sezen aksu'nun yıllar önce aynalar'da bahsettiği 'ilk bestelerinden.'
"hiç olmazsa bir kere gel aşkımızın mezarına Ne gül ne zambak kırçiçeği yeter de artar beni anmaya bir dolu ümit bir dolu inanç hepsi uçtu gitti havaya ben yaşıyorum içim öldü, çünkü onu gömdüm toprağa"
türk sanat müziği havasında...
sezen bir tek yeri saf sesiyle tek başına söylüyor, orası da "ben yaşıyorum içim öldü..." dizesi.
