Bir garip şair derki Aç ve biçıplak düşerken yollara Dönmek vardı umutla Sondu bakışım serin sularına Bir hasret vardı gönül bağımda Bir seni götürdüm gözyaşımda Vatanın toprağım yanında Elveda demek düşerken artık bize Ne bir çift el vardı ardımızda sallanan Ne de bir beyaz mendil Apar topar toprağından bendim yollanan Altıyüz yılın yükü,kahrı ve kederi Ak saçlı başımdadır Başımdadır yıkılan saltanatların uğultusu Söyle ben miyim bu yıkıntıların ve bu harabe şehirlerin suçlusu Sen söyle mehteranım sen söyle Ben hangi çağın sürgünüyüm Bunun içindir ki çal diyorum sana Madem ki hiçkimse uğurlamaz bizi limandan İşte son duam: Eylemesin Mevla'm bizi dinden imandan Çal mehteranım çal bana altı yüz yıllık sevdanın şarkısını Çal mehteranım çal bana...
