RAFET EL ROMAN - SON MEKTUP - Sevgiliiim her sabah hüzünle başlar her gecem uzun soğuk üşüyorum.. Ne zaman biter bu hasret ne zaman biter bu özlem. Dön artık... Şu an son mektubun elimde,Göz yaşlarında var üzerinde Yazarken ağlamışsın Sevgilim,dayanmaz buna yüreğim.. Aklımda son veda Günü duruşun bana bakışların Gözlerinden dudaklarından öperim seni öperim.. O tatlı hem acı sözleri satırları okurken ağladım yüreğime sakladım.. Ne olur üzülme mutlaka döneceğim sevgimiz uğruna yaşıyorum hayattayım.. Şu an son mektubun elimde,Göz yaşlarında var üzerinde Yazarken ağlamışsın Sevgilim,dayanmaz buna yüreğim.. Aklımda son veda günü duruşun bana bakışların Gözlerinden dudaklarından öperim seni öperim
