Kalplere yara saran, canı bedenden alan Tanrı diye paraya tapan, kul olmuşsun Baharı hep kış eden, sevmeyi hep suç bilen Kötülüğe gönül veren kul olmuşsun
Bir gün usanacak döneceksin geri Sana uzanmaz ki kırdığın aşk eli
Anlamaz ki kimse seni Tüm hayatı yalan olan kul olmuşsun
Verdiği sözü tutmaz, doğru oturup kalkmaz Sen bir türlü anlaşılmaz kul olmuşsun Ağlarken birden gülen, yaşarken her gün ölen Kaderini kendi çizen kul olmuşsun
Seni dünyalara değişmem derdin Aşk çölünde susuz bırakıverdin Böyle miydi senin sevgin? Tüm hayatı yalan olan kul olmuşsun
