ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:00โปรดติดตามตอนต่อไป
00:30ศัตรู ยืนยัน
00:43สวัสดีค่ะนาดิล
00:54โอ้ว...นาดิลผูกเชียวลงท้าวแบบเดียวกับที่คุณพ่อสอนแก้มนี้เลยค่ะ
01:00เฮ้ย
01:20พ่อดอม
01:25นี่
01:27เป็นพ่อของแก มิวย์เหรอ
01:28ใช่ค่ะ
01:30พ่อดอมที่เป็นนักบิน
01:33แต่ทำไมน้าดิลถึงมีรุ่งของพ่อดอมด้วยเหรอคะ
01:42พอดีน้ำมีเพื่อนที่ทำงานที่ดูกับพ่อของแกมิวย์อะ
01:48อ๋อค่ะ
01:58งั้นแกมิวย์เข้าไปรอกับเดี๋ยวน้าก่อนแล้วกันนะ
02:17ค่ะ
02:28พี่ออยแพย์ชอทค่ะ ตอนนั้นดิลรู้สึกว่าทุกอย่างมันพังภรรยลง
02:45หัวใจของดิลมันแตกสลาย
02:52ความสุขตลอดไปของครอบครัวดิลมันคงไม่มีจริง
02:59ถ้าดิลเป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่สามีไปมีผู้หญิงอื่น
03:04ดิลคงจะทำใจได้ง่ายกว่าดี
03:20แต่เพราะว่าดิลยังมีลูก
03:23ดิลจะยอมให้ครอบครัวของดิลจบลงแค่นี้ไม่ได้
03:26กาแฟค่ะ
03:56ขอบคุณครับ
04:06คุณมีอะไรหรือเปล่า
04:11วันนี้คุณไม่ได้ไปไหนใช่ไหมคะ
04:15ใช่ ผมก็บอกคุณไปแล้วเนี่ยวันนี้ผมไม่มีบิน
04:27คือ
04:29ฉัน
04:33ฉันรู้สึกไม่ค่อยสบายค่ะ
04:36คงเป็นเพราะว่าเมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับ
04:38กลัวจะขับรถไม่ไหว
04:42คุณช่วยไปส่งลูกที่โรงเรียนหน่อยได้มั้ยคะ
04:49ได้สิ
04:51ขอบคุณนะคะ
04:56ครับ
05:21แปดมาลูก
05:30ทำไมเหรอคะคุณพ่อ
05:33เดี๋ยวพ่อขอคุยกันทุกละก่อน
05:36และ
05:38คุณพ่อ
05:40คุณพ่อ
05:42คุณพ่อ
05:44คุณพ่อ
05:46คุณพ่อ
05:47เดี๋ยวพ่อขอคุย� True drama ก่อน
05:49และ เดี๋ยวเราค่อยเข้าไป
05:51ลูกรอแปบนึงน่ะคะ
05:52ค่ะคุณท่อ
05:58แก๊มยื้อ
06:00เอาน่ะ
06:04ทำไมหรอคะคุณพ่อ
06:06แก๊มยื้อเขาเป็นเพื่อนของหนู
06:09พ่อเขาชื่อเดิมเหมือนกับพ่อเลยนะคะ
06:11คุณพ่อเข้าไปหาเขาได้ไหม
06:14เดี๋ยวพ่อขอคุยโทรศัพท์ก่อน
06:16แล้วเดี๋ยวเราค่อยเข้าไปหาเพื่อนของลูกกันนะ
06:18ค่ะ
06:19แป๊บเดียวๆ
06:21อย่าไปไปไหนนะ
06:31ค่ะ ดอม
06:32ทำไมเมื่อกี้คุณไม่ยอมรับสายของผมเลย
06:34พอดีเกลี้ยวรีบอยู่ค่ะ
06:37เมื่อเช้าออกจากบ้านสาย
06:39ก็เลยกลัวจะมาส่งรูปช้า
06:40ผมมาถึงสักพักแล้ว
06:44แต่ผมไม่แน่ใจว่าคุณส่งลูกแล้วหรือยัง
06:46เลยจะโทรถามคุณ
06:48อ๋อ เกลี้ยวเข้าใจแล้วฮะ
06:51อย่างนั้นเดี๋ยวเกลี้ยวเข้าไปส่งลูกก่อน
07:01สวัสดีค่ะ
07:02สวัสดีค่ะ
07:07ไปกันค่ะ
07:11อ้าว คุณพ่อ สวัสดีค่ะ
07:13สวัสดีครับ
07:14วันนี้ว่างมาส่งน้องเดียน่าเองเลยเหรอคะ
07:17พอดีแม่เขาไม่ค่อยสบาย
07:18ผมเลยรับหน้าที่แทนครับ
07:19อืม
07:22อย่างนั้นเดี๋ยวเลิกเรียน
07:24พ่อกลับมารับนะคะ
07:25ค่ะ
07:26ครับ ผมไปก่อนครับ
07:27อ้าว จะไปแล้วเหรอคะ
07:28วันนี้มีประชุมสมาคมผู้ปกครองนะคะ
07:31กำลังจะเริ่มพอดีเลยค่ะ
07:32คุณแม่ไม่ได้บอกคุณพ่อไว้เหรอคะ
07:33ว่าให้เขาร่วมประชุมด้วย
07:35อ๋อ
07:36ถ้าอย่างไรอยู่ก่อนสักพักหนึ่ง
07:38ได้ไหมคะ
07:45ครับ
07:53สวัสดีครับ
07:55อ้าว คุณดอม
07:57มาด้วยเหรอครับ
07:58ปกติจะเป็นคุณเดียวที่มา
08:00ครับ พอดีเดียวไม่สบายนิดหน่อยครับ
08:06ค่ะ สวัสดีผู้ปกครองทุกท่านนะคะ
08:08เดี๋ยวขออนุญาตใจเอกสารให้ค่ะ
08:10ขอบคุณครับ
08:30อ้าว คุณดิว
08:48คุณดิว ได้ข่าวว่าไม่สบาย
08:50เป็นอย่างไรบ้างคะ
08:53ดีขึ้นแล้วละคะ
08:55นี่คุณเกลียวคงได้ฟื้นกับดอมแล้ว
08:57ถึงได้รู้ว่าดิวไม่สบาย
09:01ดีเลยค่ะ
09:03จะได้แนะนำอย่างเป็นทางการ
09:07นี่คุณเกลียว
09:08แม่ของแกมันอยู่เป็นเพื่อนของเดน่า
09:12ส่วนนี้ดอม
09:15สามีทุกที่
09:20ไม่คิดว่าคุณจะมา
09:24ทำไมคะ
09:26หรือว่าคุณไม่อยากให้ฉันมา
09:32พอดีฉันนึกขึ้นได้ว่ามีประชุมนะคะ
09:35เลยอยากมาทำหนักที่แม่
09:38แล้วก็ผ่านลายยาที่ดี
09:46อย่างนั้นเดี๋ยวเรามาเริ่มประชุมกันเลยดีกว่านะคะ
09:48สวัสดีผู้บอกครองจะเป็นทางการอีกครั้งนึงนะคะ
09:54วันนี้ก็เป็นงานประชุม
09:57สมาคมผู้บอกครองของงานเรานะคะ
10:00ดีต้อนรับรับผลพร้อมทุกท่าน
10:03เดี๋ยวเราจะเข้าเรื่องกันเลยนะคะ
10:19เออ จริงสิ
10:22คุณเกลล์คะ
10:24ว่าไงคะ
10:27พี่คุณเกลล์เคยบอกว่ารู้จักหมอเก่งเรื่องการวันแผงกับมีบุฐ
10:31ดิวขอทางหนักหน่อยได้ไหมคะ
10:35ดิวตัดสินใจได้แล้วแล้วค่ะ
10:38ดิวพร้อมที่จะมีลูกชายให้คุณละคดอร์ม
10:41ดีใจไหมคะ
10:43จริงค่ะดิว
10:44ดีใจไหมคะ
10:46จริงอะดิว
10:50แหม
10:52ดีใจด้วยนะคะ
10:54ขอบคุณค่ะ
10:56ว่าสะดุ
10:58รบกวนขอคอนแทคด้วยนะคะ
11:00ค่ะ
11:04อ่า ตอนนี้
11:06เดียนน้าแกน่าจะพักอยู่
11:08คุณน่าจะแวะไปหาแกนะคะ
11:10แกน่าจะดีใจ
11:12ว่าอยากแนะนำคุณให้แก้มยุยได้รู้จัก
11:15จริงไหมครับคุณเกลียว
11:19ค่ะ
11:21คือ
11:23ผมกำลังรอโทรศัพท์จากบริษัทอยู่ครับ
11:25เหมือนจะมีปัญหานิดหน่อย
11:27ไม่รู้ว่าจะต้องมีบินดวนอะไรอีกหรือเปล่า
11:29ผมคงต้องกลับก่อน
11:33งั้น
11:34ผมไปก่อนนะ
11:36ค่ะ
11:39ไปก่อนนะครับ
11:41ค่ะคุณดอง
11:48ดีจังเลยคุณเกลียวได้รู้จักสามีดิวแล้ว
11:53ดิวอยากรู้จักสามีคุณเกลียวบ้างจังเลยค่ะ
11:57หวังว่าเราจะได้ทั้งความรู้จักกันเร็วๆนี้
12:03ยังไงคุณดิวได้รู้จักแน่นอนค่ะ
12:11นี่
12:28คุณพ่อ
12:30แกม
12:31อ่ะ
12:39คุณพ่อมาหาแกมมี่เหรอคะ
12:42ใช่ค่ะ
12:45อย่างนั้น คุณพ่อรออยู่ตรงนี้ เป็นเพื่อนแกมมี่แปปนึงนะคะ
12:48แกมมี่เปิดฉีกค่ะ
12:51ได้ค่ะ
12:55คุณพ่ออย่าพรุกไปไหนนะคะ
12:57ค่ะ
13:01โปรดติดตามตอนต่อไป
13:31โปรดติดตามตอนต่อไป
14:01คุณพ่อไปไหน ทำไมคุณพ่อไม่อยู่ตรงนี้ร้องแก้มยุ้ย
14:06ไม่เป็นไรนะแก้มยุ้ย
14:08ไม่เป็นไรนะแก้มยุ้ย ลูกโหเจ๋งเย็นลูก
14:12เดี๋ยวนะจ๊ะ ลูกอยู่เป็นเพื่อนแก้มยุ้ยก่อนนะ เดี๋ยวแม่มา
14:17ค่ะคุณแม่
14:19ไม่เป็นไรนะจ๊ะ ไม่ต้องร้องนะ
14:22ไม่เป็นไรนะแก้มยุ้ย เราอยู่เป็นเพื่อนนะ พ่อเขาอ่านเราในธุระก็ได้
14:28เกลียว คุณต้องพาลูกย้ายไปเรียนที่อื่นแล้วละ
14:32ทำไมอ่ะค่ะ เกลียวก็ไม่เห็นว่ามันจะมีปัญหาอะไรเลย
14:36คุณดิวเขาก็ไม่ได้ดูสงสัยอะไรด้วย
14:38ก็ถ้าวันนี้ไม่สงสัย วันหนึ่งเขาก็ต้องสงสัย
14:41และเดี๋ยวปัญหามันจะตามมา ผมขอร้องนะ พาลูกย้ายกลับไปเถอะ
14:46แล้วคุณจะหนีปัณหาโดยที่ไม่สนใจความรู้สึกของลูกอย่างนั้นเลยอะ
14:49ลูกชอบที่นี่เขาสนิทกับเพื่อน ๆ แล้ว
14:53สนิทกับเดียนาแล้ว มันจะจับเด็กสองคนย้ายจากกันอย่างนั้นหรอคะ
14:57ที่สำคัญ เดียนา เขาก็ชอบแก้มยุ้ยเราด้วยอ่ะ
15:00แล้วจะให้ผมทำอย่างไร
15:02คุณไม่ใช่เหรอที่พาลูกย้ายมาเรียนที่นี่
15:04ด้วยไม่บอกผมสักคำ
15:06คุณเป็นคนเอาปัญหามาให้ผมนะเกลียว
15:10ก็ได้ค่ะ
15:12ถ้าคุณอยากให้ทุกคนทำตามใจคุณ
15:14โดยที่คุณไม่สนใจความรู้สึกของคนอื่นเลย
15:20อย่างนั้นคุณก็เสร็จหลับลอง
15:22ว่าแก้มยุยเป็นลูกของคุณสักทีสิค่ะ
15:24เราสองคนจะได้ไปพิภพลจากคุณสักที
15:31คุณกับผมคงคุยกันไม่รู้เรื่องแล้วล่ะ
15:36ไม่ต้อง
15:44เกลียวขอโทษ
15:47แต่เกลียวรักคุณนะคะ
15:55ยังไง
15:58คุณอย่าทิ้งเกลียวกับลูกนะคะ
16:03ลูกเขาไม่ได้ทำอะไรผิด
16:07เขาไม่ได้ตั้งใจจะเกิดมาทำให้คุณมีปัญหา
16:24หนูต้องไปแล้ว
16:36ดิลสับสมไปหมดครับพี่เอาฮีพิชอนอร์ด
16:38ว่าดิลควรจะต้องรู้สึกอย่างไรกับคุณเกลียว
16:40เพราะเขาก็ดูน่าสงสาร
16:43หรือว่าดิลคงจะทำเป็นไม่รู้เรื่องแบบนี้ต่อไป
16:46เพื่อที่คุณเกลียวและแก้มยุยรูปอีกคนของดอม
16:49จะได้ไม่ต้องมีปัญหา
16:55แต่พอคิดอีกที
16:56ดิวก็กลับมามั่นใจ
16:58ว่าเรื่องวุ่นวายทั้งหมดที่เกิดขึ้น
17:00มันเป็นความตั้งใจของเขา
17:02ที่อยากให้มันเป็นแบบนี้
17:04เขาตั้งใจเข้ามา
17:05เพื่อทำลายครอบครัวของดิว
17:07ฉะนั้น
17:08ดิวก็จะยอมไม่ได้เหมือนกัน
17:24โปรดติดตามตอนต่อไป
17:45ตรงนี้คุณดูเก็ดเกลียดอะ
17:48คุณมีอะไรจะเล่าให้ฉันฟังไหมคะ
17:55ผมก็แค่คิดเรื่องงานนิดหน่อยครับ
18:01ค่ะ
18:08ขอบคุณค่ะ
18:16ที่ดิวบอกว่า
18:19ดิวพร้อมจะมีลูกชายให้คุณ
18:24ดิวพูดจริง ๆ นะฮะ
18:28แต่ก่อนที่เราจะไปปรึกษาหมออะ
18:31เรามารอมันก่อนไหมคะ
18:39คุณแน่ใจเหรอ
18:47ถ้าฉันมีลูกชายให้คุณได้เนี่ย
18:50ขอบคุณดีใจมาก
18:54แล้วครอบครัวเราจะได้สมรุนแบบ
18:57มีทั้งลูกสาว
18:59มีทั้งลูกชาย
19:02พอถึงตอนนั้น
19:05เราคงจะมีความสุขกันมาก
19:08จริงไหมคะ
19:25โอ๊ย ดิว
19:26โอ๊ย ดิว
19:56น้ำ
20:00น้ำ
20:01น้ำจะเป็นอะไรไหม น้ำ
20:04น้ำ น้ำ
20:21คุณยังไม่พร้อมเหรอ
20:26ฉันขอโทษ
20:30ฉันขอโทษ
20:42ฉันขอโทษ
20:56ฉันขอโทษ
21:15ความมี implementation ในการไม่รัก
21:20ขอให้เราเป็นครอบครัวที่มีความสุขแบบนี้ตลอดไป
21:45พ่อดอม
21:47นี่
21:49เป็นข้อของแกมึงยุ้ยเหรอ
21:51ใช่ค่ะ
21:52พ่อดอมที่เป็นนักบิน
22:18ขอบคุณครับ
22:48ขอบคุณครับ
23:19ฮัลโหลตำ
23:21ดิว
23:23ดิวคุยได้ใช่มั้ย
23:26พอดีตำจะโทรมาถามว่าดิวเป็นยังไงบ้าง
23:29ตั้งแต่วันนั้นที่ดิวบอกว่าดอมมีบ้านอีกหลังหนึ่ง
23:34ตกลงดิวจะทำยังไง
23:37มีอะไรให้ตำช่วยมั้ย
23:43ดิว
23:45ดิวโอเคหรือเปล่าเนี่ย
23:47อยากระบายอะไรกับตำไหม
23:59ดิวคงทำอะไรไม่ได้แล้วนะตำ
24:04ดิวขอโทษนะ
24:07ดิว
24:08ดิวเดี๋ยวก่อนดิว
24:09ดิว
24:15ดิว
24:39ดิว
25:05ดิว
25:07ดิว
25:08ดิวอยู่ไหน啊ดิว
25:10ดิว
25:12ดิวอยู่ไหนอ่ะ
25:15ดิว
25:19ดิว
25:21ดิว
25:31ดิว
25:34ดิว
25:35เดิว
25:38เดิว
25:40เป็นอะไรไปอะ
25:42เดิวไม่ได้กินยาไว้ใช่ไหม
25:47ไม่เป็นไร
25:49ก็เดี๋ยวต בא�ที่โรงพยาบาลนะ
25:54เอ๊ย
25:55อือออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ
26:25พี่คุณแอกมีอะไรกันใช่มั้ย
26:29ผมกับดิวเป็นแค่หมอควบคุณค่าย
26:31คุณไม่มีสิทธิ์พูดจากแบบมันกับดิวเลยนะ
26:33เพราะคุณเองก็
26:34ทำไม พูดไม่แตกไง
26:35เดี๋ยว พอ ต้อง ต้อง
26:37คุณพี่
26:39ต้องกลับไปก่อนเถอะนะ
26:41ดิวไม่เป็นไรแล้ว
26:45เขาบอกให้ออกไปไม่ได้ยินหรือไง
26:48ไป
26:55ไป
27:16นี่คุณให้มันมาเป็นหมอของคุณได้ยังไง
27:19ไอ้ที่คุณไม่หายสะที ไม่ยอมเปลี่ยนหมอเพราะอย่างนี้นี่เองเหรอ
27:23คุณยังอยากเจอมันอยู่ใช่มั้ย
27:26หยุดเรียกตำแบบนั้นซะที
27:28แล้วฉันกับตำก็ไม่ได้เป็นอะไรอย่างที่คุณว่าด้วย
27:31ผมไม่เชื่อ
27:32ไอ้ที่มันทำเมื่อกี้เนี่ย
27:34ใครดูก็รู้ว่าไม่ใช่แค่หมอกับคนไข
27:38นี่คุณแอบคบมันอยู่ใช่มั้ย
27:43บอกมาสิ
27:46คุณพูดหลอกมาสิ
27:48บอกมา
27:49บอกมา
27:50ปล่อยเบาๆได้ไหม
27:51เดี๋ยวนี้น่าได้ยินหรอก
27:52ไม่ต้องมาอ้างลูก
27:54คุณก็เป็นแบบนี้
27:55ทำไมไม่เคยคิดถึงลูก
27:57คุณหมายความว่าไง
28:01คุณนั่นแหละที่มีคนอื่น
28:07คุณพูดอะไรของคุณอยู่
28:08ไม่ต้องมาโกหก
28:10คุณมีคนอื่นใช่มั้ย
28:12ใครบอก
28:13คุณหลอนยาละจิตของคุณอยู่หรือเปล่า
28:15นี่คุณเป็นบ้าใช่มั้ย
28:17ไอ้แฟนเก่าของคุณเนี่ยมันเลี้ยงไขคุณ
28:19เพราะมันอยากคบกับคุณอยู่
28:21คุณถึงจะเป็นบ้าอย่างนี้ไง
28:28ฉันไม่ได้เป็นบ้า
28:30แล้วคุณก็ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องด้วย
28:32ฉันรู้หมดแล้วว่าคุณมีคนอื่น
28:34คุณไม่ต้องมาปรักปรัมผม
28:36ถ้าไม่เชื่อใจกันแบบนี้
28:38ก็ไม่ต้องอยู่ด้วยกันแล้ว
28:48ดิว
28:49ดิว
28:50ดิว
28:51ดิว
28:52คุณแม่
28:53คุณแม่
28:55คุณพ่อ
28:56คุณแม่เป็นอะไรอ่ะ
28:58เราไม่แน่ใจเหมือนกัน
29:00คุณพ่อ
29:00คุณแม่เป็นอะไรอ่ะ
29:02เราไม่แน่ใจเหมือนกัน
29:04ดิว ดิว
29:05ดิว
29:06คุณแม่
29:07คุณแม่ตอบดีนะสิคะ
29:10คุณแม่
29:11ดิว
29:12คุณแม่
29:14คุณแม่
29:15คุณพ่อ
29:16คุณแม่เป็นอะไรอ่ะ
29:34ฉันขอด้วยนะ
29:37ที่พูดอะไรออกไป
29:43ฉันคงคิดมากไปจริง ๆ
29:48เพื่อ
29:50อาจจะเป็นภาริกษ์ที่...
29:57เมื่อไหร่
30:01ฉันจะเรียนระบบสูง
30:03ยากจริง ๆ
30:12แต่ฉันกับตำ
30:13เราไม่มีอะไรกันจริง ๆ นะ
30:18ไม่มีอะไรกันมากกว่า
30:20คนใครลำหมอจริง ๆ
30:30ฉันรักเธอ
30:33คุณอย่าพูดถึงมันอีกเลย
30:38อย่างงั้นพรุ่งนี้ที่ฉันพาเดียนนายไปหาพ่อแม่
30:42ฉันอยากไปตามปกติ
30:45แต่คุณไม่ต้องไปหรอก
30:48คุณพักก่อนดีกว่า
30:53เดี๋ยวฉันจะบอกพ่อแม่ว่าคุณติดตรuledละกัน
30:56แล้ว
30:57ผมก็ไม่อยากให้พ่อแม่รู้ว่าเรามีปัญหาอะไรกัน
31:06ค่ะ
31:10รักคุณดูแลลูกด้วย
31:14ไม่ต้องห่วงฉัน ฉันหาทางกลับบ้านเองได้
31:27คุณก็ไม่ต้องห่วงฉัน ฉันหาทางกลับบ้านเองได้
31:32คุณก็ไม่ต้องห่วงฉัน ฉันหาทางกลับบ้านเองได้
31:37คุณก็ไม่ต้องห่วงฉัน ฉันหาทางกลับบ้านเองได้
31:42คุณก็ไม่ต้องห่วงฉัน ฉันหาทางกลับบ้านเองได้
31:47คุณก็ไม่ต้องห่วงฉัน ฉันหาทางกลับบ้านเองได้
31:52คุณก็ไม่ต้องห่วงฉัน ฉันหาทางกลับบ้านเอง也可以
31:59คุณ descriptive
32:04อย่างつ่งงถึง
32:12มีอะไรหรือเปล่า
32:14ผมว่าช่วงนี้เราไม่ควรเจอกัน
32:16ทำไมอ่ะคะ
32:19ผมคิดว่า
32:22ดิวก็อาจจะเริ่มสงสัยเรื่องของเรา
32:26หรอคะ
32:28แต่เกลี้ยวก็มั่นใจว่าเกลี้ยวไม่ได้ทำตัวน่าสงสัย
32:31แล้วก็ไม่ได้ทำอะไรให้คุณดิวก็สงสัยเกลี้ยวแน่นอนนะคะ
32:37ผมก็ไม่แน่ใจนะว่า
32:38ดิวเขาไปรู้อะไรมาจากไหน
32:40เอาเป็นว่าช่วงนี้เราอย่าเพิ่งเจอกันดีกว่า
32:46ทำไมอ่ะคะ
32:47แล้วนี่คุณจะไม่แวะมาที่บ้านเลยเหรอ
32:50ลูกเขาคิดถึงคุณนะฮะ
32:54ถ้าผมว่างเมื่อไหร่ผมจะไป
32:57แค่นี้ก่อนนะ
33:10ขอบคุณนะ
33:41นี่ถ้าตำไม่โทรหาดิวอ่ะ
33:44ดิวก็จะไม่บอกตำเลยใช่ไหม
33:46ว่าดิวเข้าโรงพยาบาล
33:51ดิวเห็นว่ามันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร
33:54แล้วก็ไม่อยากให้ตำเป็นห่วงด้วย
33:59ขอบคุณนะที่ไปเยี่ยมที่โรงบ้าน
34:03แถมยังต้องมาส่งที่บ้านด้วย
34:11อืม แล้วกับดอมล่ะ
34:15เป็นไงบ้าง ได้คุยกันแล้วหรือยัง
34:21ยังแหละ
34:23ยังไม่รู้เลย
34:25ว่าควรจะต้องทำยังไง
34:29บางที
34:32การทำเป็นไม่รู้
34:35แต่จะเป็นทางออกที่ดีที่สุด
34:40แต่ตำว่าดิวควรคุยกับดอมให้รู้เรื่องนะ
34:46จะได้ตกลงว่าจะแก้ไขปัญหายังไง
34:48ที่ทำให้ทุกคนโอเคมากที่สุด
34:52โดยเฉพาะเด็กสองคนนะ
34:57เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น
35:00เป็นเพราะผู้หญิงคนนั้น
35:02อยากเข้าเข้ามาเล่นเกมกับดิว
35:06ดิว แต่ดิวก็ไม่ควรเอาตัวเองน่ะ
35:10เข้าไปอยู่ในเกมของเขานะ
35:14ตำรู้ว่าคุณเกลวรินน่ะ
35:15กำลังเล่นสงครามประสาทกับดิวอยู่
35:18เพราะว่าเขาอยากให้ดิวเป็นฝ่ายที่ยอมถอยไปเอง
35:36ดิวไปทำอะไรอะ
35:38ดิวกินยาอยู่นะ ดื่มเอลโกหอไม่ได้
35:42ดื่มภายใต้การดูแลของหมออะ
35:46คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง
36:02ดิวก็แค่อยากดื่ม
36:05ดื่มให้มันลืม
36:08ดื่ม
36:11ดิวก็แค่อยากกลับไปมีความสุข
36:12เหมือนตอนที่เราอยู่บ้าหลาย
36:16ช่วงนั้นมันค่อยไม่ความสุขเลยอะ
36:20ดื่ม
36:23แล้วก็ใช้ชีวิตสุขไปวัน ๆ
36:28เห็นตัวมันน่ะปวดหัว
36:30ฉันแทบจะเป็นบ้าอะไรอยู่เพราะนี้เลยอะ
36:38นั่นก็เอาสิ
36:40ในตู้เย็นมีเบียร์แหละกระป๋องใช่มั้ย
36:43ถ้าหมอดื่มเป็นเพื่อนคนไข้คงไม่เป็นอะไรมั้ง
37:07น่ะดื่ม
37:15ชีวิตตอนนั้นมันมีความสุขมากเลยนะดิว
37:19ใช่
37:21แต่ชีวิตตอนนี้มันโคตรแย่เลยว่ะ
37:27ดื่มมีความฝันว่าอยากมีครอบครัวที่อบอุ่น
37:32แต่ดองมันนอกใจไปมีลูกกับคนอื่น
37:35ดิวทำอะไรผิดอะ
37:37เธอต้องทำแบบนี้กับดิวด้วย
37:47ตามว่านะ
37:49บางที
37:51ตอนนั้นเราไม่น่าเลิกเลยเนอะ
37:53น่ะ
38:07ดิว
38:13ดิว
38:16ดิว
38:20ถ้าสุดท้ายมันไม่ได้เป็น
38:21อยากให้ดิวอยากให้มันเป็นล่ะ
38:25แล้วถ้าทุกอย่างมันแย่ลงไปมากกว่าเดิมอะ
38:29ตำไม่อยากให้ดิวยื้อไว้แล้วนะ
38:32เพราะยิ่งยื้อดิวก็ยิ่งเจ็บ
38:39แต่ดิวอย่าลืมนะ
38:42ว่ายังมีตำอันนี้อีกคน
38:51โปรดติดตามตอนต่อไป
39:22ขอโทษนะดิว
39:24พอดีตำเห็นดิวหลับอยู่อะ
39:27เกินเลยไม่อยากบบ
39:29คิดว่าตื่นมาก็คงจะแฮ็กหน้าดู
39:32ก็เลยออกไปซื้อข้าวต้มมาอุ่นให้
39:35ขอบคุณนะตำ
39:37ตำรู้ป่ะ
39:39ว่าตำทำให้ดิวกับนันมีความมั่นใจอีกครั้งอะ
39:42แล้วดิวก็ยังเป็นผู้หญิงปกติธรรมดาของตำ
39:45เพราะตั้งทำให้เดียวกับมันมีความมั่นใจอี่ครั้ง
40:11แล้วดิวก็จะมีลูกชายให้ดอมให้ได้
40:14ถึงตอนนั้นล่ะ
40:16ครอบครัวของดิวก็จะแข็งแรง
40:19จะไม่มีใครทำอะไรเราได้
40:22ก็ไม่ค่อยเห็นด้วยกับความคิดของดิวเลยนะ
40:26แล้วดิวแน่ใจเหรอว่าทุกอย่างมันจะดีขึ้นน่ะ
40:32นี่คือวิธีทางออกที่ดีที่สุด
40:34แล้วเรื่องระหว่างเราเมื่อคืนน่ะ
40:37ตำช่วยลืมมันไปด้วยนะ
40:39ทำเป็นว่ามันไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น
40:49ตำเข้าใจแล้ว
41:04ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น
41:16ตำแหวะซื้อยะขุมจุ๊บๆมาด้วยนะ
41:19เลยลืมกินล่ะ
41:26แล้วดอมกับลูกจะกลับมาจากบ้านพ่อแม่เขาเมื่อไหร่เหรอ
41:31วันนี้ยังคือยังกลับมาแล้ว
41:32ก็โทรหาตำได้ตลอดเวลา
41:34ตำจะดูแลเดียวอย่างดีที่สด
41:37ในฐานะที่เป็นหมอของเดียว
41:39แล้วก็เป็นเพื่อนของเดียว
41:43ตำไปก่อนนะ
41:45ขอบคุณนะตำ
42:02โปรดติดตามตอนต่อไป
42:32โปรดติดตามตอนต่อไป
42:42โปรดติดตามต่อไป
42:52โปรดติดตามต่อไป
43:02โปรดติดตามต่อไป
43:12โปรดติดตามต่อไป
43:42โปรดติดตามต่อไป
43:52โปรดติดตามต่อไป
44:02โปรดติดตามต่อไป
44:12โปรดติดตามต่อไป
44:22โปรดติดตามต่อไป
44:32โปรดติดตามต่อไป
44:42โปรดติดตามต่อไป
44:52โปรดติดตามต่อไป
45:02โปรดติดตามต่อไป
45:12โปรดติดตามต่อไป
45:22โปรดติดตามต่อไป
45:32โปรดติดตามต่อไป
45:42โปรดติดตามต่อไป
45:52โปรดติดตามต่อไป
46:02โปรดติดตามต่อไป
46:12โปรดติดตามต่อไป
46:22โปรดติดตามต่อไป
46:32โปรดติดตามต่อไป
46:42โปรดติดตามต่อไป
46:52โปรดติดตามต่อไป
47:02โปรดติดตามต่อไป
47:12โปรดติดตามต่อไป
47:22โปรดติดตามต่อไป
47:32โปรดติดตามต่อไป