(Verse 1) Gökyüzü küstü demem artık — o ***kapkara!*** Nefes almıyorum, bu şehir değil, bir cehennem haritası bana Gök gürlemiyor, sistem bağırıyor: “Devam et yakmaya!” Okyanus iç çekiyor, kıyıysa mezar taşına bakıyor sabaha
Buzullar "yardım" diye bağırıyor Sen hâlâ klima açıp belgesel izliyorsun Orman yanıyor, tweet atıyorsun Plastik pipetle dünya mı kurtulacak sanıyorsun?
---
(Hook) Bu son uyarı, kırıldı sabır Doğa izlemiyor, seni yazıyor sabıkalı bir yaratık gibi Bu son uyarı, kırıldı nabız Gezegen kükrüyor, sırada senin evin var — duydun mu bizi?
---
(Verse 2) Toprak: “Artık sana süt veremem” diyor Sen hâlâ alışveriş sepetine ‘organik’ ekliyorsun Yarattığın şehir: ruhsuz, nefessiz Doğa kaçıyor senden — o bile terk ediyor geçmişi
Deniz köpürmüyor, deliriyor Balıklar değil, biz boğuluyoruz yavaş yavaş Yağmur dua değil artık — ceza gibi İklim kırılmış, sen hâlâ hesap yapıyorsun maaşla
---
(Bridge – Sert Akış) Bu dünya senin değil, ipotekli! Kirlet, boz, görmezden gel — ama artık izleniyorsun mikroskobik Her “görmedim” dediğinde bir dalga yıkıyor Ve sen hâlâ influencer'ların sıcaklığında donuyorsun
---
(Outro – Yavaş ama Tok) İsyan değil bu, rap değil bu Bu bir dosya kaydı: insanın son satırı Belki uyanırsın diye Beat’le değil — doğayla yazdım bu satırı...