Seyyid Taleh & Seyyid Peyman - Hebib ibn Mezahir - iki dəfə yaşayıb, iki dəfə ölən
Salam olsun sənə ey iki dəfə yaşayıb, iki dəfə ölən ...
Söz : Şöhret Azeri
Dövri -peyğember idi, dinle ,ey eşq ustadı Vardi eshabi-peyamber ki, Mezahirdi adi. Gör ona lütf edib Allah ne gözel övladı Hebib adlı bu cavan aşiqi-mestane idi Fatime oğlu Huseynçün deli-divane idi.
Hebibin sinni iyirmi , özü qeyretli cavan Leyk Huseynin iki üc yaşı olardı o zaman Ele mest idi Hebib bu gülün etriyle, inan Bu gülü aldı, elinden yere hec qoymazdı Sübhden axşamacan iyler idi , doymazdı.
Şehri-Yesribde Mezahir kişi tutmuşdu qerar Köcdüler Kufeye ordan , yeni bir illeti var. Olma qafil bu qeder sen, ayıl ey aşiqi-zar Feleyin adetidir ortada hesret salsın Bir -birine iki aşiq, yeni hesret qalsın.
Hebibe Kufede hesret pis üzün gosterdi Yatağa düşdü bu aşiq ki, bilinmir derdi Ata bu xesteliyi her kese e'lan verdi Üstüne geldi onun gah o tebib, gah bu tebib Derdine care tapılmırdı , sağalmırdı Hebib.
Bir gece inleyerek açdı bu aşiq gözünü Gördü ağlar atasın qem bürüyübdür üzünü Dedi:üzme bu qeder, ey ata, bica özünü Men ki , derd xestesiyem kimsede yoxdur carası Tek onun caresi vardır, o da Zehra balası.
Atası agladı bildi Hebibin derdi nedi Ey Hebibim , menim ey gözlerimin nuru dedi. Sen darıxma ,ele bax men bu gece, ya veledi Emirelmöminine name yazıb göndererem Heseneyniyle onu Kufeye de'vet ederem.
Elqerez gönderilen name catır Mövlaye Gösterir nameni Hezret de gedib Tahaye Çagırıb Hezreti-Taha buyurur Zehraye Heseneyni sefere hazır ele, name gelib Ölecek-getmese ye'qin o Hebibcün bu Hebib.
Bu sözü bilmirem amma nece düzgün deyesen. Edirem çünki, teeccüb Hebibin eşqine men Ehsen aşiq Hebibin eşqine yüz min ehsen Görmüşük me'şuqini görmeye aşiq sey edir Eşqe bax, aşiqini görmeye me'şuqi gedir.
Kese yolnan deyirem, cıxdı yola ta karvan Yusifin köyneyinin etrin alır Piri-Kenan Anbaan xeste Hebibin taparaq cismi tevan Çıxır her sübh, evin damına yollara baxır Darıxır me'şuqini görmeye aşiq darıxır.
Bir seher derdi Hebibe yene denüz verdi. Dama cıxdı üreyinde nece nisgil, derdi. Baxdı Yesribe teref yollara, karvan gördü Şadlığından çığırır , ağlayaraq gah gülür Atacan, müjdemi ver Fatimenin oğlu gelir.
Damide hey atılıb düşdü sevincden o qeder Ayağı büdredi , damdan yıxılıb xesteciger Parcalandı başı deydikde yere sertaser Son defe Yesribe sarı baxaraq güldü Hebib Yetmedi me'şuqa, uğrunda feqet öldü Hebib.
Atası geldi görüb oğlunu ölmüş , qabağa Karivan çatmadadır gördü , düşüb el-ayağa Hebibi aglayaraq qoydu bir ayrı otağa Aylesinden bele hetta bu işi gizletdi. Elqerez menzile ta geldi o karvan yetdi.
Karivan ehline xoş geldin edib alimeqam. Eyledi süfreye de'vet ki, düzüb xeyli team. Bes Mezahir Hebibin hardadı? erz etdi İmam Süfreye vurmarıq el , süfreye gelmezse Hebib Aşagı saldı Mezahir başını , susdu necib.
Huseynin tutdu elinden, Eli durdu ayağa Getdi düz girdi Hebib gizledilen o otağa Hebibin durdu solunda, Huseyni qoydu saga Dedi:oğlum, sen Hebibi bu qeder isteyisen Men dua eyleyecem , sen gerek amin deyesen.
Ellerin açdı Eli , heqqe edib hemdu sena Dedi:ya rebb sene menden de ezizdir bu bala Vermisen öyle meqam çünki yanında sen ona And verrem o meqame seni ey Qelb Tebibi Ona xatir de de ele sen ona qaytar Hebibi.
Gözlerin açdı Hebib gördü ki, bu dilxeste Oturub Fatimenin oğlu başnın üste İndi gel sen Hebibi Kerbubeladen sesle Kerbela, qanlı döyüşdür Hebib artıq qocalıb Feqet aşiqdi yene, baxma ki yüz yare alıb.
Kerbelade Hebibin son anı ,yummuşdu gözün Gözün açdı, üzüne gördü Huseyn qoymuş üzün Erz qıldı , ey hebib, söz soruşum söyle düzün. İsyeyirsen yaşamaq gerçi, Hebibim ,yene sen Senin ücün "o duadan"eleyim ölmeyesen?
Son defe güldü Hebib söyledi yox istemirem Bezmişem bivefa dünyaden, Huseynim , gedirem Seni terk etmek asan olmasa da , terk edirem Meni efv eyle, Huseynim, sen Hebibin canı Neynirem ki, bu Huseynsiz olacaq dünyanı?
Getdiz , ey Kerbubela zevvarı, bir yaxşı baxın Bir qebir vardır , Huseyn qebrine olduqca yaxın Ona da qebri-Huseyn tek, edir aşiqler axın O qebir sahibi iller ötüb, amma sevilir Ona e...
