Yemişim övgüyü, şakşakları Göz çıkarmak işim, hiç kaş yapmadım Ama aç kalmadım Bi' Avşar gibi Televole muhabirinden maaş almadım
Hem ben Gökhan mıyım, Murat mıyım Egomu peşkeş çekeyim, baş sallayım? Hani Televizyon kadar aşağılığım Ama sığmıyo' kadraja taşaklarım
Kafam rahat, ayran bol İşime bi' karışan yok, lay, lay, lom Sen ayrıl da gel, gönüllü ünlücüğüm eğlendir bizi Hadi yavrum koş
Yansın jo', kaysın Cont Varsın aç olayım, varsın tok Ama fakir edebiyatını sikeyim Parasını verip üstü sende kalsın bro
Ama yok, o da beş kuruş etmez Dikine giderim bitch, yolum hep ters Ama bu şarkı temiz, cürüm etmem Hayatını sikerim, küfür etmem
Sürü sevmem, bana "Şuna buna çık!" deme, yürü git len Jules Verne'im ben Tüm jürilerden yüksekken düşmem Jüpiter'den
Bitmedi, var devamı, gel Git ruhunu sat, bilabedel sen de Çünkü şimdi TV'de gelin ve damat satılıyo' her an Esef duyuyo' gözler artık "Reva mı?" der Yanıltıyo' hep aynı teraneler Sanırsın ki insanımın aklında daha fazla sikiş var kerhaneden Eğer hep izlersen o aptal kutusunu
Öten halka hakaret borusu Köpeğe "Halktan yetenekli!" diyen mi suçlu yoksa halk mı? Neyse, lanet olsun!
Sert yazarım, huyum kurusun Hem dost acı söyler, bilmiyo' musun? Ama bu kadar yeter, müzik dursun Uyu da vücudun huzur bulsun
