Category
📚
LearningTranscript
00:00นัดตรอกเก่าๆ ในเมืองที่เต็มไปด้วยกลิ่นควันทูบจากสารเจ้า และฝุ่นควันจากเตาฐาน
00:09มีคนลากรถหนุ่งคนหนึ่ง ที่ทุกคนในย่านนี้รู้จักกันดี
00:15เขาเป็นชายหนุ่งมอมแม่ม ใส่เสื้อผ้าเก่าๆ แต่ปากของเขาไม่เคยหยุดโม้
00:21ไม่ว่าใครถามอะไร เขาก็มักจะมีเรื่องเล่าให้ฟังอยู่เสมอตั้งแต่
00:26นี่พวกเจ้ารู้ไหม ข้าใครพาพวกขุณนางหนีชวนจนรอดได้มาแล้ว
00:30ไปจนถึง
00:31เมื่อวานก่อนข้าก็พาคนบาทเจ็บสหรัสจากท้ายเมือง ไปส่งโรงหมอได้ไพรในเวลามี่ถึงหนึ่งก้าศูป
00:37แต่ว่าทุกคนที่ได้ฟังต่างก็รู้ดีว่าเกินครึ่งเป็นเรื่องโมก
00:42เพราะครั้งนึง
00:44นี่คนลาก Harry จะมีอะไรทึกจวนผู้ว่าสักที
00:50สักที เออ ค่าว่าค่าน่าจะหลงทางเสียแล้วแล้ว โอ้ย ในทีแรกบอกว่ารู้หนทางดีทุกตรอกสอกซอยอย่างไรล่ะ
00:56มีหน้าเสียเวลามากับเจ้าเลย จนลูกค้าต้องลงเดินเองอยู่บ่อยบ่อย
01:02ไอ้หนุ่ม รถลาก
01:21วันหนึ่ง ขณะที่คนลากรถ นั่งเช็ดรถลากคู่ใจ ด้วยผ้าคี่ริว
01:29เขาคุยโม้ ๆ กับเจ้าของรานcient tambéคล้อย เตียวข้างไร U.S. hoard
01:34นี่ลุงรู้ไหม เมื่อว่านข้าพานกร้องนิ้วชื่อดังนี้แฟนขับมาด้วยแล้ว
01:38รถข้าพลุ่งเร็วกว่ามาha 3 ตัวรวมกันเสียอี เชื่อไม่ลุง
01:40เจ้าของรานได้ฟัง ก็หัวเอาห้าเออ ข้าเชื่อว่ารถของเจ้าน่ะพุ่งแน่
01:46แต่พุ่งชนกำแพงหง่ายเんone
01:48นุ่มรถลากทำทาตถเถียง แต่ยังไม่ทันพูดอะไร
01:52ก็มีชายหนุ่มค Jelly Shelley เขวหนึ่งหน้าตาตื่นตระหนก
01:54วิ่งกระหืดกระหอบเข้ามา
01:56ในมือของเขา ถือถุงผ้า แนบอกแน่น ร้องตฐโกรว่า
02:02พี่ชายช่วยค่าด้วย มีพวกโจนตามล่าค่าอยู่
02:05หากนี้ไม่พ้น ค่ายไม่รอดแน่
02:07มองถุงผ้าที่เหมือนมีของล้ำค่าซ่อนอยู่
02:11แล้วก็รีบบอกออกไปว่า
02:13รีบขึ้นมาเลย เจ้ามาขวาให้ช่วยถูกคนแล้ว
02:16ค่าคือเจ้าแห่งทนน รู้ทางลัดทุกตรอกซอกซอย ไม่มีใครตามทันแน่
02:20แล้วเขาก็หันไปตะโกนใส่เจ้าของร้าน
02:23รู้นะลุง ค่าจะพิสุดให้ดูว่า ค่านี้แหละมีได้โหม
02:27ชายหนุมรีบกระโดดขึ้นรถ แล้วก็มีเสียงโจนสามคน ดังมาจากทางด้านหลัง
02:32หยุดเดี๋ยวนี้นะไอหนุม แกชิดว่าจันนี้รอดหรือ
02:35พวกมันมีทั้งขวานและมีสั้น วิ่งตามหลังมาอย่างไม่ยอมรถละ
02:40เอาของของเรามาให้ได้ ยาให้รุดมือ
02:42หนุมรถลากคันไปมอง แล้วตะโกลขณะเงือแตก
02:46แน่ใจหรือ มีต้องห่วง สบายมาก แค่จนสามคน ข้าหลับตาข้างหนึ่งยังจัดการได้เลย
02:51จริงหรือ ข้าฝากชีวิตไว้กับเจาละนะ จริงแค่แน่นอนก็แน่นๆล่ะ
02:55แล้วรถลากก็พุ่งออกไปทันที ทิ้งฝุ่นกระโลก และเสียงเจ้าของร้านตะโกลตามหลังว่า
03:00ระวังชนรถเข็นผักนะ ไอหนุม
03:02นุ่มรถราก เรียวรถลากเข้าไปในซอยแคบแคบที่สกกระปลบ ชายนุ่มที่นั่งรถตะโกลขึ้นมาว่า
03:12พี่ชาย ซอยนี่มันไปไหนเนี่ย แน่ใจน่าว่ามาถูกทาง ทางรัฐพิเศษของค่าเอง อีกไม่กี่ก้าวเราก็จะถึงถนนใหญ่แล้ว
03:18คนขับรถราก yh 느�ย興я แกฝ่อย่างมั่นใจแต่พูดยังไม่ทันจบ
03:23รถรากก็พุ่งชนรถเข่งขายโจก เสียงดังโครง ข้าวของศัตรธกระจายเต็มพืน หนูมรถรากร้อง
03:38หัวผิดแพ้นนิดหน่อย แพลสองมาแน่ MCU ในรถได้เลย
03:43ใช้หนูมที่มาด้วย รีบขึ้นรถรากแต่แล้วก็ตะโกลขึ้นมาว่า
03:46พี่ชาวไงดีพวกมันตามมาแล้ว
03:47แต่ปากก็ยังไม่ยอมจำนั่น
03:49พวกเจ้าต่างหากต้องลบไป ค่ามีวซอำศิทย์� puffer
03:52เข้าข้ากระบวยตักโจค จากรถเข็นขายโจค
03:55ที่ตกอยู่วนพื้นขึ้นมา แล้วตะโกลว่า
03:58นี่คืออาวุธรับของค่ะ กระบวยค่ามงกร
04:01พวกโษยได้ฟังก็หัวรอ
04:02อ่าh กระบวยปันยาออน ด้านต่างชื่อซะรู้ว่า
04:05รู้ว่ากระบวยข้ามองกร.
04:06คิดว่าพวกกาจะกลัวหรือ
04:08และแล้วkan latterครูกันเข้ามาด้วยอาวุธครบมือ
04:12Harley-print เขาติใส่เอ้าศูน่ะ
04:13นุ่มรถรากตาวัดกระบวยใส่พวกจนไปแบบ alguémหม่ 예ว
04:17แต่ว่าบางเอินพวกจนขออ่าไปใหญ่โจ็กที่ 6 บนpped
04:20เหนื่มไปเอง
04:22เผ blonde
04:23นุ่มรถรากเห็นว่าเป็นโอกาสดี
04:24จึงรีบกลับไปรถราก แล้ววิ่งออกไปทันที
04:33รู้สึกว่าพวกมันจะตามเรามามีทันแล้ว
04:35หนุ่มรถรากยิ้มแห้งแห้ง หอบแฮกแฮก
04:38ข้าบอกเจ้าแล้วอย่างไร
04:39เรื่องแค่นี้ข้าจัดการได้สบาย
04:41เห็นไหมล่ะ ฟิมือข้ามีธรรมดา
04:43แต่เมื่อกี้ชนรถขายจัวเกือมีรอดนะ
04:45หนุ่มรถรากได้ฟังก็รีบตัดบท
04:47เออ เค่อน่ามันแผนของค่าเอง หลอกให้พวกจวรมันงงไงล่ะ
04:50ว่าแต่เจ้าจะให้ค่าไปสงที่ไหนอย่างนั้นหรือ ไปสำนักราชการ
05:05ในหอผ้ามีอะไรอย่างนั้นหรือ ทำไมพวกจวรมันถึงอยากได้นัก
05:08ชายนุมก็เปิดถ �งผ้าให้นุมรถรากดู ข้างในไม่ใช้ทองหรือเงิน
05:12แต่เป็นสมุตรบันทึกเก่าๆ
05:14เอ้า ก็แค่สมุตรเก่าๆเล่มเดียวอย่างนั้นหรือ
05:17นึกว่าจะเป็นของมีค่าเสียอีก
05:19แล้วค่าจะเอาไปโมงให้คนอื่นฟังอย่างไรดีเนี่ย
05:25วันต่อมา หนุ่มรถรากได้เดินผ่านร้านอาหาร
05:28เจ้าของร้านได้ทักหนุ่มรถรากว่า
05:31อืม เดียวนี้เจ้าดังใหญ่แล้วนะ
05:33ดังอย่างไรอย่างนั้นหรือ ก็เขารำลือกันว่า
05:35จะเป็นคนลากรสที่ช่วยทางการจับโจนได้ยกแก้งเลยอย่างไรล่ะ
05:39ข้าไปช่วยทางการตอนไหนว่า
05:40พอดีชัยหนุ่มคนเมื่อวันก่อน ก็เดินผ่านมาจึงเอ่ยว่า
05:45ก็สมุตรที่ค่าถือมาวันก่อนไง
05:47นั่นเป็นสมุตรบัญชีที่แก้งโจนไม่อยากให้ทางการรู้
05:50พอทางการได้สมุต Grace เล่มนั้นไป
05:52ก็สามารถจับพวกโจนอนายกแก้งเลย
05:54หนุ่มร sidewalk ได้ฟังก็ตบออกแล้วพูดว่า
05:57อืม ข้านึกอยู่แล้วเชียว
05:59ข้ารู้ตั้งแต่ตั้งแต่ต้นแล้ว
06:00ว่าต้องเป็นของสำคัญแน่แน่ ข้าจึงอาสาช่วยเหลืออย่างไรล่ะ
06:08ตั้งแต่นั้นมา
06:09ผู้คนก็ต่างพากันมาใช้บริการÿ blame bar
06:12library มากกว่าเดิม
06:14หนุ่มรถล่ากก็มักจะเล่าวีรกรรมของเขาในครั้งนั้น
06:17ให้คนที่ใช้บริการฟังอยู่เสมอ
06:21นี่วันนั้นนะ พวกจวนต่างมีอาวุธครบมือ
06:24แต่ข้าก็หาได้เกร็งกลัวไหม
06:25ข้าใช้เพียงกระบวยตักโจ๊ก
06:27สู้กับพวกจวนได้ทั้งแก้งได้อย่างสบาย
06:29ฮ้า
06:32อยากมีความคิดที่แกร่งกล้า
06:34ต้องฝึกปรือปัญญายุทย์
06:44ปัญญายุทย์ ชูดช่วยคน
06:49ให้ได้หลุดหวัน ความถุกเท่น
06:54ปลุ่มปลอบใจ ให้หลุ่มเย็น
07:00ให้ได้บอกเห็น ความเป็นจริง