در آستانه سالگرد کشتار ارامنه: ترکیه از پذیرش نسل کشی سرباز می زند

از میان کسانی که از نسل کشی ارامنه سالهای اغازین جنگ جهانی اول جان سالم به در برده اند، خانم سیلوارد ۱۰۳ ساله، یک شاهد زنده به شمار می آید. او که در سال ۱۹۱۵ تنها سه سالش بود، همراه خانواده اش توانست از این مهلکه به کمک سربازان فرانسوی نجات پیدا کند. دیگر وابستگان او همگی قربانی شدند. شاید او فرصت بر آورده شدن مهمترین خواست قلبی اش را به این زودی ها نداشته باشد. به گفته او، اگر دولت ترکیه نسل کشی و کشتار انبوه ارامنه را بپذیرد، در اینصورت روح بسیاری از قربانیان و بازماندگانشان به آرامش خواهد رسید.

در بحبوحه جنگ جهانی اول، امپراطوری عثمانی سودای گردآوردن همه ترکها را زیر بیرق خود داشت. ارمنی ها به دلایلی چون مذهب و ترک نبودن یکی از اهداف مورد نظر نسل کشی بودند. از سوی دیگر، با از میان برداشتن ارامنه، امپراطوری عثمانی تلاش می کرد تا بتواند حوزه نفوذ خود را به مرزهای امپراطوری روسیه نزدیک کرده و بتواند به نواحی ترک نشین آن سوی دریای خزر دست یابد.

با گذشت صد سال از این واقعه، به سختی می توان دلیل های این کشتار جمعی را واکاوی کرد. ولی می توان به دلایلی چون تاکید بیش از حد بر ترک تبار بو