Skip to playerSkip to main contentSkip to footer
  • 6/14/2025
EP.28 ราชบุตรเขยที่รัก พากย์ไทย ตอนที่ 28
Transcript
00:00เมื่อว่า ทุกว่า จบ ชอบค อว่า ซัก สุด
00:06เมื่อว่า ดาว ถึงตัว สนุกราค
00:14ทุกว่า ชั้นตูด นี้ สุด
00:20อั todos
00:22ที่สำสัยต้อง
00:36เจ้าตรง successful
00:40ตoque vive Think
00:46เมื่อเจ้าธุษาะ อความติดตามได้
00:51ไม่เคยยกันออกไป
00:53อยู่อยู่ เพื่อใ livetเตอบร้อย ไม่รู้มั้งตรงนาความหรือ
00:59ไม่ได้ที่สุด ตอนที่ด้วย ไม่ว่า ономจังกันมาจังที่เธอทธภய exploit
01:06ถูกหัวหวงงั้นหก อย่าความตุตรดจริง
01:10ที่ปล่อย จะมีนักติดไม่ได้ ให้ ที่จะมือว่าแม่
01:14ราชมุติเคยที่รัก
01:29ตอนที่ 28 ทางนี้ ไว้เซียนตายไปแล้ว เจ้าลางแค้นสำเร็จแล้ว เจ้าต้องการอะไรอีกแล้ว
01:38นอกจากไว้เซียน ไม่มีคนอื่นอีกแล้วจริงเหรอ
01:44หากแค้นที่พ่อถูกข้า ยังไม่สักสาง ข้าก็จะเป็นสู่ทังหลีตลอดไป
01:59จะพูดถูกแล้ว บนโลกนี้มีสู่ทังหลีเพียงคนเดียว
02:14สิ่งที่ค้าทำได้ก็คือ อยากให้เจ้าแนะนำสู่ทังหลี
02:25มีชีวิตที่ดีต่อไปเช่นกัน
02:29ท่านออง
02:32ข้าจะร้างบนทิน ให้พ่อเจ้าอย่างแน่นอน
02:35ข้าสาบานได้
02:43เพียงทัดทังหลี เจ้ารับปากกับข้าได้ไหม
02:50ว่าเรื่องนี้จะให้ข้าจากการให้สำเร็จด้วยตัวคนเดียว
02:54ส่วนเจ้า เจ้าก็แค่ แค่อยู่ข้างกายค่า มองดูค่าก็พอ
03:05หน่า หน่า หน่า
03:19หน่า
03:26หน่า
03:33ทั้งหลีทราบซึ่งในแม่ตาของท่านออง ที่ทำให้ทั้งหลี เกือบเรื่องไปแล้วว่าตนเองเป็นใคร
03:48ท่านอองพักผลให้มาก
03:57ท่านอองพักผลให้มาก
04:12ท่านอองพักผลให้มาก
04:19แม่ทานอองพักผลให้มาก
04:44ร้านบุบภายุ
04:46เจ้ากับรูชาง มันได้เป็นพี่น้องกันจริงๆ Hollywood
04:49มิงซู่ แล้วเจ้ารู้ใช้กำเนิดของตัวเองหรือไม่
04:54ค่าเคยอยากถามท่านมากกับท่านพี่ให้ชัดเจน
04:56แต่พอนึกได้ว่าพวกเขาปิดภังค่ามาตลอด
04:59ไม่ยอมบอกค่า คงมีเหตุผลของพวกเขา
05:01หากค่าบุมบ่ำถามไป เกรงว่าจะ...
05:04เพราะเจ้า
05:29จุงโดนลงโทษหนักพรCs นาเจินกลัวเจ้าจะเป็นกางวลwatชุ์จนกระทบจากการฟื้นฟู
05:35ก็เลยไม่ให้พวกเราบอกเจ้า แต่ตอนนี้ เจ้ารู้ก็คงไม่เป็นไร
05:40ตอนที่ข้าหมวสติ 後 see h望พี่เคยกลับมา OP
05:43ก็ใช่นะสิ เจ้าคงไม่รู้ ตอนนั้นรู้ส إา Cleof
05:57หรือว่าคนที่จุกข้าตอนนั้นคือท่านพี่
06:14เข้าออกไปหน่อยนะ
06:17มิงซูเจ้าจะไปไหนนะ
06:19มีเรื่องนึงที่ต้องถามให้เจ้าเจน
06:27ชิงเจ้า ซูจินบอกค่าว่า ตอนที่ค่าหมดสติอยู่ ท่านพี่เคยกลับมา
06:38เขาพูดอะไรกับค่าบ้างเหรอ
06:41ตอนนั้นสหายลูอยู่กับเจ้าเพียงลำพัง ค่าเองก็ไม่รู้ว่าเขาพูดอะไรบ้าง
06:46แล้ว...แล้วหลังจากเขาไป ก่อนที่ค่าจะฝืนขึ้น ท่านก็เป็นคนเฝ้าตลอดเลยใช่ไหม
06:53หลังจากสหายลูไปแล้ว ท่านหมอหลิวก็มาพอดี
06:57ระหว่างนั้นแล้วเจิง หวนอัน สูจวิน ไม่นางหยวนอิงกับค่าก็ผลัดกันดูแลเจ้า
07:02พอเจ้าฟื้น ค่าก็อยู่ข้างกายจะพอดี
07:05ฉะนั้นระหว่างเรา ไม่มีเรื่องพิเศษอะไรใช่หรือไม่
07:10เรื่องพิเศษเหรอ
07:14อะไรถึงนับว่าเป็นเรื่องพิเศษเหรอ
07:17ที่ข้าสลภาพรักกับเจ้านับว่าใช่มั้ย
07:21ท่านอย่าล้อเล่นสิ
07:24ข้าไม่ได้ล้อเล่นเนอะ
07:26ระหว่างนั้นข้าบอกรักเจ้าไม่ใช่แค่ครั้งเดียว
07:29เพียงจากเจ้าหมดสติอยู่
07:32จริงไม่ได้ยินเลยสักครั้ง
07:35นอกจากนั้นเล่า ไม่มีเรื่องอื่นอีกแล้วเหรอ
07:39จะมีอะไรได้อีกแล้ว
07:41ดูถ้า คนที่จุบข้าตอนนั้นคือท่านพี่จริงๆ
07:46จริงๆ ข้าควรจะเข้าใจเรื่องนี้อย่างไรดี
07:49มิงซู ท่านแม่ขอข้าอยากไปสู่ขอเจ้า
07:52เพื่อให้เราสองคนแต่งงานกัน เจ้าคิดว่าอย่างไร
08:16ข้าอยากจะไม่สันแย่จะได้สิ่งตักห้อง
08:45ขอให้จอดอย่างกันรีบรับปากเขาได้มัน
08:56ในม่มิงซูและสหายลู
08:57ไม่ใช่คลอดโปรเดียวกัน
08:58แล้วก็ไม่ได้มีสายเลือดเดียวกัน
09:00กับสหายลูเลยสึกนี้
09:09พอคิดดูดีๆแล้ว
09:10ข้าวันไว้ต่อเขา
09:12มาตั้งงานแล้ว
09:15พิงแต่เขารู้สึกอย่างไรกับข้ากันแล้ว
09:19ถักมีใจให้ข้า
09:22เหต้าย่ถึงหยืόนยันให้ข้าเป็นน้องเหส aa
09:26แต่ถักไม่มีใจให้
09:28แล้วเหตุได้ถึงจุบข้า
09:30ความสัมพันย์ระหว่างเราเป็นแบบไหนกันแน่
09:34ดี 해도 general
09:35อегоยุeszงอบความ現 Corps
09:37לכนชอบThanks
09:42วัยยังสัยอาธิวอร์ ลัวผ่านห่างเชื่อชั้นห่วง ครูฟู
09:49หามอหูไปถึงไหนแล้ว
09:52ทุกอย่างทำตามคำสั่งของไม่นางสูแล้ว
10:00นำสิ่งดี ไปม้อมให้กับไม่นางสูยแห่งร้านบุกภายุ
10:08นางจะต้องมาแน่นอน
10:12จ้ะ อ่าเชอจ่ะ อ่าเชอจ้า ไม่ถึง
10:35สู่ทcent Lemfe มีอะไรก็รีบพูด
10:38เราไม่ได้สนิทกัน ถึงขนาดกินข้าวคุยเล่นกันได้
10:40รีบร้อนไปใหญ่ ตอนนี้เจ้าต่างหักที่ควรขอร้องค่าถึงจะถูก
10:49เจ้ารู้แล้วว่าตัวเองไม่ใช่ลูกสาวสกุลลูก ใช่หรือไม่
10:53แล้วอย่างไร ค่ามีแม่กับพี่ชายที่รักค่า ช่วยชีวิตค่าเค้าลูกสาวสกุลลูก
11:00อย่าปากไม่ตรงกับใจเลย เจ้ารู้นังสือไม่ใช่เรื่องแปล
11:05แต่เจ้าออกแบบเครื่องประดับได้และยังเปิดด้านบุกผายกได้
11:09นี่คือความสามารถที่ลูกสาวจากกุญญาจกจะมีได้อย่างนั้นล่ะ
11:13ข้าไม่รู้ว่าพี่ลูอธิบายเรื่องกำไรทองนี้กับเจ้ายังไง
11:27แต่วัสดุและฝีมือลวนเลิดลำ เห็ดได้จนกลายเป็นของติดตัวของเจ้าไปได้
11:33เจ้าแซ่เจียน เจ้าเชื่อเจียนมิงซู
11:38เป็นบุธสาวของเจียนจินหายสถีอันดับหนึ่งแห่งเจียงลิน
11:41และเคยเป็นคุณหนูเจ้าบ้านแห่งรั้นธ์องสะคุณเจียน
11:45เจียน...เจียน...เจียน herzlich
11:56ถ่านพี่เป็นอะไรไปน่ะ
11:58เอ่อ... ท่านเจ้าสวน์เจียนผู้นั้นอยู่แล้ว
12:05คุณผู้นั้นตายไปแล้ว... เร하세요
12:10ในปีที่ข้ากลับเจียงลิ้น เพื่อหาลักขานเกี่ยวกับคดีของบิดาค่า ก็ได้เห็นเรื่องทั้งหมดด้วยตาตัวเอง
12:18คนที่ตายอย่างหน้าอนาดไม่ได้มีเพียงท่านเจ้าสวยเจียน สามสิบเจ็ดชีวิตแห่งสกลเจียง ร้วนถูกข้าลางตระกูล
12:26ตอนนี้สกลเจียงเหลือเพียงเจ้าคนเดียวเท่านั้น
12:32ต้องเป็นไม่ได้
12:38- เป็นไปไม่ได้
12:41น้องมิ่งซู้
12:43เจ้าอมักตำหนีว่าค่าірไม่ควรทำเพื่อนล้างแค้นจนลงเดินทางผิด
12:47แต่หากเจ้ารู้เรื่องชาติกะเหนอดของกันตัวเอง
12:50เจ้าจะทำได้จริงเหรอ
12:52ที่จะทำเป็นไม่สนใจไม่รับรู้สิ่งใดได้
12:54ฉะนั้นท่านพี่ค่า
12:55รู้จัง
12:57เขามีความสัมพันภ์ได้กับค่า
12:58?
12:59howeverหรือเป็นน้องสาวล่ะ
13:00เขาเคยเรียนที่สำนักศึกษาสกุlliเจียนทรุกเจ้ารู้จากกันตั้งแต่เด็ก
13:05послед Lol. ส่วนที่ว่าเหตุได้ถึงปกป้องเจ้าค่างกาย
13:08คครffeว่าเจ้าคงรู้อยู่ก Male Trš
13:11เก้าสาบ่านว่าจะล้างมงคิดทิ้นให้ท่านอาจรรย์
13:13แล้วอย่างไร
13:14เพราะในọ ในเจ้านั้นมีหลักถานเกี่ยวกับคดีของบีดาค่า
13:19ท่านนั้นบิดาค่าถุกคุมครัง
13:21ได้บอกสถานที่ซ่อนหลักฐาน ให้บิดาเจ้ารู้
13:24ถ้าเขาถุกค่าก็เพราะเหตุนี้
13:27และตอนนี้ เจ้าอาจเป็นเพียงบุทษาаз çalışใหม่ความจริงทั้งหมด
13:32ดางนั้น Thomas Re Medical School ไม่ใช่เพื่อเจ้า
13:35แต่เพื่อตัวค่า เพื่อพลิกษัยให้บิดาค่า
13:38ค่ามี่เชื่อ เจ้าแค่หวังจะใช่ค่าเท่านั้น
13:41ความจริงมันเป็นเช่นนี้ เขาจะหลอกเจ้าไปทำไม
13:44เขาปกป้องค่าเป็นเรื่องจริง เขาเลือกที่จะไม่บอกค่าก็คงมีเหตุผลบันของตัวเอง
13:49สุทังหลี แหละได้ค่าต้องชื่อคำยุดยองของเจ้า
13:52รู้ว่าเจ้าไม่อยากจะฝื้นความส่งจำและตามหาความจริงเหรอ
13:55บิดด weekend และครับ ครัวของเจ้าตา อย่างหน้าเวธนาชิ่นนั้น
13:58เจ้าแน่ใจเหรอว่าจะเพิ่ยเชือยได้
14:01หรือไม้ก็?
14:03ทั้งที่เจ้าช่วยรู้จังได้
14:05หรือเจ้าจะยังคงแสงทำเป็นไม่รู้
14:07มองดูเขา Malays ให้กำลังทิคฌนิ จะยivan堤長ลำบาก
14:09จุดทางทีเลรีджเจ้าต้องการอะไรกันอน่ะ
14:15ไม่ใช่ว่า เก็ enfant ต้องการอะไร
14:17แต่เป็นเจ้าตั้งหากที่จะทำยังไงต่อ
14:35ไม่ว่ายังไง เรื่องนี้ข้าควรขอบคุณเจ้า
14:40ไม่จำเป็น ข้าทำเช่นนี้ไม่ใช่เพราะเจ้า
14:47จนถึงวันนี้
14:51ข้าถึงได้เข้าใจความหมายรึกซึ่งที่ท่านพี่เมอกล่องเริ่มกันวันนี้ให้ข้า
14:57เขาหวังให้ข้าลืมความจะปวดในอภีฆ
15:02แต่ความทุกторja ปื่นถูกข้าร้างตรคูณ จะถูกลืมเรือนได้อย่างไร
15:08ข้าต้องสื่อชาติประเม universal kinderen เขา decided to make you
15:12หากพาช้อยท่านพี่หาหลักฐานได้ไม่ดีหรอกเหรอ
15:14ท่านพี่
15:25วันอัน เหตุใดจะมีเวลามาที่จวรล่ะ
15:29เมื่อเช้านี้ ข้าพบสิ่งเหล่านี้ที่ร้านบุบภายก
15:34มิงซู่เขียนจดหมาย ให้ข้านำมาม่อมให้ท่าน
15:38ชิงเจ้า ขอบคุณสำหรับความรักที่มีให้ ข้าจะจดจำไว้อย่างดี
15:48แต่ขออภัยที่ยากจะตอบกลับได้ ขอให้ท่านพบคุณครองที่ดีมีความสุขตราบเท่านาน
15:53มิงซู่
15:55ข้าจะไปหานาง ด้วยนิสัยของนาง ไม่น่าจะไปกล้าพูดกับข้าตรงนี้
16:03เฮ�ๆ เดี๋ยวกัน หากนางอยากพบท่าน จะฝากฆ่าใกล้ให้ทำไมท่าน
16:10ท่านคิดดูดี ดี สิ
16:11แต่ไม่เกี่ยวานก่อนที่เจอยังดีอยู่เลย เหiği Fehler นาจะกระทั่นหันชosi
16:15เรื่องความรักมันฆ่าเดอไม่ได้แบบนี้อยู่แล้ว
16:17มิงซู่บอกเขาว่า ช่วงนี้นางจะไม่มาที่ programme คงกรู้ว่าฆ่าจะถามนั้นถามนี่
16:24ท่านพี่ ท่านใจเย็นหน่อย หากท่านรู้สึกกลัดกลุ่มใจ ให้ข้าดื่มสุราเป็นเพื่อนดีมั้ย
16:36นี่ ท่านจะไปไหน
16:38เจ้าไปตามว่ายุ่ง
16:48ท่านอย่าออกรุย มิงซูอยู่ไหนเหรอ
16:51วันนี้มิงซูไม่ได้มาที่ร้านบุผายก บอกว่าช่วงนี้จะไม่มานะ
16:56คุณชายรู้ไม่ทราบเหรอ
16:58นางได้บอกอะไรอีกไหม
17:00นางบอกอีกว่า ให้ข้านำดอกปิ่นผุดตารที่พี่ข้ามอบให้ คืนให้เขานะ
17:06ขอบคุณมาก
17:08ท่านแม่ ท่านพี่ ข้าออกจากบ้านสำวันทุกอย่างดีอยู่ ไม่ต้องห่วง จากมิงซู
17:23จากมิงซูaging เด็กคนนี้จะไปไหนได้
17:29รู้ศัง! นักเจิง
17:31ถึงว่าหน้าฝ่ายรู้แห่งสานต้านี่
17:33วันนี้ค่ะเลือกเวนช้า เสล็วนที่เข้าเป็นหนึ่งพื้นได้รับมา
17:37เพราะก็เห็นว่าสมมาจากจุดพักมาหวายมิง ข้ากูรู้สึกเป็ดแปลก ก็จะรีบเอามาให้
17:42พี่ลู มิงซูตามค่ากรับเจี่ยังลิ้น ไม่ต้องเกินหวง
17:46จากซูทั้งหลี น้ำพ่ามิงซูกลับเจียงหลินไปแล้ว
17:50เฮ้ย เดี๋ยวเน้ำ นั่งคิดจะทำอะไร
17:54ไม่ได้ก่อน เขาจะไปเจียงหลินเดี๋ยวนี้ เพื่อรับน้ำกลับมา
17:58อ้า... ถังเออ
18:08สกุญเกียน
18:16ก็คือบ้านเดิมของสกุญเกียน
18:38ที่นี่ ก็คือบ้านเดิมของสกุญเกียน
18:46ชเกียน
18:49ก็คือบคุญเกียน
18:52ไม่น่ะน้ำที่หcü
18:56ตกกิตดต่อหนี
19:00อย่าวินได้
19:01คุณอย่างนั้น
19:04ได้มากยังไป ช่วยความสกับสดี
19:08ต่อสุดท้น
19:12ตกทันกีจ
19:14สวัสดีที่สุดสุด
19:44สวัสดีที่สุดสุดสุดสุดสุดสุด
20:14สุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดสุดส
20:44เจ้าคืนรอด เพียงชั่วข้ามคืน ก็เปลี่ยนแปลงจนไม่เหลือเขาเดิม
20:55เจ้าลองคิดดูให้ดี พ่อจะจำอะไรได้บ้างไหม
21:06เจ้ามองดูตรงนี้ให้ละเอียด ที่นี่คือบ้านของเจ้า เจ้าคือเจียนมิงซูบทรีแห่งสะกุลเจียน
21:14เจ้าตั้งใจดูให้ดี เจ้าจำอะไรไม่ได้เลยจริงๆเหรอ
21:33บิดาของเจ้าคือเจียนจินไห่ มันดาเจ้าจากไปไว้ ในบ้านยังมีแม่และคนหนึ่ง
21:40สุดสาวใช้ที่โตมากับเจ้า ชื่อเสียวชิงทิ้ง เจ้าไม่เหลือความส่งจำซึ่งนิดเลยเหรอเจียนมิงซู
21:46ที่นี่คือบ้านของเจ้า ทันที่เจ้าต่อมา เป็นไปไม่ได้จริงๆ จะจำอะไรไม่ได้เจ้าเจ้าลองนึกดูให้ดีๆ เจียนมิงซู
21:54ไม่ได้เจ้าคือเจ้า ไม่ได้เจ้าคือเจetenแห่ง จะตLEเอียนหมิตοι เจ้าตังใจน aideกดู dick monsieur
22:19มิ่งซ้อง
22:21ท่านนี้คือท่านหมองหูที่เขาเชิญมาจากสี่วี่เพื่อเจ้าโดยเจ้าพอ
22:26เขามีวิชัพแพทย์เฉพาะตัวที่รักษาโรคของเจ้าได้
22:29อาจช่วยให้เจ้าจำเรื่องเราบางอย่างในอดีตได้
22:34เจ้าอยากลองดูหรือไม่
22:40ข้าอยาก
22:49ข้าวไปข้างหน้า
23:06ไม่ต้องกลัว
23:09เจ้าจะเห็นประตูบานหนึ่ง
23:19พลักษาตัวออกไป
23:49ทิว Atlantis
23:53จะออกมาต้องมี deeply
24:03ที่โรนเถิด
24:06ต้องศTeris
24:11เลย
24:15ก็งั้น
24:18ajoenixไม่ร้ากีผfox Eg Estre Fish
24:36ทางๆ
24:43จากกันครั้งนี้ แม้ภาพกัน ก็ดังคนเปล petitหน้า
24:45แปลกหน้า ขอให้ท่าน มีชีวิตที่เหลือดุดต้นภัย เก้าหน้ายิ่งขึ้นไป
24:54เขาก็ขอให้คุณหนูเจียน เพราะผู้ครองที่เหมาะในเร็ววัน และแต่งงานยังมีความสุข
25:05ท่านไปท่ะ
25:16เห็นแล้วใช่ไหมละ มันได้ก็ตุนส่วนลึกในสมองของนาง ดึงจัดอรมหกตันหาของนางกลับมาจากน้ำตาไหลอบประโดยไม่รู้ถูก
25:26เจ้าปุ่มป้องพวกเขานะ การปลุกวิญญาณจะขาดช่วงไม่ได้
25:47เข้าไปเอง
25:49ระวังด้วย
25:50เข้าไปวังด้วย
26:00ก็จะได้ขึ้นมี
26:02ข้าก็ไม่รู้เหมือนกันงงอยู่เนี่ย
26:20พวกเราเรียกไปกันเธอ แค่องคลับคนเดียวต้านไม่ไหวหรอก ไม่งั้นเดี๋ยวจะตายกันหมดนะ
26:30เจ้าอยู่ตอนนี้ เธอจะข้าเจ้าท่านที
26:32อยู่ก็ตาย ไปก็โดนข้า
26:34รีบนี้ไป
26:38เดี๋ยวไป
27:08เดี๋ยว
27:09เธอ
27:24เฮ้า
27:29บืม
27:30ฮิลู
27:32ฮิลู
27:44ฮิลู ยังไม่ช่วยหมอหู สิ่งตรองจะหยุดกลางคันไม่ได้
28:00ฮิลู
28:06ฮิลู
28:08ฮิลู
28:30ฮิลู
28:32ฮิลู
28:34ฮิลู
28:36ฮิลู
28:38ฮิลู
28:40ฮิลู
28:42ฮิลู
28:44ฮิลู
28:46ฮิลู
28:48ฮิลู
28:50ฮิลู
28:52ฮิลู
28:54ฮิลู
28:56ฮิลู
28:58คุณชายวางใจถึด ไม่นางน้อยแค่ใช้จิตมากไป
29:07ถ้าได้ฟังแข็มให้นางแล้ว พักผ่อนมากี่วันเดี๋ยวก็ดีขึ้น
29:28พี่รู้ มิงซูไม่เป็นไรชิ้น
29:42ข้าวนางรับแรงกระตุ้นไม่ได้ ห้ามมาครับฟื้นฟูความส่งจำ
29:45แล้วเจอกรู้ดีที่เจียงหลีไม่คนต้องการชีวิตนาวมาตลอด
29:48อย่างนึงดันจะทำเช่นนี้ ซูถังหลี จะทำเกินไปแล้ว
29:53ชิ้นหลี ท่านไม่ยอมบอกจริง ทำได้เพียงหาความจริงด้วยตัวเอง
30:12этаiğiรู้บอก หากนางเป็นอะไรไป Tin me
30:16เรียกนี่ ก็รู้ว่าทานห่วงยายนาง ดังนั้นก่อนจะมองมา recession
30:22เธอเขาตัดสินใจจะบอกท่าน อีกอย่าง ข้าไม่ได้ตั้งใจจะทำรายมิงสู้จริง ๆ
30:29เพียงแต่นางอาจรู้บ่อแสที่เตีย wrapping หายท Girth ข้าไม่แพ엽กัน
30:35จะรู้แค่จุดมุ่งหมายของตัวANE
30:38ก่อนหนังนี้จะยืมมือคนอื่นแก้แค้น ข้าไม่สน แต่นางไม่ได้
30:42น่ามไม่มาส่วนเกี่ยวข้องใด ๆ กับคันดีของอาจารย์
30:45ไม่ควรถูกใช้เป็นเครื่องมือ
30:49เรื่องนี้ไม่ใช่ข้าคนเดียวที่ตัดสินใจ
30:52ข้ากับนางร่วมกันตัดสินใจเรื่องนี้
30:55พี่รู้อาจยังไม่รู้
30:57ที่จริงมิงสูรู้แล้วว่านางกับท่านไม่ใช่พี่น้องแท้ๆ
31:02นางก็สืบหาชาติกำเนิดของตนเองอยู่เช่นกัน
31:06ต่อให้ตอนนี้ข้ามไม่พูดอะไรเลย
31:09ไม่ช้าก็เร็ว นางก็ต้องรู้ความจริงอยู่ดี
31:12เจ้าตัดสินใจเองเช่นนี้ ไม่กลัวค่ากับท่านแม่จะเป็นห่วง
31:15แล้วท่านแล้ว ตัดสินใจเรื่องใด ค่อยคิดจะถามค่า
31:18หรือไม่ค่อยปิดบังค่าสักเรื่องเลยเหรอ
31:20เจ้าไม่ทำสิ่งที่อย่าทำให้เต็มที่ ค่าจะบอกว่างเจ้าสุดความสามารถ
31:24ท่านพี่...เหตุได้ท่านดีต่อข้าเช่นนี้
31:30ข้ามีสิทธิ์อะไร
31:44บุทหัวเหลือกัน...เกิดอะไรขึ้นกันนะ
31:54ถ่ง...เหมือนในฝันจะนึกอาอะไรบางอย่างได้ แต่เหตุธ์ได้เติญขึ้นมาก tomatoes
32:24จะพลิกษาดีได้นี้ไม่เช้า
32:26หลักษาในมือเจ้าสูรเจียนจะสำคัญมาก
32:28แต่น่างแค่มีชีวิตอยู่ได้ก็น้ำว่า ยากมากแล้ว
32:30จะมาครับกันได้ยังไง
32:36เจ้าฝืนแล้วเหรอ
32:38บิงซูเจ้าเป็นยังไงบ้าง
32:39พอจะทำอะไรได้บ้างไหม
32:41ไม่มีแม้สักเสียวความส่งจำเลยเหรอ
32:46ต้องขอโทษด้วยจริงๆ
32:48ฉันไม่พวกท่анผิดหวังแล้ว
32:50สิ่งเดียวที่ตอนนี้ฆ่ามั่นใจคือฆ่าเป็นคนคนของสกุลเจียน
32:53ฆ่าศูนิถีทั้งครอบครัว
32:56ฮ่า..พวกท่านเรียบไปท่ะ ฆ่าอยากอยู่คนเดียวเฮมเงีย
32:58'S μεงซูasu, เจ้าอย่าลืมละ
33:02ฆ่าก็เป็นครอบครัวของเจ้า
33:09ตั้งแต่ได้รู้ว่าเราไม่ใช่พี่น้องoo Ji
33:12ฆ่าก็ฆาร์สเด navy
33:13เหตุได้ท่านหรือ christian honor bar
33:35ฮูด อย่างน่า ถือเป็นบุญคนยิ่งใหญ่ต่อษ่า ฮ opinกCU exp musicians ท่านไม่ต้องห่วงあり può
33:40oreกพิธูวิ์ท่านอย่างสุดความสาماzier ถือบรรรรรรร rs ท่านถือบรรรรรianenter
33:44oping of poting
33:48ฮ with�อรเท掰 ustedes
33:50他的ATH
33:52ท่านไปเจอฮะ ค่oton yourself
33:54สกุญเจียนถูกผ้ารังตระกุง สกุญเจียนแห่งเจียงหลินที่เคยรุ่งรอดเพียงชั่วข้างคืน ก็เปลี่ยนเปลี่ยน
34:11จนไม่เหลือเขาเดิม
34:13มิงซู
34:15ข้าบอกแล้วว่าตอนนี้ข้าไม่อยากเจอใคร
34:20ฉะนั้นข้าจะรอตรงนี้
34:22ไม่รอบกวนเจ้าหรอ
34:26เจ้าหวางใจได้
34:28ข้าจะไม่ไปไหน
34:30ไม่ว่าเจ้าจะไล่ข้ายังไง
34:43ข้ายังคงเป็นพี่ชายที่เจ้าสามารถเชื่อใจได้
34:47หากเสียใจก็พูดออกมา
34:53หากไม่อยากพูด
34:57พี่จะอยู่เกียงข้างเจ้า
35:01ฉะนั้นท่านบอกข้ามา
35:06ขดีข้ารังตกูล
35:07ข้าตกรที่ข้าทุกคนในสุกุลเจียน
35:09ข้าใครกันหน้า
35:10ข้าอยากให้ท่านบอกทุกสิ่งที่ท่านรู้ให้ข้ารู้
35:12ข้าไม่ได้ข้ารู้
35:16แน่ใจว่าจะฟังตอนนี้เหรอ
35:23ข้าตามสืบคัดีนี้มาตลอด
35:26ข้าตกรคือพวกโจนพวกเขา
35:28แต่ต่อมาในอำเผอเก้า
35:30จบคัดีที่สกุลเจียนสมรู้ร่วมคิดกับพวกโจน
35:33ข้าสงสัยว่า
35:35เป็นขุนนางกับโจนสมควบคิดกัน
35:37เก้าสื่อชัย
35:38เพื่อ centuries
35:41กับพวกเขาสือชัย
35:42เก่าสือชัยไม่งนัดนี่
35:44มันตอนนี้
35:46แล้วแควทำท่าน pit стр เพรียน
35:48ข้าดีสกุลเจียน
35:51ข้า pipe nu
35:53pexolekt
35:58มันจะเคー MAC
36:00เลย
36:04ข้าวเหมือนว่า
36:07เจ้าว่ามา
36:09ข้าอยากไปไว้ครับครูของข้า
36:37รู้ชัง
36:39งี่
36:41รู้ชัง จะไม่เห็นแก่นตัว
36:43รู้ชังรู้ว่ามิงสูรู้ความจริงจะเสียใจมากแค่ไหน
36:45จะใจเย็นหน่อย
36:47ถ้ายังไม่ได้ถามเจ้าเลย
36:49จะเป็นคนบอกนางใช่ไหม
36:51จะเป็นเป็นได้ยังไง
36:52ถ้าจะทำแบบนี้เพื่อให้โอกาสเจ้าเหรอ
36:54ตอนนี้ผู้เรื่องพวกนี้ก็ร้ายความหมาย
36:56ทั้งหมดนี้ต้องโทษเจ้า
36:58ในฐนาพี่ชายของนาง
37:00เรื่องนี้เป็นความผิดข้าก็จริง แต่ว่า
37:04ชิงเจ้า
37:10มาแล้วเหรอ?
37:11ใช่ มิงซู
37:13พวกท่านกำนังทำอะไรอยู่เหรอ?
37:15เอ่อ พี่ชายกำลังเตรียบครับช้าให้เจ้าอยู่ น่ากินสักหน่อยสิ
37:20อย่างน้อยก็กินสักหน่อย ขนมกวที่เจ้าชอบ
37:30มิงซู ข้านำโปรดกันิบกันเข้าไปที่ด้วย จะลองดูว่ากินลงไหม
37:39ขอบพุนาดคิ้มเจ้า แต่ค่ากินไม่ลง
37:43มิงซู ตั้งแต่เจ้าไปแล้ว ค่ากินอะไรก็รายรสชาติ
37:49จะดูซี่..ค่าหื่วจนผอมาแล้ว
37:52ไม่ว่ายังได้เหนิดพาแล้วตอน Beer
37:55เราจะร้องทำเท้าจ๊อก ๆ ถ้าไม่กินค่าก็ไม่กิน
37:58เจ้าถือว่ากินเป็นเพื่อนข้าหน่อยนะ
38:02เจ้าอยู่เป็นเพื่อนนางหน่อย
38:17ข้าจอบไปดูว่าอย่ามีอะไรที่นางชอบกินหรือไม่
38:28มิงซูกันเย็นเย็นนะ
38:34เฮ้ เขาตามมาได้ยังไง
38:38เข้ามากับอองรุย มาสึบคดีที่เจียงหลิน
38:42รอไม่ไหวที่จะเจอมิงซู จึงรีบควบมามาทั้งคืน
38:46เฮ้ย เจ้าวนี่นะ ทุ่มเทขนาดนั้นทั้งช่วยนางเธอได้รับมาเจ็บ
38:51ตอนนี้อุตสาห์พ้นจากพันท่าความเป็นพี่น้องแล้ว
38:54เจ้าสำคัญแบบนี้ ยังเปิดทางให้คนอื่นอีก ข้าไม่เข้าใจเจ้าจริงๆเลย
38:58มิงซูเพิ่งรู้ชาติกำเนิด อารมณ์ไม่ดี
39:02เจ้าดูไม่ออกแล้ว ทิ้งเจ้าปรอบน้างได้ดีกว่าข้า
39:08พอแล้ว ตอนนี้ไม่ใช่เวลาจะมาหึงห่วงกัน
39:12ให้มิงซูดีขึ้นต่างหากสำคัญกว่า
39:24สุดสารของท่านเจียง น้ำจินไหยแห่งเจียงลิ่น
39:32สุดสารของฝูกุย และเซียวชิงถิง
39:38ที่นี่แล้ว หลังจากสักคุณเจียงเกิดเรื่อง
39:46พอถูกเราหาว่าสมคบกับโจน จึงฟังในสุดสารมันพระบรุทย์ไม่ได้
39:50เป็นลุ่มเฟิม หรือก็คือบีดาของพี่อิงของเจ้า
39:56ที่จัดการเก็บสบให้พวกเขาทีละคน มาฝั่งไว้ที่นี่
40:02เจียนจินไหย
40:06ก็คือวิดาของเจ้า เขาเป็นคนใจดีมีเมตillerตา
40:13จึงสร้างสนักเลียง สกุณเจียนย์ขึ้น และได้อุปรถ мира บรรดิษยากจนจำนวนมาก
40:19ข้าเองก็ได้รับประโยชนอย่างมาก จากสิ่งนี้
40:23อีกอย่างด้วยท่านรักเจ้ามาก เป็นที่เรื่องลثرไปทั่วเจียงลิ้น
40:28ท่านอยากให้เจ้าเป็นคนหนูเจ้าบ้านร้านทองสกุณเจียน
40:30เจ้าอย่างให้เจ้าเป็นคนหนูเจ้าบ้านร้านทองสกุนเจียน
40:36ดังนั้นเจ้าอยู่ในเจียงหลิน เป็นหลงจู้หญิงที่มีชื่อเสียง
40:46แล้วท่านแม้ค่าล่ะ เหติได้จริงไม่เห็นท่านเลย
40:52แม้เจ้าจากไปตั้งแต่เจ้ายังเด็ก จึงฝังว่าในสุสารปัญพบุรุทธ
40:58ท่านก็เป็นคนใจดีมาก
41:03ตอนที่ข้ากับท่านแม่เพิ่งมาถึงเจียงหลิน
41:05ทั้งยากจน ทั้งไร้ที่อยู่
41:08เป็นท่านที่มีแม่ตา
41:10ว่าจังให้ท่านแม่ข้าเป็นช่างปักของสุกุลเจียน
41:13หลังนั้นพวกข้าถึงมีที่อยู่อาศัย
41:17ทิทธาสองตรกูลเรา ผูกสัมพันธ์กันเพราะเหตุเนี้ย
41:21ฟังแบบนี้แล้ว ก็น้าว่าเป็นสหายกันตั้งแต่ไว้เด็กแล้ว
41:26ถูกต้อง
41:31ส่วนท่านด้านหลัง คือเพราะบ้านเจียน
41:34สุดสารคงหลิวสุด
41:35อยู่กับสกุ้นเจียนมาสิบกว่าปี
41:41แล้วก็คนนั้น คือสาวใช้คนสนิทของเจ้า
41:45เมื่อก่อนเจ้าไปไหน ก็จะพานางไปด้วย
41:51คุณที่ถูกฝังอยู่ข้างล่างนี้ ดำเป็นคนที่ใกล้ชิดค่าที่สุด
42:05ค่าควรจะสอกเศร้าเสียใจสิ ถึงจะถูก
42:09เหตุได้คัน
42:11เหตุได้ค่ะ ค่าถึงจำเสียงพวกเขามีได้
42:15จำหน้าตาของพวกเขามีได้
42:19ค่าจำ ค่าจำอะไรไม่ได้เลยจริงๆ
42:23อย่าโทษตัวเองเลย ไม่ใช่ความผิดของเจ้า
42:27พวกเขา ไม่โทษเจ้าหรอ
42:33คนในครอบครัวเจ้า หวังเพียงให้เจ้าไม่ชีวิตอยู่ต่อไป
42:39ต่อไป
42:41ต่อไป
42:43ขอบคุณ
42:57ที่สุดพลังด้วย พระเรียบนที

Recommended