Blues, Rock & Soul - DC, Memphis & New Orleans
- 10 jaar geleden
Dit was al een oud plan: een muzikale reis door Amerika. Het kwam er van in september 2010.
Startend in Washington DC, waar we uiteraard historische en politieke ijkpunten bezochten, bijvoorbeeld tijdens onze privé-rondleiding door het Capitool met een voormalig lid van het House of Representatives ("Hymn of Freedom"). Vanwege onze oude interesse in de astronomie kon ook een bezoek aan het Air and Space Museum niet ontbreken. Muzikaal hoogtepunt van ons bezoek aan DC was een concert van Mose Allison ("the missing link between jazz and blues") uit Missisippi.
Voor een goede dosis blues bezochten we Memphis. Met uiteraard Graceland en de erfenis van Elvis. En soms heel goede blues en rock 'n roll bands in Beale Street, waaronder BB King's Blues Club. Maar ook de heftiger plekken van Memphis, zoals vele dichtgespijkerde gebouwen langs de Missisippi en uiteraard het Lorraine Hotel waar Dr. King z'n laatste woorden sprak. Hoogtepunten waren de Sun Studio, het Rock 'n Soul Museum (met o.a. Ike Turner's piano & Tina's jurk) en de voormalige Stax studio. Locaties waar blues-legendes als Howlin' Wolf, BB King en Carl Perkins, maar ook bv Booker T. en uiteraard Elvis hun platen opnamen.
Vervolgens per trein door de katoenvelden en tenslotte de swamps (de Bayou), tjokvol alligators, naar stomend New Orleans...met de zwaar door Katrina getroffen wijken waar de wildernis steeds verder bezit neemt van huizen waarvan de (zwarte) bewoners nooit zijn teruggekeerd...het stadion waar de overgeblevenen in augustus 2005 hun toevlucht zochten...maar ook de indiaanse invloeden en de Cajun muziek. Stad van de blinde blues-gitarist Snooks Eaglin en jazz-virtuoos Professor Longhair. Met ook nu nog overal in het French Quarter straatbandjes en fijne jazz in allerlei huiscafe's en theaters in Francis Street. En obscure plekken als de wasserette, voorheen de J&M Studio's, waar Fats Domino, Little Richard en anderen blues-klassiekers opnamen. En uiteraard de plek waar het allemaal begon, de werkelijke roots van de jazz: Congo Square. Dampend, zwetend New Orleans, met als uitsmijter een stampend jazz optreden van Kermit Ruffins...wouw!
Startend in Washington DC, waar we uiteraard historische en politieke ijkpunten bezochten, bijvoorbeeld tijdens onze privé-rondleiding door het Capitool met een voormalig lid van het House of Representatives ("Hymn of Freedom"). Vanwege onze oude interesse in de astronomie kon ook een bezoek aan het Air and Space Museum niet ontbreken. Muzikaal hoogtepunt van ons bezoek aan DC was een concert van Mose Allison ("the missing link between jazz and blues") uit Missisippi.
Voor een goede dosis blues bezochten we Memphis. Met uiteraard Graceland en de erfenis van Elvis. En soms heel goede blues en rock 'n roll bands in Beale Street, waaronder BB King's Blues Club. Maar ook de heftiger plekken van Memphis, zoals vele dichtgespijkerde gebouwen langs de Missisippi en uiteraard het Lorraine Hotel waar Dr. King z'n laatste woorden sprak. Hoogtepunten waren de Sun Studio, het Rock 'n Soul Museum (met o.a. Ike Turner's piano & Tina's jurk) en de voormalige Stax studio. Locaties waar blues-legendes als Howlin' Wolf, BB King en Carl Perkins, maar ook bv Booker T. en uiteraard Elvis hun platen opnamen.
Vervolgens per trein door de katoenvelden en tenslotte de swamps (de Bayou), tjokvol alligators, naar stomend New Orleans...met de zwaar door Katrina getroffen wijken waar de wildernis steeds verder bezit neemt van huizen waarvan de (zwarte) bewoners nooit zijn teruggekeerd...het stadion waar de overgeblevenen in augustus 2005 hun toevlucht zochten...maar ook de indiaanse invloeden en de Cajun muziek. Stad van de blinde blues-gitarist Snooks Eaglin en jazz-virtuoos Professor Longhair. Met ook nu nog overal in het French Quarter straatbandjes en fijne jazz in allerlei huiscafe's en theaters in Francis Street. En obscure plekken als de wasserette, voorheen de J&M Studio's, waar Fats Domino, Little Richard en anderen blues-klassiekers opnamen. En uiteraard de plek waar het allemaal begon, de werkelijke roots van de jazz: Congo Square. Dampend, zwetend New Orleans, met als uitsmijter een stampend jazz optreden van Kermit Ruffins...wouw!