Spellbinder odcinek 05 lektor pl

fynchan12

Secrets   Aresztowany Paul trafia do zamku, gdzie zostaje postawiony przed obliczem Wielkiego Mistrza. Chłopak ma nadzieję, że dzięki niemu uda mu się wreszcie wrócić do domu.

Transcript

00:00DZIĘKI ZA OBSERWACIE

00:30Dzięki za gościnę, przyjaciele. Nie ma powodu do śmiechu. Złamałeś prawo.

00:48Kiedy dowiedzą się, skąd pochodzę, nie będą się tym przejmować. Nie będą się przejmować, skąd jesteś. Zostaniesz wygnany. Co?

00:56Zostaniesz zesłany na pustkowie.

01:00Nikt jeszcze stamtąd nie wrócił.

01:30Zdjęcia.

01:39Muzyka.

01:41Reżyseria Noel Price

01:48Nie możecie.

02:03Jestem z innego świata.

02:07Nie.

02:08Proszę.

02:11Błagam.

02:13Włażdż.

02:13Nie wiedziałam, że robię coś sprzecznego z prawem. Milcz. Przybyłem tu z innego świata. Ja ciebie znam.

02:39Spotkaliśmy się w Rivertown. Pamiętasz? Wzięłaś mnie za rozbójnika. To ty.

02:44Jak uchroniłeś się przed pociskiem energetycznym? Odizolowały mnie gumowe poteszki.

02:49W swoim świecie nie ma czegoś takiego, prawda? Mogę ci jeszcze opowiedzieć o innych rzeczach. Samochodach, komputerach, lodówkach.

02:57To ty przegnałeś zbójców z wioski?

03:00Tak. Ale nie miałem pojęcia, że prawo tego zabrania. Starałem się tylko pomóc. Nie wysyłaj mnie na pustkowie. Proszę.

03:07To nie zależy ode mnie.

03:37To nie zależy ode mnie.

04:07Musisz zapomnieć o polu, ale on uratował naszą wioskę. Złamał prawo.

04:10W takim razie prawo jest złe.

04:13Cicho.

04:14Dokąd lecimy? Nie odzywaj się bez pozwolenia. Zawieram cię do zamku. Wielki mistrz. Musicie przesłuchać.

04:42Wielki mistrz?

04:45Skąd pochodzisz?

04:46Już mówiłem. Jestem z innego świata.

04:49Nie bądź śmieszny.

04:54Oddaj mi to, Yal.

04:55To moje.

04:56Nieprawda.

04:57Zapomnij o polu.

05:00Powiedz sobie, że to wszystko ci się przyśniło, a teraz obudziłaś się.

05:04To nie był sen.

05:05Co tam robicie?

05:07Zwłaszcie natychmiast.

05:08Nie mam ochoty na żarty.

05:11Marsz do łóżek.

05:12To kaseta pola. Muszę ją zanieść mistrzowi.

05:22On odeśle ją do zamku. Zaraz wracam.

05:25Słyszeliście, co powiedziałam?

05:26Zwłaszcie stamtąd.

05:27Muszę porozmawiać z twoim ojcem.

05:44Nie ma go.

05:45Możesz porozmawiać ze mną.

05:48Chodzi o pola.

05:50Zapomnij o nim.

05:51Uratował wioskę przed zbójami.

05:53Używał czarów, a to jest wbrew prawu.

05:55Skąd miał o tym wiedzieć?

05:57Jego już nie ma, Riano.

05:59Przez wzgląd na dobro twojej, twojej rodziny, nie wspominaj o nim więcej.

06:04Tak, uczniu. Dziękuję.

06:17Tato, mamo, muszę iść do zamku wielkiego maga.

06:21Kiedy to zobaczą, uwierzą Polowi i pomogą mu wrócić do jego świata.

06:26Nie gadaj bzdor.

06:28Nie ma wstąpienia.

06:39Co to takiego?

06:41On nazywa to magnetofonem.

06:43Włóż do uszu.

06:53Posłuchaj.

06:55Mam w głowie muzykę.

06:59Teraz mi wierzycie?

07:01Pol potrzebuje mojej pomocy.

07:03Uratował życie mnie i Jalowi.

07:05Muszę mu pomóc.

07:07Nigdzie nie pójdziesz.

07:08Kładź się do łóżka.

07:10Jutro tatuś i ja zdecydujemy, jak postąpić.

07:16Dlaczego ten chłopak musiał trafić właśnie do nas?

07:28Tak jest jak te kamienie, które widziałem w kopalni.

07:30Dzięki nim statek może się poruszać, prawda?

07:32Jesteśmy magami siły, którymi władamy są dla ciebie niepojęte.

07:36Daj spokój.

07:37Nie jestem takim tępakiem, jak ci się zdaje.

07:41Wciskacie ludziom kit, zupełnie jak w czarodzieju z krainy Oz.

07:45Mówiliście wszystkim, że jesteście czarownikami, a wy po prostu jesteście uczonymi.

07:56Oz.

08:02Nie zatrzymasz mnie, muszę iść do zamku.

08:28Nawet nie znasz drogi.

08:29Znajdę.

08:29Tak samo uparta, jak matka.

08:36Daj mi to.

08:51Weź ten.

08:54Jest mocniejszy.

08:56Sam go skręciłem.

08:57Co opowiesz mamie?

09:00Że chciałaś być sama i poszłaś na polowanie.

09:07Gdy dotrzesz do zamku, zostaw to czarne pudełko pod bramą i natychmiast wracaj do domu.

09:12Obiecujesz?

09:13Tak.

09:23Jak ci się podobała muzyka Pola?

09:26Brzmiała trochę jak jęki potępieńców.

09:32Ale rytm miała niezły.

09:33Przecież wy nie macie żadnej elektrowni.

10:02Skąd bierzecie energię?

10:04Później ci wyjaśnię.

10:14Dlaczego tak pędzimy?

10:16Dlaczego?

10:18Dlaczego się ukrywamy?

10:35Pokaż mi czary, którymi przepędziłeś zbójców.

10:38To nie były czary, to fajerwerki.

10:41Fajerwerki?

10:42Tak, fajerwerki.

10:46Wsupujesz tu proch, wkładasz ląd, zatykasz otwór i gotowe.

10:50Skąd to wszystko wiesz?

10:52Już ci mówiłem.

10:53Jestem z innego świata.

10:55To niemożliwe.

10:58No to skąd bym to wziął?

11:00Co to jest?

11:07To tylko latarka.

11:20Chodź, Panie.

11:21Schowaj to.

11:23Aśka?

11:24Wielki mistrz czeka na ciebie.

11:27Już idę.

11:30Grozi ci wielkie niebezpieczeństwo.

11:32Jeśli Rada uzna, że złamałeś prawo,

11:35skażą cię na wygnanie.

11:36Być może zdobam cię uratować.

11:38Musisz jednak pozwolić mi mówić w twoim imieniu.

11:57Uklęknij.

12:05Proszę wybaczyć, że się spóźniłam.

12:09To się w ogóle nie da spokojnie pracować.

12:12Cóż to za ważne powody kazały wam odrywać mnie od moich eksperymentów.

12:19Chłopiec jest oskarżony o używanie czarów.

12:22Ukradł też oko magów.

12:24Jeśli on jest czarownikiem, to ja jestem żabą.

12:36Wygnać go na pustkowie i pozwólcie mi wreszcie wrócić do moich ksiąg.

12:39Zrób coś.

12:40Cicho.

12:42Chwileczkę.

12:44Sądzę, że chłopiec nie jest tym, za kogo go bierzemy.

12:48Podejdź tu, chłopcze.

12:51Chodź.

12:54Daj rękę.

13:05Jego krew jest czerwona.

13:07Jest zwyczajnym człowiekiem.

13:09Złamał prawo i musi zostać ukarany.

13:12Chłopiec posiada wiedzę, która może być dla nas przydatna.

13:16Podobno sam jeden przegnał bandę rabusiów, która napadła na wieś.

13:19Słuchasz przesądnych wieśniaków.

13:22Oni ciągle jeszcze wierzą, że to góry podtrzymują niebo.

13:27Z całym szacunkiem, wielcy mistrzowie, ale powinniście wykazać więcej troski, a takich zbójców nasilają się.

13:32Chyba nie są aż tacy straszni, skoro kilkunastoletni chłopiec potrafi ich przepędzić.

13:37Powiadam, wygnać go.

13:38Przybyłem z innego świata.

13:39Nie używałem sztuczek, tylko wiedzy.

13:41Nie wiedziałem też, że nie powinienem dotykać oka magów.

13:44Zabrałeś je?

13:45Tak, ale przyznał się.

13:48Dobrowolnie przyznał się do winy.

13:50Wyrok brzmi zesłanie.

13:52Zabrać go.

13:58Patrzcie, założę się, że nigdy nie widzieliście czegoś podobnego.

14:01Gdzie to znalazłeś?

14:11Nie znalazłem.

14:12Przyniosłem ze sobą z mojego świata.

14:14W komnacie Ashki są jeszcze inne rzeczy.

14:16Zabrać chłopca do celi.

14:19Zdecydujemy, co z nim zrobić po przejrzeniu jego rzeczy.

14:24Przynieś je do mojej pracowni.

14:31Mówiłam ci, żebyś się nie odzywał.

14:38Myślałem, że chcesz mi pomóc.

14:39Tak, ale nie mogę się sprzeciwiać rozkazom wielkiego mistrza.

14:42Zabrać chłopca do celi.

15:12Nie denerwuj się.

15:15Pomogę ci.

15:17Musisz mi zaufać.

15:29Rusz się.

15:31Masz towarzystwo.

15:38Łapać go.

15:39Nic ci nie jest?

15:58Spotkaliśmy się na targu.

15:59Pamiętasz?

16:00Pomogłem ci zrobić samolocik.

16:02Jak mógłbym zapomnieć?

16:04Czemu tu jesteś?

16:05Trzymają mnie, bo chcą się dowiedzieć, dlaczego zadawałem się z rabusiem.

16:09Nie jestem żadnym rabusiem.

16:10To nie ma znaczenia.

16:11Uznali mnie winnym już za same moje mechaniczne zabawki.

16:17Orzekli, że tylko oni i ptaki mają prawo latać.

16:20Zsyłają mnie na pustkowie.

16:25Co to jest pustkowie?

16:27Kraina za górami.

16:29Nie ma tam życia.

16:31Żadnych drzew ani zwierząt.

16:34Nawet woda jest zatruta.

16:37Zabiorą mnie tam latającym statkiem i zostawią.

16:40Zostawiam.

16:41Tu są rzeczy chłopca, wielki mistrzu.

17:00Połóż je tam.

17:01Jestem zajęty.

17:02Wiem.

17:04Może więc ja mogłabym się zająć tą sprawą.

17:07To do ciebie nie należy.

17:08A swoją drogą, nie za bardzo interesujesz się tym chłopcem?

17:13Sam pokonał rabusiów, którzy napadli na wioskę.

17:15On już bez tych twoich rabusiów i zbójców.

17:17Chce zostać sam.

17:19Tak jest.

17:34Nie rozumiem.

17:36Przecież to tylko zabawki.

17:38Co złego jest w zabawkach?

17:40Złamałem prawo.

17:40A dla nich tylko to ma znaczenie.

17:43Ashka obiecała zająć się moją sprawą.

17:46Może mogłaby pomóc i tobie.

17:48Myślisz, że to możliwe?

17:50Pewnie.

17:53Ty.

17:55Idziesz z nami.

17:56Trzymaj się.

17:57Idź i przyprowadź Ashkę.

17:59Czekaj.

18:00Nie, Paul.

18:01Nic na to nie poradzisz.

18:02Nie.

18:08nie.

18:09Dzień dobry.

18:39KONIEC

19:09Dziękuję za obiad.

19:39Alex, wiem już, co się stało z Polem. Co?

19:43Tamtej nocy poszedłeś do pieczary i nakryłeś Pola mocno zajętego Katriną.

19:47W szale zazdrości ukatrupiłeś Pola, a potem razem z Katriną pogrzebaliście ciało.

19:51Jak ty możesz żyć z takim grzechem?

19:54Odczepcie się. Odbiło wam bardziej niż Katrinie.

19:57O wilku, mowa.

19:59Alex?

20:00Alex, muszę ci coś pokazać.

20:03Alex?

20:05Alex?

20:08Alex?

20:09Alex?

20:17Alex?

20:18Katrinie, to krępujące.

20:21Alex, słyszałeś o teorii równoległych światów?

20:24Co to, jakaś nowa kapela?

20:25Nie. To z fizyki kwantowej.

20:27Według jednej z teorii istnieje nieskończona liczba światów współistniejących w tym samym czasie.

20:32Pol moim zdaniem znalazł się w jednym z takich równoległych światów.

20:37Chyba zwariowałaś.

20:38Znasz inne wyjaśnienie?

20:40A może Paul został porwany?

20:43Katrino, jeśli chcesz rozmawiać z Alexem, bądź uprzejma robić to gdzie indziej.

20:48Chłopcy czekają w kolejce i pękają im pęcherze.

20:50Wpadnij do mnie po szkole. Mam jeszcze wiele innych rzeczy, które powinieneś zobaczyć. Nie ma mowy. Jak sobie chcesz.

21:01W takim razie opowiem wszystkim, co robiliśmy w toalecie.

21:04Przecież niczego nie robiliśmy.

21:05My o tym wiemy, ale inni mogą nie uwierzyć.

21:08W porządku.

21:09W porządku.

21:11W porządku.

21:12W porządku.

21:13W porządku.

21:14Cześć!

21:44Cześć!

22:14Ty świntuchu!

22:36Przepraszam za bałagan. Przystąpmy do rzeczy.

22:39To jest książka o niewyjaśnionych zniknięciach. Nie masz pojęcia ile tego było.

22:47Pozaznaczałam odpowiednie strony.

22:51To nie potrwa długo.

22:53Jakiepsko czytam?

22:55Trzeba było gadać od razu.

23:01To jest najciekawsze.

23:03200 lat temu w Szkocji w pewną kobietę uderzył piorun i zniknęła.

23:07Widziało to wielu ludzi.

23:09Rok później odnalazła się w Paryżu.

23:11Co z tego wynika, że Paul jest w Paryżu?

23:13Nie udawa idiotę.

23:15Ona nie miała pojęcia jak znalazła się w Paryżu.

23:17Opowiadała coś o dziwnej krainie, z której przybyła.

23:21Była w krainie wariatów, w królestwie świrów.

23:25Znalazła się w równoległym świecie.

23:31Nagle pojawił się snop światła i Billy zniknął.

23:36To wszystko, co po nim zostało.

23:39Snop światła.

23:40Tak samo było koło pieczary.

23:42Myślałam, że się uczycie.

23:44Właśnie studiujemy fizykę kwantową.

23:46Nie wiem, czego was uczą w tej szkole.

23:49Jak się panu zdaje, co się z nim stało?

23:53Myślę, że ten wybuch przeniósł go do innego wymiaru.

23:56Widzisz?

23:57Wszystko potwierdza, że Paul jest teraz w innym świecie

24:00i jeżeli nic nie zrobimy, pozostanie tam na zawsze.

24:03Koniec odcinka piątego. W pozostałych rolach.

24:24Opracowanie Telewizja Polska.

24:26Tekst Krystyna Łozowska na podstawie tłumaczenia Igora Brejdyganda.

24:30Czytał Maciej Gudowski.

24:33Niekawańskiegoś kanału

24:39!?

24:42Nie rozmowercie na osobom.

24:45Nie współpracienie

24:55nie ma w Switch.

24:59Mendoc правда.

25:01KONIEC

Category

Transcript

Recommended