Trwają przygotowania do konkursu chopinowskiego. Wśród kandydatów są dwaj przyjaciele Andrzej i Grzegorz, a także Zofia, córka profesora opiekującego się artystami. Obaj chłopcy mają największe szanse na udział w konkursie. Rywalizują ze sobą o uczucia Ewy, dziewczyna Grzegorza, w której zakochuje się także Andrzej. Ewa jest ciężko chora, konieczna jest szybka operacja. Dziewczyna czuje się samotna, Grzegorz zajęty konkursem nie poświęca jej wiele uwagi. Ewa zrywa ze swoim chłopakiem i w tajemnicy poddaje się operacji. Gdy Andrzej się o tym dowiaduje, zaczyna troskliwie opiekować się chorą dziewczyną. Aby zdobyć pieniądze gra w nocnym lokalu, zaniedbując ćwiczenia. Zosia, która kocha Andrzeja bez wzajemności, wciąż w niego wierzy i próbuje umożliwić mu start w konkursie mimo sprzeciwu ojca. Potajemnie załatwia sanatorium dla Ewy. Na próżno. Ewa wysiada z pociągu i wraca do domu. Andrzej zabiera ją na wieś, lecz załamana dziewczyna, nie wierząc w szansę wyleczenia, próbuje popełnić samobójstwo. Andrzej ratuje ją w ostatniej chwili. Kolejne badania wykazują, że Ewa wraca do zdrowia. Nadchodzi czas konkursu. Andrzej nie może nadrobić zaległości i odpada w eliminacjach. Grzegorz zostaje jednym z laureatów.
