- Hôm qua
https://t.me/TopfansNovelas2
Danh mục
😹
Vui nhộnPhụ đề
00:00¿Me extrañas? ¿Me echas de mena?
00:02Sí.
00:03¿Por qué me dices eso ahora?
00:05No, no.
00:06¿Tú crees que yo te estoy diciendo esto porque estoy buscando algo?
00:09Pero si es que otra cosa se puede pensar.
00:11Lo único que has hecho es amenazarme, acosarme, hacerle daño a tu hermano.
00:14Entonces, la verdad es difícil.
00:16No, no, no.
00:16No, no estoy buscando nada.
00:18¿No?
00:18No, yo...
00:19Yo vine...
00:22Yo...
00:23No sé.
00:24No sé.
00:25Tampoco sé por qué mierda vine.
00:27No lo sé.
00:28Bueno, entonces, mejor ándate.
00:30No, es que no sé dónde ir, no sé.
00:32No sé dónde ir.
00:34¿Qué?
00:35Es que no quiero estar solo.
00:38No quiero estar solo, no quiero estar solo en mi casa.
00:42No quiero ir a trabajar.
00:46Quiero...
00:47Ay, quiero estar aquí contigo.
00:51No.
00:53Mira, anda.
00:56Necesito hablar.
00:58Pero necesito hablar con alguien que realmente me conozca.
01:03Y la única persona en el mundo eres tú.
01:06Por favor.
01:09Por favor.
01:14Bueno.
01:17Pero adentro.
01:17No.
01:19Allá.
01:20Por favor, Juan Pablo, esto es igual que la Alexandra, que me echa la culpa por la muerte de ese pobre animal.
01:38Sí.
01:39Sí.
01:39Ah.
01:40O sea, Tormento está mintiendo.
01:43Pero obvio que sí.
01:44Que le vaya a dar crédito a lo que dice ese muerto de hambre.
01:46No.
01:47O sea...
01:48Igual podría ser, ¿o no?
01:49O sea...
01:50Si sabías ya ese tiempo que tu mujer te estaba cagando con este hueván de más que manda a matar a su hija, voy a ser un animal nomás, pú.
01:58Pero, Juan Pablo, me...
02:00Perdona que te diga, pero me ofende profundamente que insinúes siquiera que yo puedo ser capaz de hacer una cosa como esa, por favor.
02:10Pero si no estoy insinuando nada, estoy repitiendo lo que dijo Tormento nomás.
02:13Mamá, yo sé que lo más probable es que esté mintiendo.
02:17Salvo que alguien te haya visto.
02:19¿Qué?
02:21¿Eso te dijo ese concho a su madre?
02:22¿Que alguien me vio?
02:24Ey, fue algo que mi hijo era rápida, ¿no?
02:26Como que tuviera pruebas o algo así.
02:28Probablemente lo estás inventando, porque un resentío, o sea, bueno...
02:32O sea, yo te conozco, Tomás.
02:33Sé que serías incapaz de hacer algo así, ¿o no?
02:35Pero obvio.
02:39Hijo puta más grande ese hombre, ¿no?
02:43Gracias.
02:49De nada.
02:51Buenas tardes, señora.
02:53Buenas tardes, Sonia.
03:03Vine para que hablemos.
03:05Más tranquilos.
03:13Alexandra, cuando yo me enteré de...
03:19Bueno.
03:25Me enredé.
03:27Y no te escuché.
03:29No me escuchaste.
03:31No.
03:36Me humillaste, papá.
03:40Me humillaste de una manera que jamás pensé que podrías hacerlo.
03:43Sí.
03:49Y por eso estoy aquí.
03:52Para pedirte perdón.
03:54¿Perdón?
03:57Perdón.
03:58Perdón, hija.
03:59Las callé.
04:01Sorry.
04:02Ups.
04:03¿Eso?
04:03Cuando tú me prohibiste la entrada al fondo, yo pensé, papá, que esa era la humillación máxima.
04:13Pero la forma en que me trataste ayer, después de que te enteraste que yo estaba enamorada de Tormento, me hizo descubrir a una persona que no pensé que existía.
04:22Mira, yo...
04:28Entiendo esto que hiciste con Tormento.
04:37Porque en cierto punto, pienso que sentiste que te daba la espalda.
04:44¿Cierto?
04:44Llamando tu atención.
04:48¿Tú crees que yo lo hice por llamar tu atención?
04:50No, papá.
04:52¿Humillaste a Tormento?
04:54¿Qué hiciste sacarme con guardia?
04:56No entender hasta dónde llega tu ego de patrón de fondo es tremendo.
05:01Soy tu hija.
05:02No, a Tormento le di un espacio en la empresa.
05:07¿Eso lo quitaste?
05:09Como un papá le quita a un niño un juguete o un dulce.
05:12Y no solo eso, lo bloqueaste para que no pudiera conseguir trabajo en ningún otro área.
05:16¿Ahora de repente te da con que quieres hablar conmigo?
05:19Sí.
05:21Sí.
05:22Ándate.
05:23Yo no tengo nada que hablar contigo.
05:25Alexandra.
05:25Ándate, sal de mi casa.
05:32Gracias.
05:38Gracias por recibirme.
05:39No sabes cuánto necesito hablar contigo.
05:43Cinco.
05:45Tienes cinco minutos.
05:55Fui un imbécil.
05:57Perdóname, yo fui un imbécil.
05:59Me di cuenta, te dejé partir.
06:05Tú intentaste recuperar lo que era nuestro, pero yo estaba tan seguro de ti que no te cuidé.
06:14¿Cambiaste?
06:15Mucho.
06:17No, yo siempre sé así.
06:20¿Así cómo?
06:21Así, un hombre solo, sin amigos, sin familia.
06:25Siempre esperando su momento, el gran momento para demostrarle a todos que soy capaz.
06:34Pero ese momento llegó cuando te conocí.
06:38¿Por qué dices eso?
06:39Porque tú has sido la única persona en mi vida que...
06:43que me ha tratado con cariño, con respeto, que me ha valorado.
06:52Contigo yo tuve ganas de recuperarlo, lo que era mío.
06:57Raimundo nunca te quitó nada.
07:00Pero siempre lo ha tenido todo.
07:03Siempre ha sido el...
07:05el más inteligente, el más brillante, el más capaz, el que todo el mundo quería.
07:11Y yo...
07:12yo también merecía algo de eso, algo.
07:17¿Estás hablando de tus papás?
07:19Sí.
07:21De ellos, de todos.
07:23Incluso de Raimundo.
07:25Incluso de él.
07:28Siempre me la he arreglado para hacer exactamente lo contrario.
07:32Lo contrario, no.
07:36Lograba que la gente no me viera, no me respetara.
07:38Pero ahora yo tengo un hotel.
07:41Estoy a punto de abrir una viña.
07:44Y Raimundo se hunde y se hunde.
07:46Eso es lo que querías, ¿no?
07:49Sí.
07:52Pero si eso significa que tú te alejes de mí...
07:56Ay, no, ya basta.
07:57Basta, no quiero seguir escuchando.
07:58No quiero.
07:59Es la verdad.
08:01Créeme, es la verdad.
08:04Iván, ¿por qué me estás diciendo esto ahora?
08:10Yo te dije, dejemos todo y nos vamos.
08:13Sí, sí.
08:14Y no quisiste escucharme.
08:14Sí, sí, créeme, créeme que me arrepiento tanto de haber dicho que no.
08:19Es que en ese momento yo pensaba que lo más importante era ganarle a mi hermano.
08:23Pero ahora me doy cuenta que lo único importante eres tú.
08:30¿Qué estás hablando?
08:31Te amo, te amo, te amo, te amo, te amo más que nada, te amo.
08:39Estoy dispuesto, créeme, estoy dispuesto por ti a abandonarlo todo.
08:45¿Qué estás hablando?
08:46¿Qué estás hablando?
08:50¿Qué estás hablando?
08:51Miranda, escúchame.
08:55Vámonos.
08:56Vámonos.
08:57Vámonos como alguna vez me dijiste.
08:59Vámonos lejos.
09:00Y te juro que dejo tranquilo a Raimundo, a mis sobrinos, a todo.
09:05Te lo juro.
09:05Alessandra, para, para.
09:14Soy tu padre.
09:16Y vine aquí a pedirte perdón.
09:20Reconozco que me equivoqué al tratarte de esa manera.
09:25Ya es tarde, papá.
09:28Tarde, tarde, ¿para qué?
09:29Tarde, es tarde.
09:30Me pasé toda la vida tratando de buscar tu aprobación, tratando de que me vieras.
09:37Fui tan cabra, chica.
09:40Pero a ver, yo siempre te he visto.
09:42Sé el talento que tienes.
09:46Y si...
09:48A ver, siempre te he considerado mi mano derecha, Alexandra.
09:53Aparte de ser mi hija regalona.
09:57Y sí.
09:58A lo mejor me comporté de forma tradicionalmente machista
10:02al poner a tu hermano en el lugar que te correspondía a ti.
10:05Y que tú merecías.
10:06Sí, de acuerdo, ok.
10:07Pero estoy pagando las consecuencias, solo.
10:09Bueno, me alegro mucho de que te hayas dado cuenta de lo injusto que fuiste.
10:14Pero yo también me di cuenta de algo.
10:17Y es que soy una mujer grande
10:18que no necesita de tu aprobación para nada.
10:21Ni en lo laboral, ni en las decisiones de mi vida,
10:23ni mucho menos para estar con el hombre que amo.
10:26El hombre que amo.
10:28Ajá.
10:29Ríete.
10:30Te lo dije en las oficinas, no me quisiste escuchar.
10:32Estoy enamorada de tormento.
10:34Enamorada, por favor.
10:35No seas absurda.
10:36Pues me da lo mismo lo que pienses, papá.
10:39Me casé con Tomás porque era lo que tenía que hacer,
10:41porque era lo que correspondía
10:42que hiciera la hija mayor de Raimundo Casablanca.
10:45Pero no era feliz, ¿sabías?
10:47¿Cómo lo iba a saber si nunca lo dijiste?
10:49Si no era necesario que te lo dijera.
10:51¿No se supone que tú me veías?
10:53Lo más absurdo de todo, ¿sabes qué?
10:57Que hace tres días estaba aterrada pensando
10:59que tú te ibas a enterar de que yo estaba enamorada
11:01de un hombre noble, de un hombre inteligente,
11:04de un hombre que me hace profundamente feliz.
11:06Alexandra, Tormento es un empleado de Laras.
11:10Era.
11:12Lo echaste.
11:13¿Se te olvidó?
11:14Te estás comportando como una quinceañera.
11:16En rebeldía con el mundo.
11:18¿Eso es lo que cree?
11:19Ándate, papá.
11:24Ándate de mi casa, ¿ya?
11:28No arruines tu vida por una...
11:31locura.
11:34¿Te puedo pedir un favor?
11:37Cuando salgas, cierra la puerta
11:38y no vuelvas a entrar nunca más.
11:49Hola.
12:09Hola.
12:09Hola.
12:11¿Vamos?
12:12Vamos.
12:12¿Ya terminaste?
12:19Sí.
12:20Con todos mis pacientes
12:21y todos mis pendientes.
12:23Así que me voy a mi casa.
12:25Sí, no te estoy preguntando
12:26para supervisarte ni mucho menos.
12:28¿Ah, no?
12:30No.
12:35¿Todo bien?
12:36¿Tienes planes para ahora?
12:46¿Como para hacer qué?
12:50No sé.
12:50Había pensado en que quizá...
12:53Bueno, si no estás cansada.
12:54Obviamente podríamos tomarnos algo.
12:58En un bar, obviamente.
12:59No, no acá.
13:00¿Como una cita?
13:04Una cita.
13:05Ah, no.
13:07La verdad es solo para tomar algo.
13:10Conversar, quizá.
13:12Perdona, ¿pasó algo?
13:12¿Metí la pata con algo?
13:14¿Dije algo?
13:14¿Qué?
13:15No, no, no.
13:15Hablar de trabajo, no, no.
13:16Para nada.
13:17No, no quiero hablar de trabajo
13:18ni tampoco nada serio, la verdad.
13:20O sea, digo,
13:21si quieres hablar algo serio,
13:22sí, podemos tocar esos temas,
13:24pero no es que tenga un temario
13:25preparado para...
13:26Bueno, tú me entiendes.
13:28Ahora, si no quieres salir ahora,
13:30puede ser otro día
13:31o si no quieres ir...
13:33ir nunca.
13:35Permiso.
13:38Vamos.
13:41Digo, sí, vamos.
13:44Era a mí a la que querías invitar ayer.
13:46No era la Magali, digo, era a mí.
13:49Sí.
13:49Perdona, no me di cuenta.
13:55Vamos.
13:57¿En serio?
13:58Sí, así aprovecho de andar en moto.
14:01Voy a buscar mis cosas.
14:08Irnos.
14:10¿Estás hablando en serio?
14:11Sí.
14:12Absolutamente.
14:13Irnos lejos.
14:15Lejos.
14:16Y dejo tranquilo a Raimundo.
14:19O sea,
14:19Jona vuelve a ser su hijo,
14:21Alexandra puede quedarse con todo,
14:22con el hotel,
14:24con la viña,
14:25y Raimundo recupera la vida
14:26que tenía antes.
14:27Ajá.
14:28¿Y por qué ahora?
14:29¿Por qué?
14:32Porque...
14:33Porque soy un imbécil.
14:35O sea,
14:35porque me di cuenta que...
14:36Fui un imbécil.
14:39Soy tan imbécil que tuve que perderte
14:41para darme cuenta cuánto te amo.
14:43Que no puedo vivir sin ti.
14:44Te amo, mi amor.
14:45Te amo, te amo, te amo.
14:46¿Tú sabes
14:47que lo nuestro se acabó?
14:51Sí.
14:52Sí, pero...
14:54Pero...
14:55Tú me amaste.
14:57Me amaste de verdad.
14:58Así que...
14:59Puedes volver a amarme, ¿verdad?
15:02Iván.
15:05Yo estoy enamorada de tu hermano.
15:10Sí.
15:12Pero yo te puedo ayudar a olvidarlo.
15:14No.
15:16No.
15:18Yo me podría ir a vivir a la China.
15:20Y voy a seguir enamorada de Raimundo.
15:29Sí, sé.
15:33Pero también sé que...
15:37para que tú sigas estando con él...
15:39vas a tener que mentirle toda la vida.
15:43porque si Raimundo se llega a enterar de todo...
15:49no te vas a perdonar nunca.
15:53¿Estás dispuesta a eso?
15:56A engañarlo para siempre.
15:57¿Eres Iván?
16:05Era el Iván del que me enamoré.
16:07Era una persona sincera.
16:10Honesta.
16:11¿Tú estás segura?
16:12Sí.
16:14Sí.
16:14De hecho, creo que...
16:16nunca lo vi tan sincero, tan entregado.
16:21Era...
16:22era ese Iván que...
16:24que nunca sintió el amor de su familia.
16:27Por lo tanto, nunca supo bien cómo amar.
16:30Pero él...
16:32él te dijo que te amaba.
16:35Sí.
16:37Sí.
16:38A su manera extraña, pero sí.
16:41Pero tú no a él.
16:43No.
16:46No.
16:47Pero.
16:49¿Pero qué?
16:51Irme con él...
16:53para liberar a Raimundo...
16:55es una oferta tentadora.
16:57A ver, Miranda.
17:01A ver, espérate, espérate, espérate un poco.
17:03¿Qué?
17:03¿Tú me estás hablando como de una especie de sacrificio?
17:06No sé.
17:07Ponle el nombre que quieras.
17:09O sea, perdona.
17:10O sea, pero yo entendía que Raimundo...
17:12era feliz contigo, ¿no?
17:14Sí, lo es.
17:16Y yo con él también.
17:18Somos.
17:19Somos muy felices.
17:22Y...
17:23a veces pienso que...
17:25el amor que tenemos es tan grande,
17:26tan grande
17:27que él se va a enterar de la verdad
17:29y me va a perdonar
17:30y vamos a poder construir algo juntos.
17:34¿Segura?
17:37¿Mmm?
17:39¿Mmm?
17:41No sé.
17:42A lo mejor Iván tiene razón y...
17:45y Raimundo jamás me va a perdonar.
17:48No tiene esa capacidad.
17:52No lo sé.
17:54Entonces.
17:56Tengo la alternativa
18:00de estar con él
18:01y seguir mintiéndole.
18:03Lo podría hacer,
18:05pero no quiero.
18:08Y...
18:08¿Y qué?
18:13Lo que tenemos con Raimundo finalmente...
18:17está en cuenta regresiva.
18:18Yo estoy constantemente
18:19escuchando el reloj
18:20antes de que salga un pastalle.
18:22Ay, Miranda.
18:27O sea,
18:28lo tuyo
18:28con Raimundo
18:30no es posible
18:32de ninguna forma.
18:35No sé.
18:39Parece que lo único real
18:41que tengo en mi vida
18:42es Iván.
18:42ha hecho su casa.
19:06Tal cual.
19:08Increíble.
19:08Pero qué carabura.
19:10O sea,
19:11su casa está en tu campo.
19:12No puede echarte.
19:14Bueno,
19:14como sea,
19:15el asunto es que
19:15perdí a mi hija.
19:17Eso fue lo que pasó realmente.
19:19Papá,
19:20no te lo tomes tan en serio,
19:21¿ya?
19:21La Alexandra es así.
19:23Se va echando portazos,
19:24dice que se va
19:25de la casa,
19:25de la familia
19:26y después
19:26a la primera cosa que pasa
19:28es la primera que está aquí.
19:30Por algo te fue a buscar
19:31a la posta
19:31y ustedes siempre
19:32se agarran del moño.
19:33Tiene toda la razón,
19:35mi hijita.
19:36Oígate,
19:36un Raimundo,
19:37Alexita,
19:38la adora,
19:38la adora.
19:41Sí,
19:41pero el cariño
19:42no es eterno,
19:42porque no.
19:44O sea,
19:45a lo mejor
19:46ya quemé
19:46todos mis cartuchos
19:47con ella,
19:47¿no?
19:48Me dijo que nunca
19:49la había visto de verdad.
19:51Eso me dijo.
19:52¿Qué?
19:53Papá,
19:54no habrá estado copeteada.
19:56Martí.
19:57¿Qué?
19:57Bueno,
19:58digo,
19:59o sea,
19:59si andas hablando
20:00tanta tontera junta,
20:02papá,
20:02no dejes que te haga sentir mal.
20:04La que debería sentirse
20:05como el forro es ella
20:06por haberse metido
20:07con el capataz
20:07y estoy segura
20:08que lo hizo para molestarte,
20:09para llamar tu atención.
20:11No,
20:11no,
20:11no,
20:11Martí,
20:12perdón,
20:12te estoy yendo
20:12para otro lado.
20:13A ver,
20:14una cosa
20:14es que la Alexandra
20:16quiere llamar la atención
20:16del papá,
20:17pero estar con tormento
20:18para hacer eso
20:19es imposible.
20:20No,
20:20yo creo que acá
20:21lamentablemente
20:22tomarle yo,
20:23chico.
20:24Bueno,
20:24es que todo el planeta
20:25le queda chico
20:25a la Alexandra,
20:26impresionante.
20:26Ya, ya, ya, Martina,
20:27pero no le estoy contando esto
20:29para que descueren
20:30a su hermana.
20:31No.
20:32Y si a lo mejor
20:33le preguntan
20:34a la señorita Miranda,
20:36ella tiene una visión
20:37de afuera distinta.
20:39No,
20:40no sé.
20:42¿Y por qué no sabes?
20:43¿Por qué no me gustaría
20:46cargar a Miranda
20:47con esta historia?
20:49¿Que se pelearon?
20:51Mira,
20:51a ver si la Alexandra
20:52te pidió
20:53o se mandó,
20:54mejor dicho,
20:54a Frey Mono,
20:54entonces sí,
20:55mantente al margen,
20:56papá.
20:56Por ahora al menos.
20:58Es mi hija.
20:59Aunque me mande
21:00a Frey Mono,
21:00no voy a dejar
21:02de preocuparme por ella.
21:03Papá,
21:04es una mujer adulta,
21:05no necesita
21:05que se preocupen por ella.
21:07Pero justamente
21:07ese es el punto,
21:08no estoy seguro de eso.
21:09Desde que se metió
21:11con Tormento
21:11no tengo idea
21:12que tiene en su cabeza,
21:13¿no?
21:15Tampoco sé
21:15qué pretende Tormento
21:16con ella.
21:19Yo creo que hay
21:19que preocuparse de ella.
21:21Justamente.
21:30Oye,
21:30pero ¿cómo no te pedís
21:31subirme a la moto antes?
21:33¿Lo pasé bien?
21:34Sí,
21:34podemos dar una vuelta
21:35mañana o pasados,
21:36¿verdad?
21:37Cuando quieras.
21:38¡Sí!
21:40¡Jona!
21:40¡Jona!
21:43¿Qué haces?
21:44¿Qué haces?
21:46¿Qué haces?
21:46¡Jona!
21:47Yo venía así pendente,
21:48hueón.
21:48¡No!
21:49¡Jona!
21:50¡Jona!
21:51¡Jona!
21:58¡Jona!
21:59¡Jona estoy!
22:00¡Jona,
22:00Toma,
22:01limpiate con esto!
22:01¿Estás bien?
22:02¿Cómo que esto en todo?
22:04Perdóname.
22:04Tranquilo,
22:05sí,
22:05creo que no está rota,
22:06de hecho.
22:07¿No?
22:08Không, tôi không nghĩ.
22:09Không, không phải ngon được.
22:10Tôi không thể ngon được.
22:13Tôi không thể giữ được đồ một đồ.
22:15Làm đang được.
22:16Mình ơn.
22:17Đồ chạy.
22:18Tôi không thể đặt được.
22:19Lời chạy.
22:20Bây giờ, tôi không thể đặt được.
22:21Vào, chạy.
22:22Cảm ơn.
22:25Đói.
22:26ạ.
22:28Tôi không phải là.
22:29Tôi không phải không?
22:30Tôi không phải.
22:31Tôi sẽ tiếp tục.
22:32Vậy tôi không phải làm.
22:33Tôi không phải.
22:35Đói đúng rồi.
22:36Đói.
22:38Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
23:08Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
23:38Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
23:40Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
23:42Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
23:44Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
23:46Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
23:48Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
23:50Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
23:52Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
23:55Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
23:56Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
24:26Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
Được khuyến cáo
25:17
|
Sắp Tới
29:06
24:39
25:17
24:34
24:36
28:04
25:45
25:43
25:38
42:35