İncir Ağacı 37. Bölüm

Belgin şaşkınlıkla omzuna dokunan elin sahibine bakar. Gelen Melehat’tır. Melehat, oğlunu ne kadar özlediğinden, küçücük boyuyla eve ekmek taşıdığından, şimdi ise her gece oğlunu ziyarete geldiğinden bahseder. “Neyin bedelini ödüyor benim oğlum? Alim ne olduğunu anlamadan kara toprağa girdi. Ama senin vaktin var. Uzak dur Orhan’dan!” der. Suzan ve Refika’nın arabası kanal yakınında durur. Suzan, cesedi kanala atacaklarını söyler. Refika daha fazla görmeye tahammül edemediği için uzaklaşır. Şefik, Suzan’a “Yapma!” der ama Suzan dinlemez. Şefik’i kanala atar. Orhan, çaresiz eve gelir. Yavuz’a karakola gitmenin gereksiz olduğunu söyler. Orhan eli kolu bağlı oturmak istemediği için gerekirse sokak sokak arayacağını söyler. Tam dışarı çıktıklarında geri gelen Belgin’i görürler. Orhan koşarak sarılır ama Belgin karşılık vermez. Ertesi sabah İsmet, Belgin’e neler olduğunu sorar. Belgin, Orhan’ın hala Kara Sevda’sını sevdiğini söyler. İsmet, Belgin’i Vefa’ya Sevda’nın yolladığını da öğrenmiştir. Sinirden küplere biner. Cemal, Orhan’ı konuşmaya çağırır. Dün geceki meseleyi sorar. Suzan ve Refika parka gelirler. Suzan, çantasının içinde duran silahı gösterir ve Refika’ya şantaj yapar. Şefik’i öldürdüğü ve üzerinde parmak izlerinin olduğu silahtır bu. Mesude ve Perihan okulda konuşurlarken Mesude yine uzaktan Kartal’ı görür. Mesude, iki gündür kendisini birinin takip ettiğini söyler, heyecanlanmıştır. Ekrem, İpsiz’in ofisine gelerek Yavuz’un buruşturup attığı kartiviziti gösterir. Dün gördüklerini anlatır. Vefa çok memnun olur. Yavuz, bir arkadaşı vasıtasıyla İnci’ye bir not bırakır. Notu okuyan Ekrem, İnci’nin aklını karıştırır. Yavuz’un karşı tarafla anlaşma yaptığını, Yavuz’u bir avukatla konuşurken görüdüğünü söyler. Orhan terzi dükkanına uğrar. İsmet, Orhan’a kızar. “Başka birini seviyordun da niye kızın günahına girdin?” Orhan açıklamaya çalışır. Dükkandan çıkıp Belgin’in evine gider. Belgin kapıyı açmaz. Orhan konuşmadan gitmeyeceğini söyler. Belgin kapısının arkasından dinler, Orhan farkeder. Konuşmak için akşamüstü sahile çağırır. Suzan da eve dönmektedir. İsmet onu görünce içeri çağırır. Neriman camdan izlemektedir. Suzan ağzından bir şey kaçırmasın diye panikle dükkkana koşar. İsmet, Suzan’a “Neden Belgin’in Vefa’ya gitmek istediğini gelip haber etmedin?” diye sorar. Suzan büyük bir soğukkanlılıkla, sanki şaşırmış gibi “Verdim ya? Hemen o dakka haber verdim hem de. Koşun yetişin kız İpsiz Vefa’ya gidiyo borç ödemeye dedim!” İsmet şaşkın...”Kime dedin kızım?” Neriman son bir ümitle Suzan’a bakar. Suzan pişkin pişkin Neriman’a döner “Tabii ki Neriman Abla’ya kime olacak?” İsmet dehşet dolu bakışlarla Neriman’a döner. Neriman allak bullak...