Category
📺
TVTranscript
00:00ผมสงสายมาตะรอด ว่าชัยชนะมันคือความสำเร็จที่แท้จริงหรือเปล่า
00:04เพราะตั้งแต่เกิดมา ผมไม่เคยอยากเอาชนะอะไรเลย
00:31ไปแสงดาวคำคืนที่สะใส
00:36เรานั่งอยู่ด้วยกันและยิ้มไป
00:40เสียงหัวเราะที่ลอยไปในลม
00:44จดจำความสุขดีไม่หลบเหลือน
00:47สายสัมผัสงดงามนี้
00:51จะเป็นความทรงจำที่มีค่า
00:56เราจะเฉลองเทลองทุกๆวัน
00:59แม้ชีวิตต้องยังเขียวกรรมต่อไป
01:26ฟ้ายังเป็นสีฟ้า
01:28และที่ไม่เหมือนใคร
01:30ก็เพราะที่นั่นยังมีนางน้ำอ้อยและมีแม่ยอ
01:38ไอ้ทิว บอกให้ไปท่องหนังสือ
01:42โทษที่สอยไอ้เจ้าหลายวัน
01:45ฉันอยากช่วยแม่ก่อน
01:47ไม่ต้องมาอ้างเลย
01:49เองอยากจะมาวิ่งเล่นกับพี่น้ำอ้อยน่ะสิ
01:52ไป กลับบ้านไปเลย กลับไปเลย
01:57เห็นไหมเนี่ย ฟ้าถึงกลืมแล้วเนี่ย
01:59เดี๋ยวเองโดนฝนก็จะผ่านเป็นไข
02:02กระหม่อมเองน่ะยิ่งบางๆอยู่
02:04ฉันไม่เป็นไรหรอกนะ
02:06พูดยังไม่ทันขาดคำเลยนะ
02:10ทิว ทิว ทิว ทิว
02:12เจ๊บ
02:13ก็เองน่ะมันดื้อ เห็นไหม
02:15เกือบจะไม่ได้ไปสอบแล้วเนี่ย
02:19พอแล้วนะย๊ะ ทะเลาะกันอยู่ได้
02:21เจ๊วทิวเมื่อแค่แพ้อากาศเนี่ย
02:23เอาย้ากลับไปกิน
02:25แค่นี้ก็น่าจะหายละครับ
02:27ยังไง รก็ตอบถูกแล้วนา
02:29โอ้ย.. ไอ้กี้หมились
02:33อ้ะ นี่ครับย๊า เจ้าทิวผมไปเตรียมมาให้ละ
02:36นี่ครับนาย๋อ
02:37ขอบคุณจ้ะ
02:42อู้ นาย๋อ ไม่เป็นไร นาย๋อ เก็บไว้เถอะ
02:44- โอ้!- Task Guo
02:48อ๋อ...
02:49เกλี่ยงให้เถอะ
02:49ออกไปเถอะจังรอ
02:50ไม่เป็นไรน่าโย
02:52นะโยก็รู้ว่าผมมาอยู่บ้านหลวง
02:53มีสวรรค์การเยอะๆ
02:54ค้ายาร์เท่านี้ไม่เท่าไหร่เหรidingครับ
02:57งั้นเอาอย่างนี้
02:57ถ้าน่าโยเกรงใจผมนะ
02:59แล้วก็นี่ เอาไปซื้อโดงเท้าคู่ใหม่ให้เจ้า ทิวมันเนี่ย
03:03เห็นไว้ว่ามันเก่าแล้ว
03:04ถือซะว่า เป็นของขวัญที่เจ้า ทิวมันทำพร้อม ๆ ได้
03:08น่ะ
03:09ขอบคุณจ้ะ
03:14หมอ สวัสดีจ้ะ
03:16เอ้า แม่ย้อ
03:19ไอ้ทิวมันเป็นใครอีกแล้วเหรอ
03:20เออสิ
03:23ป่วย ๆ ขนาดนี้ ต้องไปเกิดเป็นลูกผู้ดีแล้วมั้ง
03:26ดันเป็นลูกชาวนาสะดิก
03:29- หมอรนจ๊ะ ฉันเอาสำหรับที่สวนมาฝากจ้ะ ขอบคุณครับน้า
03:35นางกะถินอ่ะ มันหายท้องเสียแล้วนะ
03:39อ้าว ไว้กับคุณหมอสิ
03:43ขอบคุณค่ะ
03:45เต้นกัน
03:48เดี๋ยวฉันไหม
03:50- สาวๆ อ่ะ อืม ๆ อืม
03:52- พอแล้วทำคู่อ่ะ มานี่
03:54- ผมให้ดูยาตัวใหม่ ให้กะถินมา หรือได้กินแล้วหายเร็วกว่าเดิม
03:57- ค่ะ
03:58- อืม
04:20จากวันนั้น
04:22ชีวิตผมก็เปลี่ยนไปยังไม่ทันตั้งตัว
04:25ด้วยเหตุผลเดียว
04:27เพราะแม่อยากให้ผมเป็นหมอ
04:29- แล้วเคยถามมันไหม ว่ามันอยากเป็นหรือเปล่า
04:35แต่สิ่งที่ฉันคิด
04:37ที่ฉันทำ
04:38ก็เพื่อตัวมันเองทั้งนั้น
04:43- ระวังๆหน่อยก็ดีนะ
04:46ความคาดหวังมันก็เหมือนยาผิดอ่อนๆ
04:50แต่ยมเผอจิบเข้าไปทุกเมื่อเชื่อวัน
04:53สุดท้าย
04:55นอกจากจะไม่รักษาโลกอะไรแล้ว
04:58อาจจะทำให้ยมเจ็บป่วยเจียนตายได้กันเลยนะยมย้อ
05:03อ้าวๆๆ
05:04เดี๋ยวฉันจะฝากวัดที่กรุงเทพ
05:07เป็นธุระเรื่องที่กินที่อยู่ให้
05:11- สาธุๆ
05:14เป็นบุญของเจ้าทิวมันแท้ๆเจ้าค่ะ
05:21หลังจากนั้นผมก็ถูกแม่ส่งไปเรียนต่อที่กรุงเทพ
05:24โดยที่ผมเองก็ได้แต่สงสัยว่า
05:27ทำไมอ่ะ
05:30ที่กรุงเทพผมต้องอาศัยเข้าวัด
05:33กินนอนในกุติเกาๆตัวคนเดียว
05:37และต้องทนเรียนจนจบหมอปลาย
05:40เพื่อสอบเรียนหมอ
05:41ให้ได้ตามความฝันของแม่
05:44โดยที่แม่ของผมเองก็พบความจริงบางอย่างให้ผมได้รู้
05:49โอ้ย
06:11แม่
06:28แม่
06:31ทำไมแม่ไม่รับสายผมเลยอะ
06:34นี่ผมจะกลับบ้านไปหาแม่นะผมคิดถึงเจอน้ำอ้อยอะ
06:37โอ้ย
06:38เองจะกลับมาทำไม
06:39สเตรเวลาอ่านนิโฮนหนังฝือ
06:41มา
06:43ผมบอกรüstงๆนะ
06:46ผมเรียนหมอมันยากเกินสมองผมนะ
06:48ผมขอย้ายไปเรียนเกรษฆได้มั้ย
06:50ทำหน้าทำไล่น่ะ
06:52เองทำเป็นอยู่แล้ว
06:54จะเรียนไปทำไม
06:55และอีกอย่างน่ะ
06:57เองสัญญากับหลงภอไว้แล้วด้วย
07:03ถ้าเองสอบไม่ได้น่ะ
07:05ไม่ต้องกลับมาให้เห็นหน้า
07:09ครับ
07:39Emergency Room
07:50อ้าว
07:51กะทินท์
07:55มาหาไงเนี่ย
07:58กะทินท์
08:02เฮ้ย อยู่
08:07เซ็นป่วนที่ขึ้นนะ
08:09แม่ยออร์
08:16แม่ยออร์
08:26ฉันนี่หมดหลุงพ่อมาแล้ว
08:28รอหน่อยนะแม่ยออร์
08:31แม่
08:32อ้าวไอ้คิว มาได้ยังไงอ่ะ
08:35แม่
08:39แม่
08:41ทำไมแม่ผมเป็นแบบนั้นนี้ ไม่พาไปตรงหัวยิบาลอะครับ
08:46ก็แม่เองอ่ะ พอรู้ว่าเป็นมาเล็งระยะสุดท้ายอ่ะ
08:50ก็ดื้อ
08:52ไม่ยอมไปหาหมอตามที่นัด
08:55ค่านี่อ่ะ พูดจนปากเปรี้ยกปากแชะ
08:59แต่ก็ไม่ยอม
09:03มาเล็ง
09:06ทำไมไม่เคยมีใครบอกผมอ่ะ
09:09กระทิน
09:11ทำไมไม่บอกฉันอ่ะกระทิน
09:20ทำไมอย่าอ้าวฉันไว้อ่ะ
09:23กลัวว่าแกจะไม่มีสมาธิอ่ะดังสือ
09:32แม่ แม่ผมเป็นแบบนี้ไงแม่
09:34แม่ คิวเอง คิวลูกแม่ไง
09:40ว่าหมอปลดมจริง ๆ
09:51แม่ แม่ คิวเอง
09:53ลูกกลับมาแล้วว่าลูกลับมาถึงแล้ว
09:56แม่ ผมสอบเป็นปิดหมอแล้วนะแม่
10:00แม่จะได้เห็นผมใส่เสื้อแก้วนะแม่
10:03แม่ คิวทำได้นะแม่
10:05แม่
10:07แม่จำ
10:09นายช่องละอา
10:11แกจำ
10:15เครื่องราคของยายเจ้าทิว
10:21ฝากให้ทิวมันด้วยนะ
10:23แม่
10:35แม่
10:37แม่
10:39ไอ้ทิว
10:41เดี๋ยว
10:47แม่
10:51แม่
10:53แม่อยู่กับทิวนะแม่
10:55แม่
10:57แม่
10:59แม่
11:05แม่
11:09แม่
11:17โปรดติดตามตอนต่อไป
11:35..
11:37..
11:39.
11:45.
11:47..
11:49..
11:51.
11:55.
11:57.
11:59.
12:01.
12:03.
12:06....
12:21ความรู้สึกผมตอนนั้น
12:24เหมือนโลกทั้งโลกภ่างไปต่อมา
12:28มันดำมืด
12:31จนผมมองไม่เห็นอะไรเลย
12:35อะไรไง
12:56น้ำอ้อย น้ำอ้อยเบ่ง
12:58น้ำอ้อยเบ่งเร็ว
13:00escape เร็วน้ำอ้อย
13:02ไอ้ทิว มาช่วยกันหน่อยสิวะ
13:10น้ำอ้อย
13:11ทำไปเลย
13:13น้ำอ้อย แบ่งเร็ว
13:15กระทิน
13:16ใกล้แล้ว ๆ
13:17ปากดูด้วย
13:19น้ำอ้อย
13:21เร็ว
13:22เฮ้ย เฮ้ย กระพวน ๆ
13:24กระพวนมา
13:26ตรงนู้น ๆ
13:29ทำนะ
13:30น้ำอ้อย ไปไหนนะ
13:32เอาไป
13:34เฮีย
13:36ไม่ ๆ
13:38ก็แม่ลือ
13:40กูเงินเฮียมา
13:42ถึงอยู่กับแม่ตายปุ๊บปากแบบนี้
13:44จะให้เฮียไปทั่วเงินจากใครวะไอ้ทิว
13:46ผมขอ
13:48เฮีย แป๊บ
13:50น้ำอ้อยมันมีลูกแล้วมันยังไม่ยานมเลย
13:52อย่าเพิ่งเอาไปเลยครับ
13:54ผมขอแล้ว
13:56ขอแม่น้ำอ้อยคืนก่อนได้ไหม
13:58เอางี้
14:00เฮียจะให้โอกาสลือ
14:02ไปหาเงินมาห้ามืน
14:04แล้วไปถ่ายควายให้ได้ภนาคืนนี้
14:06เข้าใจเปล่า
14:08ห้ามืน
14:10ห้ามืน
14:12ห้ามืน
14:26ทุย
14:28ทุย
14:30ทุย
14:32สามารถบอกเฮียได้มั้ยว่า
14:34ทั้งบ้านผมมีลูกมีอยู่แทนนี้จริง ๆ ครับ
14:36แต่ผมสัญญานะครับว่า
14:38จะหามาให้ครบ
14:40เฮียยังไม่อยู่
14:42พรุ่งนี้ค่อยมา
14:44ไป
15:10โปรดติดตามตอนต่อไป
15:40โปรดติดตามตอนต่อไป
16:10โปรดติดตามตอนต่อไป
16:40โปรดติดตามตอนต่อไป
16:42โปรดติดตามต่อไป
16:44โปรดติดตามต่อไป
16:46วายงาน
16:48วายงาน
16:50เรม
16:52ร้าย
16:54ถนา
16:5632
16:585
17:0010
17:027
17:046
17:06wi
17:08มันก็เหลือแต่เอ็งคนเดียวแล้วตอนนี้
17:21ไอ้ทุยมันเอาแต่เดินปวนเปลี่ยนไม่ยอมไปไหน
17:25ก็เพราะห่วนเจ้านายคนเดียวของมันว่าจะตายซะก่อน
17:28แต่ดูเองสิสภาพเหมือนสบเดินได้
17:34แล้วเอ็งยังทำให้ไอ้ทุยไร้ประโยชน์พี่ด้วย
17:38โตมาจะถ่ายหน้าได้หรือเปล่าก็ไม่รู้
17:42เสียชาติเกิดทั้งคนทั้งขวาย
17:47ใช่
17:50แล้วเธอจะทำอะไรดี
17:52เธอจะทำอะไรดี
17:55ใช่
17:59คนของผมมันเสียชาติเกิด
18:02เพราะผมจะเลี้ยนแม่ของนี้จะตาย
18:05แล้วยังไง
18:09เอ็งก็เลยทำตัวเป็นผัก
18:12หายใจขึ้นไปวันๆอย่างนั้นเหรอ
18:20แม่ของไอ้ทุยมันก็ตาย
18:25แต่มันอยากมีชีวิตอยู่ต่อ
18:31ขวายเนี่ยเกิดมาไม่กี่ชั่วโมง
18:33มันก็ยืนด้วยลำแข็งของตัวเองได้แล้ว
18:38ถ้าเอ็งทำไม่ได้
18:40เอ็งก็แพ้ขวาย
18:42มีสติได้แล้วทิว
18:46เกิดมาเป็นคนทันที
18:49อย่าใช้ชีวิตให้เสียชาติเกิด
19:13เกิดมาเป็นคนทันที
19:15อย่าใช้ชีวิตให้เสียชาติเกิด
19:17อย่าใช้ชีวิตให้เสียชาติเกิด
19:19อย่าใช้ชีวิตให้เสียชาติเกิด
19:21อย่าใช้ชีวิตให้เสียชาติเกิด
19:23อย่าใช้ชีวิตให้เสียชาติเกิด
19:25อย่าใช้ชีวิตให้เสียชาติเกิด
19:27อย่าใช้ชีวิตให้เสียชาติเกิด
19:29อย่าใช้ชีวิตให้เสียชาติเกิด
20:01โปรดติดตามตอนต่อไป
20:31โปรดติดตามตอนต่อไป
21:01เจ๋งไหม
21:31โปรดติดตามตอนต่อไป
22:01เฮ้ย
22:05สนใจกันหน่อยสิ
22:09อ่ะ ได้ เมิน เมินฉัน โอเค
22:11งั้นฉันไปนอนก่อนนะ
22:31โอ๊ย
22:43โอ๊ย
22:47โอ๊ย
22:51โอ๊ย
22:53โอ๊ย อย่าเข้ามานะ
22:55โอ๊ย ออกไป
22:57โอ๊ย ทำไม
22:59โอ๊ย
23:01เฮ้ย ไย่ ไย่
23:03อย่าบีบแตะ
23:05อย่าบีบแตะ ว่าหลอกมาทำมันตกใจ
23:07คุณก็เอามันออกไปสิ
23:09แล้วคุณล่ะ
23:11ขับรถมาที่กางนะได้ยังไง
23:13ก็ ฉันก็ตาม GPS มา
23:15ใครมันจะไปรู้หรอ
23:17อย่ามาทำไง
23:19เดี๋ยวๆ ก่อนเลย
23:21เดี๋ยวรถตกลมอีก
23:23ออกมาก่อน
23:25ลองได้หรอ มันจะควิตไหม
23:27โอ้ย ถุยมันน่ารักจะตาย ใช่ไหมถุย
23:34ตกใจไหม ตกใจไหมตะกี้
23:43เอาคุณ
23:44มันนี่มา
23:46ไม่เป็นไร ฉันเยินของฉันได้
23:52เห็นป่ะ ไม่เห็นเป็นไรเลย
23:55ดูนี่
23:57โอ้ย
24:00อ้อน
24:03ไหวไหม
24:27คุณนั่งก่อนสิครับ
24:58คืออะไร
25:12จะช่วยให้ฉันเดินได้หรอ
25:15ในรูปประคบนี้มีสมุนพายที่เรียกว่าเขาขาด
25:18ฉันเอาใบโคกรรสสมะกับน้ำมันมะพร้าว
25:21ไม่ต้องกลัวนะ
25:23ไม่เป็นอันตราย
25:26มันเป็นวิธีการรักษาเส้นผิดของคนช่อง
25:30ช่อง..คืออะไรอะ?
25:36อ๋อ..ช่องหมายถึงชนบุรีใช่ป่ะ?
25:40ไม่ใช่
25:43แม่ผมเป็นคนชนทับบุรีอะ
25:45แต่ย้ายมาอยู่ที่นี่กับพ่อ
25:50อ๊ะ..เจ็บ
25:53ทนหน่อย
25:55อ่ะมันอ๋อ
26:25เยอะ
26:33อืม..พร้อม ไม่ค่อยนะ
26:40ดีขึ้นไหม?
26:43ก็..นิดหนึ่ง
26:50เดี๋ยวคุณพักที่นี่ก่อนนะ
26:52เดี๋ยวผมจะไปหาคนช่วยรากรถอะ
26:54ระหว่างนี้คุณก็โทรหาหายายของคุณนะ
26:58เอ่อ...
27:00ฉันขอนอนที่นี่คืนหนึ่งได้ป่ะ
27:05คือ โทรศัพท์ฉันหายอ่ะ
27:09คุณจะคิดค่าที่พักมาก็ได้นะ
27:12โทรศัพท์หาย
27:15บ้านผมไม่ใช่โฮมเสเตย์นะ
27:18นี่คุณเป็นมิสชาชีพเหรอ
27:20โห คุณ
27:21ฉันชื่อหนึ่งหรือไทย เป็นคนดีร้อยเปอร์เซ็นต์
27:24ดูจากหน้าก็รู้แล้วป่ะ
27:27เฮ้ย บัตรประชาชนฉันอยู่ในรถ
27:29คุณเก็บไว้เป็นหลักประกันได้เลย
27:31แล้วไหนจะลดฉันอีก
27:35ยังไงรถของคุณก็ไปไหนไม่ได้อยู่แล้ว
27:38และอีกอย่างหนึ่ง สมัยนี้บัตรประชาชนมันกระป๋องกันได้
27:43โห นี่คุณจะมากลัวอะไรฉันนี่
27:45ฉันน่าจะลาวแวงคุณมากกว่าอีก
27:47เอ่อ คือหมายถึงว่า
27:49คุณก็เห็นว่าฉันมาคนเดียว
27:51แล้วฉันก็บาดเจ็บจริง ๆ ไง
27:53ฉัน...
27:55ไม่อยากเจอหน้าใครตอนเนี้ย
27:57อยากอยู่ที่นี่เงียบ ๆ
27:59ที่ที่ไม่มีใครตามเจอ
28:01ขออยู่คืนนั้นได้ป่ะ
28:07ได้ใช่ป่ะ
28:17แต่แกว่า...
28:19ผู้หญิงนั้นแปลก ๆ ป่ะ
28:21เออ
28:23จะว่าไป
28:25คนเราสมัยนี้มันก็แปลกกันหมดแหละ
28:27ฉันจริงก็แปลก
28:29ใช่ป่ะ
28:33ขั้นเหรอ
28:35อ่า ๆ ๆ แป๊บ ๆ
28:37เดี๋ยวฉันไปเอาก้านสะดาวมาให้
28:39มาเกล้าให้แก
28:41อ่า ๆ ๆ ๆ
28:43อ่า ๆ ๆ
28:45เดี๋ยวฉันไปเอาก้านสะดาวมาให้
28:47มาเกล้าให้แก
28:49โอเค
28:51รอแป๊บ
29:11เสื้อผ้าของแม่ผมน่ะ
29:13คุณอาบน้ำก็เปลี่ยนเสื้อได้เลยนะ
29:15ถ้าไม่ตั้งเกียรติ
29:17อ่า ผ้าผลบนเตียงเป็นของใหม่
29:19ยังไม่เคยใช้
29:43ชาวช้อง
30:03ชาวช้อง
30:09ชาวช้อง
30:13อ๊ะ
30:15ช้อง
30:17แปลว่าคน
30:19ชาวช้องเป็นกลุ่มคน
30:21ดังเดิมในดินแดน
30:23อาชี institutions
30:25สมัยอานาจจกขมีน
30:27กระจายตัวอยู่ในภาคตะวันออก
30:29ทั้งจันทธบุรี
30:31ตราท รายอง
30:33แล้วก็ชากเชิงเซา
30:35ปัจจุบันพบชาวช้องอาศัยอยู่
30:37หนานแน่นในเขตกิงอำพื้อ
30:39เขาขิจกุจังหวัดจันทธบุรี
30:41อ 번อิ attributed to jenna
30:43อ่า อ่า อ่า...
30:45Datorn
30:47บ้าจริง
30:49เรื่องที่ต่างหาก
30:51ที่กลับก่อน
30:53Arabolia
30:56มาโทร�Green
30:58มาโทร
31:00หูง
31:02icopard
31:04ได้เป้น
31:07อย่างน้อยน้อย
31:11สิบป้าตาย
31:18แต่งงานกันนะ
31:20แต่งเลย แต่งเลย แต่งเลย
31:28เป็นระยากน่ะเบฟ
31:30หยุดเรียกหนึ่งว่าเบฟได้ไหมคะ
31:32แล้วหนึ่งก็ยังไม่ได้ตัดสินใจอะไรครับ
31:36แต่เดชรักเบฟนะ
31:38เบฟ
31:40นี่ คือสิ่งที่หนึ่งเกียจมากที่สุด
31:43มันคือการมัดมือชกอ่ะ
31:47แล้วก็บอกเพื่อนพี่เดชด้วยนะครับ
31:49ว่าห้ามเอาวีดีโอลงโซเชียลเด็ดขาด
31:52ไม่งั้นหนึ่งเอาเลือกแน่
31:55แบบ แบบ แบบ แบบ
32:01เปิดป๊อป โอ้วววว
32:06ไม่ได้นะ
32:07ป๊าติ! ป๊าติ! ป๊าติ!
32:37เฮ้ย ว่าไงเจ้าทุวี
32:39เจ้านายแกไปไหนแล้วอะ
32:49วันนี้ก็...
32:51ฝากขอบใจเจ้านายแกแทนฉันด้วยนะ
32:59เฮ้ย!
33:01เจ้าทุวี
33:03เจ้าทุวี
33:05เจ้าทุวี
33:07ฟังรู้เรื่องเหรอ
33:12จะว่าไป
33:14แกเป็นควายที่หล่อมากเลยนะเนี่ย
33:16ขอถ่ายรูปไปหน่อยละกันนะ
33:23หนึ่ง สอง
33:26เฮ้ย! สวยอะ
33:28สงดี
33:30นี่ นี่มันเลท่อหลอเท
33:34โอ้โห
33:35มุมนี้ก็ใช่เลยครับ
33:39เฮ้ย! ดูสิ
33:41หลอกกว่าเจ้านายแกอีกแล้วเนี่ย
33:43คุยกับใครอะ ไอ้ทุวี
33:45เปล่า
33:47ฉันก็แค่เดินมาทดสอบข้อท้าวเฉย ๆ อะ
33:53ไม่เจ็บเหรอ
33:55จะว่าไปสมุนไพรชาวช้องที่นายทำให้อะ
33:58ก็ดีเหมือนกันนะ ไม่ค่อยเจ็บแหละ
34:06ถามวัว ตอบวาย
34:16เฮ้ย! จะว่าไปบ้านนายเหมาะกับทำโฮมสเตย์นะ
34:20ของเก่า ๆ เพียบเลย วินเทจทั้งนั้นอะ
34:22ฉันเรียนบริหารการโรงแรมมา
34:24ที่ที่ดี ๆ วิวสวย ๆ เนี่ย ราคาดีนะ
34:27แล้วก็ขายพร้อมแพคเกจไง
34:29สมมติว่าใครอยากจะมาแล้วก็ได้ถ่ายรูปกับน้องควาย
34:32หรือ...ขี่ควายอะไรอย่างนี้
34:35ไม่เอาอะ คนกรุงเทพพูดมาก น่านำคาด
34:48ยังไงอะ คันอยู่ใช่ไหม
34:51ฉันเลือกการให้แกแล้ว
34:55ลองเอาเลย
34:58ไอ้ทุย
35:02คันใช่ไหม ตรงนี้ใช่ไหม
35:06โอเคไหม ดีขึ้นไง
35:08ดีขึ้นป่ะ
35:10นี่คุณคุยกับควายรู้เรื่องด้วยเหรอ
35:13ไอ้ทุยเหรอ
35:14อืม
35:17มันฉลาดกว่าผมเองนะ
35:18อืม ฉันก็ว่าอย่างนั้นอะ
35:21แต่อย่างน้อยคุยกับควายก็อาจจะสบายใจกว่าคุยกับใครบางคน
35:31นี่คุณ
35:42ผมถามอะไรคุณหน่อยนะ
35:44ไม่ต้องห่วงคุณนะ
35:46ไม่ต้องห่วงคุณหรอก
35:48ผมถามอะไรคุณหน่อยได้ไหม
35:53คุณไม่ได้
35:56หนีออกจากบ้านใช่มั้ย
35:59นี่ ฉันก็ไม่ใช่เด็กๆ แล้วนะที่จะหนีออกจากบ้าน
36:06อืม
36:08จะว่าไปเนี่ย
36:11ผู้ใหญ่อย่างเราก็หนีออกจากบ้านได้ใช่มั้ย만 ไอ้ทุย
36:13แสดงจาริ愛หรือเนี่ย
36:18เจ้าหูย
36:19แกจำได้มะตอนที่ฉันทลอกแกและฉันงอนแก
36:22จนไปนอนที่เทียงหน้าเนี่ย
36:24สุดท้ายแกก็ต้องมางอยให้ฉัน
36:26ใช่ปะ
36:30จริงดิ เจ้าธุวิส
36:32แปลกเนอะ
36:33โลกนี้ไม่มีคนทลอกกับผวายหรือเหรอ
36:36...นี่
36:40ง่วงแหละ
36:41ไปนอนดีกว่า
36:42อ่ะ
37:00ทุยง
37:02ทำหน้าตาร้อนเลี่ยนเหรอ
37:03อ่ะ
37:05เดี๋ยวเหรอ
37:12โปรดติดตามตอนต่อไป
37:42โปรดติดตามตอนต่อไป
38:02โปรดติดตามตอนต่อไป
38:08โปรดติดตามตอนต่อไป
38:28โปรดติดตามตอนต่อไป
38:38โปรดติดตามตอนต่อไป
38:48โปรดติดตามต่อไป
38:58โปรดติดตามตอนต่อไป
39:18โปรดติดตามต่อไป
39:28โปรดติดตามต่อไป
39:38โปรดติดตามต่อไป
39:58โปรดติดตามต่อไป
40:08โปรดติดตามต่อไป
40:18โปรดติดตามต่อไป
40:38โปรดติดตามต่อไป
40:58โปรดติดตามต่อไป
41:18โปรดติดตามต่อไป
41:38โปรดติดตามต่อไป
41:58โปรดติดตามต่อไป
42:08โปรดติดตามต่อไป
42:18โปรดติดตามต่อไป
42:28โปรดติดตามต่อไป
42:38โปรดติดตามต่อไป
42:58โปรดติดตามต่อไป
43:18โปรดติดตามต่อไป
43:38โปรดติดตามต่อไป
43:48โปรดติดตามต่อไป
43:58โปรดติดตามต่อไป
44:18โปรดติดตามต่อไป
44:28โปรดติดตามต่อไป
44:38โปรดติดตามต่อไป
44:48โปรดติดตามต่อไป
44:58โปรดติดตามต่อไป
45:08โปรดติดตามต่อไป
45:18โปรดติดตามต่อไป
45:38โปรดติดตามต่อไป
45:48โปรดติดตามต่อไป
45:58โปรดติดตามต่อไป
46:08โปรดติดตามต่อไป
46:18โปรดติดตามต่อไป
46:28โปรดติดตามต่อไป
46:38โปรดติดตามต่อไป
46:48โปรดติดตามต่อไป
46:58โปรดติดตามต่อไป
47:08โปรดติดตามต่อไป
47:18โปรดติดตามต่อไป
47:28โปรดติดตามต่อไป
47:38โปรดติดตามต่อไป
47:48โปรดติดตามต่อไป
47:58โปรดติดตามต่อไป
48:08โปรดติดตามต่อไป
48:18โปรดติดตามต่อไป
48:28โปรดติดตามต่อไป
48:38โปรดติดตามต่อไป
48:48โปรดติดตามต่อไป
48:58โปรดติดตามต่อไป
49:08โปรดติดตามต่อไป
49:18โปรดติดตามต่อไป
49:28โปรดติดตามต่อไป
49:38โปรดติดตามต่อไป
49:48โปรดติดตามต่อไป
49:58โปรดติดตามต่อไป
50:08โปรดติดตามต่อไป
50:18โปรดติดตามต่อไป
50:28โปรดติดตามต่อไป
50:38โปรดติดตามต่อไป
50:48โปรดติดตามต่อไป
50:58โปรดติดตามต่อไป
51:08โปรดติดตามต่อไป
51:18โปรดติดตามต่อไป
51:28โปรดติดตามต่อไป
51:38เราจะ ไปคุยกัน
51:43ลงพอไอ้มาให้
51:45พื้นนี่เช้า ต้องใส่ชุดนี้เข้าปิธี
51:48เอาไปซิ
51:50มึงจะเอาเท่าไหร่
51:52ถ้าช่วยให้กูไม่ต้องบวด
51:55เอานี้
51:56มึงอ่ะไปบอกลงพอนะ
51:58ว่ากูอ่ะ บวดทองมาก
52:00บวดไม่ได้
52:02กูจะให้ค่าจ้างจ่ายแบบจุ๊ก ๆ
52:05ฉันไม่โกหก
52:07บวดแค่พันสาเดียว
52:09โอ้ย , ดยงดยง
52:10อะไรน่ะ, อดใช่กู
52:11อะไรี่เนี่ย
52:13โอ้ย
52:14ไอพิว , วิnymi ...
52:16เฮ้ยชะมายสึก
52:18ออไม๊
52:18มอยวิมา
52:19ออมมิวิ, วิมจนไม่ อะไร
52:22มอยวิ
52:35อู่ย
52:38ป๊า...ไปนะครับ ป๊า ไป ไป ไป ๆ
52:40ลุกโคย ๆ ๆ
52:45ไป ไป ไป ไป
52:55ตกลงสูรดเหด เธอตกจากระเบียงได้อย่างไง
53:06อ้อ까
53:07เอ็งไม่ตอบเท่ากับมุษานะ
53:19ไม่มีใครเชื่อกับมึงหรอก
53:21ลองดูไหมล่ะ
53:23ว่าถ้าพ่อแม่ฝ่ายิงเขารู้ว่าแกยอมกระโดดลงมา
53:26เพื่อให้แขนหัก
53:27เพราะไม่อยากปวดนี่มันจะรู้สึกยังไง
53:37ไปดูอีก
54:07โปรดติดตามตอนต่อไป
54:37โปรดติดตามตอนต่อไป