KÖSTEBEKGİLLER 47.BÖLÜM
- 8 yıl önce
Köstebek Anne telaşla gelip Bebi’nin kaybolduğunu söyler. Herkes Bebi’yi aramaya koyulur. Bebi bu esnada çöp poşetinin içinden çıkmaya çalışmaktadır. Poşeti bir türlü yırtamaz. Küçük plastik bir çatal bulur ve poşeti yırtmaya koyulur.
Bu arada Süslü, Müjde’nin mutfağa girdiğini, o esnada saklandıklarını Ceyda’ya anlatır. Ceyda, Müjde’yle konuşmak için onu bir köşeye çeker. Müjde ilk etapta yalan söylemeye kalkar, Ceyda onu uyarır. Müjde mutfağa girdiğini itiraf eder. Kimsenin olmadığını, çıkarken de çöpü attığını söyler. Ceyda hemen anlar ve koşarak dışarı çıkar. Çöp kamyonu gelmiştir ve çöpü almak üzeredir. Ceyda kamyonu durdurur ve kendi çöpünü alır. Çöpçüler Ceyda’ya şaşırır. Ceyda poşeti açtığında Bebi’yi görür. Bebi o kadar sevinir ki, sevincinden konuşur. Ceyda’ya Cece der, Ceyda çok mutlu olur.
Bebi bulunduğu için diğer köstebekgiller de sevinir. Bu arada tohumu ekerler ve büyümesi için beklemeye koyulurlar. Kösteban’ın bir fikri vardır. Tohumu meşale çiçeğinin son kalan yaprağına sarmak. Ancak yaprak sararıp solmuştur. Pelin madalyon sayesinde yeniden kendine geleceğini söylese de, yaprakta kıpırtı yoktur. Yine de bir umut onu bahçeye gömerler. Ertesi günü geldiklerinde orada neredeyse göğü delecek kadar büyümüş bir ağaç bulurlar.
Bu arada Süslü, Müjde’nin mutfağa girdiğini, o esnada saklandıklarını Ceyda’ya anlatır. Ceyda, Müjde’yle konuşmak için onu bir köşeye çeker. Müjde ilk etapta yalan söylemeye kalkar, Ceyda onu uyarır. Müjde mutfağa girdiğini itiraf eder. Kimsenin olmadığını, çıkarken de çöpü attığını söyler. Ceyda hemen anlar ve koşarak dışarı çıkar. Çöp kamyonu gelmiştir ve çöpü almak üzeredir. Ceyda kamyonu durdurur ve kendi çöpünü alır. Çöpçüler Ceyda’ya şaşırır. Ceyda poşeti açtığında Bebi’yi görür. Bebi o kadar sevinir ki, sevincinden konuşur. Ceyda’ya Cece der, Ceyda çok mutlu olur.
Bebi bulunduğu için diğer köstebekgiller de sevinir. Bu arada tohumu ekerler ve büyümesi için beklemeye koyulurlar. Kösteban’ın bir fikri vardır. Tohumu meşale çiçeğinin son kalan yaprağına sarmak. Ancak yaprak sararıp solmuştur. Pelin madalyon sayesinde yeniden kendine geleceğini söylese de, yaprakta kıpırtı yoktur. Yine de bir umut onu bahçeye gömerler. Ertesi günü geldiklerinde orada neredeyse göğü delecek kadar büyümüş bir ağaç bulurlar.