- 5/21/2025
ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:00โปรดติดตามตอนต่อไป
00:30กลับมากันแล้วเนอะ
00:32ขอรับ
00:34เชิญท่านหมื่นบนเรือนก่อน
00:36ข้ามีเรื่องจะคุยด้วย
01:01ม.ค
01:11ท่านเสดฐีมีอะไรจะพูดกับข้า
01:13ก็พูดมาเถอะท่านขอรับ
01:19ข้าอยากจะคุยเรื่องท่านหมื่นกับแม่แพล
01:26ข้าตัดสินใจแล้ว
01:28ข้าตัดสินใจแล้ว
01:31ข้าจะยอมให้ท่านหมื่นกลับมาคบกับแม่แพร่เหมือนเดิม
01:35โดยไม่กี่การเดินเลยทั้งสิ้น
01:42จริงเหรอเจ้าพ่อ
01:51ขอบคุณนะขอรับท่านเสที
01:55ท่านเสทีขอรับ
01:57ถ้าข้าจะไปขอหาเรือกยามมาสู่ขอบแม่แพร่อีกครั้ง
02:02ท่านเสทีมีอะไรขัดคล่องหรือไม่ครับ
02:06ก็ตามแต่ที่ท่านหมื่นจะเห็นสมควร
02:09ข้าไม่ขัดคล่อง
02:11ข้าว่ายจ๊ะพ่อ
02:13ข้ามีความสุขเหลือเกิน
02:20ปลูกเรือนต้องตามใจผู้อยู่
02:23ในเมื่อหมื่นคิรี
02:25รักไถ้มั่นคงอยู่กับแม่แพร่
02:30ตามใจผู้อยู่
02:32มากๆกับแม่แพร่
02:34ขอรับท่านเสที
02:36แต่ต้องมีสิ่งสำคัญ
02:38คล้ายมั่นคงอยู่กับแม่แพทย์
02:41การที่พ่อจะฝืนบังคับเรื่องแม่พิมพ์
02:43ก็ไม่ก่อประโยชน์ใดๆทั้งสิ้น
02:46และสุดท้าย
02:48ลูกทั้งสองคนก็จะไม่มีความสุข
03:09ไม่มีความสุข
03:19พ่อนะพ่อ
03:20ไหนบอกว่ารักข้าหนักรักข้าหนาไง
03:26มันพี่ถึงมีความสุข
03:28ได้ทุกอย่างที่ข้าอยากได้ตั้งแต่เล็กจนโต
03:33ทำไมข้าต้องเป็นคนแผลตลอด
03:38ถ้าไม่มีความสุข ก็อย่าหวังว่าใครจะมีความสุข
03:58จริงหรือเจ้าค่ะคุณหนู บาวเรื่องใจจริงๆเจ้าค่ะ
04:01บาวก็นึกว่าจะมีเรื่องอะไรเสียอีก
04:04หากแม่พิมพ์ รู้เรื่องนี้ คงเสียใจมาก
04:09โห คุณหนู คนหนูอย่าคิดมากไปเลยนะเจ้าค่ะ
04:13อย่างไรท่านหมืนก็ไม่รับคุณพิมพ์ผ่านเป็นเมียอยู่แล้ว
04:18ขาพูดด้วยความสัจจริงนะอย่าง
04:22ถึงแม้ว่าขาจะรักพีหมืนเพียงใด แต่ขาก็รักแม่พิมพ์นองสาวของขาเช่นกัน
04:27หากพี่หมื่นมีใจให้แม่พิมพ์แล้วแล้วก็
04:30ข้าเองก็ไม่คิดจะขัดขวาง
04:33หากแม่พิมพ์จะเป็นเมียพี่หมื่นอีกคน
04:36คนหนู..คนหนูคงรักคนหนูพิมพันธ์มากเลยสินะเจ้าค้า
04:41แน่สิจ๊ะ
04:42อย่าลืมนะว่าพวกข้าไม่ได้เป็นแค่พี่น้องกัน
04:45แต่เป็นฝาแฝดกันเชียวนะ
04:47นี่เองเอาตลับที่พี่เพลิงใช้กับพี่แพท์เอามาให้ข้างั้นด้วย
04:59ถ้าไม่สิ่งไม่เอาข้าคืนหันให้ก็ได้นะขอรับ
05:03ไม่ต้อง
05:07ทำไมเงียบไปล่ะเอียง
05:12จริงสิเมื่อเย็นยังมีเรื่องอะไรจะบอกข้ากับพี่หมื่นกันรึ
05:18เอ่อ
05:23ไม่มีอะไรเจ้าค่ะ
05:25เปล่าแค่อยากให้คนนูกับท่านหมื่นระวังตัวไว้นะเจ้าค่ะ
05:34อยากได้บอกเรื่องร้อนใจที่จะทำให้คนนูเป็นทุกเลยจะดีกว่า
05:48จะฝนถ้า Exercising พระกิรี
05:57พะกิรีหุบยิ้มซะบ้างก็ได้
06:00ตั้งแต่เจ้ากลับมาเธอจนถึงคนนี้อยากไม่ได้หุบยิ้มเลยนะ
06:05ก็ข้าดีใจที่ขอรับอางออร์ฮร์
06:07เสียดายที่เจ้าคุณพ่อของข้าไม่อยู่
06:11ไม่งั้นโกหกจะให้ตามไปสู่ขอมแม่แพhr เสียวันนี้วันพรุ่ง
06:14นี่
06:15หรือว่าป๊าอ่อนจะไปสู่ขอแม่แพงให้ข้าเรียนได้เป็นขอรับ
06:22โอ้โห ใจเย็นๆๆ
06:25ยังไงก็ต้องรวบพ่ออำกลับมาจัดการเรื่องนี้
06:30ไหนจะไปต้องลงกันเรื่องสินสอดอีกล่ะ
06:33ก็ข้าใจร้อนเนี่ยขอรับ กว่าจะถึงวันนี้ได้
06:38ข้าต้องฝากฝานอุปสรรคอะไรตั้งมากมาย
06:40เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน ป๊าจะไปหาหลงพ่อให้ท่านหาเรื่องขายยามไว้ก่อน
06:48พอพ่ออำกลับมาจะได้มีเรื่องมียามไปคุยกับท่านเสียทีมิ้ง
06:53เพราะยังไงวันพรุ่งกับป๊าก็ต้องไปวัดทำบุญอยู่แล้ว
06:58ป๊าอ่อนจะไปวัดทำไมขอรับ พรุ่งนี้ไม่ใช่วันภรรย์วันโกรธสักหน่อย
07:05เอ่อ ป๊าแค่อยาก อยากจะเอาของมาถ่วงให้ท่านแค่นั้น
07:14สบายใจขึ้นแล้วใช่ไหมโยม
07:34เจ้าค่ะ ได้ทำบุญทำกุศลก็สบายใจขึ้นเยอะเจ้าค่ะ
07:39เมื่อคืนนี้แทบนอนไม่หลับเลยนะเจ้าค่ะ
07:43น่าจะไม่คิดมากเลยนะเย้อม
07:46เรื่องความฝันนะ คนเรามุ่นทำกล้ำแตก
07:49เราไม่รู้หรอก ว่าเคยกล่อกรรมอย่างไรไว้ในชาติก่อน
07:53ชาตินี้ทำดีให้มาก เผื่อจะผ่อนหนักให้เป็นเบา
07:58เจ้าค่ะ
08:02หรงพ้อ ฉันมีเรื่องจะรบกวนหรงพ้ออีกเรื่องnant
08:09คือ
08:11อยากให้หลงพ่อหาเลิกยามงานแต่งงานให้หลานชาย
08:16นี่เป็นดวงของหลานชายและคนที่เขารักเจ้าค่ะ
08:24ได้สิ
08:31หลงพ่อครับ
08:32ได้เวลาแล้วครับ
08:34โยม
08:35วันนี้หลงพ่อมีคิดที่บน
08:38คงดูเลิกยามให้ไม่ได้
08:41เดี๋ยวให้หลงพ่อกลับมาแล้วจะดูให้ใหม่
08:43เจ้าค่ะขอบคุณนะเจ้านี่เจ้าค่ะ
08:58บาวไว้เจ้าค่ะคุณท้าว
09:01ไปวัดมาหรือเจ้าค่ะ
09:02มาคืนข้าฝันไม่ดีข้าฝันร้ายฝันว่าฝันหักตกใจแทบแย่ใจคอไม่ดีเลยก็เลยไปทำบุญที่วัด
09:15แล้วก็เลยถือโอกาสดูเลิกแต่งงานให้พ่อคิลีกับแม่แผลทองซะด้วยเลย
09:20ได้เลิกได้ยามแล้วหรือเจ้าค่ะ
09:23ยังหรอกหลงพ่อท่านติดกิจนิมน
09:27คุณท้าวอ่อนเมียเรื่องไม่สบายใจหรือเจ้าค่ะ
09:36ข้าก็กำลังไปเรื่อยนั่นแหละได้แต่หวังว่าคงจะไม่มีเรื่องร้ายเกิดขึ้น
09:42คุณท้าวเจ้าค่ะบาวมีเรื่องอยากจะเล่าให้ฟังเจ้าค่ะ
09:49ตายท่านร้ายกาดนั่งแม่พิมพันนี่
09:53ข้าไม่อยากจะเชื่อเลยว่าแม่พิมพันกับแม่แผลทองเป็นพี่น้องฝาแฝดกันได้
09:59จิตใจท่านต่างกันราวฟ้ากับเหว
10:03แต่ข้าเห็นด้วยกับเจ้านะที่เจ้าไม่นำเรื่องนี้ไปเล่าให้แม่แผลทองฟัง
10:09แม่แผลทองจะได้ไม่ทุกใจเสียเปล่า
10:12แต่ก็ต้องคอยจับตาดูแม่พิมพันนะ
10:16อย่าวางใจ แม่พิมพันนี่ร้ายกาดนะ
10:21เจ้าค่ะบาวก็กังวลเหลือเกินเจ้าค่ะ
10:25ยิ่งคนหนูพิมพันซื้อหายาสน้อยนั่นอีก
10:31เห็นที่เขาจะต้องเต้นแล้วน่ะ
10:34ยิ่งคนหนูพริมพัน ซื้อหายาสนี้นั่นอีก
10:40เห็นทีข้าจะต้องเตือนพ่อคีรี ให้ระวังแม่พริมพันไว้บ้าง
10:56ข้าจะทำอย่างไรดี ถึงจะหาโอกาสใช้สีพึ่งกับพี่มือนได้
11:05นักแม่มารู้แล้วมั้ย
11:24นักแม่นะ
11:34ข้ารู้แล้ว
11:36ใครๆ เขาก็รู้กันว่าพ่อคืนคำ
11:47เห็นใจพ่อใช่ไหม
11:50พ่อมีเหตุผลที่ต้องทำเช่นนี้
11:53อย่าได้เสียใจไปเลย
11:55ข้ามันคงไม่มีวาศนา
11:58พี่มือถึงไม่ได้สนใจใหญ่ดี
12:01จะรับข้าเป็นเมียรอง
12:03ถึงข้าจะวอยวายไป
12:05ก็ไม่เกิดประโยชน์อันใดขึ้นมา
12:08ได้แต่ก้มหน้ารับ
12:11ยังไงเสีย
12:13พี่แพร่ก็เป็นพี่สาวคนเดียวของข้า
12:27คิดได้เช่นนั้นก็ดี
12:30วันข้างหน้า
12:32เจ้าจะต้องเจอคนดีๆอีกเยอะ
12:35เชื่อพ่อเถอะ
12:42เอาอย่างงี้ไหม
12:44เจ้าอยากได้อะไร
12:46ถ้าไม่เหลือบากกว่าแรง
12:48พ่อจะให้
12:51ถ้าข้าอยากได้ซอยเพชรยาแล้วจ๊ะพ่อ
12:53พ่อจะให้ข้าได้หรือไม่
12:57ซอยเส้นนั้นแม่มารีเค้ายกให้แม่แพร่ไปแล้ว
13:02แล้วมันก็เป็นมรดกตกทอดของตะกูลแม่เค้า
13:06ที่จะต้องยกให้ลูกสาวคนโตเท่านั้น
13:09ยังไงสิ
13:11มันก็จะตกเป็นของแม่แพร่อยู่ดี
13:14ขออย่างอื่นสิ
13:19เอาอย่างงี้ไหม
13:21พ่อกำลังจะไปที่เกลือนเสพธีเรือง
13:25เห็นว่าเพิ่งกลับมาจากพนคอร์น
13:28มีเสื้อ ผ้าเครื่องหอมกลับมามากมาย
13:31เจ้าไปกับพ่อ
13:33อยากได้อะไร พ่อซื้อให้
13:39ตอนนี้ข้าเข้าใจดีทุกอย่างแล้ว
13:42ทุกอย่างที่ข้าอยากได้
13:45ล้วนแต่เป็นของพี่แพร่ทั้งสิ้น
13:54พ่อไม่ต้องกังวลไปนะจ๊ะ
13:57รีบไปเถอะ
13:58เดี๋ยวจะค่ามเมื่อด
14:00ข้าจะเตรียมสำหรับเย็นไว้ให้
14:12ในเมื่อขอดีๆไม่ให้
14:15ข้าก็ต้องหาทางแย่งทิ้งออกมาจนได้
14:29เอ๊ะ เอียง
14:30ข้ากำลังจะให้คนไปตามเจ้าอดีเลย
14:33ไปที่เรือนพี่มือนกัน
14:35ข้าจะเอาของไปฝากป๊าอ่อน
14:39ข้าจะกลับมาเย็นๆค่ำๆนะจ๊ะ
14:41เผื่อพ่อถามหา
14:43เจ้าค่ะ
14:45ท่านเศรษฐีไม่อยู่เรือนเจ้าค่ะ
14:47ออกไปเมื่อคู่นี้เองเจ้าค่ะ
14:50ไป
14:58ไป
15:05น่าเสียดายจังเลย
15:08แม่แพร่มาเสียเที่ยว
15:10พ่อคิรีนะไม่อยู่เรือน
15:12เพราะข่าวว่ามีจนมาดักชุดผู้หญิงท้ายหมู่บ้าน
15:17พ่อคิรีเลยเรียบไปดู
15:19ไม่เป็นไรเลยเจ้าค่ะ
15:21ได้มาเจอป๊าอ่อนข้าก็ดีใจมากแล้ว
15:24ข้ามีของมาฝากด้วยนะเจ้าค่ะ
15:26อ่าหรอ
15:30โอ้ย ป๊าอยากได้ผักพวกนี้อยู่แล้วทีเดียว
15:36ป๊าขันไม้ขันมือมาหลายวันเลย
15:39อยู่ในวังเนี่ยแกะสลักทุกวัน
15:42ฝีมือระดับหัวหน้าค่าหลวงของป๊าอ่อน
15:45คงจะสวยงามปลานิดมากเลยนะเจ้าค่ะ
15:50เออ แม่แพร่อยากเรียนบ้างไหมล่ะ
15:53ป๊าจะสอนให้
15:54นี่ เจ้าค่ะ
15:56อืม ดีๆๆ
16:02อ้าว แย่จริงเชียว
16:05ข้าลืมหยิบขวดน้ำพึ่งเดือนห้ามา
16:08ข้าเพิ่งได้มาจากพวกขายของป๊า
16:11ตั้งใจจะเอามาให้ป๊าอ่อนเจ้าค่ะ
16:13แต่ดันลืมเสียงนี้
16:15ไม่เป็นไรๆนะ
16:17เรามาแกะสลักดีกว่า
16:19ป๊าอยากจะสอนเต็มแกะแล้ว
16:21เราเริ่มอันนี้
16:23ฝักทอดอันนี้แกะง่าย
16:25ง่ายเดี๋ยวเราจะต้องปลองแกะเสร็จก่อนละ
16:35เอ้า มาครับทีม
16:38เอ้ย เอ็งจะไปไหนอีกล่ะนั่น
16:40เป็นสาวเป็นนางนี่อาจอยู่ดิดเรื่องซะบ้าง
16:45ข้าจะไปไหนก็ไม่ใช่กรงการอะไรของพี่เพลิง
16:48อย่ามาสั่งข้าไม่ชอบ
16:50อ้าว นี่ๆ
16:52ข้าไม่ได้สั่งโว้ย
16:54เพราะข้ารู้ว่าถ้าข้าพูดไปก็เหมือนสีซอให้ควายฟัง
16:57ไม่ได้อะไรขึ้นมาหรอก
16:59แต่วันสองวันมานี้มันมีข่าวหลือว่าโจรมันชุม
17:03แล้วก็ดักฉุดผู้หญิงไปปูยี่ปูยำ
17:06ข้าก็เลยมาเตือนเอง
17:08ไม่อยากให้เองได้ผัวแบบไม่ทันตังตัว
17:10เลยเตือนในความหวังดีนี่แหละ
17:14แปลกจริง ๆ
17:15ชั่วหน้าตาปีที่ว่างตะเขียนไม่เคยมีข่าวอะไรแบบนี้
17:23แต่จริงๆ ข้าว่าคนที่น่าจะชุดผู้หญิงออกไปปล่ำเนี่ย
17:27น่าจะเป็นพี่เปลื้องมากกว่า
17:29เพราะว่าไม่มีปัญญาทำให้ผู้หญิงเข้ารักมาชอบ
17:34น้องเนี้ย
17:35อย่า
17:37บ πάกดีน่ะน้องเวนี่
17:39ขอโทษดีนะ ้องเวนเน๊ะ
17:40เดี๋ยวก็แช่งให้โดนถุดซะเลย
17:44เออ จริงสิพี่ภึง
17:46ฮี่
17:46ข้าได้ข่าวมาว่า....
17:48เอย่องมันกลับมาแล้วอย่างนั้นให้
17:50เฮ้ยเคี้ย เอ้งอย่าเอ็ดไป
17:52ข้าเรียกมันกลับมาช่วยงาน เผื่อว่ามันจะมีอะไรต้องเรียกใช้
17:56เพราะว่าไอ้ยงมันเป็นเบาที่ข้าไว้ใจมากที่สุดแล้ว
17:59พี่ก็ระวังไว้ให้ดีๆก็ subscriptions.
18:02เหราะกันอย่าให้พวกที่มtyardเห็นเข้าเด็ดฆัด
18:04ไม่อย่างนั้นจะตัวยกันทั้งเรื่อน
18:06เออน่า ข้ารู้แล้ว
18:07ข้าให้มันกบดันอยู่แม่ๆ
18:09ไม่ได้ให้ออกไปไหน
18:20ท่านMyrnเคารพ
18:21เราเดินกันมาตั้งนานแล้ว ยังไม่ได้บอกแสนอะไรเลยนะครับ
18:25ข้าว่ามันแปลกๆ
18:27มีคนลือกันเสียยกใหญ่ ว่ามีจนฉุดผู้หญิงมา
18:31แต่ระหว่างทาง ก็ไม่มีใครรู้เรื่องจริงเสียที
18:34มีแต่บอกว่าฟังเขามาอีกที
18:37หรือว่ามันเป็นข่าวลือ
18:39งั้นเราเลิกตามหาเดี๋ยวครับ จะได้ไม่เสียเวลา
18:42ไม่ได้
18:43ข้าต้องรู้ให้ได้ ว่ามันเป็นเรื่องจริงหรือไม่
18:47ถ้างั้นเราแยกกันหา
18:49เจ้าไปทางนู้น ส่วนข้าจะไปทางนี้
18:52ขอรับ
18:54เดี๋ยวก่อน ถ้าเจ้าไม่เจอบอกแสอะไร
18:57ก็กลับเรือนเจ้าไป ไม่ต้องย้อนกลับมาหาข้าที่นี่อีก
19:01ขอรับ
19:13ๆ
19:14ไป
19:19ลุง
19:23ลุงหนีไล่มา
19:24ข้าไม่ได้หวิ่งหนี ข้ามาตามหากันแล้วไปช่วยนังหนูมัน
19:29เพราะหนูไม่ช่วยนะเธอ
19:30เจ้าเห็นผู้หญิงทูกชุดอยู่ใช้ปลาด้านโน้นนะ
19:34แล้วทำไมลุงไม่ช่วย
19:35โถ Japoneng steel แล้ว จะไปineload completement adaptor
19:40เราไม่ช่วย
19:42ช่วยด้วย
19:48แซงขุนหูแล้่วเกิด
19:51ฮี! ปล่อย! ไม่ ค่ะ ไม่! ช่วยด้วย
19:55ยังไม่ยัง ช่วยด้วย ช่วยทาด้วย
20:00ขึ้นไป ขึ้นแป่ง Wahr! ช่วยด้วย
20:07ช่วยด้วย ช่วยค่ะ เงียบให้
20:09- ช่วยค่ะ ๆ ช่วยด้วย ๆ ช่วยด้วย!
20:17แม่พิมพ์นี่
20:20ปล่อยค่ะ
20:22ปล่อยค่ะ
20:25ช่วยด้วย ๆ
20:39แม่พี่ แม่พี่เจ้าเอาไปคนเดียว
20:43แม่พี่เจ้าเอาไปคนเดียว
20:49ไม่เป็นไรนะแม่พี่
20:51เจ้าปลอดภัยแล้ว
20:53ข้ากลัวเหลือเกิน
21:09ท่านหมื่นครับ
21:13เกิดอะไรขึ้นเหรอครับ
21:15ค่าเจอโจรที่เราตามหาแล้ว แต่มันนี่ไปได้
21:19แม่หญิงเป็นอย่างไรบ้างเหรอครับ
21:24ค่าไม่เป็นไรจ้ะ
21:28พี่หมื่นมาช่วยค่าได้ทันเวลาเพิ่ม
21:31อันนี้จะทำเป็นของเธอเอง
21:34ไม่ต้องห่วง
21:37พี่หมื่นมาช่วยข้าได้ทันเวลาพอดี
21:43แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้นแม่พิมพ์
21:46ทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้
21:58พวกเราปล่อยข่าวตามที่คุณหนูสั่งแล้วครับ
22:01ดี
22:02แล้วจะให้เราทำยังไงต่อครับ
22:08ข้าจะไปซื้อของที่ตลาด
22:11แต่คงถึงข้าวเค้า
22:14เลยไปเจอไอ้ชั่วช้านั้น
22:19เจ้าไม่ควรไปไหนมาไหนคนเดียว
22:22ควรมีบาวติดตัวไปด้วย
22:25เดี๋ยวข้าจะไปส่งแม่พิมพ์ที่เรือน
22:27ส่วนเจ้าไปตามหาไอ้โจรนั้นเพื่อไม่มีใครเห็น
22:30ครับ
22:38ไปเถอะแม่พิมพ์
22:39โอ๊ย
23:06คุณหนูเป็นอะไรเจ้าคะ
23:07ทำไมจมพเข้ากันไปแบบนี้ด้วยเจ้าคะ
23:10อย่าถามให้มากความ
23:11ไปตามแม่แพชองหรือแม่กัศธีมิยังมาเร็ว
23:14ไม่มีใครอยู่บนเรื่อนเลยเจ้าคะ
23:28นังอิม immature
23:30เอ็งไปตลาด
23:32ไปหาซื้อน้ำมัลทาแก้โฟกชำให้ข้าที่
23:34บนเรื่อนไปซื้อให้ข้าที่
23:37เจ้าค่ะ รีบไปเดี๋ยวนี้เจ้าค่ะ
24:07เจ้าค่ะ รีบไปเดี๋ยวนี้เจ้าค่ะ
24:10รีบไปเดี๋ยวนี้เจ้าค่ะ
24:13รีบไปเดี๋ยวนี้เจ้าค่ะ
24:16รีบไปเดี๋ยวนี้เจ้าค่ะ
24:19รีบไปเดี๋ยวนี้เจ้าค่ะ
24:22รีบไปเดี๋ยวนี้เจ้าค่ะ
24:25รีบไปเดี๋ยวนี้เจ้าค่ะ
24:28รีบไปเดี๋ยวนี้เจ้าค่ะ
24:31รีบไปเดี๋ยวนี้เจ้าค่ะ
24:34เร็ว
24:42เข้าห้องกันดีกว่าจ้ะครับพี่หมื่น
24:44อย่าเสียเวลาตรงนี้เลย
24:46โอ้ย
25:04เดี๋ยวก่อนค่ะพี่มัน
25:07เดี๋ยวก่อนเจ้าค่ะ
25:11โอ้ย
25:13โอ้ย
25:15โอ้ย
25:17โอ้ย
25:20โอ้ย
25:23โอ้ย
25:29ป้าอ่อนไม่เห็นต้องมาด้วยตัวเองเลยนะเจ้าค่ะ
25:32เดี๋ยวข้าให้คนเอาน้ำพึ่งไปให้ก็ได้
25:35ไม่เป็นไร
25:37ป้าจะต้องเดินเหินไปไหนมาไหน
25:39จะได้ออกแรงซะบ้าง
25:41ข้านี้แย่จริง ๆ
25:42ขี้หลงขี้ลืมป้านี้
25:45ไม่เป็นไรนะ
25:46ก็ป้าบอกแล้วว่าป้าอยากเดิน
25:48ถึงไม่ได้เดินไปเรือนแม่แพร่เนี่ย
25:51ป้าก็ต้องหาเรื่องเดินไปที่อื่นอยู่ดี
25:55เดี๋ยวข้ากลับ
25:56บาวเดินไปส่งนะเจ้าค่ะ
25:58ดี ๆ
26:12โปรดติดตามตอนต่อไป
26:42โปรดติดตามตอนต่อไป
27:12พี่มัน
27:14พวกเคลี
27:17อีเป็ม อีหน้านั่น
27:39มันเจ็บมากกว่ากัน
27:41อะไรซะ
27:55ว่าไปยักษ์มันทำไม
27:58อังตรีเข้าไปยกก่อน
28:01เจ้าค่ะ ..."
28:06รวมพร้อม
28:10อาย่า! อย่า!
28:29ไม่!
28:40ๆ
28:42- ลูกตกเป็นของพี่หมินไปแล้วเจ้าค่ะ
28:45- ไม่จริง
28:46- ข้ามาทันเวลาพอดี
28:48แม่ผิมยังไม่ได้เป็นเมียพี่หมิน
28:49Może
28:50- เอ่ยงรู้ได้ยังไง
28:51โธ่
28:52ข้าเห็นสภาพก็รู้แล้วเยอะ
28:53ว่ามันไปถึงไหนกันแล้ว
28:56- รู้ดีนักนะ
28:57พูดอย่างกับเคยมีผัวเคยเสียตัวงั้นแหละ
29:05แม่ทิม เอ็งจะมาปากพ้อยใส่ข้าแบบนี้ไม่ได้นะ
29:09ข้าไม่ได้ปากพ้อย ให้ข้าพูดไหมล่ะ
29:12ว่าเอ็งเคยได้เสียกับใคร ที่ไหน อย่างไร
29:19หยุด หยุดทั้งสองคนนั่นแหละ
29:21แม่ทัพทิม กัดเรือนไปก่อน
29:27ไปสิ
29:34นังเยี่ยม
29:36ไปเอาคนมาพาหมื่นคีรีกัดเรือน
29:40เมาไม้สลบสลายไม่ได้สติ ปลุกยังไงก็ไม่ตื่น ไป
29:44เจ้าค่ะ
29:45แม่ทัพทิมเจ้าค่ะ
29:59นังเยี่ยม ข้าใจหายหมด
30:04เบามารอรับขัดเจ้าค่ะ
30:05แหม เบาอุณสะคาบเขาไปบอก
30:08แม่ทัพทิมนุนวินกษ์ตาตั้ง
30:10มีให้อัดเบาอย่างเล็กๆ
30:12แม่ทับทิมดันวิ่งตาตั้ง
30:14มีให้อัดบ่าวสักสลึงเดียว
30:18คืนค่าพิริพิรัยให้อัดเอง
30:20มีหวังที่หมื่นคงเสร็จนังคุณหนูของเองเป็นแน่แท้
30:33แต่เองทำดีมาก
30:34เองจำไว้เลยนะ
30:36คราวหน้าถ้าเกิดเองเห็นอะไรไม่ชอบหมาพากลที่เรือนนี้
30:39เองต้องมาบอกค่าทันที
30:41ถ้าบอกแล้วจะได้อัดทุกครั้งเลยไหมเจ้าค้า
30:45เออ
30:47แหม่นังนี้
30:49ถึงเองไม่ได้อัด
30:51เองก็ปากมากชอบพ้นธนาเรื่องจ้างน้าของเองอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ
30:55แต่เอาเถอะ
30:56ข้ารับรองว่าข้าจะให้
31:05ลาปากนังอิ่ม
31:07ท่านเศรษฐี
31:09ท่านจะว่ากันอะไรเรื่องที่เกิดขึ้น
31:17ข้ายังคิดอะไรไม่ออก
31:20เพราะข้าไม่คิดว่าคนอย่างหมื่นคิรี
31:25จะมาทำบัตรสีบนเรือนของข้าอย่างนี้
31:28ข้าต้องขออภัยแทนหลานข้าด้วย
31:32แต่ข้าไม่เชื่อ
31:33ว่าหลานคิรีของข้าจะทำอะไรเหลวหลายเช่นนี้
31:39มันต้องมีที่มา
31:41มันต้องมีสาเหตุ
31:45คุณท้าวกลับเรือนไปก่อนเถอะ
31:48ข้าให้เกียจพวกท่านได้แค่นี้
31:53รู้ไว้ว่า
31:55ถ้าคนที่อยู่บนเตียงลูกสาวข้าไม่ใช่หมื่นคิรี
31:58ข้าจะเอาเลือดหัวมันออก
32:14ข้าไม่ส่ง
32:29ข้า
32:44พี่มหัน
32:46พ่อคิรี
32:48พ่อ
32:58พ่อ
33:16คุณหนูเจ้าค้า
33:18ทำใจดีๆนะเจ้าค้า
33:26ข้าสับสนไปหมดแล้วเอียน
33:29ทำไมพี่หมื่นถึงทำเช่นนี้
33:31คนหนู
33:33ใจเย็นๆนะเจ้าค้า
33:35ท่านหมื่นไม่นอกใจคนหนูแน่เจ้าค้า
33:40เอียนก็เห็นเหมือนที่ข้าเห็นไม่ใช่หรือ
33:43ถ้าพี่หมื่นมีใจให้แม่พิมพ์แล้วก็
33:46แค่ตกปากรับคำก็เท่านั้น
33:48พ่อก็ให้แต่งกันแล้ว
33:49แต่นี่พี่หมื่นยินยันหนักแน่นวนรักข้าคนเดียว
33:52ยังไงก็ไม่แต่งกับแม่พิมพ์
33:56แล้วกลับทำบัตรสีฉันดี
34:06คุณหนูเจ้าค้า
34:09บ่าวคิดว่า
34:11ท่านหมื่นโดนยาสนีเจ้าค้า
34:12แล้วก็น่าจะเป็นยาตัวเดียวกัน
34:15กับที่ไอ้เพิ่ง
34:17ใช้กับคุณหนูเจ้าค้า
34:20เพราะว่าอาการของคุณหนูกับท่านหมื่น
34:23เหมือนกันไม่มีผิดเพี้ยน
34:26พอได้สติหลุดออกจากยาสนี
34:29ก็สลบสลายไปเลยเจ้าค้า
34:36จริงหรือเอียง
34:37จริงเจ้าค้า
34:39บ่าวเห็นคุณหนูพิมพัน
34:41ซื้อยาสนี
34:43จากไอ้เขื่อน
34:45เพราะค้าขายของป่าเจ้าค้า
34:54นี่เองเอาตลับที่พี่เพลิงใช้กับพี่แพทย์
34:56ออกมาให้ข้างั้นด้วย
35:01นี่เอง
35:03นี่เอง
35:05ข้าไม่นึกเลยว่าแม่พิมพ์
35:09จะรู้เห็นกับพี่เพลิง
35:12แล้วทำลายข้าที่เป็นพี่สาวแท้ ๆ
35:20คุณหนูพิมพัน
35:22ร้ายกาดนักเจ้าค้า
35:23แม่พิม!
35:28แม่พิม!
35:29ออกมาคุยกับพี่เดี๋ยวนี้
35:32แม่พิม!
35:36ว่ายังไงจ๊ะพี่พลิง
35:40เอาไปคุยจ๊ะ
35:44อะไรนะ
35:47เป็นไงหนะ
35:49ไม่เป็นไร
35:50แม่พิมพ์
35:51ว่ายังไงจ๊ะพี่แพร่
35:55หรือว่าจะมาแสดงความยินดี
35:57ที่ข้าจะแต่งงานกับพี่หมื่นหรือ
36:03เจ้านี่มันเลวจริงๆ แม่เพม
36:05หลอกข้าไปให้พี่พองวางยา
36:07แล้วยังใช้ยากกับพี่หมื่น
36:09อย่าคิดว่าข้าไม่รู้
36:11รู้แล้วยังไง
36:13คิดว่าข้ากลัวอย่างนั้นหรือ
36:15แล้วกล้าดีอย่างไรมาตกข้า
36:21ไม่พี่แพร่
36:23อย่าทำน้องเลย
36:25แค่น้องเสียตัว น้องก็เสียใจเหลือเกินแล้วจ้ะพี่แพร่
36:31หยุดนี่นะแม่เพ
36:43พี่แพร่คงห่วงพี่หมื่น
36:45จนเป็นบ้าไปแล้วจ้ะพ่อ
36:47ต่อไปนี้
36:49ต่อไปนี้
36:51อย่าเอ่ยชื่อหมื่นคือให้เป็นสะเนียจหูไข้
36:55มันยังไม่ได้มาเยียบเรือนี้อีกต่อไป
36:58ไม่ได้หรอกเจ้าพ่อ
37:00พี่หมื่นได้ข้าแล้ว
37:01พ่อจะต้องให้พี่หมื่นรับผิดชอบในตัวข้าสิเจ้า
37:07ปากมันก็บอกว่ารักไม่แผล
37:10แต่มันมันรวดลามไม่พิมพ์เพราะเมา
37:13คนอย่างนี้ ข้าไม่อยากได้เป็นลูกเขย
37:15พ่อ แต่ข้าเป็นเมียพี่หมื่นไปแล้ว
37:23ก็ช่างมัน เสียแล้วก็เสียไป
37:26พ่อไม่อยากเห็นพี่น้องมาตกตีแตกแยกเพราะผู้ชายคนเดียว
37:32ไป แพร่ จัดการ
37:37พ่อนะพ่อ
37:40ยังไงข้าก็ต้องได้ออกเรือนกับพี่หมื่น
37:45คือ.....
37:46ฉันขอเล็กเต้น
37:48และภาระทีนี้
37:50ไม่กล้าอยู่
37:52อย่าทำแบบนี้
37:54เด็กเร็ว
37:56ก็ตอบหนี
38:13อ๊า
38:15ที่แม็กซ์พิมพ์เสียทีให้ไอ้หมื่นกี้เลย
38:20อย่างนี้ต้องคุยกันให้รู้เรื่อง
38:29พ่อ
38:46ท่านหมื่นกี้ดีกับคุณหนูพิมพันธ์ได้เสียกันแล้ว
38:52ข้ามาวันนี้เพื่อจะบอกให้ท่านหมื่นกี้ดีไปสู่ขอแม่พิมพันธ์อย่างถูกต้องตามประเพณี
38:59ข้าจะยอมแต่งงานกับแม่พิมพันธ์
39:03สมใจเจ้าแล้วใช่ไหมแม่พิมพ์
39:06ต้องให้นางแต่งงานกับชายที่เกิดปีขาดไม่อย่างนั้นแล้วลูกสาวท่านอาจจะต้องตายหง
39:12ข้ายอมตายหงเรียกว่าแต่งงานกับพี่เพลิง
39:22ไอ้มืด
39:25มึงมายามกูเยี่ยมนี้เช่นเหรอ
39:30เกิดชาติหน้าชาติไหนข้าจะตามจองเวนมันคอยดูเถอะ
39:35พี่จะทำยังไงก็ได้ต่อให้มันตายตกไปข้าก็ไม่เผาผี
39:42หมายมายมายมายมายมายมายมายมายมายมายมายมายมายมายมายมายมายมายมายมายมายมายมาย�
40:12โปรดติดตามตอนต่อไป
Recommended
42:11
|
Up next