- yesterday
Canh Bạc Ái Tình là chuyện tình oái oăm giữa nữ dược sĩ trẻ Mild và linh hồn đang trú ngụ trong thân xác kẻ thù của cô. Sau khi từ Mỹ trở về Thái Lan, bi kịch liên tục ập đến với Mild: mẹ cô qua đời trong một sự cố đáng ngờ, người yêu cũ là Phas cũng mất vì tai nạn giao thông. Nghi ngờ cái chết của họ có liên quan đến cha con tỷ phú Thana và Theethat, Mild tìm cách quyến rũ Theethat để điều tra chân tướng. Điều cô không thể ngờ là từ sau tai nạn kia, linh hồn Phas đã được chuyển vào thân xác của Theethat.
Category
📺
TVTranscript
00:00più บ้าจอล์
00:01รายฟัพร้อล์
00:03พล pale.
00:05ที่ที่จะไม่อย่อมให้พาดตายไปเฉยๆแล้ว
00:11หมายจะต้องรู้ให้ได้หรือใครเป็นคนทํา
00:14ฉันดีใจมากเลยนะที่แกปลอดไพทย์
00:16พระสุกบันคนกับปากเดินทางกับสัตว์แล้วนะ
00:18ไม่มีทั้งฝาย ไม่มีทั้งกล้อง
00:20แกวะในไหน
00:21ฝายอะไร
00:22อย่าปังคับให้ฉันต้องใจร้ายกับแก
00:24เหมือนที่ทำก 쉽อไอฟร์ต์
00:26อไอฟร์ต์มัน ambiente
00:28อย่าให้พ่อตวงโกรดกับไปมากоЏคนนี้
00:30ทีทัตร
00:32ทีทัตร
00:33такие
00:33- คุณเป็นไรหรือเปล่าคะ?
00:35ไม่
00:36- คุณเพบางคะ?
00:37ช่วยมาดูคนทีทัตร์ด้วยค่ะ
00:39ไม่
00:40- ผมไม่ใช่
00:41ฉันมาเพื่อจะบอกร้าน
00:42ฉันยินดีจะเป็นแต่งานกับคุณ 책
00:45คุณทีทัตร
00:46power to go
00:46- เชียว命
00:47ทำไม
00:48คนคล้ายที่ชื่อพาศกรถงทีวากร
00:50ที่ถูกหลัดชนไปเมื่อบนกรอยู่ที่ไหน
00:52พาศกรถงทีวากรเสียชีวิตแล้วนะคะ
00:59ทำไมฉันต้องมาอยู่ในร่างเกียด้วย
01:04มันเป็นไม่ได้ยังไง
01:17ไม่ช่วยเตียดห์
01:36เตียี่มันดี
01:39ที่สุดที่สุดที่สุดที่สุด
02:09ที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่ส
02:39โอ๊ย ทำไมต้องทำอย่างนั้นล่ะลูก
02:44เฮ้ ที
02:47ทีลงไปถามหาพี่ภาชทำไม
02:51ใครมาพูดอะไรให้ทีฟังเหรอ
02:55ที
03:08ที
03:12ทีอย่าโทษตัวเองนะลูก
03:15มันไม่ใช่ความผิดของทีนะ
03:22ทำไมมองแม่อย่างนั้นล่ะ
03:27ที
03:29ทีเป็นอะไรหรือเปล่าง
03:32ที
03:33พี่แม่ตามเหมาะไหม
03:36ที
03:37ที
03:44แม่ครับ
03:45ผมไม่อยากไปยังไงรีกา
03:46แม่ไม่รับพันแล้วเหรอครับ
03:48ถึงไล่พัน
03:50แม่ครับ
03:53แม่ครับ
03:54แม่
03:55แม่
03:57แม่
03:59แม่ครับ
04:04แม่ แม่ครับ
04:05แม่ครับ
04:06ที
04:07แม่ครับ
04:08แม่ Hamilton
04:10ที
04:11นืม
04:13ไป
04:23ที
04:26ครับ
04:32ที่สุดที่สุดที่สุดที่สุด
05:02คุณทีทัตย์
05:19จังผลการตัวสหมอของคุณทีทัด
05:22ไม่เพราะว่ามีเลือกดอก
05:24หรือว่ามีอะไรที่น่ากำวนใจนะครับ
05:26แต่ที่น่าแปลกใจก็คือ
05:29ความทรงจำบางส่วนของคนไข้หายไปครับ
05:32ไม่จริงฉันน่ารก
05:40ลูกต้องจำพ่อได้สิ
05:43พ่อเอง
05:45ที่
05:49ที่
05:52ที่ทัส
05:55คนไข้ยังจำคนรอบรอบตัวได้นะครับ
05:59แต่จำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่ได้
06:01บางทั้งคนไข้อาจจะพูด
06:03หรือทำอะไรที่แปลกต่างไปจากเดิม
06:05สึงเนื่องจากสมองได้รับกันกระทบประเทือนจับประทิธิ์ต์นะครับ
06:09แล้วลูกฉันจะหายมั้ยคะ
06:11ก็คงต้องใช้เวลานะครับ
06:13แต่ถ้าทำตามที่หมอบอก
06:15ความซำจังมันก็อาจจะกลับมาได้เหมือนเดิมครับ
06:31ความซะ
06:45ไม่รู้จะต้องใช้เวลานั้นแค่ไหนนะครับ
07:03กว่าความจำของพุทธิ์จะกลับมา
07:15ธรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร
07:45หากคุณที่ให้เจอดีกว่านะครับ
07:47ถ้าฝายในกล้องนั้นอยู่ในมือตำรวจเมื่อไหร่
07:50ท่านเดิดร้อนแน่ครับ
07:54เอาฝายในกล้องนั้นมาให้ฉันเดี๋ยวนี่
07:57ไม่
08:01แต่ก็ไม่แน่นะ
08:06ค้นฉลาดจากเจ้าที
08:10อาจจะแกล้งทำเป็นความจำเสื้อม
08:13จะได้ไม่ต้องบอกที่ซ่อนฝายในกล้องให้กับเรา
08:20อาจจะเป็นไปได้นะ
08:24จับซ่าดูให้ดิ
08:26ได้ครับท่าน
08:37มือเท่นไหม Hisาสัย
08:39มือแก่มันใช่ไหม มือแก่มันใช่ไหม
08:42ถ้าฉันอยู่ในล่างของแก
08:45ฉันคงจะทำร้ายคนที่ฉันเกลียดได้ไงมากสินะ
09:02สวัสดีค่ะ
09:04วันนี้คุณการณ์ดีขึ้นแล้วเหรอคะ
09:07ถึงลุกขึ้นมายืนได้
09:14ทำไมเราถึงจะต่างงานกัน
09:23คุณรับผมมา
09:33พยาบาลบอกว่าคุณจำอะไรไม่ได้เลย
09:37จริงหรือเปล่าคะ
09:46ใช่
09:49ผมจำเหตุการณ์ก่อนเกิดดูปัติเหตุไม่ได้เลย
09:52เราเป็นรักกันตอนไหน
09:57เราเป็นรักกันตอนไหน
09:58เราเป็นรักกันตอนไหน
10:06หลังจากฉันเรียงจบ
10:07กลับมาที่ไทย
10:08พอก็อยากให้เราแต่งงานกันค่ะ
10:12แล้วคุณก็ยอม
10:14แล้วทำไมต้องไม่ยอมด้วยเหรอคะ
10:16แล้วคุณไม่มีฟาน
10:22ไม่มีคนที่คุณอยากแต่งงานด้วยอย่างนั้นเหรอ
10:27ไม่มีค่ะ
10:32คนที่ฉันอยากแต่งงานด้วย
10:35คือคุณ
10:36คือคุณ
10:40คุณกำลังจะบอกของว่า
10:43คุณไม่เคยรับใครเลยอย่างนั้นละ
10:52ไม่เคยค่ะ
10:57ผมไม่คิดเลยนะ
11:00ว่าคุณจะน่ายแบบนี้
11:07แล้วทำไมต้องยากด้วยเหรอคะ
11:12ฉันขอตัวก่อนนะคะ
11:15แล้วพบกัน
11:36เพื่อว่าหรอ
11:39ท else
11:45ไม่ durant
11:49เร
11:52ม Cecang
11:55จัง
11:59จัง
12:01ชุ่ม
12:03โปรด
12:33เจ้าเจ้าเจ้าวิธีอื่นก็ได้
12:35ไม่เห็นต้องเอาตัวเขาไปเสียงขถาดนี้เลย
12:37วิธีไหนละนนน
12:38นนนเป็นคนบอกเอง ordering Damasco
12:40ว่าบ้านนั้นเค้าเก็บตัว
12:42ไม่ครบใครเลย
12:43ทั้งคุณธนา
12:45ช้วกรพบ
12:46และแม่ของเขา
12:47begins ternoo
12:49เฟ้ยว่าแทบจะไม่มีคลาดเป็นเพื่อนสนิกของพวกเขาgeld
12:51เพราะฉะatters
12:53นี่เป็นทางเดียว
12:55มายจะเข้านอบออกในบ้านหลังนั้นได้
12:59แล้วถ้าผู้ชายที่ชงกับช่างไฟ
13:01บนทางหนีไฟกุธีทัดจริง
13:07บางที
13:08มายอาจจะได้กล้องตัวนั้นที่ช่างไฟบอก
13:12แล้วเราก็จะได้หลักถาม
13:14ในการเล่นงานของพวกนั้น
13:16อาจริง
13:22แต่ถ้าเธอตัดสินใจเข้าไปยุ่งกับพลอบควร
13:25เธอจะถอนตัวออกมายากนะ
13:28พอทธนากับที่ทัด
13:31ไม่ใช่คนที่เธอจะไปเล่นด้วยง่ายๆ
13:36ไม่ต้องห่วง
13:38มายจะหนีให้ทัน
13:40เพราะมายไม่เคยคิดจะแต่งงานกับผู้ชายของนั้น
13:42แล้วก็ไม่มีวันจะแต่งนี้
14:02ขอร้อยที่รถเลยจ๊ะ
14:03ค่ะ
14:04ค่ะ
14:11โตรศัพทุนทีค่ะ
14:13นิ่มให้ทีร้านโอ้นข้อมูลจากเครื่องเก่าเรียบร้อยแล้วค่ะ
14:16ขอบใจนะจ๊ะ
14:31ไม่มีเลย
14:34ทีไปไวที่ไหนอ่ะ
14:39มือถือเครื่องใหม่ แม่ให้เขาโอนข้อมูลมาให้แล้ว
14:45เมื่อกี้หมอบอกว่าทีจะได้กลับบ้านแล้วนะ
14:48ตีใจไหมลูก
14:58จำอะไรได้บ้างไหมที
15:00ถ้าไม่คุณดูกสนใจคุณนั้น
15:06คุณ
15:07ทำไมไม่เรียกแม่ล่ะ
15:09ทำไมไม่เรียกแม่ล่ะ
15:13ทำไมถึงเรียบเผาสบพิภาคนนั้น
15:16คนเห็นเขาไม่ได้เหรอ
15:18พ่อของรู้ก็เป็นคนสัก
15:29แม่พยายามห้ามแล้ว
15:30น่าทงสารคนนั้น
15:32ตอนอยู่ก็ไม่มีใครสนใจ
15:34ตอนตายก็เลยเผา
15:36ทำอย่างกับเขามันมาข้างนั้น
15:38ที
15:40ถ้าอย่าพูดถึงไม่ภาคแบบนั้น
15:42ถ้าผมผู้ผิดตรงไหน
15:44มาข้างถนุนจัดชัด
15:46บางครั้งคนไข้อาจจะพูด
15:48หรือทำอะไรที่แปลต่างไปจากเดิม
15:50สื่อเนิ่งจากสมองได้รับการกระทบกระเทือน
15:52จับพธิเหตุนะครับ
15:54พรุ่งนี้แม่มารับแต่ช้าวนะที่
15:56พรุ่งนี้แม่มารับแต่ช้าวนะที่
16:26เหมือนมันจะมาสมองby attractive
16:28เย้เว collection
16:40i lake
16:44ต้องютกmeric
16:46พรุ 어렵ให้กัน
16:48พรุ่ง画
16:51ยheads
16:53คุณที ยินดีต้อนรับกับบ้านค่ะ
17:23อ่านอ่าน!
17:30อ้านอ่านมาพาย!
17:33อันนี้มัน
17:52คุณทีจำป้าได้ด้วยเหรอคะ
17:55คุณแม่บอกว่าคุณทีนี่ความจำเสือม
17:58หรือก็จะจำป้าไม่ได้สิ
18:00จำได้สิครับ
18:02ก็ป้าเลี้ยงของมานะครับ
18:05ป้ายังดูเหมือนเดิมเลยนะครับ
18:07แต่เหมือนเดิมใช่ไหมคะ
18:12เข้าบ้านเธอลูก
18:32เธอลูก
18:35เธอลูก
18:47เธอลูก
18:48เธอลูก
19:02ไม่ได้บ้างไม่ที
19:07นี่ถ้าพี่พาเขากลับบ้าน
19:09เขาคงเสียใจแย่เลยนะครับ
19:12นี่บ้านไม่มีรูปเขาเลย
19:14ขอโทษนะคะที่มาช้า
19:20พอดีมายไปซื้อของกินมาให้นะคะ
19:26นี่ค่ะ
19:27ขอบใจนะที่ไม่เยี่ยม
19:30คุณลุงธนาให้ไม่มาคอยดูแลควนทีค่ะ
19:33รีบจังเลยนะ
19:34รอให้แต่งก่อนไหม
19:35สมัยนี้แล้ว
19:36ใครเขาลอกันล่ะค่ะ
19:38นี่อยากแต่กลับ
19:52ผมขนาดนั่นเอง
19:53อยู่ไหมคะ
19:54ฉันซื้อกุตเตี๋ยวเยี่ยวลาดมาให้ด้วย
19:56พาดิมครับ
19:57เอาผู้หญิงคนนี้ออกไปจากบ้าน
19:59ผมไม่อยากเห็นหน้าครับ
20:08เธอกลับไปก่อนเธอ
20:12ทีคงไม่สะดูจะพบเธอวันนี้
20:32ที
20:34ทีคงไม่ได้
20:36ทีคงไม่ได้
21:05ไม่ไปอีกเหรอ
21:08ผมเป็นคนให้หนูมายไปดูแลอาจทีเอง
21:10คุณไม่ต้องยุ่ง
21:12ผมเป็นคนให้หนูมายไปดูแลอาจับที่เอง
21:19คุณไม่ต้องยุ่ง
21:33ขออนุ่งยางนี้ค่ะ
21:34คุณทีค่ะ ขอเข้าไปนะคะ
22:00คุณยังใส่เฟือกแขนอยู่ให้ฉันช่วยนะคะ
22:04ต้องให้คำวอกอีกอีกทีที ว่าผมไม่อยากเห็นหน้าคุณ
22:09แต่ฉันอยากอยู่กับคุณนะคะ
22:12ไม่อยากต่างงานกับผมขนาดนี้เลยเหรอ
22:17ก็คงงั้นมังค่ะ
22:21ผมจะไม่มีวันต่างงานกับคุณ
22:24อย่าพูดอะไรที่จะทำให้ตัวเองเสียใจทีหลังเลยค่ะ
22:31ถ้าอยากต่างงานกับผมขนาดนั้น
22:33ก็หลองทำให้ผมรักคุณไม่ได้สิ
22:37ไม่ต้องห่วงค่ะ
22:41ฉันทำได้นาย
22:47พระชัดตัวอยู่ข้างในใช่ไหมครับ
23:03แล้วถ้าผู้ชายที่ชนกับช่างไฟ
23:17มนทางหนีไฟคือทีถัดจริง
23:20บางทีไม่อาจจะได้กล้องตัวนั้นที่ช่างไฟก่อน
23:24แล้วเราก็จะได้หลับฐานในการเล่นงานของพวกนั้น
23:33ก็จะได้สิ
24:01ฉัน
24:03ช่วยต่อนะครับ
24:33ช่วยต่อนะครับ
25:03อาบน้ำเสร็จแล้วบอกฉันนะคะ
25:21เก่งๆล่ะ
25:25เสื้อผมยังถอดไม่ได้เลย
25:28แล้วผมจะถอดนั้นเก่งได้ยังไง
25:33ทั้งพนาดนี้แล้วอ่ะ
25:49อาบน้ำผมด้วยเห็นไหมล่ะ
25:53ได้สิครับ
25:57เก่งๆล่ะ
26:04น้ำลังเก่งๆล่ะ
26:11- คุณยังใส่เฟือกอยู่ อาบในอ่านดีกว่านะฮะ
26:41- อาบน้ำได้เห็นไหมล่ะ? ทำไม... เรื่องเกียตหอมรอด แนนบอกว่าจะทำให้ผมรักคุณไง ได้สิคะ ถ้าคุณอยากให้ฉันทำ ฉันก็ทำ
27:10- ไหนๆ เราก็ต้องแต่งงานกันอยู่แล้ว หลังจากแต่งงาน ให้ฉันทำมากกว่าน้ำ ฉันก็ทำได้ครับ
27:20- อาบน้ำได้!
27:22- อาบน้ำได้!
27:24- อาบน้ำได้!
27:26กลับไป
27:56เราไม่ต้องกลับไปเอง
27:58ไม่ค่ะ
27:59ฉันจะอยู่ดูแล้ว
28:01ก็ผมบอกแล้วไหม
28:02ก็ผมไม่อยากเห็นหน้าคนนั้น
28:04เสียงดังอะไรกันอะ
28:08เกิดอะไรขึ้น
28:26ไม่เปลี่ยนไม่ได้ขนาดนี้เลยเหรอ
28:28ไม่
28:30คืนนี้เจอกันได้ไหม
28:32ไม่
28:40คืนนี้เจอกันได้ไหม
28:42ไม่
28:44ไม่ได้ยินไหม
28:46ไม่
28:48ไม่
28:50ไม่
28:52คืนนี้เจอกันได้ไหม
28:54ไม่
28:56ไม่
28:58ไม่ได้ยินไหม
29:00ไม่
29:02ไม่
29:04ไม่
29:18อะไรที่เธอคิดจะทำ
29:20เลิกคิดสะเธอนะ
29:22ฉันรู้นะ
29:24ว่าเธอมาสนิทสนมกับลูกชายฉันเพราะอะไร
29:28ทำไมกับลูกชายฉันเพราะอะไร
29:33ไม่ก็แค่
29:35ทำตามที่พ่อตกลงกับคุณลูกธนาแค่นั่น
29:39ฉันไม่ต้อการลูกสภัย
29:42ที่เห็นเรื่องการแต่งงานเป็นแค่เรื่องธุรกิจแบบนี้
29:48คุณไม่อยาก
29:50แต่คุณลูกธนาอยาก атยิญาplace
29:52ใมายเขาใจว่าคุณเป็นห่วงคุณทีทัด
29:57น่าอีกชาคุณทีทัดจึงเลยนะคะ
30:01ที่เขามีแม่ที่รักและเป็นห่วงลูกขนาดเนี่ย
30:05ไม่เหมือน...
30:07ไม่เหมือนอะไร
30:09ที่เธอจะพูดอะไร
30:12ไม่เหมือนลูกที่พ่อแม่ไม่สนใจไงค่ะ
30:17มีเยอะแยะไว้
30:20จริงไหมคะ
30:22เธอของหลังอย่าโทษสับไปวางวันน้องนอมพระชายคนอื่น
30:46ผมอยากไปเดินสันโดดบ้าน เพื่อจะจับอะไรได้บ้าง
30:51เดี๋ยวไปสิ เดี๋ยวแม่พาไป
31:04ผมอยากไปกับวาที่คุมมันมากว่า
31:21คุณทีก็มาทำอะไรคะเนี่ย จะเอาอะไรนรึเปล่า
31:25ผมแค่เดินดูบ้าน เพื่อว่าจะจำอะไรได้ แล้วก็เด็กปลิ่น
31:34กำลังทางแกนโจ้งให้คุณแม่ค่ะ แต่วันนี้มันเป็นไรก็ไม่รู้ว่าค่ะ
31:49เปลี่ยงแก้เท่าไหร่ก็ไม่หาย สงสัยจะต้องเพทิ้งแล้วก็ทำใหม่แล้วล่ะ
31:55ให้ผมชิ้มหน่อยได้มั้ยครับ
32:01เปลี่ยงไหมคะ โอ้ว
32:03ป้านี้ฝีมือตกจริงๆแก่แล้วแก่เลย แล้วรถเปลี่ยนมาก็แก้ยากเธอด้วยสิ อย่างไรเนี่ย
32:11โอ้ว
32:41โอ้ว
32:45อิว
32:49นาย
32:55มี
32:55อืม
33:07หายเปลี่ยนแล้วจริงๆด้วยค่ะ
33:09มันฝรั่ง ได้ช่วยดูดความเพลี่ยงออกไปได้ครับ
33:12ก็ไม่คุณทีรู้แล้วคะ
33:15ว่าไม่เคยเห็นคุณทีทำอาหารสักที
33:24คือ...
33:26ผมเคยดูยูทูปนะครับ
33:28ก็ได้จำจำเข้ามา
33:30ก็...
33:39แค่แท็กดูเหรอ
33:48พาดหยุดก่อนเลยลูก นี่เดี๋ยวกัน
33:50กลับมากินข้าวให้เสร็จก่อน
33:52ก็ไม่ทำเฉพอพันไข่ทำไมล่า พาดไม่ชอบ
33:55พาดเดี๋ยวพาด
33:58พาด
34:00เดี๋ยวก่อนลูก
34:27ตัวที่พาดเคยนั่งทำกันบ้าน
34:31พาดเคยนั่งเล่นเกมกับแม่เหมือนติงนี่
34:46พาชอบมาโมงพ่อกลับจากทำงาน
34:50ที่หน้าต่างนี่
34:52นี่คุณเริ่มจำอะไรได้แล้วเหรอคะ
34:54นี่คุณเริ่มจำอะไรได้แล้วเหรอคะ
34:56คุณเริ่มร้อยฟังเนี่ย
34:58ดูคุณอยากให้ผมจำได้จังเลยนะ
35:00ค่ะ
35:02ค่ะ
35:04คุณเริ่มร้อยฟังเนี่ย
35:06ดูคุณอยากให้ผมจำได้จังเลยนะ
35:08ค่ะ
35:10ค่ะ
35:11ค่ะ
35:12ความทรงจำของคุณ
35:14สำคัญกับฉะน่า
35:16จริงสิ
35:18จริงสิ ผมจำได้อยู่อย่างหนึ่งนะ
35:23พ่อผมบอกว่าคุณเคยเร็นอยู่ที่ New York
35:26พี่ชายอยู่ New York ต้องแต่เด็กเหมือนกัน
35:31รู้จักครับไหม
35:32ไม่ค่ะ
35:35พี่ชายผมเปิดล่าร้านหน้าอันไทยกับเพื่อนะ
35:37เพื่อว่า WhatsApp
35:38คุณอาจจะเคยไปก็ได้
35:41ไม่รู้สิคะ
35:43ฉันจำไม่เคยได้เท่าไหร่
35:48คนหาอยู่เมืองเดียวกันเนี่ยนะ
35:50ไม่รู้จัดกัน
35:51เป็นไปไม่ได้
35:53แล้วทำไมฉันต้องรู้จักพี่ชายคุณด้วยล่ะ
35:56พี่ชายคุณไม่ใช่คนสำคัญอะไรที่ฉันต้องมานั่งรู้จักเธอหน่อย
36:15ได้ชีวิตคุณ
36:18เคยมีคนสำคัญบ้างไหม
36:21พ่อ แม่
36:24หรือว่าแฟน
36:30คุณไงคะ
36:31คุณคือคนที่สำคัญกับฉันมากที่สุด
36:37จริงเหรอ
36:40ผมจะเชื่อคุณได้ยังไง
36:43เอาอยู่งี้ดีกว่า
36:48ให้พี่พาดเขาเป็นประยาศ
36:50สาบานหน่อนหน้ารูปองเขา
36:51ให้เขาได้รับรู้ได้ว่า
36:52คุณจะรัก
36:53และไม่มีวันหักหลังผม
36:56สาบานหน่อนหน้ารูปองเขา
37:00ให้เขาได้รับรู้ได้ว่า
37:01คุณจะรัก
37:02และไม่มีวันหักหลังผม
37:04พวกเขาได้รับรู้ได้ว่า
37:06คุณจะรัก
37:07และไม่มีวันหักหลังผม
37:12พูดออกมาสิ
37:13คุณจะรัก
37:36ขัง
37:38ฉันจะหลัง
37:40ฉันไม่มีหวันหักหลังคุณ
37:42คนที่ทัก
37:44กระไป
37:52ผมออกกระไป
37:54ผมออกกระไป
37:56ผมออกกระไป
37:58ผมออกกระไป
38:26แอด
38:38พระไป
38:40แอด
38:42แอด
38:44แอด
38:48แอด
38:50แอด
38:52แอด
38:54สวัสดี
39:24กับบุญธีที่นั่น
39:32อยากกับบ้าคิด
39:39ที่จะตัวมีกับสุด
39:45กับบุญธีที่ปร้อง
39:49นี่ใครคะ
40:19เดี๋ยว คุณเป็นใครเข้าเฟสพาดได้ยังไง
40:41เพราะไง นน
40:44ฉันเสร็จธุราแล้ว เดี๋ยวคืนนี้เจอกัน
40:49ว่าที่ลูกสัมพัยคุณนี้มันแน่จริงๆนะคะ
41:04ข้าวบ้านมาวันแรกไปพนนี้บัตรถึงในห้อง
41:06แล้วก็มายืนก่อนกลมอยู่กลางบ้าน
41:09ผู้หญิงสมัยนิดมากล้าจริงๆ
41:13นี่เข้าพร้องรู้จักกันจริงๆนะคะ
41:16ก็ได้ยินไหมว่าเพิ่งกลับมาจากเมืองนอก
41:19ก็คงเพิ่งรู้จักกันจริงๆแหละ
41:22แต่ฉันว่าผู้หญิงคนนี้
41:24ที่มาเสน็จสนมกับทีแบบนี้
41:27อาจจะไม่ใช่แค่ดิวทุรธิกิจของพ่อหรอก
41:31อะไรนะคะ
41:33คุณคิดว่าคุณธนาสั่งมาเหรอคะ
41:35ก็วันที่ทีจะหนี
41:37จนเกิดรูบัติเหตุ
41:39คุณธนาตามไปลากทีถึงสนามบิน
41:41เข้าคงจะรู้ว่าทีมีคลิปที่จะเอาผิดเขาได้
41:44ดระคนนามบิน
41:45เขาคงจะรู้ว่าธีมีคลิปก็จะเอาผิดเขาได้
41:48เขาก็คือเลยส่ง fundoใหมoka together
41:49คอยจับตาดู
41:51เมื่อไรที่ reunion ทีจำความได้
41:54เขาก็คงจะเอาคลิปนั้นไปทำลายแน่แน่
41:57ไม่ได้นะคะ
41:58ถ้าคุณธารณาได้คลิปนั้นไปก่อน
42:01คุณทีกับคุณก็ไม่มีทางให้จังหนีไปจากคุณธารณาได้เลย
42:07ฉันถึงต้องทำทุกวิธีท่าน
42:12ให้ที่ฟื้นความจำให้เร็วที่สุด
42:15ก็จะได้ออกคลิปนั้นไม่ให้ได้ก่อนใคร
42:19ขอบใจมาก
42:25มีตำรวจไปขอภาพก้องวงจรปิธิสนาบินครับ
42:30เพื่อตามคุณพาช
42:31ผมสั่งรบออกก่อน
42:33มาเลยไม่ได้อะไร
42:37แสดงว่ามีคนสงสัยเรื่องการตายของไอípพาชกัน
42:41หรือว่าคุณลำพาจะพยายามทำอะไรครับ
42:47ลำพา
42:51ให้คนไปตามซึ่งว่ามันเป็นคนของใคร
42:55ได้ครับ
42:56ตามเก็บหลักฐานให้หมุด
42:58ใช้เงินเท่าไหร่ใช้ไป
43:01แต่เก็บให้หมุดอย่าให้เหลือลองรอย
43:04เข้าใจไหม
43:06ได้ครับท่าน
43:07กล้องที่สนามบิดจับภาพสุดท้ายของภาพที่กันมันช่วยผู้หญิงท่องเทียนรถเข็นไปที่ราณจดรถ
43:22แต่ภาพจับกล้องที่ราณจดรถในเวลาต่อมามันห่างไปถึงสามสิบนาที
43:29เราเลยไม่เห็นว่าภาคายไปทั้งไหม
43:33แล้วผู้หญิงคคนนั้นหละ
43:37ก็หายไปก Sabrina
43:39เรากำลังให้ลูกน้องตัวซับก็มุงจ๊อปิดทุกตัวปริเวณทางเขาออกมาจดรถ
43:45ส่วนทienneเทคซี่ nim don't blow like it
43:48ก็ไม่ได้ลงถามเบียนว่าเป็นเป็นแสงสนามบิดด้วย
43:51มาเร делไม่เป็นชนามบิดได้อย่างไร
43:54ผมเลยลองเช็กเส้นทางของเต็คซี่ที่เกิดประดี
43:57ย้อนกลับจากจุดเกิดที
44:00ก็ผมว่าหลดขับผมมาจากศมุตกีแก้ว
44:04แต่กล้องเจราจรแถวนั้น เสียงหมดเลย
44:07เหรอว่าเป็นฝีมือของคุณท่านอีก
44:12ก็เป็นไปได้
44:13เราให้เพื่อนไปตัวสอบกล้องวงจรปิดตามร้านคาถึงนั้นดู
44:18เพื่อจะมีใครจับภาพอะไรได้
44:21ไม่
44:23เข้าไปบ้านกุ่นดีทายบัดแรง
44:26เป็นเงี่ยงบั้ง
44:27เขายังจำอะไรไม่ค่อยได้เลย
44:31แล้วแม่ของเขาก็หงุด งิด
44:34เพราะคิดว่าฉันอยากแต่งงานพ forum ทุกขิร
44:37เราพ bumpyก่น
44:40เรามักอยากให้เธอเข้าไปเสียงขนาดนี้เลย
44:43พอเธอ
44:45เลิกพูดซ่ำได้แล้ว
44:47ฉันจะระوางตัวจะเป็นอย่างดี
44:49แต่โน้นก็พูดถูกในโลก มันต้องระวังตัวให้มาก ๆ ด้วย
44:53ถ้าคนโลกนั้นรู้เนี่ย มันไม่มีทางอยู่เฉยแน่
44:58ข้าพ่อ
45:14โลก
45:15บอกเจ้า นายคุณเดอร์ ผมไม่ว่า
45:22มันได้ข้าวันสุด ช่วงบาย
45:28คุณธนาเรียบพ่อไปทำอะไรอีกครับ
45:30คุณธนาเรียบพ่อสุดเหมือนคนกระปลาวเดินทานกับจัดทั่วแล้วนะ
45:48ไม่มีทั้งฟ้าย ไม่มีทั้งกล้อง
45:50แก่วักที่ไหน
45:52คุณธนาเรียบพ่อ
46:06ไฟอะไร
46:07แก่ต้องการอะไร แก่อยากได้อะไร
46:08แก่บอกฉันมาจากให้แก่ได้ทุกเรื่อง
46:10ทำลายไฟนั่นสัก
46:13มันอยากได้แหละมัน
46:15มันอยากได้อะไรของมัน
46:18มันอยากได้อะไรของมัน
46:34พี่
46:36หิวหรือยังลูก
46:38เช้านี่แม้กับปะนิมนะ
46:40เตรียมกับข้าวไว้หลายอย่างเลย
46:42มีเขาต้มชมม่อน
46:43ของโปรดคุณทีด้วยนะคะ
46:45ทุกวั
46:48ทีเคยบอกแม่ว่า
46:50ทีชอบเนื้อปลาซาวม่อนมากกว่าเนื้อปลากะพง
46:53แล้วฮรียังชอบปิมสมด้วยนะคะ
46:58แต่ไม่ใช่ซ้มบังมดนะคะ
47:00สมบังลูกที่ว่านนะคะ
47:05ไม่ karışมนะคะ
47:07ก็คุณทีเคยพูกกับป่าแบบเย Storage
47:10จำไปได้นะคะ
47:12อื้อ
47:14ไม่เป็นไร นั่งสิลุกไป
47:25ที
47:27กลับมาอยู่บ้านแล้ว
47:29ทีจำอะไรได้บ้างไหม
47:32วันที่เกิดอุปฏิเหตุ
47:34ทีพูดอะไรกับแม่
47:37จำได้ไหม
47:39ผมพูดอะไรเหรอ
47:41เนี่ย
47:43โอ้
47:47ไม่เป็นไรลูก
47:50เดี๋ยวเอาไว้ทีจำได้แล้วเราค่อยคุยกันนะ
47:53ทางสิลุก
48:02พูดอะไรค่ะ
48:04เราทีก่อนไปกัน
48:06พูดอะไร
48:07เมื่อก่อนผมคงมีความสบมากนะครับ
48:18ที่แม่รัก แล้วก็คอยดูแลของดีขนาดดี
48:23กินเธอลูก อยู่จะได้ทานยา แม่เตรมยาหลังอาหารไว้ให้แล้ว
48:32ปอนนิมครับ・ข้า
48:39คราวหน้าเนี่ย ผมฝากแบ่งเขาต้มนี่ไปใสาบาททีนะครับ
48:46เคยว่าพี่พาร์ท เขาจะได้กินกับคราวฝือมือแม่บาง
48:49ที ThailandAADom
48:52ทำไมasis่อยู่ทึงเอาแต่พูดถึงพี่พาร์ตแล้ว
48:55เมื่อก่อนทีไม่เคยพูดถึงเขาแบบนี้เลยนะ
48:57ทำไมละครับ แม่ไม่อยากให้พูดถึงพี่พาร์ท Rex
49:00เจ้าเจ้า
49:30เป็นผมนี้ดีเนอะ
49:32มีแต่คนรุมรักรุมเอาใจทั้งวันเนี่ย
49:37ฉันจะมาชวนคุณไปที่ที่หนึ่งค่ะ
49:40เผื่อว่ามันจะช่วยให้คุณจำอะไรได้บ้าง
49:43ไปไหน
49:46ที่ที่เราพบกันครั้งแรกเนี่ยค่ะ
50:00รู้ใจกันครั้งแรกที่นี่เหรอ
50:15มันน่าประถับใจจงไหน
50:18มันเป็นวันที่ฉันจะไม่มีวันลืมเลยล่ะค่ะ
50:23วันนั้นที่ก็สวงมีงานเรียน
50:26แล้วคุณกับพ่อก็มาแสดงความดีดี
50:29ที่พ่อฉันได้รังความดี
50:32แล้วคุณกับพ่อก็มาแสดงความดีดี
50:37เราเลยได้พบกัน
50:47แต่อีกประมาณชั่วโมง
50:50แม่ฉันก็ตกออกมากัน
50:59คุณทำหน้าแบบนั้นค่ะ
51:02หรือว่าคุณเริ่มจำอะไรได้บ้างแล้ว
51:05ทำไมคุณทำหน้าแบบนั้นค่ะ
51:07หรือว่าคุณเริ่มจำอะไรได้บ้างแล้ว
51:09คุณทำหน้าแบบนั้นค่ะ
51:11หรือว่าคุณเริ่มจำอะไรได้บ้างแล้ว
51:13คุณทำหน้าแบบนั้นค่ะ
51:15หรือว่าคุณเริ่มจำอะไรได้บ้างแล้ว
51:17เปล่า
51:19ผมขอสันแม่ความเสียใจนั้นแม่คุณอีทีนะ
51:21ขอบคุณค่ะ
51:23ขอบคุณค่ะ
51:25ขอบคุณค่ะ
51:31ผมขอสันแม่ความเสียใจนั้นแม่คุณอีทีนะ
51:37ขอบคุณค่ะ
51:49วันนี้มีผู้ชายกันหนึ่งมาข้างเรา
51:51เขาบอกเขาเป็นช่างไฟที่กระสูง
51:53คืนวันเกิดเห็น เขาขึ้นไปดูไฟที่เสีย บนทางเดินจันสิ
51:57ข้ากลับลงมา เขาเข้าช่วนให้ผู้ชายคนนี้
52:00ที่ท่าทางรีบร้อน วิ่งลงมาทราบใดเดียวไฟ
52:23ที่นี่เป็นที่สุดท้ายที่แม่ฉันขึ้นมา
52:43อยากรู้จัง ว่าตอนที่แม่อยู่อยู่ตรงนี้แม่คิดอะไร
52:53ค่ะพ่อ
53:08ได้ค่ะ
53:10พ่อฉันโทรมา ปั๊บนึงนะ
53:15พ่ออยู่ห้องทำงานหรือเปล่าค่ะ
53:18ค่ะ มาอยู่ที่กระสูงนี้แล้วค่ะ
53:23ผมเคยคิดว่าสักวันนึง
53:31ผมจะได้มาเจอแม่ ได้มาไว้แม่สักครั้ง
53:38ไม่คิดเลยนะคะว่ามันจะเป็นแบบนี้
53:44คุณที่ค่ะ ขอโทรนะคะ
53:46คุณที่ค่ะ ขอโทรนะคะ
53:48คุณที่ค่ะ ขอโทรนะคะ ฉันคุยโทรสับกับพ่อเพื่อนเลยลืมไปว่ามากับคุณ
53:54คุณที่ค่ะ ขอโทรนะคะ ฉันคุยโทรสับกับพ่อเพื่อนเลยลืมไปว่ามากับคุณ
54:00คุณยังอยู่ข้างบนไหมคะ
54:02ก็คุณบอกให้ผมหลอตรงนี้ คุณอยู่ไหน
54:17ฉันอยู่ข้างล่างนี่ล่ะค่ะ มองลงมาสิค่ะ
54:22คุณยังอี้
54:33คุณสำคัญ
54:36คุณิ
54:52ตัวใช้คุณปัต ==
54:57พวกชายที่เราเห็นบนด่าษฟ้ repaired
54:59คือทีสัดจริงๆ
55:00แล้วมายจะสืบเรื่องกร้องได้ ale
55:02เราจะเข้าไกล้เข้ามากกว่า நี้
55:03แล้วจะรองหามันทุกที่ที่หาได้
55:08แต่เราหากร้องไม่เจอ
55:10แล้วกร็บที่อยู่ในกร้องหละคะ
55:20คนหยิบของผมไปได้มั้ย
55:22ที่สุดที่สุดท้าย
Recommended
55:42
7:41
44:13
43:47
45:12