Skip to playerSkip to main contentSkip to footer
M1KE_TV Channel
  • 2 days ago
Din is a hotheaded child. He has everything in his life: money, education, large house, and parents. Din is a nonchalant and disobedient child. Fahkrajang is an orphan adopted by a poor family, yet he seemed to be happy and satisfied with his life.
Teresa's father and Din's mother met while on a trip in Thailand. They fell in love with each other. When they both went back home, it turns out that Teresa's father is getting married.
Jang's mother found out that she was pregnant so she went to live in a different town and had her baby. After she had her baby, she found a place in a small town and left her baby. Later on she got married to Din's father and they had Din. While Din was growing up, his mother was never there for him because she would go to the small town to see Jang. Later on the father found out about Jang and he came to live with them. Watch this drama to find out what happens to Jang and Din as they enter into each others lives.
Transcript
00:00- แม่พี่เค้าย่างอาจติมหน้า- แม่แต่พระเอกยังชอบ- สตรอเบอรี่สันเดีย์- อัพนั้นด้วยสตรอเบอรี่และอายสครีม- ที่สเว็นเซ็นสตรอเบียง 69 บาทนะลูก
00:16- เอ๊ะ แม่ยังไงเนี่ย โปรติผมให้แม่ 500 บาทนะครับ ตอนนี้ 50 บาทมาจากไหน
00:23- แม่ขอตอนนี้อาจตลอเบอร simplicityแล้ว เป็นขุนชาย อาจจังก็ต้องขึ้นเงินเงินให้แม่ 50 บาท เข้าใจ
00:32- 98 บาทนึсте半 Bug DB เอาไปเลยแม่ 600บาท
00:33- เอามันนี่เลย อาจจังก็เอามานี่เลย 횟อ Α ปากได้ก็ไทยกันลูกพันเป็นแมนดาป่ engagements
00:41ผู้สัก 그만emicลี่ยังราย ไล้สาลากสิ้นดีเลยหู ทโρώสไพน้บอกเวลาของอาจจังanas غ抓
00:48แฟ้เลย
00:52เรีย่มๆ
00:53ในพูดมา
00:56ฮาลโห จักในกูเหลียงพูดนะ
00:58เป็นไง รือทำตัวดีหรือเปล่า
01:00กูเลียงครับ สบายดีไหมครับ
01:03สบายดี แล้วรư้วล่ะ
01:05ผมสบายดีครับ
01:06ดีๆ แล้วคุณปราชาเขาเป็นอย่างไรบ้าง
01:09ดีถึ่งมั้ย
01:10หรือ หรือให้สมายคนอิ้มไป нет
01:12เก็บเขาด้วยนะว่าให้เรากินเนื้อเด็ดขาดเลยนะ
01:15- ได้มั้ย?จับได้มั้ย?
01:22เขาบอกว่าเขาดีใจมากเลยครับ
01:31เห�ng
01:45แต่อื่นวันต้ộร้อยผู้ชายต้องมีใจ��� lakh ็อุ่มมีทุนได้รับ幸 Acaba
01:47私 ต분uj hing this song
01:48impression of whose sake
01:55แล้วสิ่งงานไหม
01:57ครับ อาจารย์
02:00โจร กุ้ยข้นทั้งหมู่บ้านเลย
02:05ต้องขัด คอบพูด
02:07ต้องบินปุนบิน Patton
02:09อาวๆ
02:141
02:15สบายดีไหมครับ
02:16อม่าอยากไปเที่ยวทะเลหรือเปล่า
02:18ทะเลที่เนี่ย สวยมากเลยนะ
02:20ไว้หม่ารถมากกันนะครับ
02:21เดี๋ยวผมพาทั่วเอง
02:24อาจัง ลืมไปถึงยังไม่ทั้งได้ทำงางเลยนะ
02:28แล้วจะมาชวงอม่าเที่ยวแล้วอ่ะ
02:33อาจัง เอ้ย
02:35ลืมใหม่ตรงห่วงคงที่นี่นะ
02:37คงที่นี่ทุกคงนะ อยู่สุขสบายลี
02:40ไม่มีอะไรหน้าเป็นห่วงทั้งนắngนะ
02:44เออ
02:45เข้าไปห่วงแล้ว
02:48ฮั Α Lord
02:49illiūt my inside ห่วงหน้า พาวงหลังนะ
02:51ตั้งใจทำงานที่เขาเม่าหม่าเฝ้มที่เลย
02:54แสดานให้เขาเห็นเลยว่า
02:56พวกเราเรื่องลืมอย่างดีที่สุด
02:57ยังมีคุณภาพ
02:59น่ะ
03:01ครับ
03:02ผมจะจำไว้ครับ
03:05ผมกิดถึงทุกคนนะครับ
03:08สวัสดีครับ
03:10บ้าวหุ้ไปแล้ว
03:12เอาไปทำงาน
03:14ไม่ลีใจจัก
03:19อาจจะถ่อ
03:27เนื้อเลือคิดจะมาเป็นสภัยอัวได้แล้ว
03:29อาจจะมาเป็นคุณชายไปแล้ว
03:31มันลวยมาก
03:33พ่อกับแม่มารับมันไปอยู่ไกล
03:35ไกลปุ้น
03:37นึงตามหามันไม่เจอหรอก
03:39นำจากต้องมีชาตตากูล
03:54อิน่างนี่ พวกมีชาตตากูลเหมือนกันนะ
04:09Terre ชาติไทยตะกูลแส่ลี
04:13เชอ
04:14มีอยากพูดแต่กับพวกไม่รู้ภาษา
04:16เอ้อ
04:17แล้วหรืออะ สุดท้อง
04:19ไปทำไรมาดูร่ำสำเลยนะ
04:22ห้ายไปไม่กี่เดือน
04:23ดูกัมว่ảngเป็นคนและคนเลยอะ
04:25ต่อ
04:26อัวก็ได้งานดีและคุมเงินดีแล้วกันล่ะ
04:30เออว่าแป่
04:31สรุปว่า
04:32อาจองเอาไปอยู่ที่ไหน
04:33และพ่อแม่ก็เป็นไท appeals
04:35พ่อแม่เข้าอยู่ที่ไหน
04:36อย่าคิดนะ จะไปหาอาจ้างนะ อ้า esperar
04:40ยาแม่แต่คิด ยาแม่แต่ฝัน
04:44อ้ามา ตอบไปอยู่ที่ไหน
04:48อ้ามาบอกหน่อยนะ บอกมานะ
04:51เชิญษา พอแล้ว
04:55ก็ให้ที่อยู่ที่ทำงานเบอร์โทรลืม от สิ
04:58ถ้าเพื่ออาจ้างมันติดต่อกลับมาอีกที discover
05:04ไหลไปตามหาผู้ชายเนี่ย มันคมไปเดีย
05:06ให้มันตามหาหรือเองจะดีกว่า
05:08จริงไหม อาศาหลิ
05:14เฮ้ย
05:34ไหนน้อม ของผมอ่ะ
05:37อ๋อ ผมเก็บไปเรียบร้อยแล้วครับ
05:39เก็บไปไหน
05:41คุณไม่ต้องใช้ของพวกนั้นอีกแล้ว
05:43เฮ้ย แล้วผมจะใส่อะไรอ่ะ
05:46คุณต้องใส่ของพวกนี้แทน
05:48ส่วนของพวกนั้นอ่ะ
05:50เดี๋ยวผมเอาไปให้คนอื่นแล้วกัน
05:53ทอบครับ
05:55เฮ้ย ได้ไงไหนน้อม
05:58คุณไม่ต้องเป็นว่าจะต้องใช้ของพวกนั้นอีกแล้วครับ
06:01พูดนั้นอีดแล้วครับ อ่านี่คือของส่วนตัวของคุณครับ
06:06เข้ารย์เงินนะครับแล้วก็บัดแล้วก็เอ็กษาสารครับ
06:10นี่ก็กระเป๋าสตา distinguished คุณเลือกเลยอยากได้ไปไหน
06:18ใบหนึ่งครับ ไหนuet นะ แต่น Analytics 一0000 เป้
06:26เสื้อผ้า แล้วก็ของชัยของคุณอ่ะ
06:29มัน...มันเป็นระดับที่คนงานที่นี่เขาใช้กันแล้วครับ
06:34ลูกชายของในหัวใช้แบบนั้นไม่ได้
06:37คุณจะต้องใช้ของที่ผมจัดให้นี้เท่านั้น
06:43จริงหรอ?
06:44จริงครับ
06:46เฮ้ย! โอ้ว! ทำไงมัน...
06:49เงิ่ๆๆๆ มันเยอะเยอะมากมาอย่างนี้วะ
06:52เฮ้ย! อ้าหยะ! ลูก...
06:56นี่ลูกเป็นขยาเสร็จติด
06:58หรือเป็นแก้งสิบแบบมุงกุก
07:00เท่าที่โทรไปหลอกเช้าบ้างให้เขาองเงิงให้ทางโทรสัพท์เมื่อเปล่าว่า
07:04โอ้ย อัมม่า
07:06ช่วยมองโลกหนึ่งแน่ดีหน่อยได้ไหม
07:09หรือใหม่ก็... เราไปขายตัว
07:14อ้าหยะ... หาย!
07:17เราไปขายตัวอัมม่าจริงๆ แล้วเปล่า
07:20เฮ้ย! อม่า ไม่ต้องทายแล้ว
07:24แกแก็แบบตั้งหรือดีแล้วกันเนี่ย
07:26โอ้คนไม่รู้เหมือนกันนะ
07:28legal, ลูกจะมีเวลามะue mai is neat
07:30แต่ไหร่ไ cabin
07:32โอ้ก็จะพยายามส่งนกันมาให้ไม่ขาดειแล้วกัน
07:34เฮ้ย... แล้วเศ Loud
07:36โชท์เท่าท prent
07:38เราม... นี่ lottery... ตกลองเราเจอก็ดจะเก็บเป็นความรัก
07:42ไม่ยอ portrayed
07:44อยู่ที่ไหน
07:44essesnal princes dem Tosap
07:48แล้ว
07:50ถ้าเกือว่า
07:51มาตายไปวางนี้พุ่งนี้
07:53จะให้เชอบางเข้าไปตามรื่องurance هنا
07:59เอาอย่างนี้อ่อ szm
08:00งั้นเรามาร่ากัน
08:02อ่อ ม่าให้ให้ที่อยู่อ้าจ้างกับอือมา
08:04แล้วเออ ก็จะให้เบอร์ทโลซัป เออ ม่า
08:07ถ้าอือไม่รู้
08:09ว่าอ้าจ้างไปอยู่ที่ไหน
08:10พ่อแม่เป็นใคร
08:11อ่ะ มากก็อย่าหวังว่าจะรู้อะไรเก็ดกับอัวศเลยแล้วกัน
08:15ตกลงไหม
08:17ก็ให้มากขึ้นกว่านี้นั่นเนี้ย
08:32ขาบขาบขาบ โอ้ว ดีจังไงนะ
08:35จึงไปขาบขาบ โอ้ว
08:37ขอบคุณสะกาย ไปเดี๋ยวเล่นชมเมืองมีอะไรให้ดูบ้างครับ
09:01แหม เมืองนี้ชึ่งเล็กแล้วก็สงบดีจริงๆนะคะ
09:06สะกาย จะไปนั่งทานข้าวที่ร้านริมแม่น้ำมานะคะ
09:10มันยากาศดีมาก อากาศดีๆ
09:13ไม่มีมลภาว้าเหมือนคุณเทวของเรานะคะ
09:15แม่ คุณสะกายนี้ช่าง ขนุลักนิยมได้ชื่นชมทรENAชาติจริงๆนะครับ
09:20อ่ะ
09:21เอิ่อ เดี๋ยวผมเชิญคุณสะกายไปพบท่านสะสอได้เลยครับ
09:25ท่านอยู่ห้อง 227 ครับ
09:27ห้อง 227 นะคะ
09:33คุณสกายขึ้นไปแล้ว
09:47พวกแกรีบออกมา
09:48แล้วก็อย่าอยู่เป็นกรอคอขอท่านล่ะ
09:52เฮ้ย
09:53อย่ามองคุณสกายให้มากนะเว้ย
09:55เดี๋ยวโดนท่านแต่เอา
09:57อีหนูคนล่าสุดเนี่ย
09:59ท่านหัวมาก ๆ
10:03ประบูกจ๊ะ เดี๋ยวจะให้จ้างเนี่ย
10:13นั่งไหมดีก่ะ
10:14เออ ไงจ๊ี๊ค่ะ
10:15ให้จ้างมานั่งข้างผม
10:17ดีจัน
10:20มันจะดีหละครับในหัว
10:21ตรงนั้นไม่เป็นที่นั่งของในหญิงเนี่ยครับ
10:24ต้องดีสิ
10:26เพราะมันเป็นคำสั่งของฉัน
10:30ของฉัน
10:32คุณบุรี
10:34ฉันนั่งเธอค่ะ
10:36ครับ
10:38นี่ค่ะ
10:50น้องดิน
10:52ดีจึงเลยอ่ะ
10:54ที่วันนี้น้องดินไม่ออกไปทานข้าวนอกบ้าน
10:56ผมจำไปน้องอยู่นะครับ
10:58เพราะคืนผมไม่อยู่เนี่ย
11:00เดี๋ยวคนอื่น
11:02จะถือโอกาสมาประจบประแจงเอาน่า
11:04ก็เป็นได้
11:06เอาน่า น้องดิน
11:08ไม่มีใครก็คิดอะไรแบบนั้นหรอก
11:12พี่ดินค่ะ
11:14มานั่งตรงนี้ค่ะ
11:22ขอใจ
11:24ประบวงกันตักข้าวได้เลยจ้ะ
11:28ใช่
11:32เอ้า
11:34ทำไมแม่ไปนั่งตรงนั้นนะครับ
11:36อ๋อ
11:38คุณลุงเค้าสั่งให้พี่จ้างหน้าข้างข้างคุณลุงนะคะ
11:42อะไรนะ
11:43นั่นนะคะ
11:44ก็อีพี่จ้าง
11:52คุณจ้างมาแล้วครับ
11:54อ๋อ
12:08จ้าง
12:10มานั่งข้างข้างอย่างฉันนี้
12:12ตรงนี้
12:14จ้าง
12:16จ้าง
12:18มาสิจ้ามา
12:20มานั่งนี่สิจ้า
12:24อ๋อ
12:28อ๋อนี่ก่อน
12:30ขอบคุณครับ
12:32ทุกคนกินข้าวนี้ครับ
12:34พ่าบัว
12:36ค่ะ
12:37ตักข้าวครับ
12:38ค่ะค่ะ
12:39ค์
12:54รับ
12:56บอกสิ
12:58ขอบคุณค่ะ
12:59โน้งดีน
13:00โน้งดีนเนี่ย
13:02ตากให้พี่จ้างเขาด้วยสิจ้า
13:04จ้regierung
13:05ไม่ดีกว่าครับ
13:13คือ
13:17ผมใช้ตะกิดไม่ค่อยเก่ง
13:19แต่ดูถ้าว่า
13:21เขาน่าจะใช้ตะกิดเก่งกว่าผมนะ
13:25ได้ค่าว่ามาจากสารเจ้านี่
13:29ประบัวครับ
13:35ตักให้เยอะไปเลย
13:37พวกใช้แรงงานอ่ะ
13:39มันต้องกินเยอะเยอะมันใช่เหรอ
13:41เกียดประดิน
13:53ขอบคุณครับคุณป่า
13:55เดี๋ยวตักแค่นี้กล้องของด้านนะครับ
13:57แต่ถ้าผมไม่อิ่ม
13:59ถ้าผมก็ค่อยกลาบเรียน
14:01ขอความกรุณาเติมคร้ามาก็ได้ครับ
14:11กลาบเรียน
14:13ขอความกรุณาเติมคร้าหมอย
14:15ค่ะ
14:17- เฮิ grief
14:19ขอบคุณ ขอบคุณ
14:29ขอบคุณครับ
14:31กินข้าวได้
14:41ผ่านเยอะนะ
14:45อันนี้ก็อร่อยจ้ะ
14:49ขอบคุณ
15:07มีใครอยู่ไหมครับ
15:10สวัสดีครับ
15:12มาหาใครเหรอครับ
15:14ผมมาหาคนชื่อจ้างนะครับ
15:16คนชื่อจ้าง จ้าง
15:19จ้างไหนครับ
15:21คนที่ตัวสูง ๆ ขาว ๆ นะครับ
15:23ที่ทำงานอยู่ที่มือนิทธิคุณนะครับ
15:25สูง ๆ ขาว ๆ
15:27ผมนึกแล้วว่าคุณอยู่ที่นี่
15:29คุณปีเตอร์
15:31คุณปีเตอร์
15:33คุณปีเตอร์
15:35คุณปีเตอร์
15:37คุณปีเตอร์
15:39คุณปีเตอร์
15:41คุณปีเตอร์
15:43คุณปีเตอร์
15:45คุณปีเตอร์
15:47คุณปีเตอร์
15:49คุณปีเตอร์
15:51คุณปีเตอร์
15:53คุณปีเตอร์
15:55คุณปีเตอร์
15:57คุณปีเตอร์
15:59คุณปีเตอร์
16:01คุณปีเตอร์
16:03คุณปีเตอร์
16:05อย่าให้คนของผมป่อยลากมินมาสังศร Για LINK
16:09คุณพูดอย่างนี้แสดงว่าคุณรู้ว่ามันคือใคร
16:14มันจะมีใครง่อกว่ารู่กในหัวเป็นชาีก น่ะครับ
16:18หน้ามันเต็มกล้องวงจ้อนปิดขนาดนั้น
16:22มันเดินก็ไปแขนงนงแรม
16:24มันพยายามเดินตามหาเราจนธụ
16:26เราไม่ต้องประยาญที่ไหนทั้งนั้น
16:29เรื่องเนี่ยเดี๋ยวผมเคลียย์ เอง
16:32คุณจะไม่ให้กฎหมายจัดการอย่างนั้นเหรอ จริงไชร์
16:37กฎหมาย
16:39กว่ากฎหมายก็ทำอะไรได้
16:40มันก็สายเกินไปทุกที่
16:43คุณต้องเอามือปืน มายิงมันให้ตาย
16:45แล้วข้าร้างแต่คุณมันให้หมดอย่างนั้น
16:47มันถึงจะดีกว่า
16:55ผมขอโทษแล้วกันครับ
16:58ที่เทรษาต้องเข้ามานุ่มเกี่ยวขอบเรื่องนี้
17:00ผมสิ่งยากกับคุณพริเตอร์ตรงนี้เลย
17:03เรื่องแบบนี้จะไม่เกิดขึ้นอีกแน่นอนครับ
17:15พระจากค่ะ
17:16คุณจ้านออกมาเผื่อว่าใครจะอยากชิมค่ะ
17:23นี่จ้าง เดี๋ยวริมตักให้ในหัวลองชิมดูสิจ้าเรียว
17:30ลองรู้นะครับ
17:32อันนี้ป้าผมทำเองเลย
17:37เชิญครับ
17:41ป้าหรอ
17:43ไหนบอกว่าเป็นเด็กกำพาที่ถูกออกไปทิ้งขยะไง
17:48หรือว่าเรื่องทั้งหมดเนี่ย
17:50มันเป็นแค่นิทานที่แต่งขึ้นมา
17:54น้องดิน
17:55อ้าว่านะ
17:58สงสัยต่อมานี้เราคงจะฟังนิทานกันหนึ่งเพลิน
18:01อันนี้ทานกันหนึ่งเพลิน
18:13ฝีเมืออาหึงละสินะ
18:16ฉันยังจำได้ดี
18:17เป็นคนที่มีฟิร์มือมาก
18:20แม้ก็ต้องทําแกงจืดอย่างนั้น
18:23ยังรถๆอร่อย
18:24จำไงไม่ลืมทีเดียว
18:26น้องดิน
18:28อุริ
18:30ลองชิมฟิร์มือ aman
18:32อังหืองเนี่ยเป็นผู้ที่ดูแลอักจ้างมา
18:36ฉันรู้จักดีทีที่เดียว
18:40อื้อเปะชิ้มชิ้มอร่อย อ歩อร่อย
18:44อันนี่จ้าง
18:46จ้างอังคุงชิ้นกับฝปีมือของอังหรึงใช่ไหม
18:50แต่ว่าวันนี้นะแม่ทําพิเศษเลยขนมอะ
18:53เดี๋ยวจ้างลองชิมดูน่าจ้า
18:57ใช่ไง
18:59επι้ Storm
18:59นี่
19:03นี่แม่ทำกับมือเลยนะเนี่ย
19:07ลงชิงดูสิอร่อยไหม
19:09ขอบคุณครับ
19:19อาทันดู
19:20ที่คุณสิอร่อย
19:31ได้เช่ง
19:37สวัสดี
19:40เย็นเช่ง
19:44..
19:45อะไรกันเนี่ย ปิดมือถืออีกแล้วหรอดวง
20:00ไม่มีใครเขาอยากคุยกับพี่ดีนด้วยหรอก
20:04นี่เธอจะเลิกยุ่งกับฉันสักทีได้มั้ย อย่าซ้าย
20:09คนนิสัยไม่ดี แม้แต่คนลุงยังลำคาญเลย
20:14ยายซ้ายอยากหาเรื่องเจ็บตัวแล้วใช่มั้ยฮะ
20:19เงี๋ย gazeasse bali
20:21ตูมันจะนอนไปหลับใช่มั้ย
20:24freder
20:27ก้อย
20:31ให้โดนอะไร aşk่ะพี่ดีน
20:33metros cidadeมันไม่ต้องมายุ่ง อยากจะไปไหนก็ไปเลย
20:37ขึ้นไปสอมบ้านมาแน่เหรอ
20:39ยังก็ไม่ต่อยไปตีเกอบใครมา นะ
20:42ว่าแล้วเชียว
20:50พี่จ้าง
20:51ไปด้วยเล่นกันorc List
20:52สายพันพี่จ้าง ST прав ไปทางบ้านดีกว่า
20:55ขอบคุณครับ
20:56ทำไมเป็นไรครับ พี่เกงใจ
20:59ทำไมต้องพูดจากเป็นทางการอย่างอีกhenとか
21:01ร่บคุณพี่น้องกันนะ
21:03ไปค่ะ
21:07เว้าแต่
21:08แผลเป็นหัวพี่จ้างนี้
21:09เป็นเล่นนามแล้วไปโดนหินมาเหรอคะ
21:12ใช่ครับ
21:13สายว่า เหมือนมีใครเอาอะไรมาตีหัวอย่างนั้นนะคะ
21:16ใครจะมาตีพี่
21:18ไม่ใช่ก็พี่อย่าไปไว้น้ำใช่ไหม
21:20ไปดำน้ำแล้วก็...
21:24ลูกขึ้นมา
21:34ไม่ใช่หรอกมัง
21:42เพราะสิ่งที่คุณทำ
21:45มันคืออาชยากรรม
21:46คุณก็เลยไม่อยากให้ตำรวจขึ้นมาเกี่ยวข้องใช่ไหม
21:51ใช่
21:53ผมไม่เข้าใจเลย
21:55ทำไมในหัวบัญชาถึงได้เกลียดพวกเรา
21:58แล้วก็ทำเรื่องที่โหดร้ายอย่างร้ายเหตุผลแบบนี้
22:01คุณก็ไม่ต้องไปเข้าใจมาสิ
22:04ผมจะเหยี่ยวมาให้จมดินเลย
22:07แต่ผมเข้าใจคุณนะคุณกีเตอร์
22:11ถ้าคุณจะกลัว
22:13คุณต้องเป็นหวนคุณเทรศาเป็นธรรมดาอยู่แล้ว
22:17ผมกับแม่ก็คงต้องสู้กันต่อไปตามลำพัง
22:22ถ้าคุณจะหนีไป
22:25หนี?
22:27ผมหรือนี?
22:29ถึงผมจะเกลียดความรุ่นแรง
22:33เกลียดการค่าฝัน
22:35แต่ผมก็ไม่ใช่คนที่จะวิ่งหนีพวกคนชั่วจนหางจุกตูนเหรอนะชิงชัย
22:41นี่คุณพีเตอร์จะอยู่สู้กับเราแล้วครับ
22:46ในหัวบัญชา
22:49เขาไม่ใช่คนใหญ่ที่สุดในโลก
23:05어�น sicงของ foil
23:11อนบัญชา
23:13แต่นี่นี่
23:15มองเหมือน
23:20ฉันข้าада
23:23เช่ง years
23:26นันนเขา
23:28เพิ่งอัล
23:30ว่าไงเด็นเด็น
23:39มีอะไรถึงต้องโทรมาดึกดื่นป่านเนี้ย
23:43น่ะห้า
23:46ห้า
23:48แล้วเบิร์ท แล้ว
23:52มีใครเป็นไรบ้างไหม
23:54มีอะไรเสียหายบ้าง
23:55แค่ป้ายบริษัทนั้นก็แสดงว่ามันเป็นแค่การคู่
24:10แล้วบุรีไปถึงอย่างนี้
24:15ได้ ได้
24:17ขอบใจมากนะเด็น
24:19ปิดเรื่องนี้ให้เงียบที่สุดเลยนะ
24:21อย่าให้เรื่องไปถึงตำรวจ
24:23หรือบุกคนภายนอก
24:26ฉันพอจะดาวออกแล้วว่า
24:29มันเป็นฟีมือของใคร
24:32ครบใจมากเด็น
24:53ถึงเวลาแล้วสินะ
24:58นงดิน
25:02สักวันลูกจะต้องเข้าใจ
25:06ว่าทำไมพ่อถึงต้องทำแบบนี้
25:08ก่อนที่จ้างจะออกไปทำงานกับเรา
25:18ทุกคนจะต้องรับรู้ในข้อมูลเดียวกัน
25:21และพูดให้ตรงกัน
25:23ถ้ามีเรื่องที่แตกตาง
25:26ไปจากนี้หลุดไปถึงคนนอก
25:30และฉันสื่อได้ว่าหลุดออกไปจากใคร
25:34อย่าหาว่าฉันไม่เตือน
25:36ฉันคิดเรื่องนี้มาดีแล้ว
25:42เรื่องที่จ้างเป็นลูกของดารการกับผู้ชายคนอื่น
25:48ขอให้เรื่องนี้มันจบลงที่
25:52ตรงนี้ห้องนี้และเดียวนี้
25:55เพราะทำไมอย่างนั้นแล้ว
25:58ดารการจะหมดความหน้านับถือ
26:01และเพราะเราไม่สามารถที่จะไปเปลี่ยนแปลงความคิดเก่าเก่า
26:05เก่าเก่าหรือความเชื่อของชาวบ้านทุกคนได้
26:09แต่ในหัวหัด
26:11ฟ้ากระจ่าง
26:13เธอเองก็ไม่ใช่เด็กแล้วนะ
26:17ฉันขอร้องให้เธอใช้เหตุผลมากกว่าอารมณ์
26:23ผู้หญิงกับผู้ชาย
26:25จะถูกตัดสินต่างกัน
26:28ในการกระทำเดียวกันเธอก็รู้
26:31เพราะฉะนั้น
26:34เพื่อเห็นแก่
26:37หน้าของแม่เธอ
26:40และเพื่อเห็นกับฉัน
26:43จ้าง
26:45เธอจะต้องเปลี่ยนนำสกุล
26:49มาใช้นำสกุลของฉัน
26:57และทุกคนจะต้องพูดให้ตรงกันว่า
26:59จ้างเป็นลูกชายของฉัน
27:02ไม่ใช่ลูกของดารการ
27:05ในหัว
27:08ในหัวกำลังคิดอะไรอยู่ครับ
27:11ทำแบบนี้มันทำไม่ถูกนะครับ
27:13เท่ากับว่า
27:14เท่ากับว่า
27:16ผลลับของมันไม่ได้มีอะไรที่แตกต่างกันเลยนะ
27:20จ้างทำงานตรงนี้ในนำลูกชายคนโตของเรา
27:24สองคน
27:25ลูกของดารการก็เหมือนลูกของฉัน
27:28และในเมื่อจ้างโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว
27:30เรียนจบแล้ว
27:31ก็ต้องมาช่วยพ่อทำงาน
27:33ในขณะที่น้องดินยังเด็กอยู่
27:35น้องดินยังเรียนไม่จบ
27:37น้องดินต้องไปเรียนต่อ
27:39และสุดท้าย
27:42สุดท้าย
27:44ทรับสินของเรา
27:47ก็ต้องตกเป็นทรับสินของลูกทั้งสองคน
28:07เดี๋ยวครับ
28:08ผมขอคัดค้าร
28:11ในมือเรื่องนี้
28:12เป็นเรื่องเกี่ยวกับตัวผม
28:14ผมก็มี เงินไขยเป็นกันครับ
28:18ว่ามะ
28:24ผมยินดีครับ
28:26ที่จะให้ในหว่าไปบอกทุก ๆ คน
28:29ว่าผมเป็นลูกใครก็ได้
28:31รวมทางเรื่องการเปลี่ยนงำสักกุล
28:33เพื่อว่าความสะโดน لินยังเอกสาร
28:36หรือว่าอะไรก็ตาม
28:37ต่อสำหรับในเรื่องการทำงาน
28:40ผมขอยืนยัน
28:42และไม่ขอเปลี่ยนแปลงอะไรเด็ดขาด
28:45ขอให้ทุกทุกคน
28:48กับรู้ว่ายังไง ยังไง
28:50ผมก็จะ score อีกฬแบทุก・จ้างๆ คนนึงขนในข้า
28:53รับข้าวแรงไปกัดงานไป
28:56แล้วรักตัวงาน
28:57ส่วนในเรื่องทรับศิล
29:02หรือว่าหุ้นส่วนใด ๆ
29:05ผมไม่ขอรับครับ
29:10แล้วถ้าผมทำงานผิดผลาด
29:12หรือไม่ระเหมาะuste
29:14ก็ขอให้ในหัวเพิจริญา efic ตามเกมกประฐานต่วางไป
29:19หรือว่าในหัวจะไยทำงานออก
29:21ก็แล้วแต่ในหัวให้สำค Leutenครับ
29:27แล้วพอคุณเก็บอดีเรียนจบกลับมาเมื่อไหร่
29:30มีความพร้อมในการทำงานอย่างที่ในหัวต้องการ
29:36ผมก็จะขอลาออก
29:38และกลับบ้านผม
29:43ถ้าไม่ตกลงตามนี้
29:45ผมคงรับงานไม่ได้นะครับ
30:00การกระทำของฉันมันเร็วสาบต่ําช้ามากใช่ไหมคะ
30:04ฉันหรือต้องโกหกฤุกษอดไปตลอดชีวิตอย่างนั้นเหรอคะในหัว
30:09คุณต้องเห็นใจจ้างเขาบ้างนะ
30:11เขาจะต้องถูกคนตั้งคำถามอยู่ในใจมากมายหรือเกินว่าที่จริงแล้วเนี่ย
30:15พ่อของเขาคือใคร
30:18รวมทั้งคนด้วยใช่ไหม
30:20ในใจมากมายหรือเกินว่าที่จริงแล้วเนี่ย
30:23พ่อของเขา
30:25คือใคร
30:27รวมทักคนด้วยสิไหม
30:33ผมถามเหรอ
30:36ผมเนี่ยนะถาม
30:38ผมไม่เคยถามแล้วผมก็ไม่อยากถามด้วย
30:43แต่ผมจะไม่ยอมให้คุณ
30:45หรือจ้างเป็นที่สงสัยได้
30:48ผมทำทุกอย่าง
30:50เพื่อคุณ
30:52เพื่อจ้าง
30:54ผมเข้าใจคุณทุกอย่าง
30:56คุณควรจะเข้าใจผมบ้าง
31:01แต่จ้างก็จะไม่ใช่ลูกฉันอีกต่อไป
31:03แต่จะกลายเป็นลูกของคุณ
31:05แต่ใครก็ไม่รู้
31:07นายหิงค่ะ
31:09แต่วิธีของนายหัวก็เป็นทางออกที่ดีที่สุดนะคะ
31:13มันก็ง่ายขึ้นจังเยอะ
31:15สำหรับคนอื่นที่จะยอมรับ
31:19ผมแน่ใจที่สุดว่า
31:22ในทุกวงสังคมของเรา
31:24จะต้องยินดีต้อนรับจ้าง
31:26ในฐานะลูกของผม
31:28มากกว่าลูกของคนอย่างแน่นอนที่สุด
31:32ยกเว้นผม
31:40นี่มันอะไรกันนักหนา
31:43โก脑หกแล้ว กรหกอีก
31:46บ้านนี้มันเต็มไปด้วยเรื่องโกหก
31:47แต่ไอ้น้ำเยียบข้างที่นี่
31:52เปิดแล้วนองดิน
31:56บ้านรังนี้มันเต็มไปด้วย
32:07ที่แท้ ที่แท้คุณก็คิดแบบนี้
32:13ไงค่ะ ไงหัว คงไม่คิดอะไรแบบนั้นเหรอค่ะ
32:21ทุนหัว ไม่คิดค่ะ
32:23อย่างน้อยตอนนี้เนี่ย ความจริงทุกอย่างมันก็ถูกเปิดเผยออกมาหมดแล้วไง
32:30เราจะโกอหก แต่คนครั้งนอกเพื่อไม่ให้เสียหน้า
32:38เพื่อไม่ให้อัพ JOHN 얼� เพื่อภาพที่ดีน่าชื่นชม
32:43فก็ไม่เห็นจะเป็นอะไรในนาดราการ
32:46ผมไม่แค่ออกเรื่องภาพ
32:49ผมไม่แค่เรื่องความหยือรอด
32:52ผมไม่แค่ออกทำ analyze
32:55ขอให้เด็กสารเจ้าไปพมจากที่นี้
32:58กลับไปที่ของมัน
33:00มาจากทั้งไหนก็กลับไปทั้งนั้นเลย
33:03น้องดิน
33:05น้องดินอย่าทำให้ทุกเรื่องนี้มันยุ่งยากไปมากกว่าที่เป็นอยู่ได้ไหม
33:09พ่อขอร้องล่ะ
33:22แม่รักมันมากใช่ไหม
33:24น้องเกาเงินไปให้มันซิ
33:28แต่อยากเอามันมาเกี่ยวข้องกับพวกเรา
33:34เงินทองข้าวของ
33:38จะเท่าไหร่ผมไม่ว่า
33:41มันอยากได้อะไร
33:44เอาไปให้มันให้หมด
33:48มันอยากจะเป็นอะไร
33:52มันอยากจะเป็นอะไร
33:54ก็จัดให้มันไป
33:56แต่อยากให้มันมาอยู่ในบ้านของเรา
34:00อยู่ในครอบครัวของเรา
34:08ผมขอร้องล่ะครับแม่
34:12ให้มันมีแค่เราสามคนพ่อแม่ลูกเหมือนเดิม
34:16แค่นี้ได้ไหมครับ
34:18น้องดิน
34:32พ่อจำเป็นจริงๆนะลูก
34:34จำเป็นที่จะต้องให้พี่ชายของลูก
34:46เข้ามาทำหน้าที่นี่
34:48จำเป็นจริงๆลูก
34:50จะเป็นจริงๆลูก
34:54แต่ผมทำได้นะครับ
34:58พ่ออยากให้ผมทำอะไร
35:00ผมทำให้พ่อได้ทุกอย่าง
35:06ครับ
35:08ผมขอร้องนะครับพ่อ
35:12จริงอยู่ว่าที่ผ่านมา
35:14ผมอาจจะผิดพลาดไปบ้าง
35:20แต่ต่อไปนี่ผมสัญญานะครับ
35:24ผมจะทำตัวให้ดีขึ้น
35:26เพราะฉันขอร้องนะครับ
35:28พ่อครับ
35:29ผมขอร้องให้โอกาสผมหน่อยนะครับ
35:31พ่อ
35:40ไม่ได้เห็นน้องดิน
35:44ไม่ได้ลูก
35:50ลูกจะต้องทำตามที่พ่อบอก
35:54ลูก
35:56จะต้อง
35:58ทำทุกสิ่งทุกอย่าง
36:00อย่างที่พ่อบอก
36:02ลูกจะต้องกลับไปเรียนหนึ่งสือ
36:04ลูกจะต้องเชื่อว่า
36:06พ่อทำทุกอย่าง
36:08เพื่อลูก
36:10เพื่อลูกเท่านั้นดิน
36:12พวกเท่านัดดิน
36:26ไม่
36:29ผมจะไม่ไปไหนถังนั้น
36:35และผมจะพี่สุดให้พ่อเห็นว่าผมทำได้ดีกว่าไอเด็กสารเจ้านั้น
36:42เชียวพ่อกันคอยดูแล้วกัน
36:44น้องเนธ
36:46เกียตปะเนธ
36:48กลับมาพูดกันได้รู้เนื้อกก่อน
36:56น้องเนธ
37:01ผมขอโทษ
37:05ผมขอโทษ
37:09ขอโทษ
37:12นี่ให้ผมยืมแล้วครับ
37:14ดีเลย
37:16ผู้สับเครื่องเก่าพึ่งเสียพอดี
37:18ไม่ใช่ให้ยืมครับ
37:20ของคุณเลย
37:22ถ้าหมดจะไม่เปิดเบอร์ใหม่
37:24หรือจะใช้เบอร์เดิมก็ตามใจคุณ
37:26แกะเลยสิครับพี่จ้า
37:28เนธ
37:37เนธ
37:38โทษ
37:42โทษ
37:44โทษ
37:46โทษ
37:54โทษ
37:58อยครับ
38:00โอ๊ย!
38:30โอ้ย
38:33โอ้ย
38:34อีกเธอหิน
39:00โอ้ย
39:02โอ้ย
39:03ช่วยเปลี่ยนคน
39:05ไม่มีหัวใจ
39:07ให้เข้าใจ
39:08ความรักของเธอ
39:10สักที