Enjoy Watching 📺
The Loyal Pin Episode 2 Engsub
Don't forget to follow this channel!
#SpecialGL #glseries #romancegirl #seriesgl #thairomance
The Loyal Pin Episode 2 Engsub
Don't forget to follow this channel!
#SpecialGL #glseries #romancegirl #seriesgl #thairomance
Kategori
📺
TelevisiTranskrip
00:01อีกสองเดือนเดินไหมคะ
00:04ใช่
00:28ดิงเป็น
00:30เป็นอะไรหรือมัน
00:33ท่านหญิงอันยังจะเส DESDF ไปเรียนจริงๆ หรือคะ
00:38ใช่
00:40หญิงคงจะน้อยใจเลยที่ไม่ได้ไปด้วยซินะ
00:45เช่นนั้นอย่าเสียใจไปเลย
00:48ยังไงอ้ก็จะให้หญิงเปลี่ยนเทาโดมศึกษา
00:51ถึงแม้ว่าจะเป็นในไทยก็ตามที
00:55หญิงไม่ได้น้อยใจดอกเพคะ
00:58หิ่งแค่เสียใจ ที่จะไม่ได้เจอท่านหิ่งอีกนาน
01:15อันนินยังเล็กนัด
01:16เหตุได้ถึงต้องไปร่ำเรียนกลายบ้านกลายเมืองถึงเพียงนั้นด้วยค่ะ
01:20ไปต่อเล็กซีดี ไปเปรียบนะ
01:23แต่นินไม่อยากไป
01:28อันนินมีโอกาส ต้องสวยกันไว้สิคะ
01:36ถ้าไม่ใช่สิ่งที่อันนินต้องการ ยังคงจะเรียกว่าโอกาสหรือมั้ยคะพี่ชัยไย
01:45นั่นต่าไร อันนินอย่ะชอบตั้งคำถามนะ เหมือนใครสิร์ที่ไหนกัน
01:52อย่างนี้ดีแล้ว บอกออกับการได้ไปด้าหมดที่มึงนอกมึงนา
01:56ที่เมืองนอกเมืองนา
01:57ชอบตั้งคำถาม
01:59แล้วทำไมถึงกับไปเรามีเรียนตึงเมืองนอกหรือคะ
02:03เหตุใดจ schwer Blos
02:13s
02:16ยังคุณไม่ HKยวมัว
02:32ผมจริงสัตว์
02:46ท่านหิง
03:02ท่านหิงจะไม่อยู่กับปลิกแล้วหรือเพคะ
03:05เราไปไม่นานหรอก
03:07เดี๋ยวก็กลับมา
03:09แต่ถ้าไม่มีท่านหิง
03:13ปลิกจะอยู่ได้ยี่ย่งใดหรือเพคะ
03:15differential?
03:18เราขอเสด็จพ่อไว้แล้ว
03:20ว่าให้ปริกไปอยู่ กับคุณปิน
03:22คุณปビนจะได้ไ Machine
03:24แล้วปริกก็จะมีคนดูแล
03:26ก็มีคนฟุ้มกล้าส่วนแล้วหรือ爷คะ?
03:29ใช่
03:31ระหว่างที่เราไม่อยู่
03:32ปริกต้องเป็นห�부าตา
03:34ดูแลคุณปินให้เราด้วย
03:36ได้เลยเพคะ
03:37ปริกจะดูแลคุณ open like that
03:39มดไม่ให้ไหน
03:40ไหนแม้ให้ตอมเลยเพคะ?
03:43ns
03:45MORGOW T postageels
03:49มันจริงเพคะ
03:51มันนี้คงจะนั่งรองหายโสกเศ้pis
03:55นั่นแกะสลักมาม่วงคลายอารมศวรitor
04:15คุณปินครับ เมื่อไรจะเลิกแกดสลักมาม่วงเสร็จที
04:30เราเห็นคุณปินแกดแต่เช้าจนมาม่วงจะหมดหวังแล้วนะคะ
04:33หญิงเสียใจมาก
04:36ที่ทำคะแนนออกมาไม่เป็นที่พอพระทัยท่านอ่า
04:39เสียใจก็ไปทำอย่างอื่นกันไงคะ
04:42ออกไปนั่งรถเที่ยว
04:46กินของยาวราช
04:49อะไรก็ได้คุณปินจะได้คายความเศร้า
04:53ไม่เพคะ
04:56หญิงจะแกดสลักมาม่วง
04:59เวลาแกดสลักทำให้หญิงมีสมาธิ
05:02เวลามีสมาธิใจก็จะเริ่มนิ่ง
05:06สติก็จะเริ่มมา
05:08ช่วยให้ทำให้ลองคลายความเศร้า ความกลัง Yoshi's Real-B therapeutic
05:18ปรลิกว่าก่อนนี้ บ่าวตํนักบัว
05:21คงเตรียมมาโบく ไว้กุนหญิงปลิ่นแก่สลักกันไม่กันแล้ว
05:25ปริก
05:27เราเป็นห่วงคุณปลิ่นเสียจริง
05:29ปริกไปอยู่กับคุณปลิ่นเสีย ตอนนี้เลยดิกวะ
05:31คุณปลิ่นจะได้ไม่เหงา
05:33ทรงพระปีชายิ่งนักเพิ surnas
05:36เดี๋ยว
05:37เพคะ
05:38ฝากเรียนคุณปิ่นว่า
05:40หากเราจัดการเรื่องเรียนเสร็จเมื่อใด
05:43เราจะไปเยี่ยมคุณปิ่นเอง
05:45เพคะ
06:02ก้อย!
06:03นั่งก้อย!
06:06คุณมามวงไปให้คุณปิ่นแกะสลักหรือ?
06:09ใช่
06:10ตั้นแต่รู้เรื่องท่านหญิง
06:12ก็ไม่พูดไม่จากกับใคร
06:14นั่งแกะสลัมมามวงทั้งวันทั้งคืน
06:17อืม
06:18แค่เนี้ย
06:19แรงว่าคุณปิ่นอย่างเศร้าไม่มาก
06:21เศร้าไม่มากอะไร
06:23ดูนั่นสิ
06:24ตะเห็น!
06:27เองไม่ช่วยหรือ?
06:29หลองเข้าด้วย
06:36ท่านหญิง gjorde prioritize
06:39อย่างนั้นคืน
06:41ขอเฟยคฯ
06:43ท่านหญิง이가บอก เจอซึ่งถึง emptวนไว้เรื่องการนายทาง
06:47ไม่ได้ไปค운หญิง
06:47ffer湯หญิง
06:49คุณหญิงจะได้ไหมต้องรอ
06:50เจ้าค่ะ
06:51ท่านหญิงจะไม่ไปอองเรียนด้วยหรอ?
06:56เจ้าค่ะ
06:57เจ้าค่ะ
07:06ถ้าเป็นเช่นนั้น
07:09ช่วงนี้เราคงไม่ได้เจอท่านหญิง
07:15แต่ท่านหญิงบอกว่า
07:17ถ้ามีเวลา จะรีบมาหาคุณปิดเลยนะเจ้าค่ะ
07:27สิ พร้อม ไปถ่ายรูปนะครับ
07:34ที่เจอพ่อม อีกษ์พร้อมไหม
07:38สี 거는 สีข้าว สีดาย พร้อมนะ
07:41ท่านหิดสุดลง
07:42เจ้าอยู่นี่ปันสลบนี้
07:45แต่ถ้าไปเจ้าหรือก้า
07:46ท่านหาร์สุดลง
07:52อีกษาลพร้อม ไม่ พร้อมVENI
07:55ขอบคุณ ยิ้มตัวไปถ่ายรูปนะครับ ตอนก็จะไปสารคุณ
07:58ค่ะ
08:25ก็จะไปสารคุณสินะครับ ท่านหนาน
08:39ก็จะไปสารคุณสามารถซ你說 ท่านหนาน
08:55การเพียงสวัสดี
09:25เขาเกร็จปักม่อ แพ้คะ
09:28เสียสักหน่อยนะ แพ้คะ
09:30เมื่อเช่าก็เสียอาหารไปเพียงแค่หยิบมือ
09:36แค่คิดว่าอานินจะไม่อยู่
09:40เราก็กินอะไรไม่ใครลงหรอก
09:46เธ่นหญิงอานินทรงสบายดีไหม แพ้คะ
09:49เหม่องฉันไม่เห็นพระพักมาหลายวัน
09:52อันนินต้องเต็มตัวเดินทางแล้ว
09:56ออกไปทำทุรัฐแต่เช้ากับท่านชายแทบทุกวัน
10:00นี่อยู่วังเดียวกันแท้แท้
10:03นินแท้ไม่เจอหน้ากันเลย
10:09ท่านหญิงของยุ่งมาก
10:11ของยุ่งมาก
10:21อย่าส่งเสียพระทัยไปเลยนะเพคะ
10:23คิดจะว่าเพื่อนอนาคตของท่านหญิงเอง
10:41คิดวอันนิคติทราล
10:47เก่ากันกลัวทรับของแล้ว
10:49ขอบคุณกับตัวของของยุ่ง
10:52ของยุ่งแกแล้ว
10:55และของยุ่งเก่า
10:57ข้างลัวดาห์
11:00อย่างอย่างไร
11:03ความยุ่งพิคมัน
11:06คุณหญิง..คุณหญิงอย่าลองให้เลยนะเจ้าคะ
11:23ดูอย่างปลิกสิ..ปลิกรักท่านหญิงอ นินขนาดตายแทนได้
11:29ปลิกยังไม่ลองให้เลย
11:32เราต้องยินดี...
11:33เพื่ออนาคตของท่านหิงน่ะเจ้าคะ
11:38หากท่านหิงตัวนินไม่อยู่
11:41ปริกจะไม่เหงา
11:43ไม่เส Авวังหรืออะไร
11:45เหงานะ..ๆ เจ้าค่ะ
11:48แต่ถ้าว่าประเดียว
11:49ท่านหิงก็ perquèอ Horror มาแล้ว
11:56ปริกรู้หรือไม่
11:58ว่าประเดียวของปริกนั้นเยาเดียวณเพียงใคร
12:01อืม...ก็สัก...ปีกระมังเจ้าค่ะ
12:15ไม่ใช่สักปี
12:18เจ็ดปี
12:20เจ็ดปี
12:29เจ็ดปีเลยหรือเจ้าค่ะ
12:32นั่นมันเครื่องชีวิตของหม่มฉันเชี่ยวนะเจ้าค่ะ
12:40เราปริกจะอยู่ได้อย่างไร
12:43เราปริกจะทำเช่นได้
12:47ที่แท้แล้ว
12:49ปริกไม่รู้นี่เอง
12:51ว่าท่านหญิงไปยาวนานถึงเพียงนั้น
12:58ไม่เป็นไรนะ
13:01มิตะตรงนี้
13:02มิตะตรงนี้
13:04ตรงนี้
13:06คันทรับ
13:08เริ่มมิตะตรงนี้
13:11ขอบคุณครับ
13:41อันหญิง
14:01เฮ้ย!
14:03อันหญิง
14:05เป็นอะไรของปริก
14:12กอดเก็ดไว้ไงไปค่ะ
14:16ตอนนี้นั่นหญิงไม่อยู่
14:18ปริกได้ได้ไม่คิดถึง
14:21รอยก่อน
14:23ไม่!
14:24ปริกไม่ปล่อย
14:26ปริกเมื้องสร้าวขาวจากคุณหญิงปริก
14:29เพราะนั่นหญิงจะไปนานถึงเจ็ดปี
14:32ใช่
14:35แล้วคุณปินเป็นอย่างไรบ้าง
14:39ตั้งแต่สารพขาวว่า
14:42ท่านหญิงจะไปศึกษาต่อที่เมืองฝาหลัง
14:46คุณหญิงปินก็ดูซึมเสื้องเงิงเงาเหรอเกิญไปค่ะ
14:49ไม่แต่จะซึมลอง ซึมลอง
14:52จากที่ประยะโทยคำอยู่แล้ว
14:55ยามนี้ถ้าไม่พวนไม่จากใครทั้งสีนเลยไปค่ะท่านหญิง
14:59อันนานนั้นเลยหรือ?
15:02ข้างนาดนั้นเลยหรือ?
15:05ข้างนาดนั้นเลยเบค้า
15:07ตอนนี้ ทางตำหนักบัว
15:09ไม่มีใครกล้าพูดถึงเรื่องที่ท่านหญิง
15:11จะเสด็จไปเมืองฟรังเลยเบค้า
15:14นายเล่าให้เราฟังสิ
15:24ถ้าท่านหญิงไม่อยู่
15:26วังเราคงดูเงียบไปมากโห
15:30ก็ว่า ค่าค jokingคิดถึงท่านหญิงแร่
15:33อืม ท่านหญิงอยู่ ควางดูมีชิด
15:42บ่าวขอโทษเจ้า บ่าวจะไม่พูดถึงท่านหญิงงניםเส tonguesไปเมืองนอก
15:46หากใครเผลอเอื่อยเรื่องฝ่างหญิงจะเสด็จไปเมืองฝหรัง
15:50คุณหญิงนาถึงกับตลองยก 2 มือขึ้นปิดห補
15:52เรารีบเดินผ่านบ่าวไหม พวกนั้นโดยเร็วเชียวไปค่ะ
16:00คุณปลีนเป็นนี้ยังอะไรบ้าง
16:02แก สไลก์มาม่วมหมุดวังแล้วหรอไม่
16:06ตอนนี้ม่าม่วมก็เอามากอยู่แล้วนั้งปิ
16:08กะนั้น
16:09แก สไลก์มาลลกอ แทนแล้ว
16:20โอ้โห คุณฮิง
16:22ถึงข้านแก สไลก์มาลลกอ
16:25แก่นึงยัง security
16:27คงเสียใจมาก Portal
16:27ยังไม่จบแค่นั้นนะเพคะ
16:29ยังมิคหรือ
16:33มีอยู่คราณ
16:48ยังเพคะ
16:51vendors Bro
16:54อีกสองอาทิตย์
16:59น้ําตาของคุณหญิงก็แทบจะร่วงพอเอาเสียตรงนั้นเลยไพ้คะ
17:06แล้วปริกรู้ได้ไงว่าคุณปินแอบไปลองหาย
17:27tunj
17:29ผมม่อมฉันแอบไปงี้ยалหูฟังที่ Sweden ประตูห้อง balcony ビ verses
17:33สูรู้อย่างเคย
17:37คุณหญิงปินรองหาย
17:51เยี่ยงนั้นเลยเพคะ
17:53คุณหญิงสะอื่นปริ่ม ปานว่าจะขาดใจเพคะ
18:01สงสัยหละคงต้องไปปรอบใจคุณปิ่นเสียแล้ว
18:21คุณปิ่นยิมแล้ว
18:36อันยิม
18:38ไม่เจอคุณปิ่นเสียนาน อันยินคิดถึงจะแย่
18:53ก็อันยินทุระเยอะนี่คะ แท่ไม่มีเวลาเที่ยวเล่นเลย
18:58นั่นสิ
19:02หน้าเบื่อเสียจริง
19:04ต้องไปทำธุระหนุ่นนี่
19:07เรากựนเนื่อยแล้ว ขี้เกิดแล้วเกินคุณปิ่น
19:11อันยินยังไม่ทันไปไหนไกล
19:14หญิงก้อ하세요
19:18แต่ตอนนี้อันยินถับธุระเสร็จแล้วนะ
19:21ต่อจากนี้ก็จะได้เห็นหน้าันยินจนเบือเลย
19:27ใครจะเบืออันยินลงด้วยค้า
19:30อย่างนี้
19:32คุณปิ่นทำสระรอยแก้วให้อันิงกินได้หรือไม่
19:36เราอยากกินสระรอยแก้วที่มีคุณปิ่นจะแย่
19:39ไปกันเธอ
19:41ได้ค่ะ
19:50ท่านหิง
19:52ท่านหิง
19:54ปริกเอาว่าแล้วอะไรอย่างไปคะ
20:02คุณปิ่นกินอะไรไม่ใคร่ลงหรอกเพคะ
20:17โตบใจ
20:18อันิงสรวยเธอค่ะ
20:20ทำไมล่ะคะ
20:22เหตุได้ถึงกินไม่ลง
20:24โตยค่ะ
20:26อันินสรวยเธอค่ะ
20:28ทางไมล่ะคะ
20:31เหตุได้ถึงกินไม่ลง
20:33ก็ยังทำใจที่ท่านหิงจะไม่อยู่
20:36ยังไม่ได้ไงเล่าเพคะ
20:38ปริก
20:40เพคะ
20:41นะวานหน่อย
20:43หวานอะไรหรือเพคะ
20:44หวานให้ไปเก็ด yemล่ะ
20:47ไปไหนก็ได้ไปนานนาน
20:49อื้าง
20:51น้อมรับกำเด็กไปคะ
20:54นั้น ปิดคอนะพี่ค่ะ
21:24ที่แท้เราคุ้นปิดเป็นอะไร
21:40เหตุใดถึงไม่ตอบเรา
21:43ว่าคุ้นปิดแดงหรือเกิน
21:47หากสักวัน ถ้าเราไม่อยู่เลนด้วย
21:53คุ้นปิดจะเหงาไหม
21:59พี่อันินเคยถามหญิงว่า
22:02หญิงจะเหงาไหม
22:04หากอันินไม่อยู่
22:07หญิงเพิ่งทราบคำตอบวันนี้เอง
22:12หญิงเหงา
22:23หญิงไม่อยากให้อันินอยู่ห่างเลย
22:38หญิงไม่อยากให้อันินอยู่ห่างเลย
22:44อย่าเสียใจเลยนะคุณปิด
22:59เรามาใช้เวลาที่เหลือ
23:03ให้เป็นวันที่ดีนะ
23:05ได้เวลาที่สุดสุด
23:08ก็คุณปิดว่า
23:11ไม่มีเวลาที่ปกติดการ
23:13ถึงนี้ เป็นวันที่ปกติดการ
23:19ที่ไว้
23:49เซ็ดเจ็ดทิวา ครั้นเพลาบ่ายแสงสูริยง
24:03จึงให้เชิญพระโกติทองลองในการ
24:19ชิ้นในเชิงตะกรสูงส่ง พร้อมมะเหสีสูเรียม
24:32ทั้งองค์อิหนาวนัดดา ต่างถือทูบเทียนดอกไม้
24:37เข้าไปประนบน้อมพร้อมหน้า
24:40ต่ารพันธ์เครื่องหอมซัดใส่ครับข้างทั้งข้างใน
24:51ดูเปลวอักชี้ชัดชวาน นางยิ่งระทนสลดจิต
25:05อะไรให้
25:20โชคดีเสียจริงที่อย่างน้อยปีนี้
25:23หญิงยังได้รอยกระทงกับท่านหญิงออนิน
25:25ก่อนที่ท่านหญิงจะเดินทาง
25:27ปีนี้เราไปรอยกระทงกันที่ไหนกันดีไหมคะ
25:31กันที่ไหนกันดีไหมคะ
26:01ปริก
26:11ปริก
26:13กลัว
26:17ออนิน
26:19เล่นอะไรเพคะมาช่วยหญิงทำกระทงก่อน
26:24พันหญิง ยา ยาไหมคะ ยา
26:27ปริก
26:28อ๋อ
26:29อ๋อ
26:30หักพ่อแม่ปริกด้วย
26:33อ๋อ
26:35หญิงปวดหัวแล้วนะเพคะ
26:37เหนื่อยจะดูแล้วนะเพคะมาช่วยหญิงทำกระทง
26:40จับอันนินอยากพังคุณปิ่นบวดเยอะๆ
26:54ตุนเอาไว้
26:55เดี๋อออนินจะไม่ได้ยินหลายปีนี้นา
27:02ถึงพลาดนั้น
27:04หญิงคงเหงาปากแย่
27:10คุณปิ่นสวยนัก
27:34อย่าเปลี่ยนเรื่องเพคะ
27:39ช่วยหญิงทำกระทุง
27:51คุณปิ่น เราสวยไหม
28:09สวยสวยสองบาททางนี้เลยจ้า เอาไปจ้า
28:24คุณปิ่นเป็นไรคะ
28:26หญิงว่าหญิงเห็นคนรู้จักท่านอาปัดค่ะ
28:28คุณปิ่นเป็นไรคะ
28:30คุณปิ่นเป็นไรคะ
28:32หญิงว่าหญิงเห็นคนรู้จักท่านอาปัดค่ะ
28:34เห็นเรื่องกัน进ไปกัน
28:49คุณปิ่นเป็นไรคะ
28:50หญิงว่าหญิงเห็นคนรู้จักท่านอาปัดค่ะ
28:53งั้นเราไปรอยกันที่นี่ดีกว่าค่ะ
28:55ข้าแล้วค่ะ
29:16เรามารอยกันที่นี่นะคะ
29:18รับลองปลอดภัย
29:19ไม่จะคนรู้จักท่านอับปัดแน่ ๆ
29:23อันเย้อ jongน หรือไมคหรือค่ะ
29:25ที่ someone would finish the masterpiece
29:26ที่นี่แทนแม่น้ำให้ ๆ
29:28ไม่เลยค่ะ
29:31ขอแค่ได้มารอยกับคุณปิน
29:33ที่ไหน็ philosopher Eisenberg
29:34สนักก็ได้ collaboration
29:35แหیมที่นี่คนน้อย
29:38ไม่บุ้นไว
29:40เหมือนได้มารอยกับคุณปินสองป่ะสอง
29:42แล้วถ้าแม่น็ม association
29:44interfer regular with us
29:45อย่าต้องหนีท่านอับปัด
29:47มารอยกันท講นติน
29:48อย่างนี้
29:49ก็อันนี้อย่าเก็บความสงทรมดี ๆ กับคุณปิ่น
29:56ก่อนที่เราจะไม่ได้เจอกัน
30:03เรามารอยกระทงกันดีกว่าค่ะ
30:07ใช่
30:19ตอนนี้ต่อไป
30:35ตอนนี้ต่อไป
30:37ระหว่างที่เราไม่อยู่
30:40ขอให้คุณปิ่นเจอแต่สิ่งดี ๆ นะคะ
30:43อย่างคงไม่ได้มารายกระทงกับอันินหลายปีเลยสินะคะ
30:46แค่ไม่กี่ปีเอง
30:48ไม่กี่ปีเอง
30:50ไม่กี่ปี
30:53ไม่กี่ปี
30:54ไม่กี่ปีอะไรคะ
30:55ตั้งเจ็ดปี
30:58เราจะตั้งใจร่ำเรียน และกลับมาก่อนกำหนดให้ได้
31:00ตั้งใจร่ำเรียน และกลับมาก่อนกำหนดให้ได้
31:31ค่ะ
31:39เราทำคุณปิ่นลองให้อีกแล้วหรือ
31:44เห็นหน้าเราทีไล
31:46คุณปิ่นก็ลองให้ทุกที
31:50ต่อให้ไม่เห็นหน้า
31:53ก็ไม่ได้หมายความว่าหญิงจะไม่ลองนี่คะ
31:56อันนี้ไม่ได้ทำหญิงลองให้เหรอค่ะ
32:00หญิงลองของหญิงเอง
32:07เราจะเขียนจรดใหม่ถึงคุณปิ่นทุกวัน
32:12เราสัญญา
32:13ทุกวัน
32:15เราสัญญา
32:43ทุกวัน
32:46ทุกวัน
32:50ทุกวัน
32:51แม่มัน
33:21แม่ไม่อยากจากออนินเลย
33:23เย็นจะหมายมาหาแม่บ่อยๆ นะลูกนะ
33:26เฮ้ค่ะ
33:47ได้เวลาเดินทางแล้ว ท่านแม่
33:51ลูกทุนลานะพายค่ะ
34:00รักษาสุขภาพพลันอมัยด้วยนะพายค่ะ
34:03สนุก
34:10แบบนี้นี้นะ
34:12ลูกทุนลานะพายค่ะ
34:26สนุกทุนลานะพายค่ะ
34:28เดินทางโดยสวทิภาพนะพายค่ะ
34:30มันพายค่ะ
34:34กลับกลับกลับ
35:04กลับกลับนี้
35:21กลับกลับด้วย
35:29สิ สิ สิ
35:59สิ สิ สิ
36:29สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ สิ ส
36:59อย่าฟิริพีอะไร เรียบส่งมาเสียที
37:04ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เลยนะเจ้าคะ
37:07ปริครู้ดีกว่าใครว่า จดหมายจากท่านหญิงอนนิน
37:11เป็นสิ่งหลอเลี้ยงชีวิตของขุ้มหญิง
37:14ให้มีความสุขได้เพียงไหน
37:15คล้าก่อนจดหมายมาชาไป Helena
37:19ดูมืดหมุนก็ะ ปริคเข้าหน้าไม่ติดเลย
37:26ช้างผู้เสียจริงนะปริ spect
37:28เจ้า 다니kam
37:28้า
37:28หูลวงไป
37:40นาย
37:46ใช่แบบนี้ของปริก
37:49คิด...ถึง...ปริก...ใส่...เย็ก
37:58อ้าว คุณหญิง ไม่อ่านจดหมายด้วยเจ้าคะ
38:04เรื่องอะไรจะอ่านให้ปริกเห็นเล่า ไปดีก่อน
38:07นั่นแน่ ขนาดในร้วนในวังนะเนี่ย
38:12แน่ แน่ แน่
38:42ยามนี้ล่วงเข้าสู่แล้วดูบายมายล่วงแล้ว
38:46อากาศที่นี่ยังคงเหนาเย็นอย่างเคย
38:48ดีเหลือเกินที่วันนี้เป็นวันอาทิตย์
38:50เล่าเลยเอาแต่นอนอุตตุอยู่บนเตียงตนตะวันโดง
38:56เรามีเรื่องตลกมาเล่าให้ฟังด้วย
39:00วันนี้เราเลื่อนลมที่ทางเดิน ขาชีฟ้าทั้งสองข้าง
39:16เพื่อนๆพากันหัวเราใส่ โดยเฉพาะเอมม่า
39:20เอมม่าแต่ขำไม่หยุด โชคดี ที่นิดนั้นอายยาก
39:34แม้รู้สึกเสียหน้าอยู่บ้าง แต่ก็ยังไม่อายอยู่ดี
39:42วันนี้ลงเรียนพาไปชมนิทัศการศิลปาทที่นิวเซียม
39:46เราชอบเหลืองเล่าเกินคุณปิ зн!
39:49ดูไปดูมา เราน่าจะอยากเรียนต่อทางด้านศีลปicit
39:52แต่บางทาย ก็สนใจหากออกแปบบ้าทของเรา
39:58จึงนึกจะอยากเรียนสถาปัด
40:00และคุณปิ зн!คิดว่ายนินๆคุณเรียนอะไรดี
40:08ช่วงนี้ที่บ้านเราคงเป็นช่วงตล่อยฝนต้นน่าว
40:11กกบเขียร agileic sparse เจยบคงล้องกันเรางม
40:13จนคุณปิดนอนไม่หลับ turret
40:16นานแล้วที่อนินไม่ได้ยินเสียงกบร้องตอนฝนตก
40:20ฝนของที่นี่เห railroad' LEW
40:22เงียบ เหมือนผู้โคตร
40:24ไม่คลึกทื่นเป็นกบร้า เริ่งอย่างบ้านเรา
40:28อันนินอยู่ที่นี่มานานแล้ว
40:31แต่ก็ยังไม่คุ้นชินเสียที
40:34อันนินคิดถึง все� mering่ะพ่อ
40:36ท่านเม่,ท่านพี่
40:39คิดถึงปริก
40:41ที่คิดถึงกว่าใคร
40:43คิดถึงตรมบังคลา
40:46ก็ลองให้ออกมา
40:48อันนินคิดถึงคุณปิน
41:11ที่นี่ฝนตกทุกคืน
41:27อะไรอย่างแองก็นอนไม่ไข้หรับ
41:30ยังคงคิดถึงอันนินทุกคืน
41:41อันนินคิดถึงอันนินทุกคืน
42:11อันนินคิดถึงอันนินทุกคืน
42:41ที่นุนอากาศหนาอยู่แทบตลอด
42:44อันนินอย่าลืมดูแลวรากายให้อบอุ่นอยู่เสมอ
42:47หญิงไม่อยากแค่นิมต้องป่วยไข้
42:52ที่หกลมแข่งขาฟกช้ำหรือไม่
42:55มีใครทาอยู่แย้ให้แล้วหรืออย่างไร
42:58เรื่องเรียนนั้นหญิงมีกล้าแนะนำอันใดมาก
43:01ด้วยรู้ว่าอันนินนั้นเก่งเรื่องรู้ใจตนเอง
43:05รู้ว่าตนเองต้องการสิ่งใด
43:10อันนินเก็บไว้ทุกไปใส่หีบเป็นอย่างดี
43:13และหญิงยังคงกาปัติทิ้นทุกวัน
43:16นับบันรออันนินกลับมา
43:21ไม่มีนาทีไหนเลย
43:25ที่หญิงจะไม่คิดถึงอันนิน
43:56ก็คิดถึงคลออนินเกิน
43:58ว่าเกิน
44:16ต้อนนี้ยังเป็นนิศิฐณาอักษณะปร้าศาตตร์ได้ครบปีแล้ว
44:19โลกนอกวังเช่งกว้างใหญ่นัด
44:22นิ่งมีเพื่อนมากมาย ที่สนิบที่สุดชื่อว่าซุนีและทานิด
44:27แต่อันิ่งไม่ต้องน้อยใจ เพราะไม่มีสหายคนไหน สำคัญไปมากกว่าอันิ่ง
44:33คุณปีน มาน่าอยู่ตรงนี้ เราตามหาตั้งนานค่ะ
44:38เอา นี่...คุณปีนเขียนสนมาหาทานิดอย่างนี้หรือ?
44:42ใช่จ้ะ
44:43zac 1 0
44:46ซูนี่กับทานิ๊นตั้งหาเรามีอะไรรึเปล่า
44:51อ๋อ человนไปกินใสาครี้ม ค่ะ
44:54บ่ายเนี้ยไม่มีวิชาเรียนแล้ว จะรีบกลับเปล้างจากนึกเบีย
44:57นึกได้ว่า วันนี้พี่ก어� coeur วินจะมารับ
45:00เลย ghetto geven พี่ชายเผ่า Green scream ค่ะ
45:03กะพมอง ยากจะกินไสาครี้ม
45:06หรืออยากจะเป็นแม่เสือแม่ชักให้พี่ชายกันแม่
45:09ทุนปินอย่าไปสนใจที่ทางนี้พูดเลยนะคะ
45:12คืนนี้
45:15พี่ชายมาพอดีเลยค่ะ
45:18สวัสดีครับคุณอย่างปิน
45:21สวัสดีค่ะ
45:23ที่สุนีชวนเราคงไปไม่ได้หรอกนะ
45:27เราต้องรีบกับวัง เดี๋ยวท่านอากาศจะเป็นหัว
45:31เสียดายนะคะ
45:33ไม่เป็นไรครับ
45:38จากนั้นพี่ขอไปส่งคุณหญิงปินที่ตำหนักนะครับ
45:47ก็ได้ค่ะ
45:50ตับต่อนะ
45:53เชื่อนครับ
46:08สวัสดีครับ
46:23สวัสดีครับ
46:24สวัสดีครับ
46:25ขอบคุณนะคะ
46:31ไปดื่มน้ำดื่มถ้าทักไทยอาปัดก่อนไหม
46:35ไม่ดีกว่าครับ
46:38เอาไว้เจอกันบันหลังนะครับ
46:40เอาไว้เจอกันบันหลังนะครับ
46:42เออ
46:43ค่ะ
46:45พี่ชัยเราเขากลัวท่านอาปัดนะ
46:50เจอกันบันจันนะคะคุณปิน
46:52ค่ะ
46:56รู้อะไรครับ
47:04แล้วเจอกันนะครับ
47:06ค่ะ
47:22คุณหญิง
47:24คุณชายเคลี่ยก수ขกันไม่ครับรับรองเจ้า ор like
47:52แต่คุณเกล่านี่สิ
47:54ปฤิเศษยากนะ
47:55นั่นสิเจ้าคะ
47:56คุณชัยเกล่าเกียด ก็ฉลาดนัก
47:59ม Hmm. เข้าหาทางผู้ใหญ่
48:01อ้างท่านหญิ haverยกปรทำฟัมิกาบ้างล่ะ
48:03ท่านชัยอานนนบ้างล่ะ
48:04เพราะเป็นพาสหายของท่านชัยรอง
48:06เราถึง Давайตกเร็จใจอยู่เยี่ยวนี้
48:11ปริก
48:13ไปกับเราด้วยนะ
48:15ปริกต้องช่วยเล่า
48:16ได้เจ้าค่ะ
48:17ปริกจะเป็นไม้กันหมาให้คุณหญิงเองเจ้าค่ะ
48:19มาเจ้าค่ะ
48:23อย่าคุณหญิงนำไปก่อนนะเจ้าค่ะ
48:25เดี๋ยวปริกตามไป
48:26อืม
48:47ขอมีปริกตามไปก่อน
48:54สวัสดีค่ะคุณเกื้อ
48:57สวัสดีค่ะน้องหญิง
49:12คุณเกื้อมาตำหนักบัวบ่อยเช่นนี้
49:15ดูถ้าว่างานราชการ casting formal lawyer คงไม่มีอันใดทำเสียเท่าไรกำนางคะ
49:22น้อง are you should explain like that
49:24พี่แ 가��ไป et with me มา Los Des posible
49:29ถ้าเพียงแต่ส่งข nuestros
49:31แล้วに finished we're out of life
49:34น้อง are you want to get something against me
49:36เพียงคู่เดียวไม่นานดอก
49:40เสียแล้ว attempts to move on
49:42ถ้าเพียงแต่จะสนธนา ก็ว่าเรื่องของคุณเกื้อมาเถิดค่ะ
49:47ได้ค่ะ
49:53ถ้าอย่างนั้น ฉันวานปริก
49:56ปริก มานี่หน่อย
50:05อยู่นี่แหละ
50:07ได้ค่ะ
50:08เจ้าค่ะ
50:10학ذه toil้องมีถุระอันใด ให้เรียกหาพิก้อยแ aktiv
50:17งั้นไม่เป็นไหร่คะ
50:18เพราะแต่คํานี้น้องหิ่งว่าง หรือไม่คะ
50:21พี่お Enfin อย่าจะชัวน้องหิ่งไปทานข้าวนอกวัง
50:23ไม่ได้ครับ วันนี้ท่านอาปะเตรียมอาหารแหละเรียบร้อยแล้ว
50:29อย่անน��จะหวันพรุ่งนี้ล่ะคะ
50:31ตามอ่านอย่างกะมันนี้ก็ไม่ได้อร์ารกเจ้าค่ะ
50:36ช่วงนี้ยิงยุ่งนะคะ
50:39แต่เจ้าเริ่งงานในวางอีก
50:41ช่วงนี้ยิงเรียนด้วยเราก็ใกล้สอบassung
50:44แต่ต้องเตรียมอาถหนังสือสอบ
50:50ได้ค่ะ
50:52ถ้ายังไงว่าพี่จะรอเราค่อยหยิงสอบเตร็จก่อนนะคะ
50:58ข้า
50:59ภาษณ์ของมุมของแม่พี่ไหม
51:02อันนินคิดถึงท่านแม่เหรอเกินค่ะ
51:22แม่ก็คิดถึงอันนินเหรอเกินลูก
51:25เกินลูก อันนินสบายดีไหม ดีนสึกเป็นอย่างไรบ้าง
51:29สบายดีเพคะ เตียนก็สนับตี
51:32พี่แชรย์เคยให้พระสะหายมาดูลูกอยู่ตลอดเวลา
51:37ลูกห่วงน้องนะ ก intensely จะมีฟรั่งมาเกียว
51:40อันนินเองก็น่าจะเนื้อหอมอยู่นี่ใช่น้อย
51:43ใครดิ
51:45ปันรถครับ เพื่อนชัยรอม
51:48ที่แรกก็ว่าจะให้เป็นหุบันตาแทนลูก
51:51แต่ตอนนี้ไปไหน ๆ มา ๆ ปัญอศกายเป็นลูก райส์ไหนไปเสรอแล้ว
51:57ดีแล้ว ๆ น้องจะได้ไม่เหนา
52:01อานิล แม่วของมาฝากเยอะเลยนะลูก
52:04ปริดกับคุณหญิงติ่งฝากจบหมายมาให้ด้วยนะ
52:09เพยคะ ทุกคนสบายดีนะเพยคะ
52:11สบายดี
52:13ท่านพ่อให้มาถามว่า อานิลอยากจะได้ของขวันอะไรตอนเดียนจบหรือไม่
52:19ในอะไร
52:21ท่านพ่อจะให้ลูกได้ทุกอย่างเลยี 84
52:24พี่ขัน
52:26พอก medicines quer
52:26พูดอย่างกับว่า
52:27ของที่น้องอยากได้ หามา ยากนะ
52:33onda ว่ายาก
52:34ก็ยาก
52:35แต่ว่ang่ายก็ง่ายค่ะ
52:40หากไม่ใช่ดาน ไม่ใช่เดือน
52:42งciing exponente
52:43พี่ชายใหญ่กว่าท่านพ่อ
52:45หามาให้อันนี้ได้อยู่แล้ว
52:47ต
53:02อันนินคงต้องหาของที่ยากกว่าดาว กับเดลือนและกระมัง
53:05จะได้มีเสียน้ำใจพี่ชัยใหญ่
53:07โอ้โอ้โอ้
53:08เป็นไงล่ะ
53:11กินเยอะ ๆ
53:12ใช่ ลูกซูไปหรือเปล่า
53:14ตักให้น้องเยอะ ๆ
53:17ทุนหัวของบาว คิดถึงเหลือเกินเพคะ
53:28แต่ได้โปรด จะเด็ดกลับมาให้เร็วที่สุดเถิดเพคะ
53:31ช้ากว่านี้ เห็นที่จะไม่ทันการเสร็จแล้ว
53:34ข้าสึกนั้น บุกลุกหนักเหลือเกินเพคะ ยำนี้
53:37เราเรากลับไปก่อนเธอ
53:45เราต้องพื้นที่เราคืน
54:15ท่านะพ石าพอจะสาบหรือไม่เพคะว่าลาญดินถัดจากตำนักบัว
54:19เสเด็จมีพระราชประสงค์ให้ปุกสร้างสิ่งใดกัน
54:24อาจแล้วว่าหหญ Mini J branous 아 institution
54:27อย่างไรหรือเพคะ
54:31เสเด็จรับสางให้สร้างตำนักตรงลา an Meyer
54:33น 특별 หาหลั一定 ส partes
54:36นัยมเหลือฅากับ Brooke Wonderful
54:38แล้วจะหยุดจบชันดมศึกษานะ
54:41สร้างตำหนักหรือเพคะ
54:43ท่านหญิงทรงประสงค์อยากมีตำหนักเล็กๆ อยู่ข้างตำหนักกว่า
54:47ปลูกสนล้อมรอบ วัดให้ดูสูงหนาลกครึ้ม
54:50และประธานน้ำไวแล้วว่า ตำหนักสน
54:57ตำหนักสนหรือเพคะ
55:01ท่านหญิงอันนี้นั้น ยังมีความคิดพิเศษกว่าใครเหมือนเคย
55:07ใช่ แบบของตำหนัก ถึงเจ้าแลดูงามเข้าที
55:11เพียงแต่เล็กนะ มีใครเหมาะสมคู่ควรกับพระยศพระเกียตของท่านหญิงสักเท่าใด
55:17เหตุใดจึงประสงค์จะประทับอยู่ในบ้านหลังเล็ก
55:20ไหนจะเรื่องที่มาลกอยู่เสียท้ายวังอีก
55:23คุณเป็น...
55:28ดูนี่สิคะ
55:36นี่คือบ้านในฝันของอเนิน
55:40แต่หลังเล็กกว่าตำหนักหน้าอยู่ขวเลยนี่คะ
55:44เพราะว่าอบอุ่นดี ที่แคบแคบเล็กๆ
55:48มองไปตรงไหนก็เห็นกันเสมอ
55:52ดูชวนฝัน
55:55เราว่าจะปรุกตำหนักเรา ไว้ใกล้ๆตำหนักบัว
55:58คุณเป็นจะได้มองเห็นเราตลอดเวลา
56:01ใครจะอยากเห็นออนินไปตลอดกันเรา
56:05แต่หากเรามีบ้านของกลงจริงๆ
56:09เราจะชวนคุณเป็นมาอยู่ด้วยกัน
56:13เราสัญญา
56:19เราสัญญา
56:28พันตำนอน
56:30เย็กๆ
56:40พันตำนอก
56:42พอเจอ
56:44พันตั้งเห็น
56:45ยิงปิ่นเป็นอะไรหรือ
56:46แค่คิดถึงท่านยิงนะเพคะ
56:48แต่ไหนแต่ไร่ transform
56:50ท่านยิงอันนินตั้งก็ทรงค้าเดาอะไรได้ยากอยู่แล้วเพคะทันอา
56:53อ้างนั้นก็ส่งค่าเดาอะไรได้ยากอยู่แล้วเพคะท่านอา
56:57นั้นสิ ท่านหญิงก็ไม่เหมือนใครตั้งแต่อย่างทรงพระfahren
57:01เพคะ
57:07อิ๊กไม่นาน วังของเราจะมีงานใหญ่
57:11จะมีงานมั่นของท่านชายอันาน กับคุณหญิงปารวตีที่วัง
57:16จริงหรือเพคะ
57:18ยินดีกับท่านชายด้วยนะเพคะ
57:20เราจะต้องจัดงานให้สมพระเกตย์
57:22หญิงปิ่นเตรียมตัวช่วยอาด้วยนะ
57:24เมื่อคะ
57:45เช็ตเสร็จให้เรียบร้อย อย่าให้มีฟุนเกาะแม่ตอนนิดเดียว
57:50โอ้ เอาไปไว้ตรงนี้เลย
57:56เช็ตให้เรียบร้อยด้วยนะ
57:58กับไม้ เอามาให้ฉันจ้ะ
58:20เช็ตให้เรียบร้อย
58:24ฉันอย่างไปค่ะ
58:26บอมฉันจะปรึกษาเรื่องอาหาร
58:28เชิญทางนี้หน่อยไปค่ะ
58:30สวัสดี
58:32เบื่อโดย
58:34สวัสดี
58:36คุย
58:38เชื่อโดย
58:40นี่ตรงนี้
58:42อีก เอาไปวางไว้ที่โตข้างนอกนะ เจ้าค่ะ
59:12หันยิง