Skip to playerSkip to main contentSkip to footer
  • today

Category

📺
TV
Transcript
00:00:00การวินเกอร์ ลองหาร
00:00:03ไม่คิดว่าต้องการวินเกิด
00:00:04ฝากมัตริวม
00:00:09เกิดของนาดนี้!
00:00:12เธอเกิดของนาด
00:00:14สาราล!
00:00:24ฟุริยามา ฟุริยามา ฟุริยามา
00:00:32สาคมโต ฮายตัวไปไหนไม่รู้
00:00:35เห็นขึ้นเจากน้ำ มีแต่หมอคุณเดียวเท่านัด
00:00:40คิดว่าสบของสาคมโต อาจจะลอยน้ำไปก็ได้
00:00:43อย่าทำยังไงตอนเลย
00:00:46ไม่มีสักกรมโตสักคน ก็ไม่มีปัญหาแล้ว
00:00:49เฉยเฉยไว้
00:01:01ผมรอดชีวิตมาได้ แต่คุณเรียวมากคงจะ...
00:01:04ก็จะเป็นเรียนอันจากข้างสื่อ ขอคนไปช่วยกันหาให้
00:01:07ช่วยด้วยนะครับ
00:01:08สักกิ หาเซ้ยท่านหมอเปลี่ยนสิ
00:01:11จุค่ะ
00:01:23ผมน่ะ ขึ้นจากน้ำเท่านี้แล้วครับ
00:01:25จุดที่ตอกลงมาก็คือจากหน้าผาตรงโน้แล้ว
00:01:28กูเดียวมาก็คงเหมือนกัน
00:01:30ช่วยกันหารอบริเวนนี้ให้หน่อยน่าไหมครับ
00:01:36ก็ถามหน่อย เท่านี้มีควรรอยน้ำมาไม่ขอรับ
00:01:41คงเป็นของเรียวมาสินะ
00:01:43ที่เป็นแผ่นของพวกโจชูใช่ไหมครับ
00:01:45ค่าก็คิดอย่างนั้น
00:01:47อาจารย์คัดสึก
00:01:49คุณสักกะ อย่างท่านไม่รู้ไหมชี้ไม่เคลื่อนไหวก็รับ
00:01:51ไม่พบร้องรอยกุดหลุมหวังสบแถวนี้ครับ
00:01:53ถ้ายังนั้น เรียวมาอาจจะตายแล้วรอยน้ำไปแล้วคุณอ่ะ
00:01:55หรืออาจจะซ่อนตัวอยู่ที่ไหนสักแห่ง
00:01:57คุณสักกะ อย่างท่านไม่รู้ไหมชี้ไม่เคลื่อนไหวก็รับ
00:02:01ไม่พบร้องรอยกุดหลุมหวังสบแถวนี้ครับ
00:02:03ถ้ายังนั้น เรียวมาอาจจะตายแล้วรอยน้ำไปแล้วคุณอ่ะ
00:02:07หรืออาจจะซ่อนตัวอยู่ที่ไหนสักแห่ง
00:02:11หรือไม่ก็พระเจ้าอาไปซ่อนไหวเหรอมัน
00:02:15แต่ที่แน่แน่ก็คือ ของทับเรือสูญเสียเรียวมาไปแล้ว
00:02:23ถ้าขัดคุณเรียวมาไป ญี่ปุ่นจะไม่จะเรินเหรอครับ
00:02:29ใช่แล้ว
00:02:31แต่ท่านหมอ ถึงเจ้านั้นจะตาย
00:02:36ฟ้าก็จะส่งคนใหม่มาแทนแน่นอน
00:02:39งานที่เจ้านั้นต้องทำเหมือนก็สำเร็จไปจนได้
00:02:42โลกเรามังก็ดำเนิ้นไปแบบนี้ละ
00:02:47เอา หากันต่ออีกหน่อยแล้วกัน
00:02:53ถึงยังไงก็อดเก่าวดใจไม่ได้
00:02:56ฉันได้แต่รู้สึกเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง
00:02:59คุณเรียวมาด้วย จะโดนทามสลิปไปสู่อนาคต
00:03:04จึงกลายเป็น คนไข้นึกรับถูกหามไปโรงพยาบาลอย่างนั้น
00:03:09เขาจึงขโมยของหายากในยกนั้น
00:03:12เช่นกล่องเครื่องมือแพทย์ทุกเฉิน
00:03:14ขวดเนื้องอกและอื่นอื่น
00:03:17คงจะเป็นอย่างนี้ละ
00:03:20แต่ว่า ถึงเมื่อคุณเรียวมะ
00:03:23จะกลับไปเป็นคนไข้คนนั้นได้เพียงคนเดียว
00:03:26แล้วว่าฉันไม่สามารถกลับไปได้อีกหรือยังไง
00:03:29หรือยังไง
00:03:33เธอหมอมินาคตะ ขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่ท่านทำให้เจ้าค่ะ
00:03:39ทีนี้ ไม่มีใครสะคนที่จะรับฟังและเข้าใจความรับของฉันอีกต่อไปแล้ว
00:03:45ฉันคงต้องอยู่ที่นี่ต่อไป ยังโดดเดียว
00:03:50เอโดที่เคยเห็นจนชินตา กลายเป็นเมืองที่ไม่เคยรู้จักเสร็จ
00:04:00และแล้ว การตามหาซักคมโตเรียวมะก็ซาลงไป
00:04:12รัสแสการเวลาก็เริ่มไหลไปๆ
00:04:16แต่ละคน ก็ดำเดินชีวิตไปตามชาตาของต่อ
00:04:22คนนั้นคือ ท่านกาโม่ไงล่ะ
00:04:34ไหลถึงวันไทยตัวแล้วนะ โนคเศษ
00:04:46ท่านหมอนะ ตั้งใจจะปล่อยให้ท่านโนคเศษเป็นอนุระตายไป
00:04:50เพื่อให้คุณมีกิดได้เกิด
00:04:52เมื่อไม่เกิด มันก็ไม่ทุก
00:04:54ส่งวันชีวิตพ่อแม่เด็กที่เกิดมาแล้ว
00:04:56ไม่ต้องให้ใครเศร้าใจดีกว่านะ
00:04:58อย่างนี้ดีแล้วเหรอ
00:05:00สังวันชีวิตพ่อแม่เด็กที่เกิดมาแล้ว
00:05:02ไม่ต้องให้ใครเศร้าใจดีกว่านะ
00:05:04อย่างนี้ดีแล้วเหรอ
00:05:12ไทย
00:05:14อันจำนี้นะข้าตะ
00:05:16เยี่ยวอะไรเหรอครับ
00:05:20เรื่องก้อนเน้วในช่วงออก
00:05:22เล่นนี้อาจมีประโยชน์มากครับ
00:05:24เริ่มนี้อาจมีประโยชน์มากครับ
00:05:30กระแสทานแห่งการเวลา เริ่มหลายใหม่อีกครั้งนาว
00:05:35แต่ละคน ก็ดำเดินชีวิตไปตามเส้นทางของตน
00:05:46ทางที่ฟ้าลิคิด ทางที่ไม่มีใครเคยเห็น พนให้อีกยุคสมัยนี่
00:05:55ฉันก็ต้องเดินต่อไป สู่อนาคตที่ยังไม่รู้แน่
00:06:06ประตูแห่งชะตากรรม
00:06:24ของการเมื่อตอนาคติดสมัยส Neighc
00:06:26ของการเมื่ออนาคติดสมัยนี่
00:06:30โสเวลา แล้วท่านายต่อไป สมารถประโยชน์
00:06:35๊เทวรรก เลือบทางที่เปลี่ยน
00:06:49มันเป็นรายงาน การศึกษานึงห้อกในทรวงออกที่ค่าทำเองขอรับ
00:07:06สุดยอดเลยล่ะ ทำงานที่ออกมาได้ล่ะ
00:07:10ค่าจ่ายเงินให้พวกนางโลม พวกนางจึงยอมให้ค่าตรวจนะขอรับ
00:07:14นางโลมอ่ะ
00:07:15เริ่มจากสื้อหูคมรู้จักกัน ทำให้เกิดความคิดแบบนี้
00:07:19อาจารย์มีคนไข้ที่มีก้อนเนื้อในทรวงออกใช่ไหมขอรับ
00:07:25ขอให้ค่าไปตรวจคนไข้ท่านนั้นด้วยได้ไหมขอรับ
00:07:28อย่าเลย เพราะเขาบอกว่าไม่อยากให้ตรวจอีกต่อไปแล้ว เพราะเขากลัว
00:07:34ปกติถึงเขาบอกว่าไม่พา ถ้าอาจารย์คิดว่าจำเป็นก็จะพาจนได้ไม่ใช่เหรอขอรับ
00:07:40ไปตรวจเขาอีกทีได้ไหมขอรับ
00:07:44ขอรับ ถ้ามันเป็นเนื้องอกจริงๆ จะได้รู้ว่ามันเป็นเนื้อร้ายหรือเปล่านะขอรับ
00:08:03ทำไมล่ะ
00:08:06เอ้ยราน ไม่จะมาจากท่านมองมินาคต่างถึงท่านเจ้าค่ะ
00:08:14หวังว่าก่อนเนื้องอกนั่น คงไม่จะมาเร็มนะ
00:08:18ขอรับกวนได้นะครับ ขอรับ
00:08:20ขอรับ
00:08:22ขอรับกวนได้นะครับ ขอรับ
00:08:28ขอรับกวนได้นะครับ ขอรับ
00:08:30ขอรับกวนได้นะครับ ขอรับ
00:08:40ขอรับกวนได้นะครับ ขอรับ
00:08:42คุณหมอสับบริ รับกวนได้นะครับ
00:08:46ขอรับ
00:09:04โนคเศษ
00:09:06ขอรับ
00:09:36จะฟันทองโลงไปอย่างงั้นเลย ของไม่ได้มั้ง
00:09:40เอ๊ะ
00:09:55พ ктоสวงออกของพ Shy
00:10:05ยังไม่ต้องผ่าเหรอ แต่ว่า
00:10:08ถ้าท่านหมอมินาคตะพูดอย่างนี้แล้วก็
00:10:12ไม่ควรผ่าดีกว่าใช่ไหมเจ้าคะ
00:10:14อัจจารย์ไม่เชื่อการตรวจวินิจชัยของค่าแล้วสินะขอรับ
00:10:37ไม่ใช่อย่างนั้นนะครับ
00:10:39กรที่จะยืนยันได้แน่ชัด
00:10:42ผมก็ไม่กลาบพาเหรอคะ
00:10:45ไม่กลาบเพราะอาจารย์เชื่อว่าค่าวินิจชัยผิด แล้วสินะขอรับ
00:10:59ก่อนนี่ท่านสะบุริมาสารพาคกับค่า
00:11:02ว่าเขาเคยเรื่นผ่าตัดในสายอาจารย์ฮนโอลกะ
00:11:05เพราะศึกษาเรื่องเนื้องก่อนในสวงอบ
00:11:07จนท่านหมอภณاحโอกาศเรիวเธ๋ จะสำนักโกวสุยโดยอมรับ
00:11:11ปกติทะแมนุยาตให้หมอหนุมอย่างนั้น เขาเรียนในสายภณاحโอกาศหลงนะ
00:11:17แต่เรื่องแย่คือ
00:11:19ครั้งหนึ่งแ Jinglinñun ที่ร่วงมือในการวิจัย
00:11:22ยอมให้เขาผ่าตาเนื้องโอกในซ่วงอก
00:11:25การผ่าตาสำเร็จอย่างดี แต่หลังจากนั้น
00:11:28แหลเกิดติดเชื้อจนอังโลมกว่านั้นเสียชีวิตไป
00:11:33พวกที่ไม่ชอบท่านสับบุริ เล็กแร่งป่าวขาวไปใหญ่โต
00:11:37จนเขาถูกใครๆ ต่างชายาว่าเป็นหมอคาตกร
00:11:40เขาเลยปกปิดภูมิหลัง นี้มาอยู่ที่สำนักแพทแพนตะวันตก
00:11:45คุณหมอสับบุรินะ ยอมเปิดไฟตัวเองเพื่อผมที่ขนาดนี้เชื่อ
00:11:49ขอรับ ถ้าจะพาตักแบบนี้ เขาบอกว่าต้องให้คนไข้สลบลึกและนานกว่าใช้อีเธอ
00:11:56เขาจึงเริ่มเตรียมปรุงยัดสลบชื่อซื้อเช็นสั่ง ตามสุดรับของฮนาโอกาะเอาไว้
00:12:01ความรับขนาดนั้นก็ยอมเผยด้วยล่ะ
00:12:04คิดว่าท่านสับบุริ อยากจะถ่ายโท่ที่ทำให้อาจารย์เดือดร้อนคราวก่อนนะขอรับ
00:12:10ของดีไม่ควรจำกัดสำนัก น่าจะเผยพระหายกว้างขวาง เพื่อความเตริญทางการพาด
00:12:20ท่านคงจะพอใจแน่เจอ
00:12:23เอ๊ะ
00:12:25ถ้าอาจารย์องกระตะยังอยู่ ท่านคงจะดีใจนะ
00:12:34โท่เอ๊ย มีปัญหาที่รายก็มาเมาอย่างนี้ เลิกสะทีได้ไหม
00:12:38คุณสาเกียดก็ไม่อยู่แล้ว
00:12:56ท่านสักกระโมโตไม่ส่งขาวมาเลย พี่จะไปถามท่านหมอสักหน่อย จะไปด้วยกันไหม
00:13:12ไปดีมาดีนะเจ้าค่ะ
00:13:21ท่านอยากจะคุยเรื่องใดหรือเจ้าค่ะ
00:13:23มีคนมาขอ ง้องสาวค่า มันเป็นเรื่องดีนะ ฝ่ายชายตระกูลสูงกว่าเรา ตัวเขาก็ไม่มีที่ติ มีหน้ำซ้ำ ยังพอใจในตัวสากกิไม่น้อยด้วย แต่ว่า สากกิชอบชายผู้อื่นจนหมดใจสะแล้ว ค่ารุ่นให้สายน้องดี เลยสงสัยว่าคงไปเม้วรอน
00:13:38ยังพอใจในตัวสากกิไม่น้อยด้วย แต่ว่า สากกิชอบชายผู้อื่นจนหมดใจสะแล้ว ค่ารุ่นให้สายน้องดี เลยสงสัยว่าคงไปเม้วรอน
00:13:52อยากจะหาวิธียกเลิกหรือเจ้าค่ะ
00:13:57ทำนองนั้นแล้ว แต่ปฏิเศษตอนนี้ก็น่าเกลียดแล้วแล้วนะ
00:14:03ไม่รู้จะทำยังไงถึงจะไปต้องแต่ง
00:14:07ถ้าเป็นท่านผู้นั้น คนจะมีอุบายแนบเนียนนะเช้าค่ะ
00:14:12ท่านที่ผมกระเซิงที่เคยมาด้วยกันนะ
00:14:27ฉันกลายเป็นคนเดียว ได้ไปซะแล้ว
00:14:37ผมจะไปเยี่ยมสุดสารอาจารย์องเงาตา ตั้งใจว่าจะกลับมาคำคำครับ
00:14:49อาจารย์มินาคาตากก็เป็นมนุษย์นะ อาจารย์มินาคาตากก็เป็นมนุษย์นะ
00:15:07บางครั้งก็ไม่มั่นใจในตัวเองบ้าง
00:15:09ท่านหมอเยี่ยมมาด้ะ ดันนั้น
00:15:13ท่านสักกะโมโตหรือ
00:15:15ไม่เจอสนาน
00:15:17ท่านสักกะโมโตหรือ
00:15:19ไม่เจอสนาน
00:15:21ท่านๆ ท่านหมอยเยี่ยมมาด้อ
00:15:25อ้าชิธ์
00:15:35อ่อนๆ สักกะโมโตหรือ
00:15:37ไม่เจอสนาน
00:15:39requirement Sunny- ซักกะโมโตเยี่ย priced
00:15:45เราไปน้ำกับซินสติแล้วก็ลอยตุปองไปเลย
00:15:47falpuff SUBSCRIBE
00:15:49มาประมงเท่าเท่านั้นแหละ ราที่เขาให้กินวิเศษที่สุดเลย
00:15:53อร่อยเหมือนที่โทษสะ
00:15:56ถ้าไม่คิดถึงโทษสะดักได้ ในสาวบ้านนั้น ผิวคล้ำเชียว
00:16:01ยิ่งทำให้การคิดถึงบ้านที่โทษสะไปใหญ่
00:16:06สนุกจนเพลินไป ผลุกตัวก็ผ่านไปดานวันแบบนี้ฮะ
00:16:10เฮียก็อุระชิมะทะโร่แน่
00:16:12แล้วท่านมอมินักกระตาไปไหนอ่ะ
00:16:15เอ่อ...
00:16:16เป็นไรเป็นหรือเปล่า
00:16:21อาจารย์โองอาตะครับ
00:16:23ตั้งแต่ต้นจนถึงวันนี้ ผมไม่เคยได้คิดถึงอนาคตเท่าไหร่
00:16:28ผมจึงช่วยชีวิตคนที่เห็นอยู่ต่อหน้าเพื่อมนุษยธรรม
00:16:32แต่ครั้งนี้ ผมกลับดูได้
00:16:42ไม่ยอมช่วยผากก้อนในทรงอกให้คุณโนคเศษ
00:16:46เนื่องจาก ความเห็นแก่ตัวเท่านั้น
00:16:51บางทีคุณโนคเศษ อาจจะเป็นบันผู้ประดุติของพี่กี่คู่มั่นของผมในอนาคต
00:16:58ถ้าคุณโนคเศษไม่รับการถ่ายดัว พี่กี่ก็อาจจะไม่ได้เกิดในอนาคต
00:17:05ผมทำให้คุณศาคิดหมดสัทธา คุณเดียวมาพูดว่า
00:17:12เด็กที่ไม่ได้เกิดก็ไม่ต้องเป็นทุก ใส่ใจกับคนมีชีวิตอยู่ดีกว่า
00:17:16ผมทำให้คุณหมอสัมบุริเสียความมั่นใจ
00:17:19ผมทำรักจิตใจคุณโนคเศษด้วย
00:17:22ผมช่างเลวที่สุดจริงๆ แต่ถึงยังไง
00:17:28ผมก็ยัง...นึกถึงแต่มีกี่เท่านั้น
00:17:44ผมทำใจไม่ได้ ไม่ได้จริงๆ
00:17:51นี่อาจารย์ สมมุติว่า มีลูกคนหนึ่งขออาจารย์กำลังจะตายต่อหน้าต่อตา
00:18:14แต่ถ้าจะช่วยลูกคนนั้น ก็ต้องข้าลูกอีกคนหนึ่งขออาจารย์แทน
00:18:20แบบนี้อาจารย์จะช่วยลูกคนที่อยู่ตรงหน้าไม่ขอรับ
00:18:34แม่ ....โทรค чтобыเรื่องแบบนี้ क็ไม่สันทัットหรอ
00:18:43ก็ถือว่าสวันตัดสินให้ก่อนแล้วกัน
00:18:57โลกเกษโอรันเป็นยังไงบ้างอ่ะ
00:18:59วันนี้แล้วทำงานแล้ว เราจะไม่ได้พบนางอีกแล้ว
00:19:03เสียได้นะ ท่านาสิ
00:19:06นี่เจ้าค่ะ
00:19:08ขอบใจมากนะโลกเกษ
00:19:13แต่แต่งกับชนชั้นสูงขนาดนั้น นับเป็นเกียดที่สุดของนางลม
00:19:18เป็นบุญวัสนาของเจ้า จะทำให้ทุกคนมีความไฟฝันต่อไป
00:19:24ข้าไม่ใช่พระพธิษัทนะเจ้าค่ะ
00:19:28ข้าไม่ดิ้งรนขว่ายคว้า ก็ไม่ได้มานั่งตรงนี้หรือ
00:19:37เพราะกิเลตันหาทั้งนั้น
00:19:42คุณเกิดที่สุดของเจ้า
00:19:58มันมันไม่สุดจริง...
00:20:18อื้อ...
00:20:23ท่านหมอ มานี่หน่อย
00:20:26เดี๋ยว คุรียังมา จะทำอะไรเนี่ย
00:20:28มานี่คุรมา เดี๋ยวไว้สิ เดี๋ยว
00:20:30มานี่
00:20:32มีอะไรหน่อยครับคุรียังมา
00:20:37กระรุ่นหรอ ช่วยชวิตนอกกระเซทด้วย
00:20:41ได้หยินมาว่า
00:20:42นกกะเฟอาชัวเป็นเนื้อแรง ל�criที่ส warp of Us
00:20:46ใช่ไหมละ
00:20:48เราที่หมัวไม่อยากพาให้คอก้วยเขาใจ
00:20:50แต่ขอรถสักครั้ง กรุณชื่อภาตัดให้นาง
00:20:54เพื่อเห็นแก่ค่าได้ไหม
00:20:56ทำไมต้องทำเพื่อคุณ
00:20:58ข้ามาคิดดูแล้วนะ
00:21:00เพราะนกก刻พาตัดที่ส๋วงอกก้ายกลิ่มไปเลย
00:21:05ไป Motors
00:21:06ก็ไม่ได้อีกต่อไป
00:21:07นกกาเศจะลําบาท
00:21:09ไม่มีที่พึห่ว่าได Chinese
00:21:11นั่นเป็นโอกาสของค่านะ
00:21:13ถ้า 달 combin racism
00:21:16ไม่ว่านาง
00:21:18จะมีออกหรัวไม่มีควรตาม
00:21:20majesty ones
00:21:22อย่างนี้ดีกันทุกฝ่ายนะ
00:21:24นั่งเกิร์ก็จะได้
00:21:26ไม่ต่อรักกำลำบาทไหน
00:21:27เป็นลัธพลาดนะ
00:21:28ขอร้องล่ะ
00:21:30ได้ปรด
00:21:34บุริงสุด renowned
00:21:36ฉันคืนแล้วรู้สึกของคุ้นนั้น
00:21:37ไม่ต้องความความ
00:21:39ขอให้พาก็ผ่า เธอ
00:21:42วางให้ดีนะ
00:21:45คนที่ขอให้พาก็คือ ค่าเอง
00:21:49ท่านหมอเนิ่เพียงแต่ทํา
00:21:52ตามคำขอรอบของค่าเท่านั้น พอ
00:21:54หลังจะพาตัดแล้ว มันจะเกิดอะไรขึ้น
00:21:56ลวดไปกว่าประผิชชอบของค่าทั้งหมดเอง
00:22:05แล้วค่าเป็นคนตัดสินใจ
00:22:09การูนา เพื่อชีวิตนับเกษตร์ด้วย
00:22:24คุณท่าสกรอค์ครับ
00:22:26ก่อนนี้ คุณเคยเล่าว่า ผังบ้านเพื่อดับไฟ
00:22:29เดี๋ยวไม่รู้ว่า คนรักของคุณอยู่ในบ้านหลังนั้นใช่ไหมครับ
00:22:34ใช่
00:22:36แล้วถ้าคุณรู้ว่าเธออยู่ในบ้านหลังนั้น คุณจะพังบ้านนั้นไหมครับ
00:22:42เรื่องนั้นใครจะไปรู้หรอก
00:22:44อ่า...
00:22:48หวางที
00:22:50นางอาจเป็นคนบอกให้พังบ้านเพื่อช่วยคนอื่นก็ได้
00:22:59จะให้พาจริงๆเหรอ มิกี้
00:23:02ถ้าพาตัดครั้งนี้สำเร็จ
00:23:04คนไข้อีกไม่รู้กี่พัน
00:23:06ก็จะมีความหวังว่าจะหายได้
00:23:08แต่ว่า...ถึงจะไม่สำเร็จ
00:23:10มันก็จะเป็นรากฐานให้คนอื่นต่อไป
00:23:13การพาตัดครั้งนี้ไม่สูญเปล่า
00:23:16ช่วยเตรียมยาซื้อฉันสามให้ด้วยนะครับ
00:23:31รับตัวด้วยนะครับ
00:23:33ขอรับ
00:23:36ช่วยเตรียมยาซื้อฉันสามให้ด้วยนะครับ
00:23:38รับตัวด้วยนะครับ
00:23:42ขอรับ
00:23:48ถ้ามันเป็นเนื้อร้าย
00:23:50ทั้งจะพาตัดสำเร็จ
00:23:52แต่มันก็มีโอกาสจะเป็นอีก
00:23:54รู้เป็นงอกที่อื่นได้
00:23:56แบบนี้คุณยังจะยอมพาไหมขอรับ
00:23:58มันไม่หายอย่างที่หวัง
00:24:02การผากัดค่าก็จะเป็นรากฐาน
00:24:04ให้ท่านหมอทั้งหลายศิกษาต่อไป
00:24:06ใช่ไหมเจ้าค่ะ
00:24:08แน่นอนขอรับ
00:24:14ถ้าคนอย่างค่า
00:24:16จะทำประโยชน์ต่อการแพทย์ได้บ้าง
00:24:18ก็เป็นสิ่งที่ค่าดีใจที่สุดเจ้าค่ะ
00:24:24ชีวิตนี้
00:24:28ขอฝากไว้กับท่านนะเจ้าค่ะ
00:24:32ครับ
00:24:38ขออภัยเจ้าค่ะ
00:24:41ถ้ารู้สึกกลัวนิดน้อย
00:24:49คุณจะต้องหายครับ
00:24:51คุณกระเซ็ต
00:24:54เราจะทำสุดกำลัง
00:24:58พูดเป็นเล่นไปได้
00:25:00ต้องคืนเงินไท ตัวด้วย
00:25:01ต้องตัดโนมออกด้วย
00:25:02ไม่มีอะไรดีตอนเราสักอย่างเลย
00:25:04เด็กทุ einzuf clips นั้น
00:25:06ทำให้ร้านเรามีลูกค้าดีๆเพิ่มขึ้น tank
00:25:19ขอบพระคุณที่อุปการาค่ามายาวนานเจ้าค่ะ
00:25:39ทุกคน หน้าที่นี้ข้าขอลากก่อนเจ้าค่ะ
00:25:52ใส่ชุดขาวบริสุดออกไปเฉินนะ
00:25:57ตามแบบของนกาเซ่นั่นแล้ว
00:26:01ขอบคุณเซ่น
00:26:04ขอบคุณเซ่น
00:26:08อีกไหมที่ดี มาก ๆ
00:26:10ถ้าจะเป็น ฉันสูงสุดให้ได้เจ้าค่ะ
00:26:23ขอบละคุณอย่างสูงเจ้าข้าวท่านหมอ
00:26:30ขอให้สิ่งสักสิ ผมคลองท่านหมอด้วยเจ้าค่ะ
00:26:33ถ้าอยากเป็นฮิมัก จะได้ตกลงสบไล่คนที่รัก
00:26:40ข้าเป็นอิสราพแล้ว
00:27:00ข้าเป็นอิสราพแล้ว
00:27:02อิสราพแล้ว
00:27:17ฟ้าสูงและกว้างใหญ่ ให้สานลือเกิน
00:27:33นางขอยกเหลือ เพราะเป็นโรคร้ายเหรอ
00:27:36แต่มิสิมิ
00:27:38เจ้าบอกว่าตรวจแล้วไม่พร้อปก่อนเนื้อนิสวงออกของนางใช่ไหม
00:27:41มันก็ไม่ผิดนะ ขอรับ
00:27:42ตอนนั้นท่านหมอมินาเขาตะ ก็เห็นด้วยคลับ
00:27:45ถ้าอยากเป็นหมอประจำแฟวนต่อไป
00:27:47ก็ศึกษาพร้อมเติมไม่ใหญ่เจ้า
00:27:49ขอรับ
00:27:51อด
00:27:54ว่ามอัปยุติครั้งนี้
00:27:56อีกหมอมินาเขาตะ จะต้องชดทหิสาสม
00:28:18โปรดแม่ตากรุณา
00:28:21แกะสัตว์ผู้ยากด้วยเจ้าค่ะ
00:28:23ครับ
00:28:26ขอรับ
00:28:32ประโทษณ์ขอรับ มีใครอยู่ไหมขอรับ
00:28:39ท่านหมอให้มาอรรยากับเครื่องมื้อที่เหลือขอรับ
00:28:41และยังฝากบอกด้วยว่า ขอบคนที่ทำอาหารให้ทานขอรับ
00:28:46ท่านหมอจะพาตัดใครอีกหรือเจ้าค่ะ
00:28:50พาก่อนเนื้อในส่วงออกของคุณนุคเศษขอรับ
00:28:53ตรงนุคจะพาให้แน่แล้วหรือเจ้าค่ะ
00:28:56แล้ว...คือเมื่อไหร่ละ
00:28:58คุณจะพาให้แน่แล้วหรือเจ้าค่ะ
00:29:00แล้ว...คือเมื่อไหร่ละ
00:29:02ท่านหมอนะ ต้องจัยจะปล่อยให้ท่านโนคเศษไปเป็ดอนุวรถตายไป
00:29:17ท่านหมอนะ ต้องจัยจะปล่อยให้ท่านโนคเศษไปเป็ดอนุวรถตายไป
00:29:32แล้วให้คุณมีกิดได้เกิด
00:29:34ใจยักใจมานสินะ ผมนะ
00:29:47ให้คุณมีใจเจ้าค่ะ
00:29:49คุณมีใจเจ้าคุณมีกิดเดียวท่านโนคเกิด
00:30:11ผมลังพลังมาได้ยิวหรอค่ะ
00:30:14อี่...
00:30:15กำลัง...จะฝังรูปอ่ะ
00:30:20ฝังทำไมเจ้าค่ะ
00:30:22เพราะต่อสินใจจะผ่าตัดคุณขเศษแน่แล้ว
00:30:26ถ้าดูรูปก่อนพา
00:30:29อาจจะทำใจไม่ได้ขึ้นมาอีกอ่ะ
00:30:37ขออภัยจริงๆเจ้าค่ะ
00:30:40วันนั้นก็พูดไปโดยไม่คิดที่ดี
00:30:43แต่อารมณ์ตัวเองเป็นที่ตั้งน่ะ
00:30:46ทำไมเธ่นหมอ
00:30:49ต้องบุ่นวายใจถึงพี่ยังนี้
00:30:52ที่จะผ่าน่ะไม่ใช่เพราะโดนคุณศากิบว่าเหรอ
00:30:58แต่เพราะคิดว่า...
00:31:01ในอนาคตไม่กี่จะต้องอะไรเกิดแน่แน่หรือ
00:31:05ถ้าพาตัดแล้ว...
00:31:13ถ้าอาจจะได้ฝืนกลับมาอย่างไม่คาดคิด
00:31:16หรือมีกิอาจกลายเป็นเด็กไป
00:31:18หรือไม ก็ผมอาจจะเป็นไฟทุกพาตัดเสร็จเองเป็นต้น
00:31:23ผมแค่ไม่เชื่อว่าถึงจะทำไงผลสดท้ายก็เหมือนเดิม
00:31:25ฉันจะทำงายผลสดท้ายก็เหมือนเดิม
00:31:28แต่ตอนนี้ผมเชื่อแล้วว่า อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด
00:31:32เลยฝังมันซ่ะ จะได้ไม่ต้องคิดมาก
00:31:35เพราะผมเป็นโรคคี่กลัว
00:31:42รัสเจ้าสร้างอุปษากมาเพื่อเราเอาชนะมันที่ได้นะเจ้าค่ะ
00:31:47รังจะผ่านอุปษากได้
00:31:51จะต้อง
00:31:52เป็นอันอักควดที่ดีเนี่ย
00:32:02ขอบคุณบ้านแล้วครับ คุณซ่ะกี้
00:32:10แล้วการสุขอเป็นยังไงบ้านแล้วครับ
00:32:16พรุ่งนี้จะแรกสินสอดกันเช้าค่ะ
00:32:19พรุ่งนี้อ่ะ
00:32:23เจ้าค่ะ
00:32:27ไว้ได้สวยแล้วสินะ
00:32:31ก็ดีแล้วเหรอครับ
00:32:37ขอลาแล้ว
00:32:38ท่านสุดสุด
00:32:56ค่ะเจ้าค่ะ
00:32:58Almost.
00:32:59ถ้าคิดว่าโลกนี้เหมือนกล้องกระจกสีอันนี้ล่ะเจ้าค่ะ
00:33:04โฮ
00:33:19เมื่อหมุนมันไปเพียงเล็กน้อย
00:33:23เมื่อนนี่แต่ละเม็ดก็จะเปลี่ยนมมไป
00:33:26ดังนั้น รวดลายจึงเปลี่ยนไปตามตำแหน่งที่สัมพันธ์กับเม็ดอื่น
00:33:33นี่เป็นความน่าสนใจของโลกเจ้าค่ะ
00:33:38เรื่องอย่างนี้เคยพูดให้เขาฟังบ้างหรือเปล่าล่ะ
00:33:43วินคตะจิ้นอ่ะ
00:33:49เคยบอกเขาไม่ว่าถึงจะเปลี่ยนมุมมอง
00:33:53แต่มันนี่ทุกเม็ดในนี้
00:33:56ความจริงมันก็เป็นเม็ดเดิมทั้งนั้นแหละ
00:34:04ถึงจะช่วยแล้ว
00:34:06คนที่ช่วยไม่สำเร็จก็มีมาก
00:34:09ไม่ว่าผมจะทำสิ่งใดลงไป
00:34:12คนที่เกิดก็เกิดได้
00:34:14คนจะต้องตายก็ตายไป
00:34:17โลกเป็นอย่างนั้น
00:34:19เพราะฉะนั้นมิกิกก็ต้องได้เกิดอย่างแน่นอน
00:34:22ถ้าคิดอย่างนี้มันก็เป็นไปได้เหมือนกัน
00:34:28คุณเดียวมา
00:34:30ข้ามา
00:34:32เราอยากเห็นหน้านอกเศรษสักหน่อย
00:34:35พรุ่งนี้คุณมาไม่ได้เหรอครับ
00:34:37ระว่างผ่าตัดไม่ควรมิสมุรายอยู่เกล็กไล่
00:34:40มันไม่ถูกกระละเทศสะนะ
00:34:45ไม่เป็นไรหรอกหน้าท่านหมอ
00:34:48ทุกสิ่งจะโตบดีแน่
00:34:50ถ้าท่านเป็นคนทํา
00:34:56มันต้องสำเร็จ
00:35:01ครับ
00:35:03เมื่อไม่มีอะไรยืนยานว่าผลจะเป็นยังไง
00:35:06ก็ต้องเชื่อยอย่างนั้นไว้ก่อน
00:35:10พระพระเจ้า
00:35:12สร้างอุปศัตร์มาเพื่อให้เราออกชนะให้ด้า
00:35:20พวกชาวเมืองนะ
00:35:22ไม่รู้รักว่านางโลมมีก้อนเหนื้อในส่วงอก
00:35:24จึงลือกันไปว่า
00:35:26นางโลมปฏิเศษไหนท่าน
00:35:28ซึ่งเป็นถึงอดีเจ้าแหวนเรา
00:35:30เป็นการย้ำนายเราถึงขนาดนี้จริงๆ น่ะ
00:35:32อ title
00:35:33เย้นทำอะไรท่านมิสมิ
00:35:35ก่อนเนื้อในส่วงอก จึงลือกันไปว่า นางโลมปฏิเศษในท่าน ซึ่งเป็นถึงอดีเจ้าแว้นเรา
00:35:41เป็นการหยามหน่ายเราถึงขนาดนี้จริงๆนะ เอาเนี่ย
00:35:46เฮ้ทำอะไรท่านมิสมิ
00:35:48ระวางพาตัดนางโลมผลนั้นถ้าเกิดอะไรขึ้น ทำให้การพาตักลุ่มเหลว
00:35:54thriller
00:35:57ก่อนเนื้อนั่นโตประมาณหนึ่ง BRIG
00:36:05อยู่หางจากโมโนมราวหนึ่งซูลมั้นกัน
00:36:07ถ้าตอบน้ำเหลือไม่มีปัญหา ผมก็อยากจะให้เหลือเต้านมเอาไว้นะครับ
00:36:11ไม่ต้องตาดออกหมด ก็ได้ด้วยหลัวขอรับ
00:36:14ต้องรู้ว่าพาเปิดแล้ว จะเจออะไรบ้าง
00:36:18อยากจะให้เหลือเหนือดีไวographerถ้าทีจะทำได้
00:36:21เอา dunia
00:36:23รบกวนช่วยผมด้วยนะครับ
00:36:46สลบเรียบร้อยขอรับ
00:36:48เริ่มกันเลยนะ
00:36:54พอให้ท่านก่าโม่ได้นำสิ้นสอดมาถึงแล้วขอรับ
00:37:00จะไปเดี๋ยวนี้
00:37:06จะไปกันหรือยังล่ะ
00:37:11เจ้าค่ะ
00:37:18าวарรบ พุกบาcü
00:37:26ขอโธกิด
00:37:29ขอโทษกิดขอบเบิลครับ
00:37:32ขอโพทษ sea
00:37:34พุกบา vous
00:37:35ขอโทษเถอะครับ ช่วยส่งพี่ด้วยผมด้วยครับ
00:37:45ขอรับ
00:38:05อร์ดิ โทษเถอะ
00:38:13สาขี่
00:38:15ทำไม
00:38:19ขอหพ่าจะจริงจุบค่ะ
00:38:29ขอบความิด
00:38:31ขอโทษเท่าขอของของความิด
00:38:33ขอบค่อยงสวงสุด
00:38:35ค่าไม่สามารถจะรับสินสulumเนี่ย fingertips
00:38:38ซากิต ทำอะไรนะ
00:38:41เพราะค่ามี
00:38:43สถานที่หนึ่งสึงจะต้องไปให้ได้ classrooms
00:38:48ไม่สัพเกือให้ท่านผู้หนึ่ง
00:38:50ยัง tekrarมีท่านล่ะ
00:38:54ความว่าzysta?
00:38:57อาคุณรกไปแล้วล Всем
00:39:03ค่ะตัวตายสะ
00:39:06เขี่ยวท่ารอ
00:39:08พวกหญิบไปรุ่มหลงกับการแพทธ
00:39:10จะไม่คำลืนถึงสิ่งใดเลยเช่นี้
00:39:12วันนี้แฮแปล่ายไม่ได้แล้ว
00:39:14ถ้าจะทำไม่ได้
00:39:17ค่ะจะค่ะเจอกั้งเอง
00:39:18เดี๋ยวก่อน
00:39:19สำหรับเจ็บบาละ
00:39:22ไม่เห็นจากต้องทำรึงเวลียน์ขนาดล้านเลย
00:39:24ไปเลย มีจัฒจานให้เอง
00:39:26พี่พี
00:39:27อยากค่ะกันเลยนะ
00:39:29ให้พลไล
00:39:30อย่ากลับไว้ค่าเห็นหน้าอีกแล้ว
00:39:32หาเสียหน้านี้หน่อยไม่เป็นหลายมันหรอก
00:39:54เหมือนพอจะไม่ขอร์
00:39:57ครับจะตัดหรอกบอก
00:40:00ครับ
00:40:07เป็นหน้าราจจริงๆด้วยนะ
00:40:09ต่อไปจะรอบพังเผือดรอบก่อนนี้
00:40:12และจากนั้นจะรอรอบต่ำนำหนึ่งด้วย
00:40:30ท่านสมุรายมาทำไมกันเนี่ย
00:40:31และยินว่านางลมที่ทำไมอดีเจ้าแกว้กว่าเราขายหน้ามาซ่อนตัวอยู่ที่นเนี้ยก็เลย
00:40:45ท่านสมุรายมาทำไมกันเนี่ย
00:40:46และยินว่านางลมที่ทำไมอดีเจ้าแกว้กว่าเราขายหน้ามาซ่อนตัวอยู่ที่นเนี้ยก็เลย
00:41:00ท่านสมุรายมาทำไม
00:41:30พูดอยู่นdenlyน่ะ
00:41:37อยู่เดี๋ยวนี้นะ
00:41:39เขางไหนกำลังผาโตดอยู่
00:41:44ถ้าเข้าไปเปลี่ยน study
00:41:58หยุดเดี๋ยวนี้
00:42:00หักมาว่า
00:42:01หยุดแห่งไหว
00:42:08อย่าต้องใหม่
00:42:10หลอฟะ
00:42:12หลอไปแล้ว
00:42:16กว่าที่หยุดตาดไปหลายมาก
00:42:18หลายไม่หยุดเลยขอครับ
00:42:20ต้องข้ามเลือให้ได้
00:42:22เล็กเบาไฟ
00:42:24ที่เยี่ยน
00:42:26หยุดดี
00:42:38หยุดเดี๋ยวนี้นะเจ้าคะ
00:42:44ไม่ว่าท่านจะเป็นใคร
00:42:46ถ้ายังไม่ผ่านการข้าเชื้อ
00:42:48ก็เข้าห้องพาตัดไม่ได้เป็นอันขาด
00:42:54ที่นี่ ไปที่สักษ
00:43:11ท่า ค่ะรุ๋อนะฮะ ออกไปนะ
00:43:16อันนี้ไม่ใช่เรื่อง บ tragic
00:43:19ถ้าจะเข้าไว้ได้ ก็ต้องข้ามสมเข้าไปก่อน
00:43:24คุณสาวกกิด จะทำยังไงขอรับ พอไปก่อนดีมาก
00:43:32ทำต่อไป
00:43:45เลือดหยุดแล้ว ต่อไปจะรอรอบรอบ จอมน้ำหือ
00:43:49เตรียมอบุกรณ์เรนน้ำ ประสานกันทุกคนนะครับ
00:43:54ไม่ต้องคู่รับ คุณหยิงยังเจ้าในเม็กล้าค่าตัวตายรับ
00:44:06พัจมินาคาตะ เร็วๆเข้าสิ
00:44:24ไม่กล้าจริง ๆ ด้วย พอเราบุก
00:44:30อย่าเข้ามาใกล้ใช่นะ
00:44:32เขจะค้าตัวตายจริง ๆ ด้วย
00:44:34มีทัวราบอะไรเหรอครับ
00:44:40ต้องตัวนางลมที่หยามเกียตอดิเจ้าแว้งขว่าเรามาให้ข้าส
00:44:46ถ้าเจ้าแควนคนก่อนใสข้าหนังลมอย่างนั้นเหรอ
00:44:52เจ้าของราชสุยา ได้แจ้งไปแล้วว่าเป็นเนื้อร้ายในส่วงอก
00:44:57จริงรับการถ่ายตัวไม่ได้
00:44:59ถ้าเจ้าแควน ยังเบตตาพูดว่าให้ถนอมสุขภาพด้วย
00:45:04แล้วพวกคุณ
00:45:06ทำตามกำสังของท่านเจ้าแควนจริง ๆ หรือครับ
00:45:17คุศากิ ไปเลยหรือเปล่าครับ
00:45:21ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ
00:45:24คุศากิ ขอคุณ
00:45:26แค่เนี้ย ไม่เป็นไรหรือเจ้าค่ะ
00:45:33วันนี้ รับสินสอดไม่ใช่หรือ
00:45:48ขอโทษ ที่หลังแล้ว
00:45:51ไม่ต้องเสียสระ
00:45:53เพื่อผมถึงขนาดนี้อีกนะ
00:45:59เจ้าค่ะ
00:46:00เก่งมาก
00:46:02คุศากิ ขอบคุณพ่ายจริง ๆ ครับ
00:46:09เจ้าค่ะ
00:46:10เจ้าค่ะ
00:46:24อ่ะ อาจารย์มินาคตะแล้ว
00:46:27ไม่ทราบค่ะ
00:46:28ฉันไม่เคยนึกอะไรอย่างอื่นเลย
00:46:34คิดอยู่แต่ว่า ไม่กี่กำลังจะหายไป
00:46:40อนาคตจะไม่มีเธอ
00:46:46แต่ตอนนี้ปัญหาก็ผ่านไปแล้ว
00:46:50อนาคตมันจะต้องดีแน่
00:46:53ต้องดีแน่
00:47:04เอ๊ะ
00:47:05ท่านข้าเสฟอฟืนแล้วเจ้าค่ะ
00:47:20ท่านสากิ มาได้อย่างไร
00:47:24ท่านสากิ อาจารย์มินาคตะ ไปไหนไม่รู้ขอรับ
00:47:26อ่ะ ค่ายจะไปตามหานะเจ้าค่ะ
00:47:29ออกมาหาล Pilata
00:47:31หัวหัวด้านiety
00:47:32ท่านซากิตต้องวิ่งพรอทุกครั้งเลย
00:47:39ถ้าจะไปหาท่านมินาคาตะแล้วก็...
00:48:02ท่านหมอ
00:48:17โอ้...
00:48:23โรคนะ...หายไปซะแล้วแล้ว
00:48:27คุณมีกี่หายไปเหรอเจ้าค่ะ
00:48:30ไม่ใช่นะ รูปทั่งṇใจหายไปหมดเลย
00:48:37ไม่รู้มันหมายความไม่ ยังไง
00:48:40แลặcว่าคลีบตาที่ถารูปนี้ในอนาคต
00:48:45มันหายไปแล้วใช่หรือเปล่า
00:48:48ในอนาคตผมกับวิกิ จะไม่มีทางได้พบกันแล้วใช่หรือเปล่า
00:48:52หรือว่า...
00:48:56เป็นเพราะผม
00:48:59มีส่วนสร้างอนาคตที่ทำให้มิกกี้เกิดไม่ได้
00:49:09ตอนนี้ผมสับสน
00:49:16ไม่เข้าใจอะไรเลยสักนิดเดียว
00:49:21ถ้าจุจุมัน...มันหายไปด้วยๆแบบนี้แล้วก็...
00:49:26สักวันหนึ่งจุจุมันคงกลับมาเอง
00:49:30แต่ว่านะคุณซากิ
00:49:35ที่แน่แน่อย่างนึงก็คือ...
00:49:40ผมถูกปลดปลอยจากความรับผิดชอบแล้ว
00:49:44ถูกปลดปลอยเหรอ
00:49:46เพราะต่อไปนี้
00:49:49จะไม่มีอะไรผูกพันให้ต้องใส่ใจกับอนาคตอีก
00:49:54ตั้งแต่นี้ไป...
00:49:57ผมจะต้องใส่ใจกับเรื่องเฉพาะหน้า
00:50:02ใช้ชีวิตแต่ละวันให้ดีที่สุด
00:50:05ใช้ชีวิตแต่ละวันให้ดีที่สุด
00:50:14แบบนี้...
00:50:16การใช้ชีวิตมันง่ายกันเยอะ
00:50:23เพราะไม่ต้องรับรู้อะไรทั้งสิ้นเกี่ยวกับมิกี้
00:50:28จะได้ไม่ต้องเสียใจ
00:50:30ไม่ต้องข้าดหวังอะไรทั้งนั้น
00:50:31และจะได้ไม่ต้องเสียใจ
00:50:33ไม่ต้องข้าดหวังอะไรทั้งนั้น
00:50:35และจะได้ไม่ต้อง...
00:50:39เสียน้ำตากับมันอีก
00:50:43แต่เมื่อเป็นอย่างนั้น
00:50:47ก็เปล่าว่าผมทำเพื่อตัวเองคนเดียว
00:50:49ผมเนี่ย...
00:50:53เป็นแค่ตัวจริงๆ
00:51:03ใจดำนั่น
00:51:09คนที่ใจดำนั่น...
00:51:13คือข้าตังห้า
00:51:15ทางทางที่ท่านหมอบอกแล้วว่ามีพาระในอนาคต
00:51:21ข้ายังบีบ...
00:51:24ไม่ท่านต้องทำช่างนี้
00:51:28ข้าเป็นหญิงใจร้ายใช่มั้ยเจ้าค่ะ
00:51:34ถ้าท่านหมอเห็นเก็ดตัว...
00:51:36ข้าก็เห็นเก็ดตัวเหมือนกันนะ
00:51:38ข้าจะไปรอทางนอนนะเจ้าค่ะ
00:51:54มานั่งตรงนี้ได้ไหมครับ
00:51:58นั่งเป็นเพื่อนผมหน้อย
00:52:01เธอเธอเธอเธอ
00:52:31พื้นคือสติแล้วเจ้าค่ะ
00:52:34อย่างนั้นเหรอ
00:52:36ดีแล้วหรอ
00:52:38ด้วยมีเลือดฝาดดี
00:52:43ดีแล้วนะ
00:52:45เจ้าค่ะ
00:52:54เป็นแบบนี้ก็ดีแล้วนะ
00:52:56ดีจริงๆ
00:53:01แบบนี้ดีแล้วนะ
00:53:12เจ้าค่ะ
00:53:20ดีแล้วนะ
00:53:25เจ้าค่ะ
00:53:26เจ้าค่ะ
00:53:30หลังจากนั้นฉันก็
00:53:32ได้แต่พรั่ง
00:53:33พูดว่าแบบนี้ดีแล้วนะ
00:53:35ซัมแล้วซัมล่า
00:53:36คุณศากิจก็พยักหน้ารับเรื่อยไป
00:53:39เป็นการถามได้ตอบ
00:53:41ซึ่งไม่มีความหมายอะไร
00:53:43แต่ว่านอกจากนั้นแล้ว
00:53:46ฉันก็ไม่รู้จะทำอะไรดี
00:53:49เป็นแบบนั้นไปจนตะหวันขึ้น
00:53:52ฉันแบบนั้นไปจนตะหวันขึ้น
00:53:54จนต่อ
00:53:57ทอดให้นะ
00:53:58อายุษาจึงเลยนะ
00:54:02อายุษาจึงเลยนะ
00:54:07อายุษาจุงเลยนะ
00:54:17อยากเวลาก็
00:54:19ผ่านไปวันของทุนที่โลก
00:54:21เวลาก็ผ่านไปวันแล้ววันเราตามปกติ
00:54:29อาการปวดหัวของฉันกับรูปถ่ายนั้น
00:54:32ไม่ประกฎขึ้นมาอีกเลย
00:54:42ออกจากที่นี่แล้วจะทำอย่างไรต่อล่ะ
00:54:45อยู่ทำงานในโรงพยาบาลเพื่อนจินสพักหนึ่งจะดีกว่าไหมล่ะ
00:54:49นั่นจะทำให้ท่านหมอลำบากใจ
00:54:53อยู่ไปก็เก็กกะ
00:54:55ช่วยอะไรไม่ได้แล้วอาจจะทำให้ท่านหมอโดนรำควรอีก
00:54:59นอกจากนี้ค่ายังอยากให้นางสมหวังสะที
00:55:02ท่านซากินะ
00:55:04ถ้าอย่างนั้น...
00:55:06ไปอยู่บ้านข้ามไหมล่ะ
00:55:09ค่าจะ...เหลียงจ้วย
00:55:12ท่านซากโมโตนะ...
00:55:16เป็นคนยิ่งใหญ่ผู้ลึกล้ำสุดอย่างข้า
00:55:20คนอย่างข้านะนะ...
00:55:24ไม่เหมาะจะเป็นคู่ของท่านแล้วเจ้าค่ะ
00:55:26สาวทุกคนพูดแบบนี้ทั้งนั้นเลยเวลาจะหักโปกข้านะ
00:55:37แต่...
00:55:39เจ้านะจะไปโดยไม่มีใครดูแลจริงๆ
00:55:48ข้าหายแล้วและแข็งแรงดีนะเจ้าค่ะ
00:55:51ถ้าหวังอะไรมากกว่านี้...
00:55:56ก็ไปดิ้นร่นเองได้เจ้าค่ะ
00:56:02จริงด้วยข้าเชือดเจ้า
00:56:05ถ้ามีปัญหาอะไร เรียบบอกท่านทีเลยนะครับ
00:56:21อย่างนั้น...
00:56:23ท่านหมอมีนาคาตา ข้าจะขอสิ่งหนึ่งจากท่าน
00:56:28เป็นครั้งสุดท้ายนะเจ้าค่ะ
00:56:30อะไรเหลือครับ
00:56:32เข้ามาใกล้ๆสิเจ้าค่ะ
00:56:34เข้ามาใกล้ใกล้สิเจ้าค่ะ
00:56:52ท่านซากิ ท่านมอมีนาคตะเป็นคนซื้อ
00:56:56น้องจากการแพทแล้วทำอะไรไม่เป็นทั้งนั้นเลย
00:57:00ปกป้องว่าให้ดีแล้วกันนะเจ้าค่ะ
00:57:04เจ้าค่ะ
00:57:08ไปล่ะ
00:57:11ทุกท่าน
00:57:20ลากก่อนเจ้าค่ะ
00:57:24สักวันหนึ่งเราต้องได้พบกันอีก
00:57:27แน่นอน
00:57:34ผมสักวามuyaค่ะ
00:57:50ร intent
00:57:51โนกษา ยังอยากเป็นฮิมะอีกหรือเปล่า
00:58:08ไม่อยากเป็นแสบนิดเดียวเลยเจ้าค่ะ
00:58:19ข้า แล้วต่อไปนี้ ข้าอยากไปไหน ก็เดินไปได้ด้วยขาของตัวเอง
00:58:39ที่นั่น ข้าอาจจะพบใครสักคนหนึ่ง รักใครความคู่กับใครสักคนหนึ่ง
00:58:46ข้าจะกลายเป็นคน ที่มีความสุขที่สุดในลองเลยเจ้าค่ะ
00:58:53โดยมือท่านหมอมินาคตะ ทำให้ข้ามีชีวิตใหม่
00:59:08เมื่อนที่กลับชาติมาเกิดใหม่แล้วเจ้าค่ะ
00:59:11ท่านหมอมินาคตะ ขอบคุณเจ้าค่ะ
00:59:26ขอบคุณเจ้าค่ะ
00:59:30ขอบคุณ
00:59:36ขอบคุณจริงๆเจ้าค่ะ
00:59:56ดีแล้ว inmates
00:59:59ขอบ็ด
01:00:05ขอบ Maximum
01:00:07ขอบคุณ
01:00:09ขอบคุณ
01:00:11ขอบคุณ
01:00:13ขอบคุณ
01:00:17รัก
01:00:22คุณตรงกับ คุณตรงกับ
01:00:52น้ำเป็นสิ่งที่มาสัจจันจริง ๆ นะเจ้าค่ะ
01:01:07มันกลายเป็นฝ่วนบ้าง กลายเป็นไอ้น้ำบ้าง
01:01:13กลายเป็นน้ำแข็งบ้าง กลายเป็นฮิมะบ้าง
01:01:21เปลี่ยนรูปร่างประด้ายต่าง ๆ แต่จริง ๆ แล้ว
01:01:28มันก็ยังเป็นน้ำ
01:01:34เพราะฉะนั้น ที่แม้ตาของเราจะมองไม่เห็นมัน
01:01:44น้ำก็ยังอยู่
01:01:48ไม่ได้สูญหายไปจากโลก
01:01:57เธอคิดว่า เป็นอย่างนี้เจ้าค่ะ
01:02:01ตอนนั้น ไม้ความว่าอย่างนี้ว่าได้ยังไง
01:02:12คือหายแล้ว มีกี่ก็เหมือนกลับได้เกิดใหม่ใช่ไหม
01:02:19เธอคิดว่า ที่ข้าตัวไปแสดที่แล้วนะ
01:02:23ถึงเวลา ที่ข้าตัวไปแสดที่แล้วนะ
01:02:27คุณเดี๋ยวมา
01:02:29คุณเดี๋ยวว่า เรื่องที่ผมจะบอกคุณอาจจะรู้แล้วก็ได้นะ
01:02:44คุณเดี๋ยวว่า เรื่องที่ผมจะบอกคุณอาจจะรู้แล้วก็ได้นะ
01:02:54คือผม...
01:02:56บอกไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาหรอกนะ
01:03:06ถ้ารู้แล้วว่า อีกกี่สิบกี่ร้อยปีข้างหน้า
01:03:11ราธิก็ยังจะตกแล้วขึ้นใหม่อีกทุกวัน
01:03:18มีแต่ต้องเก้าเดินไปข้างหน้าที่และเก้าเท่านั้น
01:03:23ทั้งค่าและท่านหมอ
01:03:28ต้องอยู่กับวันนี้เหมือนหนอนนั่นแหละ
01:03:38เงิน...
01:03:39คุณเดี๋ยวมา
01:03:45พบกันพรุ่งนี้นะ
01:03:49ใช่...
01:03:52พบกันพรุ่งนี้แล้วกัน
01:03:54นี่คือสิ่งที่ฉันไม่รู้เมื่ออยู่ที่น้วน
01:03:56และเธออยากจะบอกฉันตลอดมาใช่หรือเปล่า
01:04:00นี่คือสิ่งที่ฉันไม่รู้เมื่ออยู่ที่น้วน
01:04:02และเธออยากจะบอกฉันตลอดมาใช่หรือเปล่า
01:04:06จะบอกว่า...
01:04:08ลองออกเดินไปอีกสักครั้ง
01:04:10รับรอง
01:04:12จะต้องได้พบกับความงามที่ไม่ขาดคิดมาก่อน
01:04:14นี่คือชีวิต
01:04:30นี่คือชีวิต
01:04:34ท่านเจ้าค่ะ
01:04:48ท่านเจ้าค่ะ
01:04:50นี่โรงเรียนสอนสิลปะเปิดใหม่นะเจ้าค่ะ
01:04:54ฉันไปอุดหนุนนะเจ้าค่ะ
01:04:58ท่านเจ้าค่ะ
01:05:00ท่านเจ้าค่ะ
01:05:02มีโรงเรียนสอนสิลปะเปิดใหม่นะเจ้าค่ะ
01:05:04ฉันไปอุดหนุนนะเจ้าค่ะ
01:05:06ท่านเจ้าค่ะ
01:05:08มีโรงเรียนสอนสิลปะเปิดใหม่นะเจ้าค่ะ
01:05:10ฉันไปอุดหนุนนะเจ้าค่ะ
01:05:12ฉันไปอุดหนุนนะเจ้าค่ะ
01:05:14ฉันไปอุดหนุน
01:05:16รงเรียนเรานะเจ้าค่ะ
01:05:18คนนี้เป็นไง
01:05:20อันัตกา วิทุมเมตา สุดที่ว่า ขอรับ เว้าเว้าชิมได้
01:05:30ใครไม่กินของร้านนี้ ไม่ใช่เอ็ดโลกโทษแท่ ขอรับ
01:05:34ที่ว่าเราไปร้านเทละก็แล้วนะ
01:05:35ได้เลย ขอรับ
01:05:36อ๋อ เซ็นต์ละ ข้าผ่าตัดเป็นดีหรือขอรับ
01:05:44ถ้าคิดว่าคุยแก่ขายตรงไหน
01:05:46ไม่ใช่อย่างนั้น
01:05:50ที่ไม่ใช่
01:05:56ท่านแม่ อยากเสียใจต่อไปอีกเลยนะขอรับ
01:05:58ถ้าอยากจะทำให้ท่านหายเศร้าเสียที
01:06:02เจ้าตั้งจากจะทำอย่างที่พูดจริง ๆ ใช่ไหม
01:06:05คือ...
01:06:07งั้นไปดูตัวหญิงที่ข้าไปทาบถามนะ
01:06:10อ๋อ
01:06:16เข้าใจแล้วนะ
01:06:18ท unleข้าว ครับครับ ครับครับครับ
01:06:20พียับอลเป็นคำคัญของเอโด
01:06:32ที่ไม่เกิด
01:06:33ที่ฉันมีคำคำเขัน
01:06:37ขอบคุณ ดีกว่า
01:07:07ฟังนะ พระเจ้านะ สร้างอุปษากมาเพื่อให้พวกเราทุกคนเอาชนะให้ได้ นี่เป็นหลักสำคัญนะ
01:07:37ไม่ได้ยินหน้า เค็มไม่ล่าสินะ ทีน สวัสดีรอดแม่ดับมากนี้ เหยมมมันติดตอนนี้เธอดังจะมีเมื่อคำตาสองคนหยุดของ ส diyorsunก็จะโดน สุดสุดจะคุยยยยยุดแก้ สุดสุดที่สองคนอันติดลงนี้เกี่ยมไว้ฟ
01:08:03ฟัง...
01:08:05ฟัง...
01:08:07เฮ้
01:08:11เฮ้

Recommended