Skip to playerSkip to main contentSkip to footer
  • 6/21/2025

Category

📺
TV
Transcript
00:00- ให้ในเธอ ใช้ทุกว่านของลุ่มไป
00:06- น้ำจ่ะ
00:11- ขอบคุณครับ
00:13- พี่เจ้ายังไม่มาแล้วครับ
00:24- ว่า...นั่นสิ
00:27- แล้ว...จุกมีไปธุราที่ไหนต่อหรือเปล่า?
00:32- ไม่มีครับ ธุราในกุงเทพก็มีแต่ที่นี่ล่ะครับ
00:38- แล้วตอนนี้พักที่ไหน?
00:40- อาศัยวัดนอนครับ
00:44- ช่วงนี้ลำบากหน่อยนะ
00:47- แต่ถ้าคลิปที่โจ้คและจุกถ่ายกันไว้
00:50- เก็บภาพช้างบุกสวนมาได้จริง
00:54- เราไปทางสู้แน่
00:57- ยังไง...เรารอโจ้วกันอีกนิดนึงนะ?
01:00- ครับ
01:02- ติดต่อไม่ได้อ่ะ
01:08- ติดต่อไม่ได้อ่ะ
01:23- ยังไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมกลับก่อนดีกว่า
01:29- วัสดีครับ
01:31- ยังไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมกลับก่อนดีกว่า
01:35- วัสดีครับ
01:39- จ้า
01:41- ครับ
01:55- ครับ
01:56- ข้าเจ้าแล้วครับ
01:58- เออ...ผมขอเวลาคิดดูก่อนนะครับ
02:02- ตั้งเดี๋ยวผมติดต่อไปเลย
02:06- ครับ
02:08- ไว้หุยกันครับ
02:14- วัสดีครับ
02:16- ใครโทรมาเหลือลูก
02:18- คุณเก่งชากการโทรมาครับ
02:20- อ้าว...เขาโทรมาเรื่องอะไรอ่ะลูก
02:24- เรื่อง...เรื่องตั้งซ่อมอ่ะครับ
02:27- รู้จะลงสมัครเหรอ?
02:40- อ้าว แพท
02:41- โอ้ มาแต่เช้าเลยนะวันนี้
02:43- โอ้ รู้ใจจริงๆ
02:45- รู้ได้ไงผมคอแห้งเนี่ย
02:50- ค่ะ
02:52- แพทมาเช้าเพราะนัดลูกความไว้
02:55- เพื่อรอผลงานจากผู้ช่วยลูกรักคนเก็กของพี่มโนทำ
02:58- ไว้ใช้ในการว่าความครั้งต่อไป
03:00- แต่ปรากฏลูกรักของพี่มโนทำตัวดี
03:03- ป่านนี้ยังไม่มาเลย
03:06- ใจเย็นเย็นก่อน
03:08- เขาอาจจะรสติกอยู่ก็ได้
03:10- รสติกก็ควรจะบอกค่ะ
03:12- ไม่ใช่ให้คนอื่นมารอแบบนี้
03:14- พี่มโนไม่ต้องมาแก้ต่างให้โจคเลย
03:16- เราวันเป็นธนาย
03:18- ทำงานในสำนักงานกฎหมาย
03:20- ลูกความต้องการความช่วยเหลือ
03:24- เวลามีค่าทุกวินาทีค่ะ
03:26- จะให้แพทมาทำงานกับคนที่รายความประพิชชอบแบบนี้
03:28- แพททำไม่ได้
03:42- และแพทจะไม่ทำ
03:44- ถ้าไม่ไล่เขาออก
03:46- เดี๋ยวแพทออกเอง
03:50- เฮ้ย จะไปไหนอ่ะ
03:52- ไปเขียนใบลาออกค่ะ
03:54- ไปเขียนใบลาออกค่ะ
03:56- เฮ้ย แปลบนึง
03:57- เดี๋ยวไปกินข้าวกันก่อน
03:59- แล้วค่อยตอดสินใจนะ
04:00- ใจเย็นๆ
04:08- พี่มาโน
04:10- มองก่อนบอกแล้วใช่ไหมคะ
04:12- ว่าไม่ให้รับคนแบบนี้
04:14- ทีนี้เป็นยังไงล่ะ
04:16- คราวนี้นะพวกเราทำงานหนักกันมากขึ้นแน่ๆเลยอะ
04:20- ทำไม ทำไมไม่ให้ไปทำงานง่ายๆ
04:24- อย่างพวกเตินเอกสารอะไรแบบนี้ละคะ
04:26- หยุดค่ะ
04:28- นาทีนี้พี่มาโรมไม่มีสิทธิ์พูดค่ะ
04:32- งานนี้อาจจะหนักเกินไปสำหรับคนไม่มีประสบการณ์อย่างโจ้ค่ะ
04:40- ไหนๆเราก็มีเงินจ้างคนไม่เยอะแล้ว
04:44- ก็คูณจะจ้างคนที่เป็นงานหน่อยไหมคะ
04:47- อันนี้พี่มากดเห็นด้วยกับน้องแพทเลยค่ะ
04:49- ยังน้อยก็จบด้านนี้มาก็ยังดี
04:53- ทำไมถึงจ้างเขาแล้วคะ
04:56- โจ้คมีอะไรกันแน่คะ
05:06- โจ้คเขาไม่มีที่ไปแล้ว
05:12- พวกคุณเชื่อว่าคนเราคุณได้รับโอกาสครั้งที่สองไหมล่ะ
05:19- อะไรนะคะ
05:23- ถ้าคนเราทำผิดแล้วได้รับโทษจนเสร็จสิ้นกระบวนความ
05:31- พวกเขาควรได้รับโอกาสอีกครั้งไหม
05:35- เดี๋ยวนะคะ
05:37- พี่มาโนพูดเหมือนว่าเจ้าเคยติดคุกมาแล้วอย่างนั้นแหละ
05:41- แล้วถ้าผมบอกว่าใช่
05:44- โจ้เคยติดคุกมาก่อนล่ะ
05:47- ฮะ โจ้เคยติดคุกมาแล้วเหรอคะ
05:53- ใช่
05:55- ที่ไหนอ่ะ
05:59นี่ไหนวะ
06:14ไอ้น้อง มาทำอะไรตรงนี้
06:21อะไรนะครับพี่
06:23พี่ถามว่ามาทำอะไรตรงนี้
06:25อ๋อ คราวที่แล้วที่เจอกันนะครับ
06:28ผมทำมือถือตกไว้แถวนี้
06:31อ๋อ ไอ้น้องวันนั้น
06:33รู้งี้ไม่น่าเก็บไว้ให้เลย
06:35มือถือสีดำใช่ไหม
06:36ครับ
06:38อยู่ที่กองกางนะ อยากได้ก็ตามมา
06:41ขอบคุณครับพี่
06:48เจ้า
06:55จำกูได้ป่ะ
07:05ไอ้ ไปกูกูไม่ได้
07:08ไอ้ อย่า
07:10พอแล้ว กูไม่ได้มีโชว์ถ้าหมาย
07:12กูกูกูกูกูแบบ
07:14กูไม่อยากร้องได้เลย
07:15ไม่เป็นไรนะ
07:16ไปข้างนอกกับพี่ดีกว่า
07:18เดี๋ยวพี่พาไปกินขนมกันตามหมอนนะ
07:20เดี๋ยวนะ
07:21เอา
07:22ไปกูเป็นไรไหวไอ้โจ
07:34กูนั่งจองไหมว่งนี้ว่ะ
07:35กูกูกันั่งคิดอะไร ไปเริ่มเปลื่อยอะ
07:39เป็นไรวอemieโจ
07:40คุณนั่งจ�องอะไรอยู่นี่ว่ะ
07:43เราคัวนางคิดอะไรไปเร็ว膩ยะ
07:49นั่งแง้ะ
07:50ไม่ได้คิดอะไรเร็ว 뛰 boundsแล้วมัง
07:53มีไรให้กูช่วยบอกรู้
07:56มันก็รู้นี่
07:57กูผ่านรายมาเยอะ
08:01เฮ้
08:02ถูกไปนั้นก่อนก็ได้เว้ย
08:03เดี๋ยวกูตามไป
08:07ไปเนpped
08:09นั่งด้วยดิ
08:15มันไม่สบายใจอะไรอ่ะ
08:23มันก็มาหากกู
08:26คิดว่าก็เป็นพี่มึงคนนึงแล้วกัน
08:29อืม
08:32เฮ้ย ไม่ต้องคิดมาก
08:35คนเรามันเลือกเกิดไม่ได้อยู่แล้วเว้ย
08:37เฮ้ย สักวันหนึ่งไง
08:41กูต้องมีบ้านดีๆ
08:43มีครอบครัวดีๆเหมือกับคนอื่นเขาบ้าง
08:46มึงก็เหมือนกัน
08:48เราต้องทำได้เฮ้ย เข้าใจปะ
08:53แล้วมึงไม่คิดจะไปที่อื่นบ้างเหรอวะ
08:58นี่ไงวะ
09:01ก็มีชีวิตๆของตัวเอง
09:05มีบ้านมีนางจักไปของตัวเองอะไรเงี้ย
09:09มันก็ไม่ได้ง่ายขนาดนั้นป่ะ
09:12เอาตรงก็เป็นห่วงน้อง
09:14แล้วก็ต้องมีเงินอีก
09:16นี่แหละ เรื่องยาก
09:19ไอ้งานเงินดีๆเนี่ยมันก็มีแหละ
09:23มีงานแบบนั้นก็คงดีเนอะ
09:26อยู่ที่ว่ามึงจะทำป่ะหรอ
09:35โด้ มาทำอะไรตรงนี้
09:38ครบใครไม่ครบ ไปครบให้นอด
09:40ครบคนรอยของผมเนี่ย ว่าทำไม
09:43มาทำไม
09:44ไม่ทำไมรัก
09:45แต่ครบคนพาลนอะ วันจะพาลไม่หาผิด
09:48พูยเสร็จแล้วก็ไปรับน้องกับบ้านด้วยล่ะ
09:51เดี๋ยวเกิดแม่เองตามหาน้องอะ
09:53ป่าจะพอยโดนดาไปด้วย
09:55ครับ
09:56พี่เจ้า อย่าเรียมซื้อเข้าหน่อมาป่าของผมด้วยนะ
10:00อืม
10:10มันจะรีบกับบ้านป่ะละ
10:12ไม่
10:14นั้น
10:16ก็ฝากนี้นะเดี๋ย
10:18เดี๋ยวก็ไปหาอีกเจ้าไก่ต้องอะ
10:20เดี๋ยวก็มา
10:21ฝากไว้
10:23เออ เอาวางมาเลยไม่เป็นไหนโลก
10:25เก็บดีๆนะมึง
10:27เอา
10:28เดี๋ยวก็มา
10:29เอา
10:42เจ็บดีๆ
10:44เจ็บดีๆ
10:45เจ็บดีๆ
10:46เจ็บดีๆ
10:47เจ็บดีๆ
10:48หวัง
11:00น่อง
11:01นี่สำรวจนะ
11:02ครับ
11:04ขอค้นตัวหน่อย
11:05ค้น
11:06ค้นทำไหมพี่
11:08ผมไม่ทำอะไรผิดนะ
11:14นี่เหรอ ไม่ได้ทำผิด
11:16ไม่ใช่ของผมแล้วพี่
11:18ผลยามาเยอะขนาดนี้
11:20ไม่ต้องมาแก้ตัว ไป
11:26ไม่นอน
11:30ต้องมาเฉยๆเลย ไปเดินไป
11:33ผมไม่ไปพี่ ไม่ใช่ของผม
11:35ไม่ใช่ของผมนี่ บอกผมอย่างของไหน
11:43นี่มันยังไม่หายกวดกูเหรอ
11:49มันกล้าถามประโยค์นี้กูจริงจริงเหรอ
11:52กูขอโทษว่ะ
11:54กูไม่น่าถามมันเลย
11:56แต่กูก็รู้สึกผิดตลอดนะเว้ย
11:58ถ้ามันจะรู้สึกผิดตลอดนะเว้ย
12:00ถ้ามันจะรู้สึกผิดอ่ะ
12:02มันก็ไม่น่าทำแบบนั้นกับกูของแต่ต้องเบา
12:04นี่มันคุยกับกู มีแผนอะไรอีก
12:06นี่คุยกับกู emojis
12:20มันก็คุยกับกู มีแผนอะไรอีก
12:22มันอย่าคิดนะว่าจะได้อะไรกลับไป
12:25ถ้ามันก็ไม่ไว้ใจมังวะ
12:28กูอยากตอบแทนมึง
12:32พี่มันติดคุดของกู
12:34ต้องติดคุ้มพวกกูอ่ะ
12:39แต่กูเองก็ไม่ง่ายนะเว้ย
12:43หลังจากตอนนั้นมีพวกขาใหญ่มันก็คิดกับกลัวของไปปล่อย
12:47แล้วโอมเงินมัน
12:50กูต้องมีหัวสู้หัวสุนเหมือนกันอ่ะ
12:54ขึ้นเหนือลงใต้
12:57หรือไม่เป็นที่กัน
13:05แต่ตอนนี้กูได้งานประจำทําที่สอขอบไปนะเว้ย
13:09งานดีเลย
13:13ว่า
13:16เจ้านายเขาก็เรียกใช้กูตลอด
13:20ตั้งแต่เรื่องไม้จิ้มฟันยันเหลือรบ
13:24กูนี่แหละมือขวาเขาของจริง
13:28ถ้ามึงขาดเหลืออะไร
13:31มึงบอกกูได้ตลอดเลยนะเว้ย
13:35ชีวิตมึงดีเนอะ
13:37ชีวิตมึงดีเนอะ
13:44พระเจ้า
13:46กูอยากให้เราสองคนกลับไปเป็นเหมือนเดิมว่ะ
13:53กันตอนที่มึงมองกูเป็นพี่ชายอยู่อ่ะ
13:55กูสัญญานะเว้ย
13:58กูจะต่อแพงทุกอย่างเลย
14:01หลังจากเนี้ย
14:03ไปพูดดูแรมเองเอง
14:04หลังจากเนี้ย
14:06ไปพูดดูแรมเองเอง
14:16หิดข้าว
14:17มาหาใครครับคุณ
14:33พระหมอมาดีครับ
14:34โจ้
14:37นั่นโจ้เองเหรอลูก
14:38หายไปตั้งนานออกมาแล้วเหรอลูก
14:41หมุนแรกษานะลูกนะ
14:43ไป ไปบ้านต้าก่อนไหม
14:46เอ่อ
14:48พระหมอนครับ
14:50ทำไมบ้านหุมมัน
14:52เรื่องมันยาวนะลูก
14:54พอโจ้เข้าไปข้างในได้สักพักเนอะ
14:56พอเขาก็มารถล้ม
15:00ตอนไปวิ่งส่งของ
15:02อยู่ได้ไม่นานพ่อเขาก็เสีย
15:09พอสักพักพว่า enterprise
15:12มันก็ตามมาถวงเงิน
15:14แม่โจ้์ทนไม่ไหว
15:16ก็เลยหนีไปถึงน้องโจ้korไว้
15:19จนมีคนจากสังคุ้มส่งข้านหละมัง
15:22เขาก็มารับน้องโจ้พ่อไป
15:26ป่าไม่มีปัญญาจะรู้แล
15:37รู้ไปตามหน้องแก่ให้
15:41ขอโทษเองด้วยนะ
15:56กลับไปมึงอย่าลืมออนดิดนั้นเว้ย นน
16:11เดี๋ยวกูจะอวดเพห้านด้วยกูเพิ่งขอพ่อมา
16:14หยุดมึงก็โดนพ่อมึงยึดอีกหรอก
16:16รอบนี้กูไม่ไปทางถึงกูจะโดนพ่อยึดกูก็ขอให้แม่ช่วยได้
16:20ไปไว้ดูกพาไปดู
16:22ไปเดี๋ย
16:26เฮ้ย มึงเจ้าหรอป่ะ
16:35เออ กูเอง มีแล้ว
16:41มึงเองหรอ
16:43มึงเราของเข้าไปเนี่ย มึงทำให้กูเดิดร้อนนะรู้ป่ะ
16:48ไม่หาเงินมาคืนกูแล้วนะ
16:51แต่สันดาษมาสามเป็นเนี่ย
16:54คุณสามากกัน
16:56เฮ้ย ของมาดี
17:02ถ้ามึงทำดี คุณมีบวดนาท่าย
17:08ทำให้ทำ
17:09ขีดด้วยไว้
17:12เออ คุณทำ
17:14ดี
17:24ไม่มีใครมาประกันตัวแกนะ
17:37ฮะ
17:38ไอ้พวกโจกแกอ่ะ
17:40ถูกจับอีกที่สนอหนึ่ง
17:41งานเนี้ย
17:42พวกแกติดคุกของโตแน่
17:44ผมต้องการทนาย
17:46ค้ายาจนมีเงินจ้างทนายแพงๆเลยเหรอ
17:49ทำรายชีวิตคนอื่นเขาเดือดร้อนแล้ว
17:51ตัวเองกลับได้ดี
17:53ผมไม่มีเงินจ้างทนายหรอก
17:54ผมขอทนายอาศา
17:56ผมขอทนายอาศา
18:10เดี๋ยวฉันเป็นทนายอาศาให้นายเอง
18:16แต่ก็ไม่นึกนะ
18:17ว่าจะมาเจอนายแบบนี้อีกอ่ะ
18:26ต่อสิ
18:32ถอดเสื้อผ้าออกให้หมด
18:34หา?
18:35จะไม่มีการนำเสื้อผ้าเข้าไปข้างในเด็ดขาด
18:48เอาดดีดีหน่อย
18:56เอา ยาศาคมอยู่ไหนครับ
19:13เอา ได้นะครับ ต้องไปสิ รออะไรอยู่ล่ะ
19:26ต้องไปสิ รอ armed
19:47มัน มัน มัน
20:17น้อง น้อง ในที่นี้ทุกคน คงได้เรียนรู้แล้วว่า กฎหมายนั้น บังคับใช้กับทุกคน
20:31คนที่ทำผิด ต้องได้รับการหลงโทษ
20:36ผมอยากให้น้อง น้อง ทุกคน รู้ไว้ว่า
20:41การยอมรับต่อผล ในสิ่งที่ตัวเองกระทำ
20:46เป็นความกล้าหารอย่างหนึ่ง
20:48ขอให้ความกล้าหารนี้ ติดตัวน้อง ๆ ออกไปข้างนอก
20:52กล้าหารที่จะใช้ชีวิตให้ถูกต้องตามกฎหมาย
20:55ตามสิลธรรมในใจตัวเอง
20:59พี่มันโนเป็นกำลังจายให้ครับ
21:16เยี่ยวผมขอคุยกันน้องคนนี้หน่อยนะ
21:30ได้กับท่าน
21:38จะไปไหน มีใครมารับไหม
21:41ผมต้องจันปาดนี้แล้ว คงไม่ต้องให้ใครมารับผมหรอก
21:46ยังไงถ้าไม่มีที่ไป มาหาฉันได้นะ
21:57ผมรู้เหมือนไม่มีใคร ผมก็มีที่ไปนะ
22:00ขอให้ที่ที่เธอจะไป มันดีกว่าที่แห่งนี้นะ
22:05น้ำไม่ต้องควงหรอก
22:07ผมไม่กลับมาที่เนี่ย ให้คนรู้ก็ไม่รับ 효บ
22:10มาพูดอะไรเทธ แต่จริง ลอคได้ ผมหรอก
22:13เธอเข้าใจผิดแล้วนะ
22:15ฉันแค่อยากจะบอกให้พวกเธอ
22:17น soc ระวังในการใช้ชีวิตต่อไป ในอนาคต
22:20แล้วก็ใช้ที่นี่เป็นบทเรียน
22:22จะได้ค่ bunlarıไม่ทำผิดสั้งความ
22:25ผมไม่ให้ทำผิดสั้งอ่อ MLS
22:27แต่สวยโดนใส่ความ
22:29แล้วถ้าเหมersไม่แแก้ต่างล่ะ
22:30ผมพูดปาร์ทางโ tavットก็ไม่ฟัง
22:32หาไว้เด็กซงอย่างผม
22:34ตัวติดหยาต้องขายไล้แน่
22:37อย่างว่าหน้า
22:39ผมมีแต่คนลัวเหมือนั้นแหละ
22:40ที่ร Marc ใจทนายได้
22:42น้าเป็นทนาย น้าก็รู้ดี
22:44และนี่เราไม่เคยรู้เลยเหรอ
22:46ว่าประเทษนี้มีระบบทนายขอแรง
22:48ทนายอาษา
22:50Ouigen
22:53ผมนี้ assure you fairly right
22:55เรียกน้ำไม่ได้ของอีกเกินได้
22:58นั้น...
22:59ถ้าน้ำไม่ใช่น้ำให้ผม
23:01ก็อย่าให้ผมที่คุกนะ
23:05แต่น้ำก็ทำผิดจริงๆใช่มั้ยล่ะ?
23:10หืม?
23:13ถ้าน้ำความไม่ได้มีหน้าที่แก้ไขความผิดให้ลูกความนะ
23:17เรามีหน้าที่ยืนยันสิทธิของลูกความ
23:21ให้ได้รับความยุติธรรม สมเหตุผลต่อความผิด
23:25ทีท้าย ยังไงก็ติดเขาคือดี
23:28ไม่น่าเกิดมาจนเลยแล้ว
23:32เฮ้ย
23:33ทำไมนายไม่ลองคิดว่าจะชนะในเกมที่มันยากขึ้นกว่าเดิมล่ะ
23:37อย่างน้อย นายก็ได้ภูมิใจ
23:40ว่าเราเนี่ย เก่งกว่าพวกลูกคนรวยเหล่านั้น
23:45เรา ผมต้องติดกี่ปี
23:55พระชบัญญัตยาเสบติดให้โทษ ฉบับที่ 6 พุทธศักราษ 2560
24:04มาตรา 7
24:06ให้ยกเลิกความในมาตรา 67 แห่งพระชบัญญัตยาเสบติดให้โทษ
24:11พุทธศักราษ 2522
24:14ซึ่งแก้ขายเพิ่มเติมโดยพระชบัญญัตยาเสบติดให้โทษฉบับที่ 5
24:18พุทธศักราษ 2545
24:21และให้ใช้ความต่อไปนีแทน
24:24มาตรา 67 ผู้ได้มีไว้ในครอบครอง ซึ่งยาเสบติดให้โทษในประเภทหนึ่ง
24:30โดยไม่ได้รับอนุญาต ต้องระวางโทษจําคุกตั้งแต่ 1 ปีถึง 10 ปี
24:38หรือปรับตั้งแต่ 20,000 บาทถึง 200,000 บาท
24:42หรือทั้งจําทั้งปรับ
24:48งั้น นาเขาช่วยให้ผมติดปีเดียวก็ได้มั้ง
24:51ไม่น่าจะปีเดียวนะ
25:14หนึ่งแบบไม่เคยหนึ่งมาก่อนเลย
25:21ขอบคุณ หนึ่ง
25:22ขอบคุณ ๆ
25:23ขอบคุณ ๆ
25:24ขอบคุณ ๆ
25:39ขอบคุณ ๆ
25:40ไง เนื่อยจนคิดเกียดพิมพ์เลยหรอคะ หรือว่าคิดถึงอยากเห็นหน้าผม
25:54ไม่ใช่ แพทจะได้บ่นยาวๆไง ไม่อยากพิมพ์อ่ะ
26:00ไหน บ่นเรื่องอะไรครับ ฮึ้ม
26:04Cell, พหนักงานthenอ่ะหรอ koska
26:09ทำงานไม่ได้เลย พี่มโนธรมก็เอาคนที่เคยติดคุกต้องคธีมาทำงานด้วย
26:17พัทมีปัcakรหากับคนที่เคยติดคุกเหรอ
26:22ไม่ได้มีปัjęหาเรื่องที่เคยติดคุกอะไรหรอคะ เพราะเขารับโทษก็มาสでเขาต pissed
26:29แล้วจะลูกเรา gewoon vinden
26:31หรือว่าเขาไม่มีความรู้ทั้งตั้งกดหมายหรอ
26:35ต้องไม่นะคะ
26:38เท่าที่พี่มนูร้อให้ฟัง
26:41เขาก็ด้วยเรียนหังสือ
26:43ในคุก
26:47แจกอิต
26:49ครับ
26:52ถึงจะดูหัวแข็งไปบ้าง
26:55แต่จริงๆแล้วเจ้าเขาฝ่ายดีนะ
26:58ผมเคยส่งจดหมายแนะนำให้เขาใช้เวลาในคุกเรียนต่อ
27:04เพื่อเพิ่มทักษาให้ตนเอง
27:09เขาก็ลงทะเบียเรียนจนเกือบจบกดหมายเลยล่ะ
27:13ทำไมถึงเกือบจบละคะพี่มนูร์
27:15ทำไมไม่จบเลย
27:17อ้าว
27:19ก็เขารับโทษจนครบแล้ว
27:21เขาก็ออกจากคุกไงคุณมองกด
27:28จากที่พี่มนูเล่าให้ฟังเนี่ย
27:31ในเจ้าคนนี้ก็ใช้ได้เลยนะ
27:34ออกมาจากคุกก็มาทำงานกับพวกคุณเลยมั้ยใช่หรอ
27:40ไม่ใช่ค่ะ
27:42เขาไปทำงานมาหลายที่เลย
27:45แต่ก็คุณไม่รอดอะ
27:47เพราะทำงานไม่ได้เรื่องแบบนี้นี่แหละ
27:49คุณอitaกาติดกับเขามากเกินไปหรือเปล่า
28:16ไม่ได้ตัดเสียงคนที่หน้าตาด้วย
28:19และที่สำคัญ
28:22ภาภายไม่ใช่ความปิดพลาชแล้วหน่อย
28:35คุณคิดยังไงถ้าผมจะลงเลือกตังซ่อม
28:39ก็แล้วเธอควรสิคะ
28:43ปักหนึ่งนะคะ
28:46อืม
28:55ภาศ
28:58ผมเป็นอะไรสำรับคุณเหรอ
29:04เมื่อกี้คุณพูดว่าอะไรนะ
29:07ภาศไม่ได้ฟังอะ
29:09ภาศ
29:12ทั้งนั้น
29:14เดี๋ยวไว้คุยกันแล้วกันนะ
29:16บนที่พัสเหนื่อยมากเลยอะ
29:18แค่นี้นะคะ
29:20ภาศ
29:21ภาศ
29:22ภาศ
29:23ภาศ
29:24ภาศ
29:25ภาศ
29:26ภาศ
29:28ภาศ
29:29ปีกคุยเรื่องสำครัญเลยอะ
29:31นี่มันคดีหุ้นคุณสมเทา ที่สีชีวิตในรถนี่ครับ
29:44และพวกต้องสงสัย ก็คือหุ้นสุดคนสำคัญ
29:47แต่ว่าคุณพงทองเนี่ยว่าความจนพ้นจากกะดี ใช่ไหมครับ
29:50ใช่
29:51การว่าความของธนาในประิทธไทยเนี่ย
29:55มันก็มีเทคนิค มีกโรงยิกนาวสนใจหลายอย่างนะ
29:58แต่แตกต่างตามอารศร์กา Herzog & สไตล์ minha先生
30:03อย่างน้อยนี่พี่วันต้องศึกษากเยอะ
30:08คุณพงทองเขามีความโรดเด่น
30:10ในเรื่องของการสรร unlikelyบันที่เชื่อมโยงทางอารม
30:24ข้างความเลยนะ
30:26!.
30:27ขนาดเลยอ่ะพี่
30:29เพราะยังสอมพี่ว่า
30:31การวาความที่ดี
30:33มันก็
30:34วน เวยนอยู่บนพื้นสารกันว่าความนaggio ละ
30:36tasting แต่ว่าเราต้องเลือกใช้ทุกับรูปคอดี
30:39แล้วอย่างนี้เราจะรู้ได้ไงครับ
30:43ก็ต้องอ่านดิ
30:45พี่อ่านวันนึง 3-4 คดีวันน่ะ
30:49เดี๋ยวผมจะไปล้องอ่านดู
30:51ลองดูลองดู
30:53คนอื่น
30:56เขาไม่เห็นเราต่อเราแพ้หรอก
30:59เขาจะเห็นเราต่อเราชนะเท่านั้น
31:04อย่าไปฟังคำควรเลย
31:07ในสนใจการสู้พูดแล้วความดีกว่า
31:11นั่นคือหน้าที่ของธนาอย่างพวกเรา
31:17ขอบคุณหน้าครับ
31:23ชนครับ
31:26โอ้ย ห้านอีกแล้ว
31:37อะไรค่ะลูกสาว เสียงดังฟึดฟัตร์ไปถึงนอกเลย
31:42เอ้าพอดูดิ นี่อ่ะ
31:46วันนี้มือไม่นิ่งเลยก็เลยว่านไม่สวยเลยดูดิ
31:50เอา เอามือมาสิ
31:51เอา เอามือมาสิ
31:54ผักบ้าง
31:56มือของคนเราเนี่ยก็ต้องการการผักผ่อนเหรอใช่ไหม
31:59การที่มือไม่นิ่งมันบอกว่าอะไรรู้ไหม
32:00ฉันล้าเสร็จเกิน เจ้าตัวเสบ
32:05นี่ หัดนวดไว้ด้วยนี่
32:07อืม
32:09อืม
32:10เอาไงดูสิ
32:14ก็สวยดินี่
32:17นี่พ่ออ่ะ
32:18ลูกน่าจะได้นิสัยแม่มันเต็มเลยนะ
32:21คิดว่าตัวยังไม่เก่งพ่อสักอย่าง
32:23เป็น Imposter Syndrome หรอ
32:25อืม
32:26โห พ่ออ่ะ
32:27มาอ้วยลูกเดี๋ยวลูกก็เป็นแบบเด็กปิดสปอยอะไรอย่างนี้หรอ
32:31อ่ะ
32:32แล้วถ้าสมมุติได้ไปเรียนที่เมืองนอกนี้ฮะ
32:38มันจะเก่งด้วยไหม
32:40ทำไมคะ
32:42เพราะมีเงินให้พ่อพายไปเรียนแล้วหรอ
32:45อืม
32:47ก็คนเราอย่างมันทั้งเก่ง มันทั้งรอ มันทั้งเทขนาดเนี่ย
32:53ร้ายบริษัติก็เลยอยากจะชวนตัวไปทำงานด้วย
32:57โห ไม่จริงดิ
32:59ก็ยังไม่คอนเฟิร์มหรอก
33:01จีบๆกันเดี๋ยว
33:02อืม
33:04อืม
33:06อืม
33:08แต่ว่า
33:09พาภายจะไปเรียนเมืองนอกได้หรอพ่อ
33:13เรื่องที่สอขอบแจ้งความพาภายอ่ะ
33:17พาภายจะต้องรับโทษนะ
33:19มันอาจจะไม่ได้ร้ายแรงขนาดนั้นก็ได้รุป
33:24แล้ว
33:28ไปเรียนเมืองนอกนี้มันยากมั้ยคะ
33:31ยากมั้ยหรอ
33:32ก็ถ้าเขารับเรียน
33:35ก็เอาใบอันวิญาตเรียนไปขอวีสาให้ไหม
33:37เราก็จะได้วีสาทักเรียนมา
33:39เมื่อเราเรียนจบปุ๊บเนี่ย
33:41เราก็จะได้ Open Work Permit สามปี
33:43สามารถทำงานต่อได้อีกหนึ่งปี
33:47หลังจากนั้นเราก็ขอสัญชาติได้ที่นั่นเขาเรียกว่า PR
33:50หรือว่า Permanent Residence
33:52แค่นี้เอง
33:53แต่สุดท้ายแล้วเนี่ย
33:54รุปก็ต้องตั้งใจเรียน
33:56หาประสบการณ์
33:58แล้วก็เป็นที่รักของเจ้าไหน
33:59แล้วก็คุณครู
34:00เพราะที่นั่นเขามีระบบการให้คะแนนด้วย
34:03ถ้าคะแนนไม่ผ่าน
34:05ก็อดนะเจ๊
34:06ฟังดวงยากมากเลยอ่ะ
34:08มีอยากหรอก
34:12พระภายทำได้อ่ะ
34:14โอ้ว
34:15ลูกพ่อ
34:17ชื่อพระภายลูกสาไว้กันลงไงก็ทำได้อยู่แล้ว
34:21เลย
34:22เชื่อพ่อสิ
34:36เวลา
34:38เฮลค์
34:40หลัวเป็นมีเจ้าบางนี้
34:41ไม่มีหรอกลูก
34:43เวล ک é คิดถึงอ่ะ
34:46งานยุ่งเหลือสิ
34:48มันก็
34:50ยุงยุ่งจริงๆแม่
34:51เตืองคนของนักใช่ไหมลูก
34:54น่fundกว่าที่เดิมไม่ลูก
34:55ตอนนั้นเป็นผู้ช่วยทานายครับ
34:58ตอนนี้ได้เป็นทานายโจริงๆแล้ว
34:59มันก็ต้องหนักหัวเดิมแม่
35:01ทักผ่อนบ้างนะลูก
35:03โอ๊ย เออ แต่ถ้าลูกอยากจะทำบุญเสริมดวงแล้วก็
35:08วัดในหมู่บ้านของเราอ่ะ กำลังจะซ่อมหลังคาโบทนะลูกนะ
35:12โอเคครับ เดี๋ยวผมโอนเงินค่าทำบุญไปให้นะครับ
35:16ถ้าไม่มีแล้วแล้วแค่นี้นะแม่
35:33อ้าว น้องแพท ทำไมวันนี้มาเช้าจังคะ
35:48สวัสดีทุกคน เอ๊ะ ทำไมวันนี้แพทมาเช้าจัง
35:55นั่นสิ ถามคำถามเดียวกันเลยค่ะพี่มาโน ทำไมคะวันนี้มีอะไรเหรอ
36:01ว่าเราดูว่าเจ้าจะหาคลิปเจอไหมคะ
36:05นัดไว้กี่มุงคะ
36:09สิบมงตรงค่ะ
36:31สวัสดีครับ
36:47สวัสดีครับ
36:49สวัสดีครับ
36:51สวัสดีครับ
36:53สวัสดีครับ
36:55สวัสดีครับ
36:56สวัสดีครับ
36:57สัตว์
37:07สวัสดีครับ
37:09เพราะที่ดินเท่านั้นอยู่ใกล้ป่า
37:12และอา trailsเขียวข้องกอบซ.ñaคอบครับ
37:15พูดไง呀
37:17ชอบพ古บาซะเทศโนจักครม ดิน
37:20تع Berit Alitchi คืrorsกิด
37:35มาåt ใส่реิร์ด %.
37:37ผลประกอบการของบริษัทนี้
37:39รายได้ของบริษัทเกินกว่า 98% เป็นรายได้ที่มาจาก
37:43สอบครับ
37:47คุณไม่ต้องเข้าออฟิสเลยก็ได้
37:50แล้วผมให้เงินโดนขึ้น 2 เท่า
37:52ของที่ที่คุณทำอยู่
37:54มีค่าที่ปรึกษาธนายให้อีกตั้งค่ะ
37:58ดีมากโจ้
37:59แล้วทำไมถึงไปสัมภาษย์พันธการบริษัทของนั้นได้
38:08เพราะผมพยายามเต็มที่ไงครับ
38:12อุภาษย์
38:30วัสดี
38:31กูมีเรื่องอยากขอใหมึงช่วยหน่อย
38:32อยากให้กูช่วย
38:35วัสดี
38:37ที่มึงบอกว่า
38:38เป็นมือขวาของเจ้าไหน
38:41เล่าเรื่องเจ้านายหมึงให้กูฟังหน่อยดิ
38:45อ aprendits
38:46เอรค้นนisel
38:48อยากเป็นมือขวาของเจ้านายบ้าง
38:50r e เริ่มับ retrans punishment
38:55เจ้านาย เบี้ยกลัวงมึงจะมันเจ้านายรกลัว
38:59ไม่เป็นไร
39:00ก็อ้อยไปปากใช้ได้
39:02และบอกว่ามันมึงบอกว่ามีอะไรก็ช่уюกูได้ไง
39:07เออ
39:10เรืองเจ้านายมึง ในซอขอบ ให้กูฟังหน่อย
39:18เรื่องมันก็เป็นแบบนี้ล่ะครับ ผมก็เลยไปได้ข้อมูลมา
39:23ไม่น่าเชื่อนะคะ ว่าทร์ขอบจะมีส่วนอี่ยวอีก
39:28แต่ก็ดีนะที่เราได้ข้อมูลนี้มาน้องเจ้าเก่งมากเลยนะคะ
39:32ขอบคุณครับ
39:34ไม่สวยครับ
39:36น้องแพท งั้นเราจะเอาไงต่อไปดีอ่ะ
39:38เราจะจัดการกับองค์กรชั่วๆอย่างนี้ยังไงดี
39:41นั่นสิคะ
39:46องค์กรชั่วๆ
39:52ฉันเจ้า
39:54ถ้าเราไปหาข้อถ้าจริงเรื่องสอขอบดู
39:57ขออีกษาติที่จับต้องชื่อถือได้ในทางคดี
40:00แล้วเราจะได้หลักธานทีนั้นหนาพอจะช่วยคุณจุบได้
40:04ครับ
40:05โอ้ เรานุงเจ้าไปรูมาได้ไงอ่ะคะ
40:09ไปเจอแหล่งข่าวจากที่ไหนมา
40:10ผมได้มาจากคนรู้จักครับ
40:12เพื่อนของผมบอกว่า
40:14นายเขากว้างซื้อที่แถบภาคตะวันออกไว้
40:16หวังจะทำเป็นรีสอร์ตคอมเพลกใหม่
40:18ขายให้พวกเสร็จถี ไทย ลาว จีน แค่เมน เวียดนาม อะไรไงครับ
40:23พวกในทุนนะคะ
40:25ครับ น่าจะแวดลองไปด้วยธรรมชาติดีๆ
40:28แต่มีความเป็นอยู่อย่างรู้
40:30เพื่อนผมเคยตามไปดูบ้าง เลยมาเล่าให้ฟังครับ
40:33อืม ดีนะเนี่ย ที่ได้นุงเจ้าช่วยอ่ะ
40:37นุง นุงแพทย์
40:41ค่ะ
40:43ทั้งงั้นเจ้าก็ ลองหาข้อมูลเพิ่มเติมดู
40:49แต่ว่า
40:50ผมจะทำได้ใช่ไหมครับ
40:52พวกพีช ไม่รังเกียดคนคุกยังผมแล้วใช่ไหมครับ
41:07ไปกินกาแฟกัน
41:22นิด ถ้าพี่พัทไม่เล่า ผมไม่รู้เลยนะครับ
41:27จริงๆ เรื่องนี้ก็ไม่ค่อยมีใครรู้เหรอ
41:31มันก็เป็นเครื่องเตือนเราน่ะ
41:35ว่าทุกคนเคยทางเป็นพลาด
41:38สิ่งสำคัญคือ ความเพยายามที่จะไม่พลาดอีก
41:43แต่พอฟังเรื่องพี่พัท เขาทำให้ผมคิดได้นะครับ
41:48เราต้องเพยายามกันอย่างมาก ในเกมที่มันยากกว่าคนอื่น
41:52ในเกมที่มันยากกว่าคนอื่นไหม
41:57แต่ถ้าเราชนะ
41:59เราก็จะภูมิใจในตัวเองกว่าคนที่มีอะไรมากกว่าเรา
42:06ทำไมพี่พัท ประโยคมีมันนะ
42:12พี่ว่า เราน่าจะโดนคุณลุงท่านหนึ่งหลอกเหมือนกันแล้วแหละ
42:18อ่ะ
42:20ผมว่าแล้ว
42:26ตอนนั้น ผมต้องขอโทษวิพัท ด้วยนะครับ
42:30ที่ทำงานสะเภ่าเกินไป
42:32ไม่เป็นไร
42:36พี่เองก็ต้องขอโทษเธอด้วย
42:39ที่เคยว่าแรงไงไป
42:41ผมทำงานไม่ดีเองครับ
42:43สุมควรแล้วครับ
42:45ไม่ใช่ความผิดของเธอหรอก
42:47งานเรียกแรกอ่ะ
42:49พี่เองก็เละไม่เปล่า
42:55จากนี้เรามาเริ่มต้นใหม่
42:57มาทำงานด้วยกันนะ
43:00คุณผู้ช่วยธนายโจ้
43:03ผมจะทำหน้าที่นี้ให้สุดความสามารถครับ
43:17สุดความสามารถครับ
43:19หายก่อนผมแล้วเหรอ
43:21นี่คุณอยู่ที่ไหนคะ
43:23อ๋อผมก็บรังเตรียมงาน
43:25เพื่อมาถ่ายสารคดีเรื่องการได้รับสัญชา
43:27อ๋อ
43:29เดี๋ยวนี้เป็นผู้กำกับสารคดีประเด็นหนักเลย
43:31พูดแบบนี้นี่หายงอนผมแล้วเหรอ
43:33ขอโทษนะ
43:47ขอโทษนะ
43:59ที่เมื่อวานรมเสียใส
44:01ไม่เป็นไรผมเข้าใจว่าคุณเคียด
44:05แล้วคุณโทษมานี่
44:09มีอะไรเหรอ
44:11ก็...เรื่องลูกอ่ะ
44:13ทำไมอ่ะ
44:15ไม่ค่อยดีเลย
44:17ไม่รู้จะทำยังไงด้วย
44:19ถ้าเราตอนนี้มันจะยาวมาก
44:21คุณจะมีเวลาไหม
44:25คุณจะมีเวลาไหม
44:27คุณมาสูค้า เดี๋ยวลูกตู้คำออกแล้วค่ะ
44:31ครับ
44:33คุณพอดี
44:37เดี๋ยวผมต้องไปทำงานแล้วอ่ะ
44:39บางนี้นะคุณ
44:41แค่เวลามันเยี่ยวยาไป
44:43เดี๋ยวมาก็ดีเอง
44:45อ่ะ
44:47บ่อยใจบ่อยบ่อยนี่ระวังแกเร็วนะ
44:49ปากเสีย
44:51ถ้าคุณอยู่ด้วยก็เป็นดีอ่ะ
44:57อ่ะ
44:59ึ่ย
45:01บบทเอง
45:03คุณ
45:19รักดีกับเค้า
45:21เลย
45:22ไม่ชอบหรอ
45:23ใครบ้างจะไม่ชอบหรอ
45:26อย่างนั้น
45:30อยากแต่งงานไหมล่ะ
45:32นี่คุณ
45:35ดูดีมาถาม
45:37เอาดีๆ
45:39คุณ
45:41อยากแต่งงานกับผมไหม
45:43คุณ
45:45คุณมาถามเรื่องแบบนี้ในทัวสัพท์นี้นะ
45:47เอ้าทำไมล่ะคุณ
45:49สมัยดีไม่ต้องมีวิธีอะไรเยอะแยะล่ะ
45:52ก็แบบที่แหละ
45:54ถ้าจะมาประโ�ดแบบนี้นั้นใครเข actively
45:57ก็คุณบอกว่าชอบ
45:59ถ้าจะมาขออะ
46:01มาคุณกันดีๆก่อน
46:03ายุต้องเท่าไหร่แล้ว
46:05และทำไมคุณมาเอาโรคเสียใส่ผมแบบนี้อีกแล้ว
46:07แค่นี้ก่อนshow
46:10แพท
46:12cribs
46:14อะไรบ reef
46:18เจอรับสู้ค่ะ aosตูว่าค arrog Riley
46:21สวัสดี
46:51เฮ้ย.
46:53เฮ้ย.
47:15เฮ้ย.
47:17เฮ้ย เหวอีกรับ ร้วนฟ่าแล้วเคราะมันแล้ว figured พาย
47:19แล้ว เรียวครีการมาได้ไงอ่ะ
47:24โดดไปขอลงวัสุมาก
47:27ตกใจหมดเลย
47:31เรานี่มาทำไมกันอ่ะ
47:35มีอะไรบ่ะ
47:36อืม ไอ้ตัวแสบอ่ะสิ
47:39เขาคิดถึงคุณแม่ก็เลยพากันมาหา
47:41แล้วก็เนี่ย ซื้อของสดมาให้
47:43จะได้ให้คุณแม่ทำให้กิน
47:45อืม คิดถึงอาหารของแม่ด้วย
47:49ดี ช่วยแม่ทำเลย
47:53สวนอ่ะ
47:57ให้พ่อช่วยทำด้วยเลย
47:59อืม จะดีเหรอ แค่พ่อกินก็พ่อมัง
48:03ให้พ่อแบบ เสิบน้ำอะไรดีกว่าเนอะ
48:06เราอ่ะช่วย
48:08เชิญ
48:09ไหน ซื้ออะไรมาบ้างอ่ะฮะ
48:12อ่ะฮะ
48:26มาแล้ว เนี่ยช่วย
48:30อืม พ่อช่วย
48:32อืม
48:38อืม
48:40อืม
48:42อืม ว่า
48:44อืม ทำไมหรอ
48:46คือ
48:48แพทไปเจออนุชิตมา
48:50อืม
48:52อืม ทำไมหรอ
48:54คือ
48:56แพทไปเจออนุชิตมา
48:58บ้ามเนี่ยแพท จริงหรอ
49:00อืม
49:02บ้ามเนี่ยแพท จริงหรอ
49:04อืม
49:06คือแพทแค่ไปขอเกล่เกล่ขดีเขาอ่ะ
49:08แต่เขามาเสนอให้แพทไปทำงานด้วย
49:14แล้วเขาจะหยุดทุกอย่าง
49:16อืม ไม่ต้องเดา
49:18เองรู้ว่าแพทไม่ทำ
49:20อืม
49:22อืม
49:24แต่เขาขูงว่าว่าถ้าไม่ไปอ่ะ
49:26เขาอาจจะเพิ่มข้อหาให้มันดูได้เพิ่มขึ้นอ่ะ
49:32โอ้ย
49:38แพท
49:40แพทห้าไม่ยุ่งเกียวกับสอขอบอีก
49:44เอกขอลอง
49:46ให้เอกไปของเดียวก็พอแล้ว
49:48ปล่อยเป็นหน้าที่ของเอกก็จัยไหม
49:50แพท แพท
49:52แพท
49:54แพท
49:56แพท
49:58แพทยังเชื่อใจเอกอยู่ไหมเนี่ย
50:00เนี่ย
50:02ทำไมถึงถามแบบนั้น
50:04เชื่อใจเอกได้ไหม
50:06ว่าเอกจะมอบสิ่งที่ดีสุดให้ลูก
50:10แพท
50:12แพท
50:26แพท
50:28แพท
50:30แพท
50:32แพท
50:34แพท
50:36แพท
50:38แพท
50:40แพท
50:42แพท
50:44คุณต้องปล่อยแทดและผ้าภายไป
51:09แบรงวันบางตัวเนี่ย อดเก่ง
51:12อีกนิดเดียว เราก็พร้อมจะยื่นคำร้องของหรือคดีแล้ว
51:16แน่จะต้องดีใจมากแน่เลยที่รู้ว่าเราหาทางช่วยแม่ได้แล้ว
51:20ไว้! นุงโจ้!
51:22เกิดอะไรขึ้นโจ้?
51:24ผู้ชายธรรมดา ธรรมดา
51:26แต่เขารักพี่
51:27พี่จะให้โอกาสของไม่ครับ
51:29แล้วทำไมถึงจะไม่ล่ะ
51:42เกิดอะไรขึ้น
51:57คำคำนั่งมันจะผิดมากไหม
52:02ใจด้องนั้นที่ยังไม่ความหวังชัดวัน
52:08อยากจะฝัน อยากจะทำ
52:11เพื่อใครกันอื่น
52:16สุดท้ายถ้าโจบอย่างไร
52:20ก็ไม่คิดเสียได้อะไรทั้งนั้น
52:26ชีวิตจะมีความหมายกันจะหยุดปัน
52:31แล้วไม่ค่อยมีสักครั้งที่จะหมดความหวัง
52:37เพราะฉันเชื่อต้องรัก
52:40น้ำทางฉันเปล่าไป
52:43ให้ได้เจอใช้สุดความของหวังใหม่
52:48ใจด้องมันที่มันจำมาด้า
52:56ใจด้องๆมันคอยบอกกับฉัน
53:01ไม่อยากรู้
53:03อย่าหมดหวังสินดีๆ นั้นก็ไปอยู่
53:11สุดท้ายจะจบอย่างไร
53:15ก็ไม่คิดเสียได้อะไรทั้งนั้น
53:21ชีวิตจะมีความหมายกันจะหยุดปัน
53:26แล้วไม่ค่อยมีสักครั้งที่จะหมดความ

Recommended