Kathe-mera-pou-harazei

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΧΑΡΑΖΕΙ
Στίχοι-μουσική: Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Κάθε μέρα που χαράζει,
«καλημέρα» μού φωνάζει
και σηκώνομαι τον ήλιο για να δω,
ένα μπρίκι μού σφυρίζει,
ο καφές μοσχομυρίζει
και τ’ αμάξι σου παρκάρεις στην οδό.

Βέβαια, βέβαια,
έλειπες όλο το βράδυ ως το πρωί,
βέβαια, βέβαια,
η αγάπη μεθυσμένη φυλλορροεί.

Κάθε μέρα που επιστρέφεις
κι απ’ το μαγαζί της Έφης
αγοράζεις τα τσιγάρα τα στριφτά,
με τη ρόμπα στη βεράντα
σε καλωσορίζω πάντα,
σε ρωτώ «τι κάνεις;» και μού λες, «αυτά».

Βέβαια, βέβαια,
έλειπες όλο το βράδυ ως το πρωί,
βέβαια, βέβαια,
η αγάπη μεθυσμένη φυλλορροεί.

Κάθε μέρα εγώ πεθαίνω,
γιατί με κοιτάς σαν ξένο,
λες και τίποτα δεν είχαμε ποτές,
ζούμε στο ίδιο σπίτι μόνοι
κι εσύ μπρος σε μιαν οθόνη
κάνεις κόρτε σε καινούργιους εραστές.

Βέβαια, βέβαια,
έλειπες όλο το βράδυ ως το πρωί,
βέβαια, βέβαια,
η αγάπη μεθυσμένη φυλλορροεί.

7.1.2015