- anteayer
Demet es una madre sacrificada que ha tenido que cerrar su negocio debido a dificultades financieras. Por tal motivo, junto a su hija Zeynep deciden mudarse a Estambul ayudadas por Jale, amiga de Demet, quien les dara alojamiento y una beca para que Zeynep estudie en una de las escuelas privadas mas prestigiosas de la ciudad, donde ella es directora. En su primer dÝa de clases Zeynep pelea con Kerem, el problemßtico hijo de los dueños de la escuela. Kerem gobierna la escuela bajo sus leyes, pero Zeynep no las acepta y le desafia frente a todos. Esto molesta a Kerem, quien ideara un plan para convertir la vida de Zeynep en una pesadilla.
Encuentra todos los capitulos en https://sites.google.com/view/cyberhome-nicaragua
Encuentra todos los capitulos en https://sites.google.com/view/cyberhome-nicaragua
Categoría
📺
TVTranscripción
00:00Música
00:30Música
01:00Yo creo que tenemos que ir por ahí
01:24¿Cómo lo sabes?
01:26Tal vez debamos ir por allá
01:27¿Alguna vez saliste a casar?
01:30Nunca
01:31¿Y fuiste niño explorador?
01:34No me interesaba
01:35¿Alguna vez caminaste por un bosque?
01:38No
01:38Entonces, ¿por qué no me haces caso?
01:41Yo voy a ir por ahí
01:42Tú puedes irte por allá si quieres
01:44Adiós
01:45Campesina
01:46Snob
01:46¿Qué pasa, cansado señorito?
02:06No
02:07Podría caminar toda la noche
02:09No creo que tengamos alternativa
02:12Si nos quedamos aquí, ahora sí que muero
02:15¿Puedo preguntarte algo?
02:18Ajá
02:18¿Crees que en tu bolso haya algo para comer?
02:24Déjame ver
02:26Toma
02:31Toma
02:31Gracias
02:35No
02:42No
02:42No sabía que querías
02:45Ay, no lo creo
02:49Ojalá te atragantes
02:56¿Cómo supiste dónde vivía?
03:05¿Has escuchado hablar de internet?
03:06¿Y cómo te escapaste?
03:12¿Qué te importa?
03:19¿A qué colegio vas, Inep?
03:23¿Qué clase de pregunta es esa?
03:25Responde
03:26¿Cómo se llama tu colegio?
03:31Colegios, ayer
03:32Ese es mi apellido
03:35Sa'yer
03:37Sa'yer
03:38No has sido capaz de entender eso
03:41Desde que llegaste al colegio
03:42Todo es mío
03:45Puedes estar ahí
03:48Únicamente si yo lo permito
03:50Existes ahí
03:51Solo si yo permito que existas
03:53Y aquellos
03:55Que lo olvidan
03:56De una u otra forma
03:57Reciben su merecido
03:59Tú eres uno de ellos
04:00Recibes lo que mereces
04:02Nunca me rendiré ante ti
04:05Sí
04:07Nunca lo voy a hacer, Karen
04:10Aquí vamos
04:12Lo que te estoy pidiendo
04:14Es muy simple
04:14No hagas ruido
04:16Y no me molestes
04:17Oiga, señorito
04:19El colegio que crees que es tuyo
04:21Porque lleva tu nombre
04:22No lo es
04:23Es de todos los alumnos
04:25Nos pertenece a todos
04:27Escúchame
04:28Cuando me dices
04:28Que no haga ruido
04:29Y no te moleste
04:30Lo que me estás pidiendo
04:31Es que no exista
04:32No estoy de acuerdo
04:34En cómo tratas a los demás
04:35Y nunca voy a estarlo
04:36¿Me explico?
04:40Entonces vamos a tener
04:41Que seguir peleando
04:42Lo sabes, ¿cierto?
04:43Si tú lo dices
04:44Ya sabes de lo que soy capaz
04:47¿O no?
04:48No seguiré hablando contigo
04:49Bueno
04:51Perfecto
04:53¿Qué haces?
05:04Duermo
05:04No que íbamos a caminar
05:06Hasta la mañana
05:07Cambia de opinión
05:08Voy a dormir
05:09¿Puedes caminar si quieres?
05:10¿Qué haces?
05:27¿Qué haces?
05:27¿Qué haces?
05:28A awaiting
05:29Teletra
05:29Su horda
05:30En 43
05:317
05:318
05:3119
05:328
05:3222
05:338
05:3411
05:3422
05:3523
05:3524
05:3623
05:3624
05:3624
05:3724
05:3821
05:3924
05:3925
05:4025
05:4025
05:4025
05:40¡Gracias!
06:10Yaşananların hepsi meğer birer yalanmış
06:21Kaderimde bu da mı vardı sevdiğimi başkalarıyla
06:30Göreceksem eğer kör olsun bu gözler görmeyeyim bir daha
06:40Kaderimde bu da mı vardı sevdiğimi başkalarıyla
06:49Göreceksem eğer kör olsun bu gözler görmeyeyim bir daha
06:59Yaşananların hepsi meğer birer yalanmış
07:04Ya beni de götür ya da gitme
07:09Bilirsin sensiz ben hiç yaşayamam ki ölürüm hasretinle
07:18Ya beni de götür ya da gitme
07:28Bilirsin sensiz ben hiç yaşayamam ki ölürüm hasretinle
07:37Ya beni de götür ya da gitme
07:47Bilirsin sensiz ben hiç yaşayamam ki ölürüm hasretinle
07:56Ya beni de götür ya da gitme
08:06Bilirsin sensiz ben hiç yaşayamam ki ölürüm hasretinle
08:16Bilirsin sensiz ben hiç yaşayamam ki ölürüm hasretinle
08:22Bilirsin sensiz ben hiç yaşayamam ki ölürüm hasretinle
08:25Bilirsin sensiz ben hiç yaşayamam ki ölürüm hasretinle
08:30Bilirsin sensiz ben hiç yaşayamam ki ölürüm hasretinle
08:35¡Oh! ¡Buenos días! ¿Sabes qué hora es dormir, Lona?
08:47Ni me lo digas. Me costó mucho levantarme. Ni siquiera escuché la alarma.
08:52¿Estás bien? Te dio migraña, ¿verdad?
08:54No. Ahora vete que es tarde. Suerte en el colegio.
08:59¿Qué? ¿Qué estoy diciendo?
09:04Por lo que escucho, nada coherente, Yale.
09:10¿Qué pasa? Mi cartera no está.
09:15Quizás la dejaste en otro bolso.
09:18No tengo ningún otro bolso, Yale. Solo este.
09:23Ay, Dios. Debo haberla dejado en casa de Zulín.
09:27Tal vez la olvidaste en el taller de Met.
09:34Eso espero.
09:37Maldita sea.
09:39Ay, Zulín. En serio, no sé cómo lo haces para aguantarte.
09:42Sí lo sabes, cariño. Tú también fuiste modelo.
09:46Eso está en el pasado. Ahora como de todo, me encanta.
09:50Dino, Zulín. ¿Tienes algún proyecto en mente?
09:52Sí, me han hecho un par de ofertas.
09:55Un protagónico.
09:56¿Y qué otra cosa va a ser?
09:57En nuestro trabajo nunca se sabe, ¿no es así?
10:00No, yo no pienso así. O sea, si uno mira hacia atrás y hace un recuento...
10:04Ah, eso me recuerda.
10:06Chicas, voy a lanzar una línea de belleza. Será mi propia marca.
10:10Ah, maravillosa. Te felicito.
10:12Ah, felicidades. No tenía idea.
10:15¿Te acuerdas de Zebda? ¿Zebda Malkosh?
10:17Ah, sí, la recuerdo.
10:18Ahora es la mujer Pilates, pero hace unos años era como nosotras.
10:21Vio una oportunidad y la tomó. Me lo sugirió.
10:24Y no olviden que Sammy también tiene contactos.
10:26¡Guau! ¿Con cuántas personas vives en esta casa?
10:42Con tres. Ven.
10:45¿Por qué no nos vamos directamente a clases?
10:47Mira cómo estamos. Nos vemos ridículos.
10:53Ah, Ufuk. Ven aquí.
10:55Sí. Espérame adentro, Zeynep. Voy enseguida.
10:57Está bien.
10:59¿Qué pasa, señor?
11:00Escucha. Necesito que lo que voy a decir te quede entre nosotros.
11:05Solo tú y yo.
11:06Entiendo.
11:06¿Está bien?
11:07Ayer quise conducir el auto.
11:10Y cuando Ivánonó curva, quise frenar, pero algo pasó.
11:13Y terminamos chocando en el bosque y nos perdimos.
11:25Ah, ¿mi mamá ya salió?
11:42Sí, señor Kerem. Y su papá también salió.
11:45¿Mi papá salió?
11:46¡Guau! Se va a acarar el cielo.
11:50¿Dijo a dónde iba o no?
11:52No dijo nada.
11:53Bueno, está bien.
11:54¿Les preparo desayuno, señor?
11:56No, a esta hora mejor unos sándwiches.
11:59¿Tienes hambre?
12:01Hambre.
12:02Sí, no es mucha molestia.
12:04No es molestia, es su trabajo. Vamos.
12:06Oye, no quiero molestarla.
12:09No se preocupe, no es molestia.
12:11Rápido. También necesito una toalla.
12:14Enseguida, señor.
12:25¿Dónde estará?
12:32Oye, tengo mi uniforme en mi bolso.
12:34Si me dices dónde está el baño, puedo ir y cambiarme.
12:37¿No quieres darte una ducha primero?
12:39No estoy bien así.
12:41¿Estás segura?
12:42Bueno, vamos.
12:45Hay muchos baños en esta casa.
12:47Puedo llevarte.
12:48Me pasas tu uniforme para que lo planchen.
12:51Está bien.
12:55Me pregunto...
12:57Debe estar arriba.
12:59Espérame aquí un momento.
13:01Bien, ya...
13:02Ya regreso.
13:03¿Está bien?
13:05Ah, oye, no desórdenes aquí, ¿sí?
13:07Idiota, ¿por qué la iba a desordenar?
13:18Fuki, buenos días.
13:19Buenos días.
13:20Oye, ¿has visto mi cartera?
13:21Creo que la dejé ayer aquí.
13:23No, no la he visto, pero Atiye abrió hoy.
13:25Si está aquí, ella debe tenerla.
13:27¿Atiye?
13:28Hola, ¿cómo está?
13:32¿No vio ninguna cartera cuando abrió?
13:34No, cariño.
13:35¿Quién fue quien la perdió esta vez?
13:36A mí creo que se me quedó ayer.
13:38Ah, la perdiste.
13:40No encontré ninguna hija.
13:41¿No se te ocurra otro lugar?
13:43Ay, creo que sí.
13:47Creo que la dejé donde la señora Zulín.
13:49¿Podemos llamarla?
13:53Ya me escuchaste.
13:55Entra en este tipo de trabajos, querida.
13:57Después vas a agradecérmelo.
13:58Sí, me hace mucho sentido,
14:00pero no sé nada de esas cosas.
14:01¿Qué podría ser yo, por sí?
14:02¿Acaso tengo cara de ingeniero químico?
14:04No, pero vas a ver mi corrector de ojeras en el mercado.
14:07Haz lo que vaya con tu estilo.
14:09Digo, tienes buen gusto y te gusta la moda, por ejemplo.
14:12¿No tienes una amiga en el mundo de la moda que te ayude?
14:16Haz tus propios diseños, tu marca, querida.
14:18Si fuera tan fácil como decirlo,
14:20creo que una persona debe hacer lo que hace mejor.
14:22Tienes que ser positiva, amiga.
14:24Los Zayer tienen un nuevo proyecto, ¿supiste?
14:27¿No?
14:27Van a apoyar a mujeres emprendedoras.
14:29¿No conoces a Sevim Zayer?
14:31Por supuesto que la conozco.
14:33¿Cómo no iba a serlo?
14:34Por otro lado, Mustafa conoce a Zem.
14:36¿Y quién es Zem?
14:37El que está a cargo de los hoteles Zayer.
14:39Cenamos juntos el otro día y me contó todo.
14:42Discúlpame.
14:48¿Aló?
14:48Ah, ah, señora Zulín, habla de Met, de la casa de modas.
14:52Claro, de Met.
14:53Sé quién eres.
14:53Con todo el lío del otro día olvidaste tu cartera en mi casa.
14:56Ah, se me quedó ahí, ¿no?
14:58La llamaba para preguntarle, ¿cuándo puedo ir a buscarla?
15:00¿Ah?
15:01No sé a qué te refieres.
15:06Ay, discúlpeme.
15:07Quiero decir, si está disponible esta noche, ¿puedo ir a buscarla a su casa?
15:10Ah, Demet, no te preocupes.
15:13Yo te la llevo al taller, ¿está bien?
15:15Está bien, se lo agradezco.
15:21Gracias.
15:21Dame un minuto.
15:28Bueno, ya, ya, ya está acá.
15:51¿Qué quieres?
16:00Ah, ¿qué estás haciendo?
16:03Ahora voy camino al colegio.
16:05Ah, es que no recuerdo si ya te pregunté.
16:09¿Tú alcanzaste a darle la cartera a la costurera?
16:12Lo hice.
16:15Qué bueno.
16:17Gracias, mi amor.
16:20¿Pasó algo, Zulín?
16:21¿Alguna mala noticia?
16:23No, nada.
16:35Hola, buenos días.
16:36Bienvenido, señor Zijan.
16:38Ha pasado tu tiempo.
16:39No lo veía hace mucho.
16:41Antes venía muy seguido a buscar a la señora Zulín.
16:43Sí, es que estoy aquí porque me parece que a una de sus empleadas se le quedó esto a mi casa.
16:51Ah, Demet, la estaba buscando.
16:53Demet, creo que ella, entiendo que ella fue a nuestra casa a ver el vestido y se le quedó la cartera y aquí está.
17:11¿Aló, Demet?
17:12Ven aquí, encontraron tu cartera.
17:16Eh, mejor déselo a usted. Tengo que irme.
17:19Demet querrá agradecerle.
17:20Eh, mejor déselo a usted. Estoy apurado. Tengo que irme.
17:23Eh, de verdad, tengo prisa. Debo irme.
17:25Ah, ¿ya la trajeron?
17:34Sí, el señor Zijan la trajo. El esposo de la señora Zulín.
17:36¿Zijapino?
17:38Señor Zijan.
17:39¿Cuándo? ¿Y ya se fue?
17:41Acaba de irse.
17:42Acaba de irse.
18:12Podemos parar, me quiero bajar por aquí
18:34¿Por qué? ¿No vas a ir a clases?
18:36Sí, voy a ir, pero quiero caminar
18:38¿Por qué? ¿Acaso te preocupa que te vean conmigo?
18:43Por supuesto que no, eso no me preocupa, pero...
18:45¿Qué?
18:47No, no importa, olvídalo
18:48Tu auto es tan incómodo
18:57No puedo creer, esta vez sí que se lucieron
19:02Y se pone mejor
19:03Qué raro que no haya llegado, siempre llega temprano
19:07¿Melis?
19:10¿Qué?
19:11¿Melis?
19:11¿Qué pasa?
19:12Mira
19:13¿Qué pasa?
19:14¿Qué pasa?
19:15¡Gracias!
19:45¡Gracias!
20:15¡Gracias!
20:17¡Gracias!
20:19¡Gracias!
20:21¡Gracias!
20:23¡Gracias!
20:25¡Gracias!
20:27¡Gracias!
20:29¡Gracias!
20:31¡Gracias!
20:33¡Gracias!
20:35¿Qué cuentan?
20:37Lo mismo de siempre. ¿Y tú?
20:39Igual.
20:45Zeynep.
20:49¿Qué pasó?
20:51¿No te da vergüenza lo que hiciste?
20:53No sé de qué hablas.
20:55No lo niegues. Después de todo te hiciste amiga de Kerem.
20:57No tienes idea de nada, ¿está bien?
20:59Así que no hables de lo que no sabes.
21:01Admítelo de una vez, ¿quieres?
21:03Te volviste una lamebotas para salvarte.
21:05Escúchame. No soy ni su amiga ni una lamebotas.
21:07Y no tengo por qué contestarte nada, ¿entendido?
21:11Si tienes.
21:13No te imaginas lo que hice por ti.
21:15Ni tampoco quiero saberlo.
21:17Espera, Zedad.
21:19¿Qué hiciste?
21:29¡Ufuk! Ahí estás.
21:31La señora me dijo que necesita estas cosas.
21:33Pero el señor Kerem podría necesitarme.
21:35La señora te necesita. Son pocas cosas.
21:37Gracias.
21:39Mejor olvídalo. Fue una broma.
21:57¿Fuiste tú el que le hizo algo al auto de Kerem?
22:03Así es.
22:05Quería que sufriera un poco.
22:07Pero aparentemente no pasó nada.
22:09Eres un imbécil.
22:11Anoche casi nos matamos por tu culpa.
22:13¿De qué hablas?
22:15¿Qué estabas haciendo tú en ese auto?
22:17¿Y no pensaste en la posibilidad de que hubiera alguien más en el auto?
22:19Podría haber llevado a su mamá o quizás a un bebé.
22:21Y aunque se hubiese subido solo, ¿estarías feliz si Kerem estuviera muerto?
22:25No.
22:27No lo pensé bien.
22:31Gracias a Dios los dos salimos ilesos.
22:33Perdóname Zeynep, de verdad solo quería ser justo.
22:35¡Silencio!
22:37No vuelvas a hablar de esto con nadie, ¿está bien?
22:39Si Kerem se entera va a acabar contigo.
22:41Y quiero aclararte que yo no soy su amiga.
22:43Y nunca voy a hacerlo.
22:45¿Entendiste?
22:47Sí, y no es tan bueno como los otros.
22:54Entonces, si él mismo lo dijo, ¿por qué irían a ponerlo como titular?
22:56Cada temporada es lo mismo.
22:57Reyes, reyes, reyes.
22:58Conforme se coloque ahí, se acabó.
23:01¿Todo bien? ¿Qué te pasa?
23:03No es nada.
23:04No dormí bien, es todo.
23:07Yo tampoco.
23:09Te tengo una pregunta.
23:10No la hagas.
23:11Pero Kerem, escucha...
23:12Te dije que no preguntaras.
23:14Bueno, está bien.
23:15Entiendo, no preguntaré nada.
23:16Pásame tu teléfono.
23:26Aló, Ufuk.
23:28¿Me escuchas?
23:29¿Te acuerdas de lo que te pedí?
23:31¿Puedes traerlo?
23:36Sí, oye.
23:37Tráelo cuando te llame.
23:39Bueno.
23:40Bien.
23:41Gracias.
23:42Yo te llamo.
23:46Adiós.
23:47Adiós.
23:48Nos vemos.
23:51Begum.
23:52¿Cómo estás, Khan?
23:53Bien. ¿Cómo estás tú?
23:54Bien, gracias.
23:56Me preguntaba qué es lo que estaba pasando por acá.
24:01¿Dónde te habías metido? Me muero de curiosidad.
24:03Ya estoy aquí.
24:04¿Y qué averiguaste?
24:05No averigué mucho. Hablé con Khan, pero Kerem tampoco quiso decirle nada.
24:10Esto es muy extraño.
24:12No lo entiendo. ¿Qué estaba haciendo esa estúpida con Kerem?
24:16¿Y si le preguntas?
24:17No, imposible.
24:22Ahí viene ella.
24:23Contigo quería hablar.
24:28Desde ahora cuando me veas, aléjate de mí, ¿entendiste?
24:30No me mires.
24:31Y ni se te ocurra acercarte a hablarme.
24:33Como si yo quisiera ser tu amiga.
24:50Tenías razón.
24:51Tendría que haberte escuchado. Soy Zeynep.
24:58Todo el colegio sabe tu nombre.
25:01Soy Yagmur.
25:02Mucho gusto.
25:04¿Sacudes al colegio otra vez?
25:06¿Qué hice ahora?
25:08¿No llegaste con Kerem en su auto esta mañana?
25:11Sí, ¿y qué importa?
25:13Ya verás, va a haber rumores y problemas.
25:16Oye, no quiero ofenderte, pero ¿es mi idea o siempre piensas que puede pasar lo peor?
25:20Oye, no quiero ofenderte, pero ¿es mi idea o eres completamente ingenua?
25:26¿Lo crees?
25:28Entonces voy a tener que contarte todo lo que pasó ayer para tener un atestigo.
25:32Se suponía que ayer me iba a quedar en la casa de Melis.
25:38Y quedamos de juntarnos en el arbusto que está cerca.
25:41Cuando no haya nadie, entra a la sala y déjalo. ¿Está claro?
25:44Es para Zeynep, ¿cierto?
25:46No te había dicho que no hicieras preguntas, Khan.
25:50Ve, rápido.
25:51Este es mi amigo.
26:06Creí que lo había perdido.
26:10¿Cómo estás?
26:11Quería hablar contigo, pero...
26:16¿Qué pasa?
26:18¿Qué te pasó anoche?
26:20Si prometes no molestarme, te digo, Barish.
26:23Si no hiciste nada que sea una estupidez, no lo haré.
26:26Ah, aquí vamos.
26:28¿Está bien? Te escucho. Dime, cuéntame.
26:31¿Qué animales? ¿Qué clase de broma es esa? ¡Es horrible!
26:34Ay, ni me lo digas.
26:35¿Y no le dijiste a Kerem que Khan llamó a Barish?
26:39No, ¿para qué?
26:41¿Cómo para qué?
26:43Si se lo decía, Kerem iba a matarlo y Khan al menos me ayudó.
26:45Escúchame, nunca más confías en ellos.
26:48¿Y cómo sé que puedo confiar en ti?
26:50¿Hablas en serio?
26:52Incluso antes de venir sabía que este colegio no me iba a gustar.
26:56¿Por qué?
26:58Porque es un colegio de niños ricos.
27:00Llevan su locura a otro nivel.
27:01Barish y tú son los únicos distintos al resto.
27:03Gracias por el cumplido.
27:04De nada.
27:05Háblame de ti o de tu familia.
27:07Está bien, pero ¿cómo sé que puedo confiar en ti?
27:10Si no quieres, lo entiendo.
27:12Quizás más adelante cuando me conozcas mejor.
27:15¿Por qué no empiezas tú?
27:17Bueno, nunca conocí a mi papá, pero era marino.
27:20Y mi mamá es mudista.
27:21Aunque prefiero diseñadora, suena mucho mejor.
27:25Bueno, mi mamá es gerenta de una empresa.
27:30Y mi papá murió.
27:32Después de fallecer él, ella tuvo que hacerse cargo de todo.
27:35Yo aún no nacía cuando mi papá tuvo que irse a una expedición al mar y nunca volvió.
27:44Mi mamá es lo único que tengo.
27:46Yo también.
27:48Al parecer, tenemos muchísimo en común.
27:51Así parece.
27:53Me alegra.
27:54¿Puedo ayudarle en algo, señora?
28:01Buenos días.
28:02La señorita Yale está aquí.
28:03Claro, por supuesto.
28:04Déjeme acompañarla.
28:05Y en la mañana, vinimos a clases.
28:14Es todo.
28:16Kerem, deja de molestar a esa chica.
28:18Si siguen así, les puede pasar algo malo.
28:20¿Por qué me echas la culpa?
28:22Los frenos del auto no funcionaron.
28:23Eso no es mi culpa.
28:25Para empezar, ¿para qué iban tan rápido?
28:26Porque yo quería.
28:27¿De acuerdo?
28:28Ella no debió subirse.
28:29Kerem, ella casi muere.
28:31Estaba furiosa.
28:32¿Qué se supone que hiciera?
28:33¿Acaso esperabas que te escribiera una carta?
28:35Espera un minuto.
28:36¿Cómo sabes todo eso?
28:38Porque yo la salvé.
28:45Ese es mi amigo.
28:47Eres un verdadero héroe.
28:48De verdad, si le hubiese pasado algo, yo...
28:50Sí, te sentirías muy mal.
28:53No exageres.
28:55Sin ella estaría aburrido
28:56y sin nadie a quien molestar.
28:59Todos me temerían.
29:01Por eso, me alegro de que la salvaras.
29:06¿Qué pasa?
29:07¿Dije algo divertido?
29:08A veces me cuesta diferenciar
29:10cuando hablas en serio y cuando no.
29:12Bueno, tengo uno que otro talento oculto por ahí.
29:16Ah, casi lo olvido.
29:17Te lo dije, ¿no?
29:18¿Qué cosa?
29:20Calipte Kim me envió un correo.
29:22¿Hablas en serio?
29:23Es verdad.
29:24Me felicitó por los dibujos.
29:25Me dijo que trabajara algunas cosas,
29:26pero le gustaron.
29:27Excelente.
29:28Sí.
29:30Adelante.
29:32Permiso, directora.
29:33¿Está ocupada?
29:34¿Demet?
29:36¿Qué estás haciendo aquí?
29:39Ay, ya sé. Lo siento.
29:40Debí llamarte y decir que venía.
29:42Oye, ¿qué te pasa?
29:43¿Estás muy pálida?
29:45No, nada.
29:46Estoy sorprendida, eso es todo.
29:47Dime, no te encontraste con nadie, ¿cierto?
29:50¿Quieres decir con Zeynep?
29:52O con alguna otra persona.
29:54No, Yale, no conozco a nadie aparte de ti y de Zeynep.
29:56¿De qué me hablas?
29:57Tienes razón.
29:58Tomemos asiento.
30:01Ojalá hubieras llamado antes.
30:08¿Y esa cara?
30:15Hoy día Zeyn, ¿en el colegio?
30:17No, Yale.
30:18Esta mañana él fue a dejar mi cartera al trabajo.
30:22Ah.
30:24¿Él fue al taller?
30:28Por eso vine hasta aquí sin avisarte.
30:30Necesitaba hablar con alguien, amiga.
30:33Cuéntamelo todo.
30:35Cuéntame, amiga. Soy toda huidos.
30:47Hola.
30:48Hola.
30:49¿Cómo has estado?
30:50Bien, ¿y tú?
30:51Súper.
30:52¿Lo ves? No pasa nada.
30:53Me preocupas demasiado.
30:55¿Qué es eso?
30:56No tengo idea.
30:57¿Tengo mis sospechas, pero...?
30:59Tengo mis sospechas, pero...
31:03¿Cómo has estado?
31:04Bien, ¿y tú?
31:05¿Cómo has estado?
31:06Bien, ¿y tú?
31:07Súper.
31:08¿Lo ves?
31:09No pasa nada.
31:11¿Lo ves? No pasa nada.
31:12Me preocupas demasiado.
31:13¿Qué es eso?
31:15No tengo idea.
31:16Tengo mis sospechas, pero...
31:26¿Quién te lo mandó?
31:29¿Me lo mandó mi tío de Dubái? ¿Contenta?
31:31Linda, qué graciosa.
31:35¿Qué le importa?
31:38Ven, ¿qué está pasando?
31:41No sé, es muy raro.
31:43¿Quién le compró ese teléfono?
31:45Definitivamente sabes algo.
31:46Por supuesto que sé.
31:48Yo dejé el teléfono en su mesa.
31:49No entiendo. ¿Por qué?
31:52Kerem me lo pidió.
31:53¿Kerem?
31:54Degun, ¿todavía no entiendes lo que está pasando?
31:59No puede ser. Entiendo, gracias.
32:02¿Melis? ¿Melis?
32:14Disculpa.
32:16Te he estado buscando.
32:18Me enteré de lo que pasó.
32:19¿Entonces te contó?
32:20Fue una gran noche de aventuras, ¿verdad?
32:22Te dije que no fueras a verlo.
32:24Podrías haber muerto.
32:25Tenías razón.
32:27Pero lo importante es que después de todo estoy viva.
32:29Casi me vuelvo loco.
32:30Llamé a Kerem, no me contestaba y no tenía tu número.
32:33Pensé que te había pasado algo malo.
32:35Y así fue, pero después de anoche puedo decir que soy impensible.
32:39Es verdad.
32:40Pero tranquila, después de esto Kerem no te va a hacer nada más.
32:44Sí, supongo.
32:45Bueno, espero que él haya aprendido algo.
32:47Estoy feliz de verte viva, Zeynep.
32:49Te veo luego.
32:50Nos vemos.
32:54Bien, Zeyn, cuéntame.
32:59¿Tú crees que si logramos conseguir ese permiso para correr,
33:03ella podría hacer competencias de fondo?
33:05¿La podríamos inscribir?
33:07Y en velocidad, cross, obstáculos.
33:09Con el permiso podría competir en lo que quisiera.
33:12Qué bien.
33:12Pero para eso necesitamos el permiso firmado por los padres.
33:15Lo sabes, ¿verdad?
33:17Ah, qué bueno que me lo recordaste.
33:20Se lo menciona a Yale, pero al parecer lo olvidó porque no me ha dicho nada.
33:23Ahora se lo recordaré.
33:25Siempre imaginaba situaciones y pensaba qué haría si me lo encontraba.
33:28Antes ni siquiera sabía dónde vivía.
33:30Una vez se me ocurrió darle con un garrote.
33:34Otra vez pensé maldecirlo.
33:37Perseguirlo con una escoba.
33:38Muchas cosas.
33:40Pero cuando lo vi esta mañana, no pude hacer nada de eso.
33:43Me quedé inmóvil.
33:44Solo podía mirarlo.
33:45¿Entonces se te pasó la rabia?
33:47Eso creo.
33:49Ya no siento esa rabia.
33:50Pero estoy muy dolida, Yale.
33:55Estoy muy dolida.
34:00Tantos años viviendo yo sola con mi hija,
34:03en un pueblo donde no nací y no conocía a nadie,
34:06tuve que reinventarme y salir adelante por ella.
34:10Construí un muro a mi alrededor.
34:12No me di el tiempo de ver lo que me pasaba.
34:15No quise hacerlo.
34:16Me enfoqué en que tenía que sobrevivir.
34:19Tuve que hacerlo.
34:21Hasta esta mañana, cuando volví a ver a Zijan.
34:26Cuando lo vi, pude ver ese muro que tenía.
34:29Y lo derribé y vi adentro.
34:31Estoy muy destrozada, Yale.
34:34Confundida.
34:35Escondí estos sentimientos muchos años.
34:40Y hoy me doy cuenta.
34:44Demet, sé que te vas a enojar.
34:47Pero ponte en el lugar de Zeynep y piensa un poco en ella.
34:50No imaginas lo difícil que es ser madre, Yale.
35:00Una parte de mi corazón piensa en mí y la otra piensa en ella y en cómo se sentiría.
35:04Imagina cómo sería tenerla frente a su padre y decirle, hija, este es tu papá.
35:12Salgan juntos, conózcanse.
35:13No quiso saber de ti cuando eras pequeña.
35:15Quizás ahora quiera.
35:16Además de eso, ¿cómo sé si ahora va a querer conocerla?
35:22¿Cómo saberlo?
35:23No puedes saberlo, pero piensa en tu hija.
35:25Sí, pero él no preguntó por su hija ni una sola vez.
35:28Un momento, ya voy.
35:32Espérame, yo salgo.
35:33¿Qué pasó?
35:48Lo siento, Cijan.
35:50Estoy ocupada.
35:51¿Podemos hablar después?
35:53Sí, hablemos después.
35:55Aunque no quiero que te preocupes.
35:57No es tan importante.
35:58Es solamente el permiso de Zeynep.
36:00¿Qué permiso?
36:01El permiso para correr.
36:03Tenías que hablar con los papás de Zeynep para que lo autorizaran.
36:05Ah, está bien, lo olvidé.
36:08Yo me hago cargo de eso.
36:10Pero no lo olvides.
36:11¿No deberías ir a clases?
36:13Sí, a la última.
36:14Ve a prepararte.
36:16¿Qué preparé qué?
36:18Que prepares todo.
36:19El gimnasio, los implementos para los estudiantes y lo que necesites.
36:24¿Te sientes bien, Yale?
36:26Estoy bien.
36:26¿Y tú cómo estás?
36:28Bien.
36:29Te conozco toda la vida, Yale.
36:32¿Algo te pasa?
36:32No, Cijan.
36:34Ve a tu clase.
36:35No pierdas más tiempo aquí.
36:37¿Está bien?
36:38Ve rápido.
36:39Vamos.
36:39Abran en la página 227 en otros escritores de la literatura republicana.
36:52Begum, si lo que me dijiste es verdad, voy a descuartizar a Zeynep.
36:58Parte por parte, lo prometo.
36:59No, Cijan.
37:10No.
37:12No.
37:12So.
37:13Gracias por ver el video
37:43Gracias por ver el video
38:13Kanatların yok ama uçabilirim
38:18Çılgınlar gibi yine koşabilirim
38:23Suçu işleyip sonra kaçabilirim
38:29Belki gözlerine tekrar bakabilirim
38:34Belki gözlerine tekrar bakabilirim
38:46Belki gözlerine tekrar bakabilirim
38:53Belki gözlerine tekrar bakabilirim
Recomendada
0:46
|
Próximamente
38:18
38:06
1:44:03
1:25:57
1:43:01
38:29
39:24
40:06
39:41