Category
📺
TVTranscript
00:00โปรดติดตามตอนต่อไป
00:30ตุ๊กติดตามต่อไป
00:33โปรดติดตามต่อไป
00:39ที่นี่เรียกว่าสะพานอุตกะมาณุศล
00:41หรือที่รู้จักกันในชื่อของสะพานมอร์น
00:44ถูกสร้างขึ้นเพื่อเชื่อมสารวธนธรรม
00:47ชาวมอร์น ชาวกะเหลี่ยงและชาวไทย
00:49ในช่วงปี 2529 ถึง 2530
00:53ด้วยความยาว 850 เมตร
00:55เป็นสะพานไม้ที่ยาวที่สุด บนอันดับสอบของโลกเลยค่ะ
00:58แต่ว่าถูกตัดออกให้เหลือเพียงแค่ 447 เมตร
01:01เพราะว่าสะพานมีความคดเขี้ยว
01:03ฝั่งซ้ายเป็นหัวสะพานฝั่งสามประสบค่ะ
01:05ส่วนฝั่งขวาเป็นหัวสะพานฝั่งวัดวังกะ
01:08ฝั่งสามประสบก็คือตัวเมืองสังขา
01:10ที่ตั้งที่วาการอำเภอตลาดค่ะ
01:13ส่วนฝั่งวัดวังวิเวการาม
01:15เป็นชมชนหมู่บ้านคนมอร์น
01:17ที่พึ่งพาประระมีโหลก vegan royal
01:19ทุกเช้าชาวบ้านจะออกมาใส่บ่าน
01:22ขายของที่ละลึก
01:23และก็ทักทายผู้ที่มาเยี่ยมเย็น
01:25ส่วนชายแดนด่านจ๊ะดีสามอง
01:28ไปทางนู้นค่ะ
01:29ที่นี่ถือเป็นส่วนร่วมหัวใจ
01:32ของภู้คนบริเวณนี้เอาไว้
01:34เป็นสายสัมพันธ์ที่ผ่านการเวลามาเนิน
01:38มีเรื่องราวมากมายอยู่ในไม้ทุกแคม
01:41น้องเป็นคนที่นี่เหรอครับ
01:43ไม่ใช่ค่ะ หนูเป็นคนวงเคพ
01:46แล้วทำไมน้องรู้เรื่องที่นี่ดีอย่างนี้ล่ะครับ
01:51มันบังเอิญมากเลยค่ะ
01:54เรื่องมันเริ่มต้นที
01:56แล้วเยี่ยมเท่านี้
02:01ก็จะมีออนไฟ เวทมนุษย์มาก
02:20แม่ ยืมมอเตอร์ไซค์หน่อยนะ
02:24แกจะไปไหนอีก
02:26ก็ได้ ผลิตมา
02:27เพราะว่าพวกนั้นมีค่า
02:29ไป ไปก็ได้
02:30ก็ได้ ด้วยความลำบาก
02:32เขาจะได้ผลิต
02:33ไม่ได้ความลำบาก
02:35ก็ได้ผลิต
02:53ต้นก็แล้วนะดิ
02:55แม่ไม่ยอมให้ออกจากบ้านอะ
03:18ไปเร็ว
03:20พร้อมนะ
03:21ไป
03:38พูดจะไม่มาเธอแล้ว
03:40แต่งรถที่แม่ซื้อแกงอะ
03:41รถไม่แรงใครใส่เป็นหมานะเว้ย
03:43เกลียดเด็กคืนเมีย
03:44เขาเกลียดคืนใครนะจ๊ะ
03:46ขับผ่านข้าไม่ว่าง
03:47บ้นใจหน้าข้าไม่ชอบ
04:00จอดแล้วครับ
04:02หนี หนี
04:03หนีเมื่อไหร่วะ
04:04หนีไปทำไม
04:07เอา เอา
04:09จังควน จังควน ตะกะจับ
04:11รถตั้งตรงแสงหนีเข้าคราสปรีเหลี่ยวเปลือน
04:13ประเด็นหน้าดาเปลือน
04:14พายๆ อย่าลืมดับไฟปิดประตูได้นะ
04:21พาย
04:29หนีเที่ยวอีกแล้ว
04:44นั่น โรคปอล
04:58ได้นะ
04:59เปล่า ได้
05:03อ่า
05:04สนุกดีว่ะ หนีตำรวจ
05:06แต่เราไม่เอาอีกแล้วนะ เรากลัว
05:09แล้วเราไม่อยากให้พ่อเดือนร้อนด้วย
05:11ดีว่ะ
05:13มีพ่อให้เป็นห่วงแล้ว
05:15อ้าว แล้วใครไม่มีพ่อบ้างว่ะ
05:18ฉันยังไม่รู้ว่าพ่อฉันเป็นใครเลย
05:21แล้วลุงห่วงที่เจอทุกวันไม่ใช่พ่อไผ่เหรอ
05:25เค้าเป็นแฟนใหม่แม่
05:27แกไม่รู้เรื่องนี้เหรอ
05:29เอ้า กบไผ่ไม่เคยบอกเราเปล่าวะ
05:32อืม จริงๆก็ไม่รู้จะเล่าอะไร
05:35แม่ฉันยังไม่เคยเล่าเรื่องพ่อเลย
05:36แต่ถ้าเป็นเรานะ
05:38เราจะลองลือของก่าวๆของแม่ไผ่ด้วย
05:42อาจจะเจอรูปภาพเกี่ยวกับพ่อไผ่ก็ได้นะ
05:46โอเค ขอบใจ
05:49ไว้เจอกัน
06:07ไพล์
06:09ทำไมกลับดึก
06:12ก็กลับเวลานี้ทุกวัน
06:14ระวังนะ เที่ยวดึกทุกวัน
06:20ไปมั่วกับใครมาหรือเปล่า
06:27แม่
06:29ทำไมพูดแบบนั้นอ่ะ
06:31แม่
06:33แม่
06:34ทำไมพูดแบบนั้นอ่ะ
07:05แม่
07:11แม่
07:34แม่
08:04โปรดติดตามตอนต่อไป
08:34โปรดติดตามตอนต่อไป
09:04โห แม่ รวยก็ไม่บอก
09:06โห แม่ รวยก็ไม่บอก
09:09เยอะหน่อยนะแม่
09:10เยอะหน่อยนะแม่
09:35พ่อของใคร
09:59ขาง
10:05นี่เจ๊
10:06เมื่อคืนนี้หนูฝันเห็นปลายีสกสีทองด้วย
10:09เค้าว่าบอกว่าถ้าฝันเห็นปลา
10:11ให้ตีเป็นเลข 3 7
10:13หนูก็เลยรีบไปซื้อเลขมาเลย
10:15อืม อย่างนี้ก็ถูกเลยสิ
10:17ถูกกินเรียบเลยค่ะ
10:19นี่ก็เลยต้องมานั่งแก้สีเล็บ
10:21ให้เป็นสีมงคล
10:22เผื่อจะเรียกซับ
10:23งวดหน้าหนูจะได้ถูกกับเขาบ้าง
10:25อุ๊ย เดี๋ยวฉันงวดหน้าก็ได้
10:33นี่แหวนอะไรแม่
10:36ทำไมหน้าซองมันถึงเขียนว่าพ่อของใคร
10:41มันเกี่ยวกับใครยังไง
10:43นี่แกแอบเปิดลิ้นชัดแม่เหรอ
10:47นี่ชื่อแม่กับใคร
10:51ทำไมถึงมีชื่อแม่กับหาง
10:52หางคือใคร
10:57หางคือครึย แม่
10:59หางคือชื่อพ่อแก
11:05พอใจยังไง
11:08พ่อแกมาหลอกให้ฉันรัก
11:11เพราะฉันรู้ว่าท้อง
11:13ฉันก็ติดตอบมันไม่ได้อีก
11:15ใครถามอะไรฉันก็ไม่คิด kno sas one
11:19สกูลมันฉนก็ไม่รู้
11:20ปลับสกุลมัน ฉันก็ไม่รู้
11:22บัดประชาชนมัน ฉันก็ไม่เคยเห็น
11:26อ๋อ
11:29เข้าใจแล้ว
11:31แม่เป็นพวกคนในแสนไง
11:35แม่เลยคิดว่าไพจะเป็นแบบแม่ใช่ไหมล่ะ
11:50หนูไม่น่าเกิดมัน
12:20เฮ้ย โอน
12:22หรือกันสด
12:24โอ้ เอาเล่น
12:26ไหนอากาศเป็นยังไงบอกหมอดิ
12:31ฉันรู้แล้วว่าพ่อฉันชื่ออะไร
12:50แพ้
12:52ขาง
12:56อืม อยากรู้ว่าเขาเป็นใคร
13:00แล้วถ้าไพรู้ไป
13:02คิดว่าอะไรๆมันจะดีขึ้นหรอ
13:06ไม่รู้อะ
13:12แต่มันเป็นสิ่งที่แม่ปิดมาตลอดเลยนะ
13:16กินก่อน
13:18กินเย็นๆแล้วฉันซื้อมาให้
13:22เดี๋ยวจ่ายนะ
13:24ไม่ได้หรอก เป็นเลี้ยง
13:32ตน
13:38ฉันจะไปหาพ่อ
13:48ได้
13:54แต่ไพรู้หรอว่าพ่ออยู่ที่ไหน
13:56ไม่รู้อะ
14:00แต่รู้ว่าจะเริ่มที่ไหน
14:06นินแบบนี้เขาเรียกว่านินตาโกหรือนินตัน
14:08สีดำสนิท
14:10ทึกแสง
14:12เนื้อเนียนแน่น
14:14เรียกว่าแบคสปิวโน
14:16จุดได้จากอำเภอบ่อพลอย
14:18จังหวัดการจานาบุรี
14:22เรียกว่าเป็นจีไอของจังหวัดการจานาบุรีเลยนะ
14:26จีไอคืออะไรเหรอคะเฮีย
14:30จีไอคือ geographical indication
14:32แปลว่าจุดบงชี้ทางภูมิศาจ
14:36เพื่อรับรองว่าสินค้านี้
14:38ผลิตจากแหล่งกำเนิดนั้น
14:40เพื่อยืนยันว่าเป็นของแท้
14:42แล้วของดีจริง
14:44เป็นของผลิตจากจังหวัดนั้นเท่านั้น
14:50เป็นเนื้อเงิน 92.5%
14:54ลายผีเสื้อบนตัวเรือนี้เป็นสไตล์กะเลียง
14:58ถ้าเป็นกะเลียงที่จังหวัดการ
15:00เขาจะเรียกว่ากะเลียงโป
15:02งั้นแสดงว่า
15:04แหวนวงนี้นินก็กุดที่การ
15:06แหวนก็ทำที่การใช่ไหมคะ
15:08ถ้ามีคุณสมบัติสองข้อ
15:10ข้อที่หนึ่ง
15:12บรรยายธรรมอิสลามครูแอ
15:14อ.พล วิสุทธิปราณี
15:42ขอบคุณค่ะเฮีย
15:45หนูไม่สนใจหรอก ว่าจีไอร์หรือไม่จีไอร์
15:49หนูสนใจว่าทำที่ไหน ใครเป็นลูกค้า
15:55ไปลุง
15:56อ้าว เดี๋ยว หนู
16:06อ้าว ไม่จัดนำแล้วเหรอ
16:08เปลี่ยนใจซะนะ เฮียให้ราคาสูงเลยนะ
16:10นี่เราจะไปไหนน่ะ
16:12ไปจังหวัดการการน้ำบุรี
16:40น้ำบุรี
17:06น้ำบุรี
17:08น้ำบุรี
17:10เข้ามานี่
17:18เริ่มตานี้มั้ย
17:20น้ำบุรี
17:36ชมดูก่อนได้ครับพี่
17:38เป็นเงินแท็กเปิดแท็กครับ ชมดูได้ครับ
17:40มีหลายแบบ
17:42มีสีดำหรอครับ
17:44สีดำมีครับผม
17:46อันนี้จะเป็นนินเมืองการครับผม
17:50มันยังย้ายไม่ได้พอดี
17:52ขอบคุณนะ
18:00ของขาดไม่อยู่อะ
18:02แต่ก็ไม่มีด้วย
18:04ไปละ
18:20อืม
18:22ขอบใจ
18:26ระวังร้อนอะ
18:28อืม
18:38ถ้าไปเจอพ่อพายแล้ว
18:40จะยังไงต่อ
18:42ไม่รู้อะ
18:44ก็คงจะดีแหละ
18:50จะได้
18:52เจอคำตอบที่ตามหามานาน
18:56คำตอบอะไรวะ
18:58แล้วพ่อพายคือใคร
19:00คือใครก็ช่างมาเถอะ
19:02เขาไม่ได้อยากเจอฉันป่ะ
19:04พ่อภาษาอะไรวะ
19:06ทิ้งลูกทิ้งเมียไปได้ทั้ง 20 ปี
19:10เขาอาจจะมีเหตุผลของเขาวะ
19:12ฉันว่าไม่มี
19:16หายแล้วนี่
19:20ฉันก็จะรู้จักการเดินทางทางนี้แหละ
19:24อร่อยเองอะ
19:26อืม
19:38อะไร
19:42ขอบใจ
19:44ที่มาเป็นเพื่อน
19:46แล้วเขาต้องมาได้อีกแล้ววะ
19:48แล้วเราเป็น
19:50เพื่อนไพร
19:52เรารู้จักกันตั้งแต่ตอนไหนวะ
19:56ทำไมถามคำถามอย่างนี้อะ
20:00เราไม่อินด้วยหรอกนะ
20:02ละครมันยังไม่จบว่ะ
20:04ไม่ต้องรีบพูดก็ได้มั้ง
20:10ก็แค่นอนใจ
20:12ไม่เห็นมีใครมาสนใจอย่างนั้นดิ
20:14นี่แม่ก็ยังไม่โทรมาเลย
20:20ไพรก็เลยน้อยใจ
20:24ไพรรู้ได้ไงว่าเขาไม่เป็นหัว
20:26คิดถึงก็โทรหาเขาดิ
20:30ไม่อะ
20:32ไม่เป็นไร
20:36ไพรอีกทีเถอะเนาะ
20:38ไม่ยอมใคร
20:40คิดถึงก็โทรหาเขาเลยดิ
20:44ทำไมอะ
20:46ไพรจะ
20:48รอให้เขาโทรมาฝ่ายเดียวอะ
20:54บ้านแก่นี่ดิ
20:56ยังไง
21:00ก็มีน้องพ่อน้องแม่
21:02มันก็มีเยอะแยะป่ะ
21:04เขาควรดีๆอะ
21:08ที่มีแค่พ่อ
21:10หรือมีแค่แม่
21:14เดี๋ยวโทรมาป่ะ
21:20พูดถึงก็โทรมาเลย
21:22แล้วคุยกับพ่อบ้างนะ
21:24ฮัลโหล สวัสดีครับ
21:30กินแล้ว
21:32พ่อกินยัง
21:36วันนี้น่าจะนอนรีมถนนแล้ว
21:38ได้ๆ
21:40รักพ่อนะ
21:42บ๊ายบายครับ
21:56เขาว่าไงบ้าง
22:00เขาไม่ว่าไงนะ
22:04แค่เป็นห่วงอะ
22:06เป็นห่วงกันดีแล้ว
22:14บน
22:16อืม
22:20ทีทีแปลว่าอะไรวะ
22:24เป็นคนเองดิ
22:26กูเกินก็มีว่ะ
22:36นอน
22:38นอน
22:48ยังไม่นอนอะ
22:50ไม่ง่วง
22:56คิดถึงเป็นห่วงก็โทรไปซิ
23:02คนบ้านนี้ทิตย์เยอะแกนจริง
23:06เขาคงไม่เป็นไรมั้ง
23:08มีต้นไปด้วย
23:12มันน่ะโชคดีนะ
23:14อย่างน้อยมีบ้านที่ดีอย่างต้นอะ
23:18นอนก่อนนะ
23:20แล้วคืนนี้อย่าลุกขึ้นมาร้องไห้อีกล่ะ
23:36นี่มันห้างนี้
23:52ขอโทษนะคะ
23:56แหวนนี้ทำที่การหรือเปล่าคะ
24:00ดูจากใส่ตา
24:02ดูจากสายตา ขอฟันท้งว่าเป็นนินเมืองการจริง
24:08สีดำทืบแสง เป็นสปิเนล
24:12ปลามแข็งระดับแปด ผุดได้เทมเพอร์บอกพอย
24:16แต่ดูสงแล้วเนี่ย น่าจะเป็นแหวนที่สั่งทำขึ้นมาพิเศษ
24:21ไม่ได้มีขายทั่วไป ถ้าอยากได้ก็ต้องสั่ง
24:26ขออภัยไม่มีปัญหาทำร้านแบบนี้แม่
24:29ร้านเราไม่แพงนะคะ เราจะหานินมาให้คุณเลือก
24:34แต่รูปแบบเนี่ย เราไม่ได้ทำในรูปแบบชาติพันธ์แบบนี้
24:38ของเราเนี่ย ทันสมัยกว่ามา
24:41ค่ะ คือพวกเราตามหาตัวคนทำ
24:45เพราะกำลังอยากรู้ว่าใครเป็นคนสั่งทำอะค่ะ
24:47เห็นไหมคะ ชื่อแพร่กับผาง
24:54หนูตามหาคนชื่อผางอยู่อะค่ะ
25:01พี่ยิ้มอะไรเหรอคะ
25:03ฉันไม่รู้จักหรอกนะแพร่กับผางอะ
25:05แต่ฝีมือการเจรนย์แบบนี้ มันคือความสามารถของเรา
25:12ฉันไม่รู้จักหรอกนะแพร่กับผางอะ
25:15แต่ฝีมือการเจรนย์แบบนี้ ทำให้ฉันนึกถึงช่างคนหนึ่ง
25:24เป็นช่างฝีมือดีเลยแหละ
25:28เขาชื่อช่างตุย
25:34เขาอาจช่วยพวกเธอได้ เดี๋ยวเธอลงไปตามหาเขาก่อนนะ
25:37แล้วก็ถามเขาว่า เขาทำนินเม็ดนี้ให้กับร้านไหน
25:51อาชีพดังเดิมของชาวบ่อพรอยนะ ก็คือการขุดพรอยนั่นแหละนะครับ
25:56ซึ่งเราจะเห็นว่าบริเวณนี้ จะมีร่องรอยของป่องภูเขาไฟนะ
26:01ซึ่งเป็นสายแรกมาจากเขาลั่นทม ที่นำแรกรัฐนาชา
26:05ก็คือพรอยต่าง ๆ นี่แหละ ขึ้นมาจากใต้ดิน
26:09ตรงนี้ชาวบ้านเขาเรียกว่า รานลาวา
26:13ซึ่งอยู่ที่หมู่ที่หนึ่งนะ ตำบลบอร์พรอย อำเภอบอร์พรอย
26:18จังหวัดการจินาบุรีของเรานี่แหละ
26:20เมื่อสมัยราชการที่ 5 นี่ ก็มีชนเผ่าดังเดิม
26:25ก็คือพวกลาวาเป็นชนเผ่าแรกเลย ที่เข้ามาขุดก่อน
26:29หลัง ๆ มามีชนเผ่าต่างถิ่น
26:32เช่นพวกกุลา ภามา มอน กะเรียง จีน
26:37หรือแม้กระทั้งไทยสงดำ
26:39พอรู้ข่าวรู้เรื่อง ก็พากันแหมาขุดกันยกใหญ่เลย
26:43ทีนี้กรมการเมืองการจินาบุรี
26:45ก็เลยแต่งตั้งให้ชาวกะเรียงเป็นหัวหน้า
26:49เพื่อที่จะจัดเก็บพรอยส่งเข้ากรุงเทพ
26:52ที่เราเรียกกันว่าการส่งสวยพรอยนั่นแหละ
26:56สมัยต่อมาก็เปลี่ยนเป็นการเก็บภาษีแทน
26:59ตีตัวสัมปะทานตามรำดับต่อมา
27:02ส่วนอุปกรณ์การขุด เรามาดูกันตรงนี้เลย
27:05มีพวกค้อน มีซิว กระป๋องเล็ก มีเชือก
27:09แล้วก็รวมถึงตะแกงเล็กร่อนพร่อย
27:11ก่อนที่เขาจะขุดเนี่ย
27:13เขาก็จะทำการจุบทู่
27:15เพื่อที่จะบนบ้านสารเก่ากับสิ่งศักดิ์
27:18ขอให้ได้พบพลอย
27:20เป็นการขอคำมาลาโทษ
27:22ไม่ให้สิ่งศักดิ์นี่ถือโทษโปรดเครื่อง
27:25ให้ความรักความเมตตา
27:27ขอให้ได้พบพลอยตามที่ปรารถนาถืน
27:30ประมาณนี้นะครับ
27:36ทีนี้ใครอยากจะไปร้อนแร่บ้าง
27:39ดีมาก ร้อนแร่นะลูก
27:41ไม่ใช่เมรอน
27:43มา ตามลุงมา
27:45ทางนี้เลย
27:47ใครจะรอดก็มาทางนี้เลยนะ
27:55อันนี้สวยเลย
27:57นี่เก็บไว้นะ
27:59นี่ อันนี้โคเมน
28:01ส่วนตัวนี้ อันนี้คือทัพทิม
28:03มาดูทางนี้สิ
28:10กลุ่มนี้เป็นไงบ้าง
28:17ส่วนก้อนดำๆนี้นะ
28:19เขาเรียกว่านิน
28:23นิน
28:25นิน
28:37ช่างตุ่ยครับ
28:39มีอะไรครับ
28:41นินเม็ดมีช่างตุ่ย
28:43เป็นคุณเจรนายหรือเปล่าครับ
28:47โอ้ว
28:49น่ายินต์
28:57นี่
28:59ตั้งแต่ที่ผมทำเอง
29:01ทั้งหมดเลยนะ
29:03ตั้งแต่
29:17ผมเนี่ยนะเป็นคนมีนิสัยที่ถ้าได้มินสีดำสนิทก้อนใหญ่ๆมา
29:25สมบูรณ์แบบนั้นไม่หักไม่แหวง
29:28ก็จะเอามาแต่งเป็นลูกตรง
29:31ไม่นิยมตัดเหลี่ยม
29:33ผมชอบความซื้อเรียบง่าย
29:37ตรงไปตรงมาเป็นธรรมชาติ
29:41แต่เราได้ความลึกลับจากสีดำมันวาวส่งพลังของมัน
29:48ลึกลับมากค่ะ
29:51อย่างนี้ต้องหาให้เจอ
29:53นี่
29:58นินมีพลังสามารถปัดเต่าสิ่งชั่วร้าย
30:04คุ้มพร้อมแบบเอง
30:07แล้วก็ส่งเสริมจิตใจให้ดีมาก
30:12เมื่อสมัยโบราณมีความเชื่อว่า
30:14นินสามารถทำให้เข้าขลาด
30:18ชนะสตรูหมู่มาร
30:22และนิน
30:25ยังเป็นตัวแทนแห่งความรัก
30:28การให้ที่ไม่มีเมื่อนใคร
30:31ตัวแทนแห่งความรัก
30:35พ่อไพรต้องรักแม่ไพรมากๆแน่เลย
30:40แล้วพวกเธอคิดว่าสีอะไรเป็นสีแห่งความรัก
30:45สีชมพู
30:47สีแดง
30:49เป็นสีแห่งความรักใช่ไหม
30:53ไม่ใช่
30:57สีดำ
30:59เก่งมาก
31:03ทำไมอ่ะ
31:04เพราะสีดำเจอสีอะไรเข้าไปไม่ได้แล้ว
31:09ยังไงก็เป็นสีดำ
31:10นั่นถึงเป็นรักแท้
31:15นินดำ
31:19เทอมฉลาดมาก
31:21สุดยอด
31:24เมื่อประมาณ 20 ปีก่อน
31:27ช่างตุ๋ยเคย
31:29เจียรนายนินแบบนี้ให้ใครบ้างไหมครับ
31:34เจเนี่ยน่ะ
31:35ซื้อนินซื้อพลอยกับช่างตุ๋ยมาเป็นเวลาแบบนี้
31:38ซื้อนินซื้อพลอยกับช่างตุ๋ยมาเป็นเวลา 20 ปีแล้ว
31:41ร้านเจก็เลยมีทั้งพลอยบ้านเรา
31:43พลอยพรรม่า
31:44แล้วก็พลอยอเฟรดิกา
31:46ส่วนคนที่เขาทำเครื่องประดับเหล่านี้เนี่ย
31:48เขาก็จะมาเลือกซื้อไปใช้อีกทีหนึ่ง
31:50ร้านเจเองก็เป็นแค่ร้านเล็กๆ
31:52ร้านค้าขายบีกอ่ะ
31:54มีทั้งลูกค้าขาจรขาประจำ
31:56เข้าๆออกๆเยอะแยะมากหน้าหลายตา
31:59แล้วเจริจจักลูกค้าเจที่ซื้อนินไปทำแหวนบนนี้ป่ะครับ
32:03ให้เจดูหน่อยสิ
32:07อันนี้เครื่องเงินร้านในหมู
32:25ในหมูจะมาตั้งแผงตรงนั้นน่ะตอน 6 โมงเย็น
32:31อาจจะมาแล้วเปล่า
32:33ไปลองดูป่ะ
32:36ไปดิ
32:55อีกแล้วอ่ะ
32:58อะไรอีกแล้วครับพี่
33:00ลูกไอ้ผาง
33:03เศร้าที่แล้ว
33:05ก็มีคนเอามาขายธืนเหมือนกันเลยเนี่ย
33:08แบบนี้เลย
33:10ขอดูเนื้อด้วยไหมครับ
33:14อืม
33:17อืม
33:19อืม
33:21อืม
33:22อืม
33:27พี่เชอร์ผาง
33:32พี่เชอร์
33:34ชื่อใครอ่ะ
33:36ชื่อผู้หญิง
33:37คนโปร
33:39อะไรนะคะ
33:41กะเรียงโปร
33:43พี่เชอร์
33:45สาวคนโปร
33:46สาวกะเรียงโปร
33:48สวย
33:49กรที่เข้ามาทำแวนงงี้
33:51เข้ามาด้วยกัน
33:53โทร
33:56แปตนะ
33:58ฮัลโหลครับ
33:59สวัสดีค่ะ
34:01สวัสดีค่ะ
34:03นั้นใครอ่ะคะ
34:04โทรหาใครหรอครับ
34:08คุณเทชเชอร์ๆยะคะ
34:10เทชเชอร์ไม่ใช่ชื่อผู้หญิงหรอคะ
34:12แล้วนี่ใครอ่ะครับ
34:15อ๋อ มิฉาชีพใช่ไหม
34:16เน่นแค่นี้นะครับ
34:17- ถ้าเป็นแค่นี้นะคะ...
34:18- เอhte cho
34:20ฉันชื่อไภ
34:21ฉันมีแหวนเหมือนที่คุณทิเชอร์มีค่ะ
34:23ที่ช่างหมูรับซื้อคืนมา
34:25แต่ว่าของฉันสรักว่า...
34:27แผลแผล
34:29แผลคือชื่อแม่ของฉัน
34:31ฉันขอเจอ gdzieś้าวรถไฟได้ไหมค่ะ
34:35- ทิเชอร์คือแม่ผมค่ะ
34:38- เเละนี่คุณอยู่กับลูกหมูที่เมืองการเหรอлег
34:40ค่ะ
34:42เร็ว
34:44แล้วนี่สรุปเราจะไปไหนนะ
34:46ทำกระแส
34:47เฮ้ย แต่นี่มันดึกแล้วนะ
34:49แล้วไง
34:51จะไปเหรอ
34:52ฉันทนรอไม่ได้
34:54เอาจริงๆนะเว้ย ไปตอนนี้ไภก็ไม่เจอใครหรอก
34:56นัดเขาไปตอนเช้าไหมเหรอ
35:00ก็ฉันทนรอไม่ได้
35:02แกไม่เข้าใจเหรอ
35:03เรารู้เว้ย ว่าไภร้อนๆอยากเจอพ่อ
35:06แต่เราต้องหาที่พักกันก่อนป่ะ
35:09แกจะพักที่ไหน
35:11นอนที่นี่กับนอนที่นั่นมันต่างกันไง
35:14แกก็ตอบไม่ได้
35:16ไปตอนไหนก็เหมือนกันแหละ ตอนนี้กับตอนเช้า
35:18จะไปไม่ไป
35:21ไม่ไปก็เอาหุ้นใจมา
35:23เออ ไปๆ เดี๋ยวข้าบเองมา หลบๆ
35:27- อะไรวะ? แค่เนี้ย
35:38โปรดติดตามตอนต่อไป
36:09สวัสดีค่ะ
36:10อ้าว สวัสดีจ้ะ
36:12ร้านเรามีหน้าไม้ แล้วก็น้ำพึ่งครับ
36:16ยาสมุนไพร ลูกทรัพย์น้ำพริกอะไรอย่างนี้ก็มี
36:21คุณลุงค่ะ ร้านคุณลุงชื่อทีเชอร์เหรอคะ?
36:25อ้อ ใช่จ้ะ
36:27ทีเชอร์คือชื่อลูกสาวลุง
36:30แม่ผมชื่อทีเชอร์
36:31ใช่คุณที่โทรคุยเมื่อวานหรือเปล่าคะ?
36:36ผมชื่อเมงละ ผมอยู่ทองภาพภู
37:01สวัสดีค่ะ
37:02เพื่อนเมงละใช่ไหม?
37:03โปรดติดตามตอนต่อไป
37:27สวัสดีค่ะ
37:30เพื่อนมิงแล้วใช่ไหม
37:33ค่ะ
37:41อุ้ย
37:43ระวังน้ำ
37:46นี่อะ ใบส้มปล่อย
37:49ใบส้มปล่อย
37:52เอาไปทำแกงเซอร์เจอเปะ
37:55แกงอะไรนะคะ
37:57แกงเซอร์เจอเปะ
37:59แกงคนขี้เกียจ
38:03อุ้ย
38:21ต้องเยอะไหมคะ
38:23อีกนิดนึง
38:25โอเค
38:27โอ้
38:28โอ้
38:30ต้น
38:32เอานี่ไปตำลุ
38:41ทำไมเราถึงเรียกว่าแกงขี้เกียจเหรอคะ
38:45ทำง่ายมั้ง
38:48แต่ก็ไม่ง่ายนี่
38:50ใช่ไหม
38:51ไม่เลยค่ะ
38:54แล้วอันนี้ต้องให้มันเปลี่ยนสีอะไรอะ
38:57รอให้มันขึ้นเหลืองนิดนึง
39:00ถึงว่าสุดแล้ว
39:02ได้ค่ะ
39:11อ่ะ ใส่เลยลูก
39:18อ่ะ ขอข้าวคั่วลงหน่อย
39:20ใส่เลยจ้ะ สามช้อน
39:28สุดท้ายแหละ
39:30ใบส้มป่อย
39:46เอามิง เอามิง
39:49กินข้าว กินข้าว
39:50กินเยอะเยอะนะลูกน้า
40:21ดื่มน้ำได้เลยนะ
40:23โอที่ โอที่
40:25ดื่มน้ำ ดื่มน้ำ
40:34เอาแก้วมาดิ
40:39โอที่ โอที่
40:51นี่ กู แปลว่าขนม
40:57กู มีสี่
41:01มีสี่
41:04ขนมอันนี้เขาเรียกว่ามีสี่
41:07อ๋อ มีสี่
41:10อร่อยป่ะ
41:13อร่อยไหมลูก
41:16อร่อย
41:17อร่อยไหมลูก
41:20เออ อร่อยดีป่ะ
41:21เออ
41:23นี่นะ
41:28อะไรเนี่ย
41:30กินอิ่มแล้วจะนอนเลยเหรอเรา
41:32ไม่อายเพื่อนเขาบ้าง
41:34หมู หมู
41:37หมู
41:39หมูไม่ใช่หมู
41:41แล้วหมูแปลว่าแม่
41:44หมู หมู
41:48ว่าไงลูก
41:52เล่าเรื่องพ่อให้ฟังหน่อยสิ
41:59พ่อแก่ตายไปนานแล้ว
42:03ใครก็อยากฟังเนี่ย
42:05อยากรู้ไงว่าพ่อกับแม่เจอกันได้ไง
42:08นะ
42:13เล่านะหมูค่ะ
42:18พ่อแก่เป็นคนไทย
42:21หน้าตาก็หล่อเหลาเหมือนแกนี่แหละ
42:26เราเจอกันที่ตลาดพยาตองสูง
42:30ที่ด่านใจดี 3 องค์นู้น
42:48ภาษาอังกฤษ
42:58ห้ามถ่ายนะคะ
43:02ขอโทษครับ
43:06โอ้โห เนียนจังเลยครับ
43:10น้ำพึ่งแท้ไหมคะ
43:12แท้ค่ะ
43:13หวานไหมคะ
43:14ก็หวานสิคะ
43:17หวานสิ
43:23แต่คุณเนี่ย
43:24ทั้งเนียนทั้งสวยเลย
43:26อย่างกับนางฟ้านะ
43:32ปี 2,546
43:35เราแต่งงานกันแบบง่าย ๆ
43:44มีขนมมีสิ
43:47ข้าวเหนียวหัวง่อ
44:18ทีเชอร์ล่ะไง
44:19ตูล
44:20น้องฟังล่ะไง ๆ
44:21ข้าวเหนียวหัวง่อ
44:22ทีเชอร์ล่ะไง ๆ
44:46ถ้าหากว่าเมียโทษกระทั่งไก่
44:48ก็ขอให้ย้อนไป
44:49ถึงตอนที่เราชอบกันตากันครั้งแรก
44:51แบบหนาลูกหนา
45:01เยอะ ๆ เลย
45:20หอมวย
45:22หอมวย
45:27หอมวย
45:35หอมวี
45:43ราว
45:49หนึ่ง สอง สาว
45:51ว้าว
46:19โปรดติดตามตอนต่อไป
46:49โปรดติดตามตอนต่อไป
47:19โปรดติดตามต่อไป
47:49โปรดติดตามตอนต่อไป
48:19ข้าวเป็นแผง
48:24เธอหายไปนาน
48:28มีคนอื่นหรือเปล่า
48:32มีคนบอกว่าเธอมีเมียใหม่
48:36ไอ้ผาร!
48:43ไอ้ผา เร็ว เธอไม่ใช่ผาร
48:50พ่อ
49:06พ่อ
49:09หลังจากเหตุการณ์ที่ภางโดนยิง
49:14แม่ก็ไม่ได้ข่าวเขาอีกเลย
49:19แม่คิดว่าพ่อคงตายไปแล้ว
49:28แม่คิดว่าพ่อคงตายไปแล้วอ่ะ
49:32แสดงว่าพ่ออาจจะยังไม่ตายดิ
49:35นี่แม่ปิดบังอะไรผมไว้หรือเปล่า
49:39พ่อยังไม่ตายใช่ไหมแม่
49:44แม่พูดความจริงกับผมสิ
49:46ผมโตแล้วนะแม่
49:48ผมต้องรู้
50:17แม่
50:19แม่
50:21แม่
50:23แม่
50:25แม่
50:27แม่
50:29แม่
50:31แม่
50:33แม่
50:35แม่
50:37แม่
50:39แม่
50:41แม่
50:43แม่
50:45แม่
50:51ไหวไหม
50:52เดี๋ยวฉันช่วย
50:55ฉันเดินได้
50:56ฉันเดินได้
51:14โปรดติดตามตอนต่อไป
51:44เยอร์ ๆ
51:46ผับเองได้
51:49ไม่ต้องเกรงใจหรอก
51:51ออกมาที่นี่เพื่อช่วยกันอยู่แล้ว
51:52เฮ้ย อย่าย่าย่าย่าย่าย่า
51:54อ๋อ
51:55ผับเองได้
51:57เฮ้ย ไม่ต้องเกรงใจหรอก
52:00ออกมาที่นี้เพื่อช่วยกันอยู่แล้ว
52:13พี่..
52:15ไปโดนอะไรมา
52:18โดนอย่างไร
52:20มีคนบอกว่า..
52:22โดนยิง
52:23เฮ้ย
52:28ไปทำอะไรมาโดนยิง
52:32เจ้าชู้
52:34มันยังไม่ตาย
52:35มันยังหายใจอยู่
52:40แล้วอย่างนี้จะทำงานไหวหรือ
52:45ไม่รู้อ่ะ
52:47แต่ต้องทำอะไรซักอย่าง
52:49ไม่อยากเป็นพละใคร
52:51ไม่รู้
53:01แม่แค่อยากจะลืมเรื่องเราเลย
53:08มันเจ็บ
53:12ทรมานเหลือเกิน
53:17น้าครับ
53:19น้าไม่ต้องเล่าให้พวกเราฟังก็ได้นะครับ
53:24ถ้ามันจะทำให้น้าไม่สบายใจครับ
53:29แต่หนูต้องรู้
53:31ฉันต้องโตมาโดยไม่มีพ่อ
53:46แม่ฉันปากกัดเตรียงทีพด้วยตัวเอง
53:49คุณจะให้ฉันลืมได้ไง
53:51ถ้าเธอต้องการคำตอบจากเขา
53:54เธอคงไม่ได้แล้ว
53:56เพราะเขาจากไปแล้ว
53:57มันก็ไม่ได้สำคัญอะไรหรอกน้า
54:00เพราะเขาจะสำนึกผิดหรือเปล่า
54:03ทั้งหมดมันอยู่ที่หนูเลย
54:05ว่าจะยกโทษให้เขาหรือเปล่า
54:08เฮ้ย
54:27โปรดติดตามตอนต่อไป
54:57โปรดติดตามตอนต่อไป