จากใจลูกชายเเม่-เบิ้ล ปทุมราช

เป็นกลอนที่แม่เขียนติดประตูไว้ให้อ่านตั้งแต่เล็กจนโต
.
.
.
.
.

วันเกิดลูก เกือบคล้าย วันตายแม่..........เจ็บท้องแท้ เท่าไร ก็ไม่บ่น
กว่าอุ้มท้อง กว่าคลอด รอดเป็นคน...........เติบโตจน บัดนี้ นี่เพราะใคร

....แม่เจ็บเจียน ขาดใจ ในวันนั้น...............กลับเป็นวัน ลูกฉลอง กันผ่องใส
ได้ชีวิต แล้วก็เหลิง ระเริงใจ.....................ลืมผู้ให้ ชีวิต อนิจจา

....ไฉนเรา เรียกกัน ว่า “วันเกิด”................“วันผู้ให้ กำเนิด” จะถูกกว่า
คำอวยพร ที่เขียน ควรเปลี่ยนมา..............ให้มารดา เป็นสุข จึงถูกแท้

....เลิกจัดงาน วันเกิด กันเถิดนะ................ควรแต่จะ คุกเข่า กราบเท้าแม่
รำลึกถึง พระคุณ อันอุ่นแด........................อย่ามัวแต่ จัดงาน ประจานตัว

เครดิตคุณ..............นภาลัย สุวรรณธาดา
พบใน Secret ฉบับรับปีใหม่ 2554