- yesterday
MUNSSWAY | Variety Contents
เมืองแก้ว ตอนที่ 4 (EP.4) วันที่ 10 กรกฏาคม 2568
"Lakorn Nung ช่องดูหนังออนไลน์ฟรี ดูละครย้อนหลัง ซีรีส์เกาหลี การ์ตูนญี่ปุ่น หนังไทย หนังจีน ซิทคอม รายการย้อนหลัง ครบจบในที่เดียว อัปเดตทุกวัน ไม่มีโฆษณาคั่น"
เมืองแก้ว ตอนที่ 4 (EP.4) วันที่ 10 กรกฏาคม 2568
"Lakorn Nung ช่องดูหนังออนไลน์ฟรี ดูละครย้อนหลัง ซีรีส์เกาหลี การ์ตูนญี่ปุ่น หนังไทย หนังจีน ซิทคอม รายการย้อนหลัง ครบจบในที่เดียว อัปเดตทุกวัน ไม่มีโฆษณาคั่น"
Category
😹
FunTranscript
00:00รายการต่อไปนี้เหมาะสำหรับผู้ชมที่มีอายุ 13 ปีขึ้นไป
00:05อาจมีภาพเสียงหรือเนื้อหาที่ต้องใช้วิจารณดาลในการรับชม
00:09ผู้ชมที่มีอายุน้อยกว่า 13 ปีควรได้รับคำแนะนำ
00:13มีความฝันให้ฝันจะกลัวอะไร
00:17ขอแค่ในหวัง
00:23วิไล่วันนี้หลังเลิกเรียน
00:26คุยกัน
00:28เธอคุยเรื่องอะไรเหรอ
00:30เดี๋ยวก็รู้เอง
00:32อย่าเบี้ยวนะ
00:40มีคำสั่งให้คุณคุมเด็กนักเลียนไปรับท่านดาธมนตรีที่สาราว่าการเมือง
00:46ดีฉันขอโทษนะคะ
00:48แต่ดีฉันขอปฏิเชษค่ะ
00:50ด้วยเหตุผลอะไรอีกล่ะ
00:52ราชการ
00:54จ้างดีฉันมาเป็นครูสอนหนังสือค่ะ
00:56ไม่ได้จางให้ดีฉันไปยืนประดับเกียบรัฐมนตรี
01:00หรือว่าใครที่ไหน
01:02ที่จะว่าไปแล้ว
01:04ก็เป็นลูกจ้างราชรอนเหมือนกัน
01:06ฉันเคยบอกคุณแล้วใช่ไหม
01:08ว่าเป็นค่าราชการ
01:10ต้องมีระเบียบวินัย
01:12และนี่คือคำสั่งของผู้บังคับบัญชา
01:16ที่คุณต้องปฏิบัติตาม
01:18ถ้าดีฉัน
01:20จะถูกออกจากราชการ
01:22เพราะว่าดีฉันขัดคำสั่ง
01:24ดีฉันก็ยอมค่ะ
01:26แต่ดีฉันขอยืนยันนะคะ
01:28ว่าดีฉันจะไม่ทำอะไร
01:32ที่ไม่ใช้หน้าทีของตัวเองค่ะ
01:48แก้วตา
01:50รีบหน่อยนะ เดี๋ยวไม่ทัน
01:52ไปไหนหรือคะพี่บัว
01:54วันนี้ไม่มีสอนหรือคะ
01:56มีสิ แต่ต้องหยุด
01:58เพราะว่าต้องไปรับท่านรัฐมุติที่โจนท่าน
02:00โจนท่าน
02:02ดีจัง
02:04ไปกันสองคนหรือคะ
02:06ใช่ ไปแค่สองคน
02:08เพราะวันนี้ท่านรัฐมุติ
02:10เป็นประทานเปิดโรงหนังของเสียซิว
02:12กอสม
02:14รอนิดนะ
02:16วันหนึ่งเธออาจได้ไป
02:30ผมว่ายังไงก็ต้องระวังตัวครับ
02:32เพราะพวกมันไม่หยุดแค่นี้แน่ไหน
02:36อืม
02:40ไหน DIE ครูมา ครับไหน
02:49ครูครับ
02:51กุลูก กุโนค remains
02:53นักสิกเป็น้างไรบ้างคะ
02:55please
02:57รับ ๆ �� ๆ assign a minute
02:58คือคือ
02:59ผมว่าน่าจะนอน
03:00ไม่ค่อยสบาย
03:01crimes
03:02elles ท่านคืนเรือครับ
03:03อ่อ ไง
03:05พอดีว่าฉันซื้อดอกไม้มาเยี่ยมนะคะ
03:09allegedly หลบกวน
03:11ฝากไว้นะคะ
03:13แล้วคุ้ไม่รอ นายตื่นก่อนหรอครับ
03:17อ่อ ไม่เป็นอะไรเลยค่ะ
03:19ฉันไม่อยากรบกวน
03:21ฉันขอตัวกับก่อนนะคะ
03:27คุ้ครับ
03:28ได้ตื่นหรอครับ
03:30นาย
03:31คุมว่าเยี่ยมครับไหน
03:33ครับ
03:35ครูพวนี
03:39เจอดีครับ
03:41สวัสดีค่ะ
03:43เดี๋ยวผมขอเอาดอกไม้ไปใส่แจกันก่อนนะครับ
03:45ครับคุณค่ะ
03:51คุนนักสิบเป็นไงบ้างคะ
03:53คุณมองบอกว่า
03:55อีกสองวันก็กลับได้แล้วครับ
03:57ดีใจที่ได้ยินแบบนั้นค่ะ
04:01คุณนิดโชคดีนะคะ
04:03ถ้าเกิดว่าเขายิงแม่น
04:05คุณก็อาจจะ
04:07ตายไปแล้ว
04:09ถ้าผมตายและกลายเป็นผีนะครับ
04:11ผมจะไปหลอกพวกนั้นให้เป็นบ้าไปเลยครับ
04:17อ่า...
04:19คุณรู้ไหมคะ
04:21ว่า
04:23ใครเป็นคนยิงคุณ
04:27คุณบอกเลยน่าใจ
04:29ไม่ได้ใจ
04:31ยังไงกูก็ต้องค่าอันนักสิตให้ได้
04:33ใช่แล้ว
04:35นาย
04:37อีกหน่อยเราต้องทำงานกับพวกคนบนดอย
04:39งานอะไรครับนาย
04:41ที่นั่นจะเป็นที่สงยาของเรา
04:43ไอ้นักสิตรมันก็อยู่บนดอยนั้นด้วย
04:46ยังไงมันขวางทางเราแน่
04:48ไอ้เวนเนี่ย
04:50ฉันยกให้มันเป็นนำเบอร์วันเลยวะ
04:52ครับน้าเลย
04:54ยังไง
04:56ฉันต้องเห็นมันตายให้ได้
04:58ทำไมคนเมืองนี้ถึงได้เป็นแบบนี้นะ
05:11คิดอยากจะยิงใคร
05:13ก็ถือปืนมายิงกันได้สบายๆแบบนี้เลย
05:22คุณก็ระวังตัวด้วยนะคะ
05:24คุณเป็นห่วงผมแล้วครับ
05:28มันคุณรู้หรอ
05:40คุณเป็นห่วงสิค่ะ
05:42เป็นห่วงมากด้วย
05:50ถ้าเกิดว่า
05:52ไม่มีอะไรแล้วงั้น
05:54ฉันขอตัวกลับก่อนนะคะ
05:56คุณว่าอะไรนะคะ
05:59ผมพูดว่า
06:01คุณต้องรีบกลับแล้วครับ
06:04คือ
06:06คุณลุงของฉันบอกว่า
06:09วันนี้ให้กลับไว้นะคะ
06:11ก็เลยต้องรีบกลับ
06:14เออ
06:16ครับ
06:18หายเร็วเร็วนะคะ
06:26ครับวันนี้
06:40ครับวันนี้
06:49ครับวันนี้
06:52นี่ยังไม่เปลี่ยนชุดอีกเหรอ
06:54ลืมหรือเปล่าว่าต้องไปงานเรียนกับรุงเนี่ย
06:56เอ่อ
06:58งานอะไรคะ
07:00งานฉลองโรงหนังเปิดไหม
07:03โรงหนังเปิดไปแล้วเมื่อตอนกลางวัน
07:05แต่ตอนกลางคืนเนี่ยก็มีงานเรียนที่บ้านคุณสิวะ
07:08นี่ท่านรัฐมันตรีมาด้วยนะ
07:10หนูก็คิดว่ามีงานอะไรสำคัญ
07:14นี่ยังไม่สำคัญอย่างเหรอบวันนี้
07:16ไม่เห็นสำคัญเลยค่ะ
07:18เพราะวันนี้
07:24รุงสักเวือว่าที่จะพูดกับหนูแล้วนะ
07:27อย่าทำอะไรให้มันเป็นเรื่องยากได้ไหม
07:28ขึ้นบิดเมленияเซอร์ผ้า แล้วไปงานกับรุง
07:38ขุ้ยัยคะ
07:40หนูขอติดรถขุ้ยัยไปงานด้วยได้ไหมคะ
07:45ฉันว่าจะไม่ไปงานนี้
07:48ขุ้ยัย
07:49ขุ้ยัยไป Stellen çocuğ
07:51ถ้าขุ้ยัยไม่ไปมันน่ากเรียดนะคะ
07:53Heh.. seersil เนี่ย, เขามีบุญคุณกับรงเฮียนเรามากนะคะ
08:00หน้าที่ครูใหญ่ ของรงเฮียนประจำเษือง
08:03นอกจากจะต้องปลกของครูกัน pse incarnate
08:06ยังต้องเที่ยวเอาใจใส่ผู้ใหญ่ในกรสวง
08:08ร่วมถึงใครตอกใครที่มีบุญคุณกับรงเฮียน
08:12จนคลายเป็นหน้าที่ไปแล้วเหรอเนี่ย
08:13คุยใหญ่คะ
08:20ตกลงคุยใหญ่จะไม่ไปงานจริง ๆ เหรอคะ
08:23ครูแก้วตาฟังแล้วไม่รู้หรอ
08:28ว่าฉันจะไปงานนี้
08:31esimerk Wirtschaft
08:36โอ๊ย
08:38สวัสดีค่ะ
08:40ก็มิว
08:41สวัสดีนะครับ
08:42สวัสดีครับ
08:43ระคาanta เป็นไง Ellerครับ
08:44บางรีบางนี้ครับ
08:45สวัสดีบ้าง
08:50elections
08:51ขวามใหม่นะ
08:53เราจะแต่งตัวให้เหมือนคนธรรมดา
08:55เขาไม่ได้หรอันไหน
08:55วันนี้ทั้งคูวरาตี แล้วก็พูดว่าก็คงจะไปงาน
09:00อยากเห็นจางขาว่า เขาจะทำหน้ายังไง
09:03ก็เค้าเคยครบกันมาก่อนนี่ คะ
09:12-สวัสดี ครับคุณ บอกมา กับคุณมาก ทิ้ย่าเกียดไม่ไง
09:19ขอบคุณinging เคิrounded
09:25สวัสดีค่ะ คู่ใหญ่
09:39สวัสดีค่ะ
09:41เป็นไงบ้างคะ คู่คนใหม่
09:44ได้ถามว่าชื่อเสียงกระช่อนไปด้วยนะคะ
09:47เห็นเขาว่าแต่งตัวร่อแหลมเซลเกิน
09:49เป็นถึงคู่รงเรียนสติประจำเมือง
09:52ไม่น่าแต่งตัวแบบนั้นเลยนะคะ
09:54เขาสอนหนังสือดีค่ะ
09:57ขอโทษนะคะที่ต้องพูดขัด
09:59แต่เป็นคุณสมบัติที่เหมาะสมมากกว่าอย่างอื่น
10:02ของคนที่เป็นครูค่ะ
10:16สวัสดีครับท่าน
10:18สวัสดีครับ
10:20ขอขอบคุณชั้นมากนะครับ
10:22ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö e ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö
10:53ไหนค่ะ
10:53กดติได้
10:54그�ิดฉันจะเป็นจากการลงมาค่ะ
10:58ฉันเข้าใจ
11:02สวัสดีครับแกหาทุดว่า
11:04สวัสดีครับคุณนะ 好 Dodge
11:06ท่าน персонажมาใช่
11:07ไปรับท่านกันดีกว่าค่ะ
11:09ไปกูแล่วข้าน 모든
11:10ไปคุณณ wishes
11:19uh
11:22เฮ้นแก สวัสดีค่ะ ท่านนี่ว่า สวัสดีค่ะ
11:42ถึงเป็นเกียดมากเลยค่ะ พี่ท่านมาร่วมแน่นี้
11:45สวัสดีดีนะครับ
11:49ท่านครับ ลนรถมนตีมากถึงค่ะครับ
11:54อ้าว คุณมารับท่านรถมนตีน่ะ เอาตัวก่อนเลยก่อน
12:01ครู ครูอยากไปต้อนรับท่านรถมนตีไหม
12:06ไม่ค่ะ ฉันดีชั้นขอต่อไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ
12:19ฉันกลัว
12:21พวกอะไร?
12:22เป็น journal morning
12:23เป็นบ้าหรอ
12:23เงินตั้งเยอะ
12:25ถ้า expenditureทำอะไรossaก็ไม่รู้
12:27นีพ่อก็บอกead
12:42ไม่ให้กลับด้วย
12:44เธอต้องทำงาน
12:45ฉันให้เงิน lots of crying
12:47อ่ะ
12:48ทางนั้นก็ยิ่งกลับไม่ได้เลย
12:50ไปเตียนชุดอยู่นี้
12:51หรือได้ฉันผลชุดเองนะ
12:53ถ้าชุดในมั้ย
12:54ฉันทำไมแรกฉันสักพิว้าแล้วไม่ ไม่
12:56ยุดเดี๋วนี้
12:58ยุด ยุด
12:59ฉันหับไม่ได้
13:04จ๊ะ
13:06จำพู่อะไรนะ
13:17คุณไหร่คะ
13:18ที่ฉันเห็น รัสมีจันทา
13:21ของคุณเด็กที่ชื่อว่า วิไล่พรค่ะ
13:25จริงหรอ?
13:26ค่ะ
13:39รัสมี มันนี้ลูก
13:43ถ้าอย่างนั้น เดี๋ยวเราเครื่องไปดูวิไล่พรค่ะ
13:47นี่ลูกสาวดีฉันค่ะ
13:52ตรงเหมือนสาวแล้วนะครับ
14:17วิไล่พร
14:20เธอมากับใคร
14:22รัสมีใช่ไหม
14:24ค่ะ รัสมี
14:26ชวนมาค่ะ
14:28เดี๋ยวถ้าไปกับครูนะ
14:30ครูจะไปส่ง
14:32ขอบคุณค่ะครูใหญ่
14:40ครูก้าตาค่ะ
14:42กลับกับดีฉันนะคะ
14:45ครูใหญ่สั่งว่าให้ดีฉันไปส่งครูก้าตาค่ะ
14:48อ้าว แล้วทำไมครูใหญ่ทีวิชัลละคะ
14:51เพราะเรียวว่าครูใหญ่แกติดธุรานิดหน่อยนะคะ
14:55แกฝากขอโทษมาด้วย
14:56ค่ะ
14:58โอ้โห ผมเห็นด้วยนะครับ
15:04ศูนย์การค้าเนี่ย
15:06คือความเจริญของเบืองเลยนะครับ
15:07ค่ะ ขอบน้านค่ะ
15:16จะมีการสร้างศูนย์การค้าในเมือของเราเหรอคะ คุณลุง
15:19พี่แกรู้เรื่องนี้ได้อย่างไร
15:23จากรัฐมุนตรีค่ะ
15:25แล้วกูลักษณาละคะ
15:30อยากจะให้มีการสร้างไหม
15:32ก็ดีสิคะ
15:34จะได้ไม่ต้องไปหาซื้อของตามตลาดตามร้านค้า
15:37มันเหนื่อยนะคะ
15:39แล้วพ่อค้าแม่ค้าที่ตลาด
15:44เราก็ร้านค้าในเมืองละคะ
15:47เขาจะขายใคร
15:49หลานสาวคุณพี่ดูถ้าจะไม่ชอบสุนการค้านะคะ
16:06มันไม่เกี่ยวว่าจะชอบหรือไม่ชอบ
16:09เพราะว่ายังไงมันก็ต้องสร้างอยู่แล้ว
16:11อยู่แล้ว
16:21เดี๋ยวมาดูกันว่าจะเกี่ยวกันไหม
16:28ไหนไว้ได้ตัวแล้วไง
16:30ก็หนูให้เงินเขาไป 500 แล้ว
16:32แล้วเขาก็รับ
16:33แบบว่าเขายอม
16:35หนูก็ทำงานของหนูเสร็จแล้วไงป๊า
16:37เสร็จอะไรวะ
16:38ไม่เห็นนี่หมานักตัว
16:40แล้วอย่างนี้เลยถ้าขออะไรท่านจะได้มั้ย
17:09เพราะมันไม่ใช่น้องมาช่วยๆ
17:12มันเป็นน้องผู้ชาย
17:14มันเป็นลูกผู้ชาย
17:15มันเป็นผู้ชายไง
17:16ป๊ะ
17:17ör รู้อย่างก็ดีนะ
17:19คัดทำตัวดีๆ stressesมัน
17:21ฉันจะได้ไม่ต้องไปเชี่ยวควานหาของมาให้ข 옴กของแก
17:24ตอนที่แกมีเรื่อง
17:26ป๊าไม่ต้องทำก็ได้
17:28หน nov Mait ต้องก่าน
17:29เออ ให้มันแน่งค่ะแล้วกัน
17:32เธอท์ constellก็ฟังไว้นะ
17:34อย่าเมร์โรค皇 furnituretime
17:42レッサมี แม่บอกขี่ كหน้าที่ของแล้ว
17:44ว่าอยากประโปราค์
17:47แม่ อย่างเอล่วก็ไม่ข้าไม่รักหนูอยู่แล้วป่ะ
17:53ถ้ามแม่ไม่อยากให้หนูเป็นบ้านนะ
17:55แม่ถ้องยอม
17:56ยอมไปหนูเทียง ведวงเขา
17:57ไม่รักหนูอะไรจะเป็นบ้านตรงนี้แหละ
17:59เป็นทำไมจะต้องเป็นบ้านดีฮะ
18:00แกเป็นลูกคนที่รว่em ด้วยสุดในเมืองเนี้ย
18:04มีแก้เหล่น ใกดเขาไปมีแก้แก้อะไรอีก
18:09eats
18:11หนูจะเอาป๊า
18:16ที่ไม่ใช่ป๊าแบบนี้
18:19ป๊าที่มองว่าหนูเป็นลูก
18:21ที่ทางแม่โน่จะเป็นงู่หญิง
18:24หนูก็เป็นลูกของป๊า
18:29Whit
18:30แบ้เข้าใจหนูใช่ไหม
18:57ไม่มีใครอยากกดกันมาสมีค่ะ
19:00ถ้าใครกดเหมือนเขา
19:02ก็ยังไม่มีความสุขเลยค่ะ
19:09วิลัยพร
19:11สิ่งที่รสมีจันทราทำกับเธอ
19:15มันต้องใช้คำว่าเร็วมาก
19:18สำหรับคำว่าเพื่อน
19:20เธอไม่ควรคิดว่าเขาเป็นเพื่อนเธออีกต่อไป
19:23เข้าใจไหม
19:25วิลัยพร
19:28เธอสัญญากับคลูนะ
19:31ว่าเธอจะไม่ทำอะไรแบบนี้อีก
19:33ถูกสัญญาค่ะ
19:35ตัวสามารถเลยค่ะ
19:37แต่คนทำผิดก็ต้องได้รับการลงโทษ
19:45เราไม่ควรปล่อยให้รอยนวน
19:47ถึงลงโทษไปก็ไม่มีประโยชน์เหรอค่ะ
19:49มันแก้ขายอะไรไม่ได้
19:51ดีฉันว่า
19:53เราควรจะให้วิลัยพร
19:56ต้องกันตัวเองไว้ดีกว่าค่ะ
19:58เอาล่ะ
20:02คราวนี้ฉันจะยอมทำตามเธอ
20:05จะได้ไม่เป็นการกดดันวิลัยพรมากเกินไป
20:12แต่เธอมีหน้าที่ต้องดูแลววิลัยพร
20:14อย่าให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก
20:16เข้าใจนะ
20:19ได้ค่ะคุณยาย
20:26อีกครับ
20:29ครับ
20:30เจอเก็บต่างนั้ง
20:32เจอเก็บตั้งหน่อยครับ
20:34พอดี ท่านพวก สาให้เรียบร้อยแล้วค่ะ
20:56ขอบคุณนะครับ ที่อุศาสจะเลี้ยง
21:00แต่ไม่เป็นไรเลยครับ
21:03จริง ๆ มันก็ไม่เท่าไหร่นะ
21:05ผมไม่อยากเป็นหนี้พุ่งคุณไคล
21:07จะถือว่าเป็นหนี้พุ่งคุณสิ
21:11ถือว่าเป็นการที่ผมดูแลรูกชายนายเก่าก็แล้วกัน
21:14เพราะสม่ายพ่อพุ่งคุณอยู่ที่มาศไทย positives
21:16ท่านก็เคยไม่ตับ
21:17เพื่อที่คุณนี่ละครับ
21:18ที่เป็นต้นเหตุของการคอ multiplier
21:24ถ้าวันนึงที่ผมต้องเรียกสิถRem zde arrested
21:26ผมจะได้ไม่ต้องเกลงใจใครหน้าไหนทั้งนั้น
21:35คุณอุศาสแล้วตัวคุยด้วย
21:37ยังทำตัวหญิงยะโส
21:39คนแบบนี้ไม่มีทางจะเริน
21:47รับสมี รับสมีแล้วก่อน
21:50คือ เรื่องเมื่อคืนอ่ะ ฉันขอโทษนะ
21:53ฉันไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ อ่ะ
21:55ไม่ได้ตั้งใจหรอ
22:23Rasmi Jantad
22:26ครูใหญ่ฝากของเมื่อคืนเธอ
22:28เอาคืนไปสิ
22:36หนูให้แล้วให้เลยค่ะ
22:39คนรับเขาไม่เอา
22:40เธอต้องเอาคืนไป
22:44เธอบอก了ไงคะ
22:45ว่าให้แล้วให้เลย ไม่หลับคืนค่ะ
22:48Rasmi Jantadad
22:50ครูขอให้เธอเข้าใจกฎเกณของสังคม
22:53เธอให้ของคน เขาไม่รับ
22:56คนให้ก็ต้องเอาคืน
22:58เธอจะเอาไปทิ้ง ไปทำลาย
23:00หรือว่าเอาให้คนอื่น
23:02ตัวเธอต้องเป็นคนทำเอง
23:04ฮื้อ
23:11เอาคืนไปเดี๋ยวนี้
23:13เอากลับไปเธอรัสมิจันทรา
23:16ก็เหมือนกับที่ครูไม่เอา
23:17แล้วเธอกลับไป
23:19ก็แค่นั้น
23:43ขอบคุณนะคะ คุณสวาน
23:55ดีฉันขอโทษนะคะ
23:57กับเรื่องที่เกิดขึ้น
24:13เธอกลับไป
24:40แล้วเครูสวาสไม่ก육 Centre
24:42ที่นวนกล่าวหาแบบนั้น
24:44มันก็แค่เป็นเรื่องเข้าใจผิดกัน
24:46นี่ถ้าเป็นบัว ไม่ปล่อยไปแบบนี้แล้วค่ะ
24:49อย่างน้อยก็ต้องประจารย์ให้อับอายเสียบบ้าง
24:56อะไรคะ
24:57เธอน่ะ เป็นครูนะบัววัน
25:00ไม่ได้เป็นตัวอิดชาอย่างในละครวิทยุ
25:12ฉันไม่ได้ยินกับตัวร้าย
25:18ฉันช่อยตอดนกลิ้ง
25:21อดที่นาดสองครับ
25:24เจ้นที่นาดสามครับ
25:27เจ้นที่นาน
25:30ถูกกำลังว่าอายุเราที่นาดสิ
25:33จากนาดสิ
25:42ดี!
26:12คุณมาแล้วเหรอคะ
26:17คุณมาถึงนานแล้วเหรอครับ
26:19ไม่นานค่ะ เมื่อดีว่าฉันนั่งรอคุณก็เลย เผยหลับไป
26:28คุณมีเดือนอะไรหรือเปล่า
26:30ฉัน...
26:33ฉันรู้สึกแย่จังเลยค่ะ
26:36รอไปผมฟังได้ไหม
26:38คือ...
26:39ฉันไปรู้มาว่า...
26:42มีเด็กนักเรียน
26:44ไปหลอกเพื่อนไปให้รัฐมนตรี
26:48คุณลองคิดดูนะคะ
26:50เด็กอายุ 10-78
26:52หลอกเพื่อนไม่ให้ผู้ชายแก่ๆที่...
26:58ที่ทำอะไรก็ไม่รู้
27:00คุณดูแล้วคุณทำอะไรต่อแล้วครับ
27:03ฉัน...
27:09ฉันไม่ได้ทำอะไรเลยค่ะ
27:12ไม่ได้ทำอะไรเลย
27:15แม้แต่จะพูดถึงความผิดของเขา
27:21คุณคิดว่า...
27:23ฉันทำถูกหรือเปล่าคะ
27:25เด็กที่ว่า...
27:29เราไม่มีอีปลงโทศเขา
27:31เขาทำไม่ถูก
27:33แต่ว่ามันก็เป็นด้วยสนตัวของเขา
27:37คุณก็ได้เหตุผลแล้วไ Grass
27:43แต่ว่ามันเป็นเหตุผลที่ไม่ถูกต้องใช่ไหมครัقولคุณอัคสิทย์
27:46เพราะว่า...
27:47เด็กขdıมแต่ที่ทำผิด
27:50คุณใช้คำว่า ความผิดนอกโรงเรียน ยังก็แปลว่าคุณไม่สามารถที่จะลงโทษเขาได้ เพราะว่าเขาไม่ได้ทำผิดกฎอะไรในโรงเรียนเลยใช่ไหมครับ
28:03ใช่ค่ะ ฉันคงเป็นห่วงเด็กที่ถูกหลอกมากเกินไป โกรว่าจะโดนังแกจากเด็กเร็วคนนั้น
28:14เขาหน้าจะเอาตัวรอดได้นะครับ แต่ครูใหญ่ไม่ได้คิดอย่างฉันค่ะ ครูใหญ่บอกว่าเราควรเรียกเขามาตักเตือแล้วก็ลงโทษ
28:25คุณคิดว่ายังไงคะ มันก็ถูกต้องแล้วนะครับ
28:35วันนี้คุณว่างใช่ไหมครับ ไปที่ที่นึงกับผมก่อนได้ไหม
28:39ผมมีที่เล็ก ๆ อยู่บนเขาครับ ตอนที่ผมมาอยู่ที่นี่แรก ๆ ไม่รู้เลยครับว่าผมจะทำอะไร
28:45ผมก็เลยปลูกชา วิธีการเก็บไปชานะครับ เราต้องเก็บที่ 1 ยอดกับอีก 2 ใบ
28:53จะเป็นส่วนที่มีคุณภาพมากที่สุดครับ แล้วเวลาเด็ดก็ต้องเด็ดเขาเบา ๆ นะครับ
29:01เราอย่าวางจนแน่นเกินไปเพราะว่าไปชาจะหายใจไม่ออกครับ
29:05หายใจเหรอคะ
29:07ใช่ครับ
29:09ใบชาหายใจ
29:11เวลาเก็บก็ให้มันปลงปลงไว้แบบนี้นะครับ
29:19แล้วชาวเขาที่ทำงานอยู่ตรงนี้เนี่ย
29:22เขาเป็นคนงานของคุณเหรอคะ
29:24ไม่ใช่ครับ
29:26เขาเป็นชาวเขาที่อยู่ที่นี่แหละครับ
29:28ผมให้เขามาช่วยเก็บชาเป็นได้ได้ให้กับพวกเขา
29:31มาจ้ามาเว
29:33มานี่หน่อย
29:36พระวันนี้
29:38ปาจาร์มะเมน
29:41นี่คูพว lev
29:42สวัสดี JOHN
29:44สวัสดีค่ะ
29:46มาใจ 있죠
29:47เป็นพี่ของมาเมนครับ
29:51ไปทำงานได้เหรอเปล่า
29:53ใช่ غacasไปทำงานต่อก yardım
29:55สวdis fluid
29:57คุณอยากลองเก็บบายชาดูมั้ยครับ
29:59ได้ค่ะ
30:00ไปครับ
30:03อันนี้เกียบได้ครับ
30:05ไม่ใช่มั้ยค่ะ
30:07ไม่ใช่ครับ
30:11หนึ่งยอดกับอีกสองใบไงครับ
30:15ได้ค่ะ เดี๋ยวฉันจะลิง
30:17หนึ่งยอดกับอีกสองใบ
30:19กับอีกสองใบ
30:20เช่นอันนี้
30:21ครับ
30:23อ่า...
30:26ฉันลืมถามคุณเลย
30:28คุณหายดีหรือย่างคะ
30:29ดีขึ้นเยอะล่ะครับ
30:32ดีแล้วล่ะค่ะ
30:33ฉันก็เป็นห่วงегда
30:35แถวจาก cheese แล้ว ก็จะรามไปที่อื่นด้วย
30:39เอ้า
30:41itat ลดฉันไปไหนละค่ะ
30:43ผมให้ต surprises pyt Slowly to you
30:47ไม่ได้รปกวนเค้าเลยค่ะ
30:49ผมจะปubl�อยให้คุณกลับคนเดียวได้อย่Didp
30:51กล tie with me ตอนนี้
30:55Pak
30:57ค่ะ
31:01ไม่ได้
31:25มานี่ มานี่ เอ้ย ไป
31:27มานี่ ไป
31:28มา ไป ไป
31:30กุณ ยุOSH! ยุด ยุด!
31:34คุณชายทำไงก็ไม่อยู่คุณเห็นไหม
31:38คุณๆ
31:39คุณทำอะไรอะ
31:42อย่ามายุ่งน้อยที่ผู้เมียนไว้
31:44ไปไหนก็ไป
31:45เจ้นแล้ว
31:46เฮ้ย!
31:46หายดี
31:47อ่อยฟ้า!
31:48คุณคนคนคน!
31:49นี่!
31:49นี่!
31:50คุณคุณคุณต้นิ!
31:51คุณจะไปไหน?
31:52ก็ไปโชว์ให้นักซิ
31:53ก็ไปโชว์อีกเขานะซิ
31:54คุณ
31:58คุณて 밝ิน Pinu
31:59App..มันนี่
32:01ود Smart
32:04OU ทำกับพูดแบบนี้ใช่มั้ย
32:07ทำอะไรอะ
32:11ทำไมกูจะทำไมได้วะ
32:12คนไม่มีสิทธรรร้ายคนอื่น
32:14มันผิดคนหมาย รู้มั้ย
32:15แล้วนี่เขาเป็นผู้หญิง
32:17เขาสู้ควรคุณไม่ท่ออยู่แล้ว
32:18คนไม่มีสิทธรรรร interfacesเขา
32:19เข้าใจมั้ย
32:21有點 ไม่มีนานอีกหรอ
32:22ไม่ใช่
32:27เอาชิ้ occasion
32:29นี่คุณ นุกผู้ชายของนี้สิ มาทำร้ายผู้หญิง ปลบหน้าเขานะ ปลบแรงมากด้วย
32:35ก็ดูนี้สิ เลือดออกเต็มไปหมดเลย
32:37ก็นี่มันเมียกู
32:38ถึงเป็นเมีย คุณก็ไม่มีสิทธิ์ทำร้ายเขา เขากันคนเท่ากันกับคุณ
32:42ทุกคนมีสิทธิ์ ถึงแม้ว่าจะเป็นเมียคุณก็ตาม
32:45กูจะตบ จะตีเมีย
32:58กุcejมัน
33:13Shel'
33:14คุณไม่สิทธิ์ทำได้เขา
33:16ใช่..แกไม่มีสิทธิ์
33:17สิ่งที่แกทำได้ Soc ไปฟ้อง 얘기
33:20ไม่ฟ้อง
33:21กู้ไม่ได้แต่งกับมัน
33:23กู้ไม่มี Urveen
33:24นั่นก็เล Käกในไป แยกใหญ้
33:26ก็ปล่อยเขาไปสิ
33:27กูไม่ใช่ควาย ที่จะยอมให้มันมาสวมเขา
33:30ไม่มีใครยอมหรอกเว้ย
33:32ฉันจะพาเมียแก่ไป
33:34ที่เขาไปมีคนอื่นเพราะเขาไม่ได้ลักแก่แล้ว
33:37อ้า!
33:38ทำไมพูดมามาแบบนี้วะ
33:39ถ้าพูดกับมาก็ต้องพูดมามาแบบนี้แหละ
33:42เอ๊ย!
33:51คุณ
33:52เห็นเรียกพวกมา
33:54ทำไมไงดี
33:57ก็เพื่อเนื้อลดมา
34:01เอ้ย ไปไหน
34:10คุณอักษีต คุณอักษีต
34:21ไม่กู้จักว่าอีกคนนี้ ไปเท่าก็เท่ากับเท่าก่อน
34:28ในเนี่ย มัดเชื่อมันไว้ แล้วเดี๋ยวเข้าเอาไปทิ้งทอบกัน
34:33ไป ไป ไป ไป ไป ไป ไป ไปนะ
34:40เจ็ดจะทำอะไร อย่านะ เจ็ดเข้ามา
34:51เฮ้ย เองไปร้องเริ่มก่อน
34:56ไปนานแล้วไว้ เอ้ย
35:02ท่อยไป ท่อยหมอให้ท่อยไป
35:21ไป��록ีด
35:29ไป ผ่ายไปรอยนี่ ไอ้...
35:30อยากไนนี้ ไอ้...
35:33اخ� ๆ ๆ แน่ ไอ้...
35:35มันอยู่ในไอ้...
35:40อยู่ไพ้นะ ไป
35:42ไอ้ครับ
35:46อีกครับ
35:48อีกครับ rat
36:02อีกครับ
36:10ขนักสิ
36:15ขอแล้วข้า! ขอแล้ว flybooksифัน ขอแล้วก
36:19ขอแล้วค่ะ ขอแล้ว
36:39จะเจ็บมากไ่ครับ
36:43ไม่เป็นไรค่ะ
36:46ไม่เป็นไร
36:51ไปกันดีครับ
36:52ไปกัน
37:00ไปครับ
37:03ระวังนะครับ ไว้นะ
37:05คุณนักสิ
37:07คุณนักสิ
37:09ช่วยเธอด้วยนะคะ
37:13โอ้ย
37:15ไปกัน
37:17ไปกัน
37:19ไปกัน
37:21ไปกัน
37:23ไปกัน
37:25ไปกัน
37:27ไปกัน
37:35หากย่อนพา
37:37และความฝัม
37:39ที่เคยวัดเอาไว
37:41ก็คงไม่มีความ
37:43ไม่ปลาย
37:45ทางที่ไกลเข้ามา
37:47สักท้ายก็ยังห่านไกล
37:51ถ้ามันต้องมองทุกครั้ง
37:53ฉันก็จะเยิน
37:55ฝืนแค่ไหน
37:57ฉันก็จะไป
37:59มาว่าต้อง
38:01ตะเกียกตะไกล
38:03มันต่องมีสักวัน
38:05นอนชายครูใหญ่
38:07ที่เป็นเรียบริญาเอกที่มึงน้องไงคะ
38:09ยินดีได้ได้จากครับ
38:11ยินดีได้รู้จักค่ะ
38:13ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
38:15ที่aćินดี
38:31เดียว
38:33ท่านเชื่อจริงๆกำลังค์
38:35ว่าของกลางพวกแน่เป็นของเมาะเว
38:37ถ้าเราจะสู้
38:39ยังไงเราก็สู้ได้
38:41ท่านที่รวจเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง
38:43จะแต่งเรื่องว่าตัวเองถูกข่มคืนเพื่ออะไรครับ
38:45เธอมันต้องมองทุกครั้ง
38:59ฉันก็จะยืน
39:01ฝืนแค่ไหนฉันก็จะไป
39:04แม้ว่าต้องตะเกียกตะกาย
39:08มันต้องมีสักวัน
39:10เธอมีความฝันให้ฝันจะกลัวอะไร
39:15ขอแค่ในหัวใจไม่เคยหมดวัน
39:21หากพวกนี้ยังมีตัววัน
39:25ความยังฉันก็จะไม่ยอมทอดใจ
39:33เธอมันต้องมองทุกครั้ง
39:40ฉันก็จะยืน
39:43ฝืนแค่ไหนฉันก็จะไป
39:46แม้ว่าต้องตะเกียกตะกาย
39:50มันต้องมีสักวัน
39:52เธอมีความฝันให้ฝันจะกลัวอะไร
39:57ขอแค่ในหัวใจไม่เคยหมดวัน
40:03หากพวกนี้ยังมีตัววัน
40:07ความยังฉันก็จะไม่ยอมทอดใจ
40:14ยังจะไม่คิด
40:28เธอมีความยังจะมีสักวัน
40:30กันครับ
40:32สงสัสดนับสักวามет MAS
Recommended
39:39
|
Up next
42:59
49:45
44:28