Kuşlarla Yolculuk’un son bölümünde Şeyh Efendi çok hasta olarak artık ahir ömrünün sonuna gelmiştir. Dergâhta matem havası vardır. Şeyh Efendi dervişlerine Hüthüt’ün diğer kuşlarla olan yolcuğunun sonunu anlatır. Dervişler o demde gördükleri rüya ile aslında şeyhlerinin kendilerine bir ayna olduğunu anlarlar. Hakikat aslında insanın kendine yaptığı yolculukta saklıdır. İnsan hangi vesile ile olursa olsun kendini bulabilirse ancak hakikate erebilecektir. Şeyh Efendi dervişlerinin kendilerini bulmasına vesile olmuştur. Şeyh Efendi son dersinden sonra mütebessim bir şekilde ahirete irtihal eder. Dervişler şeyhlerinden yadigâr kalan, şeyhlerinin uzun zamandır özenerek yaptığı 10 güzel taşı bağırlarına basarlar. Bir zaman sonra bazı dervişler yeteneklerine göre içtimai hayata girmiş seyyah da dergâhın yeni şeyhi olmuştur. Seyyah yani yeni şeyh efendi dergâha yeni gelen dervişlere bir hikâye anlatmaya başlar. “Bir gün dünyadaki bütün kuşlar toplanmıştır”. Bu, dünya döndükçe bitmeyecek olan hakikat yolculuğunda yeniden bir başlangıçtır…