Mücella Pakdemir - Mahkum - şiir

MAHKÛM

Dokunma… Dokunma bana!
Dağılır şifrelerim dört bir yana
Çözülürüm…
Parola sorma yabancı
Buradan ötesi yasak
Isırganlar dalar yüreğimi
Kahrolası nöbetçiler uyanır
Görülürüm…
Firarım namus meselesi
Kurşuna dizerler bir seher vakti
Ölürüm…

Kim kime dum dumadır karanlık koğuşumda
Acılı arabesklerin bini bir para
Tıkanır kulaklar işkence vakti
Lanetin beş parmağında beş çivi
Söker hançeremi.

Akbabalar babam olur, yılanlar anam
Kurtlar sofrasında görülür davam
Kadehler şerefe kalkar bu mengenede
Parçalanırken etlerim
Yine de umutla uzatırım ellerimi
Tutar bulutlara asarım
Yılgın hayallerimi…

Beni benden eden o hırçın, o deli
İntizarım ağlar çoğu geceleri
Ranzam oyalı beşiktir süt kokulu
Yalnızlık yorgan; üzerimde serili
Gardiyan sayımlarında ninnim
Çentiklerimde yitirilirken bebekliğim

Meraklanma!
Daracık penceremde de doğar güneş
Demir demir iz olmuşum.
Fırsat bu fırsat. Sorgula!
..............
..............devami var.

Mücella Pakdemir