- 5/26/2025
ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:00รายการหน้าสมุด
00:21- กลับมาแล้วนะ
00:27- บอกมาเดี๋ยวนี้นะ
00:30ว่าไอ้แพร่มันนี้ไปไหนกับไอ้หมื่นกิริ
00:35แม่แพร่หนีไปกับความหมื่นหรือเปล่า
00:38เจ้ามาทำเป็นไม่รู้ไม่ทีเนreto
00:41ค่ะมารู้จริงๆ corning
00:45อ๊อกโอซหAYหนี
00:47พอเถอะนชูขา
00:49แม่นายเหนือตางกว่าเรานชูขา
00:51เงียบฟังเดียวนี้เงียง
00:52ถ้ามึงไม่อยากโดนอีกคนหรือ
00:55จะบอกหรือไม่บอกไม่มาเลย
00:57ก็ไม่รู้
00:59ฟ้านข้าให้ตาย ฟ้าก็ไม่รู้
01:01ไปอีกครั้ง
01:04เอาเลย
01:05ฟ้านข้าให้ตายไปเลย
01:07อยู่ไปก็อับอาย
01:10อีกลูกตลอดเพลงก็หนีตามผู้ชาย
01:13หัวก็ยังมากล่าวหาไม่เชื่อใจกันเอง
01:23อุ้ย
01:27ไม่แพ้นะไม่แพ้
01:30กล้าทำกับพ่อแม่ได้ถึงเช่นนี้
01:34และลูกไม่รักดี
01:37กล้าหนีตามผู้ชาย
01:39จนทำให้พ่อแม่ต้องอับตาย
01:43เสียแรง
01:45ที่ข้าอบลมสั่งสอนมาตั้งแต่เล็กแต่น้อย
01:49แผ่นึกไม่ถึงจริงๆ นะจะพี่หมื่น
01:52ว่าที่พวกเราต้องมาตาย
01:53พอแม่พิมพ์ส่งคนไปบอกข่าวไอ้เพลงให้ออกตามล่า
01:57และที่แม่มาหลีต้องมาโดนเข้นจนตรอมใจตาย
01:59เพราะคิดว่าแผ่นน่ะไปกับพี่หมื่น
02:01เป็นเหตุให้แม่เกีดหน้าแผนในตอนแรก
02:06ถ้าประดาร lahrukอดิจนะชาติไม่ได้
02:09ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นในชาตินี้
02:12รุนมีที่มาจากเรื่องที่เกิดขึ้นในอดีตชาติ
02:16เป็นอุปกรรมร่วมกันมาค่ะ
02:40ดูกะลุง
02:47ตอนนี้ข้าอับนายชาวบ้านเหลือเกินลุงมิง
02:50ใครใครก็รู้
02:51ว่าวันพรุ่งจะเป็นวันแต่งงานของข้ากับแม่แพร่
02:54แต่แม่แพร่ดันหนีตามไอ้หมื่นคิรีไปเสียหนี้
03:04พ่อข้ายิ่งแล้วย่าย
03:06บอกว่าเป็นเพื่อนกับลุงมิงมานาน
03:08ไม่คิดว่าแม่แพร่จะมาทำเช่นนี้
03:11ตอนนี้พ่อข้าอับปลายชาวบ้านเขาไปทั่ว ไม่กล้าออกจากเรือน
03:19ก็แต่งตามกำหนดเดิมนั่นแหละ
03:22แค่เปลี่ยนเจ้าสาวจากนางแพร่ เป็นแม่พิมพ์
03:28ไม่เอาพ่อ ข้าไม่แต่ง
03:29ต้องแต่ง
03:31พ่อเหลือแม่พิมพ์เป็นลูกอยู่คนเดียว
03:33แม่พิมพ์ต้องแต่งงานเป็นหน้าเป็นตาล้างอาให้พ่อ
03:38อับปลายชาวบ้านเขา
03:44ลุงมิ้งไม่ต้องเป็นกลัว
03:46ข้ารับปากว่าข้าจะจัดงานให้ยิ่งใหญ่
03:49สินสอดทองมันเท่าไหร่เท่ากัน
04:09น้องน้อย
04:18แม่พิมพ์
04:21แม่พิมพ์ เปิดประตูเดี๋ยวนี้
04:23พี่รอไม่ไหวแล้ว
04:28พี่เภลงมัวอีกแล้ว
04:30เฮีย เองออกไปดูสิ
04:32ถ้าพี่เภลงจะเข้ามา เองก็ขวางไว้ อย่าให้เข้ามาได้
04:35เจ้าข้าคนหนุ่มทิมพัน
04:38น้ำตาล
04:46แม่ธิมจ๊ะ
04:48เมื่อไหร่เจ้าจะยอมเข้าหอกับพี่แล้วจ๊ะ
04:52พี่เภิร์นเมาแล้ว
04:54กลับไปที่ห้องพี่เลยจ๊ะ
04:56วันนี้ข้ามี....
04:58ข้ามีระดูก ข้ายังไม่พร้อม
05:00เจ้าจะพูดแบบนี้สินะ
05:04เจ้ากับพี่ออกเรื่อนกันมา
05:06ได้ออกเรื่องกันมาก็ตั้งหลายเดื่อนละ
05:09แต่ข้าก็ยังไม่ได้รวมหอกับเจ้าเลยสักครั้ง
05:12จนบ่าวไพ้มันพูดจนให้ทั่ว แล้วว่าพี่ไม่มีนํะมย่า
05:16ไม่รู้ล่ะ
05:18ยังไงซ่ะ
05:20วันนี้เจ้าก็ต้องเป็นเมียพี่
05:26ไม่ต้องยืน language
05:28ทีที่aponไม่เรียบร้อย
05:32นายนอยแทน เจ้าข้า
05:33ครับท่านเจ้าค่ะ
05:36อย่ามายุ่งกับกู
05:38ยังไงว่าวันนี้กูก็ต้องเอาแม่ผิบทำเหมียให้ได้
06:01ไหน ๆ วันนี้ข้าก็มีระดูก
06:03คงประดีบัติพี่ไม่ได้
06:06เช่นนั้นก็ให้นังเอียงประดีบัติพี่แทนแล้วกัน
06:10ทำไมคุณหนูพูดฉันแบบนั้นเจ้าค่ะ
06:12จะไปไหนล่ะเนี่ย
06:14คุณหนู
06:16คุณหนู
06:17จะไปไหน
06:19คุณหนู
06:20จะไปไหน
06:22ทำไมเจ้ามันมาแล้วน่ะเนี่ย
06:23คุณหนู
06:25ไม่ได้แล้วเจ้าค่ะ
06:27อย่าทำแบบนั้น
06:29คุณหนู
06:34คุณหนู
06:35ใครจะช่วยอย่างนี้
06:40ปลอดภัย
06:43คุณหนู
06:46คุณหนู
06:48คุณหนู
06:55กล้าทำคุณเจ็บเหรอเนี่ย
06:57ขอโทษนะมึง
06:59ตัวตัวคุณหลายหน่อย
07:01ปลอยปล่อยมันเถอะเนี่ยเจ้าค่ะ
07:04เพราะไม่มีแม่แพร่ขอให้ท้าย
07:07เดี๋ยวนี้มึงพูดจาดีกับกูเหรอเกินละเอ๊ยแอง
07:11ทำ Ark มึงคิดว่ากูจะปล่อย börงเง่าย้ายง่ายแองั้นเหรอ
07:15ไม่มีทางผ Pool
07:17ก็น่ะ
07:18อ้าว ๆ
07:20ทำไหม ๆ
07:22อ่าว ๆ
07:24ช่วยเปาด้วย
07:26ไม่ได้บอกว่าไม่ได้นะเจ้าขา
07:42เอี่ยง คืนนี้เอ็งก็ไปปรนิบัติพี่เภิร์งซะนะ
07:44เขาจะได้นอนสงบๆ
07:48ยังไม่ได้ยินที่ข้าพูดกันหรือ
07:58เบาไม่ไปแล้วไม่ได้เหรอเจ้าค้าของหนู
08:01นายน้อยเพิ่งเมากลับมาทีไร
08:04ทุบตี้เบาทุกครั้ง
08:08เบาฟกช้ำไปทั้งตัวแล้วนะเจ้าค้า
08:12ยังไง
08:13เอ็งจะให้ข้าไปแทนอย่างนั้นหรือ
08:21ถ้าเป็นคนหมู่แพร่ทอง
08:24คงไม่ให้เบามาเจอใครแบบนี้
08:31เอ็งจะพูดถึงมันทำไมนังเอียง
08:33คิดถึงมันมากหรือ
08:36คิดถึงมันทำไมไม่ไปอยู่กับมัน
08:38เอ็งไปอยู่กับข้าทำมั้ย
08:47ก็มันพูดจานไม่เข้าหัวข้า
08:49จะให้ข้าเก็บไปถ้าม่ายนะนะ
08:51อีแพร่ทองมันนี่ไปตั้งหลายเดือนแล้ว
08:53ยังอระไรโอวอนพูดถึงมันอยู่นั่นละ
09:01เจ้าจะนั่งเฉย ๆ ทั้งหลายดูแด่นะ
09:03แบบเธอadura
09:06เจ้านั่งเฉยๆทำไมล่ะ
09:08ไม่เห็นไปว่าแม่พิมพ์โกรธแค่ไหน
09:10เรียบไปหาน้ำหาธ่าจะให้แม่พิพล์ใจเย็นลงสิ
09:13- ก็ว่า воُ่างสิ จ้าวค่ะ
09:28เหยียบสิแม่พิพล์..
09:30แม่พิพล์
09:33เหยียบกว่าสิแม่พิพล์
09:35มีอะไร? ข้าจะไปเอ็นหลัง
09:39นั่งเอียงมันพูดจะให้เจ้าอารมณ์ไม่ดี
09:42ข้าก็จะมาช่วยทำให้เจ้าอารมณ์ดีขึ้นยังไงแล้ว
09:51พี่จะทำอะไร?
09:53เจ้าก็รู้ว่าพี่ต้องการอะไร
09:56เมื่อไหร่เจ้าจะยอมเข้าหอกกับพี่หละแม่พิมพ์
09:59อืม?
10:05ข้าไม่พร้อม
10:08แล้วเมื่อไหร่เจ้าจะพร้อม
10:10พี่ก็มีนังที่ยังคอยปฏิบัติแล้วยังไง
10:12จะอะไรนักหนากกับข้า
10:14แต่เจ้าขึ้นเชื่อว่าเป็นเมียของข้า
10:17คนเป็นเมียไม่ยอมหลับนอนกับหัว
10:19มันหมายความว่าอย่างไรเล่า
10:22ก็หมายความว่าข้าไม่ได้รักพี่ยังไงล่ะ
10:27แพท์พิมพ์
10:28พี่กล้าตกข้างั้นเหรอพี่พร้อม
10:32ก็เออสิวะ
10:34ข้ายอมทำตามทุกอย่างที่เจ้าบอก
10:37ยอมมือเปลื้อนเลือดไอ้เหมือนทีลี
10:40พี่ฆ่ามันต้องเพื่อเจ้า
10:42แต่เจ้ากลับตอบแทนพี่อย่างนี้เหรอ
10:52คุณรบพี่มัน
10:54กับนายน้อยเปริง
10:59เป็นคนข้านันหมือนคิดอี่หรือเจ้าค่ะ
11:04ข้าไม่รู้เรื่อง
11:09แล้ว แล้ว หนูแม่ท้องเว้ยเจ้าค่ะ
11:14ในเมื่อหัวมันตาย
11:16มีรึว่าเมียมันจะไม่ตายตาม
11:18ไม่มีเรื่องหน้า
11:19แล้วถ้าหลงโตอีกหรือดีบ้า
11:21นี่แหวนมีมือ
11:24มันทุกคนก็ต้องรอด
11:26ตามเกรอนั้น
11:27เพราะที่คุณเป็นหมู
11:29อриฝิต
11:31ວ่ามีราชินี
11:33มีราชินี
11:34อะไรฟะ
11:35ป้า
11:36เอาแมงต์
11:43ไม่ใช่
11:45ทำods
11:47ข้าจะไปฟอง ข้าจะไปฟองท่านเศระดีมิงกับท่านพระยาเทเวทวิสัน
12:00เพราะว่าคนทำชั่ว ต้องได้รับกรรม
12:06อีเอียง ไป อีเอียง กลับมา
12:09หลังเอียง หลังเอียง มานี่ด้วย
12:17ข้าไม่ปล่อย ถ้าข้าปล่อยเอ็งไป เอ็งก็จะไปเอาคนจากกรมพัดตำรวจมาล่ากอข้าสิ
12:29ถ้าคนหนูไม่ได้ทำผิดคิดชวบ คนหนูจะกลัวอะไรด้วยเจ้าข้า
12:34เอ็งกลนหาที่เองนะ จะเคี้ยง
12:47อย่าใจคนหนูชั้นโหดเทียมนัก
13:00ถ้าท่านเสร็จหนีรู้ ก็ผิดหวังมาก
13:05ที่ลูกรัก ทำเนื่องชั่วร้าย กับพี่สาวแท้ ๆ โดยไม่กลัวบาปกรรม
13:16อัพกรรม
13:17เอ็งหาทางไปที่เดือนพ่อข้าให้ได้ก่อนเถอะ
13:20แล้วค่อยมาครู
13:22สภาพแบบนี้จะทำอะไรได้
13:25เช่าค้า
13:26เบาจะไปหาท่านเสดีย์ทิมิงให้ได้
13:38หยุดนะนังเอียง
13:41ข้าบอกให้หยุดยังไง
13:43ถ้าเอ็งไม่หยุด
13:44ข้าจะตีเอ็งให้ตาย
13:45ได้ยินไหมว่าข้าจะตีเอ็งให้ตาย
13:51อีเอียง
14:16ผลของการไม่เชื่อฝาก
14:19มันก็ต้องจบแบบนี้หรอกว่ะ
14:28ถ้าเอ็งยังขัดใจพี่อีกแล้วก็
14:32รู้ใช่ไหมว่าผลจะเป็นเช่นไร
14:46นังเอียง
14:47แม่ไม่เคยรู้มาก่อนเลย
15:13ว่าเอ็งจะมีจุดจบเช่นนี้
15:18ความตายอ่ะ
15:20มันไม่น่ากลัว
15:22เธอก็ต้องอยู่อย่างทรมาน
15:24กับคนชั่วพวกนั้นหรอกค่ะ
15:48มีอะไร
15:50คุณทีค่ะ
15:51นัดมีเรื่องงานจะคุยกับคุณทีค่ะ
15:54พรุ่งนี้เข้ามาที่ออฟฟิตนั้นหน่อยได้ไหมคะ
15:56ผมไม่มีอะไรจะคุยกับคุณ
15:57ถ้าจะติดต่อเรื่องงาน
15:59ก็ให้คนของคุณติดต่อเลขาผมมา
16:01แล้วผมจะบอกอะไรให้น่ะ
16:03ผมรู้เรื่องชั่วๆของคุณที่คุณทำ
16:06คุณอย่างคุณนี่มันน่ารังเกียจจริงๆ
16:08คุณที
16:09คุณที
16:11คุณจ้าวกหมอผีมาทำร้ายแพร่
16:14คุณเคยเตือนแล้วใช่ไหม
16:16ว่าอย่าตามตองแพร่ท้องอีก
16:18และผมจะไม่หยั่บข้างกันแค่นี้
16:20ผมกับคุณไม่มีส่วนเกี่ยวก่อนกันอีก
16:22คุณทำงานอยู่ให้ทรัพย์วิศาสตร์อยู่ NHนะคะ
16:25อย่ายลืมสิ
16:26อย่าเอาเรื่องงานมาหูผมเลย
16:28คุณจะทำอะไรก็ทำ
16:40เดี๋ยวเลิกจ้ามผมก็ได้นะ
16:42อยากฉีกสัญญาก็เชิญ
16:44แล้วก็เจอกันที่สารนะ
16:52อ๊ายยยยยยยย!!!
16:54ไอ้...นักไม่ยอมให้มันจบง่ายๆแน่
16:58คอยดูค่ะ
17:00คุณจะต้องมาสยบอยู่แทบเท้าฉัน
17:02คุณทีม
17:10คุณทีม
17:12คุณทีม
17:14คุณทีม
17:16คุณทีม
17:18คุณทีม
17:20คุณทีม
17:22คุณทีม
17:24คุณทีม
17:26คุณทีม
17:28คุณทีม
17:30คุณทีม
17:32คุณทีม
17:34คุณทีม
17:36คุณทีม
17:38คุณทีม
17:40คุณทีม
17:42คุณทีม
17:44คุณทีม
17:46คุณทีม
17:48คุณทีม
17:50คุณทีม
17:52คุณทีม
17:54คุณทีม
17:56คุณทีม
17:58คุณทีม
18:00คุณทีม
18:02คุณทีม
18:04คุณทีม
18:07จ๊ะ
18:20ผมกลวดน้ำให้แล้วนะครับ
18:26แล้วแผ่นที่โดนหมอผีทำไร
18:30ดีขึ้นหรือยังครับ
18:36ใจคอคุณจะไม่ออกมาคุยกับผมหน่อยหรอ
18:46ไปก็ได้
18:48จะไปแล้วเหรอ
18:52คุณฮยอนนี่
18:54คุณตันนี่
18:58คุณจะให้ผมเรียกคุณว่าอะไรดี
19:00แล้วแต่เถอะ
19:02อยากเรียกอะไรก็เรียก
19:04ถ้าอย่างนั้นผม
19:06ขอเรียกคุณนี้เฉยๆก็แล้วกันนะครับ
19:08ตามใจ
19:14ว่าแต่หายกลัวฉันแล้วเหรอ
19:16ถึงได้ออกมากลวดน้ำให้
19:18แต่ก่อน
19:20เห็นป๊าดาให้ออกมากลวดน้ำทีไร
19:22มีแต่จะเกี่ยงไม่ยอมออกมา
19:26ผม ผมคิดว่าผม
19:28ผมชินแล้วล่ะครับ
19:30ในบ้านก็มีทั้งคุณแปล
19:32ทั้งคุณนี
19:34กลัวไปมันก็เท่านั้น
19:36แล้วคุณนีล่ะครับ
19:38แผลที่โดนหวายฟาสครั้งก่อน
19:40ดีขึ้นหรือยังครับ
19:42ดีขึ้นแล้ว
19:44โชคดีฉันเข้าไปพักฝืนในต้นกล้วย
19:46ถึงได้หายไว้ขึ้น
19:52แต่แม่ตะเขียนนี่สิ
19:54น่าเป็นห่วง
19:56ไม่รู้ว่าป๊าดากับคุณทีรัส
19:58จะถอนตะปูอาคมนั้นได้ไหม
20:02ป๊าไม่คิดเลยนะครับว่า
20:04จะร้ามคุณขนาดนี้
20:06คงยังเช้าอยู่ครับป๊าดา
20:08เดี๋ยวสายๆก็คือคืนครับ
20:24เป็นไงบ้างแผล
20:26รู้สึกยังไงบ้าง
20:28อยู่ใกล้ตะปูอาคม
20:30ไม่เป็นไรจ้ะ
20:34ถ้างั้นผมถอนเลยนะครับ
20:52ขอให้บุญกุศลที่ลูกทำมา
20:54ให้ลูกได้ถอนตะปูอาคมนี้ออกด้วยเถอะ
21:00โปรดติดตามตอนต่อไป
21:30คุณแผล
21:32คุณแผล
21:34เป็นไงบ้างคุณแผล
21:36แผลเจ็บมากเลยจ้ะพี่มือ
21:38แผลเจ็บไปหมดเลย
21:40ป๊าว่าคงจะไม่ใช่ตะปูอาคมธรรมดาค่ะ
21:44ยังไม่ได้ทำอะไรเลยยังไม่ได้ถอนเลย
21:48คุณแผลก็เจ็บขนาดนี้แล้ว
21:50ป๊าว่าต้องเป็นตะปูเจ็ดป่าช้าก็ได้แน่ค่ะ
21:52ตะปูเจ็ดป่าช้าเหรอ
21:54ค่ะ
21:56เป็นตะปูที่หลอมรวมมาจาก
21:58ตะปูที่ตอกฝารงเจ็ดป่าช้าค่ะ
22:16คุณแผลเป็นไงบ้างครับคุณที
22:22ไม่ค่อยดีเลย
22:24ฉันเลยให้ไปภ่ากในภาพว่าหัดก่อน
22:26ไม่อยากให้อยู่ในรูปของกายยา
22:30ดีแล้ว อย่างน้อยก็ช่วยให้
22:32ไม่ใช้พลังมากจนเกินไป
22:34ป๊าดาครับ
22:36พอจะมีวิธีช่วยแผลทางอื่นอีกหรือไม่ครับ
22:38ป๊ายินึกหาทางไม่ออกเลยค่ะ
22:40นักสิจากว่า
22:42พวกเราเนี้ยจะต้องทำบุญ
22:44แล้วก็อุทิศสูงสนให้กับคุณแพร่มากๆ
22:47เพื่อจะได้ให้คุณแพร่มีแรงรอ
22:50ที่เราจะหาทางไปถอนจะปูเจ็ดประชานนั้นออกได้ค่ะ
22:55ถ้างั้นผมรบกวนทุกคนช่วยกันทำบุญอุทิศสูงสนให้แพร่ด้วยนะครับ
23:00ไม่ได้เป็นการรบกวนเลยนะคะคุณที
23:02คุณทีก็รู้ว่าป้ากับคุณแพร่น่ะ
23:04มีบุกกรรมร่วมกันมาอย่างไร
23:06ป้ายินดีช่วยเต็มที่ค่ะ
23:13ผมด้วยอีกคนครับคุณทีครับ
23:14เดี๋ยวหลังจากนี้ผมจะสวดมนทุกคืน
23:17แล้วก็ใส่บาททุกวัน
23:19จะได้อุทิศบุญให้กับคุณแพร่แล้วก็คุณนีด้วย
23:26ฉันจะช่วยดูแลแม่ตะเขียนเอง
23:28ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะ
23:37ได้อย่างนี้
23:49ก็ออดนี้ได้เยอะกว่าออดนี้แล้วอีกเว้ย
23:52ล่วยแล้ว รู้ไว้ๆ
23:57มีใครอยู่บ้านบ้าง มาช่วยฉันยกของหน่อย
24:01ไม่มีใครคิดจะมาช่วยฉันยกกระเป่าเข้าบ้านเลยรึไง
24:06โอ้ย
24:09อ้าว พ่อ
24:11อยู่บ้านด้วยเหรอ
24:13ก็เออสิวะ
24:16ไม่ให้พ่ออยู่บ้าน แล้วให้พ่อไปไหนล่ะ
24:19ว่าแต่แกเหอะ
24:20ลมอะไรหอบมาที่นี่เหรอ
24:29โหว้ย ไอ้คุณวัดอะไรนั่น
24:31มันกล้าทำกับแกขนาดนั้นเลยเหรอ
24:33ก็ใช่นะสิพ่อ
24:35ใครจะไปคิดว่ามันจะเลวถึงขนาด
24:37แอบถ่ายคลิปเอาไว้ขู่ให้เมมีอะไรกับมัน
24:40บุรเลศที่สุด
24:42เมธี่งได้กลับมาอยู่บ้าน
24:44ถ้าเกิดคืนอยู่คอนโดต่อนะ
24:46เมคงโดนขอห้องคืนแน่
24:48ทุกคืน
24:50มันจะมากไปเร็ว
24:54เนี่ย พ่อจะต้องไปสับสอนไปซะหน่อย
24:56มันกล้าดีอย่างไรมาอยากเกียจลูกสาวเสียป้าง
24:59ใครอยู่ข้างนอกว่ะ
25:02เอารถออกให้กูหน่อย
25:04กูจะไปเอาเลือดหัวคนออก
25:06โอ้ พ่อ
25:08เลิกคิดเรื่องที่จะสับสอนในรังศิวัตรไปได้เลย
25:10มันเป็นมาฟียะดูยุ่งกับพ่ออีก
25:13ไม่ให้นั้นนะ มีโดดถีบยอดหน้ามันไปละ
25:20แล้วนี่แกจะทำยังไงต่อ
25:22จะปล่อยไว้อย่างเนี้ยเหรอ
25:25เอาน่ะพ่อ
25:27ไว้แก้แค้นวันหลังก็ยังไม่สาย
25:29ตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ
25:31เราต้องกำจัดไอ้ผีตะเขียนนึงก่อน
25:33แล้วเราก็ค่อยมานั่งคิดบัญชี
25:35นังนัดชากับไอ้นังสิวัด
25:40ระหว่างนี้เมกก็ขอกลับมาอยู่บ้านก่อนแล้วกันนะพ่อ
25:45แล้วก็
25:47ขอตังค์พอใจด้วย
25:50แหะๆๆ
25:52ช่วงนี้ตกการณ์น่ะสิ
25:54ไม่มีผู้เฟฟ
25:56ก็ไม่เกิดเป็นไรนะ ไม่เป็นไร
25:58เดี๋ยวพ่อดูแลเอง
26:02จะเอาเท่าไหร่ล่ะ บอกมาสิ
26:06ช่วงนี้น่ะ
26:08พ่อได้กินค่าหัวเยอะ
26:10ผมจะให้ท่านลุงเต็มที่เลย
26:15ช่วงนี้ได้ค่าหัวเยอะเหรอพ่อ
26:17ก็ เออ.. สิวะ
26:19สงสัยอีแม่ แย่านานะ
26:21มันจะให้หัวไยไม่แม่นแล้วล่ะ
26:24อืม
26:25หรือว่า
26:27อีผีนั่นสะโดนนังรัทชากรำจัดเหรอ
26:29อืม
26:33เอ้า... แล้วนี่แกไปไหน
26:37ก็ไปหาคำตอบน่ะสิพ่อ
26:39ว่าทำไมอีผีนั่นดึงให้หัวไยไม่แม่นแล้ว
26:41อืม
26:48กล่าวก่อนนะ เมื่อก็ทำผลาดซิ
26:51นี่แกคงไม่คิดว่า...
26:53มันทำให้ย่างนังผีนั้นมันอ่อนแรงหลง
26:55แล้วพ่อก็ได้ค่าหัวจากชาบ้างนั้นใช่ไหม
27:00ถ้าไม่ใช่อาจารย์เดชแล้วจะเป็นไงล่ะพ่อ
27:03ในเมื่อเม คุณวัตร แล้วก็ย่างนังนัจชา
27:06มาติดต่อให้อาชาอนเดชน์มากำจัดทีแง่ทอง
27:10พ่อจะไปรู้ได้อย่างไรล่ะ
27:13มันอาจจะเป็นหมอผีคนเองก็ได้
27:16ไม่แน่นะ
27:17มันอาจจะทำผาทอีก
27:19จนอี่นั่งนั่นน่ะ
27:21ก็เลยไปจ่างหมอผีคน애ตribถ้าน
27:28ศีตรีย์ยังรู้พลาธ
27:30นักปลาดยังรู้พัง
27:34แล้วหมอผีอย่างผมจะพลาดบ้างไม่ได้เลยไงเสีย
27:47ที่มาหากันในมิตราอะไร
27:50เอ่อ...คือ...
27:52ฉันกับพ่อแค่สงสัยว่า
27:54อาจารย์กำจัดไอ้ผีตะเขียนนั่นไปแล้วใช่ไหม
27:58ใช่...ผมเป็นคนทำเอง
28:01ว่าแล้วเชี่ยว
28:04คนจ้างก็คือไอ้นักนัดชาใช่ไหม
28:08ใช่...คุณนัดชาเป็นคนจ้างผม
28:13ผมก็เลยเอาตะปู 7 ปลาชาไปตอกที่ต้นตะเขียน
28:18เพื่อไม่ให้นักตะเขียนมันกลับไปสิงที่นั่นได้อีก
28:22อ้าว...ไหนว่ากำจัดไปแล้ว
28:24แค่ทำให้มันเข้าต้นตะเขียนไม่ได้เองหรอกเหรอ
28:27ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...�
28:57ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...ฮึ...�
29:28ก็...
29:29ทำน้องนั้นอะ
29:31โห...นังนัจจ้า
29:33นึกว่าจะจ่ายมีอัน
29:38ถ้าอย่างนั้นฉันจ่างเอง
29:40กำจัดไอ้ผีนั่นซะ
29:42แต่อย่าบอกใครว่าฉันเป็นคนจ่างล่ะ
29:44เข้าใจมั้ย?
29:46ถ้าเงินมาอะไรอะไรก็ได้หมดแล้ว
29:50แต่คราวนี้ต้องมัดจำก่อนนะ
29:53ถ้าไม่จ่าย
29:54ผมก็ไม่ทำให้
29:57ไม่มีปัญหาจ้ะ
29:59เท่าไหร่ก็เรียกมาเลย
30:00ฉันจ่ายได้
30:27ทำไมอ่ะ?
30:29ทำไมแกถึงให้พ่อจ่ายเงินไอ้หมอผีนั่นด้วยอะ
30:34ดูสิ ดูสิ ดูสิ
30:35แค่เงินมาจำนะ
30:37ก็แทบจะเคลียร์กับพ่อพ่อเลย
30:40แค่แสดเดียวคนแค่งไม่ล่วงหรอก
30:42ถ้าอี่แพร่ทองมันโดนกำจัดไปให้พ้นทาง
30:44เมว่าพ่อได้คืนมาอีกหลายเท่าแน่
30:47ก็ตอนนี้พ่อได้เงินอยู่แล้ว
30:49ไม่เห็นจะต้องเอาเงินไปให้ไอ้จานเดชนั่นเลย
30:52นี่ ยังไงนะไอ้ตอนนี้
30:55ไอ้นางผีแม่ย่า
30:56มันก็เข้าต้นแต่เขียนไม่ได้อยู่แล้ว
30:59สักวันมันก็ต้องอ่อนแรงลงจนตายไปเองอยู่ดีอะ
31:03นี่
31:05รอไม่ได้หรอกเหรอ
31:07โอ๊ย รอไม่ได้หรอกพ่อ
31:09แม่อยากจะกำจัดมันให้จบ ๆ
31:11จะได้โยนว่าให้นางนั่นกำจัด
31:13ไม่ได้หรอก
31:14แม่อยากจะกำจัดมันให้จบ ๆ
31:16จะได้โยนว่าให้นางนัดชาเป็นคนทำ
31:19แล้วทีก็จะได้เกลียดมัน
31:21แล้วหลังจากนั้น
31:23แม่ก็จะได้เข้าไปทำคะแนนกับที
31:27นี่
31:29แม่ยังจะกลับไปหาไอ้ทีรัสนั้นอีกเหรอ
31:33ก็ใช่นะสิพ่อ
31:34ชีวิตนี้คงหาคนที่ดีเท่าทีไม่ได้อีกแล้วอะ
31:39เพราะฉะนั้น
31:40ไม่ว่าคนหรือผี
31:42ก็จะมาแย่งทีไปจากแม่ไม่ได้
31:59กาแฟจ้ะพี่มือน
32:00เฮ้ย แฟ
32:04เอามาจากภาพว่าทำไมอะ
32:13รู้สึกดีขึ้นแล้วเหรอ
32:15ถ้าให้แฟอยู่ในนั้นนานๆ
32:16แฟก็เบื่อนะจ๊ะ
32:18เมื่อคืนทุกคนก็สวดมนุษย์อุทิตย์ส่วนบุญให้แฟ
32:21แทนพี่มือยังตื่นมาใส่บาดแต่เช้าให้แฟอีก
32:25แฟดีขึ้นแล้วนะจ๊ะ
32:30แต่สีหน้าแฟยังไม่ดีเลยนะ
32:32ไปพักอีกหน่อยไหม
32:39แฟดีขึ้นแล้วจริงๆนะจ๊ะ
32:40ว่าแต่พี่มือยได้พักบ้างหรือเปล่า
32:44ผมไม่เป็นไรหรอก
32:49แฟใส่น้ำพึ่งจ๊ะ
33:01อร่อยเหมือนเดิมแน่
33:03พี่มือยจ๊ะ
33:05คือว่า
33:07แฟยังไม่ดี
33:08คือว่า
33:10แฟอยากให้พี่มือย
33:12ชวนคุณแมทชามากินข้าวที่บ้านนะจ๊ะ
33:18จะชวนเขามาทำไม
33:21อย่าเพิ่งโมโหสิจ๊ะ
33:22แฟแค่อยากจะขอเอาหกสิกรรมนะจ๊ะ
33:26เอาหกสิกรรมอะไรล่ะแฟ
33:29แฟพูดเหมือน
33:30แฟจะจากผมไปอย่างนั้นนะ
33:32เปล่านะจ๊ะพี่มือย
33:34แฟไม่ได้จะขอเอาหกสิกรรม
33:35เพราะจะจากพี่มือยไปไหน
33:37แฟแค่อยากปรับความเข้าใจกับคุณนัทชา
33:40ถ้าปรับความเข้าใจกันได้
33:42อนาคตของเราสองคนจะได้อยู่อย่างสงบยังไงจ๊ะ
33:56แฟยังไม่ได้นัด
33:57เข้าไปหาคุณนัทชาไม่ได้นะคะ
34:02ขอโทษด้วยค่ะคุณนัทชา
34:04แก้วพยายามแล้ว
34:05แต่ว่าคุณ
34:06เธอไปได้แล้ว
34:07ค่ะ
34:11นี่อะไร
34:13ฉันก็แค่อยากจะมาเช็คข้อมูล
34:15ว่าเธอได้ให้อาจารย์เดชไปกำจัด ейน้างแพร่ทองนอกรอบหรือเปล่า
34:19ทำไมไม่บอกฉันกับคุณวัดเลย
34:23ฉันจะทำอะไรแล้วทำไมฉันต้องบอกเธอด้วย
34:28ก็ไม่รู้สินะ
34:30ฉันก็แค่สงสัยว่า
34:32ถ้าคุณวัดรู้ว่าเธอตั้งใจกำจัดไอ้น้ำผีแพ้ท้องมากขนาดนี้
34:37เขาจะอยากรู้เหตุผลจริง ๆ ของเธอหรือเปล่า
34:43แล้วเธอคิดว่ามันคืออะไรล่ะ
34:51เธอสนใจทีใช่ไหม
34:56เก่งนี่
34:58ทำไม
35:00เธอจะช่วยฉันเหรอ
35:03ไม่มีทาง
35:04เรื่องอะไรฉันก็ต้องช่วยเธอด้วย
35:07เธอก็รู้ ว่าฉันก็อยากกลับไปหาที่เหมือนกัน
35:13อยากกลับไปหาคุณที่
35:20ฉันก็เข้าใจผิดมาตลอด
35:22ว่าเธออยากได้พี่วัดจนตัวสัด
35:27เธอหมายความว่าอย่างไร
35:32แค่นี้มันไม่ปลอดภัย
35:54แกไปเอามาจากไหน
35:56ฉันจะได้มาจากไหนมันไม่สำคัญหรอก
36:00แต่ฉันจะบอกเธอเว้ยนะ
36:01และก็เธอได้ดังทั่วประเทศแน่
36:07อิราฮาซอง
36:09อุ๊ย
36:11คุณทีโทรมาด้วยแหละ
36:13ฉันจะบอกเขาดีไหมนะ
36:14ว่าเธอเองก็มีส่วนร่วม
36:17ที่ทำให้แพร่ทองต้องเจ็บปวด
36:20เธอจะได้หมดสิทธิ์กลับไปหาเขายังไงล่ะ
36:22คุณทีโทรมาด้วยแหละ
36:30ค่ะคุณที
36:34พรุ่งนี้เย็นเหรอคะ
36:37นัดว่างค่ะ
36:39สะดวกมากๆเลยค่ะ
36:43ได้ค่ะ
36:44งั้นพรุ่งนี้เจอกันนะคะ
36:48ทีโทรหาเธอทำไม
36:51เขาโทรชวนฉันไปกินข้าวเย็นวันพรุ่งนี้
36:57ฉันไม่มีวันให้แกสมหวังกับทีแน่
37:00คอยดูนะ
37:01ฉันจะทำให้ทีเกลียดแก
37:03จนหน้าก็ไม่อยากเห็นเลย
37:06ก็ลองดูสิ
37:08ออกไปได้ละ
37:21นัดกินข้าวอย่างนั้นเหรอ
37:24ผมไม่มีอะไรจะคุยกับคุณ
37:26ถ้าจะติดต่อเรื่องงาน
37:28ก็ให้คนของคุณติดต่อเลขาผมมา
37:30แล้วผมจะบอกอะไรให้
37:32ผมรู้เรื่องชั่วๆของคุณที่คุณทำ
37:35คุณอย่างคุณนี่มันน่ารังเกียจจริงๆ
37:37นี่คุณที
37:38มันจะมากไปแล้วนะคะ
37:40นัดไปทำอะไรให้คุณถึงได้ว่านัดขนาดนี้
37:42คุณจ้างหมอผีมาทำร้ายแผล
37:44ผมเคยเตือนแล้วใช่ไหม
37:46ว่าอย่าแตดต่อแผลของคุณ
37:48แล้วผมจะไม่อภัยคุณอีก
37:50ผมกับคุณไม่มีส่วนเกี่ยวกันอีก
37:56ทำไมจุดๆถึงได้นัดเรากินข้าวนะ
38:10ทำไมเราถึงมาที่นี่ละคะ
38:12นัดนึกว่าเราจะไปทานข้าวที่บ้านคุณซะอีก
38:14ผมไม่ได้เป็นคนนัดคุณมาทานข้าว
38:24คุณนัดชา
38:26เชิญเข้ามาข้างในก่อนคะ
38:42ล้างได้ถึงขนาดนี้เลยเหรอ
38:48เห็นเลยยังล่ะ
38:50ว่าผมปราบไอ้ผีร้ายนั่นได้แล้วจริงๆ
38:52ถึงไม่มีคนมาสัทธามันล่ะ
38:54ไม่ใช่ว่าคนมันกลับไปกันหมดแล้ว
38:58เพราะว่ามันกำลังจะมืดแล้ว
39:00อย่างนั้นหรอกล่ะ
39:06มา
39:08มา
39:10มา
39:12แล้วนี่อาจารย์พาพวกฉันมาทำอะไรที่นี่
39:18ตามผมมาก็รู้เองแล้วว่ามาทำอะไร
39:40มีเรื่องอะไรจะคุยกับฉันนั่นหรอ
39:42อันที่จริง ฉันต้องการจะขอร้องคุณมากกว่า
39:48เธอจะให้ฉันเอาหุสิกรรมให้เธอหรอ
39:50ปลดไปเถอะ
39:52อะไรขึ้นน่ะ
39:54ฉันไปดูที่ต้นตะเคียรณ์มาแล้ว
39:56เจอตกลูกอีกตัวนึงจริงๆ
39:58ให้พวกเขามาหาอัตเมริกส์เธอนายม
40:02ป้าพ่อจะมีคนทางแล้วค่ะคุณที
40:04ก่อนที่นายกร
40:06ปาพอจะมีความทางแล้วค่ะคุณที
40:08หลวงภาษาสันค่ะ
40:10อยากลองดีกันนะใช่ไหม
40:12ไป ผมพายไปจัดการมัน
40:14หลวงภาษาสัน
40:16ออกมา
40:18แปล
40:20โปรดติดตามตอนต่อไป
40:50โปรดติดตามตอนต่อไป
Recommended
41:22
|
Up next
42:25
56:32