- 2 days ago
กระวานน้อยแรกรัก พากย์ไทย EP.18
Category
🎥
Short filmTranscript
00:00กวามที่สผิดสิ
00:21oh 一生的宿命
00:24听 你脉搏声音
00:28ต่อไปทุกชาว อาฐานจะมาทานเข้ากับท่านอองทุกวัน
00:58ขึ้นทุกว่าน์ แมนทุกว่า คงรถแยงช Verantwortบdet แกตั้งเบรส ร่วมีทัน สุดที่รวังปลับิจเต็มีหน้า สิ ศทย์ที่อันนักปลับท อาว อาว อาว ความ bütünวดเมื่อ จังกว่า ไม่ได้สุดทธิ์ อาว ตัวให้ ไม่เอา ทุกว่า จะเจอ หรือดภาว ทุกว่า หรือ ตะทุกว่า จัดความร
01:26เจ้าเจ้า ไม่เจ้า ไม่เจ้า
01:31กับติด้วย ด้วย
02:01ใช่เจจุ แล้วเรามาจินหงอยีชี
02:09โนไท่ท่านหลังจิ้ง อันโหเกิดเรื่อง
02:11นอกจุนอองติ้งไป
02:12ก็มีคนสำหักเล่นสมุทมาเง้าสอดสองเรา
02:15ได้หลายวันแล้ว
02:17จะให้จัดการหรือไม่
02:21- มีกี่คน
02:22- สองคน
02:24เศรณาสู้ขี่ระแวง
02:26ยิ่งพวกที่สอดสองได้เห็นชัดเจน
02:29ก็ยิ่งจะเชื่อว่า การตายข้าพ่อตาไร้พิรุษ
02:34ให้จุยเฟิงกับจุยอีวี แอบคุณกันพระชายา อย่าให้สัตรูตื่นตัว
02:40พระเยค่ะ
02:46ท่านไม่อยากเห็นพระชายาตรอมใจ จริงต้องกล้ำเกลินเอาไว้
02:51ในเมื่อเรื่องมันผ่านไปแล้ว ยายจึงไม่เผยความจริงสักที
02:58แม้บอกตอนนี้ อาจช่วยใครทุกให้นางได้
03:03แต่หากผิดพลาดเพียงนิด อาจถึงคราวพินาศได้
03:09แล้วจะปล่อยให้พระชายาเขาจะผิดต่อไป
03:12การทำข้าเซนาสู้ เห็นฉันว่า ยังไม่คลายสงสัยในเรื่องนี้
03:17ค่าจะไม่เอาภาพลอดภัยของนางมาเสียง
03:21แม้บอกตอนนี้ ที่ยังไม่เป็นฉัน
03:30ใครทุกว่า แม้บอกตอนนี้ ช่วยพลาด
03:36แม้บอกตอนนี้ ทีนาศาตอนนี้ ที่ที่สุด
03:42อัฐานเป็นค่าเองที่ทำได้ไม่ดีพอ
03:49ไม่อาจนักษาทำมันที่เคยให้
03:53ว่าจะคุ้มคลองสักคุณมิง
03:57ทำให้เจ้าไร้กังวน
04:12เราควมทมันคิดวัย
04:22가라 Zhang
04:26พอเจ้า � calculate
04:29ปิดคยี้ว่าแน่การข้าตัวตาย
04:32และจะไม่ขุดคุ้ยอีก
04:34ออง��ฐานเป็น
04:36วางกะcledบักให้ข้าติดกับ
04:39ย่อมไม่ทิ้งเถ้ารอดไว้ใหม legislation
04:42ㄷาร murmured เขาเธอห์อองมีความเครื่อนไหวหรือไม่
04:47เปล่าแต่คือนั้น คนสํานักเร็นสมุต unbelievably ตาจับตาจวนอองตลอด
04:50ยังไม่พบความผิดปกติได้ ได้
04:53แต่เรื่องนี้เองที่ข้าคิดไม่ตก
04:56ด้วยถีมือของอองตริ่งเปลย์
04:57ยอบไม่ทำเรื่องร้ายศาระ
04:59หากคิดจะใส่ร้ายท่านเศพนา
05:01โดยอุบายตื่นข Zhudr นี้
05:03นั่นไม่เท่ากับเป็นการ หาเรื่องใส่ตัวหรือ
05:07จ้าไม้ความว่า แ �
05:29ตอโต
05:30แม่นาง เอาสังลูกไหม ลูกชิมดูก่อน
05:33รสชาติอร่อย ไม่เคยโกงใคร
05:34แป้งที่ใช้ก็เป็นแป้งชั้นดี
05:36ลูกแล้ว 2 อี 8
05:37เอ๊ะ แม่นาง อย่าเพิ่งไปสิ
05:39แม่นาง แม่นาง มาชิมบัมมีโบราณดูสิ
05:41นำสุขเข้มข้น เส้นเหนียวนุ่ม
05:44มีเน้อยไข่ฉีกหวาน นุ่มอร่อยนะ
05:46เพื่อให้คิดพ้นสุมบัมวัน
05:47แล้วบอกโบราณไว้เธอ
05:50มาเงินสุมบราณจัง
06:10เยอะ
06:16แย่คุณชายถึงตามข้ามา
06:28อ๋อ เป็นค่าทำตัวไม่หมอสม ร่วงเกิดแม่นางแล้ว
06:31แค่คุณชายเกือบพลัสตกน้ำ ค่าจะยืนมือเข้าช่วย จะร่วงเกิดอันไหน
06:36เออ แม่นางกล่าวถูกต้อง ค่าต้องขอขอบคุณแม่นางที่ช่วยเหลือ
06:42Groß ถามคุณชายเกускัน เห tardyou ท่านแล้ว ตามข้ามาจนถึงนี้ด้วย
06:48ไม่นางเค้ารู้สึกแล้ว เมื่อครุ้กฯ้าพมาอินพบ suasUNG
06:56Bear was born to another
06:57ก็ไม่พวกจั considerable flіль g p p
06:59สมThey requested terribly HAR ตั้งแต่ไหม
07:02ที่หอบันเท้าทุกGU ายังอย่างยากให้เด็กก็อยู่ที่นั่นด้วย
07:07และเรียงได้พูดกันสองสั้มค่ própria
07:10อ๋อ งั้นท่านก็ทักขายเสร็จแล้ว ไปได้แล้วล่ะ
07:14อ๋อ
07:22กะยอง กะยอง
07:30วันนี้มานางเดินทั่วตลาดเลย หาสิ่งได้อยู่แล้ว
07:33ของกินอร่อยๆ
07:35แล้วมานางหาแบบได้อยู่แล้ว
07:37แบบ หวาน เียหéral รถเบาา เหรอหรือ หรือรถจัดละ
07:40ค่าอาจจะพอนะนำได้บ้าง
07:43พระชายาไม่ชอบของรถจัด หย Giving the Heart
07:45ส gazeant like restaurants
07:47apenasวางท시간 เงืออาหาร คงมเหมาะกับของ絲持 Боль contributedgate
07:50และท่านไม่คิด
07:52ถ yapıl zaman in the time of our journey
07:54พระชยาตรอมใจ 데 เรื่องสีบิดาไปไม่เสวยมาสามวัน 전
08:02ท่านหัวใช่งชีวิตพี่ต้าเวียлен
08:06กลับต้องมาพบจุดจบเช่นนี้
08:11คุณชาย มีวิธีช่วยสะกุลหมิงเหรือมัน?
08:15เออ...
08:18ข้าหาของกินต่อดีกว่า
08:21ไม่นานคิดจะใช่ของกินปรอบใจ ก็แช่จะได้เหตุผล
08:24สราพสิ่งในโลก ไม่ว่าย่าหรือไม้ของกินหรือรสชาติ
08:26เออ...ร้วนมีคุณค้า เรียกว่า
08:28มือนสิ่งหน้ารัก เพราะมือนสิ่งนี้ใจ
08:30เช่น เป็นควรครัวเรือน รрузนปลอบใจมันุษธราย ค音ยัง
08:37suasวัญห์ portrayed redefine your mind
09:00เกียวเจ้าหนึ่ง ชื่อเสียงเนื่องลือ
09:02เกียวบาง ใส่เยอะ
09:04น้ำซุปก็เข้มข้น แล้วก็...
09:06ขอแล้ว เชิญคุณชายเจ้าก็วีเป็นผู้นำทางเธอด
09:10ได้เชิญ
09:22พระชายา เสวยสักหน่อยเธอด
09:26หากเอาแต่ไม่เสวยข้าวปลาเช่นนี้
09:29ร่างกายจะรับไม่ไหวเอานะ
09:32ใช่แล้ว
09:33อาหารพวกเนี้ย หวินอิวสับไปต่อแถวซื้อมาให้เลยนะ
09:36น้ำไม่รู้ว่าเจ้าชอบสิ่งใด จึงซื้อมาทุกอย่างเลย
09:42หลายวันมานี้ทำให้พวกเจ้าเป็นห่วงแล้ว
09:44ข้าไม่เป็นไร
09:46เพียงแต่ กินอะไรไม่ค่อยลงนะ
09:49หากท่านลุงรับรู้ได้ คงไม่อยากเห็นเจ้าเป็นเช่นนี้
09:58หากใจเจ้าทุกข์ ก็ร้องให้พอสักเธอด
10:01หรือเจ้าอยากไปที่ไหน อยากพอผู้ดายอยากทำอะไร
10:04เราก็จะอยู่กับเจ้า
10:05แต่อยากฝืนกลืนความทุกข์ไว้ผู้เดียวเลย
10:08หากปล่อยไว้นานไป ใจอาalieจะป่วยเอาได้
10:11ข้าได้เป็นห่วงตายแน่
10:20พระชายา หม่อมฉันเคยเล่าให้ท่านฟังแล้วว่า
10:24วินอี่ เป็นเด็กกำพระมาตั้งแต่จำความได้
10:30หม่อมฉันไม่รู้ว่าพ่อแม่เป็นใคร
10:33pian Rtil นี่ยิงไม่รู้ว่าจะมีที่ได้ให้พักพริง ได้
10:38แต่ก่อนนั้น หม่อมชั้นร้อนเล่ไปทั่ว ก็ต้องพึ้งพาตน
10:44สิ่งที่จำได้มั่นยำที่สุด
10:47ยามลมหนาวมาเยือน รายใครให้พึ้ง ถึงยามหิวหวย ก็รายซึ่งอาหาร
10:56พระนั้น หม่อมชั้นคิดจริง ๆ ว่า โลกนี้ คงมีแต่ความหนาวเน็บเป็นแน่
11:04จนได้เขาร่วมหน่วยจินหวิน หวินอีจึงได้รับรู้ว่า
11:10ในโลกนี้ ยังมีไออุ่นและแสงสว่างอยู่
11:16ตราบใดที่ใจยังสัทธา ความยากลำบากจะผ่านพ้นไปได้
11:23พวกเรารู้ดี ว่าแสงในใจท่านยามนี้ หมอดดับลงแล้ว
11:30แต่พวกเราจะอยู่เคียงข้างท่าน จนผ่านช่วงนี้ไปได้
11:36และจนกว่า แสงในใจของท่าน จะสองสว่างอีกครั้ง
11:44ความอบอุ่นมากมาย อัฐาน ช่วงชีวิตนี้ ค่าจะคอยให้ความอบอุ่นปกป้องเจ้า
11:58แล้วเข้า สุดฟชีวิตนี้ ความอบจุด RIGHT
12:12ขอบความอบนี้ ความอบคุณเจอร์
12:16ขอบคุณฟร Carrie
12:18ขอบความอบความอน knappความอ่า ก้น
12:25ตอนที่สิ ตรงนาน
12:29ลงเจ้านี ท่านความหลาย
12:33เจ้าเรา
12:38หลายท่าน
12:55สมุติภาพนี้ เดี๋ยวไม่ให้ค่าจริงเหรอ
13:16เจ้าก็โตป่านนี้แล้ว คุณหาใครมาดูแล้วได้แล้ว
13:19โอ้
13:23เดี๋ยวสิ
13:24คงไม่ใช่ว่าท่านโศนาซูอยากจะหาคู่ให้เจ้า
13:27จึงเตรียมสมุติไว้ให้นะ
13:32ค่าเองก็ไม่อยากยุงยาก
13:34แต่ไหนๆก็เตรียมไปแล้วก็ควรใช้ให้เกิดประโยชน์
13:37เจ้าก็เลือกสัตรีที่เจ้าพอใจสักคน
13:41และไปดูตัวแทนก็แล้วกัน
13:42เจ้าเป็นทางผู้บниชาการรู้
13:45องค์อันนาะเกรงขาม ต้องพาใจสัตรีได้นะ
13:48อืม
13:54ข้าเธอประเจ้าสองคนมา เพื่อปรึกษาเรื่องสำคัญ
14:00เรื่องสำคัญเหรอ
14:02เรื่องเมียเจ้าถือว่าเป็นเรื่องสำคัญ
14:04แต่เรื่องขาเมียข้าไม่สำคัญหรือไง
14:11อ๋อ ข้ามีวิธีแล้ว
14:13จึงง้อเมียมีน่าการแค่สามข้อ
14:161.ลางมือทำกับข้าวให้
14:192.ช่วยเรียงลูกแทน
14:23พูดได้ดี พูดโดนใจ
14:25แต่ว่าอัส fingerprint ทําครัวไม่เก่ง
14:27ซ้ำย 보미นรีรู автомобิม Modern
14:29คงทําได้แค่
14:30ต้องเอาอกเอาใจแล้วล่ะ
14:32เราต้องเอาออกเอาใจยังไง
14:35เอาใจก็หมายถึง
14:37ก็คือสิ่งใดที่พ柏ชายาชอบ
14:39เจ้าเองก็ต้องชอบกับนางด้วย
14:41สิ่งในที่พระชายาอยากทำ
14:42เจ้าก็ต้องอยู่ทำกับนางด้วย
14:44คุณค่ะต้องยอมเสียงตายตามใจนาง
14:46เจ้าก็ต้องยอมทุกหมดหน้าตักตรบ
14:49คือต้องเต็มใจ
14:50ยอมทำทุกอย่างให้นาง
14:51ใช่
15:11อร่ะ
15:19อันนี้
15:37ดหน่อย
15:39นี่
15:43ตัดนิดก็ยังอย่างนี้
15:45ตัดนิดขาดเลยชับชับชับ
15:47ฉันออกไม่ได้จะตัดแค่ยอด
15:49แต่เกือบจะถอนรากแล้ว
16:00ข้าดยึดหลักทําผิดต้องตัดทิ้ง
16:03จนกลายเป็นที่สายไปแล้ว
16:09แม้แต่ยอดอ่อนท่านอองก็ยังตัดทิ้งไม่เหลือ
16:15ก็ออกจะหดเขียมไปยังท่าย
16:19ถ้าก็ไม่เชื่อคำพวกนี้หรอก
16:23ค่ะ ท่านออง
16:24ให้บอกทําเองเธอเจ้าค่ะ
16:30แค่ตัดแต่งดอกไม้นี่
16:32ยายยากว่าการออกรบซื้ออีก
16:34ฝื้นทั้งได้สิ่งที่ไม่เหมาะ
16:36อย่างไรก็ย่อมไร้ผล
16:38ผล
16:51เอาออกเอาใจอะไรค่ะ
16:53ความคิดมาทรพสิดนี้
16:58ทั้งหมดนี้ให้ค่าอย่างนั้นเหรอ
17:00ค่ะ ค่ะรู้ว่าวันนี้พี่สัพพัย
17:02นับประชายาออกมาตลา
17:06หากน่าอยากกินหรืออยากซื้ออะไร
17:08ก็ผ่านาไปซื้อถึง
17:09ตอนนี้มีแต่พี่สัพพัย
17:11ที่พอทำให้นางยิ้มได้
17:13ต้องรับกวนพี่สัพพัย
17:15คอยดูแลแล้ว
17:16นี่ใช่เจ๊สวิตคนเดิมที่ค่ารู้จักหรือไม่
17:20เห็นกับที่เรียกข้าวประพี่สัพพัย
17:22วันนี้ค่าต้องทำให้อฐานยิ้มให้ได้
17:24แต่อฐานยิ้มให้ได้
17:27แต่อย่าบอกเมียกข้าละ
17:29หวังใจเธอน้องเคย
17:31รับเรา
17:32ดูสิพี่สัพ
17:34เจ้า มันดูก่อนก่อน
17:39อฐาน
17:41วันนี้อยากกินอะไร
17:42อยากซื้ออะไรข้าจะเลี้ยงเอง
17:44แค่เป็นเท่าแกะทานไม่กี่วัน
17:46ทำให้ถึงได้ร่ำโรยนะ
17:48เห็นที่กิจการของหอวันเท่า
17:50จะดีมากสินะ
17:52เธอแค่
17:54พระชายา subscribe
17:56ใช้กําให้ folk
17:58แต่ขอบอกเงินจากโดยสวนไปถึงได้หรือไbeh
18:00เยี่ยววัตก مraysก
18:07ทุกวันซัฬนเกี่ยูไม่เห็นлюд alternative
18:10เปลี่ยว 활์
18:12หาสุue
18:13จะซื่อกัยย่างกิน
18:16เมร inspections
18:18how can寅
18:29วันนี้ไม่มี cầnมิด ไม่มีASON
18:34วันนี้ก็ต้องหายขentesขวันมาช่วยเธอ
18:35ข้อย 900่ predict
18:38ขอพระ est IV ประชายอ
18:39ห้า สนกลางอะไรให้กัน
18:41วันนี้พี่สลายจะเร Another
18:42เอาในเธอ
18:42เอาไปใช้เธอ
18:43ขอบคุณพี่มินมิน อื้นอี ขอตัวก่อน
18:47พี่มินมิน ใจปั้มยิ่งนะ โฮ พี่เหลือโยกให้เจ้าหมดเลย ไป
19:03เต็มพี่
19:05วันนี้หยุด เจ้าเองเข้าว่าน ไปค่ายจะหารกับค่าหน่อยนะ
19:10พี่ข่าวถ้าจะได้เหนื้อหลายชบับ ก็จะส่งเข้าวัง ต้องผิดจรณาเพิ่มก่อน
19:25อ๋อ วันนี้คงไม่ได้ วันนี้ค่ายิงมีธุร่าอื่นอยู่กว่านหน้านะ
19:30เดี๋ยวสิ คุณ...คุณใช้ร้อง
19:35ถือดีๆ เดี๋ยวดีๆนะ
19:38ได้เลย
19:40ถือดีๆนะ
19:43ขอบคุณมาก
19:45ไม่นางน้องไก่
19:47คุณชาเจ้ากวิ
19:50ไม่นางน้องไก่ จำค่าได้สักทีนะ
19:53วันนี้ขายหมดแล้ว อยากกินค่อยมาพรุ่งนี้นะ
19:57นี่หมดแล้วเหรอ
19:59คุณชาเจ้ากวิ
20:02ก็ชอบกินไก่ย้างเหรอ
20:04อ๋อ ขอดียินชื่อมานาน
20:07แต่ว่าโชคไม่ดี คงได้วัสนากับไก่นีกละมัง
20:11ชั้งประหลาดคนแท้
20:14แค่ไก่ย้างต้องมีวัสนาด้วยเหรอ
20:17ให้ข้าจริงๆเหรอ
20:31ถือว่าเห็นแก่ครั้งก่อน ที่ท่านพาข้าไปซื้อของอร่อย
20:34ให้ได้แค่นี้นะ ข้ามีแค่ตัวเดียวเอง
20:37ขอบคุณไม่นางน้องไก่
20:40อ๋อ
20:42IU
20:45little
20:47เรียบกินสิ ก่าย 게ย้างนี้ต้องกินตอนร้อนร้อนร้อนถึงจะอร่อย
20:49ได้ พา
20:52เนี่ยชุ่มชำมัน gall of nid
21:00สมคำร่ำเลยจริงๆ
21:03ก่าย้างร้านนี้อร่อยจริงนะล่ะ
21:05แต่ว่านะ ถ้าเทียบกับที่ท่านองทำเอง yuplau
21:11อัสวีย เคยทำก่ายยั่งให้ไม่นางกินด้วยเหรอ
21:16อื้อ
21:18คือค่ายังไม่รู้นามของไม่นางเลย
21:23ค่าวินอีย เป็นอันนุในโจวนท่านออง
21:26อันนุเหรอ
21:28อืม นี่ อ่ะ ค่าต้องไปซื้อขนมกุ้ยวาก่อน
21:33อืม ขอตัวก่อนนะ
21:35อ๋อ
21:37กายยั่งร้านเนี้ย ขายแค่เมละห้าสิบตัว
21:41หากอยากกิน ต้องมาเติดเช้านะ
21:44อืม
21:45อืม
21:51อัสวีย รับอันนุเมื่อไหร่กันนะ
21:55อ่ะ อัฐาน เมื่อหลายวันกรค่า เห็นเครื่องประดับที่ไขล้วนแปลกตา นั่ง
22:12เจ้าต้องเชิบแน่อยู่ตรงโน้น
22:14อ๋อ
22:16คุณสุขสอง ถูกใจสิงดาฯหรือไม่
22:22ทุกทิ์ อัlishมาย อังลม activit
22:26ปีนปักของในสองรูปทรงปลัดตา
22:30ราขาของแฟงมากสินะ
22:32อย่างคุณisierungทั้งสอง เป็นผู้สูงสร้างซัก
22:34สัยตามเขาเชียบแร้ม
22:36ปินนี้เป็นของนีหริงนัก
22:38อัญวนิที่ประดับคุณภาพเลือก
22:40หากท่านซวมแล้วadic่วงงามราวนังเสียน
22:43รูดลายด้านบนก็ใช้ปลัดนัก
22:47ดูไม่เหมือนของในต้าเสียร์เลย
22:51ขอถามท่านพ่อคะ เครื่องประดับนี้มาจากที่ไหนเหรอ
22:55เรื่องนี้บอกไม่ได้ขอรับ หากคนรู้ว่าค่าหามาจากที่ไหน
23:00เขาจะทำคำไรยังไงล่ะ
23:02อ่ะ
23:03ดูถ้าเครื่องประดับพวกนี้ คงมาจากทะเลกแล้วมั้ง
23:17พอค่าดูดีๆแล้ว เห็นรอยเกลือกัดชัดเจนมาก
23:21คงขายแพงไม่ได้หรอกนะ
23:23ไม่ขอปิดบัง ของพวกนี้มาจากทะเลจริงๆขอรับ
23:27ถึงได้แปลกว่าของทั่วไป ในต้าเสียร์หากไม่ได้อีกแล้ว
23:31หากว่าท่านชอบจริงๆ ข้าจะไม่โก่งราคา
23:34หรือว่าได้พูดไม่ตรีกันไว้วันน่ามีของดีอีก ข้าจะเก็บไว้ให้ก่อนเลย
23:40ฉ кв Next, คนซะที่ wüneee
23:40อะไรนะ ท่านพูด reverse
23:42ข้าวหน้ามีของใหม่มาอีก พวกท่านต้องเห็บไว้ให้ ข้าหน้า
23:45ไม่งาน่านงสักใจถึงแ Ice
23:49เท่าแก่มินๆ
23:50ซื้อ
23:53ของพวกนี้หากได้ใส่อ Adrian
23:55ได้หน้าไม่นน้อย
23:56แต่ว่าแผงท่านเนี้ย
23:58คงไม่ได้ตั้งทุกวัน
24:00วันน่าข้าจะพบท่านได้อย่างไร
24:02ข้าพักอยู่ที่
24:02โรงเทียมต้าทงติด Lilithvell kimchi ท男น้อยแส้จู
24:05สองสร้างวันนี้จะตั้งแผงอยู่แถวนี่
24:15แสีตาเจ้ายังเฉชี่ lasers
24:17เมื่อครู่เจ้าสυบที่อยู่ของพ่อข้านั่น
24:19คิดจะร่วงมือกันระยายαวเหรอ
24:21ของพวกเนี้ย อีกไม่นานนักหรอก
24:23จะต้องนิยมในเมืองหลวงแน่
24:25กิจกานานชั่วจินก็จะรุ่มเดืองไปด้วย
24:28หากเป็นเช่นนั้น ร้านชั่วจินคงต้องปิดกิจกาแล้ว
24:32จวนอองก็จะลำบากตามไปด้วย
24:35ยายจังเป็นเช่นนั้น
24:37รวดลายและรูปแบบ
24:39บนเครื่องไปดับ ไม่ใช่ของต้าเสียเลย
24:42ค่าสงสัยว่าน่าจะเป็นของเทือน
24:45พี่แทมอร์ครู่เจ้าจงใจถามที่อยู่ของเขา
24:49พอรู้ว่าเขาอยู่รงเตรียม ไม่ใช่ที่อยู่ทาวอน
24:52คงคิดแค่จะมาขายของพวกนี้ แล้วก็จะย้ายไปที่อื่น
24:56ของพวกนี้คงเปิดเพยไม่ได้แล้ว
25:01เรื่องของท่านพ่อก็เพราะไปพวกพันกับของเทือน
25:04และจะสำนักตัดสินท่านพ่อติดต่อสัดรู
25:07ของพวกนี้รอบเข้าสู่เมืองหลวง
25:10คงมีใช่แคบเชียงครั้งเดียว
25:12ค่าสงสัยว่ามีผู้หาผลประโยชน
25:15แล้วใส่รายว่า
25:16..ท่านพ่อรักลอบคลาขาย
25:20แต่ถึงจะเป็นเช่นนั้น
25:22ก็ยังยืนยันไม่ได้ว่ามันได้เกี่ยวกับท่านลุง
25:26ของเหล่านี้ร้วนมาจากทางทะเล
25:29แต่บ้านนิ่งเรานั้น
25:31การค๊าทางทะเลมีอยู่ที่เดียว
25:33itated ขึ้นลิงโจก
25:40ท่านออง มีทหารจักอย่างซีลูสอาในมาขอเข้าเฝ้า
25:51บอกว่าเคยเป็นคนของจิ้งอันโห
25:54พาเข้ามา
25:56พาเข้ามา
26:02ข้าบน้อยกระวะท่านออง
26:05ลุกขึ้นพูด
26:07ขอบรัฐไทยท่านออง
26:09ท่านออง
26:11ก็หมอมทั้งสองเคยเป็นคนของจิ้งอันโห
26:14ตอนกัวปิ่งเม้าドン แล้วเค้าอรับตามแน่ง
26:16อ้างเลือกฝึกทางหาร กำจัดค้นเห็นต่าง
26:18พูดด้อยไม่อย่อมรับเขา หัว tand่า คูดถูกทุกตีจนตาย
26:21ก็หมอมทั้งสองเทร quarterback
26:23แน่FOการหลบนี้ เพาะจัดปัญญาจริงๆ
26:25เราเลยมาเค้าเฝ้าท่านออง
26:27พอไม่อยากให้จริงอันหัวตายเปล่า
26:29แล้วอยากให้ท่านออง สอบหวันฆีธิกันเมืองหลี่โจ
26:32หรือทางสอง
26:33ก็เคยไปหลี่โจด้วย
26:35อ้ anh.. ใช่แล้ว
26:36เราใจตามท่านหัว manners รู้จักikaพ Belt Jamie
26:40ตอนนั้น ที่เราเราดมชาวบ้านมาต้านพาย
26:43รวนถามความสมัครใจทั้งสิ้น
26:45แต่หลังจะเกิดเรื่อง
26:46ชาวบ้านหลายคน
26:47เราบอกว่าถูกถหานอย่างซีรู้คมคู
26:49และหมอมทั้งนั้น สอง จึงแ 아니면ซื่บความจริง
26:52แล้วก็พบว่า
26:53พวกถหานที่ทำเกินหน้าที่
26:54ล้วนได้รับการแฟน์ กโต้กว่าปหลงเม่ว
26:56เรื่องนี้ต้องมีเบื่องหลังแน่แท้
26:59น่าเสียได้
27:00ที่คนสถามเป็น autonomous
27:02ในย่างซีรู้
27:03เราทำอะไรไม่ได้
27:05จึงต้องขอพึ้งท่านอ่อง
27:07พวกเจ้าทั้งสอง
27:08อยูที่ค้ายเป็นหficult และสาตัวให้หายดี
27:10เรื่องที่พูดมา ท่ายจะซืบให้แปะชัด
27:14ข้าหน้อย ขอพระทันท่านออง พระม่องขอตัวจั๊วลา
27:23สื่อมาว่า สองคนนั้นเป็นใคร
27:25หากที่พูดเป็นความจริง จะหละยาง สีลูก
27:28undoubtedlyก็หรือดондlichkeit chasing South
27:30ท่านออง ท่านออง ในวังแจ้งมาว่า ประมาณเรียนควบโทษ
27:36เราเชิญท่านมาเพราะมีเหตุจำเป็น ไม่ใช่อยากรบกวลเปล่า เปล่า
27:44หากมีอันใด เชิญพูดมาเผิด ไม่ต้องเกลียงใจหรอก
27:48ค่าอยากขอให้ท่าน ช่วยแสดงละครหน่อย
27:59คุณชาย ลองดูว่ามีขอที่ชอบหรือไม่
28:03ไม่ อันนี้ดีนัก หินโมราเมตรนี้ foreld นี เนื้อนียิ่งนัก
28:08มาธรร
28:14reverse
28:25ฟกฤานจะรู้หรือไหม
28:28พ่อฟ kinda
28:30ของเทือนพวกนี้มาจากไหน
28:33เขาใจผิด เขาใจผิดกันแล้ว
28:36ของเทือนอะไร ของพวกนี้ค่าซื้อมาจ่ายเงินเองทั้งนั้น
28:39ไปของแท้แน่นอน ท่านจะได้ใส่ความส่งเดท
28:44ไหนท่าน แล้วท่านเป็นใครกันแม่
28:47หากจะเอาเงิน ก็ปล่อยข้าไป ค่าจะไปเอามาให้
28:50หากค่าจะเอาเงิน ก็ไม่อยากได้เสร็จเงินพวกนี้
28:54บอกมาว่าใครส่งของผู้นี้ให้เจ้า แล้วข้าจะปล่อยเจ้าไป
28:58ไม่งั้น ข้าจะตัดมือเจ้าเดี๋ยวนี้
29:11ไม่เห็นโรงสบ ไม่หลังน้ำตาสินะ
29:14ลองตัดมือเข้าดูสิ เป็นห่าจะทนได้ถึงเมื่อ
29:17นี่ไม่นะ อย่านะ
29:21ข้าพูดแล้ว
29:24เป็นรันขึ้นบนับชื่อหอทอวัสนา
29:26อยู่ที่เมืองหลิงโจจะของแส้ล่ว่า ในคนฝากขอบ้ายค่า
29:32พูดแต่แรกก็จบแล้ว ผ่าโทวไป
29:43อาวิหายตัวไป
29:45ข่าวลับจากหลิงโจส่งถึงเมืองหลวง ต้องใช้เวลากถึงเดือน
29:49เขาน่าจะหายตัวไปก่อนหน้านั้นแล้ว ไม่รู้เป็นตายังไง
29:53ฝ่าบาทให้เขาช่วยงานราชการ ม่อมฉันก็มีกล้าคัดค้า
29:57แต่เขาเติบโตมาอย่างสุขสบาย ไม่รู้อันตรายของโลกภายนอก
30:01ตอนนี้คนในจวนยังไม่รู้ หากรู้ขึ้นมา ท่านพ่อท่านแม่ของทนไม่ไว
30:07ข้ากำชาวไว้ว่าเรื่องนี้ ห้ามแพร่งพลายออกไป
30:12อ๋อฮีฝ่าบาท เรื่องอย่างถึงเพียงนี้ ถึงบ้าวอยากจะปิด ก็คงปิดไม่มิดนะ
30:18ของเขา อย่าได้ทุกใจนะ ข้าเองก็เป็นห่วงเหมือนกัน
30:38ตอนนี้ขาวก็บอกว่า หายตัวไปไม่ใช่หรือ
30:42คือ ไม่มีข้าว ก็นำว่ายยังมีความหวังอยู่
30:48ฝ่าบาท ออวียังไม่ได้แต่งานมีลูก
30:52หากเป็นอะไรไปขึ้นมา หมอมฉันจะโอน้าไหน ไปพบท่านพ่อ ท่านแม่
30:59ของเขาเผยครับ มัม็คดลาحت bricks Turner ให้ออวีไปลิงโจ
31:03เรื่องนี้ มันได้ยอมรับผิด มันก็ละตาย ขออาศาไปที่ลิงโจ
31:08ไม่ว่าเป็นหรือตาย จะพาเขากลับมาให้ได้
31:11เจ้าจะไปลิงโจ
31:15หลายเดือนแบ่หนี้ ระหม่อมสื่บเรื่องลี่โจ Audio อยู่
31:18ส quiz ว่า อย่างซีรู้ ต้องมีคนคิจคต
31:22ภาบาจยักつ้านต้อง annoyed อะไรรู้ หรือไม่
31:24ว่าใครเป็นคนเสนอให้กัวปิ้งเม้า ไปที่ลี่โจ
31:27ดูแลเรื่องปัสเท่าทุก
31:30สัภาพนะการimentos ราชเซ쳤ucha สำนักเริ่มไม้ดี
31:32ลิงโจ อาจเป็นทางออกเดียว
31:35อีกอยาก ลี่โจ อย่าเกี่ยวข้องกับของเทือน
31:39ลิงโจ อาจไม่ได้มีปัญหา แค่เรื่องขอพาสี
31:44กระมม จะต้องไปที่นั่น
32:02ท่านอ่อง อาหารจะเย็นหมดแล้ว
32:16สเวยก่อน เธอประยะค่ะ
32:18เดี๋ยวพระชายากลับมา บ่าวจะให้คนไปส่งให้
32:21ท่านอ่อง ส่งเป็นห่วงประชายาหรือที่
32:38ท่านจะไปหลิงโจใช่หรือไม่
32:45หากค่าอยากจะ ค่านางไปหลิงโจด้วย
32:48บอกว่าจะ ค่านางไปเปลี่ยนบรยากาศ
32:52คิดว่านาจะยอมไปหรือไม่
32:55ท่านอ่อง ลองถามดูสิ
32:56บางทีอาจจะตรงประไทยพระชายาก็ได้
32:59ใช่มาเธอ
33:01การไปหลิงโจครั้งนี้อันตรายนัก
33:03อย่าให้นางไปเสียงจะดีกว่า
33:05วันนี้ห้องเครื่อง ทำน้ำแกงหยกขาวที่เจ้าชอบ
33:19เดินเที่ยวมาทั้งวันแล้ว คงหิวแล้วสินะ
33:21หรือจะให้ค่านั่งกิดกับเจ้าเป็นยังไง
33:24ไม่จำเป็น
33:26อาวิเกิดเรื่องที่หลิงโจ ข้าตรีไปช่วย
33:37ระหวันที่ข้าไปอยู่ เจ้าต้องดูแลตัวเองให้ดี
33:42กินให้อิ่ม นอนให้หลับ อย่าคิดมากเกินไป
33:45หางออกไปไหน ก็ต้องระวังตัว
33:49ให้หวินอี่อยู่ข้างกายเสมอ
33:52แล้วจังซื้อจือเป็นอย่างไรบ้าง
33:55ยังไม่รู้แน่ชัด
33:57ข้าให้องคารักเงาออกไปสึกแล้ว
33:59เพราะจัดการงานในกองทัพเสร็จ
34:01จะรีบมุ่งหน้า ไปหลิงโจทันที
34:06วันนี้ก็ถือว่า
34:08เป็นการกินข้าเพื่อส่งข้าเดินทาง
34:10ได้หรือไม่
34:15หลิงโจ ข้าก็จะไปด้วย
34:25พระชายา เตรียมของอุธิบร้อยแล้ว
34:27พวกเจ้าไปพักท่ะ
34:28เพราะค่ะ
34:29อาฐาน
34:31เจ้าว่าจังหวายวี่
34:33อย่ามีชีวิตอยู่หรือไม่
34:35ท่านอองของเจ้าสนิทกับเขา นัก
34:51ไม่มีข้าวอะไรเลยเหรอ
34:53การไปหลิงโจท์ข้านี้
34:55ก็เพื่อไปสืบเรื่องนี้ให้กระจัง
34:57เขาส่งออกระดังเงาล่วงหน้าไปก่อนแล้ว
34:59หากมีข้าว คงจะรีบแจ้งมา
35:01เจ้าอยากกับวนหน้า
35:03เขาก่อนหน้านี้ก็แค่บอกว่าหายตัวไป
35:05ก็แสดงว่าจังสื่อจือ ยังไม่ตกในมือคนชั่ว
35:15แต่ว่ามินมิน
35:17จะเป็นห่วงจังสื่อจือ งั้นเหรอ
35:19ค่า
35:25ค่าก็แค่
35:27ค่าก็แค่
35:29คนเคยทำการค้าด้วยกัน
35:31หรือตายค่าก็ต้องเป็นห่วงอยู่แล้ว
35:33อีกอย่าง
35:35ทำงานที่หอเหวนเท่าเหนื่อยจะตาย
35:37เขาไม่อยากทำคนเดียวนะ
35:39ก็หวังว่าเขาจะกลับมาไว้ๆ
35:41ไอ้โว้
35:43ถ้าให้จุยอิงไปหลีโจแล้ว
35:45เพื่อติดต่อกับโอคระของอาวิ
35:47แต่ในสุดท้ายที่ระรับจากหน่วยจินหวิน
35:49อยู่ในพื้นที่หากไลของหลีโจ
35:51ข้าดว่า เขาควนเองการตามล่าของสกุญญซู้ได้แล้ว
35:53อืม ไม่รู้ว่าเขาจะปลอดภัยหรือไม่
35:57สกุญสู้ในหลิงโจมีที่พวนล้นฟ้า ไม่เกลงกลัวฟ้าดิน จะเอาชีวิตอาวีให้ได้
36:04ไปครั้งนี้ สกุญสู้คงจับตาดูไม่ปล่อย
36:08ก่อนเข้าสู้หลิงโจ ก่อนกำลักของเราต้องเคลื่อนไว้ ให้เงียบเชียบที่สุ
36:13อฐาน เจ้าจะไปกับท่านอองจริงเหรอ
36:17แต่เล็กจนโต นอกจากวัดมั่นมอง เจ้าไม่เคยออกน้องเมืองเลยนะ
36:21ทางไปลิงโจ เส Robbie's sinceimo ANDREW
36:23คิด เหรียดเงินไม่ล่ะ ตัวเจ้าจะทนไหวเหรอ
36:25ค่าตัดสินใจแล้ว ไม่กลัวเรื่องค่านี้หรอ
36:29อย่ายไปคราว อย่างน้อยคงหลายเดือน
36:32ทิ้งค่าอยู่คนเดียวในเมืองหล่วง เจ้าก็ใจหายอยู่นะ
36:36ไม่นานก็กลับมาแล้ว
36:38นี่... แต่ว่านี่กนานแล้วนะ เข้าไม่คิดจะคืนดีกับท่านอองอีกเหรอ
36:46ถือว่าออกไปเที่ยวเปลี่ยนบรรยากาศ ดีกว่าอยู่อูตร paintwork
36:52เคยได้ยินว่าหลิงเจ้มีเรือน 108 หลăngสร้างเรียบพลออง
36:55.มีเรือเล็กพาเที่ยวไป มาหิงงามมากมัน มีครอบทุกแบบ ไม่อ่วนก็ผ้อมเที่ยว
37:01เจ้าตามไปก็ดี จะได้ก Ett Americans
37:03จะได้กันไม่ให้ท่านออกพลาerteสตรีได้
37:05กลับมาเป็นอั
37:21นุกอีกคนในจ้วน
37:23หากเข้าลงไลสตรีอื่น
37:25ข้าก็จะหาทางของข้าเอง
37:28ได้สถานะเดิมกลับมา
37:30ก็คงจะสบายขึ้น
37:31แต่จะไม่ยอมแล้ว
37:33ถ็นี่สิ เรามติดFirstorororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororororor
38:03เอ่อEC
38:09ท่านออง
38:10ปกติธันมากจะออกเดินทางอย่างเรเนี่ยfig Xiaomi
38:12เหตุใดครั้งไม่ถึงตรีบการ
38:14เฝ้าอยู่ในจวนท่านหมดทังชีวิต
38:16ก็เคยเห็นตอนท่านแม่ถ่านออกเดินทาง
38:18แต่อย่าไม่เธือนขัดนี้เลย
38:21การเตรียมการเช่นนี้
38:23แทบ enjoying whoever you could find
38:25ท่านอง ของเก็บเรียบร้อยหมดแล้ว
38:32ขอทำ รถมาเหล่านี้ คนของทั้งหมดที่ต้องใช้เหรอ
38:39แค่เป็นวัดมานมอก ก็ต้องเตรียมรถมาห้าคัน
38:43ถ้าไปหลิงโจนนี้ยาวไกลนะ ข้ายัมต้องเตรียมให้พร้อมเพื่อพระชายา
38:481,2,3,4,5,6,7,8
38:59พระยะ รวมแล้วรถมาสิบคัน น้องเคยทำแล้วไม่เร็วเลยนะ
39:03นี่แหละสมเป็นอาฐาน ยามออกเดินทางต้องจัดเต็ม
39:11นี่คือบัญชีกของใช้ที่ท่านอ่องเตรียมว่าให้พระชายาเอง
39:14ระหว่างทางต้องใช้สิ่งใด ก็ดูตามหมายเลขบรรเกวียน
39:17กลัวสอบง่าย หยิบใช้สะดวก
39:19ฉันพระชายาตัวดูว่ายังขาดสิ่งใดอีก บาวจะไปจัดหาให้
39:24ยังที่นี่ นอนดี
39:30ซูนะ
39:32ไม่คือสังเกตเลย ว่าเจ้าจะจัดการงานบ้านได้ดีเพียงนี้
39:36ไม่รู้ว่าของเหล่านี้ แม่งประเภทยังไง
39:39รถมาคันแรกเป็นที่ประทัพพยาค่ะ หลิงเจ้าอยู่กลายและรอลละอู
39:47ระหว่างทางต้องใช้น้ำแข็ง จึงเตรียมดูน้ำแข็งไว้ในนั้น
39:50หน้าต่างประตูเสริมด้วยผ้าหมายน้ำแข็ง ด้านนอกเพิ่มผ้ามานไม่ไพล
39:54ยามนั่งอยู่ในรถมากก็ไม่ scriptures
40:09รถมาคันอื่น ร้วนบันจุเสื้อพ้า เครื่องใช้และเสเบียง
40:13ชุดของพระชายานนันลำค้ายิ่ง ต้uenเก็บรักษาดีไม่ให้ยับหรือชื่น
40:18ของจึงสั่งไว้ว่า รถมาที่ขนชุด ต้องปิดด้วยกระดาษนังวัว
40:22อีกทั้ง รถมาที่ขนเครื่องใช้ต่างๆ ต้องมีฝองน้ำกันก็แทก
40:28เดี๋ยวไปน้ำของ 42 ลังขึ้นบทรักมา อย่าให้ตกลด
40:32แล้วก็ หมอนโยก่อนของพระชายาก็ต้องเอาไปด้วย
40:35เอ้อ พี่เจ้าค่ะ
40:37อัฐานที่สามีที่ใส่ใจเช่นนี้ ก็ยอมเบาใจไปได้มาก
40:42ตอนรู้ว่าพระชายาจะไปหล pneumonia ท่านออกก็คัดลึกระบวด lerth เอง
40:48ท่านยังจัดของครบทวนครบครั้น
40:50เพื่อให้พระชายาแม้เดินทางไกลแก่ไหน ก็ยังอยู่ได้สุกสบาย
40:55ดูสิ ขระบวดรถไปเนี่ย
40:57คนไม่รู้คงคิดว่าท่านออกออกเราจะไปปกครองหลloyd chopped chapter
41:00หลงโจจะไม่กลับมาอีก
41:02เอ้อ เรื่องรถถถล Sidของก็ฉะ ingrediente
41:05แต่รถ мам้าเปล่า เอาไปทำไม
41:08หลิงโจ้ค้าขายคือคัก แรงรวมสมบัติจากทั่วสราทิศ อารถมาตล่าไป พระชายาจะได้ซื้อของเต็มที่ จะใช้เองหรือเป็นขอฝาก ก็ไม่ต้องกลัว ขนกลับไม่ไหว
41:19เจ้าคิดได้รอบพรอบนะ ค่าต้องขอคารวัสเลย ไม่แปลกที่เจ้าจะแต่งานก่อนใครในหมู่พวกเรา
41:27ตอนน้ testimone ค่ายังกล้าไปสั่งศร ว่าน่าเรื่องของสามีพระยา หรือการเอาใจพระยา ค่ะเอ็นยังONG ๆ ให้ท่านช่วยสั่งศรอี Spark
41:39แต่ก่อนออกเดินทางก็พีืนใกล้ๆ จะจัดคบวนอย่างไรโลนไม่สำคัญแต่ครั้งนี่ไปถึงลิงโจ้อcla ทำกระ belle stickers
41:48ขอให้ท่านออง หรือไว้เพียงรถมาสองคัน
41:52คันหนึ่งอาฐานใช้ อีกคันให้ท่านอองใช้
Recommended
40:17
|
Up next
40:46
38:22
30:55
44:27
42:08
42:38
42:18
42:32
42:18
42:26
42:43
42:26
42:49
42:42
42:16
42:23
42:49
42:43
42:15
42:49
42:49
42:56