนี้ เองต้องมาบอกค่าทันที
30:28ถ้าบอกแล้ว จะได้อัดทุกครั้งเลยไหมเจ้าค่ะ
30:32เออ แม่นังนี่ ถือว่าแม่ทัพทีมดันวิ่งตาตั้ง มีหวัง คีหมื่นคงเสร็จนังคุณหนูของเองเป็นแน่แท้
30:45เออ แม่นังนี่ ถึงเองไม่ได้อัด เองก็ปากมากชอบโพนธนาเรื่องเจ้าหน้าของเองอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ
30:55แต่เอาเถอะ ข้ารับรองว่าข้าจะให้
31:05ลาปากนังอิ่ม
31:08ท่านเศรษฐี ท่านจะว่ากันอะไรเรื่องที่เกิดขึ้น
31:19ข้ายังคิดอะไรไม่ออก เพราะข้าไม่คิดว่าคนอย่างหมื่นคีรี จะมาทำบัตรสีบนเรือนของข้าอย่างนี้
31:30ข้าต้องขออภัยแทนหลานข้าด้วย
31:34แต่ข้าไม่เชื่อว่าหลานคีรีของข้าจะทำอะไรเหลวหลายเช่นนี้
31:41มันต้องมีที่มา มันต้องมีสาเหตุ
31:47คุณท้าวกลับเรือนไปก่อนเถอะ ข้าให้เกียจพวกท่านได้แค่นี้
31:51รู้ไว้ว่า ถ้าคนที่อยู่บนเตียงลูกสาวข้าไม่ใช่หมื่นคีรี
31:59ข้าจะเอาเลือดหัวมันออก
32:01ข้าไม่ส่ง
32:32พี่มัน
32:34พวกคีรี
33:02ขอบคุณหนูเจ้าค้า ทำใจดีๆนะเจ้าค้า
33:12ข้าสับสนไปหมดแล้วเฮีย ทำไมพี่มือถึงทำเช่นนี้
33:19ข้าสน ที่ที่ข้าสนไป
33:21ท่านหมื่นไม่นกใจ คนหนูแน่เจ้าค่ะ
33:26เอียงก็เห็นเหมือนที่ ข้าเห็น ไม่ใช่ก็
33:30ถ้าพี่หมื่น มีใจให้แม่ พิมย์แล้วก็
33:32แค่ตกปาก รับคำก็เท่า นั้นความสนุก ที่สามารถทมกันเร earning จัดจาก
33:37แต่นี่บอกเธอ อย่าเกลินร้อง
33:40มันใครเหมาะ ที่แต่งกันต่อซักเวลา
33:42ถ้าพี่หมื่นมีใจให้แม่พิมพ์แล้วก็
33:45แค่ตกปากรับคำก็เท่านั้น
33:47พ่อก็ให้แต่งกันแล้ว
33:50แต่นี่พี่หมื่นยินยันหนักแปลว่ารักข้าคนเดียว
33:52ยังไงก็ไม่แต่งกับแม่พิมพ์
33:57เรากลับทำบัตรสีฉันดี
34:07คุณหนูเจ้าค้า
34:08บ่าวคิดว่าท่านหมื่นโดนยาสะเนธเจ้าค้า
34:16แล้วก็น่าจะเป็นยาตัวเดียวกัน
34:19กับที่ไอ้เพิ่งใช้กับคุณหนูเจ้าค้า
34:23เพราะว่าอาการของคุณหนูกับท่านหมื่น
34:26เหมือนกันไม่มีผิดเพี้ยน
34:29พอได้สติหลุดออกจากยาสะเนธ
34:32ก็สลบสลายไปเลยเจ้าค้า
34:39จริงหรือยัง
34:42จริงเจ้าค้า
34:44บ่าวเห็นคุณหนูพิมพันธ์
34:46ซื้อยาสะเนธจากไอ้เขื่อน
34:49เพราะค้าขายของป่าเจ้าค้า
34:59นี่เองเอาตลับที่พี่เพลิงใช้กับพี่แพท์ออกมาให้ข้างั้นด้วย
35:08ข้าไม่นึกเลยว่าแม่พิมพ์
35:12จะรู้เห็นกับพี่เพลิง
35:15แล้วทำลายข้าที่เป็นพี่สาวแท้ ๆ
35:23คุณหนูพิมพันธ์ร้ายกาดนักเจ้าค้า
35:39แม่พิมพ์
35:44แม่พิมพ์ออกมาคุยกับพี่เดียวนี้
35:47แม่พิมพ์
35:51ว่ายังไงจ๊ะพี่แพท์
35:54หรือว่าจะมาแสดงความยินดีที่ข้าจะแต่งงานกับพี่หมื่นหรือ
36:02เจ้านี้มันเลวจริง ๆ แม่พิมพ์
36:03แม่พิมพ์
36:05หลอกข้าไปให้พี่พองบางอย่าง
36:07แล้วยังใช้ยากกับพี่หมื่น
36:09อย่าคิดว่าข้าไม่รู้
36:12รู้แล้วยังไง
36:13คิดว่าข้ากลัวอย่างนั้นหรือ
36:15แล้วกล้าดีอย่างไรมาตกข้า
36:28ไม่พี่แม่
36:29อย่าทำน้องเลย
36:31แค่น้องเสียตัวน้องก็เสียใจเหลือเกิน
36:33เปิดแล้วจ้ะพี่แพร่
36:37หยุดตรงนี้นี่แม่แพร่
36:44พ่อ
36:45พี่แพร่คงห่วงพี่หมื่น
36:47จนเป็นบ้าไปแล้วจ้ะพ่อ
36:49ต่อไปนี้
36:51อย่าเอยชื่อหมื่นคือให้เป็นสะเนียจครูไข้
36:55มันยังไม่ได้มาเยี่ยมเรือนี้อีกต่อไป
36:58ไม่ได้แล้วจ้ะพ่อ
37:00พี่หมื่นได้ข้าแล้ว
37:01พ่อจะต้องให้พี่หมื่นรับผิดชอบในตัวข้าสิจ้ะ
37:07ปากมันก็บอกว่ารักไม่แพร่
37:10แต่มันมันรวนลาไม่พิมพ์เพราะเมา
37:12คนอย่างนี้
37:14ข้าไม่อยากได้เป็นลูกเขย
37:17พ่อ
37:18แต่ข้าเป็นเมียพี่หมื่นไปแล้ว
37:23ก็ช่างมัน
37:24เสียแล้วก็เสียไป
37:26พ่อไม่อยากเห็นพี่น้องมาตกตีแตกแยก
37:29เพราะผู้ชายคนเดียว
37:31ไป แพร่ ไปบ้าง
37:37พ่อนะพ่อ
37:39ยังไง
37:40ข้าก็ต้องได้ออกเรือนกับพี่หมื่น
38:02เฮ้ย
38:04ข้าเดินไปไหนก็มีแต่ชาวบ้านเขาซูบซิบนินทา
38:07เรื่องที่แม็กพิมพ์
38:08เสียทีให้ไอ้หมื่นกิริ
38:12อย่างนี้ต้องคุยกันให้รู้เรื่อง
38:21พ่อ
38:24พ่อ
38:26พ่อ
38:28พ่อ
38:29พ่อ
38:47ท่านหมื่นกิริกับคุณหนูพิมพันธ์ได้เสียกันแล้ว
38:52ข้ามาวันนี้เพื่อจะบอกให้ท่านหมื่นกิริ
38:55ไปสู่ขอแม่พิมพันธ์อย่างถูกต้องตามประเพณี
38:59ข้าจะยอมแต่งงานกับแม่พิมพันธ์
39:03สมใจเจ้าแล้วใช่ไหมแม่พิมพ์
39:06ต้องให้นางแต่งงานกับชายที่เกิดปีขาด
39:09ไม่อย่างนั้นแล้วลูกสาวท่านอาจจะต้องตายหง
39:13ข้ายอมตายหง
39:15เรียกว่าแต่งงานกับพี่เพลิง
39:17ไอ้หมื่น
39:22พี่หมื่น
39:25มึงมาหยามกูเยี่ยมนี้เชียวเหรอ
39:30เกิดชาติหน้าชาติไหน
39:32ข้าจะตามจองเวนมัน
39:34คอยดูเถอะ
39:35พี่จะทำยังไงก็ได้
39:37ต่อให้มันตายตกไปข้าก็ไม่เผาผี
39:59โปรดติดตามตอนต่อไป
Recommended
42:11
|
Up next
56:32
41:51