KERKÜK DİVANI (Yâr ey yâr ey gülüm di gel) Men seni seveli neçe gün neçe ay neçe ildi (zalım a oğul) Sen meni aldattın bu sende nece dildi (hayranın olum) Yanağının dört bir tarafı pembe-i ala güldü Öpsem öldürüller öpmesem öllem (aman) Bu nasıl zulum işti hiç bilmem hara gedim
(Gülüm di gel) bayramlaşak bugün şanlı bayram günüdü Her kabahat mende ise ala göz çatma kaş alma yanak Kaytan dudağ cümlesi sendedi he bes men ne dedim
(Dede gene) men de yanam Aç sinen men dayanam Kerem aşkınnan yandı kölen olum Umut ver men de yanam
Yâr dayansın Sineme yâr dayansın Men düştüm aşk oduna (kölen olum) Tutuşsun yâr da yansın
(A oğul) can dedim dert kazandım Bunu buldum fayda men Gelip katlime ferman Giderem bu boyda men Yöre: KERKÜK Kaynak Kişi: Abdülvahit KÜZECİOĞLU Derleyen: Mehmet ÖZBEK
