HÜDAM SENİ NE HOŞ GÜNDE YARADIP Hüdam seni ne hoş günde yaradıp Salıpdı cihâna ay güle güle Gözellihde heç kim sene tay olmaz Alıpsan gudretten pay güle güle
İnanmıram müşgül işler düzele Tebibisen gel yaramı tezele Men ne diyem senin kimi gözele Eyledin ömrümü zay güle güle Yöre: KARS Kaynak Kişi: Âşık Mürsel Sinan (UĞURSU) Derleyen: Ali Haydar GÜL
(Yörede “P” harfi “F” olarak söyleniyor)
HÜDAM SENİ NE HOŞ GÜNDE YARADIF Hüdam seni ne hoş günde yaradıf Salıfdı cihâna ay güle güle Gözellihde heç kim sene tay olmaz Alıfsan gudretten pay güle güle
İnanmıram müşgül işler düzele Tebibisen gel yaramı tezele Men ne diyem senin kimi gözele Eyledin ömrümü zay güle güle
HÜDA: Yaradan, Tanrı. GÖZELLİH: Güzellik HEÇ KİM: Hiç kimse. MÜŞGÜL: Zor, çetin TEBİB (TABİB): Hekim, doktor. TEZELE: İyileştir KİMİ: Gibi. ÖZÜNÜ: Kendini ZAY ETMEK: Yazık Etmek, harcamak.
