- today
Category
🎥
Short filmTranscript
00:00เฮ้ย!
00:03คุณแตนายจริง
00:07เออโรคแทดของผมค她ลียนมา
00:09โรคแฟด
00:10интерес คุณจะทำอะไร
00:12โรคแฟดนั่นคือคุณแม่ของผม
00:15ถ้าตล์ติได้ไสมหวางต่างใจ
00:17ผมจะคือคุณยอมทุกอย่างเช่นกัน
00:19ถ้าเป็นสหาย
00:20ต้องไว้ใจได้
00:22เราเป็นสหายกันแล้วนะ
00:23เพราะเรื่องที่พ่อหา č seals Murray
00:25เกี่ยวของการลับติ
00:26นายจอ jadiจะไป vindา
00:28หรอมาคุมก็อย่างนี่ข้าけてนะ
00:34เราต้องร Leonard'S War with the
00:39เชื่อจะover histesh嗅יו
00:41แต่เราจะทั้งเรียกว่า
00:43ทั้งสุบคุณที่定เตอร้านเจอเจ granted
00:48nawet ple Carl
00:50ให้กำ hits
00:52ที่โชวามด้านหาก จะอโมงสตอด
00:58ทำล Joyce
00:59j współรouriสน takaเป็น tys Lam Sprang เปเป็นเรื่องให้ด้วัน
01:04ได้รู้ทำันด้ representa
01:09amentานมัน เพริงนั่นas szoko
01:14муз LOOK,ามสิ ธ implementing
01:18เพื่อน Seeing ั mamyเข препลด เยี่ยกเยี่มอง secords
01:20ứcังไม่ก็ใช้剩 นoud
01:22เธอเป็นอย่างเกิดทราบที่นี้ ไม่อยากรู้เรา
01:26ที่นี่ต้องของที่นี่ วันนี้ ที่นี่รอม สุดว่าง
01:30ที่นี่มีเธอบคัสดี
01:36ขอบคุณสุด
01:38ขอบคุณสุด
01:52สองเราต่านสกตา
02:11เหมือนว่าอยู่ในฝัน
02:18ไม่เคยเชื่อในรักจนมาพบกัน
02:28ใจฉันมีเธอตามเต็มทุกอย่าง
02:35ความรักของฉันและเธอจังอัสจัน
02:42กี่วันที่เปลี่ยนแต่ความสัมผันมันคงเนื้อดีใด
02:49แม่ว่าสุดท้ายไม่รู้ว่าเราสองจะคู่กัน
02:56วันนี้ลูกได้เข้าเฝ้ามาแล้วนะขอรับคุณแม่
03:11ลูกไม่เคยตื่นเต้นอะไรเท่านี้มาก่อน
03:15ความรักข้างก่อน
03:24จนตอนนี้ยังไม่หายตื่นเต้นเลยขอรับ
03:30สิ่งที่คุณแม่สั่งสอนลูก
03:32ให้ลูกอ่านเขียนภาษาไทย
03:34ภาษาภรังเศษ
03:37และภาษาอังคิต
03:40เกิดังในศุร์ أوศัย
03:42พโรงท่านที่สองมีพระกะسชื่นโชมภามายังล่ามประสา
03:46การที่เด็กหนุ่ม เกิดในสยามและเติบโตรอย่างกับป่ะเทศ
03:51มีความรู้ทั้งประสาและวันหละทรมหัองสองประเทศเป็นอย่างดี
03:55เป็นเรื่องหาได้ยากยิ่งนัก
03:57สมาติเซฟิกสามเ shining อัลประเภท
04:02ฉันไม่เป็นในอุศียัม ไม่เอดูคิดอะไรทางชิค
04:06คุณคงพร้อม ลูงงาจ แล้วคุณจว่า ออสิบียง อเทค
04:11แต่การที่พวกท่าน ทรงมีพระเมตตา ให้ขนาดทุกของท่านได้เข้าเฝ้า
04:16รงทั้งชื่นชมบ้างภาษา
04:18มีในไม่หมายความว่า สยามจะเป็นเป็นฟรรงเศษ
04:21และทิ้งความเป็นกลาง หวังว่าท่านคงเข้าใจ
04:25ไม่ต้องไอประต liquor
04:28เคยจะเปิดประตาดทุกเลือก
04:30เราก็окойว่า ราย혼สนั้น จะเท็มไปด้วยความสมือภาคร
04:34เฮร wander พา ปรพ
04:51Lac compliance ที่ลูกจะคำให้สยาม
04:53แลฝรั่งเศษเป็นมิดที่ดีต่อกันได้
04:56ลูกจะทำให้ดีที่สุด
04:58ไม่ให้เสียแรง
05:00ที่คุณแม่สั่งสอนมา
05:23เซล็ดย่า
05:49ข่าวหลือที่ว่าพอทีเล่นสวาส
05:52หมายความว่ากอะไร
05:55มันไม่สำ 카�รรหลงว่าใครจะเป็นคนปล่อยข่าว
05:59แต่เวลานี้เข้าพูดกันไปทั่วพนคลละ
06:01ยิ่งปล่อยไว้นาน
06:03ความเสียหายก็จะตกอยู่กับตากว� לפกวล
06:06ร้านจะจัดการอย่างนี้กันข่าวเลย
06:09หรือเพราะทีควรจะออกเรือนกับผู้หญิงสักคน
06:11เสร็จยาก Здравствуйте
06:12ถ้ามพราคมฉบายามนี่เอาแน่ๆ เอานอนไม่ได้
06:16ผมเกลงว่าเวลานี้ ไม่เหมาะที่จะคิดเนี่ยออกเดียวครับ
06:20สยามเนี่ย ยังหางไกลกระสงคลามล่ะ
06:23แต่ชื่อเสียงของตระกูลวิสุดเนี่ย มันเสียหายไปแล้ว
06:29ฉันโพทถูกไหมตะรำ
06:33ถูกรับ สเต็ดแม่
06:35นั่งจิ
06:36เห็นด้วยกับฉันไหม ที่ว่าพอทีเนี่ย ควรจะต้องออกเรินล่ะ
06:51เห็นด้วยครับ สเต็ดแม่
06:53ถ้างั้นช่วงนี้เนี่ย ทำงานเสร็จให้รีบกลับ
06:57ย่ามีคนอยากจะให้รู้จัก
07:21น้ำอั่นชัดจ้ะค่า
07:24พี่แจม พี่แจมไม่ต้องพูดเจ้าขากฉันหรอก
07:28ฉันว่าเปล่าแบบแ 이걸กนะ
07:30ปีเดี๋ยวก็ชินไปเองจ้ะค่ะ
07:33ก็...ฉันเห็นเช้าสยามหลายคนดูไม่ชอบฝรั่งเศษ
07:38ด้วยเหตุครั้งเก่านะ
07:40ถ้าพูดถึงเทศการครั้งนั้น
07:42เจ็มก็ไม่ชอบเจ้าค่ะ
07:44แต่ถ้าพูดถึงคุณดาติ
07:45มีเหตุอันไลให้เจ็มชิงชางเจ้าค่ะ
07:48คุณดาติดีกับเจ็มขนาดนี้
07:49เจ็มแยกแยะได้เจ้าค่ะ
07:51พี่พูดได้แสดงความชินเช้าคุณนักติดกว่าเจ้าค่ะ
07:57ให้แจมไปจากลาดให้เร็วเจ้าค่ะ
07:59ไม่มีหรอกที่จัง
08:01เอาเท้าลงเธอ
08:03อุ๊ย
08:04แจมไปเท้าค่ะ
08:06เจ้า
08:08พี่แจม นั่นกระโซงใดหรือ
08:24อ๋อ บ้านส่วงสุลาไลของราชชกุลวิธุทธ่าน
08:32คุณนาติอย่าไปยุ่งกับคนบ้านนั้นนะเจ้าค่ะ
08:36อีก เจมได้ยินพวกชาบ Rinmin
08:38พูดกันว่า
08:40ฝุทธ och procs ราставพ slavery
08:42เป็นพวกนียม rugby เริ่นสวาสด์เจ้าค่ะ
08:44เล้นสวาสด์
08:46ก็ถ้าเป็นผู้หญิงกับผู้หญิง
08:48พุ๊บๆ
08:50เคารัย público
08:52politeท่านเหรือน
08:54แต่ถ้าเป็นผู้ชายกับผู้ชาย
08:56เลิ่งสวาสดร์น้วง
08:58เเล็ว yang lay bei
09:02� ped linking
09:03พระสูรธีทำ ธนพิศ
09:09ไม่ใช่ขอรับ กระผมกุ่ย
09:13อาจจะดูมีบารมีเหมือนคุณพระ
09:16แต่กระผมเป็นบ่าวขอรับ
09:22คุณติไม่ได้ใหม่ถึงเอง
09:24นี่
09:27นี่ในกุ่ยเจ้าค่ะ คนส่วนคนใหม่
09:30ท่านทุธให้มาช่วยดูแลคุณติอีกคนเจ้าค่ะ
09:32ฉันฝักเหลือฝักโดยนะพี่กุย
09:34ยินดีขอรับ
09:36อุ๊ย
09:37เอ็งนี่ไม่รู้จักที่ต่ำพี่สูง
09:39เอ็งนี่ตกหัวข้าพระนูวเผ้าเลยนะ
09:42แล้วเอ็งควรพาดเข้ามามีอะไร
09:46มีคนฝั่งมาให้ขอรับ
09:49อย่างนี้
10:02อุ๊ย
10:03อุ๊ย
10:04อุ๊ย
10:05อุ๊ย
10:06อุ๊ย
10:07อุ๊ย
10:08อุ๊ย
10:09จะเข้าไปได้อย่างไร
10:11อุ๊ย
10:12โอ้ย
10:13โอ้ย
10:14คนที่นี่กระแอมเก่งจริง
10:16เอ็งมาทำกันอะไรหรือ
10:18อุ๊ย
10:41อุ๊ย
10:42อุ๊ย
10:43นันเซ็น
10:48อ่านนั้นสื่ออย่างต้องอ่านลิมน้ำ
11:03พวกฝรั่งนี้โมแรงติกกันทุกคนจริงจริง
11:06อื้ม โรเมนติก
11:09คุณนัตติเจ้าคะ
11:14คุณนัตติรับอะไรเป็นอาหารยังดีเจ้าคะ
11:16อาหารฝรั่งเศษใช่ไหมขอรับ
11:18ดีอาหารท้องทีมสีหญ่าคะ
11:20ฉันเลือกไม่ถูกนะซิ
11:22เลือกจริงน่ะคะ
11:23ถ้าอย่างนั้น พี่จัดไม่กุย
11:26ไปออกมาทั้งสองอย่างเลยก็ได้
11:28ด้วยฉันค่อยเลยอีกทีนิด
11:29ได้เลยค่ะ
11:30ข psychedelก่อน ทุกคน
11:33ช่างมากทุกคน
11:44คุณนัตติ
11:48อาหารแล้ว อาหารแล้ว อาหารแล้ว
12:18อาหารแล้ว
12:48ทำไมอยู่ดีๆ ถึงช่วนผมมาพายเรือเหรอครับ
12:52ผมมีเรื่องจะบอกกับคุณ
12:55เรื่องเกี่ยวกับตัวผม
12:59อะไรเหรอคุณ
13:04นี่คุณ
13:16คุณ คุณ
13:22ใจร้อยไปถึงไหนเนี่ย คิดถึงพูดได้หรือเปล่า
13:26เปล่าครับ ไม่มีอะไร
13:30คุณ คุณ คุณ คุณ
13:44คุณ คุณ
13:48คุณ
13:50คุณ
13:52คุณ
14:02คุณ
14:04คุณ
14:06คุณ
14:07คุณ
14:09คุณ
14:11คุณ
14:13คุณ
14:15คุณ
14:17คุณ
14:19คุณ
14:21คุณ
14:23คุณ
14:25คุณ
14:27คุณ
14:55ถวงจริงๆ จuper
14:58เป็นเป็นเป็นเป็นเป็นเป็นเป็น
15:02โตแส ขุนก ?!
15:04เตเคนะพุ carnชิ �員Feomer
15:08wheat อย่าเป็นเป็นเป็นเป็น
15:14เอา Concept !...
15:22ก่อนพาย 1991 นิทย์หม Vater
15:25พร้อมนะ ทุกคนพร้อมนะ
15:29พร้อม
15:30ช克
15:35ดังเลยран pal
15:49อ 두つ
15:52Hannah Wilt
15:55- ไหว! ไหว! คุณเด็ดไหวเว้ย! มามาก มาก ขอบลัง!
16:03- เดี๋ยงหอมนะ! หอมนะ! ชก!
16:17- กิ่นเลยว่ะ! เม็นเชียว! พูดมาก นั่นคาญ!
16:25- เดี๋ยว! ขอบคุณสำหรับเงินเดิมพันนะ! มีใครยังชุกอย่างไหม ขึ้นมา ขึ้นมา! ไอ้คุม! มีใครไว้! ไอ้คุม! ไอ้คุมขึ้นมาเลย! ไอ้คุมขึ้นมาเลย!
16:53- เดี๋ยว! พูดต่อไป! ไอ้คุมและไอ้เพชน! แท่งใคร! แท่งใคร! แท่งใคร! แท่งใคร! แท่งใคร!
17:01- เฮ้ย! เฮ้ย! มึงเป็นใคร! มาชนะกูได้อะไร? ไอ้คุมขึ้นมา! ไอ้คุมขึ้นมา! ไอ้คุมขึ้นมา!
17:11- กูรู้นะ ว่าเมื่อกี้มึงแอบโกงครัว กูจะโกงอะไรมึง? แอบเขียวอะไร? อย่าชูกำลังกันหรือ?
17:19- เฮ้ย! กินหายไปไหนหมด! กินอะไรของมึง? เมื่อกี้กูไม่ได้โชคกับมึง! แล้วใคร? กูรีเท่านั้นละมัง!
17:30ไข่มันกล้าโชคชนากูอะ?
17:47- เอ้ย! ไปแล้ว ชาวง อ่อ ใช่ๆ ขอแล้ว
17:50- หลวดเลย ไป อะไรวะ?
17:55อะไรวะ
18:03เฮ้ย เฮ้ย เดี๋ยว
18:06ไปว่างวุลภา
18:17เร็วเร็วที่
18:25นั่งเรือสนุกไหม
18:29สนุกดีครับ ผมชอบแบบนี้
18:32ได้กลับหนิ่งเสีย รู้สึกดีจริงๆเลย
18:48เป็นอะไรหรือ
18:51เปล่าครับ
18:55พูดมาเผิด
18:59ผมรู้ว่าชาวสยามให้ใครชอบชาวฝรั่งเศสมากนัก
19:02เลยอดทรงใสไม่ได้ว่า
19:03หากพี่สองคนนะ
19:17รับให้ทีเหรอครับ เป็นคนแบบไหน
19:20ผมไม่รับชาวฝรั่งเศสมาภายเหลือเล่น
19:24ผมยังต่อคำถามได้อีกหรือ?
19:30แต่ถ้าวันหนึ่ง สยามกับฝรั่งเศษกับไปมีปัญหากันอีก
19:35เราสองคนจะมีปัญหากันด้วยหรือไม่?
19:39สำหรับผม ผมตอบได้เร็วว่าไม่มี
19:42ปัญหาของประเทศคือปัญหาของประเทศ
19:45ปัญหาของเรา คือปัญหาของเรา
19:48จริงหรือ?
19:49แล้วถ้าวันหนึ่งผมไม่ได้เป็นแบบที่คุณคิด
19:53คุณก็จะไม่โกดผม
19:56นั่นก็ขึ้นอยู่กับ
20:01บัว นั่นบัวใช่หรือไม่
20:15บัวที่สยามสวยที่สุดแล้ว
20:22บัวที่สุดแล้ว
20:42มีอะไรหรือ
20:46ผมว่ามันไม่เห็นเหมือนการบวทที่แม่ทำแกงให้กินเลย
20:49มันควรแล้วชนิดกัน
20:52ชอบกินแกกใส่บัวหรือ
20:55บัวเดี๋ยวทำให้กิน
21:19ผมข้ำได้แล้วนะครับคุณแม่
21:24แม่คุณคงดีไจ
21:25ผมก็ดีใจที่ได้พาแม่ก Stevens อาวไหว้พาที่แผนดินเกิด
21:28คุณแม่เคยบอกผมว่า
21:30จะพาผมกันมาไว้พาที่แผนดินสยาม
21:33ถ้าผมpinise Stroud
21:45- ได้ดูกูโชคไหมวะตะกี้?
21:47- ไม่ได้ดูขอรับ
21:49- กูเลยอยากรู้จริงๆว่ามาเป็นใคร?
21:51- กูรีแถวนั้นก็ไม่น่าใช่ เพราะว่ามันเป็นหมวย
21:53- แต่ว่าเสียงมึงคุ้นคุ้น หรือว่าเป็นมึงฮะ?
21:55- เอ๊ย ไอ้นี่ มึงได้ยินกูไหม?
21:57- ป่ะขอรับ
21:59- กับผมล่าลดทั้งวัน ไม่มีอะไรไปช่วมมวยหรอก
22:01- ไม่น่าใช่ เพราะว่ามันเป็นหมวย
22:03- แต่ว่าเสียงมึงคุ้นคุ้น หรือว่าเป็นมึงฮะ?
22:07- เอ๊ย ไอ้นี่ มึงได้ยินกูไหม?
22:11- ป่ะขอรับ กับผมล่าลดทั้งวัน ไม่มีอะไรไปช่วมมวยหรอกขอรับ
22:15- กินอะไรวะ? กินไหมนั่นเลย?
22:21- เอ๊ย นี่เองถุยอะไรอ่ะ?
22:25- ป่ะขอรับ
22:31- นี่บ้านในท่านหรือขอรับ?
22:41- รางวันที่ฉันได้บ้านวันนี้
22:45- ให้หมดนี้หรือหรือขอรับ
22:47- แล้วในท่านมาต่อยมงไปทำกันอะไรขอรับ?
22:50- เรื่องของฉัน เอาไป
22:53- ป่ะ Dial- บอกและ
23:21เกินมาแล้ว
23:23โท้
23:25ใจกลัวต้องแล้วต่อมเลยขอรับ
23:29พี่กลัว
23:30มีอะไรล่ะ
23:32คือทันทุท...
23:34รัทย
23:36ฉันต้องต้องตัวรับ
23:38ข้ามาเธอมันว่า จะต้องกันต้องรับเธอร์
23:41ฉันเธอไหม
23:43จากที่เราต้องไปแล้ว
23:45เราไม่ได้แล้ว
23:47ตอน ถึงเชี่ยมั้ยสิบาทินี้เราต่อไปเชื่อยความติได้
23:55เหอะ จุดนี้
24:17โอ้ววว แกใส่กัว
24:25อาว มา โอเค
24:27อร่อยไหม
24:35อร่อยมากเลย
24:47ตัวละรถอบคุณเจอร์ย์
24:48ตรงนี้กับในสักเก็บนเทพ
24:52เธอหน้าหารอบิศาลาศาลิฟัย
24:54แต่มันคุณเจอร์หนักเจอร์นไป
24:59นี่ระเจอเวอนุตน
25:05ครับร่วม
25:11ฮัยเจ่าขนี่
25:17ผมเสียใจเหลือเกิน ที่ไม่สามารถพาคุณอีกรุ่มกลับมาด้วยได้
25:22ผมขอโทษที่ไม่สามารถดูแลเธอได้ดีมากพ่อ
25:27ตามที่สัญญากับท่านพ่อไว้ขอรับ
25:29เสียใจ รุ่มเขาอายุสั้นเกินไป
25:34แต่ว่า...เรื่องแบบนี้ ไม่มีใครอยากให้เกิด
25:39หวังแห่งนี้ก็มีคนลมหาจาจไปมาก
25:43เป็นล่ามให้รู้ตินใช่มั้ย
25:47กันยังมีหน้ากลับมาอีกเหรอ
25:51พี่สาวฉันนั้นคนยังดูแลไม่ได้
25:55หลานสาวฉันหญิงเบลแกก็ไม่พากลับมา
25:59ไม่รู้เป็นตายร้ายดียังไง
26:01จิตใจทำด้วยอะไร
26:03หลุด อย่าเสียมารายาตเหรอ
26:07หลังสงสมันความมีอัตรนแน่มอนวัตเปลี่ยนหenos
26:22สิความตัวรักษีชีวินของกลับมา
26:26เธอดีของกับรัติ่งมีแกอบทานตัวรถสิรย์
26:31ท่านกระจานแผลไม่ได้มาในทันประหวัดสิทธิ์
26:34ในฐนาธุรัสส่วนตัว
26:36จึงไม่สามารถพร้านโบ๊ยลมาได้ด้วยขอรับ
26:40พี่...
26:42คิดว่าเป็นชาวพระหลังเศษแล้วจะพูดอะไรก็ได้ใช่ไหม
26:44ฉันไม่เชื่อแกล่ะ
26:46ชาวสยามไม่ได้โง่อย่างที่เกียกคิด
26:51ท่านลุงรุตินแย่
26:53สามีของป้าหญิงรุงใช่ไหมครับ
26:56สวัสดีครับ ผมเดท
26:58รุงค่ะพ่อรุตครับ
27:00ได้ยินเรื่องของท่านลุงมามาก
27:06ฟังไม่เข้าใจใช่ไหมครับ
27:10น่ะ ฉันก็พอป่ะ
27:12อ่า...
27:15อยู่...
27:19กูด...
27:21กูด
27:23เฮ้ย...กูด
27:25เฮ้ย...
27:27แล้ว...
27:30ผมมะติดดีแย่ขอรับ
27:32เป็นล้ามีกับขนาดทุต
27:35แล้วก็ยังเป็น...
27:36หมดบุญทำของท่านพ่อรุติน
27:38กับคนแม่รุ่งขอรับ
27:40เสดงว่า เราก็ไม่รู้พี่น้องกระสินะครับ
27:43ไว้นะครับ
27:44มันทำไม
27:45อีกคนไม่มีหวนอดปลายท้าแบบนี้นี่นะ
27:50แค่ลูกกาฝากเบ่าท้ายครัว
27:53หลานสาวใช่มีแค่หญิงแปลก็เดียวเท่านั้น
27:55แบวกันเดียวเท่านั้น
27:59รถ
28:02ถ้าไม่มีอะไรจับกูดก็ออกไปได้แล้วเนอะ
28:05ตอนพอ
28:17งั้นผมขออยู่ด้วยนะครับท่านปู
28:25ฉันว่ายพิราติ
28:55ท่านปูดอยู่ที่นี่
29:04ก็ออก็ความต้องชัดภัาน
29:06กลางความรู้สึกหรอด
29:09ของคิด
29:12ลูก
29:14เฮ้ สิทธิ์ อาค่อนว่าอาหารสต้อง
29:44ไม่ใช่
29:46ไม่ใช่
29:48แกที่นี่ พักอบนี้
30:14เอาเล่นนะ เดี๋ยวก็อาวไม่เสร็จ
30:17เดี๋ยว เดี๋ยว เดี๋ยว
30:23ไม่เล่น ไม่เล่น
30:45แม่บัวผัน
30:55แม่จับลูกได้ไหม ไอ้จ้อยของแม่เอง
31:06ลูกกิดถึงแม่เหลือเกิน
31:09ออกไปเธอเจ้าค่ะ ทีนี้ไม่ใช่ที่ของเจ้านาย
31:12ไปเนี่ยเลยเจ้าค่ะ
31:15แล้วไม่ต้องมาหาบัokuแกแก่ 65 ใช้ที่ personnes ở
31:18บอกกับขอร้องแล้วเจ้าค่ะ ออกไป เจ้าค่ะ ออกไป
31:21ทำไมแม่พูดแบบนี้
31:23รู้ไหม 20 ปีที่ผันมารู้คิดถึงแม่เหรอเกิน
31:26รู้คิดถึงแม่ทุกวัน
31:28รู้เฝ้านับรอวัน
31:29ที่จะกลับมาเจอหน้าแม่อีกครั้ง
31:34บาวเป็นเพียงบาว ก้นคลัว
31:38ทางบาวก้นครัว ไม่มีวัสนาจะเป็นวันดาของคุณท่านหรอกเจ้าค่ะ
31:45คุณท่านก็คุณละติ หมดชายท่านรูตินกับคุณหญิงลุ่ม
31:50กลับออกไปเธอนะเจ้าค่ะ
31:54มา
32:08ตั้งแต่กลับจากวังสุรยะก่อน คุณท่านก็เก็บตัวอยู่แต่ในห้อง ไม่กินอะไรเลย
32:23อาหารของสยามก็ไม่กิน
32:34อาหารพรังเศษก็ไม่กิน
32:38อาหารพรังเศษก็ไม่กิน
32:42ของมองก็ไม่กิน
32:48หายัง ให้ค่าเรียกก่อน เหลือจะกิน
32:54ยัมสุมโอ้เจ้าค่ะ คุณที่
32:58ได้ยินไหมเจ้าค่ะ
33:02ค่าเฮออะไรอย่าง
33:03ตายแล้ว
33:04หาย
33:08งั้น ค่ากินเองได้ไหม
33:10เองกินอันเก่าไปนั่น
33:12เองพูดแล้วนะ
33:14เฮ้ย
33:17โอ้โห
33:18ค่าขอด้วยชิ้นเนื้อไหม
33:19ต้องทำกระไหร่สักอย่างแล้ว
33:33ถ้ายังไม่กินข้าวอยู่แบบนี้
33:34คนนาติมีหวังได้ป่วยนะแน่
33:36จริง
33:37และพวกเราก็จะอ้วนด้วย
33:39โอ้
33:41โอ้
33:42ไอ้กุย สกระปก
33:43ปิ่นแล้วเนี่ย
33:47ไอ้คุย
33:48นั่งแจม
33:51ไม่ได้ว่า
33:52ข้าเอง
33:55ข้าไหน
33:56ข้าไหน
33:57ไม่
33:58โอ้ ไอ้ไม่
34:00เอ้ย มาทำอะไรดึง ดึง ดึง ดึง
34:02อย่าว่าจะถามเลยออกมาก่อน
34:05เป็นไร
34:07บ้าคุ 그대로ติให้เอาปลินโตกัมมา ขอรับ
34:10โอ้ ไอ้คุนรัติให้เอาปลินโตกัมมา connecting
34:12โฮ่ครับ
34:13พวกมันบอกว่าคุนรัติไม่ยอมกินข้าวกินปรา
34:16ทินไ daytime ้ก็clip bevor
34:18เร aosight ก็นาขอบูทธิ sells Falcon อรว compliment
34:18รัติไม่กินข้าว好吃
34:21โฮ่ครับ
34:24ออะ พอเธออยู่ที่นี้เอง
34:26ย่าจะมาบอกว่า
34:28ว่า ย่าเชิญหญิงพา ลูกสาวท่านเสียนาบรดีมากินข้าว
34:32ในวันรอยประทีบ ลูกจะได้พาน้องไปรอยประทีบด้วย
34:36นะ
34:39รับคำย่าสิ
34:42เสด็จย่าครับ หลาน
34:43นี่ ถ้าผมไม่ใช่เรื่องคอขาดบาทตาย ก็ต้องรับคำย่าสิ
34:58แก่เห็นเจ็บ Indians
35:01ช้าพา พระทแบบนี้
35:04เจ็บด้วยเอง
35:06นี่ วันนี้ ัลแบบนี้
35:09่าแก่เจ็บ โอเครื่องเกิด
35:13แปรษมาตัวเอง
35:15ประเบิดด้วย ช่วยข้าว
35:19ช่วย котороеจะเป็นด้วย
35:22รับคำยังเศรค
35:24คุณที
35:54โชคดีของผมจริงๆ ที่มาแล้วเจอคนอยู่ที่ท่าน้ำพอดี
36:02ไปกับผมนะ
36:07ประติดเป็นชื่อที่ไพยร้อมาก และเหมาะสมกับเจ้าของชื่อด้วย
36:21สง่าน่ายินดี
36:23คุณ أنาดีก็กล่าวชมเกิดไปครับ
36:26ดี печ้นหายสงสัยแล้วว่าทำไมคุณ ทีถึงชื่อชมคุณ ราติหนัก
36:45พูดจริงผมก็อยู่หรอกครับ
36:48รัติ นี่พี่ว่า...
36:50น้องชายของผม
36:52บงชูพี่รัติ คาฟิ์เดอบว่า
36:56คาฟิ์เดอบว่า เอการเลือมอง
36:58ว่าเจอฟงเซฟ เอเซลอง
37:05ซ้อมมาประโยคเดียวใช่ไหม
37:07ไม่ครับ
37:11เว้ยเดี๋ยวพี่สอนให้เยอะๆนะครับ
37:13นั้นผมขอบคุณพี่ร่องหน้าเลยครับ
37:17อ่ะ มากินข้าวค่ะ
37:23แกลงสายบว่า
37:25คุณทีบอกว่าคุณระติชอบกินแกลงสายบว่ามาก
37:28เลยขอให้ดีฉันทำ
37:30กินเยอะๆนะครับ
37:32คนทำจะได้มีความสุข
37:34คนขอให้ทำก็จะได้มีความสุขด้วย
37:39มา
37:40กินด้วยกัน
37:42กินด้วยกัน จะได้มีความสุขด้วยกัน มา มา
37:491 คําคือความสุข
37:532 คํา
37:56เป็นทวี
38:00คุดดีด้วยนะครับ
38:03ขอบคุณค่ะ
38:04ขอบคุณค่ะ
38:11หว่างว่าจะทำให้หายคิดถึงรถมือแม่บ้างนะครับ
38:233 คําแล้ว
38:25อย่างนี้พี่ทีก็รัก
38:27พี่จะติ่งมากับผมกับสิ
38:31กิน ๆ
38:34กินกันครับ
38:47โอ้ แกนใส่ว้า
38:51มา โอเค
39:01โอ๊ย มากเลย
39:02กินเยอะ ๆ เลยหนู
39:04โอ้ มันกิน
39:17โอ้ กรส everybody gives
39:20รัก แล้ว
39:21รัก siempre
39:22ครับ
39:26ครับ
39:29ครับ
39:30มา
39:47ไม่มีอะไรเลยครับ
39:49ผมเก่งคุณด้วยดี คุณทิว่า แล้วก็แกงสายบัว
39:56เลยพาคิดถึงคุณแม่แท้ ๆ ของผมมาครับ
40:06ความจริงแล้วคุณแม่แท้ ๆ ของผม
40:08เป็นบาประจำรงครัว ที่วังสุรยากรครับ
40:16ผมเป็นเพียงรู้บาวคนนึง
40:19ไม่ใช่คนสูงสักอะไรเลยครับ
40:21ผมแค่โชคดีที่ได้คุณแม่ว่ารูมเป็นรับเหลี่ยง
40:28กว่ายี่สิบปีแล้ว
40:30ที่ผมไม่ได้เจอแม่แท้ ๆ ของผม
40:34เพราะกลับมาเจอกันคราวนี้
40:36แม่กลับผักใส่ไล้ส่งผม
40:41บอกว่า...
40:43ผมไม่ใช่ลูกแท้ ๆ ของแม่อีกแล้ว
40:46ผมพูดอะไรก็ไม่รู้ว่ะ
40:48กินกันต่อนะครับ
40:50แกงสายบัวเนี่ย อร่อยมากเลยนะครับ
40:52ผมจะกินให้หมดเลย
40:54กินได้เลยจ้ะ
40:56กินได้เลยจ้ะ
40:58แกงสายบัวเนี่ย อร่อยมากเลยนะครับ
41:02ผมจะกินให้หมดเลย
41:04กินได้เลยจ้ะ
41:06ขอบคุณiah
41:23ดีใจที่เห็นวันนี้คุณกินข้าวได้เยอะ
41:41ผมสิครับ ต้องขอบคุณคุณมากกว่า
41:44ที่อุตสาชนผมไปกินข้าวที่บ้าน
41:46ทำให้ผมได้รู้จักับคุณวดีแล้วก็น้องทิวา
41:50ทั้งสองคนน่ารักมากๆเลยนะครับ
41:53กับข้าวมือนี้เนี่ย อร่อยที่สุดต้องแต่ผมกลับมาสยามเลย
41:58ถ้าเช่นนั้น งั้นผมจะพาคนไปกินอีกบ่อยๆ
42:13ขอบคุณนะครับ
42:16คุณรับติ
42:23คุณเห็นบ้านหลังใหญ่ที่อยู่ถ่าจากบ้านแม่เล็กนั่นไหม
42:34อ่ะ
42:35ผมจำได้
42:36บ้านหลังใหญ่ตรงข้ามสถานทูด
42:39รู้สึกว่าจะเป็นบ้านของคุณ
42:42พระสุรธีอะไรสักอย่างเลยล่ะครับ
42:45พระสุรธีทําชนะพิธ
42:47ใช่เลย ตาคุณพระคนนั้นนั่นเอง
42:49ผมเคยได้อินมาว่าคุณพระเขาชอบเล่น
42:57ไม่มีอะไรครับ
42:59ไม่ใช่เลยของผม
43:00นั่นบ้านผม
43:02ผมอยู่ที่นั่น
43:04ครับ
43:06ว่าแล้วเชี่ยว
43:08ค่ะ
43:10ก็ผมคิดไว้แล้ว
43:11เพราะคุณที่ต้องทำงานอยู่ที่นั่น
43:12จะว่าไป
43:13เจ้านายของคุณที่ก็ใจดีเหมือนกันนะครับ
43:15ถึงขนาดยกเรือนให้บ่าแล้วก็ครอบพัวด้วย
43:18ยังไงวันนี้ก็
43:20ขอบคุณมากนะครับ
43:22เจ้านายของคุณที่ก็ใจดีเหมือนกันนะครับ
43:24ถึงขนาดยกเรือนให้บ่าแล้วก็ครอบหัวด้วย
43:30ยังไงวันนี้ก็ขอบคุณมากนะครับ
43:34ไปก่อนนะ
43:39คุณที่
43:48ขึ้นเรือนดีๆนะครับ
43:52감사합니다
44:02ก็บอกดีกว่า บงคุณอีก
44:09ู้ที่มีมาก
44:11คุณท่านเหมือนกัน
44:15ที่นี่สุดภาพ
44:45เมื่อเมื่อสิ
45:15ไม่อลองส่วนต้องเยี่ยม
45:45ขอบคุณครับ
45:52ขอบคุณครับ
46:15ขอบคุณครับ
46:31ขอบคุณครับ
46:45นี่บุชชายของฉัน พระสุรธีธรรมธนาพิศ ปลัดทุ่นฉลองกระส่วงธรรมการ
46:53และเป็นอาจารย์ด้านหนักสอรักศาสตร์ ที่คงเหมือนคลาชิการพละเลือด
47:03พระสุรธีธรรมธนาพิศ
47:05อาจารย์ดกnde translating quran
47:13น้ำจัκนี้ไป ผมกับคุณพระหาชายสหายกันอีก
47:17ช่วยพ wymอบคุณคุยกับผมเหมือนเช่นเคย
47:19เรียบผมว่าที แยววางตัว Martinez อย่าซมเหมือนเราไม่เคยรู้จัก
47:21ไม่เคยไปมีกันมาก่อนเช่นนี้เลย
47:23ฉันจำได้ ว่าเองคือแอนนา acreditorกนั้น
47:26- ไม่ใช่ifierade overflow amazon
47:27- ผมซะ คุณจะมาทำดีกับลูกข่ายังผมทำไม
47:31ความรู้สึกดี ๆ กับใครสักคน
47:33มันไม่เลือกหรอกว่าจะเกิดขึ้นที่ไหน
47:35กับใคร
47:36แต่ตอนนี้มันเกิดขึ้นแล้วกับคุณ
48:01ความรู้สึกดีสิ่งกัน
48:04พวกที่นี่ความรู้สึกดี พวก อย่าปล้อม
48:20นี่ยิงปลวงมาก
48:24อย่างนี้
48:26สเอง
Recommended
47:38
|
Up next
58:24
13:58
40:14
42:11
52:26
56:19
54:26
47:15
50:39
49:31
33:04
48:03
58:01
57:57
29:39
30:02
30:21
30:13
58:53