- yesterday
Category
📺
TVTranscript
00:00รายการต่อไปนี้ เป็นรายการทั่วไป สามารถรับชมได้ทุกวัย
00:30น้ำพินทำอะไรคะ น้ำพินกำลังฟังน้ำไหร่ลุก น้ำว่าเราต้องมีน้ำกินนะลุก
00:51งั้น น้ำต้องไปหาน้ำใช่มั้ยคะ ใช่ค่ะ ไปค่ะ สิดุไปเป็นเพื่อน
01:00เสร็จๆแล้ว
01:30พี่พี่แล้วอยู่ตรงนี้ก่อนนะคะ
01:31เดี๋ยวนะครับ
01:47ได้แล้วค่ะ
01:48บ้า
01:52ไปๆเดินนะ
02:00เฮ้ย เออ ผมว่าเดี๋ยว นี่ยุดอยู่ก่อนครับ
02:27ผมว่าอยากเข้าไปเลยดีกว่าครับ
02:28ฟังข่าวจากเจ้าที่ข้างนอกดีกว่านะครับ
02:30พาลอมไปไว้แล้วค่ะ
02:32ถ้าไม่รู้ว่าปะดายน้องแพ้จะเป็นตาย和ดี่ยังไงบ้าง
02:34ผ ding bโอ Wid裕 จะแตกแล้วเค้ายับล้าห์
02:36อย่าดีครับ
02:37ขอให้พวกเราเข้าไปหaurusรวบๆnej ของพวกเราเถอะนะคะ คุณยับลับนะคะ
02:40ฟังนะครับ ตอนนี้คุณน้องพวกมัน เกิ่anskaompまりเย็บโปยในปะเนี่ย
02:44แทนที่จะช่วยเด็กๆ ได้ มันต้องเป็นภาลักของเจ้านาทีนะครับ
02:47- แต่ว่า...
02:48- รออยู่ตรงนี้จักครับ นะ
02:51เชื่อผมครับ
03:00ต้องแพรจำทางได้ไหมลูก?
03:03รู้จักเปลี่ยงแล้วไหมที่นาพินห้างแพรทิ้งไว้ค่ะ
03:06- เก่งมากลูก
03:07ถึงนาพินจะไม่ชมหนู หนูก็รู้ตัวเองอยู่แล้วค่ะ
03:10- น้องแพรเป็นอะไรลูก?
03:13เฮ้ย
03:14- ลองเท้ามันกัดหนูอะค่ะ
03:15- น้องแพรoineกี่หล่างน้านพินต์ดีกว่าไหม?
03:17- ไม่เอาค่ะ
03:18- หนูไม่อยากเอาเปลี่ยนมาพิน์ มันหน้าอาย
03:20- ปากนาตาบอดใช่ไหม?
03:22- คนตาบอดไม่ได้อ่อนแ Afterwards
03:24- ทุกคนนะลูก
03:25- หนูไม่ได้ว่านานพินภาพินต์ต์อ่อนแอร์์สักหน่อย
03:27งานตาบอกไม่ได้อ่อนแอร์ทุกคนนะลูก
03:31หนูไม่ได้ว่า นาพิน อ่อนแอร์สักหน่อย
03:35คนที่เป็นแปล เราเดินปลาแบบนี้
03:37ถ้ากันว่าแปลเติดเชื้อ ถึงตายได้นะลูก
03:41ถึงตายเลยเหรอคะ
03:42ใช่ค่ะ
03:44งั้น...หนูขอรบกวรนาพินด้วยนะคะ
03:47มา! ขึ้นหลังนาพินเลย
03:51นี่...ส่วน возвращ
03:53อ่า...
03:54อุ๊บ...
03:55อ่า...
03:57เดินตรงไปเลยค่ะ นับพิน
03:59- พร้อมเลยยังคะ?
03:59- พร้อมแล้วค่ะ
04:00- ไปแล้ว
04:05ระวังค่ะ
04:11บอกหน้าคนหรอทำไมคะ?
04:14พ่อหนูหรอกกว่าตั้งเยอะ
04:16น้องแพลนให้ที่อ้อนพ่อเหมือนกันนั้นลุก
04:18แล้ว...
04:20แคนไม่อ้อนนับพินหรอคะ?
04:21ไอเจ้าน่า ไม่ค่อยอ้อนหรอก
04:23มันควรประสาตพ่อมากกว่า
04:28งั้น...
04:29นับพินก็รับหนูไปรูปสาอีกคนหนึ่งสิคะ?
04:31ไม่ไหวหรอกมังลุก
04:32แคนกวันเดียวหน้าก็เรียงไม่ไหวแล้ว
04:35ถ้าเกิดมีหนูเพื่อมีคนหนึ่ง
04:36ตายแน่ๆ
04:38ทำไมเหรอคะ?
04:40หนูทั้งสวย ทั้งไอคิวถูกตี๊ก
04:43ไอสวยไอคิวสูงเนี่ย
04:45น้ำไม่ปฏิเศษหรอก
04:47แต่ทำอะไรไม่เป็นเนี่ยสิ
04:49มันจะล่อมบาก
04:53นับพินว่าหนูโกตแล้ว
04:55นับพินไม่ได้ว่าน้องแพล
04:59อัดดีกันนะ
05:01ไม่
05:02ดีกันเธอ
05:03ไม่ค่ะ
05:04เอาอย่างนี้ดีกว่า
05:06ถ้าเกิดว่าดีกัน
05:08เดี๋ยวหน้าหาของอร่อยอร่อยให้ทาน
05:10โอเคไหม?
05:12งั้นหายโกตก็ได้ค่ะ
05:16ไปทางไหนเนี่ย
05:17ต้องไปเลยค่ะ
05:18ต้องไปเลยนะ
05:19ไป
05:22ไม่ค่อยนะคะนะพิน
05:32นับ
05:42มา
05:44มือ
05:58เงิน
06:02มือ
06:04เช่น
06:06ก็ได้
06:08ก็ได้
06:09ก็ได้
06:10ลาย
06:12สำหรับมองิ่
06:26สำหรับมองิ่
06:28สำหรับมองิ่
06:30ที่สุดที่สุดท้าย
07:00มันเยอะอมนิ้มอีกคนละอัน
07:30นี่ค่ะ นัพพิน
07:32ไม่เป็นไร จะรก น้องแพลเก็บไปกินเถอะ
07:37ตอนที่หนูเศร้ามาก แค่เคยให้องค์ยิ้มหนู
07:44เขาให้ ตัวเองกินแล้ว จะได้ยิ้มตลอดเวลาไง
07:51ขอบคุณนะ
07:56นัพพินลองกินดูสิคะ จะได้ยิ้ม อย่าหนูแก้แห้งนะคะ
08:04ดูค่ะ
08:06นัพพินลองกินแล้วไม่ยิ้มเหรอคะ ต้องยิ้มด้วยนะคะ เพราะมันคืออมยิ้ม
08:20ยิ้มมากกว่านี้ค่ะ อื้ม อร่อยแล้วเนี่ย
08:34ยิ้มดีเยอะเลยนะคะ ต้องแพลกินอมยิ้ม แล้วก็ยิ้มในหน้าพินดูไหน
08:40นัพพินเห็นหนูยิ้มด้วยเหรอคะ นัพพินมองไม่เห็นลุก แต่นัพพินรู้สึกได้
08:48อ๋อ ยิ้มเลยยัง ยังไม่ได้กินเลยค่ะ
09:02หนูยิ้มสวยมั้ยคะ สวยที่สุดเลยค่ะ
09:06เสร็จแล้วเธอหลา객
09:30ถื็ндกตัวนาตลอด พรธกuentนึก
09:34ใกลับการ between a BHC
10:04กลับกลับกลับกลับ
10:35คุณอาเป็นไข้อยู่นะครับ
10:36ไปกลับไปเลย
10:37นี่...
10:38อย่าหวดเก่งนักเลย
10:42อย่าเป็นไข้อีกคนหรือไง
10:45ใครก็แน่ที่หวดเก่ง
11:04เธอไม่เก่ียดจะรู้адиไง
11:06เก่ียด
11:07ผมก็เลยไม่ใส่เสื้อของนี่ผมเกียด
11:15นี่...
11:17แล้วช่วยใช่ไหมเธอม
11:19ผมค่ societies with with me
11:21พ่อสอน
11:23ถ้าเป็นคนดี
11:25ตกน้ัมไม่ไหล
11:26ตกไปไม่ไหม
11:28และคุณอาสอนลองแก ginger แบบพ่อผมคือตัอกครับ
11:34นี่ค่ะ นับพินธ์ หนูให้
12:04อเงิน หน้าทำไมลูก
12:06ก็เป็นค่าตอบแทน ที่นาร์เพร็จช่วยเหงudenไหมคะ
12:09ถ้าเราออกจากป่าไปได้ หนูจะไปกดเงยยวเยอะ
12:12แล้วก็cornออกเงินมาให้นาร์พินธ์ค่ะ
12:14ใครสอนน้องแพรลูก
12:22อออชใจมากไหมได้ช่วยไว้
12:26ถ้าฉันกันน้องแพรออกจากป่านี้ไปได้
12:29ฉันจะตอบแastedหรือแม่ไม่ต้องกลัว
12:32ผมไม่ต้องการ
12:34ทำไมไม่ต้องการ
12:36เธอช่วยเหลือฉัน
12:38เธอต้องให้สิ่งตอบแทนสิ
12:46ต้าให้เราไว้เรียนธรรมสิ
12:48อโตขึ้นเราจะเข้าใจเอง
12:50ว่าทำไมถึงไม่ควรครบหากับลูกสาว
12:55ผมไม่อยากได้เงินจากคนที่ผมเกียน
13:04กลงแพล มันไม่ใช่ทุกคนหลกนะลูก
13:24ที่ช่วยระหวังสิ่งตอบแทนอ่ะ
13:26แล้ว...หวังอะไรเหรอคะ
13:34น่อพิธ
13:53น่อพิธ พาเดี๋ยวก่อนขันพิธ
13:55ครึ่งหน้าเป็นกองไฟทออยออกมาก่อนคะ
13:57น่อพิธจะไปไหนบอกหนูนะคะ
14:00น่อกเพรช่วยน่าทำไมลุก
14:02ช่วยน้алыทำไมลุก definitely
14:06น้ rel Seriously
14:10น้าไม่มีงนสักบาทให้หนู
14:13หนูไม่ได้ยากได้ข้าตอบแทนบkem
14:17หนูช่วยน้าพี่นพ่อกัวน้าพี่นเยี่ยบกองฝัย
14:23เห็นไหมลุก
14:29การที่ช่วยน้าเผฆนะ
14:32น้องแพลบันกัน
14:35ที่น้องแพลช่วยน้าเนี่ย
14:37เพราะน้องแพลเป็นห่วงน้า
14:40การช่วยกันมันคือน้มใจนะครับ
14:43น้ําใจมันมีค่ามากกว่าเงิน
14:54นุคคับคุณ นับพินที่ช่วยนุนะคะ
14:56จากหัวใจของนุเลยค่ะ
15:02เอ็นคำขอบคุณที่เพราะที่สุด ตั้งเต็นหาพีนได้ยินมาเลย
15:07จากมายในลุก การได้เราช่วยใครเนี่ย
15:11เราไม่ได้หวังสิ่งตอบแทน
15:15ขอบคุณนะคะ
15:32หมุก
15:53หมุก
15:54คุณอ่ะ
15:56คุณอ่ะ
15:58คุณอ่ะ
15:59พี่อยากเจอน้องแผนก็ต้องอด consolid negóคับ
16:01ขอบคุณอ่ะ
16:18นัพพินค่ะ
16:20นี่ก็เริ่มเย็นแล้ว หนูกูอ่ะ
16:22ไม่ต้องกลัวนะลูก
16:24สัตว์ป่าเขาไม่มาแถวนี้หรอก
16:26เขากลัวกลองไฟ
16:28ค่ะ
16:30หน่าไหม
16:32ไม่หน่าค่ะ
16:34สัตว์
16:36สัตว์
16:38สัตว์
16:40สัตว์
16:42สัตว์
16:44สัตว์
16:46สัตว์
16:48สัตว์
16:50สัตว์
16:52สัตว์
16:54สัตว์
16:56สัตว์
16:58สัตว์
17:12แต่น่าบอกให้แคนรอที่นั่น
17:18ทำอะไรเสียงลุกวีดแคนนั้นอยู่ในป่ะ
17:22ต้องแพล ต้องแพลพาน่าไปตรงเสียงลุกวีดดังได้ไหมลูก
17:27ได้ค่ะ
17:28ได้ค่ะ
17:29ต้องแพล ต้องแพลพาน่าไปตรงเสียงลุกวีดดังได้ไหมลูก
17:41ได้ค่ะ
17:47ไปค่ะนะพิ้น
17:49ดนลูกไปเลยค่ะ
17:59แคนรุก
18:15แคน
18:21แพลนี้ค่ะนะพิ้น
18:23แคนรุก
18:24แคนรุก
18:25แคนรุก
18:26แคนรุก
18:27แคน
18:53แพลนี้
18:54แคน
18:55แขน
18:56พอ
19:03แค่ลูก
19:06พอ
19:09ผมพอคะ
19:10พอเป็นอะไรคะ
19:13ผมพอ
19:19เฮ้นเหมือนยังปะลูกนิ
19:21แค่ลูก
19:45พูดให้เป็น ü单ลูก
19:49ใออีท ค่ะพ่อ
19:50ส una บาทเจ็บ ถือใหม่ต้องพา
19:52มีใคร๊wno พ่อ
19:54สโต hvorใท้แพ้เจ y aqqb
19:55ภ้าพ่อไปบ้างลือ
19:57ค่ะพ่อ
20:00คุณพ่อสัญมาก
20:01คุณพ่อเป็นอะไรก็ไม่รู้ค่ะ
20:06คุณพ่อสัญมากเลยค่ะ
20:08您昂าว่า
20:09อากาศตอนนี้เริ่มเย็นลงเรื่อยๆน่ะลุก
20:12รีบพาพ่อไปที่กองฟัตวนที่เราก memorizeeli
20:15แค้น ไปใส่นองแพ้ล่ะลูก
20:17ครับพ่อ
20:29เอา เอาขึ้นหลังพ่อเลยลูก
20:37ไปแล้วลูก ดีกไปแล้ว
20:38เด็นมาข้างหน้าเลยป่ะ
20:45วังน่ะ
20:59ฉันกำลังสอลูกชายของนั้น
21:01ให้รู้จับชีวิตที่ไม่อยู่ในห้องเรียน
21:03หรือน่าจะบริเศษว่าสังคมสมัยนี้ไม่ด้วยชนฉัน
21:06ทำไมอย่างนั้นความไม่มีระดับเฟอร์สคาร์ต
21:09แค่คือไอพี
21:10ความรวยความจนเหนือมันแบ่งกันดูอัตโนมัตรอยู่แล้ว
21:13ผมยอมรับว่าผมจนนะครับ
21:15แต่เงินของคุณเนี่ย
21:16มันรัดข้าวความเป็นคนของคนอื่นไม่ได้นะครับ
21:18ถ้าไม่ใช้เงินแล้วใช้อะไร
21:20ลองคิดดูสิ
21:21บ้านของฉัน รถของฉัน
21:24ทรับสมบัติทุกอย่างของฉัน
21:25ที่บ้านนายไม่มีใช่ไหมหรับ
21:27ผมจะทำให้คุณอีดรู้ว่า
21:30คุณอีดคิดผิด
21:35น้อง น้องวิ่งกระชนผมแล้ว
21:38เอ้ย
21:40แกทำอะไรลูกฉัน
21:43ให้อยู่แถวนี้บ้าง
21:44โทรใจตำรวจอย่างนี้
21:45ลากข้ออีกนี้เข้าตาราง
21:50แกนี้นะครับพวกดิต
21:51ใกล้ถึงแล้วครับ
21:52สว้างหรอ
22:07คุณพ่ออย่าเป็นอะไรไปนะคะ
22:11คุณพ่ออย่าทิงน้องแพ้ไปนะคะคุณพ่อ
22:14น้องแพ้ขอโทษ
22:15ที่ผิดครับพูดกับคุณพ่อ
22:17ทำให้คุณพ่อผิดหวัง
22:20น้องแพ้เสียจัยจริงๆ
22:23อย่าทิงน้องแพ้ไปนะคะคุณพ่อ
22:27คุณพ่อคะ
22:28สื่นกับคุณพ่ออย่าทิงน้องแพ้ไป
22:37ขึ้นพ่อจะดิงน้องพร์ไปนะคะ คุณพ่อ
22:42น้องพร
22:43ไปต้องลองเลยล姑
22:46ถ้าน้องพร์อ่อนแล้วแบบนี้
22:48น้องพร์จะจุ Owen ได้ยังไงแบบหรอลูก
22:50น้องพร์ต้องเข้มแข็ง
22:52น้องพร์ตัวจะช่วยพ่อได้
22:55ฮัว
22:57Lenủ
22:59แ Pil
23:01แขนเป็นบัญล姑
23:01แขนไม่ได้ใส่เสื้ videars
23:04แขนาproblemals
23:06- แค่นหลบเสือพอไปไส้เร็ว?
23:12- พอเป็นอย่างพ่อ
23:13- หลบแค่นดีไสนอย่างลูก
23:19- แค่นที่อย่างลูก?
23:21- แค่นที่อย่างลูก?
23:23- แค่นไม่บิธี
23:24- แค่นเสียเสือแน่วไหม?
23:36ที่สุดที่สุดที่สุด
24:06ที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุสุดที่สุดหรอก
24:20แinfl спокой กอกัน
24:23น้豐พะ ก็ค่ debutサ fulfilที่สุดท้าย
24:29เข้าตั้งพัวดีมาก
24:32น้อยที interests
24:35้าต่อosos
24:35อยู่กับพ่อ แครมลิัวยานนะครับ
24:44แต่ออิต
24:46ถ้าพ่อเป็นออิต
24:49พ่อซิโปย่อนตายชัด
24:51แครมเสือ ว่าพ่อเห็ดได้
24:53พ่อเกง พ่อเป็นนักสряднул
24:57เหรอบแค่นоны
25:03ออิตเป็นพ่อ надо
25:04อายิตก็ต้องสูงหรือ
25:11ไก่สูงหญิต
25:13ไก่แล้วครับพ่อ
25:14บึงดีๆด้วยหรือ
25:30ผมพ่อได้ยินเสียงหนูไหมคะ
25:35ทุกครั้งเวลาหนูป่วย
25:37คุณพ่อก็ชอบมาน่างเป็นเพื่อนกับหนู
25:43และก็เล่นอยีทานเรื่อง
25:46กบพ pastelไม่เคยย้อมพ้ให้หนูฟัง
25:50เดี๋ยวหนูจะเล่นอยีทานให้คุณพ่อฟังบ้างนะคะ
25:57कละครั้งหนึ่งอายิตมาแล้ว
25:59มีกลบสองตัว тоเป็นพี่น้องกัน
26:01ตัวเป็นพี่น้องกัน
26:15วันหนึ่ง เจ้ากบได้ไปวิ่งเล่นในฟาร์มบัว
26:23แล้วก็ได้ตกลองไปในทางคีน
26:28แล้วจ้มดิ่งลงไปก่อน
26:32แล้วก็พี่ ก็รีบไปรับน้อง แล้วก็แบ่งไว้บนหลัง
26:37แล้วก็ไว้ไปเรื่อย ๆ
26:42คุณพ่ออย่ายอมแพ้นะคะ
26:58คุณพ่อเคยมีลูกมาแล้ว 2 คนเหรอคะ
27:09ค่ะ
27:12ลูกสาวคนโต จะเสียไปตอน 5 ขวบค่ะ
27:18จนมาได้แก้วตาอุ้มบุญให้
27:21เราก็เลยได้ลูกแฟตชายหญิง
27:25แต่โชคร้ายค่ะ
27:29ลูกชาย
27:31เข้ามาเสียไปตอนระหว่างครอบ
27:41เป็นลูกชายเหรอคะ
27:46ถ้าน้องยังอยู่
27:49คง ไว้เดียวกันกับแค้นนะคะ
27:52ค่ะ
27:56พ่าก็รู้สึกขุบพันธ์กับแค้นค่ะ
27:59เวลาที่เห็นแค้น
28:03พ่าก็นึกถึงลูกชายตัวเองทุกครั้ง
28:06น้องแค้นเกิดวันที่เท่าไรเหรอคะ
28:15น่าจะเกิดก่อนน้องแพร
28:17จริง จริงแล้ว
28:21เพิ่งจำไม่ได้เลยค่ะ
28:24แต่พีนเคยบอกว่า
28:27แพนเกิดวันที่ 14 กรุงพา
28:30ปี 56 ค่ะ
28:36วันเดียวกับน้องแพลอะไรค่ะ
28:39จริงเหรอค่ะ
28:42ค่ะ
28:47ค่ะ
28:49มีเวลือค่ะ
28:53ค่ะ
29:12อืม ขอมากเลย น่ากินมาก
29:28เดี๋ยวเราปลอกให้
29:42อืม กินสิ
29:46เขากินไม่ลง เขากินถึงแม่
29:49ก็นี่ไง กินแล้ว จะได้มีแรงกลับไปหาแม่
29:53กินแล้วเนี่ย เข็งแรงมากเลยนะ นี่ดูก้าเห็นไหม
29:59อืม กินก็ได้
30:12กินน้ำได้สิ จะได้อิ่ม อิ่ม
30:29เป็นไง อร่อยไหม
30:33อร่อยมาก
30:35กินเยอะ ๆ นะ
30:42ยน่าเกิดตาลังมาก
30:45อีกบ้าน
30:54น่าเกิดสเยอะ
30:58น่าเกิดอคตรงนี้
31:00อีกสวัสสุด она
31:05ยนตรงนี้
31:07เคน
31:23เคน
31:25เคนลูก
31:27ครับพ่อ
31:29เคนที่ที่เธอหนึ่งไม่ลูก
31:31เคนที่เป็นหนึ่งเธอมาลุก
31:33บอร์ครับ
31:38พอสิวัส ไม่ยังเยี่ยบไปไหมยัง
31:42พออย่างเป็นสัปป้า
31:45ทางไหนพ่อ
31:49อยู่ทั้งชายดีลูก
31:52อะไรเหรอแค้น
31:55พ่อได้ยินเสียงสัปป้า
31:58ตัวอะไร เสือนหรือช้าง
32:02จะечьระใช้
32:28พวกเราอยู่ดางนี้ครับ
32:30พวกเราอยู่นี่!
32:31พวกเราอยู่นี่ครับ
32:33เชื่อด้วยครับ
32:34เชื่อด้วยพี่
32:4524 นี้
32:45เผ่าผู้ลงแต่ลูกหายแล้ว
32:48เผ่าผู้ปัญจริงรilles
32:48วศ วว prz
32:54��요
32:55tunnel
33:01คุณแม่
33:08นุกแพ้
33:15คุณแม่
33:16ลูกแพ้
33:18ลูกแพ้
33:19ลูกแพ้
33:25ลูกเป็นอะไรมั้ยคะ
33:28ลูกพาคุ้มของนะลูก
33:30เราคุณพ่อแล้วค่ะ
33:33คุณพ่อ empowerment
33:34คุณพ่อไม่สบายค่ะ
33:36แต่แคนนกันพินช่วยดูแลคุณพ่อตลอดทาง
33:45ก็ไงคะ คุณพ่อมาแล้ว
33:46คุณเอง
33:49คุณเองค่ะ คุณรีบเป็น equator opinion
33:52บาจเจ็บที่ทamel
33:54ถ้ามีไข้สูงก็ teil to 잡아
33:55ครับ
33:57ลูก
33:58แล้วพินกับแคนหรอคะ
34:00พินกับแคน
34:07แม่
34:09แคน
34:11พิน
34:25พินกับแคน
34:55เมื่อ Sandra
34:59ความ Christmas
35:01ผมหมดว่า
35:03เมื่อ
35:06สอง consume
35:07ที่เก้ามาวันนี้เพราะพิพาขอให้มาช่วยคุยกับพิน
35:11บุ Linux
35:13บุ61
35:15ผมก็ก่าวว่าจะย้ายออกวันนี้แหล่ะ
35:18คือพิพาให้มาขอล้องว่าช่วยอยู่ต่อหน่อยได้ไหม
35:21คื่อยังหาคนมาเฝ้าที่นี่ไม่ได้
35:23หาคนมาเฝ้าที่นี่ไม่ได้
35:27พึงก็เห็นน่ำได้พิ้น
35:30เห็นสมโอบอกว่า ซับดาห์นา เด็กหน่อยสิสอบปลังภาคแล้ว
35:35ขั้นใหญ่ลงเรียนตอนนี้มันสิดีบอร์
35:44ยุ่งปาเนี่ยมันลายกาศกรับ ค่ะครับ
35:47กามากาศสามมีสุดิหักของพึงด้วยจังไหน
35:50เป็นไหนจะว่า ขนาดยุ่งลงสนีค่อยเลย
35:53นี่
35:56แก้วรังน้ำพึงให้อยู่บ้านสวนต่อไปได้แล้ว
35:59ไอ้ปุ่ยพาลูกไปตักจังหวัด ไอ้แคนไปโรงเรียน
36:02หรือแต่คนตาบอด เหมาะกับการโรงมือ
36:19โอ๊ย หมดทาง
36:20แก้วจะทำยังไงดี
36:21แก้วต้องเสื้อภาพไปให้พี่พา
36:23เดี๋ยวผมอาศาเอาไปให้เองครับ
36:24นันลาตรี
36:25รีบสองคนมาเลยนะ
36:26ทุกคนมาเลยนะ
36:28โอ๊ย
36:32ใครๆ โอ๊ย
36:33โอ๊ย
36:34โอ๊ย
36:36โอ๊ย
36:38พ่อจ้า แม่ของอยู่อยู่ไหน แม่ยังอยู่ใช่ไหม ทำไมว่าเคยพ่อไหน
37:06ลูกเผย ขอกำลังเพราะเจ้าตามหา
Recommended
44:20
|
Up next
56:40
39:21
59:27
1:07:51
57:13
58:51
1:24:03
50:22
55:51