Skip to playerSkip to main contentSkip to footer
  • today
Din is a hotheaded child. He has everything in his life: money, education, large house, and parents. Din is a nonchalant and disobedient child. Fahkrajang is an orphan adopted by a poor family, yet he seemed to be happy and satisfied with his life.
Teresa's father and Din's mother met while on a trip in Thailand. They fell in love with each other. When they both went back home, it turns out that Teresa's father is getting married.
Jang's mother found out that she was pregnant so she went to live in a different town and had her baby. After she had her baby, she found a place in a small town and left her baby. Later on she got married to Din's father and they had Din. While Din was growing up, his mother was never there for him because she would go to the small town to see Jang. Later on the father found out about Jang and he came to live with them. Watch this drama to find out what happens to Jang and Din as they enter into each others lives.
Transcript
00:00โอเคราะพวกเราเป็นไง
00:05แม้ พี่เค้าย่างอาจจะตินหมดว่า
00:08แม้แต่พระเอกยังชอบ
00:10สตรอบอรีสั่นเด่ อัพนั่นด้วยสตรอบอรีและอัลชฌครีม
00:13ที่สวินเซ็นส
00:14เบือฝนเพียง 69 บาท
00:30เฮ้ พิด้า!
00:42เฮ้ แล้ว
00:54เฮ้ แล้ว
00:56เฮ้ แล้ว
00:58เฮ้ แล้ว
01:00เฮ้
01:28เฮ้
01:30เฮ้
01:32เฮ้
01:34เฮ้
01:38เฮ้
01:40nouveaux
01:42
01:54ขาของฉัน ขาของฉัน มันใช้ไม่ได้อีกแล้ว
01:58มันเดิดไม่ได้อีกต่อไปแล้ว
02:00เอ๊ย ในหัว ในหัว จะไปห้องร้ำเหรอเถอะ
02:03เดี๋ยวนะคะ
02:04ไม่ใช่ ไม่ใช่
02:06เดี๋ยวฉันจะไปตามใดน้อมให้นะคะ
02:09อย่ามาทำดีกับฉันน่ะ ดารการ
02:16เธอไม่ลักฉัน
02:18แล้วเธอมาทำดีกับฉันทำไม
02:21ทำไม
02:23ในหัว
02:28ถ้าไม่ในหัวพูดแบบนั้นนะคะ
02:31ถ้าไม่ใνหัวทumanพูดแบบนั้น
02:36ในหัว
02:37เร mundaneหัวกันอย่ำโฮเม Chan
02:42เราร่วมทุกร่วมสุขกันมานะคะในหัว
02:45ทำไมเราอยู่ๆ
02:50ในหัวเช็กมิความชิกแบบนี้ล่ะ
02:53- จริงสินะ จริงสินะ เราเป็นผู้เมียกัน เราร่วมทุกข์ ร่วมสุขกันมา
03:13แต่ แต่ผมไม่เคย แม่แท่จะถามสักนิดหนึ่งว่า คุณมีความสุขไหม
03:25ฉันมีความสุขนะคะในหัว
03:29ไม่มีสามีของใคร จะดีเท่ากับสามีของฉันอีกแล้วนะคะในหัว
03:38ในหัว ในหัวรู้ไหม เพื่อนเพื่อนฉันทุกคนอ่ะ เขาก็อีกชาฉันกันทั้งนั้น
03:46ทุกคนก็พูดแบบนี้เหมือนกันหมด
03:56ผมอาจจะไม่ใช่คนดีอย่างที่ทุกคนคิด
04:02ผมอาแต่ทำงาน ผมไม่เคยสนใจคุณเลยว่า คุณ
04:10มีความทุก ใหญ่หลวงขนาดไหน แอบซ่อนอยู่ในใจ
04:20ในหัว ทำไมในหัวทุกคิดแบบนั้นเหรอ
04:24แบบนั้นเหรอ
04:29ลูกชาย
04:35ลูกชาย คนโตของคุณ
04:38มีความทุกคุณ
04:48เฮ้ว เฮ้ว มีความทุกคุณ
04:52ผมจะไม่ถาม
04:56ว่าเขาเป็นลูกใคร
05:00แล้วผมก็จะไม่สนใจว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับอาเดตของคุณ
05:04แต่เด็กคุณ
05:07แต่เด็กคุณ
05:08มีความเป็นอยู่อย่างลำบากยาก
05:10จนมานานแสนาน
05:12ในขณะที่พวกเราอยู่กันอย่างร่ำรวยสุกสบาย
05:17เด็กคุณกลับต้องโตมาในครัวหลังสารเจ้า
05:22ถมารอยอยู่ในโลงเจธุค ใช้สระพัตร
05:29ไม่หัว
05:31ไม่หัวรู้
05:35จาง
05:39ฟ้ากระจาง
05:44เขาเป็นเด็กดีมากนะ
05:49ผมต้อง
05:51กลายเป็นคนพี่การ
05:53ไหร่สมัตรภาพ
05:59มันก็เกิบจะสายเกินไป
06:02ที่ผมจะทำอะไรเพื่อความสุขของคุณบ้าง
06:06ฉัน...
06:09ฉัน...
06:11ฉันไม่ได้ต้องกัดอะไรเพื่อไหว
06:14แล้วถ้าผมตายไป
06:17ผมก็จะหมดโอกาส
06:21ที่จะทำในสิ่งที่ควรทำ
06:24ในสิ่งที่ผมตั้งใจจะทำ
06:27ในหัว...
06:29ในหัว...
06:30ในหัว...
06:31ในหัวจะทำอะไร
06:35น้องดิน
06:38น้องดินยังเด็ก
06:42เด็กเกินไป
06:45เขามีความสามารถ
06:46พอที่จะรับพิชอบอะไรได้
06:51แต่สำหรับจ้าง
06:54เขาแต่งต่างจากน้องดินมาก
06:57แล้วผมก็เชื่อเลย
07:00ว่าเขามีวุธิภาวะ
07:02พอที่เขาจะทำได้
07:06ในหัว...
07:08ในหัวจะให้จ้างทำอะไรคะ
07:16ผมจะขอให้เขามาเป็น...
07:22ทายาติของผม
07:24ดูแลกิจการทั้งหมด
07:28ของผม
07:30คุณจะว่ายังไงดาระกัน
07:32เราป Vil...
07:36是น talvezITT ทาย presented plugin
07:39ถึuestas tennis
07:41ที่คุณจะได้รับמ聪iquement
07:43นฉ령ด Angela
07:50กันทำให้ Bizimิภาวกัน
07:54กันให้สามารถ
07:58ры璃ใจ
07:59ขอโทษจริง ๆ นะคะอาจารย์
08:22โดยคงไม่มีโอกาสจะพี่ช่วยงานที่คณะแล้ว
08:25เจ้าในของพ่อพวยหนักมากค่ะ
08:29โดยคงกลับมาช่วยทำงานค่ะ
08:36พี่จัง
08:39เปล่าค่ะเปล่าเปล่า
08:41อย่างนี้ค่ะนะคะอาจารย์ค่ะ
08:45พี่จังออนเอ็ม
08:51สวัสดีครับ
08:53สวัสดีค่ะ
08:57สบายดีไหมคะ
09:02สบายดีครับ
09:04รวงล่ะ
09:05เรื่องที่มาเรียบร้อยดีหรืออย่างครับ
09:07มีเรื่องรายแรงเกิดขึ้นกับเจ้าของบริฐัติค่ะ
09:12เราทุกคนต้องระดมกำลังเพื่อช่วยกันแก้ปัญหา
09:16ตายแรงมากเลยเหรอครับ
09:18ไม่เป็นไรนะ
09:19ทุกเรื่อง
09:20ไม่มีอะไรที่แก้ไขไม่ได้
09:22พี่จะคอยไปกำลังใจให้
09:24เฮ้ยจัง
09:25พวกทำอะไรอยู่วะ
09:27ไม่มีเรื่องแล้วว่ะ
09:29มีคนมาหาอาจารย์ตรง
09:31เรื่องแก้แก้แก้
09:33เป็นไรกันแก้อมโหล Guerre จะคอยเป็นของบริฐา ไปแล้วว
09:37เฮ้ยจัง
09:39พวกทำอะไรอยู่วะ
09:40ไม่มีเรื่องแล้ววะ
09:42มีคนมาหาอาจารย์ตรง
09:45เรื่องแก้แก้เป็นเรื่องขาดบ่ะตายด้วย
09:48ขอขาดบ่าตาย
09:50เออ
09:51เรื่องอะไรวะ
09:52เห้ย ไปเร哥ว刻
09:53เฮ้ยๆ
09:54เฮ้ๆ
09:57อะไรเนี่ย
09:58มาทากรองแล้วก็หายไป
10:02ไม่มีมารยาติเลยอะ
10:04เอ้า
10:05อะไรเนี่ย
10:07มาคากรองแล้วก็หายไป
10:10ไม่มีมารยาติเลยอะ
10:15อะไรวะ
10:20ถึงยังไงเราก็จะเป็นเพื่อนกันตลอดไปใช่ประวายจ้าง
10:26เฮ้ย
10:27พวกแกเป็นบ้าอะไรหมดวะ
10:29ด้วยปร้อยว่าคุณนายวอยากต่ออาการกลับไป
10:32นายมากว่า คุณเป็นลูกคุณ
10:35ร้อยเป็นกี่คุณอ่ามาทิ้งไว้ท those
10:37นิ자สิดปีมากแล้วนี้นะ
10:40ก็��오 Buddy เป็นฉันยังเด็ก
10:43ฉันญึกอะไรไม่ออก
10:45และฉันก็ท้อง
10:46ผู้ชายต้องไปแต่งานกับคนอื่น
10:49คุณใช่ฉันทำอย่างไร
10:51ใช่ฉันทำรายชีวิตเค้า
10:53нав escape
10:53หรือให้ฉันทำแทน
10:55ฉันเมื่อแตتดาท
10:56ฉันคิดนี้ไม่ออกจริงๆ
11:00แล้วถ้าหากเราจะบอกคุณว่า
11:01คุณเข้าใจผิด
11:03อาจ้างไม่ใช่ใดคนนั้น
11:05คุณจะเอาอะไรไปต่อสู้
11:07เรามีใบ Vivek
11:07อาจ้างมีพ่อมีแม่ของเขาเอง
11:11คุณน่าอยากมีลูกก hinaล่佐ที่ตุ
11:13เอาลูกท่าบานมาเป็นลูกของตัวเองกันเหลือ
11:19แต่ฟ้ากำจาก
11:21ครึ่นลูกของฉันจริงๆ
11:22ฉันสะบาทได้
11:29คุณว่าคุณมีบายเกิดของเขา
11:31ฉันก็มีบายเกิดเหมือนกัน
11:34หรือคุณจะให้ตรวจ DNA
11:35ให้มันดูแลวรู้ลาตไปเลยไหมล่ะ
11:39ว่าระหว่างฉัน
11:41กับพวกคุณที่เลี้ยงเข้าขึ้นมาเนี่ย
11:43ใครกันแน่ที่เป็นพ่อแม่ที่แท็กจริงของเขา
11:45เอา
11:46เหลี้ยง
11:47คนไหนครับ ยังมีโทษะกันดีกว่า
11:52ตอนนี้อ่ะ อาจารย์อ่ะ ไม่จะเด็กแล้วนะสิ
11:56เขาอายุ 20 กว่าแล้ว
11:58มันรู้นิติภาวะ เป็นผู้ใหญ่
12:00ใครจะมังคับให้เข้ามาอยู่ที่ไหน
12:02เพราะอะไรไม่ได้หรอกรับ
12:03มันเป็นสิทธิ์ของมัน ที่จะเลือกเอง
12:05ว่าจะใช้ชีวิตยังไงกับตัวเอง
12:07แต่วะ
12:08ผมจะไม่มาอยู่กับใครทั้งนั้น
12:10ผมจะอยู่ที่นี่ดลอดไป
12:21อันช่าง
12:24อันช่างลูกแม่
12:31คุณเข้าใจพี่แล้วครับ คุณไหน
12:36ผมไม่ใช่ลูกคุณแน่แน่
12:39ลูกคุณที่คุณทำมาทีไว้
12:43คงไม่คนเก็บอัปเรียนแล้วมั้งครับ
12:47ไม่ได้อยู่ที่นี่เหรอ
12:50ช่าง
12:54ทำไม
12:56ทำไมลูกพูดกับแม่แบบนี้
12:59ช่าง
13:05ช่าง
13:06เฮ้ย ช่าง
13:07ช่าง
13:08ช่าง
13:09ช่าง
13:10ช่าง
13:12อย่า
13:13ปล่อยมัน
13:14ใช่
13:15ให้มันคิด
13:16ให้มันจะถึงใจของมันเอง
13:18ช่าง
13:19ช่าง
13:20ช่าง
13:21ช่าง
13:22ช่าง
13:39ช่าง
13:40ช่าง
13:41ช่าง
13:42วันนี้หรือแม่
13:43นี่หรือแม่
13:49ชอบไหมคะ ประจ้าง
13:52นี่
13:54นี่อ่ะ ของหนูนะ
13:56ฉันซื้อให้หนูเป็นของขวันแล้วจ้า
14:00ลองกี่ดูสิ มา
14:04จับตรงนี้
14:05ตรงนี้ ไปเนี่ย
14:13อัศเจ้า —— ไอ้อัศเจ้า
14:16คนใดนังสระพี
14:18ลูกจะทำการมาดนี่ มาชวนทำไม
14:20ขยันอยากเล่นนะ
14:40ไปๆๆๆ
14:46อาจารย์
14:48สวัสดีครับพวกนาย
14:51สวัสดีจ้า
14:52นี่ชั้นสื้อขอมาให้เยอะแยะเลยนะ
14:56ทำอะไรอยู่ครับ
14:57ทำกังด้านครับ
14:58หืมมาสิหละ เดี๋ยวจะช่วยสอนให้นะ
15:01ถึงไหนแล้วอ่ะอันนี้นะ
15:03อ่าว
15:04เป็นเท่าไหร่ครับ
15:06ได้ครับ
15:07เก่งมาก อันนี้ละครับ
15:09เอาอะไรไว้ในใจ
15:19ไม่
15:20ผมไม่ใช่หนึ่งนะ
15:29ตอนที่แม่รู้ว่าตัวเองอุ้มท้อง
15:32พ่อของลูกก็แต่งงานไปแล้ว
15:35กับผู้หญิงที่ทางครอบครัวเขามั่นหมายไว้ให้
15:40อยู่ที่เมืองไกลแสนไกลนั่น
15:47แม่โกรดพ่อของจ้างมาก
15:50ที่ทำให้แม่รัก
15:53ตั้งทั้งที่รู้ว่าตัวเองต้องแต่งงานในไม่ช้า
15:58แต่ก็อุปเงียบไว้
16:00ไม่บอกแม่สักคำ
16:01แม่คิดว่า
16:04แม่โดนหลอกอย่างโหดร้ายที่สุด
16:08แม่ก็เลยแค้นเค้า
16:10และอยากจะลงโทษเขาบ้าง
16:13โดยการที่ไม่ยอมบอกเขา
16:16ว่า
16:17แม่มีสิ่งที่
16:18มีค่าที่สุดของเขา
16:22อยู่ในตัวแม่
16:24แม่
16:28สิ่งที่มีค่าที่สุด
16:31อยู่อย่างนั้นเหรอครับ
16:35ใช่
16:38แม่เก็บสิ่งนี้ไว้
16:41ทั้งนั้นที่ตอนนั้นเนี่ย
16:44แม่ก็เป็นแค่เด็กผู้หญิงคนหนึ่งนะ
16:47อายุไม่ถึงสิบแปด
16:50แต่แม่ก็คิดว่า
16:52แม่อยากจะทำให้ดีที่สุด
16:54สำหรับทุกคน
16:57สำหรับพ่อแม่ของแม่
16:59แม่ไม่อยากให้เขาเสียใจ
17:02ไม่อยากให้เขาต้องอายไขหน้าใคร
17:05และตัวแม่เอง
17:06แม่ก็ต้องเก้าเดินต่อไป
17:10อย่างมีหน้ามีตา อย่างมีเกียด
17:15ไม่ใช่ถูกทำรายอนาคต
17:19เราก็ไม่ให้ใครมาดูถูกเยียดอย่าแม่ได้
17:27คุณไหนก็เลย
17:29เท่าสิ่งที่คุณไหนบอกว่ามีค่ามากที่สุด
17:32มันทีไม่ที่สารเจ้านี่
17:38จาง แม่ไม่ได้ทิ้งลูกนะ
17:42จางก็รู้
17:45แม่ไม่เคยคิดจะทิ้งลูก
17:50แม่คิดหนักมากนะ
17:56ที่ว่าแม่จะฝากลูกไว้กับใคร
18:00ป่ะบัว พี่เลี้ยงของแม่
18:04เขาเป็นคนลำพูนที่นี่
18:07แม่ก็เลยอุ้มท้องแล้วก็มาคลอดลูกที่นี่
18:13แล้วกแม่ก็พยายามหาสถานที่
18:17ว่าที่ไหนที่ลูกจะเติบโตขึ้นมา
18:20อย่างเป็นเด็กดีที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้
18:25เราแม่ก็มาเจอที่นี่ไง
18:27ที่สารเจ้านี้
18:29เราแม่คิดว่า
18:31ที่นี่มีแต่คนที่ดี
18:32แล้วก็จะสามารถที่จะเลี้ยงลูกให้เติบโตขึ้นมา
18:35เป็นเด็กที่ดีได้
18:40ใช่ครับ
18:41ผมโตขึ้นมาที่นี่
18:44ผมโตขึ้นมาอย่างดี
18:46มันมีความสุข
18:47ผมสบายดี
18:50อยู่ได้ด้วยไม่ต้องมีคุณ
18:56ถ้าอยู่ ๆ
18:58คุณ...
19:00คุณนายกลับมาทุงสิความเป็นแม่จากผม
19:03ทำไม
19:05คุณนายต้องการอะไรครับ
19:07ผมไม่ไปอเมริกา
19:09ผมไม่มีวันทิ้งให้พ่ออยู่ในสภาพนี้
19:11ทั้งทั้งทั้งที่พวกสตรวงของพ่ออยzechิงรอยนวンニ estre
19:14ฉันขอสั่งให้แกไป
19:16แกมีหน้าที่เรียน
19:18แกก็ต้องไปเรียน
19:24ส่วนเรื่องอึนอื่นแล้วมีคนทำให้ฉันหมดแล้ว
19:27ไม่ใช่ซูร่างอะไรข youtubers
19:30ไม่ใช่ซูร่างผมเหรอ
19:31พ่อพูดอย่างซ йก modes
19:33McLarenop
19:35พ่อพูดอย่างนี้ได้อย่างไร
19:38ผมเน찰แหละที่เป็นต้นเหต protr伍ที่ทำให้พ่อต้องถูกป่องล้าย
19:42ผมไม่ยอม
19:44ผมจะไม่ไปจากที่นี่
19:47ผมจะข้าวถึงมาที่หมด
19:49ทั้งให้ชีงชัย
19:51นั่งมัดามพิנס
19:53รวมทั้งให้ปีเตอร์ด้วยที่มันทำให้พ่อต้องเป็นอย่างนี้
19:59หนมฝดน
20:01อาว่าจริงพูดได้แล้วเ trumpet
20:03ยิ่งพูด
20:04มันก็ไม่ได้เป็นผลดีสำหรับคนอื่นเลย
20:06ทำไมจะพูดไม่ได้
20:08ในเมื่อทุกอย่ามันคือความจริง
20:10ถ้าอาบุรีกลัว อาบุรีก็ถอนตัวไปเลย
20:14เรื่องนี้
20:16ผมจะออกหน้าแทนเอง
20:18พี่ดีนคะ
20:20พี่ดีนก็ยังแค่เป็นเด็กหิมนะคะ
20:22พี่ดีนทำอะไรไม่ได้เหรอคะ
20:24เธอก็ด้วย
20:25เนี่ยเป็นเลย
20:26จะใส่หัวไปไหนก็ไป
20:28เรื่องของผู้ชายเขาจะคุยเรื่องสำคัญกัน
20:31อืม คุณดินครับ ไอ้เรื่องพวกนี้นะครับ
20:34ผมว่าทั้งคุณดินทั้งคุณซายแล้วครับ
20:36ไม่น่าเขามายุ่งเกี่ยวด้วยกันทั้งคู่แล้วครับ
20:38พวกเราทุกคนจะช่วยกันดูแลงานของบริษัทแทนราบรื่น
20:42พวกคุณคุณควรจะไปเรียนต่อเมืองนอกทั้งคู่แล้วครับ
20:45แล้วก็ตั้งใจเรียนอย่างเดียวให้สำเร็จนะครับ
20:48นี่ในเด่น
20:50ในเด่นยังไม่รู้ตัวอีกแล้ว
20:53ว่าคนรุ่นในเด่นกับอาบุรี
20:56หัวโบราณกันแค่ไหน
20:59ในหัวต้องมีสภาพอย่างนี้
21:04ในหัวกลายเป็นคนพิการไปแล้ว
21:08เพราะฉะนั้นเนี่ย
21:11ต่อไปนี้มันคือหน้าที่ของผมที่ต้องคอยดูแลทุกอย่างแทนในหัว
21:17ทุกคนมีหน้าที่ต้องคอยฟังผม
21:24แก้มีหน้าที่ที่จะต้องคอยฟังฉันแล้วแกก็เงียบไปเลย
21:30ถึงฉันจะพิการเดินเหินไม่ได้แบบเมื่อก่อน
21:35สมองของฉันยังอยู่และมันยังปกติสมบูรณ์ที่สุด
21:40และประการสำคัญก็คือ ฉันยังไม่เคยแต่งตั้งแก ให้ขึ้นมาเป็นทายาศ
21:46แกถึงไม่มีเสร็จที่จะแต่งตั้งตัวเอง
21:49ทำไมแล้วต้องแต่งตั้งด้วยครับ
21:51ในเมื่อผมเป็นลูกชายคนเดียวของพ่อ
21:55อย่าบอกนะว่าพ่อ จะให้อบุรีมาสืบทอดกิจการแทน
22:10ไม่ใช่
22:15ไม่ใช่แล้วใคร แม่เหรอ
22:20หรือว่ายายไฟทองประยะอ่อนนี้
22:26ฉันตัดสินใจแล้ว
22:30คนที่ฉันจะแต่งตั้งขึ้นมาสืบทอดกิจการของ
22:35บริษัทบัญชาเต็นเตอร์ไพรสก็คือ
22:40พี่ชายของแก่ในดิน
23:03พี่ชาย
23:07ผมไม่มีพี่ชายตั้งแต่ไหม
23:10อิศัทย์
23:22อะไรนะ ซามมีของคุณนาย
23:24จะให้ผมเป็นทยาตของเขา
23:27ใช่จ๊ะ
23:29ในธาณะ ลูกชายคนโตของแม่
23:32ลูกชายคนโตของแม่
23:36ลูกชายคนโต
23:39แสดงว่าคุณก็มีลูกคนอื่นอยู่ใช่ phảiครับ
23:46จ้าง
23:48แม่ก็ต้องแต่งงานที่ถูกต้องตามประเบณี
23:51วิ่มถึงเวลาอัญควร
23:54เขาก็เลยจัดการให้แม่แต่งงานกับคนที่ถูกต้องเหมาะสม
23:59ถอยว่าจ้างคงจะเข้าใจ
24:02คุณต้องต่างงาน มีลูกหลานเสร็จประกูล
24:11แล้วลูกลูกคนนั้นอื่นเหรอครับ
24:16แม่มีลูกชายอีกคนหนึ่ง
24:20น้องชายของจ้าง
24:23เขาชื่อเกียตบดิน
24:26แล้วทำไมสามีของคุณนายถึงไม่ให้เขาดูอะไรกิจการแพนหละครับ
24:36ก็...น้องดินเขาโตขึ้นมา
24:39เขาถูกเลี้ยงอย่างตามใจมาก
24:41เพราะฉะนั้นความคิดความอ่านเขาก็เลย
24:44คิดอะไรแบบเด็กๆ ทำอะไรแบบเด็กๆ
24:47แล้วเมื่อสามเดือนที่แล้ว
24:49สามีของแม่เขา...
24:52ประสบอุบติเหตุอย่างร้ายแรง
24:57กิจการของเรามันใหญ่โตมาก
24:59เกินกว่าที่คนอย่างน้องดินเขาจะรับพิชอบไหว
25:03สามีของแม่เขาก็เลยขอให้แม่
25:06มาขอลองให้จ้างกลับไปช่วยเขาด้วย
25:14ทำไมละครับ เพื่ออะไร
25:18จ้าง
25:21แม่อยากให้จ้างกลับไปอยู่กับแม่มานานมากแล้วนะ
25:26กลับไปเธอนะจ้าง
25:28ไปช่วยแม่
25:30ช่วยครอบครัวของแม่ด้วย
25:32จ้าง
25:42นึกว่าเห็นกับแม่เธอนะ
25:44น่าจ้างนะ
25:46น่าจ้างนะ
25:47มันไม่มีประโยชน์อีกต่อไปเรารุ
26:09ที่เราจะมาปิดบังความจริงต่อกัน
26:12เพราะอันที่จริงเราควรจะยอมรับความจริง
26:15และให้ความยืดที่ทำกับทุกคน
26:18ผมไม่เข้าใจแล้วในหัว
26:23นั่นหมายความว่า
26:27ในหญิงมีลูกก่อนเยี่ยวแต่งานกับในหัวอย่างนั้นเหรอครับ
26:31ใช่
26:33ทำไม
26:35มันก็เป็นเรื่องธรรมดาไม่ใช่
26:37ที่คนเรามาจับผิดพลาดกันได้
26:39และตอนนั้นดารการก็เป็นเพียงแค่
26:41เด็กสาวคนหนึ่งที่ยังอ่อนต่อโลก
26:49ไม่จริง
26:56ถ้าเป็นเรื่องนี้ผมขอตัวก่อนนะครับ
26:58ในเด้น
27:00นั่งลง
27:02เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ทุกคนต้องรับรู้
27:06นั่ง
27:16ในหัว
27:18ในหัวรู้เรื่องนี้มาโดยตลอด
27:22ใช่
27:24ฉันกับดารการไม่เคยมีความหลับต่อกัน
27:28ไม่เคยมีความหลับต่อกัน
27:30ไม่จริง
27:32พอโก
27:34แม่จะเคยไปมีลูกมาก่อนนะยังไง
27:36แม่ไม่ใช่คนแบบนั้น
27:40นี่พอคิดวางแผนอะไรอยู่กันแน่
27:44ถ้าคิดจะเล่นเกมนะ
27:48ก็ช่วยนัดแน้นก่อนดีกว่า
27:50มาบอกว่าแม่มีลูกอยู่แล้ว
27:52เลยจะให้มันเป็นทาย่าแทนผมเนี่ย
27:54แม่จะต้องอยู่ตรงนี้
27:56แกจะต้องรับสาม
27:58และแกจะต้องรับปฏิบัติ
28:00บ้างกันไปแล้ว เกียตมาได้หยุด
28:04หยุดเดี๋ยวนี้
28:07แกจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น
28:11แกจะต้องอยู่ตรงนี้
28:14แกจะต้องรับสาม
28:16และแกจะต้องรับปฏิบัติ
28:30เรา
28:34หมายถึงตัวฉันและดารการ
28:38ทรงเสียเลี้ยงดูเด็กคนนี้มาอย่างรับรับ
28:42โดยตลอด
28:45เพราะเราไม่เคยคิดว่า
28:47จะเกิดชะตากรรมอะไรขึ้นกับครอบครัวของเรา
28:52ถ้าชีวิตอย่างดำเดินไปอย่างปกติ
28:54เราตั้งใจว่าจะให้เขามีชีวิตอย่างคนธรรมดา
29:00อยู่ในอีกมุงหนึ่งของประเทศ
29:04จะไม่มีวันให้ใครได้เจอ
29:08และสิ่งที่ดารการคิดมีด้อยตลอด
29:11ว่าเป็นบาทแพลในชีวิตมองเขา
29:15มันก็จะต้องถูกปิดเป็นความรับ
29:18ตลอดไป
29:19ตลอดไป
29:22แต่นี่ไม่เห็นการที่มันเกิดขึ้น
29:25แบบนี้
29:28ฉันต้องกลายมาเป็นคนที่การ
29:31ไหร่สมัตรภาพแบบนี้
29:37มันจะเป็นเรื่องที่จะเป็น
29:41ที่ฉันจะต้องขอร้อง
29:47ไฮ
29:49ให้...ให้ฟ้ากระจังมาช่วย
29:55ฟ้าอะไรนะ
30:01ฟ้ากระจัง
30:04เขาเป็นเด็กดี
30:07เป็นคนที่มีความสามารถหลายด้าน
30:11เป็นเด็กที่มีความรับพิชชอบสูง
30:15เรียนจบ
30:16เป็นผู้ใหญ่
30:21เป็นคนดี
30:24และเป็นคนที่ฉันเห็นแล้วว
30:27จะมีอนาคตที่จะเรินรุ่งเรืองมากทีเดียว
30:32เป็นคนที่ความรับ
30:46เฮ้
31:16เขาเป็นอรมภาทครึ่งตัว
31:36หมอบอกว่า
31:39เขาคงเดินไม่ได้ต่อไป
31:42แม่นักรู้สึกผิดมาก
31:45ที่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นกับเขา
31:48แล้วแม่ก็รู้สึกผิดกับเขาไม่โดยตลอด
32:00เขาเรียงผมนะครับ
32:04จ้าง
32:06ลูกไม่ใช่ต้นเหตุหรอกนะ
32:09คนที่เลวคือแม่
32:14แม่ผิด
32:16ที่แม่ไม่ดีพอสำหรับเขา
32:21แม่ก็ไม่ใช่ผู้หญิงที่
32:24บริสุดเราก็ดีงามอะไรมากมายนะ
32:27แม่หรอกเขามาโดยตลอด
32:32แม่ไม่ใช่เมียร์ที่ดี
32:41ไม่ใช่แม่ที่ดีสำหรับลูกคนไหนเลย
32:44ที่น้องดินต้องกลายเป็นเด็กแบบนี้
32:51ก็ผิดที่แม่
32:54ที่แม่ให้คนอื่นเลี้ยงดูเขา
32:57แล้วแม่ก็
32:59แม่สงสามแต่ลูก
33:01แม่สนใจแต่จ้าง
33:03แล้วแม่ก็เป็นห่วงแต่ช่างไง
33:05แม่สงสามแต่ลูก
33:08แม่สนใจแต่จ้าง
33:09แล้วแม่ก็เป็นห่วงแต่ช่างไง
33:13น้องดินเขาก็เลยคิดว่าแม่ไม่รักเขา
33:17แม่รู้
33:22แม่รู้
33:28รถสามมีคนนั้น
33:31รู้เรื่องผมตอนไหน
33:32รู้เรื่องผมตอนไหน
33:35แล้ว
33:37เขาไม่รังเกียดผมเหรอครับ
33:41เขามาสืบเรื่องของจ้าง ด้วยตัวของเขาเองจ้ะ
33:45เขามาที่นี่
33:48เขาเคยมาแอบรู้ตัวลูกแล้ว
33:52เขามาหาผมที่นี่
33:56มาหาตอนไหน ยังไงครับ
34:02เขาชื่อ...บัญชา
34:08คุณบัญชา
34:13เขาไปนับมาภาพไปแล้วเหรอครับ
34:18คุณบัญชา
34:20เขาดีต่อแม่มากเลยนะจ้าง
34:24เขา...ยกย่อง
34:27แล้วเขาก็ให้เกียบแม่มาโดยตลอด
34:29แม่...
34:31ตอนที่เขารู้เรื่องจ้างนะ
34:34เขาไม่โกรดเลยอะ
34:37แต่เขากลับ
34:39เขากลับเอ็นดูแล้วก็ส่งสารจ้างมาก
34:43แล้วลูกเลnisตอนนี้
34:45เขาคาดหวังในตัวจ้างมากเลยนะ
34:49ขอแม่นะ อย่าพายุก อย่าพายุวร tw Besch�� moje
34:53ื่อคอซที่ judge ราตา น่ะเกียด
34:56ชื่น ไปจ้า...ลึงจะไปฟังล่ะ
34:59อย่าไปเชื่ออะไรของนั้น! รู้เปลี่ยนลูกเว้าคนเดียว...
35:23อ๋อ ไป ไป
35:37อ๋อแล้วคะ
35:41นี่มันทำแล้วไหมพี่
35:43นี่มันทำแล้ว
35:53อ๋อ
35:59น่อนกับผมหน่อย
36:01อะไรของคุณ คุณดิน
36:03ขอร้องอ่ะ
36:05ผมไม่เหลือใครแล้ว
36:07น้องจากคุณ
36:23คุณดิน
36:25คุณเป็นอะไรหรือเปล่าอ่ะ
36:27คุณดูถ้าไม่ค่อยดีเลย
36:29ผมไม่ยอม
36:31ยังไง ยังไงผมก็ไม่มีวันยอมเด็ดขาด
36:35เรื่องที่ในหัวอ่ะ
36:37จะส่งคุณดินไปอเมริกานะหละคะ
36:39ยังไม่จอบอีกหละคะ
36:41ยังไง ยังไงผมก็ไม่มีวันยอมเด็ดขาด
36:45เรื่องที่ในหัวอ่ะ
36:47จะส่งคุณดินไปอเมริกานะหละคะ
36:49ยังไม่จอบอีกหละคะ
36:55ไม่ใช่
36:59พ่ออุปโลกใครมาจากไหนก็ไม่รู้
37:01และบอกว่าเป็นพี่ชายของผม
37:03แถมยังสร้างเรื่องหวยแตก
37:05ไล้รสนิยมที่สุดอีกว่า
37:07มันคือลูกอีกคนหนึ่งของแม่
37:15และยังจะแต่งตั้งมันให้เป็นทายาด
37:17รับช่วงต่อกิจกาดตั้งเราอีก
37:19มีเรื่องแบบนี้ด้วยหรอคะ
37:21ก็ใช่ไง
37:23บ้าชัดเลย
37:25ลูกใครคนในหญิง
37:27มันแปลว่าอะไรคะ
37:31มันแปลว่าอะไรคะ
37:33มันแปลว่าอะไรเหรอคะ
37:37พ่อบอกว่า...
37:45แม่เคยมีลูกมาก่อน
37:49กับใครก็ไม่รู้ก่อนที่จะมาแต่งนานกับพ่อ
37:53และไอ้ลูกไม่มีพ่อที่ว่าน
37:59มันก็ทางเก่งอย่างนู้น
38:03ทางดีอย่างนี้
38:06มัันเปล่าสมที่มาลับช่วงกิจการารของเรา
38:12ทุมเล้ ที่สุด
38:14จะหามือปืนรับจ้างอะไร
38:16มาบริหารบริษัต�
38:18เพราะyor เห็นว่าผมไม่มีความสามารถหรืออะไรก็แล้วแต่ Isaac
38:24แต่ทำไมต้องเอาแม่ผมมาเกี่ยวขาracตรงนี้ investigator
38:26พวกластีน
38:29คุณเข้าใจอะไร capitode
38:30หรือเปลา
38:31ในหัวนี่นะ จะทำแบบนี้ทำไม เพื่ออะไรคะ
38:35ก็แล้วผมจะไปรู้ได้ยังไงล่ะ
38:41คุณดิน ฉันว่าคุณใจเย็นเย็นก่อนนะคะ
38:45เราดูไปก่อน ว่าในหัวตั้งใจจะทำอะไรกันแน่
38:57นี่คุณเองก็อีกคนใช่ไหม
38:59ที่คิดว่าผมง่ะ
39:02ปัญญาอ่อน
39:04ไม่มีปัญญาจะทำอะไรสักอย่าง
39:07ดีแล้วหาเรื่องเดือดร้อนมาให้คนอื่น
39:11ดูไม่ได้พูดอย่างนั้นเลยนะ
39:13แต่คุณก็คิดใจไหม
39:19คุณมันก็คงจะเหมือนกับคนอื่นสินะ
39:23ผมไม่น่ามาคุยกับคุณเลยยังจริง
39:27ไงเที่ยน
39:30ก็ดีกว่า ขอบคุณ
40:00เธอสนใจ ก็เลยเป็นอย่างนี้ขอเธอได้ปร่อ
40:07ช่วยยกโทษคนที่รักเธอ ฉันขอให้รู้ไว้เสียกอย่าง
40:15ว่าไม่มีทางทดทิ้งเธอไป ช่วยเปลี่ยนคนไม่มีหัวใจ
40:25ให้เข้าใจความรักของเธอสักที
40:30อัสดยอม