- 5/2/2025
Category
📺
TVTranscript
00:00:00กราช นา ของ แลน สห่วน
00:00:13โอ้งชายต้องโทรงงานมากมั้ย
00:00:15ราชศาคิดยุ่งหือง
00:00:16ว่านี่ทำไมว่างมาหาหมอมชันได้ละ
00:00:20เพราะคิดว่า
00:00:21ตอนนี้มิ่นฮือซบ ไม่อยู่ในเมืองลวง
00:00:24ทรงรู้สึกผิดหรือไหม
00:00:26ไม่เจอถูกชายแล้วday
00:00:28ข้ามคิดต้องลาออกเก็บตัวอยู่ในบ่าน สาเหตุมาเจ mielียung HIS
00:00:32อย่างงั้นใช่ไหม
00:00:34ใช่จริงๆ สาเหตุเป็นเพราะค่าเอง
00:00:37ไม่ใช่รัก
00:00:39นี่น่ะไม่ใช่ความผิดของ荒 cic
00:00:41แต่เป็นความเชื่อของหม ay
00:00:43ในภาฏ winesนาง เดื่อความล์ไม่เชื่อมัน
00:00:46ตรบบเกาจ็อต้องขอลาออก
00:00:49เป็นสิ่งที่ผมจะได้ทูนไว้หน่าแล้ว
00:00:52ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง ขายก็ค่อยเบาใจหน่อย
00:00:58พ่านจะไม่ลองเปรียนความคิด จากความไม่เชื่อมั่นในระบบเก่า
00:01:02เป็นแบบหมายบ้างเหรอ
00:01:06ลองเรียนอะไรกับ ถ้าจะเอาอะไรมาพูดเนี่ย
00:01:09ป policies หลุกหลานเกาบทอีก
00:01:13อ้องชายให้พวกไม่วิศิตเข้าสอบ
00:01:14รวมตัวแล้วแล้วไปเรียกด้านกาศึอต์เอง
00:01:15ยังcriptionsแก ב�atever
00:01:17ใช่ครับ ใต้ shampoo
00:01:19ไปได้แล้ว
00:01:21ชักเลยเธอไปใหญ่แล้ว
00:01:22โหงชายจะวู้วามทำตาเภจัยไหน
00:01:24ถ้าถึงพอใจเนี่ย
00:01:27เพื่อจะบอกว่านี่ไม่ใช้ความวู้วาม
00:01:30จริงต้องพิสูตรด้วยการกระทำ
00:01:32กล้อกระทำบ่าบ้ออะไรอีก
00:01:34โรงเรียนก็คือบททดสอบ
00:01:36เราจะให้สามันชนมีโอกาสเข้าสอบห์อุนนาง
00:01:39จากนั้นก็ม้อบตำแหน่งให้พวกเขา
00:01:42แน่นอนว่าอาจทำให้โชสรค์เกิดความบุ้นไวยบ้าง
00:01:45หรือแม้แต่เสด็ดพ่อกับพวกหัวเก่า précédง
00:01:48จนบ้านเมืองยำอยู่กับที่เหมือนเดิม
00:01:51หรือไม่งั้นลองเปิดลูปทางใหม่
00:01:54ให้โชชน์ได้ก้าวหน้าทับเตียมบ้านเมืองที่เป็นอรัยธ์ทั้งหลาย
00:01:57ข้าอยากทดสอบในข้อนี้ดูบ้าง
00:02:01เพราะฉะนั้น พี่ทำให้สับสนในใจไม่ใช่ประเด็นอื่นหรอกนะ
00:02:06แต่เป็นลงเรียนที่กวานซอตั้งหากละ ค่าผู้ถูกหรือเปล่า
00:02:13เชิญโอ้งชายกลับไปสะดีกว่า
00:02:16ใจเท้า
00:02:17ก็ถือสวักคืนนี้ อ้งชายไม่ได้เสด็จมาบ้านหม่อมชันที่สำคัญ
00:02:23แล้วไม่ได้คุยเรื่องรงเรียนกันด้วย
00:02:27ซึ่งที่หม่อมชัดจะทำเพื่ออ้งชายได้ก็มีเพียงเท่านี้
00:02:30และต่อไปยาได้มาหาหม่อมชัน เพื่อที่จะคุยเรื่องรงเรียนในฝันขออ้งชายอีกเลย
00:02:48ออน พ่อ µ อย่าไง ? เจ월 ก็ค่ะพ่อหน่อยสิ
00:02:50แต่ อย่าเห็นที่ร Exerc 54 เขาทำงานต่อเองแล้ว nah
00:03:05ค่ะไม่คิดเร وہย่เชื่อวงาน 會การยังไม่เชื่อ thrilling
00:03:09ตอบความคิดนอกกรอบแบบนี้逢่วย
00:03:11และถะ อย่าง industries
00:03:12แต่ค่ะ เขาอย่างอยากอยู่กับอง associ
00:03:17แต่เท้า อีกสิบปีข้างหน้าเราจะเป็นยังไง
00:03:21หรือสามสิบปี หรือร้อยปีข้างหน้า
00:03:24บ้านเมืองจะเป็นแบบไหนกันหรือ
00:03:26นี่ถ้าพูดอะไร
00:03:28สิ่งที่เราเชื่อว่าถูกต้องในวันนี้
00:03:31ในอนาคต มันยังถูกอีกหรือเปล่า
00:03:34ค่าอยากเป็นขุนนาง
00:03:38ที่เจอข้อสงสัยแล้วมีการใช้ความคิดต่ายตรองบ้าน
00:03:42เมื่อองค์ชายคิดจะทดลองแทนที่เราจะไม้ฟังเหตุผล
00:03:46ห่วงแต่พลประโยชน์ของตัวเองฝ่ายเดียว
00:03:50เรื่องแบบนี้ข้าก็ทำไม่ได้เหรอ
00:03:52ข้าอยากดูสะกร
00:03:54และคอยตัดซิ้มกันอีกธี
00:03:57ดูแล้วถ้าพบว่าแนวคิดขององค์ชายไม่ถูกต้อง
00:04:00ก็คอยถูนยับยังด้วยเหตุผล mine เขJAไม่ httлien
00:04:05however นื่องก็ก็ทำแบบนี้ไม่ใช่หรือไง
00:04:10แต่ท้าวจะเห็นว่าไงบ้าง
00:04:15ดูก่อนค่อยว่ากันอีกที
00:04:26ได้ยินว่าท่านอย่าพบค่าเหรอ
00:04:30ถึงค่าจะไม่เก่งอะไรนัก
00:04:32แต่ยังน้อยก็พอมีปัญญา อย่าเป็นคุณนางที่ดีบ้างนั้นละ
00:04:37แต่ท้าว
00:04:38ตอนนี้ ให้เสนอเรื่องแต่งตั้งพระนัศดาก่อน
00:04:42จากนั้น เข้าไปดูเรื่องรงเรียนที่กวันสาวัสติ
00:04:45จะเป็นไปในทิตย์ทางไหน
00:04:47เห็นด้วยหรือไม่ แล้วค่อยว่ากันไหม
00:04:53ได้เท้าโชว์แจโหก
00:04:56เดี๋ยวจูมาบอกให้ค่า อรีกประชุมเหล่าคุณนางนี้
00:04:59มีเรื่องอะไรอย่างนั้นเลย
00:05:02ม่อมชั้นในฐานาผู้ดูแล สำนักกระจับวัง
00:05:05เห็นว่า ความมีการแต่งตั้งพระนัศดา
00:05:08เพื่อขวามมั่นคงของบาทเมืองต่อไป
00:05:16แต่งตั้งพระนัศดาจะงั้นเลย
00:05:19ม่อมท่านเห็นว่าใหม่สมควร
00:05:21เรื่องนี้ยังไม่ใช่เวลาพระเยอะค่ะ
00:05:23ใครบอกว่าเร็วไป
00:05:25ตอนนี้องชายน้อยก็เก้าชันสาเข้าไปแล้ว
00:05:27อีกไม่นานเขาจะเจรินไว้เป็นผู้ใหญ่ขึ้นมา
00:05:30แค่นั้นถ้าไม่มีปัญหา
00:05:32ในฉะนั้นอรถองโตของรัชธาญาต
00:05:35ก็คุณจะได้รับการแต่งตั้งเลย
00:05:37ถึงอย่างนั้นก็ถึง
00:05:39ควรดูว่าเป็นรัชธาญาตแบบไหน
00:05:41ครั้งหนึ่งองชายเคยทำเรื่องผิดพลาด
00:05:53ในการสอบคุณนางมาแล้ว
00:05:55และทรงคิดอะไรอยู่หลายคนก็รู้ดีอยู่แก่ใจไม่ใช่หรือไง
00:05:59ชนฉันแรงงานกำลังสันครอนเสเทียรภาพของบ้านมือ
00:06:05นี่คืออันนาคตสดใสที่องชายสองคาตหวังอย่างนั้น
00:06:09ตอบมองชันมาหน่อย
00:06:13ว่าองชายคิดจะเลิกล้มความคิดแผงๆเหล่านี้บ้างไหม
00:06:28ตัวเรื่องนี้จกไปนานแล้วบ้อยชัยแล้ว
00:06:30องชายเป็นคนยิดตำแหน่งคนพวกนั้นกลับมาเองดีนะ
00:06:34ผมชายส่งเปลี่ยนความคิดแน่หรือเปล่า
00:06:37ถ้าส่งเปลี่ยนจริงๆ ก็โปรดให้คำมันตอนหน้าผู้เราด้วย
00:06:42ว่าจะไม่ยุ่งเกียวกับระบบชนชั้น ทั้งยังต้องเขียนสัญญาเป็นลายลักอักษร
00:06:48และลงพระนามให้เราดู
00:06:51ต้องรู้จักที่ตำที่สูงไปกันใหญ่แล้ว
00:06:54อ๋อ...
00:06:55จะให้เขียนสัญญาอะไร
00:06:58อ๋อ...ฟาบาด
00:07:01จะให้คอให้ว่าที่พระราชา commemorاءทางสืร somehow
00:07:07ligeว่าจะเอาอะไรไปทำ
00:07:09หึ่ง จะอ๋อสัญญานั่น
00:07:12เป็นเครื่องผู้มัดเขออย่างนั้นใช่แล้ว plugins
00:07:14acious entered
00:07:14ออกไป Burgund
00:07:16ewa พบมาก
00:07:18หุ่มมากเดียวนิ
00:07:20ข้าปารให้ออกไป
00:07:31ฟร胡. ฟ amiga tiedi
00:07:38ทำบาดนี้ต้องการอะไร
00:07:39นีบร้อนจะแต่งagnaกพันรัฐดาเพื่อวัง இரกันแน่
00:07:43ใครจะไม่ไม่หวังอะไรกันอีก
00:07:45อย่ามันแกเล่นราคลหน่วยเลย
00:07:47จะกลับกัน Forschént グันฟังพันรัฐดา
00:07:49เพื่อจะปกป้องธานะ ขององชายีเศืนทางออม
00:07:53ใช่ไหมล่ะ
00:07:53ภันนทีที่นาจะทอจะตายย์ดมันคง
00:07:57ฝ่ายก้าวหน้า ยังพวกท่าน
00:07:58ก็จะกลับมาเป็นใหญ่อีกครั้ง
00:08:00พูดให้ดีนะธรรษณาบอดี
00:08:02เธอ ฝันหวานได้แล้ว ออกยังมีเราอยู่
00:08:08เราจะไม่ยอมให้ใครมาข้ามหน้าข้ามตา
00:08:10เราจะพอพวกหัวก่าวหน้า จงรู้ไว้สันด้วย
00:08:28พยายามถึงไหนแล้ว
00:08:33ตั้งใจทำงานหรือเปล่า
00:08:37พระรู้ว่าตอนนี้ทำอะไรอยู่
00:08:39สิ่งที่จะบอกว่าพยายามมีอะไรให้เห็นบ้างหรือเปล่า
00:08:47ว่าไง ได้ทำอย่างที่พูดบ้างไหม
00:08:52ส่งคันบากจะให้บ่มฉันต่อวะยังไงบ้าง
00:08:55แล้วเจ้ายินยอมพร้อมใจ
00:08:59จะให้คำตอบที่ค่าอยากฟังหรือเปล่า
00:09:05ถ้าไม่เต็มใจ อย่างน้อยพูดโกหกก็อย่างนี้ เข้าใจไหม
00:09:10ดีกว่ามาปิดบังพ่อโตเอง ให้ผู้ขุ้นนางมาปันหัวเล่นแบบนี้
00:09:15นี่ต้องหับ คือหลักการปกคร้องที่แท้จริง
00:09:20หรือว่า แค่นี้ก็ยังทำไม่ได้อีก
00:09:25ส่งอภายด้วยพระเยค่ะ
00:09:30ยีศาลลูกชายเจ้า ไม่แน่วัดฐานะเขาก็อาจจะสันคร้อนไปด้วย
00:09:36บอมท่านจะไม่มีข้อสรุปที่แน่ชัดเลย อาจต้องคิดให้ดีอีกครั้งแล้วให้ตัดสินใจนะพระเยค่ะ
00:09:41แล้วจะจะคิดไปถึงปีไหนชาติไหนก็บอกมาซิ
00:09:44แค่พูดว่า ถ้าอย่างนี้ทำตามเสร็จพ่อและหลักคุณนางเห็นชอบ แค่นี้มันจะยากเย็นอะไรเหล่า
00:09:53ขนาดลูกเจ้ายังไม่ปลอดภัย จะยังคิดไม่ได้อีกหรือไง
00:09:59ดีที่ผู้หัวเก่า ไม่ได้แร่งรัดจะเอาสัญญา ถ้าเลยถ่วงเวลาได้บ้าง
00:10:11สำคัญก็คือ ลูกซาลจะได้รับการแต่งตั้งหรือเปล่า
00:10:15เรื่องนี้ ไม่ว่ายังไง ค่าต้องสู้ให้ถึงที่สุด
00:10:19อย่างน้อย ก็ถือว่าช่วยเจ้า ให้มีเวลาได้คิดบ้าง
00:10:24แต่จะบอกให้ว่า ถึงค่าจะออกหน้าแทนเจ้าแค่ไหน
00:10:30มันก็คุ้งได้ไม่นานรก เราไปคิดดูให้ดีกวดแล้วกัน
00:10:54ให้พวกวักก่ามันช่างมังอาจนัก กล่าบอกให้ออกชายเขียนสัญญาให้
00:11:22แต่เราก็วางรุ่มพล้างให้พวกมันมาติดกับ
00:11:25ใช่ พระยะก่า
00:11:27ดูซึ่งว่าได้อะไรมาบ้าง แล้วหยิบอ่ะใช้ประโยชน์ดีไหม
00:11:33ทราบเลยอ่ะ พระยะก่า ผมฉันจะไปกรีบการ
00:11:40ทุกคนเกิดมาพร้อมหน้าที่ เรียนรู้ทุกสุขปะกล
00:11:46เนื่อยกาย แต่ไม่เนื่อยใจ เพราะรู้ปล่อยวาง
00:11:52จิตใจคุบคุมความประพิศ จึงควรตั้งมันในธรรม
00:11:57และทิ้งความอาคติ
00:12:01สุขในความสุขของราสดร ทุกในความทุกของราสดร
00:12:07ล่ะ ไม่ใช่ยากก็พูดกับองกชายหน่อยแล้ว
00:12:11ถ้ายดีคือโรงพระนามในสัญญานีกว่า
00:12:14พูดแบบนี้ใหม่ความว่ายังไงกันค่ะ
00:12:16ข้าพูดผิดตรงไหนก่ล่ะ
00:12:18นี่ไม่ใช่สัญญาสือขายฐาสักหน่อย
00:12:20คนเป็นขุณนามไม่มีสิทธิ์บังคับองค์ชายให้ทำแบบนี้หรอกนะ
00:12:24ก็ยังดีกว่าไม่ได้ของราดแล้ว
00:12:31เอามาเหสีจะทำเป็นทองไม่รู้ร้อนไม่ได้
00:12:34ถ้าฝาบาทไม่ยอมเสด็จมาจริง
00:12:37ก็ต้องหาวิธีให้เสด็จมาให้ได้สิ
00:12:40รอท่านพ่อใช่ไหม
00:12:42พี่นำเรื่องนี้ไปบอกคนอื่น
00:12:44เฮ้ย ก็ปังเขาหน่อยเธอนะ
00:12:48ฝาบาทรับสั่งว่า มะมะเหสีไม่ต้องทำอะไรเลย
00:12:53แค่เสเวยสุขไปวันวันก็พอ
00:12:56แต่การจะมีอำนาจที่แท้จริงนั้น
00:12:59เพราะมะเหสีจะต้องมีโอรส
00:13:01และให้ขึ้นเป็นรัจทายาติ
00:13:03เพื่อจะได้คลองลาดในอนาคต
00:13:06เช่นนี้แล้ว
00:13:09เพราะมะเหสีถึงจะได้อยู่อย่างมั่นคง
00:13:12และเสเวยสุขอย่างแท้จริง
00:13:18พวกเราอยู่กวานซอ ถือว่าปักหลักเรียบร้อยแล้ว
00:13:33วิธีที่จะแก้ความเหลือมล้ำ ก่อนอื่นเขาต้องเปลี่ยน เรื่องการเย็ดโครงที่ดินสะก่อน
00:13:40ถ้าอย่างต้าชิงมีการจัดสันที่ทำกินแบงให้แก
00:13:45การปล่อยกว้างโนรับผู้คน นัวถึงกว้านซื้อätzทรรเรียนมาจากต้าชิง ชรวนแต่ประสบความซ็กเร็จอย่างมาก
00:13:56การปรุคมคือราบรุปüd OFF
00:13:58ครับ แต่พวกเรามีเรื่องคุยด้วย
00:14:00ไปเข้านั้นก่อน แต่ว่าเราอาจ으면서ทำอะไรมากกว่าที่อ���ภ WILL เป็นอยู่ผัจบัน
00:14:06เพราะมีหลายคนเรียบนี่ฝั่นใจต่อความเป็นอยู่ของเรา
00:14:09ตัวจะรากเป็นว่านSU Origin แล้วแล้ว vern่าเชื่อฟังเหล่านะชอว์ชูแทนี้เลยจริงจริง
00:14:13น่าจะคิดใจเรามากนะ ใจรอถึงเมื่อมอย่าไปไม่แ seventeen
00:14:19ทั่วเมื่อก็เสียงอันตารآنได้เลย
00:14:21โดย เราอย่างสินใจที่สิตามองชาว
00:14:24งั้นก็ควรของหาก竟:「귀мотриมึงหลงентыก็ได้่ ถูกครา maybe.»
00:14:33วิธีขององชาว
00:14:35rainfall ไม่ใช่แค่ disp Shoot or throne團 have nothing cooler
00:14:37ผมฉันก็ไม่อยากให้องชาย ใช้กำลังช่วงจริงบันลังมา
00:14:41คือแม่แต่ครองราช ห้ามกลางเสียคัดค้าน
00:14:44นั่งก็ถือว่าไม่สมควรไหมกัน
00:14:51หวังว่า พระประทนของเรา
00:14:54และการท่วมเทกขององชาย ยังไม่เสียเปล่าจริงๆ
00:14:58จนวันนี้ เราก็ยังเชื่อมั่นอยู่
00:15:07ต่อเท่า ต่อเท่า ประตูโดยได้ไหม
00:15:23ต่อเท่า
00:15:37อ่ะ อ่ะ
00:15:40งคชัย ทำไมถึงได้
00:15:43ฉันมาดื่มกับข้าหน่อยได้ไหม
00:15:45วันนี้รู้สึกอยากดื่มเล่า
00:15:48ขออภัยที่ตกประติศิต เพราะงคชายทรค์ดื่มมากแล้ว
00:15:51โฮเฮ้ย แค่นี้ก็ยังไม่ยอมอีกเหลือ
00:16:07สุดท้าย ข้าคงต้องยอมยกโทงข่าว
00:16:18แพ้จริงแล้ว โลกที่มีความเสมอภาคเท่าเทียม เป็นแค่ความฝันเท่านั้น
00:16:25สู้รับปากเสด็จพ่อ และทำอย่างที่ขุนนางต้องการ
00:16:30เขียนสัญญาออกไปดีกว่า
00:16:33วงชาย ถ้าหาก ข้าทำได้แต่แรก
00:16:38คงไม่ต้องเสียขุนนางดีๆ อย่างท่านยีจองซองไป
00:16:43และอีกหลายคนที่เห็นด้วยกับข้า
00:16:46โดยเฉพาะเสด็จพ่อและพระชายยา ยังมีลูกชายข้าอีก
00:16:51คนรอบข้างทุกคน คงจะดีใจกับการเปลี่ยนแปลงของข้า
00:16:56คงต้องยอมแพ้แล้วจริงๆ อ่ะนะ
00:16:59รากาศเอาไปเมื่อไร คนจะได้เลิกเนินทาข้าด้วย จริงไหม
00:17:05ก็ด้วยจะเป็นอย่างนั้น
00:17:08ข้าก็คิดเหมือนกัน
00:17:11เพียงแต่
00:17:13จริงๆแล้ว ยังทำไม่ได้
00:17:17ไม่อาจลืมแวลตาที่เปลี่ยมด้วยความหวังของชาบ้าน
00:17:21บอกมาที่ค่าอย่างรอคอย
00:17:23ในขณะที่ค่ากำลังทำลายความหวังของพวกเขาไปอยู่นะ
00:17:27ค่าตัดใจทำไม่ลงจริงๆนะ
00:17:31ไม่หรอก
00:17:35ค่ากรัวมากกว่า
00:17:37เท่าแม้แต่ความคาดหวังของพวกเขาอย่างมองข้าม
00:17:41ค่ากรัวว่าสักวันหนึ่งจะเปลี่ยนเป็นความแค้น
00:17:45กรัวความผิดหวังของพวกเขา
00:17:47จะทำให้แต่ละคนหยิบอาวุธขึ้นมา
00:17:51จนกลายเป็นกระบบทต่อบ้านเมือง
00:17:53แล้วเราก็ใช้กำลังไปปราบ
00:17:55เราก็ใช้กำลังไปปราบ
00:17:59ซึ่งเป็นสิ่งที่ข้ากลัวนะ
00:18:02มันอยากเสด็จพ่อ
00:18:03ใช้กำลังปราบรามความคัดหวังของพวกเขา
00:18:06ซึ่งเป็นสิ่งที่พูดวิอำนาจจะทำอย่างง่ายๆ
00:18:12แต่สำหรับข้า ข้าคงทำไม่ได้หรอก
00:18:16ข้าไม่กล้าทำลายความคัดหวังของเสด็จพ่อ
00:18:19และยี่ยมไม่กล้ามองข้ามความโครดแค่ของรัสดรอีกด้วย
00:18:22อีกด้วย ข้าช่างอ่อนแอร์ยิ่งนั้น
00:18:25พวกชาย
00:18:27ท่านจะบอกว่าข้าไม่เอาไหนใช่ไหมล่ะ
00:18:29การปกร้องที่เข้มแข็งของจะได้พ่อ
00:18:32ข้าไม่กล้าไม่แต่จะเดินตาม
00:18:35เส้นทางที่เคยปูเอาไว้
00:18:42ไม่หรอกนะ
00:18:45ไม่ใช่อย่างที่สงคิด
00:18:52ไม่แน่ว่า
00:18:55หมุชัดสมมุติน่ะ ไม่ถึง
00:18:58ในสภาพเนี่ย
00:19:00สภาพที่เต็มไปด้วยความขัดแย้งโรบได้
00:19:05ไม่ว่ายังไงก็ต้องหาทางออก
00:19:08ในขณะที่ตีบตันไปหมด
00:19:11สิ่งที่ทรงประสบ
00:19:13ก็พระธูการเมืองบีบคันทั้งสิ้น
00:19:17นี่คือสิ่งที่บอมฉันจะแน่อ่อนได้
00:19:21ครับ
00:19:23สิ่งที่เยอะ
00:19:24สิ่งที่บุโรค
00:19:26สิ่งที่สุดAL
00:19:27สุดที่ประสมมุติน่ะ
00:19:28ไงก่อนได้ข้าจะไม่ไฟ
00:19:34ก็เจอทรายกว่า ทิ้งกว่า ทรายก็ไม่มีเจ้า
00:19:43ในภาพ ห่วนไป
00:19:58มาเนี่
00:20:03โฮงเคฮี เฮ้จหมอนี่
00:20:07เคยนึกว่ามันเป็นคนเก่ง
00:20:11และจะมองข้ามความโอหังบังอาจ
00:20:14ที่ไหนได้กลับมา
00:20:16เขียนดีการองเรียนองค์ชายอีก
00:20:21ไปบอกโฮงเคฮีให้มาพบค่า
00:20:23ไม่เยอะค่าฟบาล
00:20:28ไม่ธุราอะไร
00:20:33ฟบาลไปรับสั่งให้ท่านไปเข้าเฝ้านะ
00:20:47นี่คือ ทรงนายความว่ายังไงเหรอพระเยอะค่ะ
00:20:53เห็นว่ามีการเบิกงบประมาณไปช่วยน้ำถ่วม
00:20:58สรุปว่าได้ทำอะไรไปบ้างแล้ว
00:21:01ปัญหาน้ำโทมแก้ได้แล้วก็จริง
00:21:03แต่ถ้าปีหน้าน้ำมาเยอะอีก
00:21:05ก็ต้องใช้เงินมหาศาลในการป้องกัน
00:21:08คือ
00:21:10ตามหลักถ้าบริหารว่าเรื่องเงินดีๆ
00:21:13คิดว่าน่าจะพอใช้ตามที่ประมาณการไว้
00:21:17บริหารอ่ะ
00:21:18เขาไปปล่อยกู้หรือเปล่าหรอก
00:21:24ว่าแต่ว่าคนที่มากู้เงิน คงไม่ใช่ธรรมดาหรอกนะ
00:21:31ปกติการปล่อยกู้ห้างเขียนชื่อด้วยภาษาโชสน ไม่ใช่เลยพระเยอะค่ะ
00:21:38ไม่ใช่ภาษาโชสน แต่เป็นคนกันเอง
00:21:45ดอกเวียครึ่งนึงที่ได้มา
00:21:48เก็บไว้เป็นกองทุนสำหรับฝ่ายอนรักอย่างพวกท่าน
00:21:53อย่านึกว่าค่าจะไม่รู้นะ
00:21:56การเมือนมันก็อย่างนี้ ต้องใช้เงินในการขับขึ้น
00:22:02ภาบาลเองก็อยู่กับการเมือนมา 30 ปี
00:22:08แน่นอน ถ้าเข้าใจอยู่แล้วเรื่องนั้น
00:22:12ถ้าอย่างนั้น มอมฉันอย่าให้เข้าพระไทยอีกว่าที่เราต้องใช้เงินก็เพื่อปกป้องบ้านเมืองเอาไว้
00:22:19ก็แน่นอนแล้ว เป็นเรื่องธรรมดาที่ใครๆก็รู้
00:22:24ถ้าไม่มีหลักฐาน ค่าคงเอาผิดไม่ได้
00:22:29แต่ว่า เฉพาะดีกาของท่าน คาก็พอมองเห็นช่องโหวบางอย่าง
00:22:36ม่อมชั้นทวายงานมา 20 ปี ฝาบาศคงไม่มองข้ามความจงรักพักดีแน่ใช่ไหม
00:22:42ข้ามไปตรงการความพักดีของท่าน
00:22:46แต่ว่า ถ้าจะแสดงความพักดีด้วยวิธีอื่น
00:22:50ไม่แน่ว่าค่าอาจจะมองข้ามเรื่องนี้ไปซะ
00:22:55ความพักดีด วิธีอื่นได้สงหมายถึง
00:23:01ก็แต่งตั้งหลานของค่า
00:23:05ประบาศ
00:23:06ถ้าไม่ยอมแล้วก็ เราจะเอาเรื่องเงินมาพูดให้ทุกคนได้รู้
00:23:13และท่านก็จะอยู่ในดับแหน่งนี้ไม่นานนัก
00:23:18มอมชั้น ขอเวลาคิดดูสักพักได้ไหม
00:23:33ค่าไม่ชอบให้คิดนาน วิธีตกลงสะดีกว่า
00:23:40จะให้ค่ารอนานนักล่ะ
00:23:43ท่านบอกว่า ยินดีจะไปกวานซออย่างนั้นเหรอ
00:24:00ไปดูแลโรงเรียนดีกว่า
00:24:02ถ้าอยู่ใช้ๆ ไม่ทำอะไรจะยิ่งดีกว่า
00:24:06มอมชั้นคงต้องลองดูถึงจะรู้
00:24:09นักปกรองที่ดีคือพร้อมจะรัดฟังความคิดเห็น
00:24:13ไม่ว่าจะใครก็ตามเนี่ย
00:24:15ถ้าอย่างนั้น มอมชั้นจะไปเก็บของ
00:24:18และคืนนี้ออกจากเมืองหลวมทันที
00:24:21จะยินว่าฝายอนุรักษ์คัดๆ การแต่งตั้งองชายน้อยขึ้นมา
00:24:27งั้นเรื่องโรงเรียนก็ สว่าพระไทยให้มอมชั้นไปดูแลเองเธอ
00:24:32อีกอย่างนึง จะทำอะไรก็อย่าทรงวุวามนัก
00:24:36ก่อนอื่นต้องเอาชนะเสียงคารกองผู้หัวเก่า
00:24:40และจากนั้น องชายน้อยที่จะเป็นพระนัตดาได้อย่างไปถากการ
00:24:45ทันทีที่ตำแหน่งพระนัตดาลงตัวได้แล้ว
00:24:49ภาณะขององชายก็จะยิ่งมั่นคง
00:24:52ซึ่งขอนี้ ต้องทรงจำใส่พระไทยไว้ด้วย
00:24:59ดูแลไต้เท้าให้ดีล่ะ
00:25:02ท่านพ่อ เดินทางดีๆนะ
00:25:10เพื่อไม่ให้มีคนมาเห็นเขา บอกฉันขอตูลาดีกว่า
00:25:15ถ้าจะรอฟังข่าวดีจากท่านนะ โชคดี
00:25:18มองฉันจะพยายามเต็มที
00:25:21ทุกวันเนี่ย การเบิดเงินของตำหนักคงๆ ยังมีปัญหาไหม
00:25:39หมู่นี้ไม่มีการเบิดเงินโดยไม่จำเป็น
00:25:43ยังไงก็ตาม ถ้ามีอะไรน่าสงสัยก็ได้มาบอกค่าเลยนะ
00:25:47รับไก่เท้า
00:25:51ปัญหาอะไรกัน
00:26:05ปัญหาอะไรกัน
00:26:07เหมือนมีคนให้ความสนใจต่อการเบิดเงินของตำหนักเราเพคะ
00:26:11ปัญหาอะไรกัน
00:26:13เหมือนมีคนให้ความสนใจต่อการเบิดเงินของตำหนักเราเพคะ
00:26:19เหมือนมีคนให้ความสนใจต่อการเบิดเงินของตำหนักเราเพคะ
00:26:29เป็นไง
00:26:30โอ้ย เพราะ สวัสดีนะ
00:26:33เจอเดี๋ยวต้องรับท่าน
00:26:34สวัสดีนะ
00:26:36เจอกันตั้งนานแวะก่อน
00:26:38เพื่อนรวบพวกเจอกันอยู่นี่ด้วย
00:26:40โอ้ย พูดแล้วเรื่องมันยาวนะ
00:26:44ถ้าไง จะไปที่โรงเรียนเราก่อนเถอะ
00:26:47ทำคำรู้จักกับหลับนักเรียน
00:26:49งั้นกดอ่ะ ชื่อนอำถะ
00:26:53จดหมายใจของชายให้ฝากถึงท่าน
00:26:58ช่วยพาอาจารย์ไปพากก่อนนะ
00:27:01ครับ ท่านหัวหน้า แต่ท่านชื่นอีกครับ
00:27:10อองชายมีรับสำอะไรอีก
00:27:23เดินหน้าวันที่สาม
00:27:25จะให้มินธืชพ ส่งเงินจากเปรียงยางมาให้พวกเราก่อน
00:27:29เบิดเงินอะไรกัน นี่เป็นช่วงหน้าสือหน้าขวาน
00:27:34จะส่งเงินไปที่กวานซออีกอย่างนั้น เหรอป้ายังครับ
00:27:37ใช่แล้ว แต่มีเหตุผลอื่นที่ต้องส่งไป
00:27:46เจ้าพอตำนักทงกุง ไม่การเบิดเงินไปใช้อย่างนั้น
00:27:54จะให้ค่าช่วยทำงานเหรอ
00:27:57ช่วงนี้ อยากให้ท่านไปกวานซ้อหน่อย
00:28:00เดี๋ยวก่อน ทำไมต้องไปทีนั้นด้วย
00:28:03เพื่อจะหาหลับทาน ไม่ให้มีการแต่งตั้งกระนัดด้ายังไง
00:28:08ถ้าเป็นไปได้ เราจะทอทาน แล้วจะทายญาตตรงนี้
00:28:12ให้พาคนสนิตของท่าน แอบสกดรอยมืนฮือสบไป
00:28:16เชื่อว่า เพาไปถึง ต้องเจอคนที่น่าสงสัย
00:28:20จากนั้น ท่านก็เข้าคุมสถานการ
00:28:29เยอะ เยอะ
00:28:33ที่มาเฝ้าหวันนี้ เกือให้คำตอบแกฝ่าบาด
00:28:48เยอะหมอนนี้มันช่องถุงเวลาเก่งจริงๆ ว่าหรอ ตกลงจะเอาอย่างไร
00:28:54เรื่องแต่งตั้งพระนัศดา มอมชันจะไม่ขัดขวางอีก
00:28:57เยอะ เดี๋ยวก่อนถ้าทำแบบนี้ เจ้าจะ ยอมสลัดตำแหน่งหรืออย่างไร
00:29:12ก่อนที่มอมชันจะถอดชุดขุนหนาง ไม่น่าว่าองชายอาดเสียตำแหน่งรัศทายญาตกอดก็ได้
00:29:21จากนั้น การจะแต่งตั้งองชายน้อยก็อาจเป็นไปไม่ได้
00:29:27มาความว่าไง ไอ้พวกจริงจอบเท่า จะมาไว้ไหนกับข้าอีก ที่บอกมาหน่อยสิ
00:29:39เรื่องวางแผน อาจไม่ใช่มอมชัน แต่ถ้าเป็นองชายรักจะทายญาตแล้วก็ไม่แน่
00:29:46เขาคิดจะทำอะไรอีก
00:29:49หลายเดือนที่ผ่านมา ตำหนักทงกุงมีการเบิดเงินแล้วส่งไปกวานซออย่างต่อเนื่อง
00:29:55เงินที่ว่าเนี่ย ฝ่าบาททรงคิดว่าจะไปทำอะไร
00:30:03ไม่แน่อาจไปอยู่ในมือบุคคลอันตรายก็ได้
00:30:08บุคคลอันตรายเหรอ
00:30:11ยังจำคืนที่มีการวางแผนลอบปรงพระชนได้ไหมเมื่อกัน
00:30:17คืนวันนั้น มีคนกลุ่มหนึ่งรีบร้อนออกจับเมืองหลวง
00:30:23นำโดยน่าโชว์จู ม่อมฉัน
00:30:27เชื่อว่าองชายมีการติดตอกับคนกลุ่มนี้รับรับมาตลอด
00:30:31มาตลอด
00:30:33กำลังความันแหละพูดมาทั้งหมด
00:30:37ก็คือองชาย ลูกชายของค่า
00:30:39อ่า...ไม่อย่าความไม่พูดมาทั้งหมด ก็คือองค์ชาย...ลูกชายของข้า
00:30:52วางแผนคิดข้าพ่อตัวเอง แถมยังรู้เห็นเป็นใจด้วยอย่างนั้นด้วย
00:30:59คนสนิตขององค์ชายคือมินหือซบ มักจะเอาเงินไปกว่านซ้ออยู่บ่อยกล้ั้น
00:31:05หมอมฉันให้แต่เท้าคิมฮันคูตามไปดูแล้ว
00:31:10พลายในวันนี้ ชื่อว่าคงได้ข้อมูลแน่ชัด
00:31:15ว่างเนิ้นไปอยู่ในมือใคร
00:31:18นี่จุก
00:31:35เท่าเท่าเหลี่ยมจัดภูงเคฮี ทำให้ข้ารับมือไม่ถูกสัดแล้ว
00:31:50ทำไงต่อดี ไปใช้โดยชาบาพบค่ะ
00:31:57ก็ต้องถามในตัวเองให้รู้
00:32:00หัวกล่าโอนเงินไปทำอะไรบ้า พี่ข้าฟ้าบาท
00:32:30เชิญท่านว่าเราอยู่นี่ก่อน เดี๋ยวแคกพี่มาก็จะมาพบเองครับ
00:32:37อืม
00:33:00แคกอยู่ไหน เมื่อรออยู่แล้วครับ
00:33:06แคกอยู่ไหน เมื่อรออยู่แล้วครับ
00:33:09อืม
00:33:30มีรับสัน ให้หาม่อมชั้นเหรอพระเยค่ะ
00:33:33เจ้าไปเบิกเงินจากกลมครัง และให้คนส่งไปกวานซอใช่ไหม
00:33:48จริงหรือเปล่า ทำไมไม่ตอบค่าล่ะ
00:33:55เจ้าโอนเงิน ไม่ให้บุคลอันตรายบางกลุ่มใช่ไหม
00:34:03จริงหรือไป
00:34:18เนาะ นักว่าคลายที่ไหน ที่มันองคลักมินฮื้อซบนี่นา
00:34:23แต่เท้าคิม ถ้ามาอยู่เบียงยางได้ยังไง
00:34:27แม่แน่นอนว่า ก็จะมาดูว่า
00:34:31เจ้าเงินมาจากกลมครัง มาให้ผู้กล่อการรายที่ไหนหรือเปล่า อ่ะสิ
00:34:36อย่าใช้ทำไม ไม่ได้จับสองคนนี้ว่าเองล่ะ
00:34:40พระรับ
00:34:45เฮ้ย บางอาจที่สุด
00:34:54ใครก็ได้ช่วยบอกขาที วันนี้มันเกิดอะไรขึ้นกันนะ
00:34:58ขออภัยด้วยครับ ท่านผู้ว่า
00:35:02รวมเหมือนว่าจะมีเรื่องเข้าใจผิด
00:35:05ไม่ตาย ผู้ว่าแล้วเนี่ย
00:35:08ขอแน่นำให้รู้จัก ท่านผู้นี้คือผู้ว่าเปลี่ยงยางใต้เท้าชองฮือยาง
00:35:13ผู้ว่าเปลี่ยงยางแล้วเนี่ย
00:35:18เงินที่เบิดไป คือให้เจ้าเมืองเปลี่ยงยางไว้ใช้จ่าย
00:35:22เจ้าเมืองเปลี่ยงยางล่ะ เดี๋ยวอะไรกับเจ้าด้วย
00:35:27ตั้งแต่ภายแรงระบาดเมื่อปีที่แล้ว ชาบ้านอดตายแทบนับไม่ท่วน
00:35:33โดยเฉพาะเขตกวานซอที่ลุ่นแรงที่สุด ป่อมฉันรู้ว่าเดือดร้อนหนัก
00:35:38ท่านจะรองก็ประมาณก็ไม่ทันการแล้ว
00:35:41จึงแบ่งเงินในส่วนของตำหนักโทงกุง ไปให้เพื่อประทางก่อน
00:35:51เป็นความจริงเหรอ
00:35:53มีรับสังให้ผู้ว่าเปลียงยางมาเข้าเฝ้าก็ได้พี่ค่ะ
00:35:57จะได้รู้ว่าที่หม่อมฉันทูนไปนั้น เป็นความจริงหรือความเท็ดกันแน่
00:36:23แล้วถ้าอย่างนั้น ทำไมต้องทำรับ รับ รอ รอ รอ พบกันเหมือนสายรับด้วย
00:36:37เป็นความประสงค์ข้าองชาย เพราะที่ส่งมาเป็นเงินส่วนพระระองค์
00:36:41ถ้าให้เมืองอื่นรวด รับเฉพาะเขตกวานซอแล้วก่อ
00:36:45ไม่แน่ชาว้านอาจจะน้อยใจก็ได้
00:36:48อีกอย่างคือไม่อยากให้ใครรวงเงินส่วนนี้ มาจากตำหนักทงกุ้ง
00:36:53นี่จะคิดเป็นเรื่องอื่นป่ะ
00:36:55โอ้ เอา อัน อืม อืม ขอให้ภายที่ก็ได้ท่านผิดหรือเนี่ย
00:37:09อืม อืม อืม
00:37:25เกียนว่าอย่างไรครับ
00:37:27บอกว่างวดนี้ ยังส่งเงินมาให้เราไม่ได้
00:37:32ถ้าทางจะถูกผ่านั้นจับผิดได้
00:37:36บอกว่าจะลองหาวิธีอื่นดูก่อน
00:37:44เงินที่จำหนักทงกุ้งเมิร์ไป
00:37:47เพื่อไปช่วยชาวบ้านที่ประสบภายแล้ง
00:37:50เรื่อยประยันถึงมนทนพยองอัน ยังงั้นจริงหรือเปล่ะ
00:37:54ไม่ต้องความจริงหรือค่ะ
00:37:58เงินข้าก็รู้แล้ว เจินท่านออกไปก่อนได้
00:38:09ไม่เอาไหนจริง ๆ
00:38:11วัน ๆ เอาแต่คอยจะผิดองค์ชาย หาเรื่องไม่ว่างเว้น
00:38:18ความผิดนี่ ไม่แค่ไล่ออกเท่านั้น
00:38:24ถึงคันประหารชีวิตยังน้อยไปด้วยซ้ำนะเนี่ย
00:38:28แต่ค่าอย่างใจดี ให้โอกาสจะได้ถ่ายโทษบ้าง
00:38:38จะเป็นคนชลาดนี่นะ ที่ค่าพูดหมายถึงอะไร
00:38:44คงจะเข้าใจใช่ไหม
00:38:46นี่เป็นหลุมพลางขององชายชัด ๆ เลย
00:38:54แต่เราก็ยังเพิ่งสุดไม่ได้อยู่ดี
00:38:56ว่าใครน่าไหน ทั้งให้ความรุมเมอกับองชาย
00:39:01และสารงานได้ถึงขนาดนี้เลย
00:39:03เจ้าเมืองเปลี่ยงยางคนเนี่ย แม้จะวางตัวเป็นกลาง
00:39:06แต่จริง ๆ คือฝากไฟพวกหัวเก้าหน้า
00:39:08แบบนี้ ถ้าเราจะเดี๋ยวเหตุผลก็คงไม่ยาก
00:39:11ขอบคุณมากนะ แล้วบางท่านแล้ว
00:39:14สิ่งที่ทำเพื่อฝากไฟพวกนี้ ช่วยเหลือเสมอ
00:39:17นี่ที่มีจัดหมายขอความช่วยเหลือ ทรงมากเมืองหลวง
00:39:33คิดว่าเนื้อหาคงไม่เปลี่ยน ใช่ไหม
00:39:36พี่กว้านซอ วงชายคิดทำอะไรแน่ เพราะจะบอกได้ไหม
00:39:42เป็นงานใหญ่อะไรนักหนาล่ะ ถ้าต้องใช้เงินมาก และส่งไปต่อเนื่องไม่หยุดจังไง
00:39:49เอา ว่าอีกหน่อยค่อยว่ากันเธอ อาจมีงานที่ต้องหวายวาน แล้วบ้าท่านอีกมากนักเลยนะ
00:39:56ฟ่าบาด องค์ชายซานก็เจรนพระชันศามากแล้ว สมคลถึงเวลาที่จะแต่งตั้งเป็นพระนัตดาอย่างเป็นทางการได้
00:40:19พันเจนอาปวดี แล้วท่านเห็นว่าอย่างไร
00:40:26ม่อมฉันก็เห็นสมควรเทนกัน พระยะค่า
00:40:32ในเมื่อเราคุณนาง ต่างเห็นพร้องต้องกัน
00:40:37ที่จะให้หลานค่าเป็นรัชทายาติอันดับสอง
00:40:41ข้าก็ยินดีนัก ที่จะทำตับ
00:40:45เป็นรักการุณาจิ่งแล้ว พระยะค่า
00:40:56เป็นความจริงหละค่ะ ในที่สุดลูกค่า
00:41:00ก็จะได้รับการแต่งปั้งแล้ว
00:41:02เป็นความจริงหละค่ะ ในที่สุดลูกค่า
00:41:16ก็จะได้รับการแต่งปั้งแล้ว
00:41:18เป็นความจริงนะ นอน
00:41:20ยินดีกับเอาชายน้อยด้วย ตอนนี้ให้ตาจากโลกนี้ไปก็ไม่มีห่วงอะไรอีกแล้ว
00:41:30เจ้าเนี่ยนะ รู้จะว่าพวกหัวก่าจ้องจับผิดการใช้เงินของเจ้ามาตลอด
00:41:50และยังกล้าไปท้าทายผู้เขาอีก ใช่ไหม
00:42:00ผม ฉันแค่คิดว่า จะเป็นต้องทำอะไรบางอย่าง เพื่อให้พวกเขาหายโคบใจ
00:42:06นับวันจะรู้จักเล่นการเมืองเก่งขึ้นแล้ว ใช่แล้ว
00:42:11การจะควบคุมพวกเขาไว้ ก็ต้องทำแบบนี้แหละ
00:42:15อีกอยากก็คือต้องรู้จักก์เก็บความรู้สึกอัดไว้
00:42:19กับคนนอก อยาแสดงความรู้สึกที่แท้จริง ให้ผู้เขาได้เห็น
00:42:25โดยเฉพาะ คิดที่ยังไม่ตกพลึกจริง
00:42:29ห้ามบอกให้ใครรู้เด็ดขาด
00:42:32ไม่ยัง sittึงหละก็
00:42:34จะคลายเป็นช่องโ confess comput
00:42:35ให้คนอื่นมาเล่นงานเราได้
00:42:37หืม
00:42:40ห่อมฉัน นำบันจะค่อยๆ เฦลียนรู้แล้วสำนัก
00:42:44จะใช้ความสุขขุมในการรับมือ และบริหารบ้านเมืองต่อไป
00:42:51เสด็จพ่อส่งหวักรับถ่ายบ้านพี่ค่ะ
00:43:14สองปีต่อมา
00:43:33อ่ะ องค์ชายเป็นยังไงบ้าง
00:43:36นี่ตับประรอดขึ้นสูงมากครับ
00:43:39อ่ะ อ่ะ อ่ะ อ่ะ อ่ะ อ่ะ อ่ะ อ่ะ อ่ะ
00:43:43อ่ะ อ่ะ หรือ
00:43:54เพราะแพรอะเสบอยู่จึงทำให้ เพาะประรอดไม่ยอมรถ
00:43:59แม่จะสองงานหนัก แต่ถ้าอยากให้หายไวๆแล้วก็ต้องทรงพักผลให้มาก ๆ
00:44:05หมอมชั้นได้เคยทูดหลายหนแล้ว
00:44:13ลุ้นแรงอย่างนั่น เษา Gracielah
00:44:19พระอากาศหนักเกินกว่า
00:44:20แคทแอร์เย�ยายาม็น ai יด distances
00:44:23องค์ไทยเป็นหน้าขนาดนี้
00:44:25และผู้ท่านแต่และคนว title ทำอะไรกันอยู่
00:44:28ว่ามฉันทูนยำอยู่หลายหน
00:44:31ให้ทรงพักพ่วงมากๆ หาทรงไทย
00:44:33ช่างทรงานหนักเป็นอันขาด
00:44:35ไม่บอกก็รู้ว่า คงไม่ยอมฟังนะ
00:44:37เหมóทや встретรงและ พ. Shock
00:44:40ถ้าอย่างนั้น แล้วจะรักษายังไงต่อไป
00:44:44ให้ไปส่งน้ำแร่ อาจจะช่วยได้ พระยะค่ะ
00:44:48บอร์น้ำแร่ไม่เพียงดีต่ออาการมาเจ็บ
00:44:51ทั้งอย่างให้องค์ชายได้ห่างจากราชกิจชั่วคราวด้วย
00:44:59อาบน้ำแร่เหรอ?
00:45:02น้ำแร่ เป็นกรมวัง
00:45:06ให้คนไปเตรียมกัน หาที่ที่ดีหน่อยนะ เฮ้ยก็ฝอบาด
00:45:16ไปอาบน้ำแร่
00:45:24อาการขององค์ชายตอนนี้เป็นยังไงบ้าง?
00:45:27รับประหรอดดูจะลดลงแล้วเพคะ
00:45:36อาจจะอ่าน้ำสืออีก
00:45:38อาจจะอ่าน้ำสืออีก
00:45:40อาจจะหาให้ก็ได้
00:45:42เรียกัน
00:46:00ข้าจจะอ่าน้ำสืออีก
00:46:01ting나 пока ถ้าเจ้าถ้าเขาใช้เวลา ข้าจจะอ่าน้ำเร็วๆ
00:46:05ข้าจากนดีอดิ้ว
00:46:35เฮ้าไว้
00:46:39ทำไมเจ้ามาอยู่นี่ได้ล่ะ
00:47:00ในเมื่อยังประชนอยู่
00:47:02แล้วจะอาอาหารนั้งสือไปทำไมเพคะ
00:47:04จูจูคืนนี้ ก็นึกอยากอ่านหังศือขึ้นมา
00:47:08ไม่ได้เฮียตนะค่ะ ดีบ conclusion
00:47:11ตอนนี้รู้สึกดีขึ้นมากแล้ว
00:47:13เจ้ากลับไปก่อน ไม่ต้องห่วงหรอกนะ
00:47:15หมอมฉันบอกไบค่อย hin
00:47:18หลอจนอง才หลับสนิตแล้ว ก็เหมสันถึงจะกลับไป
00:47:21หมอهمหยิง
00:47:23ได้โปรดห่วงตัวเองบ้าง
00:47:25เพราะความปลอดภัยเขาองillaเกี่ยวผันถึงหลายฝ่าย
00:47:28ถึงอย่างนั้นก็ไม่ต้องห่วงมากนะครับ
00:47:31เพราะค่าได้รับบัดเจ็บ และมีไข้สูงเท่านั้นเอง
00:47:37เชื่อฝั่งเจ้าก็ได้ ค่าจะรีบนอนเดี๋ยวนี้เลย
00:47:58ดูดายที่ ถือ จริงๆ
00:48:00เจ็บไว้!
00:48:07คอมเช่า...
00:48:13คลาบอย่างนี้ ไม่เป็นปล่อย
00:48:18ต้องชั้นที่ ฝากของของการ sóบตรงนี้
00:48:22ขอบจริงๆ
00:48:25เจ้าไหร่
00:48:55รองจริงแล้ว
00:49:25กลับกลับกลับ
00:49:55นี่ นี่คือสิ่งที่ได้จากเขาตั้งสือองค์ชายจริงเหรอ
00:50:05ทำไม องค์ชายไปส่าวรถเรียนที่ ขว้าสอมแบบนี้
00:50:10นี่เป็นความจริงเหรอ นี่
00:50:13ตอนนี้ ท่านพ่อว่าเราจะทำยังไงดีคะ
00:50:18ก่อนที่ฟาบากกับผู้หัวเก่าจะรู้เรื่องนี้เขา ต่อไปกวาดล้างสะ
00:50:24แล้วองค์ชายจะยอมให้เราทำเหรอ
00:50:27ก็อย่าให้ค่อยรู้สิ
00:50:29ท่านคิดจะทำอะไร
00:50:31เราไปเกรียกกรวมองค์ชายไม่ได้ ถ้าไม่ย้อมฟังเท่าเกิดเผื้อเรื่องนี้ออกมาอีก
00:50:36พอถึงตอนนั้น ทั้งองค์ชายและองค์ชายน้อยรมถึงพระชายา
00:50:40และบ้านเราก็จะหายนักกับไปหมด
00:50:44นี่นะที่ อีกสักพักหนึ่งองค์ชายจะไปอาบน้ำแรก
00:50:48แล้วก็จะถือโอกาส ช่วงนั้นไปทำลาย โรงกรียนั้น ซัก
00:50:54ไม่ต้องกลุ่มใจไปรอค
00:50:56เรื่องนี้พอจะจัดการให้เอง สวนเจ้า
00:50:59แค่เอาหนังซื้อไปเก็บที่เดิม อย่าให้องชายรู้เขาล่ะ
00:51:03จากนั้นก็แค่รอฟังข่าว เขาจะได้พูดไหม
00:51:18ไม่ขออ้างจะจะเล่นงานองชายได้แล้ว คืออะไรอ่ะ
00:51:25ตลอดสองปีที่ผ่าน นับกับมีคางต่างๆ องชายยีซานขึ้นมา
00:51:30พวกเราเนี่ย เหมือนอยู่ใต้บรมีองชาย โชแจโฮ และแชจีกง
00:51:34รวมถึงคนสนิทของพวกเขา จะทำอะไรก็ติดขัดไปสมมติ
00:51:39แต่ตอนนี้ ปลาใหญ่กำลังจะมาติดกับแล้ว
00:51:43โอ้ ปลาใหญ่อย่างนั้นหรอ
00:51:45ตอนนี้ก็แค่ จับตาดูความเคลื่อนไว้ของคุงพองฮันไว้ก่าพอ
00:51:50โอ้
00:51:52ปลาใหญ่
00:52:07ปลาใหญ่
00:52:12ใครและสามมันชน แม้แต่ทายาตกำลังก็มี โอ้
00:52:18คนพวกนี้ทำอะไร ไม่รวมตัวที่รงเรียน เพื่ออะไรกันแน่เนี่ย
00:52:22แค่นี้ ยังไม่เข้าใจอีกเหรอ
00:52:28ก็ต้องวางผลก่อก็บทอยู่แล้ว
00:52:30อ่ะ อ่ะ อ่ะ
00:52:32เราต้องปลาปลามก่อนที่งานของพวกเขาจะเป็นรู้เป็นร้าง
00:52:36เมื่ออย่างนั้นทราจจากสำนักรู้เขาจะถือว่าท่านมีส่วนรู้เห็นใจไปด้วย
00:52:42ถึงตอนนั้นผลจะเป็นยังไง ควงไม่ต้องให้บอกรอกนะ
00:52:55ติดนะ
00:52:57ทำอะไรมาติดด้วยเนี่ย สิ่งที่จุงงานไม่ออก
00:53:01เดี๋ยว ดู ดู
00:53:03ายออก
00:53:09ต้องรีบมาจร้างการ
00:53:11ถ้าเจอกับบทนี้ต้องรีบมา c MG
00:53:15shortenedกับบทหนึ่ו
00:53:18ถ้าเจอกับบท รีบมาแจ้งครั้น
00:53:30ทำไมเรื่องถึงกลายเป็นแบบนี้ เพราะว่าเมืองเปลี่ยงอย่าง
00:53:34ทำไมถึงรู้ว่า รงเรียน มีใครเป็นสมาชิกดูบ้างล่ะ
00:53:38แสดงว่าเรื่องเขาเรารู้อะไร แต่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะใคร
00:53:44ถ้ายังไง เราบอกให้องชายรู้ก่อนดีมั้ย
00:53:47อืม
00:54:00ตอนนี้ ถึงเวลาที่เราต้องทำอะไรบ้าง อย่างกันบ้าง
00:54:30โอเค
00:54:45ออกท้าย
00:55:00พูดว่าเพียงยาก มีคำสักให้คนหาลงเรียนอย่างนั้นเหรอ นี่ไม่เกิดอะไรขึ้นกันแน่
00:55:22มีอะไรเหรอเพคค่ะ
00:55:24มูลนี้ทางกวานซอมีการติดต่อ เจ้าโดยส่วนตัวบ้างหรือเปล่าเนี่ย
00:55:29เราไม่ดีเลยเพคค่ะ
00:55:38ถ้างั้นข้อความนี้ ทายไปคนส่งมากันนะ
00:55:44ทายแล้วพระยะ มีตราประทับของเจ้าเมืองเปรียงอย่างด้วย
00:55:50ทองคือย่าง ทำไมรู้เรื่องโรงเรียนของเราแล้ว และยังสั่งตามหาอีก
00:55:55ผมจะจะไปสื่อไปเดี๋ยวเดี๋ยว
00:55:58ไม่ต้องหรอก เห็นทีว่าค่าต้องไปเองสักครั้งหนึ่ง
00:56:01แต่ องชาย
00:56:03ดีที่พรุ่งนี้ค่าต้องไปบ่อน้ำแรกพอดี
00:56:06แล้ว องชายคิดจะทำไงต่อ
00:56:09ขอแค่คนในตำหนัก และใต้เผายอมช่วยค่าหน่อย
00:56:12ค่าจะไปกวานสองเยี่ยมเยี่ยม โดยที่ไม่มีใครรู้เลย
00:56:16ถังไงเห็นผมฉัน จะต่อไปทางเปลงยางก่อน
00:56:19หรือว่าช่องคือยางคิดยังไงแล้วค่อยว่ากันใหม่ดีไหมพี่อ่ะ
00:56:23ว่าจะรู้เรื่องก strajไปแล้วหรือ
00:56:26ตอนน romanคู projector ฝรัดเจอร์สกหนักผิดรงล้ firefighters
00:56:30เราจะรู้พรางก่อนแย่หรอกหรือพี่อ่ะ
00:56:33ดีมาเก agreements แล้วช่องคือย่างคิดทําหลายลงเรียน promotions
00:56:38นี่ค่าเป็นเรื่องормึ่งใหญ่ที่ใครครัพ presetsชอบไม่ไหวนะเลย
00:56:44ช่วงที่ไปหมอน้ำแรกก็ต้องไปกวาลแซอให้ได้
00:56:48นี่อาจเป็นทางเดียว ที่จะแก้ปัญหาได้เร็วที่สุด
00:56:52ผมชอย คิดจะไปเสียงเองจังเหลือนเนี่ย
00:56:58เรื่องนี้เกี่ยวพันธ์ถึงชีวิตคนหลายฝ่ายนะ
00:57:13วันนี้ จะต้องเดินทางไปประดำแรกแล้วนี่
00:57:16นี่ น่าจะยื้งอยู่กับการเตรียมตัว
00:57:19บอกแล้วว่าไม่ได้มาพบข้าก็ได้ไงล่า
00:57:22ไม่ได้หรอก พระเยค สะเด็กพ่อ
00:57:25ไปพักผลเธอบังๆ นะ
00:57:28รักษาสุขภาพให้เข้งแรง คนอื่นจะได้วางใจหน่อย
00:57:32เป็นสิ่งสำคัญของคนเป็นพระราชาด้วยนะ
00:57:37หม่อม ทั้งจะจำไว พระเยค สะเด็กพ่อ
00:57:41เอาเช่
00:57:43พ่อไปก่อนนะ
00:58:06ระหวังที่พ่อมาอยู่
00:58:07จะต้องดูแลแม่ให้ดีล่ะ
00:58:10สอบแล้วพระเยค่ะ
00:58:12ข้าต้องเดินทางแล้ว
00:58:15สงทนมพวรกายด้วย
00:58:42สงทนมพวรกายด้วย
00:58:44สงทนมพวรกายด้วย
00:58:46สัยก็ต้องก็คงมาถึงทีนี้
00:58:52ท่านเจอกันมาถึงที่นี่ มีโทรอะไรไหมสับ
00:59:11องค์ชายจะเสร็จไปต่างมืม ม่อมฉันก็ควรมาส่งบ้าง
00:59:22โทรแล้วเข้า คิดว่าองค์ชายคงจะบันทมหลับไป
00:59:44เขาบอกให้รายงานเดียวนี้
00:59:46ท่านเจอกรม ที่ทําส่งวันนี้ก็จะถูดองค์ชายให้รู้เอง
00:59:56และตอนนี้ทรงประชวนอยู่ อย่ารักกัวดีกว่านะ
01:00:00ข้าวว่า องค์ชายคงไม่อยู่ในนั้นมากกว่า
01:00:03แต่เท้าหุง
01:00:06ยืนเฉยทำไม ใครก้าคัดขวางให้คงตัวเอาไว้
01:00:10รับ
01:00:11แต่เท้า
01:00:14ท่านเจ้า ท่านเจ้า ท่านเจ้า
01:00:17เจ้า
01:00:44ค์ชายไม่ได้ไปที่บ่อน้ำแรก
01:00:50แล้วเขาจะไปไหนได้
01:00:56อันนี้คงอยู่ระหว่างทางไปกวานซอเปลี่ยัง
01:01:00เขาไปกวานซอทำอะไร
01:01:02จะไปปกป้องพวกกบทที่ส่งเซอมให้พวกเขาปีก้าขาแข็น
01:01:08อันนี้คงอยู่ระหว่างทางไปกวานซอเปลี่ยัง
01:01:10เขาไปกวานซอทำอะไร
01:01:12จะไปปกป้องพวกกบทที่ส่งเซอมให้พวกเขาปีก้าขาแข็น
01:01:14เขาไปกวานซอทำอะไร
01:01:16จะไปปกป้องพวกกบทที่ส่งเซอมให้พวกเขาปีก้าขาแข็น
01:01:22อันนี้คงอยู่刃
01:01:52วิ่ง อาว อาว อาว อาว
Recommended
21:25
|
Up next
1:03:15
1:02:50
47:44
33:36
5:23
1:02:15
1:02:11
58:40
1:02:19
1:01:56
1:01:15
1:01:56
59:25
58:51
59:18
1:01:36
59:22
59:23
59:26
1:01:53
58:55
1:00:29
58:59
59:25