Category
📺
TVTranscript
00:01รายการต่อไปนี้เหมาะสำหรับผู้ชมที่มีอายุ 13 ปีขึ้นไป
00:05อาจมีภาพ เสียง หรือเนื้อหา
00:08ที่ต้องใช้วิจารณยานในการรับชม
00:10ผู้ชมที่มีอายุน้อยกว่า 13 ปี
00:12ขวนได้รับคำแนะนำ
00:26นั่นก่อนช้า
00:30ร้านนี้มีสล่ายการแซบ์วิท์อร่อยนะ
00:36ขอชա meet
00:41พี่เตริญโอเคหรือเปล่า
00:43พี่ต้องถามช้าซิว่าเตริญโอเคหรือเปล่า
00:45จริงๆวันนั้นช้าไม่รู้ได้สำหรับว่าพี่ส้ามคนมีเรื่อง Chapel
00:50ทำไมพี่เตริญต้องเป็นแบบนั้น
00:52คือ
01:00เลือกวันนามเนี่ย พี่คุยกับแม่ชาแล้วนะ
01:08หา? เพริญเขาบอกแม่ว่า ช่วงมีรักไม่เคยมีเวลาให้เขาเหรอ
01:14ไม่เป็นเห็นผลเลยนะครับ ที่คนอย่างดอกเตอร์เพริญนัดถา จะต้องมากของวล
01:20ไม่นะ ผู้หญิงเรานี่ ถ้าเขารู้สึกว่าคนข้างๆไม่สนใจ
01:26ไม่ว่าเขาจะเรียนจบอะไรมา ก็ไม่มีใครชอบทั้งนั้น
01:33แม่รู้สึกว่า อันรักยังปรับตัวไม่ได้ใช่ไหม
01:38ทำไมไม่ลองพยายามอีกสักนิดล่ะ
01:42ไม่งานระยะยาวจะมีปัญหานะ
01:45ต่างคนต่างปรับตัวเข้าหากัน สักวันหนึ่งมันก็ลงตัวเองแหละ
01:52ถ้าเงินลงพาไปในหมู่สักรอบดีไหมครับ
01:55แต่น่าจะดีนะ
01:57ผู้หญิงเรานี่ ถ้าเขารู้สึกว่าคนข้างๆใส่ใจในปัญหาของเขา
02:02มันก็น่าจะดี
02:04ครับ
02:05อ๋อ
02:07แล้ว ถ้าหญิงหน่อยมีปัญหาอะไร
02:11ก็โทรหาแม่นะ ไม่ต้องโทรหาพี่ชา
02:14แม่ไม่อยากให้เขาไปปรึกษาปัญหาอะไรกันด้วยเปลื่อย
02:20พี่ชาเนี่ย
02:22อาจจะยุแยงให้ออกนอกรู้นอกทานเก่ง
02:26เพลิน
02:28อาจจะดูเป็นคนหัวแข็งสะน่อย
02:31แต่จริงๆแล้วเนี่ย
02:33เขาดื้อน้อยกว่าพี่ชามาก
02:36ฉันไม่น้อยกว่าพี่ชามาก
02:37อืม...ไรอีกไม่นscenejaeใจว่ามัน
02:42ождения 能ให้เลิกยุ่งกับปัญหาครอบ9 km ของรักกับเพลินได้?]
02:46ถ้ามีปัญหาอะไร
02:48แม่จะเป็นคนจัดการเอง
02:52นี้แม่รู้เปล่าคะ
02:54ว่าพี่เที่ยวหนักขนาดไหน
02:56มีผู้หญิงไปเรื้อยขนาดไหน
02:57chnittก็รู้แล้ว
03:00เพลินเองก็รู้
03:02แต่เขาดันตั้งความหวางว่าพี่แต่งงาน
03:04ตั้งงาน และพี่จะ หยุด
03:06ไม่มีผู้หญิง คนไหนผิด
03:07ที่ตั้งความหวังแบบนั้นนะคะ พี่รัก
03:12เรื่องนี้ พี่เคยกับแม่ эชาแล้วนะ
03:15และ แม่ эชาก็บอกพี่เรา ด้วยว่าต้องทำยังไงต่อ
03:19หลังจากนี้ ษาindustrieค่ะ บอกพี่ ถ้าเขาโทรมา
03:22เดี๋ยวขึ้นתח dunno พี่จัดการต่อเอง
03:24พี่กำลังจะห้ามให้ชายุ่งกว่าพี่ส cops
03:27ของตัวเองเหรอคะ
03:29ไม่ใช่ป basics
03:30แม่ชายักษังหาก
03:31จะไม่ให้ชายุ่งกับเพลิษ
03:35พี่แม่กับพี่กำลังทำอยู่
03:37มันคือการบางทับให้พี่เพลิษ
03:39ต้องอดคนไปด้วยๆ
03:41ในสิ่งให้พี่เพลิษเป็นในวันนั้น
03:43มันไม่Heっとонbert
03:45แล้วชายก็จะไม่ถิ่งเขา
03:47ฝากพี่กลับไปบอกแม่เลยนะคะ
03:49ความแม่ก็ห้ามชาแล้วอย่างนี้ไม่ได้
04:20ฮะโหล
04:21เป็นไงบ้าง โอเคหรือเปล่า
04:24ก็...เหนื่อยนิดน้อย
04:27ขับไหวเปล่า
04:29ไหว?
04:31เอา...นี่คุณมีไหนอ่ะ
04:34ผมเพิ่งกลับมาที่ห้องได้สักพักเนี้ย
04:37ไปหาได้มั้ย?
04:39ได้ดี
04:41โอเค เจอกัน
04:49อายังไม่บางทิ
04:55ชีวิตเภาเราไม่เจอร่อยร้าบางอย่าง
05:00กำบักว่าเธอไม่รักถูกทิ้งมีกล้างทาง
05:06อย่างถ้าเท่าไรจะพันมาไป
05:08คือเธอชื่อในคำว่ารัก
05:11ยังที่ฉันก็ชื่อยอย่างนี้
05:14ความว่าไร อย่างที่ฉันก็ชื่ออยู่ไหน
05:20แค่จะไม่เช้าแล้ว พ่อยบินไป
05:28แต่หวังมีไหม มีผู้ใด
05:34เธอผ่านฉันบินไป แฟ้งใกล้
05:39อยู่ใต้มีทุกดังหมด
05:43ไม่มีเป็นเธอในการที่ได้ฉันมากันความ
05:50หากรักนี้ไม่เป็นนิรัน
05:56คือวันนี้มีเธอข้างกัน แน่ต้องเธอแล้ว
06:06เธอไม่นอนอีกเหรอ
06:21เพราะนี้เดี๋ยวพวกนี้มีประชุมหลักสุดแต่เช้าค่ะ
06:26พี่ไปอับนางป่ะนะ
06:28เอ่อแล้วเรื่องพี่ชาวว่าไงบ้างคะ
06:31เห็นกับสะดึกเลย
06:33ก็โอเคอ่ะ
06:37พี่ก็บอกไปอย่างที่แม่อยากให้บอกแล้ว
06:40ว่าจะปรับตัวให้ดีขึ้น
06:42แล้วถ้าหลังจันนี้มีอะไร
06:44พี่กับแม่จะดูแลพันเอง
06:46เอ่อ คุยกันแค่นั้น
06:49ต้องกลับดึกขนาดนี้เลยเหรอคะ
06:52คุยกันเถอะ
06:54คุยกันเถอะ
06:55คุยกันเถอะ
07:22ยก็ท่านตรงา đấy
07:40คุยกันจัดว่า
07:45อยู่ไหม
08:00อันน้ำอีกป่ะ
08:03ก็อาบแล้วไง
08:05ไม่อาบตอนเช้าหรอ
08:08อื้อ
08:10เหม็นหน้าน่าว่างเลย
08:12เวอร์น่ะ
08:14นี่...ในรูปคุณท่านแต่อยู่เท่าไหร่เหรอ
08:19อืม...น่าจะ 21-22 นะ
08:22ช่วงก่อนโควิดสักปีหนึ่ง
08:25พวกคุณมีความสูงกว่าในรูปไหม
08:29จริงกว่านั้นนี่
08:35ดีกัน
08:38อืม...
08:40อืม...
08:42อืม...
08:44ผมไม่รู้นะว่าคุณเจออะไรมาบ้างอ่ะ
08:47แต่คนในขอบตรวนอ่ะ
08:49ไม่ใช่ทุกคนหรอก
08:51ที่จะเข้าใจในสิ่งที่เราทำหรือสิ่งที่เราเป็น
08:54แต่เราอ่ะ
08:56รู้อยู่แก่ใจ
08:57ว่าเราเป็นใครทำเพื่ออะไร
09:00สุดท้ายเราก็ทำเพื่อพวกเขานั่นแหละ
09:03ใช่ไหม
09:07เพื่อพวกเขา
09:08แล้วก็ตัวเรา
09:09ในแบบของเรา
09:11ใช่
09:15อืม...
09:16อืม...
09:18อืม...
09:19อืม...
09:20ไม่...
09:21น่าวล่ะ ไปล่าคุณ
09:23โอ้ย แหว ต้องมันก็เดินสะอัดดี
09:49คุณมาให้เลขาโทรมาสอบถามว่า
09:51คุณแอนจะกลับเชื่องไทยเมื่อไหร่นะครับ
09:54เขามีอะไรดวนหรือเปล่า
09:56อืม...
09:57ไม่ได้บอกนะครับ
09:58อาจจะแค่เช็คดู
10:00ถามีอะไรดวนก็ให้ออนไลน์มา
10:02แต่ถามีงานอะไรภายในสิบวัน
10:04ก็ให้เลื่อนไปก่อน
10:06ฉันจะอยู่ที่นี่จนกว่าดิวจะจบ
10:09เอ่อ...
10:10คุณแอน...
10:12จะยอมเสียเวลากับเรื่องนี้จริง ๆ ล่ะค่ะ
10:20แจ็ค
10:21เวลาที่เรากลบ
10:23หรือแคน
10:25ร่างกายเราจะท็อคสิกตัวไม่หรูตัว
10:27เลือดเราจะกลายเป็นกลบ
10:29นี่ฉันตัวร้อนมาสองวันแล้ว
10:32ทางเดี๋ยวที่จะดีขึ้นได้ก็คือ
10:37การได้ตอบโตอะไรนี้ติดไหนหน่อย
10:40พอให้สบายใจ
10:43เอาหน้า...
10:44ไม่ร้ายแรงหรอก
10:46แค่ให้ได้รู้ว่า...
10:49อย่ามาเท่าเท่าเท่า
10:53แบบนี้กับฉัน
10:55แค่ให้ได้รู้ว่า...
10:57อย่ามาทำแบบนี้กับฉัน
11:16จังสมุนภายแก้ร้อนไหนมาให้ฉันด้วย
11:21ครับ
11:23ที่ไว้
11:30ลมน์
11:43พี่ล้า
11:45ไปทั่นข้าวกันครับครับกู
11:47ตอนนี้เหรอคะ
11:50พี่อยากท่าอาหารจีนอ่ะ
11:51ทั่นกัน
11:52เดี๋ยวเพินมีเรียนเทคนิกการสอนข้างออนไลน์สิค่ะ
11:55อืม เจ้าเรียนแบบปิดกล้องสิ เรียนไปกินไป
11:58ไม่ได้ มันละเอียดมาก เพินต้องโนท
12:02พี่หลักรอเพินแบบนึงนะ
12:04กันไว้ว่าหลังแล้วกันนะ
12:06พี่หลักรอเพินแค่ชั่วโมงเดียวเองค่ะ
12:11ถ้าพี่หลักหิวเนี่ย เดี๋ยวเพินสั่งอะไรมาให้ลองท้องก่อน
12:14อ๋อ
12:15พี่ว้างตอนนี้บ่าพี่มีธุบระ
12:18ถ้าพี่รอเพลน ecosystem 16.et ถูกย่มก็เหล็ดไปหมดสิ
12:21ไว้วันหลังแล้วกันนะ
12:23แล้วบอกแม่เพลินด้วยว่าพี่เพยยามแล้ว
12:27เดี๋ยวนะคะ
12:29ที่มานี่แม่ให้มาหรอคะ
12:33แม้วล V 제กิน
12:34ว้ายวันหลังแล้วกัน Down
12:36ถ้าจะพยายาม
12:39ถามเพลินสะคำไหมคะว่าเพลินโอเคหรือเปล่า
12:41พี่หลักมา เพราะพี่หลักว่าง
12:44เพินไม่ว่างเพินผิดเหรอ
12:47เพิน...พี่ขอร้องได้ไหมว่าอย่าเริ่ม
12:51คือเพินมีธุร้าพี่ก็มีธุร้า
12:54ไว้วันหลังง่ายๆแค่นั้น
12:56อย่าทำให้เป็นเลือกได้ไหม
13:11แก้...หัวแก้...
13:26เออ...หัวฉัน
13:36มันหลังตั้งแต่บาย
13:41มีชนีสองตัว มาคอยยุ่วด้วยแก้
13:48ส่งโรงมาเลยดีกว่า
14:00หน่าจังเลยค่ะ
14:02หับมันหลังนี้สิ จะได้บุดโดย
14:06มีชนีสองตัว
14:20ชื่ออะไรกันบ้างค่ะ
14:22เดี๋ยวจะแมนชั้นไปให้ในโพท
14:27ทำงานอะไร ราคายังไงบ้าง
14:29รับจอบอะไรบ้างบ้างบอกได้นะคะ
14:31เดี๋ยวจะโปรโหมดให้
14:33ไปก่อน
14:35ไปก่อน
14:37นี่เหรอ ธุราของพี่
14:39นี่เหรอ ธุราที่พี่บอกว่า
14:41รอเผิญไม่ได้แค่หนึ่งชั่วโมงอ่ะ
14:43เผิญแน่ละก่อนน่ะ
14:45เผิญแน่ละก่อนน่ะ
14:47ไม่ เผิญไม่นั่ง
14:49ที่ไม่ชอบให้คนมอง
14:51เผิญชอบให้คนมองค่ะ
14:53พี่ว่าหลบตับไปคุยที่บ้านดีกว่าไหม เผิญ
14:55ไม่ เผิญจะคุยที่นี่
14:57เผิญ คนจำเผิญได้ว่าเผิญเป็นใคร
15:11จะทำอะไรน่าสมเพชนะ
15:13ที่นี่
15:20เพลิน
15:21คนจำเพลินได้ว่าเพลินเป็นใคร
15:24จะทำอะไรน่าสมเพชนะ
15:43เพลิน
15:57signed
16:09ของทุกคุณตอนนี้...
16:25บ้าอันคิด
16:27...
16:35รายแล้ว
16:36ปั้นกระมอง
16:43ภ depiction
16:47มันเห็นไหม
16:54คุณแม่รู้เรื่องอย่างครับ
16:55เห็นแล้ว
16:56คุณแม่มาที่บ้านหูน่อยนะครับ
16:58Pie 여러�แล้วไหมโอเคแล้ว
17:05ค่ะ
17:07คุณ
17:09เกิดอะไรขึ้น
17:11ไปเจอฉันที่บ้านรักเลยนะ
17:13ลูกอยู่ที่นั่นแล้ว
17:31เพลิน
17:33มีอะไรก็ออกเตอ хозяe
17:36Woo
17:37ที่ป Fear
17:39มีอะไรหรือ
17:44ฉันBC
17:47ถึงแต่
17:48ฉันคงทำ retraber
17:51ฉันลูกทำげมือยัง
17:54ฉันจะเป็นอะไร
17:58ฉันสอง 이เธอ
17:58ฉันต้อง수를 ray
17:59ฉันคงไง
18:00ฉันต้องมาจาก注 เหริ traumador
18:01ktor
18:02ความสุขมันมีหลายแบบนะ
18:04ทุกวันนี้สิ่งที่คุณมี
18:06ถ้าคุณมองว่ามันเป็นความสุข
18:08คุณมีมากแล้วนะเพลิ่น
18:12ความสุขที่เพลิ่นว่า
18:14มันไม่ได้อยู่ที่บ้าน
18:16ที่ลดที่ซื้อผ้า
18:18หรือที่มีพี่เป็นผัว
18:20แต่ไม่เคยให้เกียรเพลิ่นเลย
18:24มันอยู่ในใจค่ะ
18:26ในใจที่เพลิ่นรู้สึกว่า
18:28เพริงไม่เคยมีความสุขเลย
18:31เพินเกียร์ตัวเองขึ้นทุกวัน
18:34เพริงรู้สึกว่าเพินไม่มีตัวตน
18:38เพินไม่มีความสุขค่ะ
18:44คุณ
18:52พ่อเข้าใจเพินนะ
18:54และพ่อเข้าเข้าใจหลัดด้วย
18:57เปลี่ยนป
19:20แต่นิดเดียว
19:26อย่าฝืนชีวิตที่ควรจะมีความสุข เพื่ออะไรที่มันไม่สำคัญจริงๆ
19:32คุณเกิดติ
19:33เลิกกับรักษะ
19:35นี่...คุณเป็นพ่อภาษาอะไรอ่ะ
19:38คุณบอกให้ลูกเลิกแบบนี้ได้ยังไง
19:40ลูกคุณแต่งงานไม่ถึงปี
19:42ท่านลูกเลิก คนที่ดูไม่ได้ก็เคยลูกนะ
19:46ผมเป็นพ่อที่อยากจะเห็นลูกมีความสุข
19:49และผมก็เงาใจที่เขามาเจอผู้ชายแบบนี้
19:52ที่เขามาเจอผู้ชายแบบนี้
19:54ก็คงเป็นเวนก็ให้พ
20:16ขอทอดทุกคนนะคะ
20:17แล้วเพินก็ขอบคุณคำแนะนำจากพ่อด้วยค่ะ
20:22มันทำให้เพินรู้สึกว่า
20:26มีคนที่แค่ควังรู้สึกของเพินอยู่
20:29เพินขอตัวนะคะ
20:31ว่าให้เพินตัดสินใจได้เมื่อไหร่
20:34เพินจะลิ่มมาบอกค่ะ
20:36เพิน
20:39เพิน
20:41เพิน
20:48เพิน
20:53เชื่อผม
20:55อย่าฝืนอยู่ด้วยกันแบบนี้
20:58ถ้ายังอยากจะใช้ชีวิตแบบเรินเรินแล้วก็
21:01อย่าลากลูกสาวผมไปด้วย
21:04เชื่อ
21:19เฮ้
21:20ไปคันเดียววันก่อนไหม
21:31ค่อยให้คนมาออกรถวันหลัง
21:33ไม่ต้อง
21:34ฉันอยากจะคิดอะไรเงิบเงิบคนเดียว
21:36เชื่อบคุณลง
22:06ออกมาคุยกับฉันข้างนอก
22:27ฉันไม่อยากเหยียบเข้าไปในบ้านเธอ
22:36ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป
22:52เธอต้องเลิกกับพ่านกิตติ
22:55ฉันปล่อยเรื่องนี้มันนานมากเกินไปแล้ว
23:00พอได้แล้ว
23:01พรุ่งนี้ไม่มีต่อรอง
23:06ถ้าฉันรู้ว่าเธอยังแอบไปครบกันอีก
23:09ไม่อย่างนั้นเมียนหลวงอย่างฉัน
23:12จะฟ้องชู
23:15แล้วเธอก็ต้องออกจากราศการ
23:18อย่านะคะ
23:19คุณกดอย่าทำแบบนั้นเลยนะคะ
23:21ฉันกลาบแล้วค่ะ
23:22ฉันขอร้องนะคะ อย่าทำแบบนั้นเลยนะคะ
23:24ฉันกลาบแล้วนะคะ
23:26ก็เมื่อนนี้ไง
23:27เลิกสิ
23:29เราทุกอย่างจะจบ
23:31พวกอยากจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมเหมือนนี้ มีอะไรเกิดขึ้น
23:36แล้วเธอก็กลับไปทำงานเหมือนเดิม
23:39เดี๋ยวให้พ่อแม่ของเธอต้องอดตายแล้วก็อดสู่
23:44เพราะมีลูกสาวที่เป็นเมียน้อยใครเลย
24:01เธอต้องอดตาย
24:31เธอตรงนี้
25:01ขอบคุณครับ
25:31พี่พิว เออม พี่ได้อัพเดตเงินไขใหม่ของมันก็จะของพี่แล้วใช่ไหมคะ
25:52เรียบร้อย ขอออกแบบเราแน่ๆ
25:55โอเคค่ะ งั้นก่อยว่าเราพร้อมที่จะพีเซ็นแล้วแหละ
25:59นัดคุณวะสุดเลยมั้ยคะ
26:01เขาขอเวลาอีก 2-3 วัน
26:03ว่าดีหุ้นสวนทั้งหมดเขาอยากเข้าฟังด้วย
26:06คงหาคิวกันอยู่
26:11พี่ยัง ขออีกผาดผ่านผ่าน
26:14เราไปบนกันไหมพี่
26:17เอาดิ บนละจดด้วยนะจะได้แก้ถู
26:20พี่ว่าโปรเจ็กต์เราน่าสนใจยังไงก็มีรุ้น
26:23เต็มที่ก็คงปรับเงินไข่กันนิดหน่อย
26:27รวย
26:29รวย
26:43แม่
26:45ตี้เฮ้าอ่ะ แม่ขายไปเตอร์
26:49แม่ขายสะกึ่งนึงก็ยังดี
26:51หนูพ่อไปไหวแล้วนะแม่
26:55ปีปีอ่ะ เราต้องเสียเงินกับการดูแรกตี้เนี่ย
26:59ปีละหลายหลายมือเลยนะแม่
27:01ทุกวันเนี่ย
27:03จีมันต้องแยะจานแยะงานนับ
27:07ก็เพราะว่าต้องสมเงินมาขึ้นมูเขากินใจนะแม่
27:11นี่
27:13นี่
27:15แม่ฟังเธออูกอ่ะ
27:17ได้ยิน
27:19มันก็บรรยากจะขาย
27:23กูจะบอกว่า
27:25รอคือกูตายก่อน
27:27กูก็เกงใจ
27:29เพราะกูคือบาวว่ากูจะตายเมื่อใด
27:31แม่
27:33ต่อมีไฟอยากคือแม่ตาย
27:35ห้าก็แค่หวังดี
27:37อยากให้ทุกคนสบาย
27:39หืม
27:41หืม
27:43ห้าก็เอาเก็บว่าอยู่เองสักห้าไล่
27:45ห้าก็ได้ถือแม่ไขหมด
27:47แล้วแม่น่ะ
27:49น่ะ
27:51น่ะ
27:53ฮาแหละ
27:59อาโหยาย
28:01เมื่อได้จะปีกมาเหรอ
28:05เป็นอะไรเป็นแบบในยาย
28:07ไม่สบายหรือเปล่า
28:08แม่เปิ้ญอ่า
28:09จะกูขายที่เห็มแล้ว
28:10เอาแย่วว่าไงอ่ะ
28:13มาขาย
28:15ยายบายายขาย
28:17สูจดตู้กออกกอบrecs
28:19หน่อยабะขาย
28:21ยายไม่ขายก็ไม่ขายสิ แล้วจีดแล้วแต่ยายอยู่แล้ว
28:31เข้ามีทรัพย์สมบัติต่อเอียด สตางใช้กับมดได้
28:37ยายเป็นห่วงลูกหลานว่าจะบอมีกิน
28:41ยาย...ยายจะยันเย็น เดี๋ยวพรุ่งนี้จีดไปหา แล้วเราคุยกัน
28:45แล้วเดี๋ยวจีดคุยกับแม่ให้เอง โอเคไหม
28:49เย็น
29:11หลอ
29:12คุณ พรุ่งนี้ผมว่าจะกลับบ้านนะ
29:15อ้าว ทำไมปลุบปราบอ่ะ มีอะไรเปล่า
29:18เรื่องที่ดี แม่กับยายตีกันอีกแล้ว
29:21ทำไมอ่ะ
29:22แม่thought จะหายทีหรอ
29:24ใช่ แม่อยากหาย แต่ยายไม่ยอม
29:27เดี๋ยวผมต้องให้คุยว่าเขาจะยังไงกัน
29:30ถ้าอยากประดยายสาอะไร ก็โธมาน่ะ
29:33ขอบคุณมากนะคุณ
29:34แล้ว นี่อยู่ไหนเนาะ กลับบ้านกี่โม
29:37อออฟฟสali น่าจะดึกเลย
29:39จะดึกเลย มาเรือนน้องพีเซ็นแล้ว
29:41โอเค ซู่ ๆ นะ คุณรัก
29:44แล้วก็อย่านอนดึกด้วย
29:46ถ้าขลับรถจับให้ไหวบอก
29:47เดี๋ยวผมไปรับ โอเคไหม
29:48อืม ตาย
29:50บ๊ายบาย
30:09อ้าว จิ มายังไงลูก
30:23สวัสดีครับ
30:24มาไม่บอกแม่อีกแล้ว
30:31นี่ ยายโทรไปตามใช่ไหม
30:34ต้อง
30:36เพราะเป็นเรื่องที่
30:52ก็ต้องไม่ได้ met ๆ เลย
30:56แม่นั้นแหละ
30:57รู้อยู่แล้ว ว่าคุยไม่ได้ จะมีคุยเรื่องนี้กับยายอีก
31:00มา ๆนั่งก่อน ๆ ลุก
31:01นี่ แล้วจิ จะเอาอย่างไร
31:05ยังไง ไม่บอกยายก็จะกลับมาอยู่ที่นี่
31:09ยายก็กลับรอแล้วรออีก
31:11เตรียมที่รอไม่ให้ใครยุ่งเลยนะ
31:14แม่ผ่านมาจริงเหรอ
31:17จิตจะกลับมาอยู่ที่นี่จริงจริงเหรอ
31:20จิตจะกลับมาคลายความเข้าๆ อยู่ที่บ้านเรานี่เหรอ
31:24ก็จะให้กลับมาจริงๆ ก็ได้อยู่นะแม่
31:27ได้ก็ได้อยู่หรอก
31:30แต่จิตจะกลับมาทำอะไรลูก
31:33จากทำที่พักเหรอ มันก็ใช้ทุนเยอะนะ
31:37ถ้าทำไม่ดี ทำไม่สวย
31:40ก็ไม่มีคนมาพ้างอีก
31:44ไอ้ท่านจะเปิดร้านกาแฟเนี่ย
31:46แล้วก็มีกันเต็มบ้านเต็มเมืองไปหมด
31:49แม่อยากจะรู้นะ
31:52วัน ๆ คนเรามาจะกินกาแฟซะกี่แก้วกัน
31:56แม่ แม่ฟังจีนะ
31:59จีมีเงินอยู่ก้อนหนึ่ง
32:02มันพอได้จะทำอะไร อะไรได้อยู่
32:05แต่จีต้องคิดให้รอบค่อมาก ๆ ว่าจีตจะทำอะไร
32:08จีขอเวลาแป๊บเดียว
32:10เงินมันมีก้อนเดียว มันหมดแล้วหมดเลย
32:13เพราะจีก็ไม่คิดว่าจีกจะหาเงินแบบนี้ได้อีกแล้วด้วย
32:16เพราะฉะนั้นจีต้องคิดให้ดี
32:32จิ แค่ขอถามอะไรเดี๋ยวได้ไหมลูก
32:39ที่จิบอกว่าจิไปทำงานที่กุงเทพ
32:48จิทำงานอะไรลูก
33:02มูกตะวินที่เป็นทำงานที่กุงเทพ
33:13มันเอาคลิปนี้มาให้แม่ดู
33:32แม่ก็พยายามเสร็จเรื่องนิสยายเข้ามาตลอด
33:39แต่เช่าบ้านมันก็พูดกับไปเรื่อยเปย
33:43มันก็พูดกันว่า
33:47จิไปขายตัวที่กุงเทพอลูก
33:53ใช่ปะลูก
34:18มันเป็นบาที่ให้ผู้หญิงไปเที่ยวแม่
34:21จิก็แค่เอ็นเตอเทนเขาเชียให้เขาดื่ม
34:25เหมือนผู้หญิงตามร้านเล่าที่เขาเชียเบียกันนั้นแหละ
34:32จิได้ทำเนี่ยที่ชาวบ้านก็พูดกันหรือเปล่าลูก
34:44แต่ที่แม่อยากให้ถายที่
34:48ถ้าเรามีเงินแล้วเราย้ายไปอยู่ที่อื่นก็ได้
34:53ไม่จบไปทนฟังว่าใครมันจะพูดอะไร
34:57มันขนาดว่าเราต้องหนีเลยหรอแม่
35:01มันไม่ใช่อย่างงั้น
35:04และอีกอย่างนะ
35:06ถ้าเรามีที่ แล้วเราไม่ได้ทำอะไร
35:08แม้ก็พบฉันก็ควรจะขายไปนะ
35:12ถ้าเรามีเงิน ต่อให้เราเคยเป็นใครทําอะไรมา
35:20ค้นมันก็เงียบปากแล้ว
35:22แม้ไม่ได้อายนะลูก
35:25แต่แม่เป็นห่วงจิมากกว่า
35:31ถ้าเรามีทางที่มันจะสบายกว่า
35:35มันก็น่าจะเลือกทางนี้เนี่ยลูก
35:38จะต้องไปเหนื่อยลูก
35:55แม่ทางที่มันอยู่ด้วย
36:25ที่ลงกับทรายกันการที่จะคงทุกอยู่กับ หลังที่สุดตัว
36:40มีละหลัง เป็นต่อดตรงนี้
36:48สวัสดีครับทุกคน
36:59สวัสดีครับ
37:02สวัสดีครับ
37:02สวัสดีครับ
37:07สวัสดีครับ
37:08สวัสดีค่ะทุกคน
37:15สวัสดีครับทุกชา
37:17เดี๋ยวผมจะขอแนะนำหุ้นส่วนที่จะร่วมฟังพิชโพเจกต์ของคุณในวันนี้นะครับ
37:21นี่คุณบอย คุณอริษา แล้วก็คุณนัดครับ
37:25สวัสดีทุกคนอีกครั้งนะคะ
37:27พร้อมไหมคะ?
37:29พร้อมค่ะ แต่ก็ตื่นเต้นนิดหน่อย
37:31นี่คุณก่อยนะคะเป็นผู้ช่วยพรีเซ็นต์ในวันนี้ค่ะ
37:34เรามयอเริ่มกันเลยดีมั้ยคะ?
37:36เชื่อนครับ
37:38เชื่อนครับ
38:08สุดท้ายนี้ก็ขอขอบคุณทุกคนนะคะ
38:13ที่ร่วมสนับสนุนแนวกิดดีๆ แบบนี้ค่ะ
38:29ขอมูลแน่นมากเลยครับพี่ชา
38:31ตัวโปรเจ็คเนี่ยก็น่าสนใจมาก
38:33แต่อาจจะมีติดบ้างนิดหน่อยๆ
38:35เดี๋ยวก็คงจะมีคำถานจากทุกท่านนะครับ
38:39ถ้าอย่างนั้นเนี่ย
38:40เดี๋ยวผมจะขอเริ่มเซ็คชั่นถัดไปเลยนะครับ
38:42โดยผมจะขอเชิญที่ปรึกษาพิเศษของโครงการนี้ครับ
38:46เชิญครับ
39:08สวัสดีคุณพิชชา
39:14สวัสดีคุณพิชชา
39:16สวัสดีคุณพิชชา
39:18สวัสดีคุณพิชชา
39:20สวัสดีคุณพิชชา
39:22สวัสดีคุณพิชชา
39:24สวัสดีครับ
39:25สวัสดีคุณพิชชา
39:27สวัสดีOs
39:57ขอคุณเยอะหน่อยค่ะ
40:03ฉันรอได้ เชิญ
40:16คุณไม่เคยบอกฉันกันคุณแอนิต่า
40:19ใช่ แต่มันก็ไม่มีผลอะไรหรือเปล่าค่ะ
40:22บอกหรือไม่บอก มีอะไรไม่มีเนี่ย
40:24สุดท้ายก็ต้องทำพีเซ็นต์แบบนั้นอยู่ดี
40:27และนีการมีเขามาช่วยอุดรู้ร่วงของโปรเย็กต์เนี่ย
40:30เผลล์ๆมันเป็นผลดีกับคุณที่สำนะครับ
40:32เขามีที่ดินในเมอและเราก็เป็นนักลองทุน
40:35ถ้าเคารู้ทุกอย่างละเอาไปทำเอง
40:36ไม่bniki ไม่วงсудี่ ไม่ทำชื่อเสี่ยงในวงกา rze
40:41แล้วบอกครับผมที่ตั้งกี่คน
40:43остьยืนยันได้ว่านี่เป็นโปรเย็กต์ของคุณ
40:45มันไม่มีไรสับboyESS.
40:47ถ้าไม่มี
40:48ทำไมคุณไม่บอกว่าแอนิตาจะมาฟังด้วย
40:51ทำไมคุณต้องให้เขาแอ็บซูมเยอะห่อง bounty
40:54แล้วถ้ามันไม่มีไหร่สับ Museum
40:55ทำไมเขาไม่มาฟังพอพอılarังอื่น
40:59คุณกำลังให้ฉัน psychiatrist
41:01กับเขาแบบ harvested
41:03เราเข้า OMID
41:05pink
41:07แค่ lay in
41:15โอเคค่ะ
41:18ขอโทษนะคะที่ทำให้รอ
41:20พอดีต้องเช็คกับคุณวาสุก่อน
41:22ว่าอะไรเป็นอะไร
41:30เชิญคุณ Anita คอมเมนต์ได้เลยนะคะ
41:32ว่าโปรเจ็กต์ของฉัน
41:34มีอะไรต้องปรับปรุงเพิ่มเติมบ้าง
41:37แต่ขอนุญาตอาเสียงนะคะ
41:39เผื่อจดไม่ทัน
41:41โปรเจ็กดีนะ
41:45กระแสกของ Wellness
41:47กำลังมาในทุกประเทศ
41:49ที่บาหลีก็มีโครงการแบบนี้
41:51อยู่หลายที่
41:52ที่ทำเงินได้มากทุกปี
41:54ไม่มีอะไรผิด
41:56ยกเวน
41:58ที่ที่อยู่เสนอมา
42:00มันไม่คุ้ม
42:02ที่มีกี่ไล่
42:05แต่ต้องลงพุนสูง
42:07และไม่สามารถเก็บกินได้ในระยะอย่าง
42:10ความจริง
42:12คุณพิชา
42:14มีที่ที่น่าสนใจมากว่านี้
42:16ที่ยังไม่ได้เสนอให้ทุกคุณรู้
42:18ที่ดิน
42:20ที่มีแค่ฉัน
42:22กับคุณวัสสูตร
42:24ที่รู้
42:26พวกคุณสองคนตกลงเลยกันไว้
42:34มันที่จริงของฉัน
42:36พูดถึงคุณอยู่บ่อยๆ
42:38ว่าเป็นหน้าใหม่ที่น่าสนใจมาก
42:40ถ้าคุณแน้นพูดแบบนี้
42:42ความคอนยะดีใจแล้วกันนะคะ
42:44เข้าเรื่องเลยแล้วกันนะคะ
42:48ฉันได้ยินมาว่า
42:50คุณกำลังปั้นโปรเจ็กใหม่กับพิชชา
42:52กับพิชชา
42:54เขาเท่าที่
42:55ฉันจำชื่อบ snakes
42:56ก pitch เข้าไม่ได้
42:58ฉันแค่อยากรู้ว่าโครงการนี้
43:00คุณมีในทุนหลัก
43:02หรือยังเปิดหลักผู้รวม لงทุนอยู่ไหม
43:04พอดีฉันกับเพื่อนสนใจ
43:07ทั้งบริจติของคุณ
43:08ระวังไอเดียของพิชชา
43:10พอดีฉันกับเขา
43:12เค้าร่วมงานกัน
43:14พวกเรายินดีรับcriptions
43:16ดีค่ะ ถ้าอย่างนั้นฉันขอแชร์เงินขายการตัดสินใจของฉันก่อนนะคะ
43:25ครับ บอกมาได้เลยครับ
43:31ฉันขอเป็นคนตัดสินใจสูงสุดกับโปรเจ็กต์นี้
43:39ฉันอยากได้ที่ดินที่น้าน
43:41ที่ที่อยู่ก็รู้ว่าอยู่ตรงไง
43:47คุณกำลังบีบให้ฉันเอาที่ดีของจีรามาให้คุณ
43:54คนตอบแทนมามหาศาล
43:57จะตอบอะไรก็ไปคิดตัวเลขมาสะกอบ
44:01มัยไม่มีพροใด
44:11ฉันไม่ช้าแล้วพอให้บินไป
44:19ดังมองนี้ไม่มีผู้ใด
44:25เธอพักฉันบินไปสันไกล
44:31อยู่ทางนี้ทุกดังมอง
44:35การซื้อที่มันก็ต้องติดกับที่ของใครสะคนอยู่ดี
44:47เธอจะปล่อยให้เห็บหมัดแบบนั้น
44:49มาขวางทางเงินร้อยล้านคันล้านของเธอเหรอ
44:53ทำธุรกิจนะไม่ต้องรักกันนะคุณ
44:56แค่พอใจในผลประโยชน์ที่มีก็พอ
44:58ลองไปถามแฟนคุณก็ได้นะครับ
45:00เข้าขายตัวอยู่เขาหน้าจะเก็ด
45:03ก็จอมองไว้ก่อนนะ
45:08ผมมีข้อเสนอที่น่าสนใจมานำเสนอครับ
45:33มากว่าที่ต้องได้กันเธอทำให้ฉันได้พอ
45:38ลองไป