DİL-HÛN OLURUM YÂD-I CEMÂLİNLE SENİN BEN Dil-hûn olurum yâd-ı cemâlinle senin ben Çıkmaz gözümün nûru gözün dîdelerimden Yıllarca senin râhına göz nûru dökerken Sildin beni ey mihr-i emel toz gibi gözden Makam: Hüzzâm Beste: Bîmen ŞEN (DERGAZARYAN) Güfte: Mehmet HAFÎD BEY
DÎL-HÛN: Yüreği kanamış olan, pek dertli, içi kan ağlayan mükedder. YÂD: Anma, hatırda tutma, zikretme, hâtıra. CEMÂL: (Cemâlettin) Yüz güzelliği, fertteki güzellik, Allah’ın lûtuf ve ihsân sıfatı. DÎDE’LERİMDEN: Gözlerimden. RÂH (Reh): a) Yol, tarz, b) Şarap, içki, c) Kaygı, keder, zan, sanma. MİHR (Mehr): a) Güneş, b) Muhabbet, şefkat. EMEL: Şiddetli istek, ummak, gãye
Senin güzelliğini hatırladıkça gönlüm kanar. Gözümün nuru gözlerin, gözlerimden çıkmaz. Senin yoluna yıllarca göz nuru dökerken, Beni bir toz gibi gözünden sildiğini unutmam.
(KLASİK TÜRK MÜZİĞİ-2008) Yöneten (Şef): Cemile KARABULUT UNCU
