ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:00รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วไป
00:04สามารถรับชมได้ทุกวัย
00:30ทุกวัน!
00:51ขอบคุณ!
00:56ขอบคุณ!
01:00โษยตรง owoดเยี่ยน
01:01มี breakthrough..
01:03โษย...
01:07ไฮง Renault!
01:08ผมเอง자가บ้ psychedelonder
01:10ขอสู้ยอมโษย...
01:15อยากลงนี้ขอ เด็นต้องเป็นคนิ่นใจ
01:18อย่ังบล parfait
01:20มาบ้างกอ hàng
01:23ไ NSA
01:24carte
01:30อ้าาาาาาาา!
01:32อุ่งไปบ้างเย็ด!
01:34อุ่ง!
01:36อุ่งไป! อุ่งเย็ด!
01:38อุ่ง!
01:40วันนี้แกอย่าเห็นน้วนเห็นนีกล่ะ
02:00มันห้ามกันได้ด้วยเหรอ
02:02ปิดเตาผงไปเลย
02:04ไม่ยันแกกันนอนที่ห้องและแพงนี้คุณเดียว
02:06ใจร้ายอ่ะ
02:08พี่เจ้าขาดไม่เซ้นหรอคะ
02:10เซ้นหรือมนม์คนโอ๋วน่า
02:13เออ แต่ว่าคือนี้เราจะนอนที่นี่จริงๆ หรอคะ
02:18โอ๊บ โทษทีนะครับ
02:21เพราะดีบ้านเลือนหอนยังไม่ได้ทำความสะอาดเลย
02:24อืม
02:26แต่ว่าวันนี้บ้านก็ดูวังเวงๆ 8.8 นะคะ
02:33ค่ะ
02:34เมื่อก่อนไม่เห็นรู้สึกนี้เลยอ่ะ
02:39นี่ประดาว
02:40เก็บไม่ได้ใจกับวันก็ได้ไม่ต้องคิดดัง
02:43อืม
02:50ย่า
02:54ถ้าตามมาด้วยอ่ะ
02:56ไม่ต้องโย่ตัวก็ได้นะ
03:00รักนะ
03:02แต่ว่ากลัวมากกว่า
03:06เออ พี่หมี่มึกไปก่อนนะ
03:08เฮ้ย เดี๋ยวว่าเดี๋ยวมึกจะไปไหน
03:10นอนนี่แหละ นอนดีกัน
03:12นอนไปเพื่อนนูน้องเขา
03:18นอนกันไม่พอหรอก
03:20ที่ห้องรับแข็งนี้ก็พูดที่นอนได้ค่ะ
03:22แค่ 6 คนเอง สบายมาก
03:2415 คนอย่างนอนมาแล้วเลย
03:28กลัวดิ
03:32เฮ้ย คนอย่างฉันอ่ะ
03:34เคยกลัวอะไรที่ไหนอ่ะ
03:36เฮ้ย
03:38เฮ้ย
03:40เฮ้ย
03:42โอดิ
03:44เป็นต์
03:46แว่อ่ะ
03:48อืม อืม
04:05ก็แค่กระเป๋าตกไอ้
04:07ไม่มีแล้วหรอก
04:09เนอะ
04:10แต่มันตกก็ยังไงก่อน
04:13แกนผลคุณปากไปเลย
04:17ก็เป๋าอย่า
04:33เปิดลูกสีน้ำพึง
04:47ส่งอะไร
04:53สัญญาขายที่ดินสุนม่วงค่ะ
05:01ขายให้คุณเชรีเนอะ
05:03คุณย่าน่าจะเป็นห่วงเรื่องนี้อ่ะ
05:05เลยแพรยามาบอกให้น่างพรึงรู้
05:07ถ้างงั้น
05:09คุมนี้เราก็รีบขายที่ดินให้เชรีไปแล้วสิ
05:11กัненияوي
05:13คุณย่าน่าน่าจะเป็นห่วงเรื่องนี้อ่ะ
05:15เลยแพรยามาบอกให้น่างพรึงรู้
05:17คุณย่าน่าจะเป็นห่วงเรื่องนี้ เลยแพรยามาบอกให้หนังพรึ่งรู้
05:25ถ้างนั้น ทุ่มนี้เราก็รีบขายทีดินให้ชีรีไปแล้วสิ
05:28คุณย่าจะได้หมดห่วงเลย
05:35คุณย่าน่าจะโกดไหมคะ
05:37โอ้ย พูดอะไรผิดไหมป่ะวะ
05:39เมื่อจะตีความผิดก็ได้นะ
05:41โทษครับ
05:47โทษครับ
06:07เมื่อกี้ทุกคนเห็นเหมือนนำพรึ่งใช่ไหมคะ
06:10ผมไม่น่าถามจังเป็ด
06:12เผ็นแนบคนแรกเลยลุงอะ
06:14เป็นไงล่ะ
06:15ขายเจ็ดปลิดที่ไง
06:17แล้วไม่ให้ความหายไปไหนก็ไม่รู้
06:19เหมือนตรงเซล์ไหวนี้มีเกร็ดมาก
06:21เหมือนไม่เคยเจอเลยพริกมากก่อน
06:23ก็มีครับ
06:37บางกีนี่เหมือนคุณย่าโกดเลยนะครับ
06:39หรือว่าเราจะตีความที่คุณย่าต้องการผิดไปคะ
06:41อืม
06:43สดังว่าคุณย่าไม่อยากขายที่ดินให้
06:56ทุกย่านอยู่ในความสมบ
06:59น่าจะใช้ความต้องการของคุณย่าแล้ว
07:08ย่า
07:11สบายใจได้แล้วนะ
07:14ที่ดินส่วนมาม่วงยังเป็นของเราทั้งหมด
07:41คุณย่า
07:43คุณย่า
07:45คุณย่า
07:47คุณย่า
07:49คุณย่า
07:51อีกสะแสน
07:53อันเนคุณ
07:55มึงพาไว้ คุณทำไม
07:57คุณย่า
07:59คุณย่า
08:01สละภาพมา
08:03มึงทำงานให้กับใคร
08:05คุณย่า
08:07คุณย่า
08:08คุณย่า
08:09คุณย่า
08:11คุณย่า
08:13คุณย่า
08:15คุณย่า
08:17คุณย่า
08:19ไม่ diagram
08:25มึงทำให้ทำไม
08:26ไอ้เศษ
08:32มึงทันไปทำไม
08:33ครับย่า
08:36กูไห้ใจมากที่สุด
08:38มึงทำอย่างไงกับกูได้ยังไง
08:40หยองโทยครับผมเล้วนะครับวย
08:42ผมจ้ำเป็นท Ан Guildท่ำจริงๆ
08:46เข้ามีบื้行กุณกับผมครับMS
08:48ใคร!
08:51ท่านเดชา
08:55มันเองเหรอ?
08:58ถ้าไม่ได้ท่านช่วยไว้
09:00ป่านนี้ผมติดครุกจนตาย
09:02ถ้าที่ผมไม่ได้ทำอะไรผิด
09:06ผมท่านทั่วผู้หัว
09:08มันสั่งอะไรผมก็ต้องทำ
09:11มันจะปีให้ปูขายที่ให้มัน
09:14ใช่ไหม?
09:16ครับ
09:17ให้เอาไปผมเรียกเลยครับยาก
09:21กูไม่ให้เอาไปมัน
09:23ผมบอกเลยอย่าเจ้าผมเลย
09:26มึงไปพ้นจัดสวนของกู
09:29ถ้าคุณทำอะไรไม่น้ำมึงเหลือดร้อน
09:32กูจะเอามึงไปอยู่ด้วย
09:34ด้วย
09:35ไปไปไปไป
09:36เพื่อไปไป
09:37ไปไปไป
09:41น่า...
10:11เวลาดี นิดดเมื้นกลืม
10:41แล้ว
11:11มันนั่งในการสิ่งหยุมหึ่ง
11:15ย่ามีเรื่องจะบอก
11:30ไอ้ดอบินแฟงก็มาทำงานในส่วนของเรา
11:34มันเป็นคนของเสียที่คง
11:37ขอบคุณก็ต้องมีน้อย
11:53เก็บของความเก็บข้า
11:59อันนี้.
12:29เจอมให้เจอ
12:53นุกษัน
12:54นุกษัน
12:56นุกษัน
12:58ในหรือแล้ว
13:00เอาพี่พื้อ
13:01มีอะไรพี่คิดยิว
13:02พ่อแก
13:03ออกไปทำงานนึงแต่เช้าแล้ว
13:05มีที่ไหนล่ะ
13:06ฉันตามหาทั่วส่วนแล้วไม่มีใครเห็นพ่อแกเลย
13:09มือถือก็ปิดติดต่อเขาไม่ได้
13:12เออ แต่ฉันโทรตามให้
13:14เร็วเร็วนะพื้อ
13:21พองเจ็บของไปหมดเลยพี่พื้อ
13:24พอจะเติงบื้อไปแบบแม่หรือคนอีกแล้ว
13:30รูกแสงให้อาจจะเรียบไปทำธุร้าก็ได้
13:33เห็นแก้นอนอยู่เลยไม่อยากปุกไง
13:35แล้วทำไมต้องปิดมือถือด้วยละคะ
13:40ไม่ใช่แค่มือถือ
13:42ตรงหมดบัญชีก็เอาไปหมดเลย
13:47หรือว่า
13:48รูกแสงจะพาพี่ดอนี่ไปหรือเปล่าคะ
13:54พี่ดอนมันโทรระยะย่า
13:57พ่อฉันจับได้
14:00แล้วพ่อฉันก็เป็นคนขังเอาไว้เอง
14:01แล้วพ่อจะพาพี่ดอนนี้ไปทำไมล่ะ
14:04แต่ฉันเห็น
14:05เห็นอะไร
14:10ไม่มีอะไรเหรอคะ
14:13หนูอาจจะเข้าใจผิดอ่ะคะ
14:14บืดกินข้าวยัง
14:24อ่ะ ฉันแก้ไปกินข้าวก่อนไป
14:29เดี๋ยวฉันกับนุมมีจะหาวิธีติดต่อตรงแสนให้
14:32ก็ชิป
14:41สวัสดีครับท่าน
14:59สวัสดีครับท่าน
15:05มีอะไรเหรอ
15:09คุณย่าเสียเหรอครับ
15:14กูรู้แล้วข่าวดังทั้งจังหวัด
15:18แล้วอย่างผมหาสัญญาซื้อขายไม่เจอนะครับ
15:23ใช่ หลามมันคงคุยไม่ยากเหมือนตัวย่า
15:29เดี๋ยวมันคงยอมขาย
15:31ท่านครับ
15:34ผมจะมาขอท่าน
15:36เริ่มทำงานที่สูญม่วงนะครับ
15:39ทำไม
15:41ผมกลัวพี่ย่าครับ
15:43มึงจะบ้าแล้ว
15:45นูเห็นกับตาจริงๆนะคะ
15:50ว่ารูงแสนเป็นคนราดน้ำมันเผ่าลงครัวคืนนั้นนะคะ
15:53แล้วได้เล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังอีกบ้าง
15:57คุณย่าค่ะ
16:00เล่ามาอะไร
16:02คืนที่คุณย่าเสียค่ะ
16:04ผมกลัวจริงๆนะครับ
16:11ถ้าคุณย่ามารอผมทุกคืน
16:12แล้วถ้าผมสติดแต่พูดความจริงออกไป
16:18ผมกลัวว่าท่านจะเหนือร้อนด้วยนะครับ
16:21ท่านเธอเด็ดร้อนด้วยนะครับ
16:25ให้ผมเลือกทำงานที่โสนเธอครับ
16:28แล้วผมก็เก็บครับของหมดแล้วด้วย
16:31ผมอยากจะไปอยู่ที่อื่นก่อน
16:34เพิ่มให้ใครสาวถึงตัวท่านได้ไงครับ
16:37ที่มึงกูดมาก็มีเหตุผล
16:52ผอดภายไว้ก่อน
16:55มึงไม่ต้องทำงานที่สวนแล้ว
16:58ขอบคุณครับท่าน
17:08ห้ามบอกเรื่องนี้กับใครเด็ดขาด
17:12โดยเฉพาะไอ้บือ
17:14ค่ะ
17:16พี่กระจิบไปทำงานได้มาไป
17:25แล้วทำไมเมื่อคุณย่าไม่มาบอกเราเลยฝั่นเรื่องน่ะแสน
17:30ย่าคงอยากให้โอกาสลงแสนกับตัว
17:33เพราะว่าเห็นกันบือ
17:36ก็เป็นไปได้นะ
17:38คุณย่าน่าจะเป็นห่วงบือมาก
17:48ถึงแล้ว
17:50พี่แสนทำงานในสวนก่อน
17:51จนกว่าจะหางานใหม่ได้
17:59ใช่ไหม
18:05ถึงค้นมีเมืองแสน
18:09ที่สุดสุดหวัต
18:23นที่สุดท้ายสุดที่สุดสุดท้าย
18:27เฮ้ย
18:47ได้รอยอังคารที่นี่สงใจของย่าแล้วนะ
18:51ย่าสั่งแล้วสั่งอีด
18:53ถ้าไม่ทำตามนะ
18:55คือนี่มาเข้าฝันอย่างนี้
18:57บอกเลยว่าเกรงใจ
18:59ไม่ต้องมาบ่อยก็ได้นะครับ คุณย่า
19:05เออ คุณแม่นครับ
19:06แล assumingนอนchineกับหวันนี้อะไรหรือเปล่าครับ
19:08เออ ใช่ครับ
19:10นี่พلفรงานที่รีสอรดกับหน้ากำลังจะมารับอยู่
19:12ตกับไปถึงแล้ว
19:14หน้าเราอยู่กินงั่งางเย็นไปกั้น
19:16อีกสักมือค่อยกลับนะคะ
19:17อืม
19:18ฟลี pan to in at what the outside
19:19พอดีไม่ได้เข้าไปที่
19:24ไพระดา sewer เดี๋ยวสาหกประดาoiresกินเข้า생า platform
19:30ไพระดาวไม่ได้ละไปด้วยเหรอครับ
19:45ประดาว ยังต้องเรียนรูงนานจากคนเกิน
19:48ไม่ต้องห่วงหรอกครับ พี่เหม่าน
19:50ผมจะดูแร์ปประดาวเย่นดี
19:53แม่.. พี่เหม่นเลยน่า
19:57โอ๊ค
19:59หญ่ดเลยนะ
20:02ขอณุญاض pseประดาว พับที่บ้านผมได้ไหมครับ
20:06แล้ว highway เลยออกก็
20:07ไม่ใช่แบบนั้น
20:09คือพ่อ แม่ก็อยู่
20:10จะได้freiikh ทำงานจน ด้วยกันสดบสดวกหลาย
20:12อ๋อ
20:15ได้เลยครับ
20:17พวกชีริปพุ้นวางสายแล้วนะคะ
20:24นิตาหมดขนทางแล้วจริงๆ
20:26นิตา ไม่โทรหาคุณเหรอค่ะ
20:28ตอนนี้เงินปิดภัพินิตา เหลือนไม่เท่าไรแล้ว
20:33เขาจะไปสมัครงานที่ไหนก็ไม่กล้าไป
20:36บ้านตัวนี้ไม่กล้ากลับเลยค่ะ
20:38ต้องไปอาสัยตามบ้านคนอื่นเอา
20:40ก็ตอนนี้น้ำหลวดตารังตามล่านนี้ตายอยู่ไหมคะ
20:51อะไรนะคะ
21:00นั่งปลาดาวไม่แจ้งความ
21:10ไม่ต้องห่วงนะปลาดาว ฉันจะดูแลที่เม่นอย่างดีเลย
21:17ไหวใจได้แน่นะแก
21:20คิดว่าแยกๆก็จะมีความสุขแล้วกันเนอะ
21:24เราเจอกันนะครับ สวัสดีครับ
21:29สวัสดีครับ หัวดีครับ บ๊ายบายครับ
21:32พี่สไพร์ไปก่อนนะ
21:34พี่สไพร์ไปก่อนนะ
21:55รูปมีอ่ะ รื่อย่า
21:59ใช่
22:00แค่ยิง มันอย่างด้วยดูเลยหรอ
22:03ตัวรู้สักไหล
22:05นี่เข้ามองดีตามหลาวมาดูแล้ว
22:07มันจะสูงแล้วเนี่ย
22:09รียวได้ยังไง
22:11ยินดูเลย
22:30ดูกสิลอดแล้วเนี่ย
22:44ขอได้แล้วมั้ย
23:00ลุ่งทำไมลุ่งพาของหนูตัวเดียวอะ
23:04ลืมมาชุดเข้าไปเพลียง
23:08อยู่ตรงนี้แล้วนะ
23:10เดี๋ยวน้ำพรุ่งไปเอามาให้
23:30เป็นไรนะพึ่ง
23:37ผีผลังมีจริง
23:49ผีผลังมีจริง
24:00ที่นี่ตารของหน่า
24:04ที่แบบนี้ที่สนุก
24:16คุ้มมีเซ็ก่อน
24:18มันสำหรับ
24:20สวัสดี
24:22คันตาดของโชน
24:24นี่สุดความองจัดของตาดของนาที่สนุก
24:28ข้าหญิงช่วงไหน ฝันไป
24:58พระ วัง นั่นเพิ่งไปได้ฝันไปใช่ไหมคะ
25:23ถ้าฝันไป
25:25เราก็คงฝันเหมือนกันอีกแล้ว
25:29อยากฝันก็วันต่อไหมล่ะ
25:34ตั้งตาได้ขอบคับเด็ก
25:40ฉันรู้สึกเหมือนตอนสิ่งเจ็ด
25:44แต่รู้จริงๆว่าคอบคับเด็ก
25:48เอาล่ะ จากวันนี้ไปนะ
25:52คุณประดาวจะมาทำหน้าที่ดูแลแขก VIP ของอิงชนแทนคุณที่ตานะครับ
25:58ออกน้องหน้าไปนะ
26:00ต้องมันดีใจนี่น่ะ
26:02คุณรู้ค่ะ เรื่อนตำแหน่งอย่างเดียวล่ะคะ
26:05แล้วขยับความสัมพันธ์กับ MD ด้วยหรือเปล่าคะ
26:10ใส่เหมือนกัน
26:12อันนี้พี่พาเขาถ่าเองแล้วล่ะครับ
26:15ว้าว
26:17กูกับด้วย
26:21อุ๊ย เป่าสาวมาแล้วค่ะ
26:27คุณนู้แจ้งขาวให้ทุกคนทราบแล้วใช่ไหมครับ
26:30อ๋อครับ MD
26:31เดี๋ยวผมจะติดป้ายประกาศที่หน้าห้องฝ่ายบุคคลอีกทีครับ
26:37ก็นอกจากเรื่องปรับเปลี่ยนตำแหน่งแล้วเนี่ย
26:40ผมยังมีอีกเรื่องนึงจะแจ้งให้ทราบครับ
26:43โอ้ย
26:45แต่เด้เด้เด้
26:47แต่เด้เด้เด้
26:49เดี๋ยวๆ ทุกคนยังไม่ใช่เรื่องนั้นครับ
26:51อ๋อ
26:52ผมจะแจ้งว่า
26:53คุณประดาวเขาจะมาทำงานกับเราจนกว่ารีสอร์ตใหม่เขาจะสร้างเสร็จนะครับ
26:58แล้วก็อยากให้ทุกคนเข้าใจตรงกันว่า
27:00รีสอร์ตใหม่ของคุณประดาวกับอิงชนเราเป็นพันธมิตรกัน
27:04อิงชนจะรับพนักงานเพิ่ม
27:06เราก็ฝึกพนักงานเพื่อไปทำงานที่รีสอร์ตใหม่ของคุณประดาว
27:09ถ้าใครมียาดพี่น้องเพื่อนฝูงสนใจก็แจ้งขาวได้เลยนะครับ
27:14ผมมาบอกเป็นการภายในก่อนเลยนะ
27:16อ๋อ รีสอร์แล้วชื่ออิงชน รีสอร์ที่น้วนชื่ออะไรเหรอคะคุณปาดาว
27:24โอ้โห ชนหรือเปล่า
27:26น่าจะชื่อรักชนมากกว่า
27:31ขอบคุณทุกคนที่ยังอยู่ด้วยกัน
27:33จากวันนี้ไป นำพึ่งจะเข้ามาดูแลส่วนมะม่วงแทนย่า
27:45และขอให้ทุกคนมั่นใจ
27:47ว่านำพึ่งจะรักษาส่วนมะม่วงนี้ไว้
27:49ไม่ขายให้คายเด็ดขาด
27:51ใครที่เคยทำหน้าที่อะไรก็ทำต่อไป ทุกอย่างยังเหมือนเดิม
28:05ส่วนตำไหนของรุงแสน
28:07นำพึ่งจะดูแลแทนไปก่อน
28:10พอนำพึ่งเชื่อว่ารุงแสนจะต้องกลับมา
28:14เชื่อว่า ทุกอย่างอย่างเดียว
28:16guessing authorิสพบา сним
28:19ส่วนเรื่องข้าแแลง
28:30แยกแยกกันไปทำงานได้ค่ะ
28:31เก็บphenonya ว Greuk
28:34กุ่นฟ้ง ข้าแรงล่ะคะ
28:36แยกแยกแยก extraordinary ไปทำงานได้เลยค่ะ
28:38เดี๋ยวเชื่อเราอ慣คุยกันรอบหน้า
28:39เก็บ barbecue
28:40ว้าว!
28:44เป็นประชุมค่ะ
28:49น้ำพึง
28:52น้ำพึง
28:53เขินเหรอ
28:55ฮะ
28:56นี่
28:59เรื่องธรรมชาตินะ
29:01โอ้ยเจ็บ
29:03เดี๋ยวเฟ้าคุณย่าเลยนะ
29:06คุณย่าครับมารอพวกเราอีกแล้วครับ
29:08เดี๋ยวเจ็บได้เลยยิ่งดี
29:10โอ้ยน้ำพึง
29:12คุณย่าครับใช้ด้วย
29:28สวัสดีครับ
29:32สวัสดีครับ
29:38สวัสดีครับ
29:40มีธุระอะไรครับ
29:44ถ้าจะพูดเรื่องขายสวนมาม่วง
29:46เชิญกลับได้เลยค่ะ
29:48ยังไงน้ำพึงก็ไม่ขาย
29:50อย่าไงน้ำพึงก็ไม่ขาย
29:54อย่ามาทำเป็นย่าของเธออีกคนเลยน่ะ
29:56แม่จะมาเยี่ยมรูบไม่ได้หรือไง
29:58หรือว่าน้ำพึงจะไม่ต้อนรับแม่เหมือนย่าอีกคน
30:02ทุกคน
30:06เชิญขึ้นข้างบนก่อนครับ
30:09นึกว่าจะไม่เชิญสะละ
30:12นั้นเดี๋ยวผมไปเดินเล่นเท่านี้นะ
30:15ค่ะ
30:26พรุงไว้ทำงานเหรอ
30:28ฉันอยู่เหมือนเพื่อนตัวเพื่อนก่อนดีกว่า
30:32ค่ะ
30:47ไอ้โหไปไหนไว้ดอน
30:57สวัสดีครับเสีย
30:59เป็นไงใครเรา
31:01มีเจอกันนานนะ
31:03แล้วจะขนตนไม้พูہนี้ไปไหน
31:05พันใหม่ครับ
31:07พอดีคุณญาศั่งเซือล์ Salvador
31:09ว่าจะไปทดรองปลูกดู่อาวครับ
31:10Must be a problem
31:12пойmi in most.
31:13รฟีหรือорд
31:16ไม่มีหรอกครับ
31:17พอดีคนงานออกไปเยอะครับ
31:18count bands
31:20- คนที่ฉันเคยใจเจอเว้าอยู่กับแก ก็ออกด้วยหรอ
31:25คนที่ดูหน่วยกล้าดีๆ น่าสิบายนะ
31:30- พี่ดอร์นั่นหรอครับ
31:31- เอ eure笑ๆ นั่นแหละ
31:33- หนีไปแล้ahrาแล้วครับ
31:35- หนี..หนีทำไม bleach
31:39- ถูกจับได้นะสิครับ ว่าถูกจ้างเขามาปว่นที่ส่วน
31:43แล้ว...แล้วรู้ไหมว่าใครไม่ขนจ้าย
31:48ไม่รู้ครับพ่อไม่ได้บอก
31:51แล้วพ่อกันอยู่ไหน
31:53ฉันอยากคุยกับพ่อกันหน้า
32:07ที่นี่ยังเหมือนเดิมแท้ทุกอย่าง
32:09มีที่ความสงจำแย่แย่
32:12ความสงจำแย่แย่ของคนที่อยู่ที่นี่มากกว่าค่ะ
32:35ย่าคงใส่ลายแม่กับแกกับเยอะ
32:39แกถึงได้เกลียดแม่เหมือนเขา
32:42ก็แกตัวมาสิเขามันไม่จริง
32:44นำพึง
32:57นำพึง
33:03แม่แต่งตัวสวยจัง
33:05แล้วนำพึงชอบให้แม่แต่งตัวสวยอย่างนี้ทุกวันไหมจ๊ะ
33:09อืมทำไมอ่ะ
33:11แม่กับดึกไม่นานกับนำพึง
33:22นั่นอะไรอยู่อันนี้
33:23รัฐ
33:26ผมไม่เห็นว่าจะมีใครชอบให้คุณออกไปล้องเพลงกับข้ามคือดึกๆๆๆแบบนี้เลยนะ
33:32ลาออกสะเนอะ
33:35ไม่ค่ะ
33:36คุณจะให้ฉันอยู่บ้าค Summer
33:38ให้แม่คุณแดกดั deleมากลาบผัวกินไปจำตายเหลือ
33:41แล้วทำมากแล้วนะคะ
33:43คุณก็ไปทำงานกับผมที่สวนสิ
33:45เริ่มออกไปล้องเพลงกันคำคือแบบนี้เถอะนะ
33:48ก็ฉันไม่ช้อบทำงานสวยเหมือนแม่ค式然
33:50นี่
33:51มิ
33:52ค้นเรามันมีความถนาดความชอบไม่เหมือนกันนะคะ
33:54acı
33:55estos
33:56ไม่พูดด้วยละ
33:58พูดไปก็ท้าล้อกั้นอีก
33:59ไปทางงานแล้วกัน
34:01แล้ววันนี้น่ากเสียคนไหนไปอีกละ
34:11คุณพูดจากให้มาดี ๆ นะ
34:14พูดดี ๆ อะไร
34:14ก็คนเขาพูดกันพ ہو communications ไปหมดแล้วเนี่ย
34:16ถ้าคุณจะเชื่อพวกป่า ขอให้ปากปลูมากกว่าเมียนตัวเองก็แล้วแต่นะคะ
34:23spinach 什麼
34:25เดี๋ยวดstal
34:27ใช่?
34:36sabes?
34:39ไม่ใช่เรื่องของแก
34:40นํามืม Schulz
34:43ไม่ต้อง
34:45แกอยู่กับพ่อกับ потерcie สุดที่รักษณ์ของแก
34:47นํามือง musst
34:50ไม่
34:52นํามืม coś musst
34:53ตอก往ให้แกอยู่นี่
34:54ขั้น
34:55ถอยไป
34:57เออ
35:00ไม่แหละ ไม่ต้องปกว่าฉัน
35:01หน Mul ไม่รู้
35:04แก หน Mul ไม่รู้
35:07แก
35:09เร็วไป
35:10เร็วๆ
35:11หน Mul ไม่รู้
35:14หน Mul ไม่รู้
35:17อร่อยฉัน
35:19ฉันด้วยแก่ปล่อยเท่าไง
35:28อือออิ้ย!
35:31อือออิ้ย!
35:33อือออิ้ย!
35:38คุณนบครับ คุณนบ!
35:43มีอะไร?
35:45คุณรัชเก็บสุบผ้านอีกไปแล้วครับ
35:57น่ะพึ้ง!
35:58ลูก!
36:01พ่อมาไว้นะ!
36:06ได้เป็นไรนะลูกนะ
36:08เดี๋ยวพ่อไปตามแม่กับเอง
36:11หนูพี่อยู่ที่บ้านคุณแย่รอพ่อนะ
36:14พ่อจะลองให้แล้วนะคะ
36:16เดี๋ยวพ่อจะลิ้มกลับมานะ
36:27แล้วพ่อก็ไม่กลับมาเติม
36:44ทุกอย่างที่นำพึงรู้
36:47มีอะไรไม่จริงบ้างคะ
36:50ทุกคนก็ผิดภาสกันได้ทั้งนั้น
36:57น้ำพึง
37:00เรามาเริ่มต้องกันใหม่ได้นี่ลูก
37:04ถ้าน้ำพึงยอมขายที่ดินให้เสีย
37:21แม่จะยังอยากกลับมาเยี่ยมน้ำพึงอยู่ไหมคะ
37:27ทำไมถึงถามแม่อย่างนี้ล่ะ
37:29แม่กลับมาที่นี่
37:31พร้อมๆกับโครงการสร้างงงแรมใหม่
37:35วันถ้าที่แม่ไม่เคยติดตอนน้ำพึงมาเลย
37:39ได้ให้น้ำพึงคิดเป็นอย่างอื่นไงคะ
37:46น้ำพึง
37:53แม่
37:58แม่พยายามติดต่อมาหาแกตลอด
38:02แต่ย่าแกก็ขัดขวางแม่ไว้
38:06เพราะกูว่าแม่จะเอาแกกลับไปเลี้ยงเอง
38:08แกก็รู้ที่สายย่าแกดีไม่ใช่เหรอ
38:12ไม่ใช่เหรอ
38:22ผมประโทษนะครับ
38:24แต่ผมขอพูดในฐานนาคนกลาง
38:26ผมว่าเรื่องที่ผ่านมามันก็สร้างความบอบช้ำให้กันเราทุกคน
38:30ผมว่าถ้าเราสามารถอย่าลืมมัน
38:32ให้อภายกันแล้วกัน
38:34และกลับมาเริ่มต้นใหม่ได้เนี่ย
38:36มันน่าจะดีกว่าที่เรียวต้องโกดเกตกันไปจนวันตายนะครับ
38:50คุณนำพึ่ง คุณนำพึ่ง
38:52ตำรวจมาขอพบค่ะ
38:58ข้าจับตัวพี่ดวันไว้ที่นี่หรือครับ
39:00แต่ ตอนที่พี่ กระจิบเอาอาหารมันพี่ดอน
39:05พี่กระจิบบอกว่าคุณแจถูกตัดนะครับ
39:12laboratory
39:15ไอ้บือแย่น prompts億 smashing
39:16ไม่ได้บอกครับこんにちは
39:17gradients
39:19ชอบให้ดีกัน
39:26để nehmen
39:29เราย่าได้บอกใครต่ออีกไหม
39:31ผมก็ไม่ได้ถามครับ
39:34เบอร์! ไอ้เบอร์! ไอร์เบอร์มึงอยู่ในเถอะ
39:37อยู่นี่
39:38มีตำรวจมา คุณนำพึงให้มาตามเองไปที่บ้านคุณญ่า
39:42เรื่องอะไรอ่ะ
39:43ข้าก็ไม่รู้เหมือนกัน เองได้ไป
39:46อาจจะเป็นเรื่องพ่อว่ะนะ
39:59ไม่ผิดตัวแล้วครับ
40:01ถ้าแสนเคยทำงานอยู่ที่นี่
40:03อยู่ ๆ ก็เก็บเข้าของ แล้วก็หนีหายออกไป
40:05บื้อลูกชายเขาก็ไม่รู้เรื่องครับ
40:07งั้นผมขอสอบประคำคุณงานในส่วนด้วยนะครับ
40:09ได้ครับ เดี๋ยวผมไปตามคนงานทั้งหมด
40:11แต่ตอนนี้ผมขอคุยกับลูกชายผู้เสียชีวิตหน่อยนะครับ
40:13ไม่ผิดตัวแล้วครับ
40:15ถ้าแสนเคยทำงานอยู่ที่นี่
40:17อยู่ ๆ ก็เก็บเข้าของ แล้วก็หนีหายออกไป
40:21บื้อลูกชายเขาก็ไม่รู้เรื่องครับ
40:23งั้นผมขอสอบประคำคุณงานในส่วนด้วยนะครับ
40:25ได้ครับ เดี๋ยวผมไปตามคนงานทั้งหมดไปครับ
40:27ได้ครับ เดี๋ยวผมไปตามคนงานทั้งหมดไปครับ
40:30แต่ตอนนี้ผมขอคุยกับลูกชายผู้เสียชีวิตไหนนะครับ
40:32ได้ครับ
40:44เกิดอะไรขึ้นนะคุณ
40:46เฮ้ย คุณนี้มาเงียๆ
40:49ตอบหลวดมาแล้วไหม
40:51คุณจำแสนพ่อจะเบื้อที่คำงานที่นี่ได้หรือเปล่าค่ะ
40:55จำได้
40:56จำได้ มีอะไรเหรอ
40:59ถูกหยิ่งตายเอาสบไปทิ้งว่าที่ชายป่า
41:05ก็...ไอ้แสนเนี่ยแหละ
41:07ที่จับตัวไอ้ดอนไป
41:09นักจะรู้แล้วไอ้ดอนของเรา
41:11พี่ตอนนี้ดอนอยู่ที่นั้น
41:14มีหนีแล้วสิ
41:17ตอนนี้มันจะโยกใหญ่แล้วมาถึงเราหรือเปล่าเนี่ย
41:21ฉันว่าแม่
41:23ทางที่ดีนเราควนจะรีบไปจากที่นี่กับนี้กับนี้กว่า
41:27อืม
41:28อืม
41:33พี่นี่มีเรื่องมุ่นวัยอย่างนี้
41:34แม่คนนอกไม่เกี่ยวข้องอะไรด้วย
41:37ขอตัวก่อนแล้วกันนะ
41:38สวัสดีค่ะ
42:02คุณิตา
42:08ไม่เจอกันนานเลยนะคะ
42:12ฉันยังเป็นประเด็นให้เมาว่าอยู่ไหมล่ะ
42:16คุณิตาก็
42:18มองเมาวอะไรกันคะ
42:21ฉันอยากพบเอมดี
42:24พี่เบนนะคะ
42:25พอดีลูกค้าอยากจะจน
42:26พอดีลูกค้าอยากจะจน
42:56ช่วยพาลุงมึกลงจากค้านด้วยนะครับ
43:00แต่งงานกันนะประเด็น
43:09กูมีงานให้มึงปิดจบ
43:12ประสบอุปฏิเหตุสิชีวิตเอง
43:18คุณมีทุกรถข้อบประหน้าเลยหักลบ
43:21รถทุกจำเตอไปฝาค่ะ
43:26ตั้งแต่ได้ขบกับเด็ก
43:31ฉันรู้สึกเหมือนต้องจักเจ็ด
43:38180 ไม่รู้จริงๆ
43:41ว่าขบกับเด็ก
43:43มันชมชิดหัวใจ
43:47ขนาดนั้นตั้งแต่ได้พบเจอเธอ
43:52เมื่อมีเธอหัวใจ
43:55กลับมาเป็นนี้หลัง
43:58ความมุงมึงของเธอนั้น
44:01แต่เป็นหัวใจ