Sevdamın sesi sessizliği soluyor şimdilerde Sözlerime kilit ağzıma mühür vurdum da Yine de susturamadım "SEN" diye atan kalbimi.
…Kalbime ne diyeyimki Hiç böyle sevmedi böyle yanmadı ömründe. Hergün her saat her dakika varlığını hatırlatırken ekmek gibi su gibi Seni unutmasını nasıl bekleyebilirim ki. Her nefeste biraz daha acı çekerken içime
Yüreğim dilinde dilsiz sözcükler biriktirdi her nefeste haykırıyor sessiz sessiz sanki duyacakmışsın gibi. Aslında varlığının yokluğu en acı olan Yanıbaşımdayken yıldızlarla aynı mesafede olman kanatıyor içimi. Varlığının yokluğunu tüm soğukluğuyla hissederken hergün Söndüremiyorum bir türlü SOL YANIMDAKİ ATEŞİ
