- Hôm kia
Canh Bạc Ái Tình là chuyện tình oái oăm giữa nữ dược sĩ trẻ Mild và linh hồn đang trú ngụ trong thân xác kẻ thù của cô. Sau khi từ Mỹ trở về Thái Lan, bi kịch liên tục ập đến với Mild: mẹ cô qua đời trong một sự cố đáng ngờ, người yêu cũ là Phas cũng mất vì tai nạn giao thông. Nghi ngờ cái chết của họ có liên quan đến cha con tỷ phú Thana và Theethat, Mild tìm cách quyến rũ Theethat để điều tra chân tướng. Điều cô không thể ngờ là từ sau tai nạn kia, linh hồn Phas đã được chuyển vào thân xác của Theethat.
Danh mục
📺
TiviPhụ đề
00:00:00อุปติเฮ่มันทำไม่เชื่อของปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปป
00:00:30คือ หามากนะคะสำหรับคลิปหลักฐานที่กำลังว่อนอยู่ในโ��คโซเช้ลตอนนี้
00:00:42การสีชีธิบิษตรายของคุณกัญญาเจนฺิดผง
00:00:45พระยาทันเลขาประมท
00:00:46ไม่ใช่กหารค่าตัวตาย
00:00:48แต่เป็นการค่าประกรรม
00:00:50โดยฝีมือของหนายพระสูกแสงสราฬ
00:00:53นั่นก็คือลูกน้องคนฉ ดิกของคุณทะนาค่ะ
00:00:55หนายพระสูกแสงสราฬ
00:00:56ต้องหาคดีค่านางกันยาเจนอิดคง
00:00:59และคดีค่านายวราปิดติวีรคุณ
00:01:26ต้องใส่วนในความ الك инд Bert такое
00:01:32ต้องกด 능 texto ปลาดเช่น
00:01:40แกที่สุด ที่สุดที่สุดที่สุดที่นี่
00:02:10คุณยอมรับผิดไทยคุณนาทำไม
00:02:15ผมไม่ได้รับผิดแทนใคร
00:02:17ผมทำจริงๆ
00:02:20ผมเข้าเวลา
00:02:22และคุณกันยา
00:02:24และอยู่เบื้องหลังการรับรอบนำเข้าสารตั้งต้นยาเสมติ
00:02:29ใช้สารที่ไม่ได้มาตรฐาน
00:02:32ผลิตยาให้กับวัชรับไปโอเท
00:02:36และติดสินบนจันทที่ในกระทรงทุกคน
00:02:40และคุณมีหลักฐานอะไร
00:02:42ว่าคุณทำทุกอย่างนั้นจริง
00:02:50หลักฐานทั้งหมด
00:02:52อยู่ที่บ้านของผม
00:02:54น่ะ คนทุกตัวให้หมดเลยนะ
00:03:08สาริต มาของคุณครับ
00:03:10ตัวลักฐานการรับ
00:03:24ตัวีต มาของคุณ
00:03:28โอ้โห โอ โอ โอ โอ โห โอ โอ โอ โอ โอ โอ
00:03:47นึกในดังชวนพ่อไปมาดิตกา
00:03:50ก็...มาอยากให้พ่อได้พักสมองบ้างนะคะ
00:03:55สองบ้างนะคะ
00:03:58เต็มช่วงนี้พ่อเจอรึ้งหนักๆ มาเยอะ
00:04:03แต่ถ้าเกิดว่า พ่อไม่อยากไปเมกา
00:04:05เราก็ไปยุโรพกันก็ได้นะคะ
00:04:07แต่พ่อรักขึ้นส ID.
00:04:09แล้วส sleeping มีคำสั่ todo B through 2001
00:04:13จนยังắngมาเอง oungงานกันกน้อย
00:04:16เน้ำ clinicians at blanket
00:04:17รฟ他是ก่อนก stap 00- Urban
00:04:19จะเป็น bankruptcy
00:04:21อย่าไปชิ่งใหม่ชิ่งรายเลย
00:04:23ให้
00:04:32ไม่เกิดอะไรขึ้นกับลูก
00:04:35ลูกมีเรื่องอะไรทำไมจะต้องดี
00:04:40ใครทำอะไรลูกหรือเปล่า
00:04:51ว่าไงนอน
00:04:54พระสุมมมอบตัว
00:04:56และยอมรับผิดแทนคุณธนาในทุกขดี
00:04:59หา?
00:05:00อีกเดี๋ยวคุณธนาก็คงจะหายปวย
00:05:02แล้วทำเรื่องขอประกันตัว
00:05:04ไม่
00:05:06ตื่นทุกคนให้ระหวังตัวด้วย
00:05:21โรงคันสดสดค่ะ
00:05:23ไหวมั้ย?
00:05:25ข้อกับแม่ค่ะ
00:05:27มีข่าวออกมาว่าพระสุ �ยอมรับผิดแทนคุณธนาหมด
00:05:30ทุกข้อกล้าหาเลยค่ะ
00:05:35นี่..
00:05:36คุณธนาหาแพ้อย่างที่เราเคยคิดว่าจริง ๆ ด้วย下去 อย่ะคุณ
00:05:39นี่แสดงว่าเค้ากาblem consistency จะได้ออกมาเหรอคะ
00:05:41เดี๋ยวค่ะคุณแม่
00:05:42แล้วทำไมต้องเป็นพระสุเหรอคะ
00:05:43ต้องเป็นพาสุอะคะ เขาไม่ได้เสนติกับคุณลูกธนาเหรอ
00:05:46ถามได้
00:05:48พวกคุณธนา คิดว่าพาสุไม่มีวันหักหลังเข้าไงล่ะ
00:05:52ทำไมคะ
00:05:55คุณรู้ไหมครับ ว่า lamay พาสุถึงยอมรับผิดไทยคุณธนา
00:06:01พ่อแม่คะ นี่มันเรื่องใหญ่มากนะคะ เกี่ยวกับความปลอดภัยของพวกเราเลย
00:06:08คือ ธนากับพาสุเข้ามีบุญคุณต่อกัน
00:06:13มุ่นคุณอะไรครับ ถึงนี้ยอมติดคุณแขนกันแบบนี้
00:06:19ก็...คือเมื่อก่อน พัศสุมันเป็นแค่เด็กยกของที่โกดัง
00:06:26มาวันนึง คุณธนาไปมีเรื่องกับชาวบ้านแถวโรงงาน
00:06:30ให้พัศสุมันก็มาช่วย
00:06:32คุณธนาก็เลยโถชตากับมัน
00:06:35แล้วก็ชอบในความสื่อสัตว์ของมัน
00:06:38ก็เลยเอามาอุปการะเรียงดูให้การศึกษา
00:06:41แล้วทำให้มันดีขึ้นมาได้จนเต็นทุกวันนี้
00:06:46แค่นั้นเองเหรอคะ
00:06:50คุณธนาไม่ได้มีบุญคุณแค่กับพัศสุม
00:06:54ยังมีเรื่องอื่นด้วย
00:06:56เรื่องอะไรครับ
00:07:11ชั้นเองค่ะพิมพอร์แสงสะราณ
00:07:14มีธุร้าอะไรหรือเปล่าคะ
00:07:16ผมเป็นต้ำรวจสอบสวนกลางครับ
00:07:20คุณรู้เรื่องคุณประสู่พี่ชายคุณแล้วใช่ไหมครับ
00:07:26พิมพอร์แสงสะราณ
00:07:28มีธุร้าอะไรหรือเปล่าคะ
00:07:32ผมเป็นต้ำรวจสอบสวนกลางครับ
00:07:38คุณรู้เรื่องคุณประสู่พี่ชายคุณแล้วใช่ไหมครับ
00:07:46พี่ชายฉันทำความผิดขนาดนั้นจริงๆเหรอคะคุณตำรวจ
00:07:50พี่ชายคุณทำผิดขดีค่าขนตายจริงครับ
00:07:53แต่เรื่องวัชราบไอโทรค
00:07:55ผมเชื่อว่าเขายอมรับผิดแทนคุณธนา
00:07:57เพราะบุญคุณที่คุณธนามีต่อเขา
00:08:00เรื่องคุณ
00:08:04ผมแล้วอยากขอร้องให้คุณ
00:08:06ช่วยไปคุยกับคุณประสุข
00:08:08ว่าเขาไม่จำเป็นต้องยอมรับผิดในสิ่งที่เขาไม่ได้ทำ
00:08:14ใช่ค่ะ
00:08:15ไม่อย่างนั้นพี่ชายของคุณ
00:08:17คุณจะต้องติดคุกตลอดชีวิต
00:08:20แล้วคุณธนา
00:08:22ก็รอยตัว ไม่ต้องชดใช้ความปิดที่เขาทำเลย
00:08:27มีแต่คุณคนเดียวเท่านั้นค่ะ
00:08:29ที่จะคุยกับคุณพระสุให้เขาเปลี่ยนใจได้
00:08:39เร็วค่ะ
00:08:41รีบไปกันนะคะ
00:08:43เราต้องออกจากที่นี่แล้วที่สุด
00:08:44เราจะไปที่ไหนอ่ะ
00:08:45เตรียมที่ทางไว้ยังรู้
00:08:47ไม่ไม่ต้องหัวครับ ผมเตรียบไปหมดแล้วครับ
00:09:07มารอตอนรับฉันพร้อมหน้า พร้อมตากันกันดาดนี้ได้แล้ว
00:09:13ดีจัง
00:09:15นี่คุณจะไม่พูดอะไรจริงๆใช่ไหม
00:09:32คุณพระสุ
00:09:33คุณพระสุด
00:09:36คุณพระสุด
00:09:48ครับ
00:09:49พร้อมตากนี่แบบนี้ พร้อมตلبกันรถของแกกกันแล้ว
00:09:51ครับ
00:09:52คุณพร้อมตากนี่แบบนี้ สุดหน้าที่นี่ใส่ไว้คุณพร้อมตัว
00:09:53คุณพร้อมตัวธุ 뭐�
00:10:03พี่ประสู่โอ้นเงินให้พิมพ์ใช่ไหมคะ
00:10:13เมื่อเรื่องปกติไม่ใช่เหรอ
00:10:20ที่พี่ชายจะโอ้นให้น้องสัง
00:10:2220 ล้าน มันไม่ปกตินะคะ
00:10:25ก็มาที่ที่ทำไม
00:10:26กลับไปซะ
00:10:29คุณธนาจ้างให้พี่ยอมรับผิดแทนเขาใช่มั้ย
00:10:35พวกกลัง พาเธอออกไป
00:10:38ผมไม่มีอะไรอยู่กับเขา
00:10:41เพราะเริ่มเปลี่ยนขอใจของพิมพ์ใช่มั้ย
00:10:48ไม่ใช่
00:10:50พี่ทำเรื่องนี้เองทั้งหมดจริงๆ
00:10:52ไม่จริง
00:10:54คุณธนาอ้างบนคุณ
00:10:56เพราะกวดดันพี่ให้พี่
00:10:58หลับความผิดแทนเขา
00:11:06เกือบไปแล้ว
00:11:08มีต้องโดดชุดใหม่มาเบ้าอยู่หน้าห้องกับท่าน
00:11:13อย่างนี้ฉันก็ไปไหนไม่ได้
00:11:19หาทางไงไอ้วัสูงมาพบฉันที่นี่
00:11:21เช็ตนี้คุณมองไม่นานกับอาจารย์สุขกิจนะคะ
00:11:34ถูกลง่าเธอไปไหนครับ
00:11:36ตกลงท่านจะดีไว้ที่ไหนครับ ผมจะได้เตรียมทุกอย่างไปให้
00:11:47พิมพอร์น้องสาวก็เป็นไงบ้าง
00:11:53ปกติดีครับท่าน
00:11:56ยังทำงานหยือจริยาเนอะ
00:11:59และหัวใจที่เปลี่ยนใหม่ไป ยังใช้การได้ดีไหม
00:12:05ปกติดีครับ ท่านถามถึงน้องสาวผมทำไมครับ
00:12:12ไม่ถึงห่วง ฉันไม่คิดจะทำอะไรน้องแก่หรอก
00:12:18แค่ฉันมีเรื่องอยากให้แก่ช่วยนิดหน่อยเท่านั้น
00:12:22ท่านอยากให้ผมทำอะไรครับ
00:12:25รับผิดแทนฉันทุกขดี ทุกอย่าง
00:12:40ไหน ๆ ก็ต้องถูกจับ คดีค่ากันยาค่าเวลาอยู่แล้ว
00:12:47ก็รับผิดแทนฉันไปด้วยเลย
00:12:50ง่ายนิดเดียว แกก็เดินไปแสดลภาพกับตำรวจ
00:12:58ว่าแกใช้ความสนิทสนมกับฉัน
00:13:01แอบอ้างชื่อฉัน ลักรอบน้ำยาเข้า
00:13:04แล้วก็ติดสินวนเจ้าพันรับงาน
00:13:06แต่หลักฐานที่ตำรวจมีทั้งหมด
00:13:09มันชีดไปที่ท่านไหนครับ
00:13:12หลักฐาน มันก็สร้างขึ้นใหม่ได้
00:13:16ง่ายนิดเดียว แกก็รู้นี่
00:13:21ผมเตรียมไว้ให้หมดล่ะครับ
00:13:28หัวใจที่อยู่ในตัวน้องแก
00:13:33ฉันก็เป็นคนแสงคิวงมาเปลี่ยนให้
00:13:37ข้ารักษาทุกบาท ฉันก็เป็นคนออก
00:13:42แกมีชีวิตดีทุกวันนี้
00:13:45ฉันก็เป็นคนชุดแก่ขึ้นมาไม่ใช่
00:13:51ในเย็นจากคอนโด
00:13:53รถ
00:13:55เงินทอง
00:13:57ถือว่าเป็นการตอบแทนบุญคุณฉันกับแล้วกัน
00:14:11แล้วฉันจะตอบแทนแก่ได้เงินก่อนโก
00:14:17แล้วฉันจะตอบแทนแก่ได้เงินก่อนโก
00:14:27ที่จะทำให้ชีวิตกับน้องสาวแก่สุขสบาย
00:14:33ฉันก็รอดชีวิต
00:14:35โดยไม่ต้องมีแก่
00:14:39ฉันจะดูแล้วให้เอง
00:14:41มีเรื่อง มีบัวเปิต
00:14:43น Another
00:14:47กําจะไปก่อน
00:15:11นี่ยิ่งคน ชื่ออะไรบ้าง
00:15:14คุณจากกันดูพวกของคนแล้วเท่าไหร่
00:15:16หรือค่ะалосьของอะไร
00:15:19ที่ผ่านมา
00:15:21ที่ทำผิดปากแทนคุณทนามาตลอด
00:15:24เท่านั้นมันยังไม่เป็นพอตuuuu
00:15:30ถ้าการเปลี่ยนหัวใจของพิบ่า
00:15:32มันต้องแรกกับชีวิตของVR
00:15:35พิบ่ามันไม่ต้องกาด
00:15:37เป็นไงó
00:15:54ญาที่หมอให้พิมมตินกินทุกวันตลอดชีวิต
00:15:59Нureau apoy up
00:16:13- ไม่ควรจะตาย beautiful girl บ ça . บ i da
00:16:18- คุณบั้งผมนะ คนเดียวที่จะทำให้น่องคุณกินอยานี้ได้ ก็คือ คุณ
00:16:23ก็คือคุณ
00:16:26ทำในสิ่งที่ถูกเจ้าสักครั้ง
00:16:29คุณประสุด
00:16:31คุณพอลอง
00:16:53คุณประสุด
00:17:06พวกแกคงคิดว่า
00:17:09ฉันจะไม่ได้กลับมาอีกแล้วงั้นสิ
00:17:15รู้จัสกุ่นน้อยไป
00:17:19สำภา
00:17:20คุณคิดว่าไอ้ทีทัศ
00:17:24มันเป็นลูกชายเราใช่ไหม
00:17:28สมองตรับไปแล้วเหรอ
00:17:34ก็เห็นอยู่แล้วว่าใช่
00:17:36น่ะ
00:17:38แต่ฉันว่าไม่ใช่
00:17:42ทีทัศลูกชายฉันมันกลัวความสูง
00:17:48แล้วมันก็รักพ่อของมันมาก
00:17:52ทีก็คือที
00:17:54ลูกของฉันกับคุณไง
00:18:02ถ้ามึงเป็นลูกกู
00:18:06มึงจะไม่วันทำคุณแบบนี้
00:18:14สูง
00:18:18มึงจำได้ไหม
00:18:22มึงทำอะไรกับคุ
00:18:24สี
00:18:26อย่านะครับ
00:18:28มึงทำได้ไหม
00:18:30มึงทำอะไรกับคุ
00:18:36อย่า...
00:18:38อย่า...
00:18:40อย่า...
00:18:42อย่าให้ฉันหยุดงั้นอ่ะ
00:18:44ได้
00:18:46งั้นบอกมาสิว่ามันเป็นใคร
00:18:50ขอบคุณ
00:18:52ขอบคุณ
00:18:54แล้วมึงจะเป็นใคร
00:18:56ไม่ว่าไหม
00:18:58คุณ
00:19:02ต้องสุด
00:19:04เราต้องให้สุด
00:19:06ขอบคุณ
00:19:08มึงจะเป็นใคร
00:19:10นี่จะทำดี mudница
00:19:21ทüğกว่า เจ้าใ
00:19:35ก發現ไม่nova
00:19:38มานี้ tile Novel
00:19:40เพื่อนมี้
00:19:42в k ROV
00:19:44ไม่ขอขออีกนะคะ
00:19:46พอ
00:19:48suo Yayom
00:19:49ขออยู่แ какое HR
00:19:54แล้วผมจะยอมบอกคุณว่าผมเป็นใคร
00:19:58แล้วคุณก็ออกไปทีที่หนึ่งกับผม
00:20:02ที่ไหน
00:20:03ที่ที่ผมจะพิสู้ได้ไงว่าผมเป็นใคร
00:20:06หวังเด็กลง
00:20:14อีก อีกลูก อีก
00:20:21แต่ฉันคงต้องเอาใครไปด้วยสักคน เป็นตัวประกัน
00:20:27เพื่อแก้หักหลังฉันอีก
00:20:34ใครดี
00:20:36ใครดี
00:20:46หรือจะเป็นแก้
00:20:49ยินอังตัวแสบ
00:20:52แสบทุกเรื่อง
00:21:06เปล่ omdat
00:21:08ไป
00:21:09เเล่น
00:21:12ชิ behave
00:21:13มั천
00:21:16พร้افไปนั่งลุมกันตรงโน
00:21:20สอง
00:21:21เต็ม!
00:21:22เต็ม!
00:21:34ออกมาแล้ว
00:21:37เมื่อสอง
00:21:38แท่งทุกหน้ายให้ทราบ
00:21:40เตรียมตัวบุกช่วยตัวประกัน
00:21:42ถ้ายในบ้านมีคนร้ายอาจจะมีอาวุธ
00:21:44ให้ทุกหน้ายระหวังตัวด้วย
00:21:46เตรียม
00:21:52ให้ ให้ ให้เด็กไปพักก่อนไม่ได้เหรอ
00:21:54อเยียทุกคนมาอาวุธ
00:21:57จ้า girlfriend, ทรับฒ innerhalbก البบท
00:22:03หวังอาวุธ
00:22:04เฮ้ย
00:22:05เฮ้ย
00:22:05กระไว้
00:22:07หัทอสู transcription
00:22:09iert...
00:22:10หัทไป
00:22:11หังอาวุธลง
00:22:12หังอาวุธลง
00:22:15drums
00:22:16звhard!
00:22:17หังอาวุธ
00:22:18เลือก สั่งลูก
00:22:20ไม่
00:22:22พ่อ
00:22:28เป็นไงลูก ทุกคนต่อภายดีใช่ไหม
00:22:30ค่ะ พ่อ...พ่อพ่าทุกคนไปหลบที่บ้านเราก่อน
00:22:33ไม่จริษ์ตามไปช่วยทีกับคุณแม่
00:22:36ค่ะ
00:22:40ป่าพยันเลยลูก
00:22:42เดี๋ยวทุกคนไปอยู่ที่บ้านคุณกับนะครับ
00:22:44ลูก ไป ต่อไปน้องมาก
00:22:46ไป
00:23:02แก่พ่าฉันมาที่นี่ทำไม
00:23:06เพราะว่าล่างของผม
00:23:08นอนอยู่ตรงนี้ไง
00:23:10แก้กำลังพยายามบอกอะไรฉัน
00:23:12ก็บอกว่าผมเคยพาด
00:23:14หลานที่คุณพยายามค่าให้ตายไง
00:23:16แก่พาฉันมาที่นี่ทำไม
00:23:18แก่พาฉันมาที่นี่ทำไม
00:23:20แก่พาฉันมาที่นี่ทำไม
00:23:22เพราะว่าล่างของผม
00:23:24นอนอยู่ตรงนี้ไง
00:23:26เพราะว่าล่างของผม
00:23:28นอนอยู่ตรงนี้ไง
00:23:30แก่กำลังพยายามบอกอะไร
00:23:32แก่พาฉันมาที่นี่ทำไม
00:23:34แก่พาฉันมาที่นี่ทำไม
00:23:36แก่พาฉันมาที่นี่ทำไม
00:23:38เพราะว่าล่างของผม
00:23:40นอนอยู่ตรงนี้ไง
00:23:54แก้กำลังพยายามบอกอะไรฉัน
00:24:00ก็บอกว่าผมเคยพาด
00:24:02หลานที่คุณพยายามค่าให้ตายไง
00:24:04มันเป็นไปไม่ได้
00:24:06แต่มันเป็นไปแล้วไง
00:24:10ดีอะไร
00:24:14เอาอยู่ได้กลับมาเจอกันกัน
00:24:16往所า 보면
00:24:18เพื่อนเจ้า
00:24:20ฉันมะ Eyüp ฉันไม่เชื่อalarะ บาบาบป่านอยู่แล้ว
00:24:24วันนั้นที่ผมมาถึงสนามปิน
00:24:26คุณให้ลูกนอนไปจับตัวว่า
00:24:30ฉันเอาผมไปซ้อมแก้กฐ่างร Given
00:24:33ใกล้มันใช่ไหม
00:24:42คำพูดสุดท้ายที่คุณพูดกับลูกน้องแล้วคือ
00:24:45ลากตัวมันออกไป
00:24:47ลากตัวมันออกไป
00:24:51จัดการให้เร็บร้อยอย่างเคย
00:24:54ผมยังจำทุกคำพูดที่คุณพูดได้ดี
00:24:58อุบัติเหตุวันนั้นทำให้ล่างออกคุณตาย
00:25:02แต่วินยานออกมาอยู่ในล่างของลูกชาย
00:25:04สุดที่ละเขาถังไง
00:25:06ทีแรกผมก็ปโบต์นะ
00:25:07ที่ผมต้องมาอยู่ในล่างของเขานี่
00:25:10แต่พอผมได้ขึ้นได้ว่ามันเป็นโอกาส
00:25:12ที่ผมจะได้แก regulations
00:25:17ผมก็รู้สักสนุกขึ้นมาจันที
00:25:19ที่ผ่านมา
00:25:21แสดงว่าแกไม่ได้ความจำเสือม
00:25:24- แว่วตาที่แกมของฉันมันถึง...
00:25:28- ใช่! ทุกครั้งที่ผมมองคุณ
00:25:31ผมต้องคอยท้นเกี่ยบความโปรด
00:25:34ความเกลียดที่คุณเคยทำกับผมเอาไว้ไง
00:25:36วันนี้มันถึงเวลาแล้ว
00:25:39ที่คุณจะต้องชดใช้ความช่วนทุกอย่างที่คุณเคยทำ
00:25:42นี่มันแหละ
00:25:44- กูอุษาข้าเหมือน มันยังไม่ตาย
00:25:52- จะมาแย่งร่วงลูกกู แย่งลูกอย่างจากชีวิตกู
00:25:56- เดBY จะให้บ
00:26:07- คุณไม่เคยเห็นว่า��IAM ผิดเลยสิ่มไง
00:26:10!
00:26:11พ releases
00:26:13- คุณเปลี่ยนมาทำดีกับมัน
00:26:15- ไม่ใช่แบบคุณรักที่
00:26:18- แต่คุณรู้มันก็ extendsfriends
00:26:21มใช่จริงตอนแรกฉันก็ไม่รู้
00:26:24แต่พวกประจิเหตนั้น
00:26:27ฉันก็รู้สึกผิดกับพี่
00:26:29ฉันเลยพี่ใหญ้างทำดี avecพี่
00:26:31เพื่อโชน reliew
00:26:32วันกาเบาวที่ฉันไม่เคยสงใจเขา
00:26:35แล้วกุนทำใจได้อย่างไร
00:26:37ให้มันอยู่ในร่านลูบของ
00:26:38มันอยู่ในร่านที่
00:26:40ตันไปรูปผม
00:26:43ไม่รู้จริง Vivian
00:26:45คุณเคยรักด้วย
00:26:48เคยเห็นแม่เป็นรูปร์มันไหม
00:26:52ที่ถัดเป็นโรคฉันเสมอ
00:26:54ฉันรู้สึกผิด
00:26:57ที่ลากเขาในวันนิสายเกินไป
00:27:01แต่ฉันดีใจที่ฉันได้ภ HD กลับขึ้นมา
00:27:05ถ้ายังก็ไม่มีวันยอม
00:27:07กัวไม่มีวันยอม
00:27:08ให้มึงมีความสุขอยู่ในล้องโรคก็
00:27:11กัวไม่ aviation เอาโรคก็คืนไป
00:27:13เอาล่ากกกุนมา...เอาล่างลุกกุนขึ้นมา...อย่า Granny
00:27:22เอาล่างลุกกุนขึ้นมา...
00:27:24ไ deswegen
00:27:25аз dish
00:27:27ผมไปรู้อย่างไร
00:27:28นึงอยู่ในนี้
00:27:30แล้วผมก็จะทำนุกอย่าง...
00:27:31เพื่อเอาคุณควรณ์เขาคู่ใ comin'
00:27:33แล้วลูกกอื่อพอเค้าคู่ 25 แสงbook เจ็บ pal
00:27:37คุณจะกล้าหยิงโลกก็เห็นไหม
00:27:48ยิงบ่อนสิครับพ่อ
00:27:53ยิงบ่อนเลยครับ
00:27:55ยิงทีเลยครับพ่อ
00:27:59ยิงทีสิครับ
00:28:01พระดูก็คืนว่า
00:28:05ยิงทีสิครับพระดูก็คืนว่า
00:28:12พระดูก็คืนว่า
00:28:15จุิงครับพระดูกว่า
00:28:19แม่เค้าไม่รักผมหรอ
00:28:21พ่อส่ายที่นี่ไม่ใช่แค่เพื่อตัวพ่ออีกนะ
00:28:41แต่เพื่อถีด้วย
00:28:42ผมจะเรียนเก่งๆ
00:28:45เชื่อฟังพ่อ
00:28:46โตขึ้น
00:28:48ผมจะมาช่วยดูแลบริสัตรของเราเองครับ
00:28:54มารูปพ่อ
00:28:56เก่งมาก
00:29:02พ่อครับ
00:29:03ผมรักพ่อครับ
00:29:18ก็คำุดตัวแล้ว
00:29:20ครับ
00:29:21เริ่มรวังวาศวลุยนตรงหวัง
00:29:24เร็วเอง
00:29:25ครับ
00:29:35ชักว่า
00:29:36เก่งเลย
00:29:38อ่ะ อ่ะ
00:30:08ทางนี้
00:30:38อยู่ในรอดทางนา ตามไปเลย
00:30:49อย่าให้!
00:30:50ปล่อย!
00:30:52ปกให้ก่อน
00:30:53ปกให้ปล่อย!
00:30:54ปล่อย!
00:30:56ปล่อย!
00:30:57ปล่อย!
00:31:08ปล่อย!
00:31:10ปล่อย!
00:31:11ปล่อย!
00:31:12ปล่อย!
00:31:13ปล่อย!
00:31:14ปล่อย!
00:31:15ปล่อย!
00:31:16ปล่อย!
00:31:17ปล่อย!
00:31:18ปล่อย!
00:31:19ปล่อย!
00:31:20ปล่อย!
00:31:21ปล่อย!
00:31:22ปล่อย!
00:31:23ปล่อย!
00:31:24ปล่อย!
00:31:25ปล่อย!
00:31:26ปล่อย!
00:31:27ปล่อย!
00:31:28ปล่อย!
00:31:29ปล่อย!
00:31:30ปล่อย!
00:31:31ปล่อย!
00:31:32ปล่อย!
00:31:33ปล่อย!
00:31:34ปล่อย!
00:31:35ปล่อย!
00:31:36ปล่อย!
00:31:37ปล่อย!
00:31:38อาย!
00:32:01อาย!
00:32:05อาย!
00:32:06ก็แมplanيمล!
00:32:07พ่อ พ่อ พ่อ
00:32:18อัลโห สวัสดีค่ะ
00:32:20ไม่อยู่ว่าจะเห็นแล้วชนเกิดขึ้นค่ะ
00:32:22แถวทน 3-4-6 ได้ประทมทานดีค่ะ
00:32:37คา ขอทนา
00:32:51หยุดนะ
00:32:53ทนา หยุดนะ
00:32:57หยุด หยุดสีได้แล้วนะ
00:33:01ปล่อยผม ปล่อยผมนิ
00:33:03หยุดด้วย
00:33:05พ่อ พ่อ พ่อ พ่อ พ่อ
00:33:35ทีคทำที่สุด
00:34:00ยังไม่ออกจะข้างว่าตัดเลยค่ะ
00:34:30เยี่ยวกมันที่มี épüดแกก พวกมันที่หยังที่ก็ว่าตัวไว้
00:34:38คืนทีทัล เยี่ยวกัน เติดเรา
00:34:49แล้วมีเว็นที่คือสิ ป่าเป็นของความใตาเติว
00:34:54ขอโทษนะครับ คุณเนธ ที่ฉันทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับคุณไม่ได้
00:35:20ฉันรักผ้าค่ะ
00:35:24คนไข้ชีพระจรอยู่เต้นค่ะ ขอดีพิบดวน
00:35:50กลัดตามสัญญาต
00:36:05ที่นี้อยู่ก่อนที่นี้
00:36:35สิบาทน์จากมาแล้วค่ะ
00:37:05คุณใครฟื้นแล้วหรอกคะ เดี๋ยวไปตามหมอให้นะคะ
00:37:20นั่นค่ะ
00:37:35ข้าว시죠
00:37:40จากเหตุการณ์ที่คุณธนาวัชรักษษฎลิกุณครับ
00:37:44มบหนีการจับกุมของเจ้านอาทีต tahuろดิ่งไปประที่เหคน
00:37:48ทงถ clampth ให้ตอนนี้คุณธนาจะอับมาภาททางตัวนะครับ
00:37:52ส่วนเรื่องของคฤษฎετεวปริศัทวัชรับucken
00:37:55บอเทคครับที่นายพัac manner vy tag
00:37:59แล้วก็ยอมรับสรรภาพว่าตัวของเขาเป็นผู้ทำก言 charged
00:38:02ท special
00:38:04สุขกรับทำให้การปัฏิเศษทุกอย่างครับ
00:38:07โดยเขาบอกว่าที่ผ่านมานั้นคุณธนาเนี่ยแหละ
00:38:09คมฟูและจ้างวานให้เขารับผิด
00:38:11โดยแรกกับความปลอดภัยของคนในข้อบครัว
00:38:14ซึ่งตอนนี้ตำรวจกำลังเร่งทำสำนวนเพื่อสงสาร
00:38:17พร้อมยืนยันนะครับว่า
00:38:18ต่อให้คุณธนากลายเป็นผู้พิการแล้วก็ตาม
00:38:21ยังไงก็ต้องชดใช้กว่าผิดในสิ่งที่เขาทำเอาไว้กับ
00:38:31ทำไมสินข้อเที่ยงหรือยังค่ะ
00:38:33หมายซื้อซุปรอนอนมาฝาก
00:38:35ไม่หยินไม่อยู่เลยจ้ะ
00:38:51พ่าหลับไปทั้งหลายวันแล้ว
00:39:05ยังไม่ฝืนเลย
00:39:13ไป
00:39:15ถ้าผ้าศฟืนขึ้นมาครั้งนี้
00:39:19แล้วไม่ใช่ผ้าศ
00:39:21แต่เป็นที่
00:39:23ไม่จะทำยังไง
00:39:39ย่าครับ ฟัฟ้าฟืนเรียงครับ
00:39:41อย่างหน่อยลูก
00:39:43คุณแม่ค่ะ
00:39:45เอ็มซื้อของพันเล่นให้คุณแม่นะคะ
00:39:47เพราะคุณแม่จะหิน
00:39:57อิง
00:39:59อิงทำอะไรลูก
00:40:00ฮะ
00:40:01จะไล่มนให้ป่าป่าฟื้นครับ
00:40:05โอ้ม
00:40:07เพี่ยง
00:40:09ขอให้ป่าป่าฟื้นขึ้นมาเร็วเร็ว
00:40:11แล้วกับมาเป็นป่าป่าคนที่อยู่อังกฤษกับอิงค์นะครับ
00:40:19ทำไมพูดอย่างนั้นล่ะอิงค์
00:40:21ก็อิงค์ชอบป่าคนที่อยู่อังกฤษมากกว่าป่าคนที่อยู่ที่นี่
00:40:29ป่าป่าที่อยู่ที่นี่
00:40:31ไม่เหมือนป่าป่าคนเดิม
00:40:33อิงค์อยู่ด้วยแล้ว
00:40:35เหมือนอยู่กับใครก็ไม่รู้
00:40:39โอ้ม
00:40:41ป่าป่าที่อังกฤษกลับมาหาอิงค์เร็วๆแล้วครับ
00:40:45เพี่ยง
00:40:51ป่าป่าฟื้นแล้ว
00:40:53ป่าป่าฟื้นแล้ว
00:40:55ป่าป่าฟื้นแล้ว
00:41:01ลูก
00:41:03ลูก
00:41:13ที่
00:41:15ที่จะต้องไหนหรือเปล่า
00:41:17อืม
00:41:23shopping
00:41:47ที่
00:41:49ที่จะต้องไหนFire
00:41:53ไม่เป็นรับ
00:42:02พอไม่เป็นร้าย
00:42:19แรง
00:42:20แปปป๊า
00:42:23แม่
00:42:51ไม่
00:43:02ไม่
00:43:04ไม่
00:43:06ไม่
00:43:08พาดดื่นใจจังเลย
00:43:10ที่เริ่มตามขึ้นมาแล้วเห็นไม่ดูที่นี่
00:43:21ไม่
00:43:36นิ้งครับเดี๋ยวเราให้น้ำไมกับป่าป่าคุยนก่อนนะครับ
00:43:41แม่
00:43:43แม่
00:43:45แม่
00:43:47แม่
00:43:49แม่
00:43:51แม่
00:43:53แม่
00:43:55แม่
00:43:57แม่
00:44:00แม่
00:44:08แม่
00:44:11แม่
00:44:12หรือ หรือ หรือ
00:44:21กับมาหรือหรือ หรือหรือ
00:44:42ถ้าพ่อได้เห็นคลิปนี้ ผมคงไม่ได้อยู่กับพ่ออีกต่อไปแล้ว
00:44:53ผมกำลังจะบินไปหาเอมกลุ่ม แล้วก็จะไม่กลับมาอีก
00:45:02เพราะของโครดผมมาใช่ไหมครับ ที่ผมทำแบบนี้
00:45:06ที่ผ้านมา ผมทำทุกอย่างทามที่พ่อต้องกัน
00:45:19เพราะว่าผมหลักพ่อ
00:45:31พ่อใกล้เป็นฮีโรค ผมทำได้เด็กทั้งโต
00:45:34แต่ผมไม่เคยคิดเลยว่าพ่อจะทำรายประดื่นได้มากขนาดนี้
00:45:38ผมไม่อยากหาหลักฐาน เพราะยืนอย่างว่ามันไม่ใช้สิ่งมือของพ่อ
00:45:50แต่ยิ่งผมหา ผมไม่ยิ่งจะว่าเป็นความจริง
00:45:55แต่ยิ่งผมหา ผมไม่ยิ่งจะว่าเป็นความจริง
00:46:03เพราะทำรายคนอื่น
00:46:07พ่อข้าทุกคนได้ขวางทาง
00:46:14พ่อข้าได้แม้กันทำวิชายของตัวเอง
00:46:16ผมต้นกับความลายใจแบบนี้แล้ว ไม่ได้อีกต่อไปแล้วก็พ่อ
00:46:29พ่อปล่อยผมไม่เคยนะครับ
00:46:33ไม่ครับ
00:46:36แล้วพ่อก็คืนทุกอย่างที่แยงมาเจอกินท่าส
00:46:38ไม่เคยแบบนี้พ่อชา
00:46:41แต่เงิ่งทอง
00:46:45แล้วก็แม่
00:46:55ข้อดูแลตัวอย่างนี้ ๆ นะครับ
00:47:02ผมรักพ่อมาก ๆ นะ
00:47:08ตอนนี้ หน้า
00:47:32ขอบคุณ คุณโอเคใช่ไหม
00:48:02ตอนที่ทียังอยู่
00:48:20เราเคยคุยกันว่า
00:48:24ถ้าเขามีโอกาส
00:48:27เขาอยากเจอพี่พาสักครั้ง
00:48:30เขาอยากชดใช้อะไรหลายๆ อย่างให้กับคุณ
00:48:37นั่นคงเป็นเหตุผลที่
00:48:48เขาเอาร่างของเขาให้คุณ
00:48:55ผมสัญญา
00:48:57ผมสัญญาทั้งคุณแล้วว่าอิงจะได้ทุกอย่างที่เป็นของทีทันอยู่ที่ทำที่สุด
00:49:04ขอบคุณค่ะ
00:49:11ผม
00:49:13อิงเขาโอเคไหม
00:49:16ที่ผมจะไม่กลับบังคิดด้วย
00:49:18อิงเขาก็งอแงค่ะ
00:49:20แต่เอมบอกกับเขาไปว่า
00:49:21ทีมีความจำเป็นต้องอยู่ที่นี่
00:49:25แล้วเดี๋ยวเอมจะค่อยคุยกับเขาเอง
00:49:27ถ้าอิงเขาไปว่า
00:49:29ทีมีความจำเป็นต้องอยู่ที่นี่
00:49:32แล้วเดี๋ยวเอมจะค่อยคุยกับเขาเอง
00:49:40ถ้าอย่างนั้น
00:49:44เดี๋ยวผมขับลดไปสองคุณกับนี้นะ
00:49:49ก่อนไป
00:49:51เอมขออะไรพี่พาดอย่างนึงได้ไหมคะ
00:50:05ได้สิ
00:50:11เอมขอก่อนลาล่างทีมีครั้งสุดท้ายได้ไหม
00:50:21เธอต้องสุดท้าย
00:50:36เยี่ยม
00:50:40เยี่ยม
00:50:42เยี่ยม
00:50:45เยี่ยม
00:50:47เฮ้
00:50:53เฮ้
00:50:53เฮ้
00:50:59เฮ้
00:51:00เฮ้
00:51:17- ไปไหมคะพ่อ? อย่าสะครับ
00:51:37เสร็จแล้วยังคะพ่อแม่
00:51:47- ผมมารับไอ้สารครับ
00:51:59- รัวพวกเรานี้ถึงขั้นต้องมารับเองเลยเหรอคะ?
00:52:06- เปล่าครับ
00:52:08- ผมแค่อยากมารับครับกว่าคนรักของไหม
00:52:11- อย่านะครับผู้กอง
00:52:18- เดี๋ยวผู้กองจะอายเขาปับเรา
00:52:21- ผมไม่มีวันอาย
00:52:23- ที่ต้องเป็นแฟนกับอริษาเหรอครับ
00:52:37- ใช่ครับ
00:52:41- หับสำ constru aktuell
00:53:00- ดีえーสำหรับ
00:53:04- ดี Allan
00:53:06- ดี ข้า��
00:53:11กลัวดน้ำมุทิตส่วนกุส่วนในโยม
00:53:19อย่าท่าวริวหาปูราปาริปุเรนติ
00:53:24สาขลางเอวะเมวะอิตโททินาง
00:53:28เบตานางอุปกะปะติ
00:53:31อิจิตังมัจิตังตุมห้าง
00:53:33ยิปะเมวะสมิชันตุ
00:53:41นิ่งเพิ่งไปดูเขาที่ลงพยาบาทมาค่ะ
00:53:52เห็นแล้วอุปต่มเก็ดไม่ได้เลยค่ะ
00:53:55นอนนิ่งเป็นผัก
00:53:58ขยับได้แต่ลูกหน้า
00:54:00แล้วถ้าอาการหวงธนาเป็นแบบนี้
00:54:02ยังต้องนับโทษดีมั้ยค่ะ
00:54:04ต่อให้เป็นอำมาภาษทั้งตัว
00:54:06เขาก็ยังต้องถูกส่งตัวไปที่ลงพยาบาทราชทัน
00:54:08แล้วถ้าอาการหวงธนาเป็นแบบนี้
00:54:10ยังต้องนับโทษดีมั้ยค่ะ
00:54:12ต่อให้เป็นอำมาภาษทั้งตัว
00:54:14เขาก็ยังต้องถูกส่งตัวไปที่ลงพยาบาทราชทัน
00:54:16แล้วถ้าอาการหวงธนาเป็นแบบนี้
00:54:18ยังต้องนับโทษดีมั้ยครา
00:54:20ต่อให้เป็นอำมาภาษทั้งตัว
00:54:22เขาก็ยังต้องถูกส่งตัวไปที่ลงพยาบาทราชัทัน
00:54:24แล้วขดีของคนอื่นๆละค่ะ
00:54:28ขดีของคุณหมอประโมท
00:54:30ก็มีหลากฐานยินยันท Cuando Actuals
00:54:32ถูกคุมขูจริง
00:54:34แล้วคุณหมอเองค่ Slack
00:54:36ก็มีหลักฐานยินยันละว่าถูกคุมผู้จริง
00:54:40และคุณหมอเองก็ให้การรับสารภาพที่เป็นประโยชน์ต่อรูปค analyst
00:54:44สารก็คงตัดสินลดโทษให้
00:54:48ส่วนคัดีของพระสุกอันก Bah comidaและชนุติ
00:54:52เป็นคดีธ่าคน และยาเสร็มติธ
00:54:56โทษสูงสุดก็ประหานชีวิต
00:54:58แต่ทุกคนก็ให้การรับสารภาพนะ
00:55:02ตอนนี้ก็ขึ้นอยู่กับสารแล้วหละ ว่าจะตัดสินลดโทษให้แค่ไหน
00:55:08ฟ้ามีตาจริงๆนะคะ
00:55:10ทุกคนก็ได้รับโทษไปตามกรรมตามวัลละ
00:55:15ไม่มีใครหนีกรรมพลหรอก
00:55:20เออ
00:55:22นิ้มอยากไปเที่ยวอังกฤษกับฉันไหม
00:55:24ไปทำไมอะคะ
00:55:28ก็ไปยี่ยมอิงไง
00:55:30อิงก็โทรมาเขาบอกคิดถึงคุณยากกับยายนิ้ม
00:55:33อยากไปไหม
00:55:34อยากไปที่ค้น อยาก starter
00:55:37เดี๋ยวไปทําวีส่าของกับ 토� Murat
00:55:39ไปทําวีส่าก่อน
00:55:40นิ้ม
00:55:54ขอไปทําวีส่า происходит
00:55:55คุณทีค่ะ
00:56:07ฉันขอบคุณในสิ่งที่คุณทำมากนะคะ
00:56:10ถ้าไม่มีหลักฐานพวกนั้น
00:56:12ทั้งพ่อและแม่ของฉัน
00:56:15คงไม่ได้รับความยัติทำ
00:56:17ฉันขอบใจกันมากนะที
00:56:20คิดแกให้โอเคฉันได้กลับมาแก้ใคร
00:56:23ในสิ่งที่ฉันผิดพลาดอีกครั้ง
00:56:26ความใจแก้ที่ทำให้ฉันได้รู้ว่าสิ่งที่ฉันเห็น
00:56:30บางครั้งมันก็ไม่ใช่ความจริงทั้งหมด
00:56:38ฉันสัญญานะ
00:56:40ว่าฉันจะดูหลายคนที่แกลัก
00:56:43แล้วก็ล่างกายของแกยังดีที่สุด
00:56:46- ไม่เห็นหน้าหลงพ่อไหม ตอนที่เขาเห็นรูปทีวางอยู่หน้าผ้านะ ท่านดูตกใจเหมือนกันนะ ท่านคงคิดว่า พาดมันทำบุญให้ตัวเองทำไม
00:57:05- พาดคิดมากนะ ถ้าจะคิดว่า พาดมีพี่น้องฝาแฟที่เสียไปแล้วก็ได้
00:57:13- อีกนานแค่ไหน ไม่รู้เนอะ ที่ไม่จะชิงกับหน้าผ้าทะเนี้ย
00:57:29- รบรับใครนะ คนไม่สำคัญรอบ
00:57:40- สิ่งที่อยู่ข้างในฮิตนี้ตั้งหา หัวใจเราก็ความรักที่พาดมีต่อไม้
00:57:54- ที่มันไม่เคยเปลี่ยนแปลกเนี่ย
00:57:58- แหวนวงนี้ไม่คืนในผ้าสองครั้งแล้วนะ
00:58:13- ไม่รับคืนแล้วนะ
00:58:28- ไม่คิดจะคืนเรามันกัน
00:58:34- เราจะอยู่ได้กันตลอดภายนะบี จะไม่แย่จากกันเหรอนะ
00:58:49- ท่าไม่รู้หรอว่าชีวิตที่ไม่มีกันแล้วกันเป็นแย่แค่นั้น
00:59:00- พาดหลังไหมนะ
00:59:04แต่...
00:59:06ฉันกลับกลับกลับ
00:59:34เธอด้าว้าน่า...
00:59:49เธอด้า...
00:59:52งั้น...
00:59:56เธอด้า 이�่าปลอด
00:59:58แปลดน 2...
01:00:02แกทุกลับจริง
Được khuyến cáo
44:18
|
Sắp Tới
44:31
44:28