Skip to playerSkip to main contentSkip to footer
  • 2 days ago

Category

📺
TV
Transcript
00:00รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วไป สามารถรับชมได้ทุกว่าย
00:07มีนขอโทษคุณย่าด้วยนะคะ ที่ทำกิริยาไม่น่ารักเมื่อวาน
00:30เพราะดีมีนถึงเอกจนหน้ามือตามมัวไปหน่อยค่ะ ความว่าคุณย่าจะเข้าใจมีนนะคะ
00:37เข้าใจสิจ้า หัวออกลูกผู้หญิงด้วยกัน เชียท้องเท่าหัวไม่ยอมเสียหัวให้ใคร
00:44แต่เอกยังไม่ได้เป็นถัวของเธอนะ ได้ขาวว่าลงทุนมอมเล่าหลานชายฉัน แต่ทำไม่สำเร็จ
00:57คุณย่าพูดเรื่องอะไรคะ มีนว่าน่าจะเป็นเรื่องเข้าใจผิดกัน
01:02จ้ะ โอ้ คุณแม่ค่ะ หนูก็แค่พูดคำพังเผยเปรียดเทียบนะคะ คุณแม่ก็จริงจังไปได้
01:10อืม หนูมีน่ะ มีอะไรจะล่าให้คุณแม่ฟังนะคะ
01:14คุณแม่กับคุณย่าไม่เห็นตอนที่ออนมาออดอ่อนขอยืมเงินพ่อมีน มันรายมากเลยนะคะ
01:24โกหกพ่อมีนให้ความหวังว่าจะยอมเป็นเมีย
01:28แต่พอเจอหน้องอาม ก็ทิ้งพ่อมีนแบบไม่มีเยื่อใยเลยค่ะ คงหวังมาตกถังเข้าสารบ้านนี้แทน
01:36เหรอ
01:37แต่เท่าที่ฉันเห็นมีกับพ่อของเธอเท่านั้น ที่ไปหลาย labour buch อน ครับ
01:42แล้วไม่ได้ไปคนเดียวนะ ยกพ่วกันไปเป็นคยโยง เฉร็งค่ะ ขม reclaim หวิงตัวเล็ก ๆ
01:49ตอนหน้าคุณแม่
01:57ตอนนี้โลอออน อาจจะพูดอย่างแต่ว่าหลับหลังเนี่ยอาจจะเป็นอีกอย่างก็ได้นะคะ ใช่ไหมหนูมีน
02:04จริงค่ะคุณแม่
02:08ยกสตอมาทั้งส่วน
02:10ใส่ร้ายหนูอ่อนหน้าด้านด้าน
02:14ลูกสพัยฉันก็ฉลาดน้อย
02:16เรื่องแบบนี้ดันมองคนไม่ออก
02:22ไป กินข้าวฉันหิวแล้ว
02:24อ๋อ ได้ค่ะ
02:26ไปลึกไป
02:28ขอโทษนะคะพี่ลงมาช้า
02:34เอ็กค่ะ
02:36ผ่านข้าวกันค่ะ
03:00เป็นไงจ๊ะ อาหารถูกปากไหม
03:04อร่อยมากเลยค่ะคุณย่า
03:06คุณย่าทำเองใช่มั้ยคะ
03:08ฉันถามว่าถูกปากไหม
03:10ไม่ได้ถามว่าอร่อยไหม
03:12โอ้ยแม่ ความผ่านเดียวกันแล้วค่ะพี่แม่
03:14ไม่เห็นเจอต้องจริงจังขนาดนี้เลย
03:17จริงไหมเอง
03:18อื้อฮึอฮึอฮึอ!
03:20นี่!
03:21เธอนี่ท่าทางว่าจะสมองเสื่อมก่อนฉันแน่ ๆ เลยนะแม่เนื้อบุญ
03:26จะไม่ได้หรือจ๊ะ ว่าประโยคนี้เธอเคยพูดมาก่อน
03:30วันที่หนูออกมากินข้าวที่บ้านเรา
03:34อื้อ!
03:40อาหอมถูกปากไหมจ๊ะ
03:42เนี่ยวันนี้ย่าหนังลงมือเข้าควดด้วยตัวเองเช้านะ
03:46อร่อยค่ะ
03:48คุณย่าถามว่าถูกปากมั้ย ไม่ได้ถามว่าอร่อยมั้ย
03:54เอ่อ ถูกปากค่ะ
03:58หาว่าฉันรำเอียง เคอเองก็รำเอียงเหมือนกัน จริงมั้ย
04:07ไม่มีอะไรแบบก่ะ ย่าลองได้นะอย่าคิดบ้าง
04:11อื้อ นี่ ลองจารย์นี้สิลูก นี่ย่าทำเองนะ ทำอย่างสุดปีมือเลย
04:19ลองสิลูก อุ้ย อร่อยลูก หวอมกรับกรับ
04:36อร่อยมากเลยค่ะคุณย่า
04:38พูดแต่เนื้ออะไรค่ะ
04:41เทคเจอร์มันคุ้นมากเลย
04:43แต่เนื้อหัวก็ไม่ใช่ หมูกกับไก่ก็ไม่เชิงค่ะ
04:46คุ้นมากเลยเหรอจ๊ะ
04:48ใช่ค่ะ
04:50เนื้อกบ จ๊ะ
05:02มีน เป็นอะไรแบบมีน
05:04มีน เป็นอะไรแบบมีน
05:07มีน ไม่ดูน้องเลยมะ
05:09มีน
05:15ทำไมทำกกขึ้นโตเหรอค่ะคุณแม่
05:19ก็มันเป็นอาหารจานโปรดของตัวเองค่ะ
05:21ฉันจะทำขึ้นโตไม่ได้ล่ะ
05:23แม่
05:25กระเฮี่ยน กระหือ หรืออยากจะเป็นหลานสภัยของฉันจะตัวสัน
05:31แต่ราเกตรอาหารที่หลานไทยของฉันชอบ
05:33อย่างนี้มันใช้ได้ที่ไหน
05:35ข้าว
05:51ค่ะ
05:52เก่ มันจับฉันทำไมเนี่ย
06:06จะหาเรื่องอะไรฉันอีก
06:11ได้ค่าว่าพยายามไปหายืมนวนคนอื่นมาคืนฉัน
06:16หน้าสงสารจังยืมไม่ได้
06:20เลิกทำแล้วตริงเหรอคะ
06:24แต่ฉันพึ่งได้เบิร์มาจากพวกคนงานวันนี้เองนะ
06:27ปู่มือกำนันใช่ไหม
06:28พี่ไปบอกเท่าแกไม่ให้ฉันกู้เงิน
06:31มีหน้าพวกคนงานยืมได้
06:33แต่ทีฉันเท่าแกกลับบอกว่าเลิกทำแล้ว
06:36มันเล่นสaurปะปลกนี่ว่า
06:38ก้อนุออน่ะดือทำไม
06:41เนี่ยumblesด้วยม่าให้ apenas
06:41สบายมีเมียจะค armpit
06:43ก็หมดเรื่องแล้ว ไม่ต้องบากหน้าไปยืมเงินคนอื่น
06:47จะอีกกี่ร้อยกี่พันล์ครั้ง คำตอบก็คือไหม
06:51กำ steel หน้าด้านหน้าทน
06:53อยากจะได้ผู้หญิงข้าวลูกเป็นเนีย
06:55ถ้ายากมากนะคะ ให้ไปทีเอาซ้องไป
06:59ให้ฉันเป็นเนียกำนันอะ ฉันยอมตายดีกว่า
07:02ไอ้ขนาดเป็นลูกนี่ยังปากดีขนาดนี้นะ
07:06นี่ฉันคงจะใจดีกับหนูอศเกินไปแล้วมังเนี่ย
07:08อย่างนี้มันต้องสั่งสอนกันหน่อย
07:11จุดไปขึ้น pelot
07:20sausages แล้ว
07:21เฮ้ย จับป่าหลلى Ini ทำทำอะไรเนี่ย
07:24ถ่ายทำไมว่า หยุดเลยนะ
07:26ถ่ายirting แล้วก็มีลายสุดอยู่ด้วย
07:28ค่อยดูนะ
07:28กำหนังได้ดังของเฌ collaborative แม้
07:30ช่วยด้วยอะ
07:30อ่ะ Brothers
07:30سبะ
07:31หยุดถ่ายทำไมว่า
07:33นี่ Чер旺เป็นออกไปสิ
07:36อยากนี้เลือกใช่ไหมกับนั้น
07:39ขวาตาย ตายสลบ
07:41อดีตมวยเก่าทั้งคู่
07:43จะลองไหมครับ
07:54ไอ้มัน ครับ
07:55ไม่มึงมาสิกอะไรด้วยวะ
07:57อยากมีเรื่องกับคุ้งไง
07:59พอดีคุณนายให้ผมมาคุ้มคอมุตอรณ์ครับ
08:01กำนั้นก็รู้ดีดีนะครับ
08:03ว่าคุณนายกว้างขวางแค่ไหน
08:05ถ้าคิดจะทำอะไรคุณน้อยขึ้นมา
08:07แล้วก็มี hw sẽแแตกหากในแน่ครับ
08:11หรือว่ากำนั่นอยากลองครับ
08:14พอดีนึกขึ้นได้ว่ามีทุนละ
08:17กลับเว้ย
08:19ขอกับ rural
08:20อ frånไปด้วย
08:22กอย่าตาย بالคำกัน
08:24ขอบคุณพวกพี่มากนะครับ
08:26เดี๋ยวเม็งโอนเงนไปให้นะครับ
08:28ขอบคุณหนึ่ง
08:29คือนันให้ไม่ครับ
08:31พี่เม็งมาช่วยออนทันได้อย่างไรไง
08:33ก็ช่วยออนทันได้ยังไงคะ เนี่ย
08:34อืPor
08:49เนี่ย นาย notebook
08:53ถ้ามคง bike
08:55macอขอ sebagai crisp
08:57หลังไม่ compraน จริงเกรม
08:59นุยว่าพี่ออนคิดมากไปหรือเปล่า
09:02คุณนายแก่ก็ดูเอ็นดูพี่ออนจะตาย
09:05จริง อย่างที่นุยพูดนะครับ
09:07คุณนายแกลrick คุณเอก กับคุณอามมากเลยนะครับ
09:09nonaisแกล with her own
09:11กับคุณ respected
09:13และแกไม่ปล่อยคนรักห Sono favorite
09:16ถือถู่ важว่าแกทำให้คุณอามก็ได้ครับ
09:18คุณออนจะได้สบายใจครับ
09:29นั่งตัวนี้
09:34ดีขึ้นไหม
09:38ไม่ค่อยค่ะ
09:40คุณย่าคงเปลี่ยนมีนมากเลยนะคะ
09:44ถึงได้ทำกบให้มีนกินแบบนี้
09:47ไม่ใช่แบบนั้นหรอกมีน
09:50อันนั้นของโปรดผมเอง
09:52เอ้า
09:52เอ็กชอบกินกบเหรอคะ
09:55มีนไม่อยากรู้
09:56ถ้ารู้ว่าเอ็กชอบ
09:59เดี๋ยวมีนจะลองเปิดใจดูนะคะ
10:02มีนขอโทษนะคะ
10:04ที่มีนทำท่ารังเกี Lara
10:06ไม่เป็นไรเลยมีน
10:07คนเราความชอบ Biengh
10:14ไอ้เดี๋ยวมีนจะลองกิน
10:17แล้วก็ลองทำดูนะคะ
10:19เกือมีนได้เป็นสภาล์บ้านนี้
10:21มีนจะได้ทำให้เอadinกิน
10:24ได้เลยครับ
10:29ทําดีมากเลยเมง แล้วหนูออนล่ะ เป็นยังไงบ้าง ปลอดภัยดีใช่ไหม
10:38อืม ดี สมน้ำหน้าอีกแกตันหากับ แกไม่รู้จักอยู่ส่วนแก
10:46ขอบใจมากนะเมง
10:48อืม แน่ มาหลบอยู่ตรงนี้นี่เอง
10:52ทำมา จะหาฉันทำมา
10:54คือหนูแค่จะมาถามคุณแมexcว่าพอ พอคุณแม impresได้คุยกับหนูมี
10:59แล้วเนี่ย คิดยังไงบ้างคะนะคะ แอนดูแกขึ้นบ้างหรือยังคะ
11:07ต่อจากนี้ ห้ามนังผู้หญิงคนอั้นนั้น มาเหยียบที่บ้านหลังนี้ของฉันอีกเป็นอันคลา
11:12อะไรนะค่ะคุณแม blessings
11:15เด็กนั่นเกิดมีรากากาใช่มะ
11:18ใช่ค่ะ แล้วมันเกี่ยวอะไรด้วยค่ะ
11:21เกี่ยวสุดๆ ไปเลยล่ะ เพราะว่าอาจารย์เงินบอกฉันว่า
11:25ผู้หญิงที่เกิดปีรากาศจะเป็นคนขัดขวาง ไม่ให้เฮียตรงกลับมาเกิด
11:30สำหรับเธอน่ะ ที่เธอไม่โดนไล่ออกจากบ้านก็เพราะว่าเธอเป็นแม่ของแต่เอก
11:36สำนึกเอาไว้ด้วย
11:38คุณแม่ ไปกันใหญ่แล้วเนี่ย
11:40จิกเก็งกันทั้งคู่เลยนะ แม้เข้ากันเป็นปีเป็นขุยดินะ
11:45ถ้าเธอพรึ้บมานัดกันนู้น Griff ไปอยู่บ้านกำนันเรืองแล้วปะ
11:49เมื่อบอกให้นะ ตราบได้ที่บ้านหลังนี้ยังเป็นชื่อของฉันอยู่
11:54แล้วกล้าขัดคำสั่งจากแล้วก็ได้เจอดีแนะ
12:02ải 내가 나올 Sau จะเกิดมีไก่เหมือนกัน?
12:04ไม่ไล้ออกไปด้วยคนล่ะคะ
12:06โว้ย..ป่าบอร์
12:10อะไรวะเนี่ย
12:18คุณแม่มาพอดิเลย
12:20ผมรบกวนคุณแม่อยู่เป็นเพื่อนมีนไหนได้มั้ยครับ
12:23พอดิผมจะเข้าไปที่ลง
12:26มีนครับ
12:27ผมขอโทษด้วยนะ
12:28ชาวินบอกว่ามีของมาลงที่ลง Hour
12:31ผมอย่าเข้าไปดู
12:33เอ็กไปเธอค่ะ
12:34มีนอยู่กับคุณแม่ได้
12:36มาด้วยนะคุณแม่
12:39คุณแม่คะ
12:48มีนหาบตรงๆเลยนะคะ
12:51คุณย่าใจอ่อนให้มีนแล้วยังคะ
12:53ก็ยังลำเอียงอยู่เหมือนเดิมนั่นแหละ
12:58ไม่รู้ว่าชอบอะไรนังออนนักหนา
13:00มีน่า คุณย่าถึงพูดจ่ายไม่ค่อยดีกับมีน
13:06แต่ไม่เป็นไรค่ะคุณแม่
13:10มีนไม้ยอมแพ้ง่ายๆหรอกค่ะกับเรื่องแค่นี้
13:14มีนรักเอง รักคุณแม่
13:16มีนต้องทำให้คุณย่ารักมีนด้วยเหมือนกัน
13:19เว้ยเดี๋ยวมีนจะลองกลับไปหัดกินโกบดูนะคะ
13:23ครั้งหน้าจะได้ไม่ภาอ talented Stella
13:26คือว่า
13:30มีอะไรหรอกครับคุณแม่
13:32เอ่ bemว่าหนูมีน คงไม่ได้มาบ้านนี้ เหร mata
13:44ห่อวๆๆพอแล้วخت antig wsp
13:49หยุดได้แล้วพอแล้วลูกขอแล้ว
13:53หยุดๆ จ้าไม่ดวกรีศ cint
13:56นี่ แต่ลุ้งเช่าบ้านแถวนี้ก็จะต้องใจ
13:58คิดว่าพ่อทำร้ายลูก
14:01ห습ไว
14:04อ้อน! หนนก็ไม่ได้ นี่ก็ไม่ได้
14:07พ่อนoureไหลกไม่ได้เรือง
14:08บุกไปบ้านนางออนต้องหลายรอบแล้ว
14:10ไม่เห็นมีอะไรค�ื่อบหน้า
14:12มันจะคืบหน้าได้ยังไงแล้ว
14:14ก็ย้ายข olabilirปรุงฉัด แล้วมันรู้ทรัล
14:17มันส่งคนมากุ้มกรอง
14:19มายรู้มั้ย
14:20ว่าวันนี้ลูกน้องของพ่อเนี่ย เกือบจะถูกแม่ไหมให้มุ่ไทยชุดใหญ่แล้ว
14:26ไอ้...
14:27บ่าบ่าบ่าบ่า...
14:32หนังอ่อนมาทำบุญได้อะไร
14:34หนังคุณย่าถึงดูแลมันดีขนาดนี้
14:51ไอ้...
14:57ครับคุณแม่
14:58はอน...
15:00กว่าจะรับได้สิ! แม่โทรจนมืองอิ่ง
15:03ผมทำงานอยู่นะครับเลยไม่ได้ติดโทรษา Teknik
15:05คุณแม่มีอะไรหรือเปล่าครับ
15:07มีสิ ไม่มีแม่ก็โทรทำไมตั้งไหลรอบ เสร็จงานแล้วยัง
15:12เสร็จแล้วครับ กำลังจากลับบ้านครับ
15:14เฮ้อย...
15:15เอกไม่ต้องกลับมาที่บ้านนี้นะ
15:17ตรงไปหาหนูมินที่บ้านเลย
15:19คุณแม่จะให้ผมไปหามีนทำไมครับ
15:21ย่าเราอ่ะ
15:23สั่งห้ามหนูมีนมาเย็บที่บ้านหลังนี้
15:25แม่ก็น้ำทวมปาก
15:27ไม่บอกตรงๆก็ไม่ได้
15:29เพราะหนูมีนรู้ว่า
15:31ย่าเราไม่ชอบเนี่ย
15:33ช็อคไปเลย
15:35เอ็กไปพูดกันเองกันแล้วกันนะลูกนะ
15:37ได้ครับ
15:49หันผักไม่มอง
15:55เดี๋ยวก็ได้หันนิ้วตัวเองหรอก
15:57ขอโทษค่ะ
16:03ถ้าทางลูกรีลูกลน
16:05นักช้ายไว้หรือเปล่า
16:07หนูกลัวฝนตกกับพี่ออน
16:09ตากผ้าไว้ยังไม่ได้เก็บเลย
16:11เอ้า...ก็ไปสิ
16:13พี่ไม่ได้ว่าอะไรสังหน่อย
16:15เดี๋ยวที่เหลือพี่ทำเอง
16:17พี่รันไม่อยู่บ้าน
16:19หนูไม่อยากให้พี่อยู่คนเดียวอ่ะ
16:21พี่โตแล้วน้ำ
16:23ไม่ใช่เด็กๆ พี่ดูแลตัวเองได้
16:25กำนันเรืองเจอหูไปเมื่อเช้า
16:27ไม่กล้ากลับมาหรอก
16:29ไปเธอ
16:31งั้นถ้ามีไรผิดปกติ
16:33พี่รีบโทษหาหนูเลยนะ
16:35จำแม่
16:37กันหนูไปก่อนนะคะ
16:47มีนอยู่ไหมครับ
16:53ไม่อยู่หรอก
16:55เห็นบอกว่าเครียด
16:57ไม่อยากจะอยู่บ้าน
16:59เออ...
17:01จะมาคุยเรื่องย่าเราเหรอ
17:03ใช่ครับ
17:05อืม
17:07ก็มีนอยู่แค่สองคนพอร์ลูกอะนะ
17:11มีเรื่องอะไรก็ต้องหุยกันอยู่แล้วแหละ
17:15แต่ทนนเข้าใจเองน่ะ
17:17เองเป็นคนกลาง
17:19ก็คงจะลำบากใจ
17:21ยังมีนทำอะไรไม่ถูก
17:23ได้แต่เสียใจ
17:25character
17:27ล่าไปก็ร้องให้ไป
17:29annah้ย
17:31ฉันก็มีลูกสาวอยู่คนเดียว
17:33ฉันก็ต้องห่วง ต้องรักเป็นธรรมดา
17:36แต่คุณนายมาตั้งแง่กับลูกสาวฉันแบบนี้
17:39ฉันก็หวั่นใจนะ
17:41ถ้าได้แต่งกันไปจริง ๆ มันจะไม่ยิ่งกว่านี้เหรอ
17:50เออ...นี่เอก
17:51เราเป็นผู้ชายนะ
17:54ต้องไปเป็นผู้นำครอบครัว
17:56จะคิดจะทำอะไรมันต้องเด็ดเดียว
17:59ไม่ใช่แค่กิจการของบ้านเอกหรอนะ
18:02ถ้าได้ดองกันเนี่ย
18:04ฉันเนี่ย
18:06ก็อยากจะได้ลูกเคยมาช่วยสืบสารกิจการของฉันต่อเหมือนกัน
18:12ผมเข้าใจพ่อกำนัดเนี่ยครับ
18:14ไว้เดียวผมจะกลับไปเคียร์ของคุณย่าเอง
18:16ปากบอกมีด้วยนะครับว่าผมมาหา
18:29ลืมอะไรอีกแล้วสิ
18:31หนูอีก
18:33เฮ้ย
18:35อ้อย
18:37อ้อย
18:43อ้อย
18:45อ้อย
18:47อ้อย
18:53อ้อย
18:55อ้อย
18:57อ้อย
19:01อ้อย
19:03อ้อย
19:05ปับดีนะใช่ไหม
19:06อ้อย
19:07อ้อย
19:09อ้อย
19:11อ้อย
19:13อ้อย
19:15คุณ มันเป็นเย็น
19:17คุณ มัน คุณ มัน รอด!
19:27โอ้ง!
19:36ฮิば!
19:39ออน!
19:40มัน Poppy!
19:42มัน แล้ว!
19:45เฮ้ย
19:52มี
20:04พี่รัน
20:05คนดาย
20:06อันจะตามไปจับมัน
20:07ไม่ต้องไป
20:08อันตราย
20:09ไม่ใช่ว่ามันหลอกแล้วไปรุมนะ
20:15หนี
20:29อันมันใจว่าจะต้องเป็นมีนาแน่ๆ
20:31แต่ครั้งนี้มันเล่นแรงเกินไปแล้ว
20:33ถึงข้านใช้คัดเตอร์
20:35กะดสระค่ากันถึงตาย
20:37คอยดูนะ
20:38อันจะแจ้งความเอาตำรวจไปจับถึงบ้าน
20:42ถ้าเป็นมีนาจริง
20:45แจ้งความไปกับทั่นนั้นละออน
20:48ออ on ตำรวจมันกะพวกเดียวกับกำนัรńเรื่องนะละ
20:51แล้วไงไ로้พี่ดัน
20:53ออนต้องเป็นฝ่ายถูกแย่นั้นกระทางฝ่ายเดียวหรือไง
20:57ออน
20:59เราด้ертвเป็นแค่สองคนพี่น้องนะ
21:02ต้ออนเป็นอะไรขึ้นมาหรือพี่จะทำยังไง
21:06พี่ว่าเรายอมให้กำนันยิดที่เราไปเถอะ
21:09สําบัทไม่ตายก็หาเอาใหม่ได้
21:11นอนนะ
21:13ไม่
21:15ออน visa ไม่มีวันยอมเสียของต่างหน้าของพ่อ กับแม่ให้สองพ่อรูงแน่ๆ
21:22พี่รันยอมแพ้ง่ายๆ
21:25พอพี่รันเป็นคนสร้างปัญหา
21:29ถ้าพี่ไม่ติดพันนั้นจนต้องไปกู้เงิน
21:32ออนก็คงไม่ต้องมาใช้ชีวิตเสียงเสียงแบบนี้
21:37ออน
21:41พี่รันจะยอมแพ้ก็ยอมไปคนเดียวเลย
21:45คอยดูแล้วกัน
21:46ออนจะสู้
21:48ออนจะไม่ยอมให้บ้านกับได้ถูกยืด
21:52แล้วออนจะเอาคืนสองคนพ่อลูกนั้นด้วย
22:06ออนจะไม่ต้องกับได้
22:27อย่าบอกนะว่าเป็นเธอ
22:37จริง
22:39มิน
22:40เธอ
23:04ฮะ
23:06ผมไม่คิดว่าคุณจะกล้าทำแบบนี้กับน้องผม
23:12จะเอายังไงว่ามา
23:14พลังนี้ผมจะไม่เอาเรื่อง
23:17แต่อย่าคิดที่จะทำอะไรออนอีก
23:20ไม่อย่างนั้นจะหาว่าผมไม่เติน
23:24ป้อย
23:25ป้อย
23:33พ่อเอง
23:34เข้าไปได้หรือเปล่า
23:37เข้ามาเลยประตูไม่ได้หรอก
23:45นี่
23:46เอ็กกระพบเข้ามาหาลูกอีกรอบหนึ่งนะ
23:48ลงไปหาก็หน่อยไป
23:50อีกรอบ
23:51อีกรอบ
23:52อืม
23:53เข้ามาหาลูกไปแล้วรอบหนึ่ง
23:54ลูกไม่อยู่พ่อก็เลยบอกว่าถ้าลูกกลับมา
23:56เพราะจะโทรบ
23:57เพราะโทรบอกปุ๊บเขาก็รีบมาปั๊บเลย
23:59นี่ก็แปลว่าเค้ายังรักลูกอยู่นะ
24:01มีน
24:02คุณไปไหนมา
24:03ผมโทรหาคุณก็ไม่รับสาย
24:04ผมขับรถตามหาคุณไปจนทั่วหรือ
24:05จนพ่อคุณบอกว่าคุณกลับมาถึงบ้านแล้ว
24:07มีน
24:22คุณไปไหนมา
24:23ผมโทรหาคุณก็ไม่รับสาย
24:25ผมขับรถตามหาคุณไปจนทั่วหรือ
24:27จนพ่อคุณบอกว่าคุณกลับมาถึงบ้านแล้ว
24:29คุณยังเสียใจเรื่องที่คุณย่าสั่งห้างไปบ้านอยู่ใช่ไหม
24:35ฉันเห็นลูกสาวฉันตรอมใจแบบนี้
24:39ถ้าเองไม่คิดจะสร้างอนาคตกับลูกสาวฉันก็เลิกลากันไปเธอ
24:44อย่ามาทำให้ลูกสาวฉันเสียเวลาเลย
24:46พ่อกำนันครับ
24:48ลูกสาวฉันก็มีสักสีเหมือนกัน
24:50ย่าผัวตั้งอาคติตั้งแต่ก่อนแต่งงานแบบนี้
24:54แต่งงานกันไปมันจะมีความสุขยังไง
24:57ผมจริงจังกับมีนนะครับพ่อกำนัน
25:03อย่างนี้ผมได้บอกมีนไป
25:06ผมขอเวลาสร้างเนื้อสร้างตัว
25:09ถึงบ้านผมจะรวย
25:11แต่ก็รวยมาจากน้ำพักน้ำแรงของรุ่นปูรุ่นพ่อ
25:17ถ้าผมกับมีนแต่งงานกัน
25:18ผมอยากให้มีนกับลูกภูมิใจในตัวของผม
25:21ส่วนพ่อกำนัน
25:25ก็คงไม่อยากได้รู้เขยที่ทำมาหากินอะไรไม่เป็นเลย
25:28ส่วนเรื่องคุณย่า
25:36ผมจะหาทางให้ทั้งคู่
25:38ปรับความเข้าใจหากันให้ได้
25:40ถ้าคุณย่ายอมใจอ่อน
25:43ผมจะขอมั่นมีนไว้ก่อน
25:46ดีไหมครับ
25:49จริงหรอกคะเอก
25:51ขอบคุณย่า
26:21เก็บ พวกจำฉันทำไมเนี่ย
26:33ได้ขาวว่าพยายามไปหาเยือนอนคนอื่นมาคืนฉัน
26:37น่าสงสารจัง ยืมไม่ได้
26:41ปีมือกำนันใช่ไหม ที่ไปบอกเท่าแก่ไม่ให้ฉันกู้เงิน
26:45ก็หรืออร์น่ะ ดื้วทำไม
26:47มีทหยอบเป็นเมียฉันจากแสนแรกนะ
26:50ก็หมดเรื่องแล้วไม่ต้องบางกระหายไปยืนเงินคนอื่น
26:54จะอีกกี่ร้ายก่ีพันครั้งคำตอบก็คือไม่
26:57กำiéلةหน้าด้านหน้าถน อยากจะได้ผู้หญิงเข้าลูกเป็นนี้
27:01ถ้าอยากมากนะค่ะ ก็ไปเที่ยร์สองไป
27:05ให้ฉันเป็นเมียกำนานอะฉันยอมสายดีกว่า
27:08ๆ MK
27:15อย่างนี้มันต้องสั่งซอดกันหน่อย
27:18- จุดไปขึ้นลอด ไหร่ ไหร่ ไหร่ ไหร่ ไหร่
27:43ในเมื่อกดหมายมันทำอะไรสองพ่อลูกนั้นไม่ได้
27:47ชั้นก็จะขอเอาคืนในแบบของฉัน
27:52ตอนนี้ศักษีมันไม่เท่าความสาใจแล้ว
27:57หรืออยากจะดาวก็ดาวมาเลย
28:00ไม่ต้องเสร็จแสงแก้นทำเป็นคนดีต่อหน้าคุณย่าผมหรอก
28:03เห็นอยู่กันสองคนดาวผมไฟแรบตลาเวลา
28:07แล้วนี้อะไร หมอออนคุณย่าให้เพื่อเลือกงานแต่งงานอีกหรอ
28:11คุนนี่มันน่า
28:16ชอบดูถูกฉันดีนะ
28:23คราวนี้มาคอยดูกัน
28:26ว่าใครมันจะออกแตกตายก่อนกัน
28:30เชิญครับ คุณนี้ละออน
28:41คุณนายรออยู่ครับ
28:42ขอบคุณค่ะ
28:43ทางนี้เลยครับ
28:43มาทั้งไหน
28:46ไปทางนั้นเลยนะ ทางตัวเสนียด
28:51ยังยืนเฉยอีก
28:53จะต้องให้ฉันเอาน้ำมาสาดไล่ไหม
28:56ออนมาหาคุณญ่าค่ะ
28:58ขอทางให้ออนด้วยนะคะ
29:00นอย
29:01เห็นคุณแม่เข้าข้าง
29:03แล้วเอาใหญ่เลยนะ
29:04- โอ้ย้าทำคุณนอกบุญที่ทำได้ครับ
29:05แก้ ๆ ๆ ๆ
29:09คุณแม่ค่ะ
29:11คุณแม่จะยอบให้หนังผู้หญิง
29:13ที่มันทำให้หลาสคุณแน่ตายมาเยียบที่บ้านนี้เหรอคะ
29:17แต่อามโดนยิงตาย
29:19คนที่เธอควรจะกลด
29:21ก็คือคนที่อยู่เบื้องหลัง
29:24ไม่ใช่มาโทษมั่วสู้อะไรอย่างนี้
29:26เธอเองก็รู้อยู่แก่ใจ
29:28แค่จะหาแพ้มารับบาปก็เท่านั้น
29:32เธอน่ะเป็นผู้ใหญ่แล้วนะ
29:34ทำอะไรหัดมีสติ สบ้างเสร็จ
29:38ปะ หนูออน เขาบ้านลูก
29:40ข้าคุณญ้า
29:43ต้องปอกลอกอะไรอีก
30:04รีบลงอะไรนะต่อเอง
30:06ไม่รู้ว่าหนังออนมันจะมาปอกลอกอะไรคุณญ้าอีก
30:09แม่ห้ามเท่าไหร่ก็ไม่ฟัง
30:10รีบลงมาเลยนะลูก
30:13ย่าไม่ได้หูฝาไปใช่ไหม
30:20หนูไม่ได้หรอกให้คนแก่ดีใจใช่ไหม
30:22หนูตกลงแต่งงานกับคุณเอกภพตามที่คุณญ้าต้องการ
30:25คุณญ้าต้องการ
30:26คุณญ้าฟังไม่ผิดเหรอค่ะ
30:28โอ้ย นิจัย นิจัย ไม่ควรถูนหัวของแว้ ขอบใจ ขอบใจมากจริงๆ ขอบใจมากๆ ขอบใจร้อยครั้งเลย
30:40ยะตรง อีกไม่นาน ยะตรงก็จะได้กลับมาเกิดใหม่แล้วนะ
30:48ต่อถึงหนูจะตกลง ก็ไม่ได้แปลว่าคุณเอกจะยอมนะคะ
30:54คุณยาต้องโนมหนาวคุณเอกเองนะคะ
30:58ไม่เป็นไร แค่หนูตอบตกลง ทุกอย่างโอเคที่เหลือยาจะเป็นคนจัดการเองที่สำคัญยังไงซะ
31:07แต่เอกก็ต้องยอมแต่งงานกันหนูอยู่แล้วนะจ๊ะ ๆ ๆ
31:11ไม่ครับ ผมจะไม่แต่งงานกันนี้ราออน
31:18ผมจะมั่นกับมีนา
31:21มั่น ๆ อะไรกัน ท啊 ย่ายไม่เห็นรู้เรื่อง
31:25ไม่ที่ scrolling ย่ายผมแต่งงานกันนี้ราออน ผมก็ไม่เห็นรู้เรื่อง
31:49คุณกันไม่นานเหรอค่ะ
31:50คุณแม่อยู่ที่นี่แหละ
31:51ไม่
31:55พ่อเอง
31:57ปล่อยสิ
31:58ไหนบอกหัวเด็ดตินค่ะ เข้าไม่ยอมแต่งงาน
32:00และทำไมวันนี้ถึงกืนน้ำลายตัวเองซะ
32:04ฉันมีเหตุผลของฉัน
32:06และฉันก็มีสิทธิ์ที่จะไม่ต้องอธิบาให้กับคนไตแคบอย่างคุณ
32:11ผมยังพูดไม่จบ จะรีไปไหนเนี่ย
32:14จากพูดจะหละ
32:18ตับประชบ Platform อะไรก็เอาให้เต็มที่เลย
32:20ฉัน nominal のดิความพลังอยู่
32:22คุณพูดแบบนี้แซばนคลักว่า
32:23คุณไม่รู้สึกผิดกับสิ่งที่คุณกันอะไรจะทำเลยใช่หม่ะ
32:26น้องชายผมตายไปไม่ได้เท่าไร
32:29คุณก็น่าด้านยอมแต่งงานกับพี่ชายเขา
32:34ถ้าวิญญญญาณอามมารับรู้ได้
32:36คุณคิดบ้างมั้ยว่ามันจะรู้สึกอย่างน belonging
32:38ทำไมไม่เทียผมต่อ
32:44ปลายว่าสมองส่วนลึกของคุณยังมีสามันสำนึกลงเหลืออยู่บ้าง
32:49แล้วถ้าคุณคิดได้แล้ว
32:53ก็ได้ไปบอกคุณยาให้ยกเลิกเรื่องงานแต่งงานของเรา 2 คนได้แล้ว
33:01อ้าาาาาาา ไพทย์ไปด้วย
33:04แม่
33:05กุย คุณด้วย spect Holding Holding
33:08เป creamsums ไปด้วย
33:11IT oppression
33:14คุณด้วย Bear
33:17Back jack
33:19ฉันพูดว psi ท��를idd 2002
33:21มาที อะไรมีแต่เลือกเดิษร้อน
33:24Noke Soft ทำให้เขาทะแล้ว
33:25ดูซี่ พวกติคุณแม่แข็งแรงกะท maiden young
33:28สถามป่วยได้เลย
33:29เห็นไหม
33:30ว่าเธอมาตัว Doncraine
33:32คุณแม่
33:35กุ่นหาย
33:37มิ้ง
33:41มิ้ง
33:43ครับ คุณเอง
33:45คุณหน้ายครับ
33:47พอคุณยาขึ้นห้อง
33:49ระวังนะ ระวังลูก
33:51คอย คอย คอย
33:53กุ่นหายครับ
33:55กุ่นหาย
33:59เห็นหรืออย่าง
34:01ว่าเธอทำให้ครอบตัวจะเดือดร้อน
34:03ฉันพูดไม่ผิด
34:05หนังตัวเสนียด
34:07หนังตัวสวย
34:09หนังจัน
34:33ที่ต้องกาด
34:37ท่านกาด
34:39อันนี้
34:41คอย คุณซิ
34:43ดสำหรับ
34:45อีก
35:14- คุณย่า, เป็นยังไงบ้างครับ?
35:17ไปโรงพนิบ้านไหมครับ?
35:19หรือว่าจะให้ผมตามคุณหมอมาที่บ้าน?
35:22- ไม่ต้อง.
35:24ไม่ต้องไปไหน?
35:26ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้นล่ะ
35:28ปล่อยมร投หรือยังนี้ล่ะ
35:30ใหมันตายๆ ไปสะได้ก็ยิ่งดี
35:33- ทำไมคุณย่าพูดแบบนี้ לแล้วครับ?
35:35ทำไมจะพูดไปได้?
35:38เพราะฉันรู้ไง
35:39ว่าต่อจากนี้ฉันไม่มีโอกาสที่จะได้อุ้ม lehn แล้ว
35:46เหยียตโทรง เราคงไม่ได้เจอหน้ากันแล้วนะ
35:51ฉันขอโทษ ฉันขอโทษที่ทำไม่สำเร็จ
35:57ขอโทษที่ไม่สามารถทำให้เหยียตโทรงมาเกิดหมายได้
36:03โอเคครับ คุณย่า
36:10ผมจะรีบแต่งงานกับเมนให้เรียนที่สุด
36:13คุณย่าจะได้อุ้มเหล็น
36:14อย่านะ
36:16อย่าเอยชื่อผู้หญิงกันนี้ให้ย่าได้ยินอีกเป็นอาคาร
36:20ก็เพราะผู้หญิงเกิดปีราการให้ไง
36:23มันดึกทำให้เห็นตรงของย่า
36:26มันเกิดใหม่ไม่ได้
36:28ไม่รู้ล่ะ
36:31ถ้าหักว่าเอกไม่ยอมแต่งงานกับหนูอ่อน
36:35ต่อจากนี้
36:37เอกไม่ต้องมาพูดไม่ต้องมาเจอหน้ากับย่าอีกต่อไป
36:41หายไปหน่อยของเขาไม่ยอมบอกนะโถ่ไปก็ไม่รับ
36:55หายไปหน่อยของเขาไม่ยอมบอกนะโถ่ไปก็ไม่รับ
37:09อ่อน
37:13อ่อน
37:15นี่
37:17หายไปไหนมาเนี่ยพี่เป็นห่วงเท็บแย่
37:19อย่างเนี่ยแบบนี้สิพี่ใจคอไม่ดีเลย
37:23ตกลงกับอะไรขึ้น
37:25อ่อนไปบ้านคุณย่าพี่อ่ามมาค่ะ
37:27ไปทำไมอีกล่ะ
37:29อ่อนตกลงจะแต่งงานกับคุณเอง
37:31อ่อน
37:33อ่อน
37:47พี่รังคิดว่าเราสองคนยังมีท้างเลือกอีกเหรอคะ
37:49แล้วคุณเองเค้ายอมเหรอ
37:52ไหนอ่อนหอกว่าคุณเองเค้าพบกับมีหรือไม่ใช่เหรอ
37:55อ่อนไม่รู้ว่าคุณย่าจะทำยังไง
38:00ทำยังไง
38:02รู้แค่ว่าตอนนี้บ้านนั้นมีปัญหาทะเลออกกันใหญ่โต
38:05เพราะเรื่องอ่อน
38:12ตอนแรกอ่อนตั้งใจจะไปเอาคืน
38:15แต่พอเห็นเขาทะเลออกกันแบบนี้แล้ว
38:18มันก็อ่นไม่ได้ที่จะรู้สึกผิด
38:30รู้สึกถึงมีปรดไง
38:45นำมากส่วนที่ทุกวันนะ
38:47คับแม่
38:49คุณแม่
38:50คุณแม่ คุณแม่ล่ะ
38:52คุณแม่อยากให้ล่มข้น
38:55คุณแม่เธอทำแบบนี้ละค่ะ
38:57คุณแม่ เธอทำแบบนี้นะคะ คุณแม่
39:00ต акку insecurity ち่ relatับ
39:04กุณแม่
39:24ายนก่อนแบบนี้เลยนะครับ
39:26คุณแม่เป็นผู้ใหญ่แล้ว
39:29จะมาทำตัวเอาแต่ใจ
39:30งอมงาย
39:32จะรcierกับร้านเดิดล้อนแบบนี้
39:34มันถูกต้องหรอคะ
39:35ใช่ไง
39:36ที่ถูกทุกอย่าง
39:38ใต้ตัวของฉันนี่สิ
39:40ฉันไม่ผิด
39:41ผิดทุกสิ้งย
39:49คุณย่ะครับ
39:50ขอมัน
39:51ผมยอมแต่งงานเกึです
39:56เอ็ก เอ็กว่ายังไงแล้วลูก
40:00เอ็ก เอ็กก็หก ย่า ผมไม่อยากให้ย่าตายใช่ไหม
40:08ไม่ครับ ผมพูดคำไหนคำนั้นครับ
40:11ไม่ความว่า
40:14ผมจะยอมแต่งงานกับนิระออน ตามที่คุณย่าต้องการครับ
40:26ให้เงินไปใช้นี่กับนั้นเท่าไหร่ ก็กรอกตัวเลขลงไปเลย
40:39พ่อเอ็กอย่ากมันแล้ว เอ็กจะมาขอมีนกับพ่อใช่ไหมค่ะ
40:44ฉันจะเอาคืนพวกนั้นเรียนตัวเลย
40:48มีเรื่องhaiที่แกย์อย่าไม่บอกฉันหรือเปล่า
40:49แม่จะช่วยแกรงมันจนอยู่ที่บ้านนี้ไม่ได้
40:53สิ่งที่ฉันต้องการมากกว่าเงินคือความตะใจ
40:56เคยทำอะไรกับฉันไว้ฉันไม่ลืม
40:59ฉันจะให้เวลาเธอเลี้ยงลูกเพิ่มอีก 3 เดือน
41:02หลังจากนั้นเธอต้องออกจากบ้านนี้ไป
41:23เธอคนเดียวทั้งหัวใจ

Recommended