- yesterday
EP.13 บันทึกหิมะแห่งรุ่งอรุณ พากย์ไทย ตอนที่ 13
Category
🎥
Short filmTranscript
00:00มีสุดท้ายเอง
00:02เจ้าของเขา
00:06คุณมาก
00:07สุดท้ายกว่า
00:11ทนลง Марก
00:13คนของกลับ
00:15เพียง เหมือ
00:16ที่สุดท้าย
00:18เตต้องกลับ
00:21เจ้าของเรา
00:22ข้าของครับ
00:24ตรงการลับ
00:27ทั้ง ที่เยอะ
00:29สวัสดีที่นี่แค่นี้
00:59มันทึกฮีมะหังรุงอรุน
01:29สิทธิ์พี่ยาย พี่สภัยเป็นโรคอะไรกันแน่ แม่แต่ท่านก็รักษามไม่ได้เหรอ
01:48นาง เป็นโรคติดต่อมาตั้งแต่อยู่นี่คัน ค่ะได้ถามอาจารย์แล้ว อาจารย์ว่าทำรับยากค่าถูกต้อง แต่ร่างกายนางอ่อนแอเกินไปจริงผลช้าหน่อย
01:59พอหน้าหนาวยิ่งทอรมาน
02:01บางครั้งหลับไปหลายวัน บางครั้งตื่นมาก็นอนไม่หลับ
02:05มีสิทธิ์พี่ยายอยู่ โรคของพี่สภัยต้องหายแน่
02:09ขอบใจนะสิทธอง
02:17มา
02:19ขอบคุณสิทธิ์พี่
02:21ทำไมสิทธิ์ถึงซื้อเรื่อนใหญ่ขนาดนี้ พี่สภัยร่างกายอ่อนแอ ตามหลักแล้ว บ้านขาดพลังไม่เหมาะกับการฝื้นตัว
02:31เจ้าดูห้องพวกนี้สิ ทั้งหมดนี้สิทธิ์พี่ยายจะสำหรับร้ำรองคนค่ายยากไร้โดยเฉพาะ
02:37ตอนนี้ดูเงียบเหงา เพื่อล์เขาหายดีกระบ้านหมดแล้ว ไม่มีคนช่วยคลาว เท่านั้น
02:43เช่าบ้านถึงให้ความเครรบสิทธิ์พี่ยายขนาดนั้น ที่สิทธิ์พี่ยายทำ หมอกกับคำว่าใจเมตร และเชียวชาญการแพทษ
02:54สิทธิ์พี่ยายมาจากทะกูลใหญ่ ผิมือการแพทษสูงส่ง แต่ไม่หาชื่อเสียง
02:58เขามักศึกษาโรคร้ายที่คนอื่นรักษาไม่ได้
03:01จะไม่มีชื่อเสียงดงดัง
03:03หากไม่ใช่เพราะพี่สภัยใหญ่ป่วยหนัก
03:05เขาคงจะออกเดินทางไปทั่วเหมือนค่า
03:08เพื่อจะค้นหาโรคที่แปลกประหลาด
03:11น่าเสียดาย
03:13หวังว่าความจริงใจของศิตพี่ใหญ่
03:15ทำให้สวัญธรรพซึ้ง
03:17ให้สามีพรรยาอยู่กันจนแก่เท่า
03:20จู่นี่!จุดนะ!
03:22ตรงนั้นคือที่ใดกัน
03:25มันเป็นแปลงสมุณพรรยษษีหรือ
03:48อยู่ตรงนั้น
03:56แร่นี้เหรอ
03:59แร่นี้
04:01ใช่ๆๆ
04:01นี่
04:18ไม่มีการทอนหรือ McGregard
04:21คุณผู้นั้นไม่ได้มาเก็บสมุนพร้าย
04:22كانแกลับตาว่านี怎 Sanskrit
04:24เขาก้มตัวอยู่ตรงนั้น
04:25ไม่ความทั้ง Dogs
04:29ถ้ามาความทั้ง présentして
04:30ถ้าน้อย คุณ จะเอาสมุนพร้ายไปบ้าง
04:33แต่สมุนพร้ายในแปลง
04:35กลับถูกเหยียบคุณล้มลง
04:37Stark Order
04:37ดูจากรากแล้ว
04:39ไม่มีการถอน
04:40หรือการเก็บเก่วยได้
04:40Sim
04:42เห็นเค้า
04:44เขาอาจเพิ่งปีนกำแพงลงมา กำลังลุกขึ้นไม่ใช่ก้มตัวลง
04:49สิทน้องเก่งจริงๆ ไม่น่าจะหนูแส่เยียนนั้นถึง
04:52สิทพี่
04:54อ๋อ ได้ๆๆๆ
04:56เจ้าเห็นหน้าผู้นั้นชัดไหม
04:58ค่าเห็นไม่ชัด ขอค่าตะโกน เขาก็หนีเตริษออกไปเลย
05:14ฮะ เก่าอะไรขึ้นเหรอหะ
05:16อัต่ง มีจนเข้ามาที่นี้ ต้องเคิ้มคลาดเวนโดยเร็ว
05:21คุณอยู่ฉินคิดรอบคอบ...
05:23พอหน้าหนาว คนจนในเขา มีชวิตที่อยากลำบา
05:27เราวังให้มากขึ้นก็พอ
05:29ทำเรื่องเล็قเป็นเรื่องใหญ่เช่น ทำหุยยนตกจะทำยังไง
05:33อัต่ง ข้าผิดไปแล้ว
05:35ขอเพราะข้าได้กินข้าวพล Buzz
05:36- ถ้ะลังทดอย่างไรก็ได้
05:38- เหมีว่ะคนเนี่ย มามามา
05:39ลูกขึ้นแล้วๆ
05:40เรา Lana เขาผิดไปแล้ว
05:41- ได้ๆๆๆ ไม่ต้องกลัวๆ
05:44จะไม่ให้เจ๋ากินข้าวได้อย่างไร
05:45ไม่ต็องกลัวมัน ไม่ต้องกลัว
05:47- อื้ม...
05:48ขอรับ
05:48- คำอแจ้ับคies่วِّง elephant แอบมายกัน
05:53อ๋อ นี่ก็เย็นแล้ว
05:55คุณชายสุน
05:56รับกวน ท่านพาคุณหนูชินกลับไปหน่อยนะ
05:58อีสระครู่ป่าลิ้นก็ควงจะ ได้มาหาไปสงคิดเรือนขอรับ
06:01ขอบคุณอ่ะตง
06:02ไม่เป็นไร ๆ
06:05ไปกันเธอ
06:11สิวหวานอออ
06:12น้ำยิ่งเก้า
06:14ทำไมเจ้าเพื่อนกลับมา
06:16เร็วๆๆ
06:18มา นั่นนี่เป็นอะไรเหรอ
06:22วันนี้เธอเต็มมาไม่เห็นเจ้า หรือคิดออกไปตามหา
06:25ไม่คิดว่าหาเจ้อมีเจอ แต่กรับได้ดูอะไรสนุกสนุกเนอะ
06:31เฮ้วว่าเดียวไปให้แน่
06:35camino แต่เช้าจูกันแน่นะ
06:39ที่ไม่ถึงหาตัวมีเจอเลยล่ะ
06:41ไปหาสิบพี่ร่วมสามนักละมัง
06:43สิดพี่สิบน้อง ไม่เหรอวังคำคอรหาเลย
06:49ป้าเหมือนนี้ทำไมมีกลิ่นเหม็นอย่างนี้นะ
06:55เฮ้ ดูนั่นสิ นั่นอะไรน่ะ
06:59เขาดูนั่น
07:01ดูอะไร อะไรเหรอ
07:03เจ้าจะดูอะไร
07:05อะไรเหรอ
07:07เจ้าจะดูอะไร
07:21เซ้าสัตว์ป่าที่ไตแล้ว
07:25สร้างสบของสัตว์ป่าแล้ว
07:27ขอโทษเนี้ย
07:29ก็ได้ว่าเป็นทางของเสียสะอิบ
07:31คนหนู มา
07:43ทำไมมีสร้างสัตว์ป่ามากขนาดนี้
07:47แต่จะไม่เป็นไรนะ
07:49ทำไมต้องไม่ดึงข้าไว้
07:51เห็นข้าเป็นตัวตลกมันคนอื่น
07:53พี่น้องภาษาอะไร
07:54ไม่เจี่ย
08:13รบกวนคนหนูทั้งหลายแล้ว
08:15ข้าเขากล่าวกับโทษนะที่นี้
08:17อืม
08:23น้องหญิงหก
08:25ขอโทษนะ
08:26เมื่อครู ข้าก็ตกใจเกือบใต
08:29ถึงได้เสียกิริยาไป
08:31เจ้าไม่เป็นไรใช่ไหม
08:33ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร
08:36หัก
08:38หัก
08:40หัก
08:42ข้าเขาแรงพูดไปว่าตะกุณไป
08:43เป็นตะกุณดางแห่งอีโจ
08:45สายตากของชิ้นเสียงที่มองคุณชัยไป
08:47เกือบจะมีน้ำหยวดออกมาแล้ว
08:49ตอนนี้สร้างสัตว์พวกนั้นอยู่ที่ไหน
08:51ข้าอยากดูหน่อย
08:52เจ้า จะไปดูของพวกนั้นทำไม
08:54คุณชัยไปสังคนรับชัยฟังไปแล้ว
08:56นิงเออ
08:57ท่านบอกว่า สร้างเหล่านั้นทุกคนพาเปิดท้อง
09:00เหมือนทุกมีตัด ใช่หรือไม่
09:02ใช่หรอ
09:03ก็ไม่ไหรือดาบก็ไม่ผิดแน่
09:07คุณหนู ป๊ะหลินเอาขนมมาท่อง doch
09:11ขนมอะไรแล้ว
09:14ขนมเปลี่ยปะชาา
09:24อืมมม!
09:27นำเปี้ยชานี่提้สงบ้าง เราก่อนที่ร้าน้ำชา
09:53เก่งจริงๆ
09:54แต่เดิมこん ไม่เป็นเจ้า ลังจากในน้อยรักษา ownsด้วยบาว
09:58บาวก็เข้าใจเรื่องงานครัวขึ้นมาทันที เจ้าค่ะ
10:02หมอธิบสูน รักษา розโรงหัวใจได้หรือ
10:04น่านอน น่ายน้อยบอกว่าหัวใจของบาวมีเนื้อร้าย
10:08ตัดออกก็หายแล้ว
10:10คนหนูคอย-คอยทานเจ้าค่ะ
10:12ต่อไปอยากทานอลายเชิญบอกบาวมาได้เลย
10:15ว่าหลินก็ใช่แบบประตู้นะ
10:17ได้
10:22เจ้าค่ะ
10:23เสียวว่านเออ
10:25วิชาแพรคของสิทธิ์ใหญ่เจ้าเหมือนจะเก่งกว่าเจ้าอิงนะ
10:28ก็สิทธิ์ใหญ่นี่ย่อมเก่งที่สุดอยู่แล้ว
10:31อืม
10:39กุณโน้ท่านหญิง
10:41อาหารช้าพร้อมแล้วใช่ค่ะ
10:42อืมดี
10:45사 shocking
10:53น้อยหญิง 9
10:56พวกเจ้าจะไปไหนกันเหรอ
10:59เกิดเรื่องกับคนนรับใช้ของ Communist�입니다
11:01ข้าจะไปดูสักหน่อย
11:02distracting
11:02ก็ Europe
11:03med by democracy
11:04ขึ้นเช้นนี้
11:05ข้าไม่อาจนิ่งดูได้ได้
11:07การ misunderstanding
11:08ไม่มีใครช่วยเจ้าปกปิด
11:10เจ้าจะจ Zhenith です
11:12ให้กล้าวพูดไม่ดีกับเซียววัน
11:14ลองทำกันมีของค่าดูก่อน ไปกัน
11:17แต่ว่า...น้องหญิงก้า
11:22พี่สาม ถ้าไม่ต้องกังวล ความสามารถน้องหญิงก้า มาแต่สื่อจือแล้วเจ้ามืองหัวก็ยังชื่นชม ไม่ทำให้เสียชื่อหรอก
11:30จริงเหรอ?
11:31อืม
11:34ชั้นน้องหญิงหก ลองล่อยฟังหน่อยซิ
11:38อาตง รบกลดคุณชายแล้ว เรื่องนี้จะเพิ่งบอกสิทย์พี่
11:44ขอบคุณคุณช้ายที่ช่วยใน้น้อย
11:47เซียวส่งจือ อยู่ทางนี้
11:58นิ้งเอออย่าเข้าไป
12:00ฟูหลิงไปเอาหีบและกระดาษผู้กันมา
12:02เจ้าค่ะ เข้าไปกับเจ้าค่อยมีวรยุษไปกัน
12:05เจ้าค่ะ
12:14เจ้าค่ะ
12:24อะไรกันที่ลงมือกับเซียวส่งจือโหดร้ายเช่นนี้
12:29ส่งคุณไปแจ้งทางการก่อนเถอะ
12:31เมื่อแต่ว่า ที่นี่หางจะคิวาการเจ็ดสิบหัวลี
12:34ที่มาตกหนักจะไปกลับต้องใช้เวลาถึงสองวันสองคืนนะ
12:37อย่างไรก็ต้องแจ้ง
12:39ที่นี่ ข้าตัวสอบดูก่อน
12:41เอาคุณชายสุน นี่
12:43ห่ะ
12:45หวางใจเธอสินต้องเลของค่า
12:47เชื่อชาวิชาชันสูตรมาก
12:49ไปทำให้เสียการเนี่ย
12:51เอ่อ ขอรับ
12:53ข้าน้อยจะจัดการเดี๋ยวนี้
12:55สิพี่
12:57สามวันหลังเกิดเหตุเป็นเวลาสืบสวนที่ดีที่สุด
12:59เราไม่อาจร้อจะนักที่มาได้
13:01ต้องตรวจสอบทุกอย่างที่ทำได้
13:03หาเกิดการล่าช้า
13:05ได้
13:13ใครเป็นคนแรกที่พบเสียวทรงจือ
13:15ข้าขอรับ
13:17เฉ้าดูเช่นนี้
13:18เจ้ามาที่นี่ทำไม
13:20ข้ารับผิดชอบทําความสะอาด
13:22เพราะร่าปกายหายดีก็จะลงจากพว่า
13:24ข้าขอบคุณไอท่านที่ช่วยชิวิต
13:26ตั้งใจตื่นมาแต่เช้า
13:28อยากหวาม LIKE ะอ้าたいท่านอีกหน่อย
13:29แต่ใครจะรู้
13:31ระหว่างทางเห็นแมวปา
13:32ข้าจังล่าตามมันไป
13:34แล้วได้พบเสียวทรงจือ
13:37เจ้ายังร่างกายอ่อนแอ เหตุได้ถึงไล่ตามแมวตัวนั้น
13:44เม่าวานคุณชายไปสั่งเอาไว้ ให้พวกค่าล่อยจับแมวป่าเอาไว้ให้หมด ไม่ให้รบกวนหุณหนูตอนกลางคืน
13:51เจ้าไปก่อนถึก สองวันนี้อยีเพิ่งไปไหน จนนาที่จะมาสอบถามเจ้าอีกครั้ง
13:55ข้าจะจำไว้ขอรับ
13:58เซวันเออ
14:01ค่าอื่นค่าอิ่งๆ
14:02ขอบคุณสิพี่
14:04เซียววันเออ พี่สามขอเจ้าคบนังหาด้วยกับพ่าบ้านจะรีบเดินทางเนี่ย
14:08สถานการณ์ตอนนี้ ใครก็ไปไม่ได้
14:28สิพี่ จด
14:30เออ จดอะไรเหลือ
14:33เช่นนั้นทำแบบเดิน ข้าพูด เจ้าจด
14:40จดทุกอย่างที่ข้าพูดออกมา
14:42อ๋อ ได้
14:54จด
14:56เบื้องต้น ผู้เคราะร้าย
14:59เสียวทรงจือ
15:00สิบหกปีโดยประมาณ
15:02จากสีของครับเหลือที่เห็น
15:04เสียชีวิตประมาณสามเกิงของยางโชม
15:08จากท่าตอนสินใจของผู้เคราะร้าย
15:10คนร้ายน่าจะกดเข้าไว้กับกำแพง
15:12และฟันแขนขา
15:17จากรอยบาดแพลที่ขา
15:19คนร้ายน่าจะอยากฟันแขนให้ขาดด้วย
15:23แต่คมมี่ทื่ลง
15:24แขนเลยไม่ถูกตัดขาด
15:27ที่ทำให้เสียชีวิตคือถูกแทงที่น่าอบ
15:30ไม่พบอวุธในที่เกิดเหตุ
15:32ดูจากรูปร่างของบาดแพล อวุธ
15:35เป็นของมีคมยาวที่ทั้งฟันและแทงได้
15:38ติยางยับยาบ คล้ายกับ
15:43มีดผ่าฟืน
15:46คนร้ายคงไม่ใช่คนบ้าทที่สนุกกับการค่า
15:47อย่างทารุนนะ
15:49ทำไมทั้งอาค่าตัวเสียวทรงจือมากมายเช่นเนี้ย
15:51ต้องตัวสอบสาเหตุการณ์ก่อเหตุอีกครั้ง
15:53สิพี่ช่วยสั่งคนล้อมบริเวนนี้ไว้ก่อน
15:55ฟ้าวิตลอด รอทางการมาตัวสอบ
15:56และค่อยเก็บสบ
15:57หวางใจได้
15:59เสียวทรงจือไม่มีพ่อแม่เป็นเด็กกำร้า
16:01ข้อเป็นเรากหัวใจเหมือนกับที่ข้าเป็น
16:03ตั้งแต่เด็กก็ถูกยาดพวกนั้นพลักใสไล่ส่ง
16:05หวางใจได้
16:12เสียวทรงจือไม่มีพ่อแม่เป็นเด็กกำร้า
16:16เขาเป็นเรากหัวใจเหมือนกับที่ข้าเป็น
16:19ตั้งแต่เด็กก็ถูกยาดพวกนั้นพลักใสไล่ส่ง
16:22ไร้บ้านให้กลับชีวิตลำบากนัก
16:25ภายหลังในน้อยรักษาโรคเขาจนหาย
16:27เขาก็เลยอยู่ที่นี่
16:29ข้ายังคิดจะรับเขาเป็นลูกบุญธรรมเลย
16:32ข้าดูแลเขาตอนเด็ก
16:34เขาเลี้ยงข้ายามเท่า
16:36avec ใครจะรู้
16:38เขาจะถูกคนข้าเช่นนี้
16:44บหลิ้น โช่นี้เสียวทรงจือ
16:46มีเรื่องกับใคร progressing
16:48ไม่มี เขาเป็นเด็กที่ว่านอนสอนง่ายมาก
16:50จะไปหาเรื่องไกลได้
16:52หาเรื่องคุณอื่นเหละ
16:54หาเรื่องคนอื่นล่ะ
17:01นิ้งเออ ดูที่กำแพงว่ามีรอยเท้าใหม่หรือไม่
17:04ได้
17:14กำแพงถูกฮิมะปกครงไปหมวนแล้ว
17:17เสียววันเออ รอยเท้าใหม่จะเป็นอย่างไร
17:20ทั้งทั้งที่เมื่อเกินหิมะตก ไม่ว่ารอยเก่ารือใหม่
17:24รู้ว่ามีรอยบนหิมะหรือไม่
17:27ั้นี่ River
17:32สี่ดองเล็ก
17:36สี่ดองเล็ก
17:38เจ้าสงสัยว่าเป็นโจรเมื่อวาانเหรOUGH
17:40ประหลินบอกว่า เสียวทรงจือไม่เคยมีเรื่องกับใคร
17:42แต่โจรเมื่อวาานถูกเสียวทรงจือพบเข้า
17:45จำเป็นต้องระวrobeเอาไว้
17:47เซียวทรงจือขัดคว้างแผนของโจนเมื่อวาน เขาได้ลงมือหวดร่ายกับเซียวทรงจือแบบนั้น
17:54แดงจุงใจในนั้นสืบยากที่สุด หลักฐานยังมีไม่เพียงพอที่จะสรุปได้
18:00ถ้าเป็นโจนคนนั้นจริง เขาต้องปีนกำแพงนี้เข้ามาก่อนถึงช่วงยามเหม่า รอยเท้าถึงธุขิมะปกครุง
18:09แล้วตอนที่ควรทำอย่างไร
18:12หาอาวุธก่อน
18:16หาอาวุธพวกเดียง
18:18แต่ที่รวงเก็บของมีดผ่าฝื้นหายไปหนึ่งเล่มจริงๆ
18:22ถ้าคนร้ายเอาอาวุธไปด้วย อาจก่อเหตุอีกครั้งก็ได้
18:26เอ้ย ว่าแต่ฮิมะตกเดินทางลำบาก ยังเร็วที่สุดค้นจากทางการจะมาถึงเย็นพรุ่งนี้
18:32ตอนนี้เราต้องเพิ่งตัวเองแล้ว
18:34เรามีองค์รักษ์มาไม่มาก
18:36ถ้าทุกคนแย่กันอยู่ คงดูแลไม่ทั่ว
18:38บอกสิพี่ใหญ่เถอะ
18:40ถ้าพี่สภัยเคลื่อนไหวได้ ก็ควรย้ายไปอยู่ฝั่งพวกเรา
18:44ขอรับ ขน้อยจะไปรายงานในน้อยทันที
18:46สิดนงเล็ก แล้วข้าละ ข้าต้องทำอะไร
18:52ข้าต้องทำอะไร
18:54ขิมมาต์หนักเช่นนี้ จะกลบร่องรอยไปหลายอย่าง
18:57ในเรือนไม่มียามเฝ้า คนนอกอาจแอบเข้ามาได้
19:00คนในอาจเป็นคนก่อเหตุเช่นกัน
19:02เราแย่กันสอบถามที่อยู่ของบ่าวพร้เมื่อคืน
19:04คนที่ให้การไม่ตรงกันคือคนน่าสงสัย
19:07อ๋อ หลักแหลม
19:11ข้าเรียนมาจากซื้อจือเยี่ยน
19:14สิ้นของเล็กไม่ต้องพูดหรอก
19:16ตอนนี้เวลานี้ ข้าคิดถึงเขาอยู่จริงๆ
19:37นิ้งเออ ท่านมาอยู่ตรงนี้ได้อย่างไร
19:41เธอนิ้ง
19:43ก brushed. ศ het. เที่ยมปราตูทานเจ้า
19:45แheimerEN ศศศศفน worthwhile
19:49แล้วพелเจ้า ศือบได้อะไรบ้างอuber
19:51จริง มึงคือหม civil bisa
19:52มึง Beer Art pleading
19:56สา tuckedแหวงทุกอย่าง
20:00MV Yulik
20:06ข้าจะไปบอกสิทธิ์พี่ใหญ่
20:13ท่านเป็นอะไรไป
20:15ข้าคิดถึงพิเศษแล้วเจ้าแล้ว
20:19เขาก็มีเรื่องต้องจัดการเหมือนกัน
20:23แต่ก่อนข้าคิดว่าตัวเองเก่งกาดมาก
20:28สุดท้ายดูไม่เอาว่ารอยเท้าไหนเก่าหรือใหม่
20:33ข้าไม่ successful ใช่หรือไม่
20:36อร์...ท่านหมายถึงเรื่องนี้นี่เอง
20:39เจ้elsคิ้วว่าข้าพูดถึงอะไร beh
20:41อืม..ไม่มีอะไร
20:43ตอนที่ข้ารักษาคนครั้งแรก
20:47ก็คิดว่าตัวเองเก่งกาดมาก
20:49แต่โรกวัดธรรมดายังไม่นี่ใช้ผิด
20:51หมอธรรมดาน้อยก็เคยพลาดด้วยหรอ
20:53ในโら müsstที่ที่ใครไม่เคยผิดพลาด
20:56มากก็ยิ่งผิดพลาดน้อยลง ท่านก็เช่นกัน เราต่างก็มีพอร์สวัสดีน้าย
21:01คำนี้ก็ชอบฟัง
21:05เมื่อครู่นี้ ตอนที่ข้าพูดถึงพี่เจ็น ทำไมเจ้าน่าแดงล่ะ
21:11เปล่านะ
21:15ข้าก็แค่หนาว
21:17เจ้าบอกว่าเปล่า งั้นก็เปล่าเนอะ
21:21ยังไร ข้าก็คิดถึงเขาจริงๆ
21:26ข้าก็ ข้าวเมื่อใจ
21:29ข้าก็ คิดถึงเขามันกัน
21:34ใจ
21:42ไป
21:43ไม่
21:46สวนด้วยพรึกษาในท่าน
22:15สวนด้วยพรึกษาในท่าน เป็นไรหรือเปล่าขอรับ
22:30ไม่เป็นไร ขออนอนพักสักครู่
22:45วันอร์ ข้ามาแล้ว
23:15ขออนอนพักสักครับ
23:29ขออนอนพักสักครับ
23:43แล้ว มันกลับกลับกลับ
24:13เวลาที่นี่ที่สุดที่สุดท้น
24:43ทุกคนที่เจอทันเวลายังไม่หนาวข้าหลุนแรง ตอนนี้ให้เขาแช่น้ำผสมยาอยู่
24:54ยังไม่เฟื้อนเหรอ
24:56ใช่
24:57ซื้อจะอยู่ชัยแดนมาหลายปี เช้าชันการเดินทับกลางใช่ไหม จะบาจเจ็บถึงเพียงนี้ได้อย่างไร
25:01เขาจะไปรู้ ถ้าไม่ใช่เพราะมากของเขาชลาดนะ เราวังเขาคงหนาวตายอยู่หน้าประตูแล้ว
25:13ซื้อจือคงเหนื่อยล้าเกินไป สวนเสียพลังชีวิต
25:21ฉะนั้นเขาจะไปจัดยาน้ำแกงสี่ขุ้นนาง
25:24ซิพี่ ซื้อจือร่างกายแข็งแรง และมีเลือดลมดี ไม่เหมาะกับยาอย่างน้ำแกงสี่ขุ้นนาง
25:30อ๋อ อ๋อ อ่ะ ใช่ แต่ละคนแตกต่างกัน อาจารย์ถึงว่าค่าทงจำอย่างเดียว
25:38เขาคงกินอาหารไม่เหมาะสมถ้าหว่างเดินทาง ความเย็นมากตั는지ขัด ฉะนั้นกำลังเตรียมญาทาอุ่นเสดり REAL
25:45ถาเพื่อให้ความอบอุ่น คน três ให้เตรียมอuteur Pier คาด เอา ค่าข recommends
25:51ได้ เอาค่าคิดฉันนั้นเน horas งั้นค่าจะไปเตรียมญาทาให้เขา เรื่องนี้สิทน้อง สู้ข่าไม่ได้หรอก
25:56คุณหนู ยาตมเสร็จแล้ว
25:59Pod accepted
26:01รบกวลปะหลินช่วยชงน้ำตาล ๆ ๆ ให้สองถ้วย
26:04ไม่ต้องหวานมากๆ ๆ เดี๋ยวเราต้องน้ำมานúngค์ต้องังน้ำมาน
26:16سิพี่ ถ้ามีพี่ดูแม templeไปเถอะ
26:18ทำไม จะทายาให้เขาเองเหรอ
26:20ใช่ตอนที่เขาเปลยกาหอยู่นะต่อไป จะแต่งนามหรือม่ะ
26:24อย großesสายหยิงไม่แตกต่าง
26:26เจ้าไม่มีความแตกต่าง เจ้าก็ไปดูแมทท hasta ไป blessings
26:30ก็...
26:32รังก่อน ใครสายตาเจวค
26:53ทั้งนั้นก็เปลือเหมือนกัน
26:57เมื่อเจ้าไขรักษาเข้าแล้ว
26:59ก็ตามนี้แล้วกัน
27:03จุดหนุ่มนี้โชคดีจริงๆ
27:23กลับจุดถึงความปกติดเจ้า
27:37สวัสดี
28:07สวัสดี
28:37สวัสดี
29:07สวัสดี
29:32สวัสดี
29:32อ่ะ
29:38ซื้อจือฟืนแล้วเหรอ
29:40อ่ะ
29:42ซื้อจือต้องการสิ่งใด ค่าจะไปนำมาให้
29:45ค่า...
29:46ค่าจะไปดูว่าไฟเฟิงเป็นอย่างไรบ้าง
29:48โอ้ย
29:54แม่ทับไฟไม่เป็นอะไรแล้ว
29:56ซื้อจือโปรดพักผ่อนให้เต็มที่
29:58คุณหูก้า เสื้อผ้าของค่าอยู่ที่ได้
30:01ถอดออกแล้ว
30:03ท่านเกือบจะแข็งตายอยู่แล้ว
30:05ต้องแช่น้ำหมุนถึงจะทายาได้
30:07ใครเป็นคนถอด
30:09สิทพี่ถอด
30:11ข้าทายา
30:27ขอบคุณ
30:29สิทธ์ไม่ต้องคงวล
30:31ทายาอีกสองครั้งก็หายแล้ว
30:33คอบคุณ คุณหูก้า
30:35ข้าดีขึ้นมากแล้ว
30:37รอให้ค่าแต่งตัวก하신
30:54ไม่ได้สมกังเกง
30:59ข้าร้านเลยต่อหน้าที่
31:01ขอให้ท่านปลดลงทอด
31:03ไม่ใช่เวลามาพูดเรื่องนี้ ลุกขึ้น
31:05ถ้าไม่ลงทอด ข้าวก็ไม่ลุก
31:07ใครอนุญาตให้จนลงจากเตียง กลับไปเร็ว
31:09มีอะไรรอแผลหายก่อนค่อยว่ากัน
31:11ขอดูก้า ในท่านเจ็บหนักกว่าข้า
31:14ไปเรินตามหาท่านให้ทัน
31:16ทิ้งองคารักเดินทางทั้งวัน ข้าวก็ไม่ได้กินสักคำหัก
31:24พูดต่อสิ
31:25เพราะรู้ว่าคนหนูอยู่ส่วนร้อยพริกษา
31:27น้ำก็ยังไม่ได้ดื่มสักอึก
31:29รีบขึ้นขาวท่านที่
31:30จะถึงหน้าประตูเรือนถึงย่อมพัก
31:32ผลคือพักครั้งนี้
31:33เขากลับปานตายไปเลย
31:35ทำให้แน่ท่านอยู่ในอันตราย
31:42ซื้อถือ
31:43เป็นพระค่าแท้แท้
31:46ข้าก็ไม่คิดเลย
31:48ที่ราบส่วนกลางช่อนาวถึงเพียงนี้
32:01หน้อยท่านค่ะดูหน่อย
32:03เจ้าปากมากเลยนะ
32:05พูดเร็วหลายอยู่ได้
32:06ข้าต้องพูดสิ
32:07ถ้าค่าไม่พูดโคตรกาสจะรู้ความตั้งจัดของท่านได้ยังไง
32:10แล้วท่านกลัมบากเปล่าเลยสิ
32:12เจ้าไปให้พลเลย ออกไป
32:14ไปเลย
32:16อืม อืม อืม ข้าไปหาพี่เจ็ดนะ
32:27อ๋อ ไม่ทับไป ต้องกินยาแล้วอ่ะ ข้าจะไปเรียกเขา
32:35กุณหนู ซื้อเจอเรียบมาอย่าไม่คิดชีวิตเช่นนี้
32:40ความรู้สึกนี้
32:41แล้วขอไปจะทำอย่างไร
32:42ฟูลิง ข้าควรรับน้ำใจนี้ในฐานะใด
32:45เป็นชิ้นหวานหรือเสรินหวาน
32:47ความอายุติธรรมท่านพ่อยังไม่ทำรัก
32:49ค่าจะอยู่กับเขาได้อย่างไร
32:51หรือต้องมีชีวิตด้วยตัวตนชิ้นหวานไปตันลอด
32:54คุณหนู
32:55ฟูลิง อย่าพูดอีกเลย
32:57ใจข้าสับสนยิ่งน้ำ
33:00คุณหนูเก้า จะนักที่มาแล้ว
33:02ผมกำลังพาไปดูเสียวทรงจือ
33:04ไปกัน
33:06พระบ้านตรง
33:07ขอรับ
33:08ไม่ช้าแพบหมอธิบราสุน
33:10ขึ้นชื่อเรื่องชุบที่พี่คนตายไม่ชื่อเหรอ
33:12ทำไม ช่วยไม่ได้หรือไง
33:14เฮ้ย มือปรับส่งร้อคาเร็จแล้ว
33:16ตอนที่พวกเรามา เด็กคนนี้สิตลมหายใจไปแล้ว
33:18ถึงได้บอกไง จะดูสิ
33:20หมอธิบราพูดยิ่งใหญ่
33:22ขาวแปลกุ่มใหญ่
33:24หน้าเสียดายในสายตาของเหมาะสุน
33:26ไม่เห็นคนเล็กๆ อย่างพวกเราอยู่
33:28เฮ้ย ถ้าดูที่พูดสิ
33:30เฝ้ย ๆ ตัวสบเธอ
33:32ประมาณนี้ล่ะกัน
33:34ส่วนร้อยพรึกศามไม่มีหมู่บ้านอยู่ใกล่
33:36ขอเป็นคนของพวกเขาลงมือ
33:38เมื่อปรับส่งข้าความสะวันขึ้นมาแล้ว
33:40สวนของเราไม่มีใครบาดมั้งกับเด็กคนนี้จริงๆ
33:47คุณดูกล้าว ท่านอย่าเพิ่งเข้าไปเลย จะนาทีตรวจสบอยู่
33:51ได้
33:52เย็นแหละบิด หมายจะเก็น
34:07โอ้โน่ตัวเสร็จแล้ว ผู้เคราะราย ทุกทั้งที่บริเวณออกและท้อง
34:11ดูจากเสื้อผ้าบนด้านของเขาค่อนข่างเรียบร้อย
34:14เพราะมะแร่เด็นรนมากก่อนทูค่า ส่วนคนรักก็น่าจะเป็นคนที่เขารู้จัก
34:19เห็นไหม ตรนกับที่ค่าพูดมะ
34:21ไม่มือขนรู้จัก
34:23Ooh ปลาทุกคน ไปที่วาการสอบทีละคน
34:26โดนทะระมาณไม่มีใครมันสารภาพหรอก
34:28ன merit müsนแหละมือ ผ่านสืบกันเช่นนี่หรอ
34:31เจ้าเป็นใคร เป็นซอบไปนางไม่แหละเย็บผ้า
34:36มาว้นวายอะไรที่นี่ มัน่า亲 remote Sukkali อยู่
34:39ไป พ tenant Seg�fest испыт há then
34:40เอาแค่ว่าเสื้อผ้ายับหรือไม่ zij
34:42ก็ว่าคนรู้จักโลงมือ ต่วนสอบง่าช Music Downing
34:45เป็นлетไส่ลับของ Lara
34:47ớเจ้าหน้าที่หลับ
34:48ค่ะคราหรอ
34:50ค่ะ
34:50นี่คือคุณหนูก้าวตกูลชีNOUN แห่งจวนจงองโห
34:54จวนจงโหล่หรอ
34:57พ Toutเทรฯ
34:58นี่คำว่าดง่าست
35:00แล้วไม่แบบผู้หญิง
35:01hydrofonding
35:03ค่ะهمไม่รู้เรื่องท漢ยาลยิ่ง
35:06หาก ๊า pastor
35:07ก้าวจBN ทุก rotate
35:09อันนี้คงไม่มีใครกล้าดพูดว่าตนรู้
35:11คุณใครกัน...
35:15ป้ายคำสั่งที่ข้าให้ไว้ล่ะ
35:17เหตุใดไม่ใช้
35:19ลืมไป ชั่วขนาด
35:21เอาออกมาลองดู
35:33ป้ายคำสั่งซึกจือรุดออง
35:35เขาได้มีตาหาไม่แวว ถ้าคุณหน้าปลดอภัย
35:37คุณหน้าอะไรกัน ท่านพูดนี้
35:39จะซื้อจิวรุดอองตัวจริง
35:41มีตาแต่ไว้ว ถ้าว่าไม่มีตาซึ่งมากกว่า
35:43ขอรับ
35:45คุณหนูก้าวตะกูลชินดูเรื่องทันอายาลึกซึง
35:49เป็นที่ปรึกษาที่ข้าเชิญมา
35:51วันนี้ได้รับคำแนะนำจากนาง
35:53พวกเจ้าโชคดีแล้ว
35:55ลุกขึ้นเถอะ
36:01ขนาดผิดเองที่ไม่ดูให้ดี
36:03ขอคุณหนูก้าวโปรดอภัย
36:05คุณหนูก้าวพักดีต่อห้องเต้แล้วรักชบ้าน
36:07ไม่สนใจคำนินทา
36:09ช่วยขาสอบทันอายาในต่างเมือง
36:11พวกเขาขอรบแล้วเรียกนางว่า
36:13ท่านเก้า
36:15ขอรับ ปกขนอย
36:17ขนาวทันเก้า
36:19ไม่ต้องมากพี่ที่
36:35ฟูหลิง หิบ
36:37เจ้าค่ะ
36:39สิพี่
36:41ท่านช่วยพาสื่อจือ
36:43และไม่ทับไปพักก่อนเถอะ
36:45ข้ากลับไอฟันไปดูที่เกิดเหตุสักหน่อย
36:47หากพบอะไรจะแจ้งให้เจ้ารู้
36:49แต่บาดแผลพวกท่าน
36:53อ๋อ ข้าจะทายาให้เขาอีกหน่อย
36:55ขอเพียงดูแลให้ดี
36:57ก็คง
36:59ไม่ตายเหรอ
37:15ยังหาอาวุธสังหารไม่พบ
37:17คนร้ายมีโอกาสจะลงมืออีกครั้ง
37:19ตัวสอบครั้งนี้
37:21ต้องหาสาเหตุว่า
37:23ทำไมผู้ตายออกมาโรงเก็บของตอนดึก
37:25ใช่ๆๆ จบไปชัดเจนรู้ยัง
37:27ท่านก้าว เช็ดเสร็จแล้วขอรับ
37:29ดี
37:30เช็ดเสร็จแล้วก็ไปสิ
37:31อ๋ออ๋ออ๋ออ๋อ
37:48มีรอยถลกที่แก้มซ้าย
37:53ไลขวาล้วมไปด้านหลัง
37:55มีรอยถลก
37:58ปกและท้องมีรอยฟกช้ำกับรอยแทง
38:04หัวเข้า
38:08และที่หน้าแค่งมีรอยฟกช้ำกับรอยทลอด
38:13ฝ่ามือทั้งสองมีรอยบาดแผล
38:15ที่ข้อมือขวามีรอยเลือดคำ
38:28เซื้อผ้าของผู้ตายอยู่ไหน
38:47นี่ๆๆๆ
38:58อ่โตน
39:01เสื้อผ้าหน้าหนาวของคนรับช้ายในโสวนมีผ้าแบบนี่หรือไหม
39:09ไม่มีขวุ gravel
39:10ในน้อยดีตระบ่าลมมีก criterion
39:12ไม่เคยใช้ฟ้ายหยับชันนี้ตัดเสือเลย
39:15เอ่ง chocol
39:17รองเท้าของผู้ตายอยู่ไหน
39:18รองเท้า
39:20เอ่่ ท่านเก้า
39:22รองเท้าของผู้ตายเปรียกชุ่มไปด้วยเลือด
39:24แต่เพื่อรองเท้ากลับห้ Run
39:25ห้nocหละ
39:27ในท่าน นี่คือห้องของเสือทรงจือขอรับ
39:35อ่ะ ในท่าน
39:43ข้างหน้ามีส่วมไหม
39:50ขอรับ ข้างหน้าไม่ไกลนะ
39:54คือส่วมของบ่าพล้ายขอรับ
39:56อย่าคือครับ
39:57ขอ crashing ไปกัน เข้าศหันที่ผู้ตายพบกับคนร้าย
39:59อ交...อ่ะ acquaint pirate ธ่า
40:01ในท่าน
40:03เรา Isa Work Om
40:06เหลือเรียงนี้มุںงน่าไปที่ไร
40:10ดูใช่ว่า
40:11นี่ข้าง เขาจะต้องภารณ์des
40:13อย่าจะไปดูหน่อย
40:16art
40:17หันใช้วังใจ
40:18เจ Fantra
40:20currently kos loan LP
40:22สบิน cond Gun
40:24น้ำตือ
40:25ท่านเก้า สั่งข้าวน้อย นำผลชนสูตรมา
40:33ท่านนั้นมีคนคุ้มครองท่านเก้าหรือมั้ย?
40:35มีขอรับ มีขอรับ ขัจการเรื่องรอยแล้ว มีข้าอยู่
40:38จะไม่ท่านเก้าบาทเจ็บไหมแต่นิดเดียวเลย
40:46พื้นรองเท้าแห้งเหล่ะ
40:49ในท่าน
40:51พลาดànhงานแด่ท่าน ถ้าจรเบียงเป็นครั้งโอสต
40:54แบบตัวโรงกรณ แต่กริญญ่าแรงมาก
40:57ถ้าเดินต่อไปเหลือแค่ทางแย่สองสำหน้า
40:58ที่นั่นเป็นครั้งโอสตจริงๆ
41:00ถ้าเดินต่อไป ก็ถึงเรือนหรื้นสินของหน่านอย
41:04ถูกข้าคือcottоеนะธุครัก
41:07พื้นรองเท้ากลับแห้ง
41:08ผู้ตายต้องเดินอยู่แต่นรเบียง
41:10มีสิ่งกำบัง
41:11ผ่านที่
41:12ขอรับ
41:35กลางดึกหน้าหนา
41:36ผู้ตายอาจตื่นมาเข้าส่วง
41:38เดินผ่านระเบียงประยังส่วง
41:40จะกลับเห็นคนร้ายอยู่แถวนี้
41:42เห็นว่าเขามีพิรุษ
41:44ชึ่งติดตามไป
42:10คนร้ายพบว่ามีคนติดตาม
42:12จงใจล่อให้เขาเดินไปที่เปลี่ยน
42:14จนกระทั่ง
42:16อื้อ
42:18เออ
42:20น้องไม่ใช่ที่ที่ผู้ตายถูกค่าเราขอรับ
42:22ตลอดทางที่เราเดินมา
42:26นอกจากระเบียงก็มีทางเดินเมื่อคู่
42:28ใช้คาทางเดิน
42:30เชื่อมต่อกัน
42:32บังลมและหิมะพอดี
42:34คืนรองเท้าผู้ตายจึงแห้ง
42:36ที่ท่านเก้าระบุเอาไป
42:38น่าจะเป็นของใครมีดภาฟืน
42:40สื้อถือ
42:42ที่ดีคือโรงเก็บของ
42:44ปกติไม่ลงกร้อน
42:46เสี่ยวทรงจือลับมีดภาฟืนแล้วก็เก็บมี
42:48ที่น่าป� sensor
42:50ชั้นเมื่อใจแล้ว
42:52คนร้ายน่าจะเข้าไปในโรงเก็บของ
42:54หยิบมีดภาฟืนแล้วๆ
42:56ถ้าคนร้ายค่าผู้ตายแพใช้ความ وoston
42:58แล้วลงify น er догารยัง bullying
43:01คนร้ายอาจไม่ได้คิดชั่ว Voo
43:03เพียงคนที่ต้องการswallow
43:06เครื่อง bist four
43:10สื่อจ jeszcze
43:11ท่านหมายความว่า
43:13เป่าหมายคนร้ายก็คือเลือน dependence
43:15เขาต้องคราคxturesน้อย ไม่ sexually
43:16อย่างนั้น Having to do inform the real journey
43:18การประกวันตัวของค์ใหญ่
43:20ทำไมแผนของคนร้ายผัง
43:22ช่วยค่ะอย่างเท่า
43:22เป็นไปไม่ได้
43:23น้อยๆมstellungเลือผู้คน
43:25ให้อย่ารักษาชับบาทด้วยไม่คิดเงิน ไม่มีทางที่ใครคิดจะค่าเขาได้หรอก
43:29หากจับตัวคนร้ายยังไม่ได้ คนพิจรณาทุกความเป็นไปได้
43:34แต่ถึงอย่างไรเขาก็เป็นเพียงเด็กหนุ่ม ป๊บคมมีพrupt รุสในยามหรือดืน
43:38เขากล้าใจ safer ตอนแกด้วยอย่างไร
43:40เฮ้ย...เซียวทรงจือเป็นคนจิท Dzai ดี นับถือแน่นายเป็นพอบุญธ grave
43:55การปกป้องนายน้อยสุนให้ปลอดภัย
43:57องคารักค่าต้องหลายชั่วยามกว่าจะถึง
43:59มือปราบส่ง
44:01การปกป้องเรือนเหลือนสิน
44:03ต้องฝากเจ้าดูแลแล้ว
44:05สุดท้ายและตัดสื่อจือจบัญชา
44:07ไป เรือนเหลือนสิน
44:09ขอรับ
44:25i know you
44:31i know you
44:33i know you
44:35为什么日夜會乱穿
44:40却一样又照亮你的光
44:47像火跳动在雪中央
44:54那麼涼 那麼暖
44:59若一層爱 跌入阴霾
45:07風雪刺我 一生揭白
45:14若一生愛 刻入心甲
45:21ที่มีกล้อม ไม่มีความลับ
45:29ที่เค้าคำถาม มันมาให้
45:35ข่างใจฉันไม่มีความ
45:41ทำลายภาดิตบนี้ ไม่ดี orders
45:48请信会珊瑙
45:51在天真宛
45:55渺渺如塵 smith
46:02却是星空的色彩
46:18สุดท้านจัดการเจ้า
46:48ไที่เฟียร์
Recommended
42:43
|
Up next
42:49
46:47
45:59
43:40
46:48
46:27
45:41
47:11
47:48
45:34
42:06
46:35
47:07
43:42
42:22
16:04
1:04:48
1:01:44
46:18
44:10
20:47